장음표시 사용
41쪽
haereticos testatur auctor ipse sub initium praefationis. Porro sub nomine 'ae κνariarum religionum hominum christianos aetiircas designari ipsa operis ratio evincit monetque aperte ad marg. Cod. meus mS. hujus libri ito 5 IRPua ' i ΠΗ IIDaunt edomaei seu claristiani et uviaelitae. Hoc idem docet argumentum I tractatus eidem codici praefixum. ε= Tract. I agit de religione philosophorum . . . et de erroribus C Uori christianorum et ismaelitarum D. Contra verba illa α' ma Ira rari christianis exceptis, quae
subdit editio Veneta secunda et Buxtorsana, nullus codex agnoscit, nec habent Fanensis ac Veneta prima. Quae utraque rarissimacditio in manibus nostris est. Cons quae in
hanc rein diximus in Catal. mss. nostri codicum ad cod. 6o I. Ms. extat in Bodlejana, Coibertina, Taurinensi, Opl enheimeriana, et quinquies in nostra in codicibus 6oi, 623, 676, IO95, II O5.5 7 Idem Liber Cosrt continens eolloquium
seu disputationem de religione latine eX vers. et cum not. Jo. Buxtorsi sit. Φ. Basil. I 66o. Cum heb. textu ex Veneta II hausto. Sed in notis etiam variae lect. Ven. I pas si in exhibentur. 58 Idem Curari tradur:do det ebroco enes asol γ eomentado por et Hacham R. Iaacob Abendana 4. Amsteril. 5623, Chr. 1663. Dihil iroo by Corale
42쪽
versionem hanc commendat summopere ac Buxtorsianae ipsi praesert Simonius Nouv. bibliot. ehoiste T. I p. I 37. Est sane integrior, seu ex integriore textu desumpta. V. Wolfi T. I p. 578. Est et multo rarior. 59 ' R. Iosephi sit. Scem Tov En D Peruse , commentarius in Peripothi epistolam 8. sine anno et loco.
Una cum Epistola ipsa, de qua infra plura. Plillosopliice disputat contra trinitatem, incarnationem, Messiae divinitatem, ej.
ortum ex viroine, eucharistiae sacramentum aliaque nostra dogmata, ac praeter varios
philosophos et interpretes profert nonnullos libros antichristianos, in praefatione potissimum , ubi de diversis disputandi modis ac generibus agit. Ms. cum Peripo illi textu legitur in cod. xiv plui. III bibl. Laurentianae, ut patet ex Biscionii Catal. T. I pag. Φ55, qui tamen perperam subdit nullam ejus apud bibliographos seri mentionem. Facit enim ut alios praeteream, Wolsus ipse quo utitur, T. I p. 572 et 992, et III p. 9SO.6o Ejus l. IER: Maamar, seu Tractatus de religionis artieulis R. Chas lai hebraice Vcrsus Cum scholiis his.
Ut hispanici hujus polemici operis R.
Chas lai, sic et hebr. nostrae versionis nulla in bibliographis vestigia. Praecedit praesatio interpretis, in qua narrat Se Commenta -
43쪽
ΦΟrium in egregiam ac celebrem Peripothi viastolam olim edidisse, in cujus exordio quum sex diversos modos commemoraverit a doctoribus suis in christianorum consutatione servatos, et sub quinto quid fecerit R. Chasdai in libro patrio sermone ab eo conscripto, eumque sibi verti exoptarint discipuli sui ,
se eorum Votis satiSsecisse ac transtulisse.
Sequitur praefatio alia auctoris, quae articulos recenset, in quibus natio utraque dissentit, judaica ac christiana, deinde vero liber ipse qui decem constat capitibus. Cap. Iagit de poena primi hominis, II de redemptione culpae originalis, III de trinitate, IV de incarnatione, V de Mariae virginitate, vi de eucharistia, vir de baptismo, VIII de Messiae adventu, Ix de nova lege, x dedaemonibus. Supplens interpres cap. IlI quod nimis contracte ex Abu Achinet Apalad f-losos in . seu Destructione vel Confutatione Philosophorum et ex Gersonidis 3 lehamothadonat christianis objicit auctor, nomen suum pandit ter repetitum 'o H Dicit Ioseph, quod de nostro ben Scem Tov esse intelligendum manifeste colligitur ex Commentario
in Peripothi epistolam, quem sibi adscribit tum in praefatione, tum in epigraphe, quaversionem suam claudit, subdens se eam concinasse in urbe Athala de Henares seu Compluti anno sexti millenarii 2I i, aerae nostrae Diqiliaco by Cooste
44쪽
reperisse, quo eos Seu christianos argumentis ex prophetiis deductis resutabat qui et ipse est ignotissimus, nisi alterutrum eundem sorte esse conjicias cum ' Π π ' DAsputatione illa de religione, quam scriptores plerique incerto auctori, Abrabanel vero, ut supra observavimus, Abrahamo ben Chas-dai attribuit. Subjiciuntur ad calcem in mRcodice NitIn seu Responsiones quaedam adversus Varios ex sacris scripturis desumptos, quae alterius auctoris esse videntur.
Commenta in agiographa, sol. Bononiae 298, Chr. I 538. Male a Bartes clo ad Massam et an. 288 seu I 528 relatus. In Cant. Thren. Psal. et Dan. multa habet antichristiana in exempl. nostro deleta vel abrasa. Quae in Dan. currunt, castigavit Constantinus i Empereur. V. ej. Iachiadae Paraphrasis in Dan. 4. Am stelod. I 633.
6 a Ioseph Nasi uv mno D Ben porath Ioses Filius fruet eans Ioseph, 4. CPolian. 337, Chr. 1577. Sistit disputationem quam cum christiano quodam habuerat de religione, ab Isaaco
45쪽
Onhenera qui interfuerat, descriptam, cuius praefatiuncula praecedit. Dialogo utitur. Auactor perpetuo appellatur Oua Π princeps, dux, quod et nomen Nasi significat, christianus Iet puri objiciens. Est 8 solior uin opusculum , quod dicitur in titulo CPoli excu- sum mense jiar an Ialapb in domo Iosephi sit. Isaaci Ialibet g. Vidi Mediolaui in Ambrosiaua, habetque oppenheimeriana et Bod-kjana , in cujus Catal. p. 365 male binae
voces ND' in X D D disputatione acuta pro
christiani nomine accipiuntur. Auctor exchristianus Lusitanus est, antea Io. Mica appellatus, hinc gher, seu proselytus dicitur a R. Scabiai p. a 3 et in Seder adoroth sol. I 65, ubi pro eum christiano mendose legitur' cum aegyptio. Cons. Buxtorsius Bibl.
i 681 in Telis igneis satanae, et I 2. Ain fleto l. an. 65, Chr. IZO5. Trocensis Lithuanus, et quidem secta karaeus, non rabbanita, ut communiter habebatur , est auctor. V. R. Mardochaei DoIIIordachai seu Notitiam haraeorum p. 1 9,
et Wolfii Accessiones Irai p. 4 I, Ungestib. editam p. a eundemque WolfAibl. heb. T. III p. 5 3, qui et T. I p. 6 L sese de hoc opere loquitur. Opus ipsum,
46쪽
qtio nullum extat in lioc genere gravius,niillima pestilentius, in cluas paries dividi tur , quarum primam, quae capi illius constat 5o, in confirmanda judaeorum religione et doctrina, alteram quae Io O, in cliristiana destruenda occupari male illius editor Iose pluis situs Mardochaei et Wolfius conscribunt. Utraque enim pars contra nos agit, ut ex indice et ex primo ipso capite I partis eruitur, in quo demonstrare conatur auctor, Iesum Nazarenum non esse Verum
Messiam, nec de eo prophetas fuisse vaticinatos, et est nono ac sequentibus, in quibus contra trinitatem, Messiae divinitatem , adventum, originale peccatum, Mariae virginitatem, Mosaicae legis abrogationem et c. pluribus disputat, ac singula quibus innitimur, scripturarum loca diligenter examinat.
Cap. Vero ΣLIV ac seqq. Varia item adver-Sus nos urget argumenta et objectiones. Pars
II tota in refutandis evangeliis ac N. T. libris impenditur. Ut singuli libri ac singula
eorum capita in laac excutiuntur, ita retinetur eorum ordo. Integrum opus anno 353 seu IS93 auctore compositum et abs
lutum est, qui anno proxime sequenti 159 decessit, illud discipulo suo Iosepho sit. Mardochaei commendans, qui et capitum Sum Mam , quam ille imperfectam reliquerat,
pupplevit. Qui primus edidit, Vagensellius,
47쪽
illud ex judaeo Africano ms. dono acceperat, et mS. eXtat etiam in variis bibliotlie-cis, ut in Bod triana n. 3719, in Leidensi inter codices Warnerianos, et bis in oppen- heimeriana, etsi editus ejus Catalogus f. 6 bunum tantum et quidem mendose ad an.
3oo, vel 15 o reserat, quod ad 378 seu 1618 erat amandandum. V. Vols T. II p. 546. Supplementum hujus libri variasque ejus lectiones ex Ungeriano codice edidit
Wolfius sub sin. vol. III et Vol. IV p. 6 8, ex quibus loca non pauca utriusque editionis possunt restitui. Variae extant ejus versiones, quas insta recensebimus, ac variae etiam confutationes. Tria primum capita I partis, videlicet XII, XIv, xxI, in Ternione controversiarum adversus judaeos in 8. Dor-draci excuso an. 3688 retudit Gussetius, deinde vero et integrum librum in Iesu Christi evangeliique veritas demonstrata in confutatione libri chisoueh emuna in sol. Amstet. Iri 2. Centum ea loca N. T. in II parte
inique detorta vindicavit Gebhardius in . GryphisWald. I 699, locaque alia ac capita nequissimi hujus auctoris et libri, Mulierus, Storritis, Kidderus aliique non pauci in polemicis eorum operibus sub examen Vocarunt. quibus ex Koecheri Nova bibl. heb. T. I p. 79 addendus est Langius in Gloria Christi et christianismi parte II p. 423 ex
48쪽
6o6. Alii consutationem vel promiserunt, vel pararunt, sed non ediderunt. Inter hos eminet, quod mirum, princeps doctrina ac pietate spectatissimus, Aurelianensis dux Ludovicus, qui teste l'Advocato Diet. hist. T. ii p. 39a in editas reliquit v plusi eurs Dissertations contre les juiis, potir servir de refutation au si me ux livre hebreu intit. κλεoueh emouna, c'est-a-dire, Bovester de lufol. M. le duc dorleans, D'etant potnt Satisfait de la resutation de ce livre par Golisset, entreprit lui- meme de te restiter; maisil n 'a pas eu te tems dachever cette resu tation, qui est beaucoup meilleure que celle de Gousset, et repond mielix aux dissicultes des juiis qu'il a examinees n. Huc etiam trahendi sunt qui in vindicanda ab hodiemnis incredulis christiana religione operam suam navarunt, qui ex consessione ipsius incredulorum principis et antesignani Volterii Mesanges philos. litteri T. III p. 3 dis ficultates suas omnes et objectiones ex hoc uesando opere hauserunt. v Il a rassembldtoutes les dissicultes que les incredules ont prodiguees depuis .... Ensin tes incredulestes plus determines illant presque rien allegiae qui ne soli dans ce Rempari de la Didu rabin Isaac N. 6 Idem Munimen fidei ex Versione lati agense illi in Telis igneis 4.. Aliorsi i 68t.
49쪽
Versionem hanc multis in locis emendatam in consutatione sua recudit Gussetius eamque in epitomen redegit, suoque operi Gloriae Christi et christianismi cum breviore refutatione Lano ius inseruit. 6s ' Idem cx Versione judaeo-germani ea 8. Amstet. an. 477, Chr. IIII Foliis constat I3 , eaque Tagenselliano heb. textui respondet, omissa tamen totius operis clausula . Valde rara illa est, nec ullus in titulo memoratur interpres. Idem liber ex Versione germanica pura Micliaelis
Gellingit nas. extabat apud Volsium, qui
ejus specimen suppeditat T. IV pag. 639. Ex judaeus ille eam absolvit anno I 63 I.
Discrepat saepe a Wagense i l. textu, et cum Ungeriano nas. potius con Spirat.
Such der Verreichnung, das da fiat in derdruh gebrachi hat daratis gelagi ali se in machi I 6. Amstet. 436, Chr. I 696. H Institutum auctoris est, inquit Wolfius T. III pag. 577, instruere suos, quomodo contra christianos religionem suam tueri possint . IIoc sine primum quidem vaticinia V. T. varia colligit, vanae expectationi futurae liberationis, inspersis glossis judaicis, accommodata , deinde vero ex evangelistis loca nonnulla assert, quae ad consutandam religionem christianam sortiter adhiberi posse
50쪽
frustra et sibi et aliis persuadet U. Binae aliae extant edit. Amstes. 1693 et 17 i , in quarum I auctor dicitur Israel Gher, seu Proselytus. Isaacum alium judaeum inter antichristianos scriptores profert Wolfius
T. II p. I CSa , qui nas. Opus adversus nos conscripserit a Se T. I num. I I98 relatum. Sed titulus ipse Notabilia quaedam de passione christi extracta de Biblia judaeorum quae non dunt in nostra, sat Ostendit esse e XJudaei, nec mS., sed editum est Bononiae
apud Alex. Benaccium, teste Bartoloccio irso , unde haec exscripsit Wolfius. 67 Israel Gher m Bueh derVerreichnung judaeo-germ. I 2. ΑmSt. I 693. V. supra Isaac Iacob fit. Satilis. In editi hac auctor appellatur Israel Gher, seu Proselytus, idest ex christiano judaeus, hinc libellum ab hoc prosectum , a priori autem illo recusum conjicit Volsius T. III p. 578. Cons. Unaehuldigen naehrichten Ira 3 p. 5 1.
Comm. in prophetas Posteriores, Isaiam, Ierem. , EZech. ac Ni I minores, in sel. sine an. et loco, sed Soncini an. I 86, et
Pisauri l5I5. Ex Κimchii nostri scriptis a judaeis ac christianis celebratissimis ad Bibliotheeam no-