Sam. Frid. Nathan. Mori theol. quondam doctor. er professor. ordin. in academia Lipsiensi super hermeneutica Novi Testamenti acroases academicae

발행: 1797년

분량: 413페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

191쪽

stigarent locos scriptoruna, ad quos singulae glossae pertinerent. Nemo igitur, qui Hesychium evolvit, evolvat ideo, ut, quod ille explicuit, verbi alicuiusssignificationem inde dein Onstret. Nihil enim illo loco Hesychius dicit, nisi quod in Alexandrina forte versione verbum aliquod ii a significatione occurrat. Nec putet quisquam, e Glossario Hesychii accurate discivim et significationem verborum. Nam interdum non nisi utcunque simile verbum substituitur. Vtar exemplo. Est in illud Glossarium receptum verbum ἀπο-ς οριατι ζειν, quod est, ex aliquo elicere aliquid callide, ita, ut eum irretias, ab agen. Iam Glossarium dedit explicationem hanc: conferre, st. λογους, sermone colloqui. At haec non est significatio verbi, sed Glossographus utcunque expressit sensum. Sane recentioribus temporibus Glossaria etiam simpliciter coepta sunt Lexica appellari. Quo nomine veniunt Dini raniana GDfaria ad mediam et infimam Graecitatem et Latinitatem pertinentia, aut Meursu Glossarium graeco-harbarum. Verum de his non agebatur hoc loco, sed de iis potius libris grammaticis, qui ad interpretationem valent. Similiter recentiore aevo Glsisae vocabantur notae in librum aliquem scriptae, et Glo sator, qui notas eiusmodi scripsit. Inde etiam Glossae biblicae sunt certa genera notarum in libros sacros. Sed nec de his hic serino est. Cfr. J Ο H. AUG. ERNESTI prolusio de Glo sario-rram graecorum vera indole et recto nisi tu interpretatione,

quae saepius edita est, praefixa etiam T. I. Hesychii Albertini. J

ctim editae, multis partibus auctae multisque in locis emendatae, Lips. I 29 I. 8. .

192쪽

IIo PARΥ. I. SECT. II. CAP. I. XXVII. Glossariorum auctores: a Hesychius. Sequitur, ut eos nominemus, qui talia Glossaria confecerunt atque ediderunt. Haec exempla Glossariorum veterum ERNEsae I Us attigit Part. I. Sect II. Cap. III. 3I. Princeps est HEsYCIlIUs, cuius editionem, ablah. Alberis , Theologo Batavo, institutam , absolvit Dav. Rubnkentus , qui et ad calcem operis auctarium posuit multifariae eruditionis. D L. B. IT 46. IT66. Tom. I. II. fol.J Sunt autem in hoc libro Hesychii collecta ex scholiis et commentariis vocabula obsoleta, provincialia, aliisque de caustis rara, et certis in locis certum usu in habentia; tantaque in eo apparet eXplicationum nude ac simpliciter positarum farrago, Ut sine notis ne intelligi quidem possit. Quoniam autem multae in eo glossae ad Novi Testamenti libros spectant; meruit de iis Iob. Chr. Gottueb Ernesti , qui glossas illas sacras ex universo opere eXcerperet, noti S-que illustraret. fAdiecit etiam, praeter dissertationem de glossis sacris Hesychii, glossas graecas in Psalmos ex Catal. Mss. Bibl. Taurin. denuo editas, Lips. I 78s. 8.4 Sententiae doctorum hominum de indole lexici Hosychiani, etsi sunt paullulum discrepante S, tamen in eo conVeniunt, auctorem illius, quod hodie nobis relictum sit, sita duxisse ex iantiquioribus scriptoribus atque grammaticis, contraxis e multis modis et breviasse. VALCKENARIUS autem, quum vidisset Hesychii lexi con non respondere praefixae ad Eulogium epistolae, statuit, lexicon, quod nunc habemus, non esse maioris epitomen ; quae communis fuit

193쪽

plerorumque opinio; sed sic de auctoris sui manu exiisse; epistolam vero illam ad Eulogium ab impo-store Graeculo , qui dotes libri, quisquiliis a se

aucti, verbis exaggerandas splendidisque mendaciis commendandas putaret, illiberali facinore esse confictam. v. Schedia sina eius de episeola ad Eulo gium, He Ocbio praefixa, operisque inscriptione, subiunctuin P. Vsmi Virgilio cum Graecis collato, Fra-neq. 17 T. 8. P. I Q. seqq.) Sed rationes Ualche

narii, neque ALBERTUM IN OVerunt, neque RUFIN-

RENIUM, qui vulgarem opinionem tuendam explicatiusque tradendam arbitratus, in praefatione To 1LHesychii praefixa, multa disputavit in eam partem, ut Hesychium quidem optimorum Grammaticorum, Aristarchi, Heliodori, Orionis aliorumque interpretationes vocibus subiecisse, easque, inter se si discreparent, nomine auctoris distinxisse ; epitomatorem vero, ineptum hominem, fortastis Christianum, maximum amplissimumque lexi con in compendii angustias coegisse, et nomina Grammaticorum brevitatis caussa sustulisse ostenderet. Significavi iam, ad indolem leXici cognoscendam iudicandamque parum interesse, utra sententia probetur. Mihi quidem. diligenter ponderatis omnibus rationibus, animus ad Ruhnkenianas partes inclinat; quamquam Valckenarium video etiam senem demotum non esse ab opinione, quam iuvenis susceperat, v. notas eius-Adoniazusas Theocriti p. goo.) et cui, post alios, nuper etiam quaedam Opposuit ILLO Iso-NUs in Prolegomenis ad Hom. Iliad. p. . XXVI lLPraeterquam vero, quod Hesychii Lexicon ab imperito sequioris aevi epitomatore in compendium 'redactum est; idem illud, in quo series litterarum ab alictore diligentissime servata erat, permultas

continet glossas , in biblicas, a Christianis ex

194쪽

Cyrillo aliisque glossographis sacris primum in margine adscriptas, deinde in locis quam plurimis ex

Archetypi marginibus negligenter et contra ordinem alphabeticum in textum iniectas, in paucioribus locis apte et convenienter insertas. Quod quum B E N T L E I U S in epistola ad Bielium de biblieis his sis iampridem iudicavisset, adstipulante Ualchenario ;nuper iudicium hoc ad caetera quoque Omnia, quae ad pristinam seriem hodie revocari nequeunt, intelligenter traduxit NI C. fCuo , qui Hessehu Lex con ex codice D. bibliothecae D. Marci resilutum et ab omnibus Miseri correctionibus repurgatum, sise Supplementa ad Editionem Heochii Albertinam edidit, Lips.I79 a. 8. . Add. Eiusdem Episolas criticas, unam ad C. G. He Ivit m in qua Lexicon Hesychii Ms. Venetum accurate describitur , alteram ad T. C. PIchsenium, Rom. I 29 O. q. - Caeterum ad sacras He obii Glossas quod attinet, conitituerant iam olim eas

edere JOH. CHRiST. BIS LIVS, et i S, qui Hesychiuinin paucis gnaviter pertractaverat, LUD. CASP. VAL-CΚENARIUS. V. MutzeΠbecberi praefat. ad Bielii Thesaur. philolog. TO. I. p. 22. et Vala enarii Schediasmata academica , la. 3. Frane quer. II 3T. q. E.J

XXVIII

b) S u i d a s. Secundus est sUrDAs. PIuius autem lexicon toto genere distat ab Hesychiano. Quum enim Hesychio id esset proposuum, ut non nisi singulares glossas cum aliqua e X plicatione poneret, Suidas suum illud leXicon etiam reale voluit esse, ita, ut admisceret historias, dogmata et sententias philosophorum antiquorum, insereret alias res, interdum vero etiam adspergeret

195쪽

123 geret Iiuiusmodi glossas cum explicatione aliqua. Quocirca multo rarius licet Suida in Doc genere uti, quam Hesychio, quum hic consulto collegerit tales glossas, Suidas vero veluti per transcursum et obiter adsperserit. Editionem Suidae optimam curavit Luc seras. fCantabrig. II Os. III. lol.J Etiam sUI D AELexicon, eX diversis auctoribus, praecipue e Scholiastis Aristophanis, Thucydidis et Apollonii Rhodii conflatum, nobisque in hac clade librorum veterum , propter historicas potissimum

notitias et scriptorum vitas uti liminum , non integrum nunc habemus, quale eX manu Euctoris venit,

sed mutatum, ut videtur, ab imperito homine et passim mutilatum. Fontes illius leXici ne quis forte indicari sibi putet praefixa praefatiuncula , in qua Undecim lexica antiquorum Grammaticorum designantur; est iste catalogus non ab ipso Suida fronti praescriptus, sed additus a falsario, qui lexicorum

illorum nullum viderat. Vere ita post HER M. CONRINGIUM in Apologetico contra Borrisbi I, p. 44 O. iudicavit D. RUANK pN Ius in diss. de Lo tarno, f. XIV. p. 38. praemissa edit. Longini TOupianae; contrariam sententiam defendente FABRICIO BIbL graec. Uol. IX. p. 6sa. et ex parte ian ΚUsTERO in praefatione. De fontibus autem

Lexici, in quibus etiam fuit Photii, Patriarchae

Constantinopolitant onomasticum , in lucem nondum protractum , optime disseruit VA LC KEN Anius ad Theocriti Adomazinas, p. 294. seqq. Add. I. C. G. Est N E s a I epistola ad J. F. Schleus neruin de Suine Lexicographi usu ad crsu et interpretationem librorum sacrorum, Lips. IT 8 . 8. et JOH. LUD. SCHULEII Specimen obervationum miscelian.

tu Suidam, cum prolusione critica de Glossarii a Mida denominati indole et pretio , Hal. 176 I. q. E J XXIX.

196쪽

PAR T. I. SECT. II. CAP. I.

XXIX. e mavorinus et Elymologicum M. Addi his potest PHAVORINus, cuius leXicon, ex variis auctoribus collectum, plane simile est glossario Hesychiano. Raro invenitur in eo aliquid, quod non et in PIesychio et in Suida exstet. Quapropter multo etiam angustior fit ac limitatior huius lexi clusus. Caeterum nondum habemus editionem illius amplam satis et illustratam. Quae editio exstat, ea prodiit, cum praefatione Ioach. Camerarii, Basileae a. I 833. Sed in ea ne umbra quidem alicuius notae apparet. Postea prodiit Veneti 17 I a. i. JPaucissimae tantum glossae, quae ad Novum Testamentum pertineant, reperiuntur in ETYMOLOGICO MAGNO, quod in tradenda verborum etymologia Occupatur.

Et mologicum M., quod ex duobus diverss lex1-cis conflatum censebat Vala evarius ad Theocr. Adoniagulas p. 2O4., editum est cura et cum notis Pride-νiei Θlburgii, Hei deib. Is 94. L, et corruptum multis modis, e X recensione Pa agiotae Sinopensis, Venet. ITIO. fol. Caeterum has omnes glossas idem, quem Auctor supra laudaverat, vir doctus perutili libello comprehendit: su IDAE et PHAVORINTGlossae sacrae, graece. Cum uicilegio glossiarum sacra

gessit et ph. Christ. Gotelieb Ernesi, LipL1 86. Add. Alberti Miscellanea critica, adiecta Glossario Graeco in N. F. libros, L. B. 173S. 8. E.J XXX.

197쪽

XXX.

. M Photius et Cyrillus Alexandrinus. Referri porro luic debent GLOSSAE PII OTIAN A Eis Onomasico inedito. Sed quum in lucem nondum protractum illud sit late atque adhuc in bibliothecis, praesertim, Angliae; non licet uti, nisi fragmentis quibusdam, quae editores Hesychii in primis autem Ualchenarius ad Euripidis Hippolytum, et Ruhn-kenius ad Timaeum) passim eX codice Britannico protulerunt et cum Hesychio compararunt. Denique etiam Wdistentus interdum in suis ad Novum Testamentuna notis ad illud provocavit. De eo vid. ph. AD. Fabriarii fibL Graec. Vol. IX. p. 566. Caeterum P Η Ο T I U S,

si modo est libri auctor, est notissimus ille episcopus Constantinopolitanus, qui saec. IX. floruit. Notitiam huius Onomastici in Anglia latentis

uberiorem dedit ph. Alberti in praefatione ad Hesse chium, p. 3T. Novam eius editionem promisit Ancherus in Senssobressen an deumn. Paulus, das rivge-drue te GDissarium des Photius hetrusend, Hainiae IT92. 7. cir. Bibliothek von Angeigen klei ner ahad. Schristen, To. IlI. P. III. a. IT92. p. I. seqq. - Cum hoc Lexico Photii clar. Ammon ad Ernesti Interpret. p. 9 a. aliud confudit E mologicum Graecum, quod ex bibliotheca Gudiana venit in

Guelpheristanam, et Photio illi male adscribitur. Cfr. 7. C. Bielii Epistola de Elymologico inedito, quod Photio vulgo adscribitur, in Actis Eruditor. Supplem. To. VI. p. as 3. seqq. Qui vir doctus opinatur, Etymologicum Gudianum simile esse Etymologico , quod in bibliotheca Vltraiectina asservetur. v. Sisit Onomast. litterar. TO. II. p. I 39-I63. Add.

198쪽

ras PAR T. I. SECT. II. CAP. I. Add. 7 Q Harenbergii Diatribe epistolica ad Nic. Bar-key de Photii Etymolog. Vs. in BibL Brem nov. Clasti V.Fascic. d. n. f. p. 29 O. seqq. et ibid. TO. V l. p. I 33. seqq. et 2 8. seqq. -- Caeter uin yolri Alberti ad calcem Glossarii in N. F. libros p. 32 a. seqq. scrip tores indicavit, in illo Photii lexico passim laudato S. E. Addenda mentio CYRILLI Alexandrini , cuius Lexicon in editum saepe commemoratur, et ab Hesychii editore consultum est. Apparet ex editis illius fragmentis, esse plane tale opus, quale in ΙHesychiano glossario nobis est relictum. Partem huius Lexici non parvam publici iuris iecit Chr. Frid. Matthaei in Glo sariis graecis minoribus et aliis auecdotis graecis , quae ex variis codicibus edidit et animadversionibus illustravit, Mos quae ITTI . q. a. f Praeter haec Glossaria, recte monuit AMMON V. C. p. 72. non negligendas esse notas Scholiastarum auctorum graecorum. InprimiS commendaverim hoc consilio scholia, quae scripta in Alexandrinos poetas sunt, e quibus sane peti potest nonnihil praesidii tum ad N. T. libros intelligendos , tum maXime ad versionem V. T. Alexandrinam et libros

Apocryphos. E J

XXXI.

Glossarum sacrarum qui fini Jontes , quale pretium. De Glossis, quas hactenus nominavimus et quodam ordine descripsimus, in universum tenendum est, eas esse ex antiquissimis Novi Testamenti interpretibus ductas, minimeque contemnendas Ern. P. s. Sectili. Cap. III. f. 3 C. Nemo igitur, qui Hesychiuin

199쪽

consulit, existina are debet, reperturuita se in eo, quod suo ipse ingenio ita explicarit; compilavit ille potius

ex aliorum interpretum scriptis suum opus, et obscura

diligentia congessit. Hoc palam sit, si quis cum eius lexico conserat Origenis, Chrysostomi, Theodoreti, Origenis reliquias, item Isidori Pelusiotae epistolas, in quibus saepe digito monstrari potest, quae et' quomodo ille contulerit in suum opus. Solet v. c. ChrysostOmus verbo obscuriori addere: τουτο; quid hocs bisult Z ac deinde subiicere explicationem. Veluti Col. I, I a. venisse ad Fortem hereditariam ἐν τῶ φωτί, per lucem. Hic quaerit Chrysostomus : τί Di τουτο ; et addit: εν τῆ γνώσει, per cognitionem , aeum lux animi oritur. Aut ubi occurrit: ut sitis quaerit: τι λι τουτο ; addit: ευάρεατοι, virtutis sudiosi. Quando igitur Hesychius et Suidas perlustrabant opera Patrum graecorum, inter legendum excerpebant hos locos cum additis explicationibus, eosque in alphabeticum ordinem redigebant. Sic oriebantur Glossaria illa, quorum omne pretium pendet ab auctoribus, equorum libris Glossographus notas repetiit. Vnde lifuerint glossae illae e bono interprete desumptae, Valebunt saepe ad adiuvandum, reperiendum, confirmandum sensum; neque tamen umquam obliviscemur, esse et hic mala mixta bonis. Permultae enim glossae magnam arguunt linguae inscientiam; aliae, tametsi non talsae sunt, tamen non sunt idoneae ad explicationem, propterea quod adiunctum synonymum perspicuitate non superat vocem, quae explicari debebat. Plurimae glossae casa potius et fortuito natae sunt, quam consilio iactae; ab insciis aut semidoctis primum adscriptae codicum marginibus , deinde , non maiore cum iudicio,

translatae in syllogas et glossaria. Inde vilis limae saepe

200쪽

II 8 PAR T. I. SECT. IL CAP. I. saepe numero glossae eXcerptae , 1Γultae truncatae, aliae perobscurae propositae reperiuntur. E. J XXXII. Glossaria singularia in N. T. libros. Nec vero tales Glossae in iis solis exstant operibus, quae nominavi; verum habemus et alia Glossaria in gulos, tum profanos, tum sacros Novi Testamenti scriptores. Ita EROTI AN Us et GALEN Us scripsere Glossas Hippocrateas , quae dissiciliora Hippocratis Vocabula synonymis explicarent. Eae tum in editionibus Hippocratis quibusdam reperiuntur, tum eX recensio-Ne Henr. Stephani, graece et latine cum multis animadversionibus editae sunt a Iob. Geo. Pr. Pranetro, Lips. IT 8Ο. 8. - Pariter HERODOΥo tribuitur Glossarium, in quo ex singulis libris excerpta sunt dissiciliora cum eXplicatione. Id optime editum cum animadversionibus Petri Messe gii ad calcem Herodoti legitur. Praetereo alia huius generis.

Nam et in Novi Testamenti libros peculiaria sunt Gisgsaria edita, in quibus rursus ex amplissimis Patrum locis selectae reperiuntur glossae, quae ad illos libros pertineant, missis omnibus aliis. Primum eiusmodi Glossarium in N. F. libros debemus IOH. ALBERTI studio L. B. II 33. 8.), quamquam ille omnia deinde rursus intulit in Hesychii Lexicon. Collectae porro sunt Glossae in Epistolas Pauli,etas,

quae eX ordine versuum verba nonnulla obscuriora recensent atque explieant. Ex hoc genere sunt, quae CHR. FR. MATTHAE 1 in Glossariis graecis minoribus

et aliis anecdotis graecis Mos quae IT7 3. q. vulgaVit.

SEARCH

MENU NAVIGATION