장음표시 사용
61쪽
rclig. ehrist. Judaeis oppositum est exaratus. V. a Lent Theol. jud. moderna p. I 36. Ab Isaaco Orobio habuit etiam Limborcilius, qui et illum citat in Collatioue cum eo habita, et in Comm. ad acta apost. p. 85 quasdam ejus exceptiones resutat. V. Wolf T. I p. 6o5 . 81 Lupercii R. Isaac Apologia, γ respu sta γ declaration de las po se manas de D niel, 8. Basil. 5 38, Chr. 1658. Catal. libr. David Nunnes Torres p. 33, Biblioth. Huls. T. IV pag. 37a, et ex iis Wolf T. iv pag. 883. Eadem ut Videtur, cum nostri auctoris Apologia relig. judaicae adversus monachum Ilispalensem, quam legisse se testatur Allixius in ep. ad R. Iac.
Ph. ej. Diff. de dupl. Messiae adventu inserta, olitus vero mg. putat T. II p. IO52.
Seu de sutura redemptione per Messiam
facienda ex ius. nota Amst. . Auctor professione medicus et ex Sancto Daniele Foro-julii, sed Londini degens, ubi hella carmina edidit. 83 Luggati Marci doct. Tergest. IVari STteriach beth et, Turris domus Dei , Ms. Est hebr. versio hisp. operis R. Abr. Glier Cordubensis Fortale a dei judalamo muli is annotationibus locupletata. Vidi in bibl. pubi.
synag. Mantuanae, eamque commemorat Brunsius in Annal. Heimst. 1784 p. 29 O. Duiligod by Cooste
62쪽
8. Maalem Mosis Liber eontra christianam religionem, HS. Panormitanuq auctor et christianus, olim
P. Clemens dictus, sed ad judaeos dilapsus. V. Seliudiit Memorabilia judaica P. IV contia p. ao 3 et Wolf T. III p. 7 Io. 8s mo mehator , Cyelus seu Br νian judaici precum totius anni varii ritus. Huc referendi potissimum mss. hujus libri codices vel vetustissimae editiones, ubi preces non paucae et Cantica continentur antichristiana ac nobis injuria. Ex mss. codicibus qui integra haec loca sistunt, plurimi in nostra hac bibliotheca extant. Sunt et non pauci in bibliothecis exteris, inter quos eminet Norimbergensis, de quo plura Wulserus in Animadνersionibus ad Theriaeam judaicam p. 3O5, Wolfius T. II p. 13 5, et de Murr in Memorabilibus hibi. Norisb. T. I pag. 2 o. Inter editiones conserendae Sonciliensis omnium princeps an. I 86, et SOnc. alia sine an. et loco, de quibus diximus in Annal. heb.- P. 4ec. XU pag. 46 et 1 9, tum et Pisaurenses binae sub in. xvi seculi curatae, Thessalon. Isar, Pragensis 15 33, Augustana I 536, Ariminensis sine anno, ac Bononien. I 54o- I in Annal. ΜDI ad Μυ a nobis descriptae. Inter eas preces praeter
63쪽
ce restituit, binae piaesertim celebres sunt, oratio AEὸnu, et Bireddamminim, Increpatio contra haereticos, de quibus multi ex nostris scriptoribus multa scripserunt. V. inter ceteros eundem Wulserum cit. loe. p. 3C9 et 327, Wa0enseti iura in Telis igneis p. ai 8, Majum Bibl. Ἀὶn . T. I p. 66, et Tolsum T. I p. III 9, et II p. Ι46 a. Quamquam porro sint ex hebraeis complures , inter quos R. Da v. de Pomis De medico hebraeo p. 73, et Cardo sus Excelancias de los hebreos pag. 332 et 35 , qui contendant binas lias precandi sor
mulas christianos nulla ratione respicere, sint lite etiam ex nostris nonnulli, ut Bariolo citis ac Vagensellius, qui putent eas saltem primitus adversus nos non fuisse conscriptas, plerique tamen aliter sentiunt multisque congestis argumentis demonstrant, quibus bina alia bini nostri codices addunt. Etenim in priori oratione sub nomine pra gematrice
innui Iesum tradit cod. meus Io 33, po steriorem vero, seu Biread ammin m ga I super discipulis Iesu Narirent sui3- se olim Iasuae a majoribus si iis constitu tam aperte monet nota cod. I 59, cum Iarchio concinens qui et hoc ipsum ad cap. IVBeracoth docuerat. Cons. dicta ad eundem codicem.
64쪽
In manibus nostris sunt binae posterioreseditiones. Ad eum annum reserenda Augu Stana, non ad 3CO seu Is o, ut habent
Scabiaeus et Wolfius, nec ad 3I6, seu I 556, ut Catal. oppenticina. bis. bis extat in bibl. nostra, videlicet in cod. II 9 et I 47. Huc speciat lib. I, qui de signis agit suturae redemptionis, de bellis et Edom, seu christianorum destructione, ab Hulsio latine versus in Theol. judaica 4. Bredae I 653. 87 et ' nTPU Mahasseh jeseu, Historia Iesu. Idem cum Totidoth jesed nefando ac blasphemo opusculo diu notissimo et edito. Hunc titulum praesesert cod. noster 96, qui cum haraiticum alium libellum contineat, eta karaeo sit descriptus, Historiae hujus seu
potius putidissimae fabulae apographum exhibet , quale apud haraeos servatur ac legitur , ab eo quod agensvilius et IIuidricus
ediderunt, saepe diversum. GnD annotata ad eum codicem. Hoc eodem titulo instructus erat ms. codex Ernesti Iablonskii, ut notat Wolfius T. II pag. l 45, qui et eae Tagense illo ac Lentio profert exempla inscripta ΠίPE Mahasseh tolah, IEMUMahassὸh tuidi, Historia suspensi. Habui m
65쪽
62 Iini prae manibus eXemplar, quod, nomine ipso Iesu vel suspensi caute suppresso et Suh- intellecto, inscribebatur tantum Πύ'M
Disputat auctor anonymus contra religionem christianam , ea potissimum evertens quae in ejus favorem ac praesidium ex sacris litteris depromuntur. Ex ms. nota judaei Amstelo lamensis, apud quem extabat.
Sefer macharιχ emuna Liber eonfimmans fidem, MS. Est disputatio inter judaetim et christianum , quam memorat Bartol Occius et extat in Vaticana. V. d. Catal. T. I pag. 236 ad cod. aro. Sed uterque tamquam an Onymum proserunt. Scabiaeus et ante eum R. Ghedalias hen Iaclita in Sealeeled sol. 5 h eum
tribuunt Mardochaeo nostro filio Ieosaphae, dissimulato tamen argumento, quod Cum Vaticano codice congruere, eundemque plane esse librum non dubitat Grodechius in Theatro anon. p. 7o 3 et Olfius T. I pag. 79 I. In XIII portas seu sectiones distribuitur pro XIII articulis fidei judaicae a Maimonide constitutis, quos ineptis argumentis adversus christianam religionem auctor CO-
66쪽
9o Marpurgi Sansonis medici Patavini
Oppositioni seu Objectiones in christianam religionem, italice. Una cum aliis Abr. Ioelis Coni iani edidit et resutavit Beneielli sub tit. Dardi rabbinui infranii 4. Veneliis Iros, testans in
praef. se eaS mSs. α auctore ipso, per alterius tamen manum , accepisae .
Eum valde antiquum esse et disputati nes complecti contra evangelium monet Scal, laeus in Mifὸ jesci pag. 5 , et ex eo R. Iechiel in Sedet adoroth sol. II 3 verso. Ante utrumque Buxtorsius observaverat in Bibl. rabb. p. I 6 illum habere ultra trecentos annos antiquitatis, Schichardum vero ex osiandri bibliotheea nactum edere et re sui are coepisse, sed praematuram mortem nobis invidisse laborum perfectionem. V. ej. Bechinad appemscim et De jure reg. heb. p. 449. Hoc autem NitZachon non ab Hackspaniano modo Lip manni, sed et a vetere
ipso agensellii diversum esse recte quidem meo judicio vel ex eo conficit Volsius T. I pag. 739, quod a Buxtorsiano exemplari, Schichardo ipso teste, illud differret, quod cum Vagense iliano consentiebat, huicque
sententiae standum est, donec aliter non
suadeat Schichardiani codicis collatio. Quam-
67쪽
rem Κoecherus , qui aliter conscribit in
Nova biblioth. heb. T. I p. 86 , unum cuin altero proculdubio ex criore confudit. Νec enim Wolfium emendat, aut ullum de hac re argumentum producit. 9a R. Mailialiae sit. Mosis Aehito vseu I euach , Disputario inter hebraeum,
Catal. oppenti. mss. sol. I verso, qui subdit puletuum esse librum rythmis seu egregiis carminibus constantem. In ea bibl. viderat Wolsius, ut patet ex T. II pag. 1259
n. 47, Sed nec argumentum, nec auctorem
prodiderat. Vix autem dubitandum, quin disputatio in religione versetur. 93 R. Meir si ii Simeonis mavd n n UMilch&nes miti via , Bellum PraecePti, MS. Reperitur in bibliotheca nostra inter mSS. codices sub n. i55. Nullibi in codice proditur auctor, sed ex v partium divisione et mole libri patet non esse antichristianum hujus ii tuli opus R. Ioseph Κimchi, sed alterum R. Meir si ii Simeonis, quod notat Wol sus T. III p. 679 Venetum rabbinum Aboabiim ad Unoerum misisse. Ex nostro hoc codice florebat is sec. X iii. Nam sub init. II derascae, seu dissertationis quae extat in parte I, ait praeteriisse a destructione tem pli usque ad an . v minoris supputationis V millenarii annos ii 77, in re ua
68쪽
ri UM 'es a morte vero illius, viri Iesii ) juxta computum illorum cliristianorum Florelin autem in Gallia et Narbonae, quia subdit sub fin. illius sectionis se illic describere respousum, quod dederat ad quaesita episcopi magni Narbonensis, sol. vero 6 quod scripserat super decretis et Statutis, quae fecit dominus noster rex Galliae super sitis populi nostri in om-nrbus provinciis. regni aui. In ea II deras a
I 5 profert rationes quas habent judaei Iesum ejusque legem vel fidem rejiciendi ,
parte II in compendium rediguntur quae su- se in i dicta sunt, aliaque non pauca adduntur. S.'' I 6 C, parie HI exponuntur Sacrae scripturae loca quae agunt de sutura redemptione, IV multis confirmatur religio judaica, V Deuteronomii versus Audi Israel
Dominus Deus noster Dominus unus est ex
planatur , et de Dei unitate et coli ira triuitatem disseritur. 9 R. Menassh hen Israel conelliator
sive de convenientia locorum sacrae aeripturae quae pugnare inter se videntur, Conciliador, o de Ia eonvenienesa de los iugares de la s. escriptura et c. hispanice 4. IV volt. Amstet.
16 32, i 6 , I 65O, 165 I. In scriptis hujus auctoris latere virus judaicum jam pridem cognoverunt Buxtorsus et Mulierus. V. Buxtorsit Catalecta p. 44 4
69쪽
Ae Mulierus quidem in praef. ad Iudaismum
detectum uberius monet ea nillil aliud esse , quam consutationem christianismi et confir
mationem judaismi. Quod judicium probat
olfius T. I p. 78i . Gns etiam Hoornebeckius proleg. ad lib. De convertendis judaeis p. II, et Walchius Biblioth. theol. aes. T. I p. 86o, qui tamen in eo emendandus, quod librum sub Concionatoris titulo male producat. Multa sane sunt in hoc opere aliunde erudito et utili, et a christianis ac judaeis quam maxime commendato, praesertim vero in Ill parte quae posterioreS pro-plietas complectitur, quae contra christianorum exposit Anem, dissimulato plerumque eorum nomine, et in judaicae favorem Manasses disputat, totusque est quaest. IX in EZech. ut ostendat nomine Edom Romam intellio i, edomaeos esse Romanos ac christianos, ac prohinde quae de eorum destructione a prophetis dicuntur, nos respicere. Prima pars prodiit etiam latine anno I 633, sed omissis 3 O quaestionibus. Plenior ergo et integrior est hispanica, quae pro Amstelodamo ementitum Francosurti nomen habet in fronte. Secunda mendosum an . in nonnullis exemplaribus praesesert 5O I pro S OX , Seu I 6 I, non pro S IO Seu I 63Ο, ut habet Rod rigueκ de Castro Bibl. rabb. e . T. 1 p. 5 5 a , ubi sese nostri Manassis scri-
70쪽
pta describit. Operis raritatem testantur Rei-inannus p. 3II et Bibl. Thomas. vol. I p.
385 et alii. Quod potissimum de integro exemplari ac de tribus postremis partibus intestigendii in est, quae sunt reapse rarissimae. Nec soliis Conciliator, sed plerique ac sere omnes auctoris nostri libri variis linguis editi sunt rari. 95 Ejusd. R. Menasse ben Israel De edi tu imaginum ipsiusmet Dei contra pontificios latine MS. Prosert et quidem inter libros absolutos et paratos ad prelum irius auctoris Catalogus a Pocochio editus. V. ej. Vitam Manassis nostri praefixam libro De termino vitae, Biblio. Anglatse T. XI v P. I p. 88, et Relationes innoxias de reb. no '. ant. I 74Φ p. 23 o. Hinc male ex alio indice minus accurato ac II vol. Phoenicis angi. inserto p. as librum hunc tamquam tantum affectum laudat Wolsus T. III p. 7C9. 96 Ejusd. pra Esperanea de Israel hispan. 8. Amsiel. I 65o et Ira 3 et Smirnae 5 I9, Chr. Ι659. Posterior haec rarissima editio apud noscXtat. Nititur Manasses ostendere decem trihus in variis regionibus adhuc latere, ac Messiae tempore reversuras, et generalem judaeorum redemptionem ex prophetarum oraculis iunc implendam. V. Wolf T. I p.