장음표시 사용
261쪽
ι DE SACRA fCRI rura integritate: deinde vel illae mutilis de corruptis libris. Nam tanta Sacrarii sit rarum est praestantia: ut si magna parte truncentur aut adulterentur, id tamen quod integrum ae sanum supereri aushabebit momenti, ad improbora cor ruptelas redarguendum. Nam quamvis Sadducaei spreta reliquorum H phetarum auctoritate veteris Test menti codicem ita imminuerint, ut si ius libros Mosis amplaetarentur, ex ijsdem tamen a Christo perspicue ae s lita confutati sunt. Sic etiam licet Marcionitae Nouum testamentum a ditione & detractione Varia corru-rint olim, non talum int totum ediu cum fide, sed etiam, ex reliquijs incor-
ContreMarti ruptis, Corruptelas eorum Tertullianus' & alij patres orthodoxi grauiter copi seque demonstrarunt ac diluerunt. Quod praeclare testatur Irenaeus, TM Fautem ingest circa ange ahac firmiata , in F ipsi haretici te monia re ani es, ct ex ipsis egrediem v qui e mmm mn tur is commarestementia H Ebionale enim eo Euangelie quodes secundum e Ma thau Me mentes, ex iis ipsi canum mamm
262쪽
bustiam in Ham existi eneum ostendiuium stu, autem Iesemheparant . rarim, id quail secundum Marcum est prementes
Euangelium, cum amore veritatis legentes Q
d carrigi pasum: hi autem quia mentia fiunt, quod est semisum Dianaem ple in
vitentes, ad asse mem coniugationem A m ex is detegentur, mis rem dicentes. Nec veterestatim doctores, sed vester etiam Sanctus Gilbertus sacrarum lit rarum, non minus quam reliquarum, qvsium & constantiam generali hac ratione eleganter commendauit; Bonum cinouiti est saeuantur verba ed nihil mi--- bonum i scribantur verba. Volat enim irrevocabile vertam, nisi freto mandetur.
Scriptura verbum tabile fuit O visebile,
mandatum pagina re sietur quum voles. Maus demtarime est uber, inter , quoda ceperit, ne 'ant: quum voles, sumes , ubi vehet, leges, quam diu voles, moraberis. Scri. plura memoria reparatrix est, quia verbi representatrixesi Tuto verbi medicamenta ilia recondisseruatur enim-Quamobrem
263쪽
ex hisce quae hactenus disseruimus omisnino elucere existimo,quam inique S cris literis inconstantia obiectes: quum in sese (frustra oppugnantibus aduersi rijsi integrae periistant, re arma valida, detegendis ac superandis ipsarum cot- ruptoribus, subministrent. Nam ne longius abeamus quaenam Sacrarum literarum Novi Testamenti corruptio & peruersio maior esse possit quam quod illas hieram mortuam appellas Etsi
enim in sese, nec sentium, nec motum habeant, Spiritus camen essicacia eas non solum conservat, sed etiam quodammodo animat ac vivas reddit: Mpropterea Euangelium P Imrim frici*h ac Ji- ptum, quam praedicatum (quo instrumento auditores fide & charitate vivis . r. 3.set. .ficantur, Spiritus,miniflerium Spiritu θ, , iustitia: potentia Dei ad utem amni credenti , Apostolo nominatur. Legis vero doctrinam suo modo literam mortuam appellari, quatenus nimirum per se considerata,ab Euangelij & Spiritus gratia secernitur,notum re explini cm. s. . Salum est ex Pauli sententia re patrum
consepsis: sed Euangelium mortuam
264쪽
esse literam,utrisque repugnat. Quemadmodum etiam Bellarminus Iesulta Demboini his verbis confirmat, inpostolus Paulu A neque per literam occidentem, Sacram siriapturam, neque per Spiritum vim antem internam Spiritus alloquutionem intelligi v
luit. Neque aliud Ant Paulo, ut era es virum , quam lex es gratia. Itaque defensaiam Sacrarum literarum constantia de dignitate, qua ratione ecclesiae consem sum (quem internam Scripturam vocas supra Dei verbum extollas perpm
ritu Dei visi is cordibusvisis Ecclesiorum cari es torqueris non sinit sed uiper omnia similis perseuerat- Magna profecto ecclesiae commendatiot quam si aperto Dei verbo,aut iustis rationibus probare pocses libenter meritoque amplecteremur: Sed rei veritas & scripturae dignitas ob sistit. Primum enim, quod consensum ecclesiae, Spiritu Dei viui scriptum, ase firmas, de Apostolis ae Prophetis omnino verum esse, controuersia caret;sed de ordinaria ecclesiae ratione non absolute, sed ex parte tantum dici potest. Nam in consensit Ecclesiae quatuorgra-
265쪽
dus considerandi sunt, veritatis silui ris apprehensio, intelligentia , inius obeatentia: quorum duo priores communiter hominum ministerio, per incrarum literarum lectionem vel prindicationem, animis auditorum instabbuntur: reliqui vero duo a Spiritu lam promanant : qui mentem sua luce ad assensum,& cor seu voluntatem ,suo motu, ad obedientiam adducit. Quibim 3x.33- bus modis opem Ammm meretibus in necariu laescribere Arimm Deinde vero quod ais, sensum ecclesiae truncari &torqueri non piae, sed sui per omnia similem perseuerare,dmale ex antec denti concludis ae fata Simmmetras.
Nam si quidquid Spiritu Dei vivi in
scriptum est cordibus sui per omnia semile permaneret,fides&charitas mstianorum , quae elusimodi sunt, tu bari ae laedi non possent: quod tamen Sacrae literae re deploranda multorum experientia clarissime refellunt. Deim de vero non eundem semper conserusum ecclesiae manere, sed humana
imbecillitate,duobus modis infringi aevitiari posse res ipsa testatur. Primum
266쪽
DE SACRA SCRIU RA. a 'ratione partium, quemadmodum exf Ecclesiarum ' Galaticarum & t Cori, thiarum exemplis , viventibus adhuc Apostolis, apparet: & sequuta tandem 'tristissima infinitorum Christianorum re maximae partis ecclesiae catholicae in Oriente M Occidente ad Ethnicorum idololatriam , aut ad Mahumetis impietatem , aut ad varias haereses des chione,compertum est.Deinde ratione totius: quia & Ecclesia ante Christum uniuersa & post Christum nonnulla concilia uniuersalia Muae ecclesiam catholicam repraestematiuam vulgo appellatis errare potuisse Merrasse,postea pluribus partim in hac prima, partim in incunda de Ecclesia controuersia d monstrabitur,ac constabit.Quare confirmata iam satis Sacrarum literarum costantia, ad perfectionem earum aduersius quintam rationem tuam, quae consensium ecclesiae praestantiorem esse contendis , transeamus. Ac primum
obiicis quod sacrae Apostolorum liter
non amma contimam religionis msseria empunte et instate , non ob id data in 'rmulam exactam et amni numeris abaluta nobis
267쪽
mentorum, aliorumque inrepublica C Asiana necesseriar m. Sed quum haec pleraque ab orthodoxis nostris ecclesiis serio & merito pernegari sentias, id ea ratione probare contendis quod scripta Noui Testamenti occasione quadam, mi ad Iudaeas vel haereticos confutanaeos , vel ad abusive quasdam to missi vel ad A les conseiandas a quibusdam siripta dr na nullis ecclesiijsmissa sint. verum ut omi
tam quod importune aduersus SP crarum literarum persectionem hoc loco disseris (quum de eo argum rodistincta sequatur quaesto quis, ob cro, consequentiam, Ma Cominis, admittat ' aut quomodo eam nobis comprobabis Etsi enim res quaedam singulares & certae ecclesiae scripto alicui praebcre possint occasionem; non inde tamen necessario sequetur scriptorem, eas res solum, explicare debere, M ad certae tantum ecclesiae utilitatem: quin potius contra fiet, ut una, quod aiunt, opera plurimis inseruiatur.
Alioquin si ratio illa, quam obiicis, v Ieret, Mosis ae Prophetarum scripta, quae
268쪽
quae Iudaeorum re certorum homi num occasione olim edita sunt, ad n stram doctrinam M perfectam institutionem nullo modo pertinerent.Quod quam absurdum sit, ex perspicuis Apostolorum sententijs elucet. Ita igitur Nouum Testamentum bona parte certis occasionibus conscriptum est, ut tamen omnia fidei musteria complectatur, & certis homininus aut ecclesijs missum, ut usu interim,exspiritus Sancti instituto, ad omnes redeat. Ac prius quidem, postea plenius liquebit: ait rum vero demonstratur ex prima ad Corinthios epistola quae illis quidem mittitur , sicci nihilominus omnibus etiam Christianis inseribitur, quemadmodum & reliquae Pauli epistolae ad icommunem fidelium institutionem pertinent ut diserto Petri Apostolit ' stimonio declaratur. Idque aperthac perspicue attestantur patres, Quem admoetum Tertullianus ait: Adamnes
usi serunt, dum ad quosdam: de
269쪽
est D -- ,-- es per Mamilias alacrum . t u es, in Mi pa ci Mussisse em,sed in o-- meoinos, Bes: Augustinus; rem id emim in(Christus 'u' ct dictis aevi legere volatis criberedam illi tamquam Alcm --,imperauit. Sic de Euangelio Lucet ait celebris Romanae ecclesiae interpres em quem Lyranus , Dicit ergo, Optime Theaphia,
- nais quod pro ipse Oriberet . quias rLpumam ei dirigebat 're ipsimae est Meuam
Indidi, omni m plute . Denique Gregorius, P Magnus Pontifex RomaNUS, Smmmma, cinquit sacra omi te meta,' - - que Dei Spiritu scribi vilist,mmas a morte aeterna liberaret. Quamotiem hora re periculoso aduersiis stimuIum calab tras, Costere, dum Novi Testamenti perfectionem ae praestantiam opD ' Mas: & eo quidem indignius, quoa ad Ecclesiae consensium, propriam verbi diuini laudem nique transfers. Illa a ' u- inquio quam Smia cn mcis cam bis imprimere de me em amnem ver
270쪽
Miri possint, dissoluit. Sano, si de Apo
stolis & Prophetis .sermo esset, merito hunc honorem in asscriberemus, sed Mude ordinaria ecclesiq scientia dissi ras,sin et sum ma in Deum re rei veritate iniuria,ei tribui non potest. Nec enim rationes, quas adducis, eae sunt; ut fidem apud pium M attentum lect rem mereantur. Nam quod primum, a Christi promissione illa Spirituue Sammm docebit vos omnem veritatem, malae ' cauta subsidium petis, nihil ad rem facit: quum haec promissio, non admia uersam ecclesiam re perpetuum illius consensium,sed nominatim ad Apost ita referatur: quemadmodum exor tionis serie ae promissionis comple--amento apparet. Etenim haec Apost larum decluctio in omnem veritatem, duo complectitur, perfectam ad Euam gelium omnibus gentibus annunciandum, cognitionem re perpetuum hiaritus Sancti in eo regimen,ut in docem do essent extra omne *rroris perae lum, eorumque doctrina esset plane diuinata ecclesiae fundamentu. Dein- h.s.s de, si haec promissio non ad talos Apostolos,