Epitome manualis missionariorum orientalium ab admodum R.P. F. Carolo Francisco a Breno strict. observantiæ S.P. Francisci theol., fideique controversiarum praelectore generali olim compositi. Nunc vero in compendium redacti. & in quatuor partes divi

발행: 1736년

분량: 390페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

211쪽

Isus bi in Christi humanitate fit pet modum a Glaniptionis 3 sicut animae in coIpore per mo- duis informationis; adeoque non arguit diversitatem suppositi , sed tantum naturae r alioquin quomodo diceret Paulus epist. citata , Christum esse Caput omnis Principatus , t 'Potestatis, quod donavit nobis omnia delicta; Er expolians Principatus , π Potestates, palam

triti hans ipsos in semetipse 18. Obji. III. Christus scuti Deo , ita quoque Homini fuit perfecte similis, eo quia

ex Haebr. 2. II. Debuit per omnia Fratribus

similari , ut misericors fleret, σ Melis Pont sex ad Deum; ergo habuit propriam Persona litatem eontradistinctam ab illa Verbi, alici- quin non fui siet Hominibus perfecte similis , uti similis est Deo .

29. Resp. ant. esse verum in natura, non

vero in Personalitate , a qua non desumitur similitudo , sed a natura . Scriptura ergo, Da tres , & Concilia, dum de similitudine Clit, si respectu hominum sermonem faciunt , nequeunt intelligi de supposito, quoci distinguit, non facit simileso sed bene de natura . Idcirco autem Divina natura non potest reddi Personata ab alieno supposito ,.quia est omnino independens, & infinita . & propterea Divinis Porsonalitatibus identificatur omnino independentibus e Natura vero quaecumque Creata, tam in genere causae efficientis, quam sippositi a Deo pendet', a quo poterat assumi. Carterum etsi Divino Verbo communieata dicitur, adhuc independens, & incommunieabilis est , eo quia nulli alteri sive humano, sive Divino supposito communicari potest , etsi ebreat proprio.

3o, Obji. 1v. ex Patribus D. Cyrillui

212쪽

Is Alexandrinus duas subsistentias asserit unitas in Christo , ex Anathem 3 . adversus Ne l. ubi sie habetur : Si quis in uno Cbrisu dioidit D- postaser , easque conjunctione inter se nectit, qua est secundum dignitatem , vel authoritatem smel potestatem , ta' non potius , quae est secun

dum nat&ralem unionem , anathema sis. Similia scribit ad Euoptium eontra objecta Theo doreti; igitur juxta Sanctum Doctorem sunt duae Personae in Christo , eum idem sit subsistentia , & Personalitas. S. Leo Magnus serm. de Epiph. Cap. 2. Magi, inquit , adoraturi Mnum , tria se sistit credidisse demon irant:

' Auro adorantes Personam Regiam , Myrra Hu

manam , Nure Di υinam ; igitur sunt plures Personae in Christo. Naχianzenus orat. 3s.loquens de homine Christo : Hic Homo Deus effectus, post ea quam cum Deo coaluit, prasiantiorique parte superante , unus factus est , uti e quoque tantum Deus efficiar , quantum ille Homo : Sed non possumus fieri Deus in uniotatem Personae; ergo etiam ille Homo, qui . dicitur Christus non est factus Deus in Unitatem Personae, sed affectus , Sc Dignitatis . . Resp, nsg, eon seq. Cytillus enim quando dicit locis citatis, in Christo fuisse duplicem subsistentiam , non intellexit subsistentiam pro Personalitate , sed pro substantia , seu natura , ita ut vellet , in Christo fui ste duplicem naturam , seu substantiam inter se in Persona Uerbi unitas, ut patet ex ipso Anathematismo , ubi Anathema dicitur iis , qui subsistentias asserunti uniri per solam Dignitam

t tem , authoritatem,& potestatem ; cum revera Personalitates rigorose sumptae inter se nonni s dignitate , potest te , honore , affectu co- .

213쪽

enim Romano loquebatur , utpote Coelestini Papae Vicarius ἴ Romae autem eo tempore

subsistentia, & hypolla sis pro substantia plerumque sumebatur, ut patet ex Hieronymo ad

Damasum .

31. Sanctus Leo intelligendiis est in authoritate citata non plures Personas in Christo fuisse , alioquin Sanctus ille Pontisex sibi eontradixi flet , unitatem Personae luculentissime in epist.' ad Flavian. , qua PP. Chalcedo nenses veluti regula Fidei usi sunt, praedi eanti;

sed de variis statibus ejusdem Personae juxta illud Carmen Iuvenei Presbyteri de Christo

Magis adorato et Thul, aurum s Myrram a Regique , mmisique , Deoque dona ferunt. 33. Gregorius Nazianaenus tantum vult, nos posse fieri Deum per adoptionem , seu tDeus factus est Homo per abjectionem 3 non vero hominem non posse fieri Deum si eut ille factus est Homo r hoc autern ad rem non faeit , eum toto illo contextu ineuleet Sanctus Doctor Divinissimum hoc Mysterium 3 neque

ex vi Syllogisti ea aliud sequitur, nisi nos posse fieri Deum , sicut Deus factus est Homo ; quod

utique verissimum est , cum Deus quamcumque aliam naturam humanam praeter illam ,

quam de facto assumpsit , assumere potuisset. 34. 'Obji. V. Verbum Divinum est prius Maria, nee ipsi consubstantialis 3 ergo Verbum Divinum quoad Personam non est idem eum Filio Mariae: ant. patet, conseq. Prob. Filius debet esse Matri eonsubstantialis, &ipsa posterior, ergo si Verbum Divinum non est eo in substantialis Mariae , nee ipsa tempore posterius, non est idem eum Filio Mariae; ergo alia Persona a Filio Mariae . II. Resp.

214쪽

3 s. Resp. neg, eon seq. ad euius probationem dist. ant. debet esse ipsi eon substantialis ea ratione, qua est genitus, & ab ea recipit

esse ἴ con. ant. alia ratione ne . ant., dc conseq.

Utique enim Verbum Divinum est prius Ma-ἡa quoad Divinitatem ι juxta quam non est Mariae consubstantiale ; non tamen quoad Hamanitatem, quam ab ipsa assumpsit, per quam ipsi quoque eon substantiale diei potest, quam verissime peperit in divino supposito subsistentem, ac propterea Christus omni jure Mariae Filius est, verissimeque Maria pepe' Iit verum Deum . Nee propterea duo sunt Filii, tametsi duae sint nativitates , & Filiationes a una ,. qua Uerbum nascitur ex Patre ,

alia, qua Filius est Mariae : non enim multiplicantur concreta ad multitudinem praecisam formarum : nam ex eo quia sint in eodem plures doctrinae, de eodem minime dicitur , quod sint plures Doctores , uti optime advertit. D

- subtilis a. dist. 3. Quaest. I. Ad Arguis menta , Ad primum ; sed requiritur quoque , maxime in concretis accidentalibus, multipli-eatio subjectorum . 3is. Obji. VI. Unitate suppositi in Christo admissa , diei posset substantive , & in recta : Deus Homo , Homo Deus , Deus Cruci xus , Deus mortuus , non audem Homo Defer, Hο- miscus: Sed hoe videtur falsum 3 er go&e. maj. patet ex communicatione idio- .matum . Prob. nun . quia in Scripturis Chtbstum dier Deum , non tamen Deum mortuum

Crueifixum, & sepultum , scribit Tertullia,nus lib. adversus Praxeam Cap., dc Quintianus sedis Apostolieae Legatus Petro Gnapi eo Haeretico Eutychiano duos hos Anathematisinos subscribendos proponit: Si quis con-

215쪽

fundit duas Chrim nata Ff dkens r Deum

passum carne , ' Cbrisum passum carne secundum lesiolum , Anathemassi: Si quia Deum

Homἰnem , σ non magis Deum . σ Hominem dic is , damnetur , ergo dcc. 37. Resp. eon. tnaj. Sc ne. min. ad cujus probationem ne. in Seripturis non diei Deueta mortuum ; quid enim elarius asserit Paulus Cum I. ad Corinth. 2. 8. cicat: Si enim cognovisisent , numquam Dominum gloriae cruci Usent λ Et ad Rom. s. s. eum dixisset de Christo , quod sit homo ex Judaeis secundum cadinem , subditi qui est super omnia Deus benedictus in secula. Caeterum eis non legeretur xpresse , minime tamen negatur dici posse . Tertullianus autem non asserit , hoe esse in se blasphemum ; oppositum enim scribit adis. Versus Marcionem de earne Christi Cap. s. inquit enim : Nonne vere Cruci us esF Deus ,

Sceleratqsime homisum , qui excusas Interfectores Dei P Sed voluit tantum , non esse op portunum coram Gentibus Dogma Dei mortui irridendum frequenter inculcare, idque facit etiam Apostolus, ut scandalum Dei mortui Auditoribus tolleret. Quintianus autem Asculanus sis seopus ideirco a Petro Gnaphaeo Anathematismum illum , sicut etiam damnationem illius pn,positionis exegit et Deus est Homo, quia ille utpote Eutychis lepra insectus' propositiones illas non . concretive, aeratio-

. ne suppositi intelligebat , sed secundum se,

quasi Deitas in carnem conversa, vere passa fuisset , quod est Dogma Eutychianum . Quod ergo Patres aliqui de hac propositione disere- paverint: mus est mortuus , Quaestio minime de Dogmate fuit, sed an ob Haeretieorum

perfidiam deberet omitti, di ob eamdem ra-

216쪽

2. Itionem de his dubium est j mmo Dominicus, Homo Dei fer , & ab Naetianaeno, & Basilio

damnatae. At lis de vocibus , minime autem de Dogmate erat . .

38. Obji. VII. Filius Mariae agnovit diis

versitatem Personae suae a Verbo Patris ; ergo fuit alia Persona a Verbo Patris conseq. patet Prob. ant. nam Mat. 2'. 46. Christus Filius Mariae pendens in Cruce alloquens Deum, ait: Deus meus , Deus meus , ut quid dereliquisti me D me signifieat Personam , seu suppostum Christi; ergo si Christus conqueritur se derelictum a Deo , agnovit se esse aliud suppositum diversum a Deo : eerte enim idem suppositum Verbi non potest derelinqui, &non derelinqui , alioquin idem dereliquisset femetipsum , quod absurdum est . 39. Urgetur argumentum : quia ly Deus , nulla expressa Persona , supponit pro omnibus; hinc , quando dicitur Gen. I. I. In prin- eipio Deus creavit Coelum, re Terram, ly Deus supponit pro omnibus Personis; ergo si Filius Mariae derelictus est ab omnibus Personis; etiam a Verbo derelictus est ; ergo Filius Μariae est aliud suppositum diversum a Verbo 4o. Resp. Ad argumentum hoc. NestoIta anum ne. ant. ad cujus probat. concedo textum

illum Scripturae , & neg. ly me significare stompositum diversum a Verbo ; & di eo , deret, monem non cadere super suppositum quasi sup positum fuerit derelictum , sed super Human, talem in hypostasi Uerbi subsistentem , quae aliquibus donis destituta est., ob quorum privationem passionis , & mortis tormenta sentiebat , & propterea potest dici Verbum quoque derelictum , seut dieitur Uerbum mortuum s Latione mortuae humanitatis. Nec est absuret

I s dum s

217쪽

dum , idem Verbum dici relictum , & non relictum secundum diversa, ac derelinque te semetipsu in secundum human Itatem , non secundum Divinita in . At. Ad instantiam in idem recidentem

permit. ant. , & ne. Conseq. non solummodo

sequitur hoc, quod Humanitas in Verbo subsistens fuerit derelicta , id est spoliata muneribus aliquibus, quibus ornata palsionem , &mortem minus aeerbe seniisset ; non vero squi d ipsa vere fuerit a Verbo dimissa; alioquin in hoe Nestorius sibi contradiceret , admittendo , Humanitatem fuisse Verbo unitam, quam postea dereliquit , seu di ini sit , quod absurdissimum est.. qu. Ex his apparet, quam inique simul,& stulte negetur a Nestorio, B. U.. Maiiam esse re ipsa Deiparam ; eum enim vere hominem genuerit; qui est Deus , & eodem suppo-- sto subsistit , quo Deus , vere dicitur genuisseta Deum, etsi Divinitatem , di Uerbum nequaquam genuerit; eo pacto , quo Homo verἐhominem generat , etsi non totum , quod est in homine producat , cum anima rationalis non ex traduce , sed a solo Deo per creationem producatur; εc revera hoc pacto eam Commendarunt, appellaruntque vetustissimi Patred , ut Ignatius Epist. ad Smyrnens Dyonis. ΑIexandis eo ut . Paulum Samosatenum , Atha das de salui. Advent. Christi. Chrysost. ΗΟ mil. I a. super Psal. i I 8. , & alibi , aliique plurimi ap. Fra Nn nostrum Tom. I. Tract. I. Disp. s. art. s. sect. ι. Quaest. I. 63. Nec refert, quod objicit Nestorius , vocem Deipara neque in Scripturis , neque iaSymbolo inveniri r Quamvis enim vox expressa non legatur , habetur tamen ejusdem signi

218쪽

seatum . Quid enim clarius dici potest , quod

dieitur Lueae I. I. ab Llisabeth a B. Virgine invisita : Unde hoc mihi , ut υeniat Mater Domini mei ad me Et in Symbolo Nicaeno, illis verbis : f t incarnatus es de Spiritu Sancto ex Maria Virgine ,-Homo factus est Quid evidentius In Symbolo eago, & in Scripturis abunde satis continetur , B. M. U. esse veru

Deiparapa, quidquid in oppositum frustra latraverint Nestorius, ejusque Discipuli .

An in Christo Domino unica sit , vel duplex Natura λη . π Neffabile Dominiet Ιaearnationis My-x sterium utpote creaturae aciem sirpe in rans, innumeros sensit inimieos . Depresis siquidem Nestorio , qui duplicitatem Perseis nae in Christo asserebat, Eutyches ipsius inimicus oppositam dementiam ab Inferis excitavit, unieam' in Christo naturam existere blasphemans . Errorem hunc stulti uimum in Authoro suo , primum Flavianus Constantiaopolitanus Antistes , demum Synodus Calcedonens, ob hune eumdem finem a S. Leone Papa collecta radicitus exeidit. Hujus tamen haeredes impii Haeresiarchae supersunt adhue in Asia , vatias in sectas divisi , apud Dominicum a Trinitate lib. . Bibliot. Theol. sect. s. eap. 1 qui pro pterea Synodum Chaleedonensem , ae Sanactum Leonem Papam diris execrantur. Videndum nune est, an fundamento aliquo erroresisti nitantur

219쪽

SECTIO PRIMA

Madam praenotantur o

s. A Dvertendum et, quatuor geneta 11 Unitatum posse excogitari . I. Est Unitas Personae , qua duae naturae integrae s at que persectae unica tantum Personalit/te, seu Hypostasi subsistunt, non quidem respectia utriusque adventitia , sed quatenus uni propria , alteri vero extrinseea censetur, stante assumptione , qua Persona independens Nais turam alteri ur, priusquam propria subsistentia emerserit , sibi per unionem hypostaticaraeopulat. ΙΙ. Est , s una Natura in alteram convertatur , & incipiat existere in altera , cujus conditionem transmutatione consequiatur, ut ire omni conversione substantiali animadvertimus. III. Fit per compositionem sita ut duae Naturae inter se perfectae , & integrae munus partis assum entes tertium quid ensi elant ab utraque diversum per resultantiam , aut integritatem . IV. Unitatis genus est , quando naturae ita mixtione confunduntur, ut ire suo esse proprio nequaquam remaneant ssed ex illis unum emergit a partibus diversum ossis. Primum solummodo genus Unitatis negant apertissime in Christo Haereti et Orientales e caeteros alios admittunt; nescitur tamen in quo praecise Unitatem Naturae in Christo collocent . Errorem hunc mordicus Armeni, Cophiae, Abyssini , Jacobitae taentur , Duce Dioscoro Alexandrino a Synodo Charaedonensi, Sanctoque Leone damnato , . quem propterea uti Virum Sanctum summa colunt veneratione.Suos habent sacerdotes, Epb

220쪽

Εpiseopog, ia Patriaretia et , qui eosdem in

errore semper vegetes , & firmos tuentur, Deique Ecclesiae adversos.

Dicendum est cum. Carbolica. Christi Ecclesin, in Chrso Domino, tametsi unica sit Persona , duplicem tamen adesse Naturam , integram , perfectam, oe omnino impermise

47- stenditur ex Divinis serlaturis r. I. Ex illis Io eis , ubi de ipso humanitas , & divinitas expresse praedicantura. ut Mat. Ic-I7. , quo loeo Christus Dominus approbavit confessionem Petri de ipso dicentis : Tu es Christus Filius Dei υἰυi ; ipsum' que commendavit e Beatus es Simon Bardona, quia caro , σ sanguis non reυeDυit tibi, sed Fater meus; ergo Christus seipsum & Deum perfectum asseruit , 8c Hominem : Deum quidem , cujus Filius asserebatur : Hominem vero perfectum , quia ipsum caro , & sanguis talem esse revelabant . Ioan. s. 3s. 36. Christus alloquens caecum natum ait : Tu credis is Filium Dei & respondenti, quisnam esset, .ut crederet: ait Iesus: vidissi eum qui

loquitur tecum , ipse est; hie asseritur a Chrisso M se ipso, quod sit Dei Filius , & quod sit homo persectum ex locutione , & visu ,

nempe ille , quem ea cus , ut I Omiuem verum antea agnoverat. Ad Rom. 9. s . cum de

Christo dicatur , quod sit homo ex Iudaeis natus secundum carnem , subditur : Qui est super omnia Deus benedictus in saecula . 48. Seeundo ex illis Seripturis id ipsum eruitur , quibus opera Divinitatis , dc Huma-

SEARCH

MENU NAVIGATION