Epitome manualis missionariorum orientalium ab admodum R.P. F. Carolo Francisco a Breno strict. observantiæ S.P. Francisci theol., fideique controversiarum praelectore generali olim compositi. Nunc vero in compendium redacti. & in quatuor partes divi

발행: 1736년

분량: 390페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

151쪽

' . . .

data Romani Pontificis religiose aeeeptati atque exacte custodiri , quidquid sit de SehiΩmati eis: nihilominus permisse ant. ne . con- seq. , nam Leges vim habent in se independem 1er a Populi consensu, quia Principes intrinseca dominativa gaudent potestate , dc jure praeeipiendi: Hinc Paulus ad Rom. II. s. Ideo necessitate subditi estote , non solum pro ter iram, sed etιam propter conscientiam : ita tenent gravissimi Doctores , ut Ualentia , , Suareae, de Castro, &alii, quos refert, dc sequitur Laiman lib. I. tra . . cap. 3. hoc auo te in magis de Lege urget Ecclesiae cujus Pastores , praecipue Supremum vult Christus a nobis audiri Lucae Io. I 6. Qui vos audit, me

audis: σ qui vos spernit , me spernit . ua autem me spernis , hernit eum , qui misit me . Idcirco autem nonnulli DD. consensum Populi requirunt, non quia in se Lex minime sit valida; sed quia, ut suavius servetur , prae sumitur Princeps eam dependenter a Populi consensu tulisse . Videatur Bonae, disp. I.

quaest. I.

as 3. Obji. II. Ad hoe ut Lux obliget,

nee esse est eam promulgari , nedum in Curia Principis , verum etiam in Provinciis , ad quas diriguntur , uti de Imperialibus habetur ex Authen. Ut noυae Constitutiones : de Ponti si eis ex cap. Cum infirmitas de Poenit. Sc reis misi. , sed Leges Pontificiae in Orientali Eeclesia minime sunt promulgatae ; hinc inter ejusdem Sacerdotes tanta Sacrorum Canonum regnat inscitia .as . Dissicultas hae e ad rem non faeit hic enim quaerimus, an Leges Romani Pontificis universalem Ecclesiam assidientes, etia in Orientales secundum se constringant et pro-

152쪽

muIgatio autem ab extrinseeo se habet , &actum feeundum respicit a non primum Sitaque oass. Resp.Ι. permisi. maj. ne. min. quam

ipsi debent probare , cum rei sint conventi ἔ& revera incredibile videtur, Leges Pontificias ipsis non fuisse promulgatas , cum Ecclesiae Romanae mos sit Decreta sta, Legesque , ad Patriarchas, Episcopos , & Apostolicos Vicatios, ubique dispersos transmittere, ut ab iis in Dice eesi sua publieatae omnibus innotescant, ac propterea usque ad Indos perveniant ; adeoque quantum ad hoc nullam ha

bent exeusationem. - .

236. Resp. II. ne. maj. quamvis enim se Iemnis requiratur publicatio , non tamen ne-eesse est in singulis Provinciis, & Civitatibus fieri , sed sufficit in Curia Principis , ut plures sustinent Doctores apud GonΣal. tit. 1. c. 1.

de Constit. & ita revera Curiae stylus usu habet : Neque sequitur absurdum ignorantiae, quod a Legum fractura excuset: Si enim revera Lex in vincibilitet ignoretur , etiamsi esset promulgata , nullum erimen intervenit, cum ignorantia invincibilis malitiam auferat, ex proposit. 2. int. 3I. Ab Alexan. 8. damnatas 3 si vero non adsit, peccatum committitur a Cum revera tune voluntarie fiat, & Lexa volente, & sciente, aut scire debente frangatur . Inobedientiam vero Legum suari motu orientalibus. Apostolica Sedes tolerat, non quia ex ignorantia prodeat, sed ne deteriora sequantur ineommoda.

damentum : Leges, & Deereta Pont1seia extra Synodum generalem edita, absque gon sensu utriusque Eeelesiae emanaIunt 3 ergo

153쪽

et oion obstringunt utramque Eeelesiam . Prob.

gon seq. Nam quae communem tangunt utilita-aem , communi quoque consensu statuenda

sunt , juxta regul. 29. juris in 6. quod omnes tangis , ab omnibus debet approbari ; e go cum Decreta Romani Pontificis extra Synodum Generalem absque consensu orie talis Eeelesiae prodierint, di prodeant, eamdem mininae obstringunt. Is 8. Conseq. Leges ut bonae sint , tale esse debent non tantum in se , sed prout P pulos respiciunt, nisi Rempublicam Platonis indueere velimurr hoe autem fieri non potest, nisi a Synodo Generali, ubi Praesules Ecelem sarum , & Nationum peritissimi adsunt, Populorum consuetudines, naturamque callentenergo e Summo Pontifice latae , Nationum i

dolem, ae mores ignorante, non Obstringunt. 269. Resp. eon. ant. , & ne. conseq. ad

eujus probationem Meo , regulam illam juris

in c. esse nequaquam universaliter veram , ut

optime Glos. , & patet in electionibus , in quibus , etsi omnes jus aequale habeant, adhue tamen ad validitatem omnium sussragia non xequiruntur, sed sumet majyr , & sanior pars eorum . Et profecto in Oecumenicis Synodis, nee omnes Fideles adsunt , nee semper Epincopi omnium Eeclesiarum , sed interdum pauisci a cum tamen eorum Decreta omnes obligent, etiam eos, qui minime Concilio in terfuerunt . Sumeit ergo ad Legem ferendam , ibi regimen Monarchieum est, quale est illud Ecelesiae , etiam juxta ipsosmet Graecos, Principis Supremi voluntas, nempe Romani Pontificis , uti lassicit in Dioecesi voluntas Episc pi, uti multis laeulis ante Conciliorum cele

154쪽

orientali ; alioquin PrincIpEst Amnest, etiani

Supremi, nihil sine Regni comitiis agere postent , quod est manifeste absurdum.

26o. Ad Confirm. permit. maj. ne. min. eamdem enim Synodi Generales difficultate in patiuntur, quibus non omnes assistunt Praesules Eeelesarum , sed pauci ex ipsis c Summus igitur Pontifex ex omnibus Nationibus praesto habet Uiros Doctissimos, & rerum . agendarum peritissimos , quorum Consilio Leges statuit pro Ecclesia Universali, non minus Sapientia, quam suavitate spectabiles.

Si vero eas interdum displicere contigerit , utpote non ita Populo proficuas , ab ipso met Summo Pontifice, filiali reverentia praemonito remedium expectandum est , qui vel agnita veritate, Legem revocabit, aut suspendet, aut temperamenta ministrabit. II nc S. Polyearpus Smyrnensi ς Episcopus ad Anicetum Romanum Pontisieem venit in causa Pasehatis Die Domini eo eelebrandi , ibique non legem latam a Pio I. reprehendit , quasi inconstruam, sed dissieultates suas tantum proposuit Anice to , a quo honorifice dimissus est : consuetuis do vero Orientalium pro tunc fuit tolerata sex Baron. ad an. Christi 167. , tantitatis vinculo minime o istDpto .

SECTIO SEXTA

MIenditur secunda pars Conclusionis s

cor. C Ecunda pars Assertionis, nempe non

teneri Orientales ad Leges Pontific: s, quoties ipse non exprimit in Lege Orienta les; sed soluinmodo occidentales: Patet: Nam Lex

155쪽

Lex tantum valet, quantum sonat, exprimi: quippe mentem Legislatoris: In tali autem casu Eeelesia Orientalis minime comprehenditur , sed solummodo Oce identalis 3 ergo so-Ia Occidentalis ad Legem servandam tenetur . Idipsum de Synodi Oeeumenicae Decretis non Fidem, sed diseiplinam respicientibus . Videmus quippe Sacros Canones optime dii ingue.

Te quos afficiant , nunc Orbem Universum , nunc Provincias peculiares, nunc Episcopos aliquos , nunc' Patriare has quosdam obstringendo . Objecta non solvuntur a quia nulli a

Proponuntur .

26 v. . Quae res primo, An eonsuetudo immemorabilis post Sehisma adversus Canones, di Constitutiones Romani Ponti si eis introducta, Orientales Fideles a peeeato excuset λa63. Resp. Consuetudinem adversus Canones Eeelesiae Orientalis legitime introductam a peccato excusare F non item adversus Canones Ecclesiae Universalis . et σε. Prima pars patet: Nam omnis conis suetudo legitimὰ introducta , atque praescriptione firmata vim habet Legem etiam Ecclesiasticam abrogandi. Ita communis apud Bois nae . de Leg. disp. I. Quaest. l. Part. I. Propos. Σ. ubi plures cumulat Assertores, uti revera inultae Leges poenales abrogatae fuerunt; ergo

se ut lieuit EceIesiae Orientali plures pro seipsa

Leges condere, poterit quoque per oppositam consuetudinem abIogare legitimam .

26s. Bene tamen verum est, hoc veris eari de Universa Ecelesia orientali; non vero . de quibusdam in particulari Legem violanti inbus 3 quare ex hoc , quod Photiani Sehisma tici nonnullas Leges illius Ecclesiae aboleverint, non sequitur esse absolute abrogatas,

156쪽

orientalem minime complectantur. 266. Secunda quoque pars eonstat: Nam eonsuetudo numquam abrogat Legem a Suprema latam Potestate, quousque eidem consuetudini reluctatur explieite aut implieite; perseverat enim voluntas Principis ad Legem obligare intendentis e stante autem Schismate , Suprema Ecclesiastica Potestas, nempe Oecu meai eum Concilium , aut Romanus Pontifex eonsuetudinibus post Schisma contra eorum Leges introductis , adversatur eo modo a quo ipsummet Schisma , ejusque sequelas detesta rtur, igitur Leges ipsis contrariae sunt in suo vigore juxta Principis voluntatem , adeoque obstringunt.167. Quae res II. An sedium Patriarchalium Praesules elim subditis suis in legibus Oecumenici Concilii , vel Roma Pontificis dispensare valeant

168. Resp. hujusmodi Patriarchas , ordis naria perspecta facultate , in praefatis legibust 'dispensare minime posse : inferior enim , sicuti . legem superioris tollere nequaquam potest ex Clem. Ne Romani de Elect. ita neque dispensate, cum ex eadem prodeat authoritate,

Cap. Requisitis β. nisi rigor : Quaest. 7. Patriar-ehae autem illi , Romano Pontifice, Synodoque Oecuinentea sunt potestate in seriores gigitur in eorum legibus nequeunt dispensare , uti de omni Episeopo sentiunt plures apud

Laiman lib. I. tract. q. cap. 22.

269. Quia vero ab Urbe Roma longe diastant , Sc eorum subditi ad eam difficulter pergere possunt , censeo , Patriarchas illos , si sint orthodoxi , posse in omni lege dispensare o quam sibi speciali ratione Romanus Pon -

157쪽

lisex minime reservavit , eum huiusmodi facultas ad regendum Gregem suum iit ipsis necessaria, & sane non video , cur amplissi in is Patriarchis uon liceat, quod gregariis Epi Deopis multi Doctores concedunt, ap. Laim. Ioe. cit. imo major facultas tribuenda est ob dignitatis , qua sulgent , eminentiam . 2 o. Si vero Patriarchae illi sthismatieisnt; in opinione eorum , qui putant, HaerΩ-ti eos , & schismaticos nominatim non denunciatos suam ordinariam retinere jurisdictionem, utique dispensare possunt , ae si nolDe Diant schisinati ei : at in opposita sententia utique nee dispensare , neque alios juri Hictionis actus exercere valide possunt , utpote eadem omnino spoliati, bene vero Praesules Orien tales orthodoxi cum Latinis subditis suis disipensare queunt, cum diversitas Ritus jurisdictionem nequaquam auferat.

27 I. Quaeres III. An Ecelesia Orientali sit revera Schismatica , ut contradistinguitur ab Occidentali Orthodoxa 3 272. Resp. Non esse se eundum se Selii maticam, etsi multi in ea Sehismatiei sint. Niunquam enim se Ecclesia tota Otientalis actu publico ab Oeeidentali rescidit , aut econtra ἔ etsi ob haereses exortas , nonnulli ejusdem Patriarchae haeresi , aut Schismate communionem rejeeerint, ut Nestorius, A catius , & alii. Photius videtur quidem Universa in Eeelesiam Orientalem ab Occidentali separasse; at ipso defuncto , utriusque Eeclesiae communio in Lugdunensi secundo , &Florentino revixit, neque umquam unio illa 'publice fuit extincta ; imo in ipsemet se hi si male , sive ante Photium, sive post ipsum ,

fletuere viri Doctissimi , atque Sanctissimi,

158쪽

nis glutine eopulari gloriabantur , & nune quoque inveniuntur homines gravissimi ex Orientalibus Eeelesiae Romanae , ejusque Ponti ei obsequentissimi 3 eum Ecclesia Romana nunquam ratus Orientalis abjecerit; imo custodiri severissimc maudaverit , rejectis tan- . tum modo erroribus , qui apud Orientales emerserant, ut videmus in Deeretalibus Leonis IX. , In noeentii ΙΙΙ. , & IU., Gregorii X., Clementis VIII. , & aliis . 273. . Propterea Orientales errantes a Mis,sionariis Apostolieis non dure in erepati , sed

amantissime moneri debent , praesertim Graeci, ut memores antiquae sanctimoniae Patrum suorum Chrysostomi , Basilii , Naaianzeni, aliorumque plurium illius Ecclesiae Procerum , qui Romano Pontifici constantissime adheserunt, ab eorum vestigiis minime recedant , & in iis moribus , quos ab illis didicerunt, immoti permaneant , repulsis corruptelis a Grege hominum aeque improborum , atque indoctos tum diffusis : Ecclesiamque Occidentalem spraecipue Romanam minimς Orientales Christifideles odio habere , imo strictissimi amo.

ris vineulo eomplecti , cujus praebent argu mentum tot Collegia Romae pro ipsis ivstrue dis erecta: sed eorum tantummodo errores , atque pravas inde consuetudines inductas odise. se et Romanam Eeclesiam non ipsorum noveris eam e lia , sed Matrem, ipsisque amantissime brae hia eharitatis extendere , ut eos e mple

clatur , quoties ipsi filios se esse meminerint ,

non extraneos.

27 q. Quaeres ultimo , An Beelesiae orientales a Romana sejunctae , verae Christi Ecelesiae eensendae sint Par/I. G 2 s. Resp.

159쪽

Nolae, quas verae Ecclesiae competere ex Apostoli eo Symbolo didicimus, ad quas caeterae

aliae reducuntur .

76. Non quidem Unitas: ex quo enim a Sede Petri discesserunt, in varias sectas abje-Iunt, & nunc quoque dividuntur, ut Nestoxia nos , Eutychia nos , Severianos , Mono thelitas , Aeephalos , Pneum atomachos, qui numquam in eadem , sicut antiqui Ariani,

convenire potuerunt , aut possunt communi

sententia . Legatur Theodoret. de Haeret. Fab. Epiphan. de Haeres 277. Sanctitas profecto ipsis minime eomis petit ; nullum enim Virum assignare possunt , qui , vigente Sehismate , ipsumque seque udo , sanctitate soluerit r qui vero sanctimoniae laudem sunt consecuti , ut S. Nilus, Sanctus Ni eo , aliique nonnulli, non SeliiDmati adhaeserunt , sed Romanae Ecclesiae Sociati leguntur , ap. Baron. ad an . Christi. 27 Dogmata ipsa, quae ab ipsis traduntur , utique Sanctitatem non spirant. Quid enim faedius Eutychiana haeresi, Deum passi. bilem faciente, atque Incarnationem Uerbi

Divini evertente id stultius Nestoriana

impietate , duas Personas in Salvatore nostra asserente , ae proinde Redemptionem hominum tollente, & Sacramenta Poenitentii, Consimationis, & Extremae Unctionis evertente pr. 79, Catholi eas quoque EceIesias suas orientales dieere Adversarii neque utit , qua rum nec Pastores Universales dantur , dc Doctrinae ab sis traditae ad Sectarios suos tantum. modo coarctantur, nec semper sui sie etiam

apud ipsos , sed potius ob Haeresiare his indu

160쪽

2 o. Multo autem minus Apostolieae dicendae sunt : etsi enim nonnullae ab ipsis et

Apostolis fuerunt fundatae , non tamen retianent Apostolicam Successionem , cum doctri,

nar ab ipsis tradantur Apostolicae Traditioni opstgnantes , & plerumque non a Uiris Apostolicis , sed potius Apostaticis , 8c haereticis fuerint possessae , ut patet de Nestorio, Dioscoro , Acatio ι. Petro Gnasto', aliisque Dei hostibus , quos Ecclesia ipse Universalis conisdemnavit ; nee enim sufficit Cathedrae suee eLso, sed requiritur successio doctrinae ab Apostolis acceptae o 3I. Ecclosia autem Romana omnibus his

est plene ornata praerogativis . Est quippe una. Primo ratione ejusdem Capitis Univer- falis , qui eam gubernat , nempe Romani Ponti si eis . II. Ob eamdem doctrinam semper ubique traditam , & eustoditam . III. Eadem Saeramenta ministrantur ubique , licet non eodem ritu, quae diversitas ejus pulchritudinem , & Majestatem ostendit, eademque semper etiam ab incunabulis , usque ad nostra

tempora mansere incorrupta . IU. ratione convjunctionis membrorum , nempe Patriarcha. rum , Episcoporum , Presbyterorum , Monaine horum, & Simplietum Fidelium eum Romano Pontifice, & inter se, qui omnes unum Corpus perfectissimum efficiunt, eum admirabili varietate conjunctum . 282. Sanctitas quoque Eeclesiae Catholieae Romanae competit . I. Ratione doctrinae impietatem , & improbitatem omnem damnanistis , Carni, & Sanguini adversae, quam seoquentes Sancti emetuntur. II. Ob eximiam suorum probitatem , & sanctimoniam , quae

in pluribus ejusdem Ecelesiae diseipulis etiam

SEARCH

MENU NAVIGATION