장음표시 사용
201쪽
desumpsit exordium. uapropter cognoscas deuota fidelius omnium populorum, tam praesentium, quam futurorum, quo dilectissimi fili, nostri sanctae Rauennalis Eces Fae , Mariniani, Venerabilis Archi sculpetitionibus, nec non, ct pinsimorum d minorum no Irorum , Mauritis, crisiorum eius iussonibus annuenies, confirma somnia praecepta, quae a pinsimis Imperatoribus, Valentiniano, Theodosio, Arcadis, ct Honorio, necnon Iustiniano, Tiberio, est domino nostro Mauritio, pyssimo Ca resemper Augusto, eidemsncta Rauennali Ecclesi unifacta, o omnia,quae per eodem praecepta eidem Ecclesiae sunt altrisura, ct omniapriuilegia, quae a sanctiss. praedec oribus nostris, innocente Innocentio, o sanctissimo Leone, estglorio simo Ge-Dμ,Felicismo, o Agapito, o spiritus sancti feruore repleto beatissimo Pelagis, ob amorem summi omnipotentis Dei, sanctiq. soldnaris Pontificis,ct maristris reuerentiam, eidem Ecclesiae, tibi, tuisq. successoribus in perpetuum seum data; est honores, est possessiones omnes, quae per eadem praecepta , ct priuilegia vidimus costocara, ct confirmata : Hq. maxime tua dilectionis causa conflamantes , ct corroborantes, quod inni legio sanctissimi Leonis primi, huius Apostoli fedis Pontificis, re aperiente, omo, irantereperimus. Confirmationem constitutionis pist oram Imperatorum , sub sacrosanctae Rauennatis Ecclesiae ditione, continentem ita, confirmamus Episoparum iurius Aemiliae Prouincia ciuitatum omnium Deo amabilium Di coporam creationes, ct consecrationes, id est, rastinatis, Caesenatis, Gripopuli, Forsitast, Fauentia, Fo-riCorneli, , Bononiae, Mutina, Regij, Parma, Placemia, Brixisti, Ulcohabentiae, uadriensis, Comaclensis, Ficoclensis, necnon se omnia monasteria, tam monach rum , quam'. monacharum sub erus ritione degentium, atque oub monastica Domino -ilitantium norma. Conferentes tibi, tuisq.successoribus, honorem pali, in perpe- suum , seu omnem Pontificalem decoris Uum, sicut in Epistola tibi transimis concedendo confirmauimus muniendo etiam sanctam Rauennatem Ecclesiam, te, tuos .faccessores in perpetuum roboram spermansuras omnes costationes, arque conscriptiones quorumlibet hominum in eadem Ecclesia factas, vel faciendas , siue donationes Chriitianorum Delium , uti quaepi', ac religiosi homines, hactenus per eulogia suo rum testamentorum, uel per quemlibet modum, uel tisalum in eademsancta Rauennareanii uisus dimiserunt Ecclem, uel in futurum sunt, pro redemptione animarumsua rum, tempore, costaturi. Sanciendo etiam consirmamus sanctae Rauennali Ecclesia, Aut primae, inter ceteras sanctae huius Romanae Ecclesia, filiae, secundum constitationes Longobardorum Regum, o aliorumpi, morum Romanorum Imperatorum, ut si quisquam Disioporum, ex consecratione Rauennatum Pontificum, totius Aemilia, decesserit, nustas Dux Marchio, Comes, aut aliquis minister publicus, aliqtiam ibi praedationem, aut contrarietatem faciat, sed licear Mochiepiscopis sancta Ravennatis
Ecclesiae, a 'μm isopatum, o adipsam Ecclesi/m, fecundum antiquam confuse rudinem , pro desicriptione facienda, atque electione, missum transmittere, se ipsemelectam ex more investire, ct libere, atque solenniser consecrare. Sed, ct istud censendo tua dilectioni, carissime frater, o fili, ob peruersitate utura gentis, o Eccle rum Dei desolationem , quam appropiare, se fere in liminisus esse videmus, con. firmamus, ct sub Diuini iudici, obtestatione praecipimus, ut nulli umquam successorum meorum liceat, ad ipsum Disicopatum, pro descriptione facienaea, De electione, aut aliquid contra consuetudinem exigendo, suum Legatum transmittere, aut per mini. strum publicum, uel per quamlibet persenam, i am Ecclesiam occupare, aut ibi Disopum induite consecrare, auι ibi aliquid, a que Rauennatis Ecclesiae Pontificis com
202쪽
sensu, ordinare: uia abbominabis, ct nefandisiimum, o omni fraude dignismum, atqueptinissimum inemel concessum reuocarι denuo. Cons mamus inteνea, ct corroboramus omnes conmturiones in eadem Eccum a simis Impe atογών actus, ct ita decernimus ab omnibus obseruandas scut8raecepta huius sanctae Romanae Ecclesia tradita, scia ora de ciuitati as, Castellis, Villis , Vicis, Vicolis, pratis, pascuis,
Campis, S luis salictis, fundis, cassibus, ct de omnibus publicis, ac priuatis stibi
concessis. De Colonis uero per terram eiusdem Ecclesiae habitantibus, ct de eo tima arys, redditibus , placitis, siue districtionibus, sicut in praeceptis, ct priuilegi'
uidimus, ct legimus. Defamiliaribus uer), a famulas, ct de centuis annorum pra-friptionibus rerum habeat ipsa Ecessa sancta Rauennas, o omnia mona Beria eius, Atii haec antiqua Roma : Haec omnia, ct alia multa, qua sancta Raamnas Eccles continet, praecepta, o priuilegia confirmamus, ct confirmara corroboramus. Si quis uero, quod non credimus, aliquid de Rauennalis Ecclesiae ditione, ex his si rasnpiis subtrahere sentaverit, uel in aliquo , contra hoc nostrtim priuilegium, molestare, di . minuere, temerario aussu praesium erit,uelatse, ex parse Dei omnipotentis, ct sanctorum terrenIum decem, est octo patrum, necnon, est nostra mediocrisatis auctoritare, o sancta Synodi Romae , praesenti Indictione congregatae, anathematis uincutis innodatuis, o cum Iuda tradisore Domini nostri Iesu Cbriari, aeternis sev Fcys deputaram. lui uero obseruator extiterit , benedictionem a Deo patre, se Domino nostro Iesu Christo, ct Spiritu sancIoparaclito, in perfletuum consequatur. Bene Valete. Dat. nono Kal. Aprilis , Romaper manus Ioannis Levita, ct sanctae Romana Dclesiae Bibliothecur . Quamquam autem Gregorius summus Pontifex, Mauritium Caesarem Augustum, dominum suum hic dicere uideatur, nihil tamen detrahit de summa illa, ac plane Diuina auctoritate, qua Pontificatus Maximus, Imperio, & Regnis omnibus praestat: ut in decretis habetur Gelasii Pontificis,& in D. Ambrosio ad Valentinianum Augustum, & Angelico Doctor ingenio D. Thomas Aquinas Dominicanus, ac Thomas Valdensis, eximius Carmel itani ordinis Theologus praeclare docent . Id enim stribit Gregorius, & singulari humanitate permotus, qua se seruum seruorum Dei appellare quoque instituit. Ex iis litteris facile etiam constat, Brixillum, ciuitatem Gisse, & Episcopo ornatam. Marinianus patria Romanus fuit, Ioannis iam mortui nepos, facie oblonga, & rubra, glaucis oculis, & maxime speciosis, Romae a D. Gregorio sacris initiatus: cui &Gregorius,ut Agnellus est testis, librum inscripsit, quem appellauit Pastoralem: tametsi Platina, illum Ioanni inscriptum uelit, rod&Epistola libro praefixa ostendit, Ioanni Archiepiscopo, in aliquot coicibus , inscripta: ubi, quae inscriptionis suerit causa, his verbis significat.
Pastoralis curam pondera fugere, detitescendo voluisse, benigna, frater carissime, atque humillima intentione reprehendis , qua ne quibusdam leuia esse uideantur, praesentis libri stilo exprimo, de eorum grauedine omne , quodpenso. addit autem
id se eam ob rem, scribere, ut qui oneribus dignitatum caret, ea ne incautus expetat; qui incautus expetiit, adeptum se esse timeat . Eum autem librum Episcopis, potissimum, necessarium, este Concilium Remense testatur. Sunt etiam qui dicant, eam Gregorio fuisse conscribendi illius causam, quod Marinianus vir probus, cum ordinis D. Benedicti cucullatus citet; cuius fuerat& Gregorius dissicile ab ea tranquillitate, ad Archiepiscopatus administrationem traducebatur. Neq. omnino ante assensus est, quam Gregorius pollicitus fuerit,
203쪽
suerit, se librum conscripturum, in quo de omnibus illum moneret, quae necessaria uiderentur ad Pastoris optimi munus recte absoluendum, quod & se cit. Sed liaec forte mittendi ad Marinianum illius iam scripti, non .scribendi causa fuit: potuit autem facile Agnellus ita a firmare, Epistola adductus Gregorii, quam cum libro, dum illum ad Marinianum mitteret, coniunxit. Non desunt, qui hunc Marinianum, Rauennatem fuisse putent, sed, mea sententia,falluntur. Quoniam uero testamen tu in Ioannes Archiepiscopus, in oriens, fecerat, quo multa Ecclesiae Rauennati , sane gravia , imposuisse dicebatur, sacerdotes i. & Diacones,ac omnes initiati sacris Rauennates,ea nequaquam persoluenda bine cotendebant, idq.a Gregorio Pont.Max.enixe petebant, Gregorius,quamquam erat iam reiecta haereditas,ut infirmiora tamen omnia redderet,Marinianum iussit,neq. auctoritatem illis,neq. assensum ratione ulla praebere,quae de bonis uel ipsius Ecclesiar,uel in ipso acquisitis Episcopatu,fieri co tra leges Ioannes statuisset. cum tamen vellet esse firma,quaecumque de iis rebus suis, quae anteEpiscopatu habuerat,neq. Ecclesiae suae contulerat,seri mandas Ict: Probabat etiam ea, tuae monasterio,prope. D Apollinaris,ab illo aedificato dederat: neq uero, quod ea testamento Ioannes legasset,sed quia viventi, Gregorius ea se probaturum', & firma habiturum fumet pollicitus. Interea quidam non desuere,qui affrmarent,in hominu q. aureS,ac mentes inger ret, Marinianum, minus quam deceret,sanctam Chalcedonensem Synodum uenerari: Quamobrem Gregorius litteris, ad Rauennates datis, quae adhuc extant, illum ab incunabulis, in sanctae uniuersalis Ecclesiae gremio educatum, fideq. ac vitam integras perpetuo duxisse testatur, uenerariq.illum sanctam Ni cenam Synodum,in qua Arrius: Constantinopolitanam, in qua Macedonius . Ephesinam primam, in qua Nestorius, atque Dioscorus: sanctam Chalcedonensem Synodum, in qua Euthyces damnatus est. Si quis autem contra harum quattuor Synodorum fidem, & contra Leonis Pontificis Max. decreta, quidquam umquam loqui auderet, anathema illi diceretur, essetque. Per id tempus Longobardis Italiam turbantibus, uidebatur Romanus Exarchus aut eu Longobardis corrupto animo sentire, aut certe ad tot mala, quae quotidie
magis inualescebant,connivere,nequaquam cas probans inductas,quas Optimus Pontifex Gregorius, tractabat. Huius autem mutationis, a creditur causa, quod parum admodum,aut omnino nihil de Romanis curae illi esset: idque Mauritii Caesaris ex eplo,qui impio aduersus Gregoriu Pont. Max. & Dci E clesia animo, studebat Ioanni Costantinopolitano Episcopo,Catholicae Ecclesiae principatu adscribπri cecumenicum l. illum, id est, uniuersalem; quae soli Romano Psitifici iure conueniunt appellare; ad haec neq. uerebatur, Gregoriuipsum,uirum prudentia praestantissimum,de Ecclesia Dei,deq. Re Romana publica optime meritum, Diuum dicere. Non defuit tamen, quin laboranti, ac labenti: Italiae,quibus posset modis, succurrere optimus Pontifex niteretur, pacemque cum Agilui tractaret. A qua nequidquam abhorrere se ostendit Agilulsus, dum tamen Romanus Exarchus, iudicio constituto, sic ageret, ut de bonis utrinque ad eam diem direptis, causa ex aequo, & bono componeretur. Quod cum perficere praesens Gregorius non posset, Rauennam ad Seuerum Scholasticum mense Augusto scripsit, ut apud Exarchum accurate id negocii procuraret, persuadereque homini pacem tentaret: Sed hortationibus
204쪽
precibusq. Spueri,Exarchus non reliquit locum. Cum vero aduersus Castoriu notari uin ac r e sponsalem; sic Cnim appellat; Gregorii; internuncium aute in ,
ut arbitror , intclligit, noctu libellum quidam Rauennae in publico proposuis sent crimin ibus refertum, & Gregorio ipsi, de pace, quam inter Agil ullium Recem.& Romanum Exarchum moliebatur, contradicentem. Grcgorius, litteris ad Archiepiscopum, sacerdotes,ceteroSq.sacratos viros,ac populum Rauenae,mense Aprili,anno nonagestino l exto supra quingentesimuna datis, illi qui tcum .libelli fuisset auctor;corpore,ac sanguine Dei Domini nostri Iesu Christi interdixit: quod si,quia lateret, accipere corpus,&sanguine Domini,prohibitus, non dub taret, anathema illi esset: Sin ea coprobare in publicii progressus quae scriptisset,posset,liuiusmodi in illii diraru tela contorta, nihil omnino ualerent. Neque tamen idcirco a procuranda quotidie pace deterrebatur,sed ad Secundinum Rauennae agente,eodem mente Aprili scripsit, stati in se Castorio: a duo acceperat, quae cu Agilulso Rege essent acta; imperassed auenam,ut rediret,& uti in madatis illi dederat,coficeret. Itaq. pergeret, urgeret, pax ut illa coueniret,quando multa iam impenderent Italiae,atq.eius insulis duc ri in maRenovata est etiam hoc Archiepiscopatus Mariniani initio,de gestando pallio disceptatio,& vir mami ficus Andreas,Florentino Rauennatis Ecclesiae Diacono Romam ad Gregoriu Put.Max. ob id missi, vssidue fatigabat Gregoriit, ut
vetustu in Ecclesiae Rauennatis usum; quo Rauennas Archiepiscopus, extra Quadra esimae tempus illum perpetuo gestare consueuerat; restitueret. Qua. mobre in Gregorius,quamquam acceperit iureiurando, ab Adeodato Romanae Ecclesiae Diacono,quater in anno,uti pallio in supplicationibus Archiepiscopum Rauennatem consuesse; tamen Castorio notario per litteras mandauit, ut Rauennates Seniores, & eiusdem Archidiaconum Ecclesiae; quem pro aliena dignitate,falsum iurare nequaquam putabat; aliosq. probitate, ac integritate spectatos interrogaret, de prisco Rauennatum Arctiiepiscoporum in pallio uestando usu, sic, ut ante D. Apollinaris sanistum corpus, eius containcto sepulcro, his verbis conceptis iurarent. Iuro ego per Patrem, o Filium, st tritum sanctum, insiparabilem Divise potenim Trinitatem , ct hoc corpus beati
ostiuamis mars is , me pro nustius fauore persona, neque commodo aliquo 1nterue
niente , t s. iri, sed hoc scio , ct per memetimum cognoui ; quia ante tempor Ioannis quoufam Episcopi. Rauennas viscopas , praesente ApocIsario sedis λρο lolicae. ια atque i D , istis atque illis diebus consuetudinem utenti pastio habuit. o non cognoui . quia hoc latenter , uel abstento Apocr ano usurdisset. Postero anno , Fori Cornelii Episcopo, ob crimina , de Episcopatu cleiecto, cum ForoCorneliani apud Marinianum Archiepiscopum vehementer agerent, ut illis Episcopum praeficeret, Marinianus supensus, incertusq. consi luit Greeorium Pontificem, a quo, mense Iulio,responsum est, quando reuo cari in locum, unde deturbatus ob crimina aliquis est, nefas esset, neque ultra menses tres,Pontifice Ecclesiam vacare, iura sinerent,ne cadente pastore, D mini gregem,antiquus hostis, insidiis circuliauentum, raperet, ac laceraret, alium illis praeficeret Episcopum, neque differret: ciuia Ecclesia Dei. inquit,
uiduata proprio Episcopo remanere non debet . Rauennae autem daret operam; quod & Ioanni demortuo mandauerat, ipse uero exequi non potuerat, morte praereptus; ne monachorum coenobia, clericorum Rauennatum dominatu
205쪽
opprimerentur: nec ulla deinde facultas clericis, ceteris q. sacratis uiris esset, ad ea acced cndi, extra unam orandi causam; aut si sorte sacris nussarum os
randis cssent initiati. Quod si ex Abbatibus, monachisve quispiam, ad ci
ricatus munus, sacrumve ordinem acccssisset nulla in posterum in eo coeno
bio potestas illi esset. Inter rcliqua coenobia insigne habebatur, Titiorum Ioannis,& Stephani, in opido,seu, ut verbis utar D. Gregorii, ciuitate c lasse, cui coenobio laudius Abbas praeerat, uir illustris,& D. Gregorio carissimus, qui q. diu apud cum Romae fuit, propterea quod optimus ille Ponti fix , eius
maxime consolatione in verbo Dei, lcniretur: itaque lic mi nervi Rauennam
redeuntem , Gregorius Mariniano Archiepiscopo plurimum comm cndat: Cum q. superiores Archiepiscopi magnam illi molcstiam intulissciit, iubet, ut nullus Episcopus, aut popularis, de eius vectigalibus coenobii minuat quidquam: & si quid inter Rauennatem Ecclesiam, & illud coenobium controucrsiae extaret, quod non posset cx aequo componi, selectis utrinque arbitris, mediisq. sacris Euangeliis, definiretur. Abbate mortuo, nullus Abbas; praeterquam si ex eodem coenobio idoneus non adfuerit, nec nisi ab eius monachis , subrosaretur: alia l. complura Grcgorius statuit, quae longum esset, ac molestum sigillatim recensere, in litteris autem ad Marinianum Archiepiscopum ANN- anno octauo supra nonagesimum , &quingentesimum, mense Aprili datis, νέφ' habentur. Hoc anno moritur Rauennae Romanus Exarchus, postquam in Pa do molitus nonnulla fir erat,anno postquam in Italiam venerat, Decimo: Cui Callinicus Quartus Parmensis, v ci, ut alii, Romanus, sufficitur: ingenuo vir animo, ac aperto, at l. aduersus Longobardos incensis, Pontificiq.longe quam Romanus , obsequentiore. Cu autem in Istria, opido Noua, Ioannes quidam
e Pannonia proscctus,eiusq. opidi Episcopus factus, inde per vim deturbatus Disset, aliusq.creatus Episcopus,non in opido Noua,sed in Insula Capri tana , quae ad eius opidi ditionc spectat, incoleret, ut ab eorum se societate abduce. ret, qui discessione ab Ecclesia Romana secerant, petiit a Callinico Exarcho,
ut Catholicae Ecclesiar,unaculis, qui secu aderat omnibus, iugeretur. IntCrea
tamen dum expectat responsu, ab Exarcho , improborum & ipse persiuasionibus deprauatus,ab Ecclesia Romana sese abducit sed cu id facinus,eius Defensores urbis, nobilis smi q. viri abnuerent, Romam ad D. Gregori si profecti; ab eo suppliciter postulare,Catholicii sibi Episcopum dari. Gregorius Rauenam,
eos, cum litteris ad Marinianum mittit,mandatq. Mariniano,ut ad Nouanum
Episcopum mittat, qui rcdire lic mine ad Ecclcfar communionem, populumque moneat. Id si renuerit, Novanis ciui bus, qui ad Gregorium adierant, &. Rauennam venerant,Marinianus opsi serrct,in sua l.Dioccs insulam illam tantisper haberet, dii ad Catholicam fidem Istriae Episcopi reuerterentur. Cura reiq. ut Exarchus Imperatores omnes de his certiores faceret, quibus, & ipse eadem per Anatolium significauerat.Non enim eorum iusta ad Exarchum missa, vetare, quin ad Ecclesiam veniret, quisquis vellet, tametsi inuitos com .pelli, interdixissent. Maximi etiam Salonitani Episcopi causam, ab Callinico Exarcho sibi magnopcie commendatam , Mariniano cognoscendam mandauit,ea aute erat,virum ne in simoniacam csct haercsim delapsus, quo crimine & Honoratus eiusdem Ecclesiae Archidiaconus in iudicium arccssebatur.Quod si suspectus Exarcho Marinianus csset,sccium sibi Rauennam acciret
206쪽
m t Constantium. Mediolanensem Antistitem, ad quem eodem etiam arga. mento scribebat.Is autem suit huius exitus causae, ut Maximus, ex Gregorii Pontificis praescripto, coram Mariniano,& Castorio chartulario, quem ¬arium vocat; sic ut haec fere nomina eadem videantur; sanetissimo, ad D. A. pollinaris corpus, iurato iusiurando, nulla se teneri simoniaca labe affirma. uerit. ceterum quoniam dum e Christi fidelium communione adhuc esset eiectus, ad sacram aram sacrificauerat, poen q. illi ob id a Mariniano impositam , persoluerat, Callinico Exarcho apud Gresorium accurate agente , tandem absolutus est, & litteris Gregorii humanissimis; quibus, & pallium per Stephanum Salonitanum Diaconum, ad eum misit; ingratiam restitu. tus t Castorioq. mandauit, haec, ut effici re ipsa studeret, ac cum Saviniano Epistopo Tudertino, & Honorato Archidiacono, atque aliis, qui se ad Apostolicam sedem contulerant, in gratiam ex animo, ut hominem C hristianum decet, rediret. Per idem tempus Castorius Episcopus Ariminensis, morbo . iex capite, quartum iam annum, laborabat , eaq. de causa, ab Ecclesia sua aberat, & sepius Ariminenses apud Gregorium Pontificem egerant, ut alius
sibi Episcopus praesceretur, Itaque Castorius ipse, cum se quotidie in peius
ruere, aut certe nihil proficere, lentiret, a Gregorio per supplices libellos p etiit, alium sibi suis eret Episcopum. Quamobrem hortatus est Ariminenia ses Pontifex, Episcopum sibi, una voce, Sconsensu eligerent. Scripsitq. ad Mariniam in postero anno, ut quem ipsi desgnassent, eum ad se Rauennam ANN. euocaret, diligenti is me excuteret, doctrinam, mores perquireret, & si ido- DXCι
meum cognosceret, sua addita testificatione, mitteret Romam, ut consecraretur. Interea pacem Gregorius cum Ariulso confecit, eo tamen minore ani,
mi tranquillitate, quod Ariulsus, non ut Rex ipsius, de seruanda pace iurauit Ged si excessun tibi in aliquo non fuisset, nec in Arogis Regis exercitum arma quisquam tulisset. Id quia perfidiosum Gregorius putabat, facit
que futurum , ut occasio pacis turbandae , tollendaeq. hac ratione illi pateret , cum praesertim Vuam etfrida, cuius agebatur consilio Ariulsus, s cramento adigi noluerit, Gregorius subscribere legibus foederis renuebat. Arogis q. Regis procuratoribus, id uehementer urgentibus, ad Theod rum Rauennae curatorem, qui una cum Probo Abbate, de hac pace plumrimum laborauerat, scripsit, eis ceret penes Exarchum, ut subscriptionem Gregorii Rex ne posceret: Quando enim inter Longobardos, ac Exa chum, medius , & quasi sequester Gregorius intercedebat, maxime caue-.bat, ne, si qua secus accidissent, eius esset deinde fides apud Exarchum, leuior. Si quidem nouerat Gregorius, quae in illum Agilulsus ; tametsi , id iret inficias ; conuicia', non absque Diui Petri Apostolorum Pincipis iniuria , coram viro clarissimo Basilio , iactasset. Quod si tanti penes Longobardos duceretur Pontificia subscriptio , id vel ab aliquo Episcopo ,
vel certe Archidiacono factum iri. Erat per id tempus , Ioannis , vrbis Praefesti , uxor, Rauennae t cumque Ioannem virum clarissimum ad AMN. eam Romam adducendam misistet ,.Gregorius per litteras ad Theo- DCLX. dorum Rauennae curatorem,& Marinianum Archiepiscopum scriptas, &Ioannem magnoperε commendat, & postulat, ut eain usque Perusium ,
207쪽
quenti anno, Rauennae casus accidit, ad perturbandum Gregorium Pontificem, &Mari manum Archiepiscopum insignis: nam Stcphani viri clarissimi
cognatam, ut e monasterio abiret,a Petro quodam persu .isain,eamq. haud ita
diu post, a Gratioso, Gregorii Pont. Max. notario illuc mutato habitu reuocatam, idem Petrus Philoxeni familiaris fauore sultus, denuo e coenobio eductam apud se habebat . Haec cum de Stephano Gregorius accepisset,lachemena ter Mariniani primum Archiepiscopi; si uera erant, quae asserebantur; desidiam per litteras reprehendit, mox accurate mandat, ut in coenobium mulier reducatur, & in crimen seuere animaduertatur. Philoxenum, qubd vir bonus
haberetur, id statim facturum putare: Ceterum uelle se, ut Vitalis Defensor Mariniano adesset. Quod si forte negocium protraheretur, id Marinianus publice prius contestatum, Gregorio statim significaret, ad urbem enim se Retuu giam scripturum, ut quod fieri honeste negligebatur, ea, quam meritum esset, ne i poena alliceretur. Anno proximo, qui fuit a partu Virginis primus, supra Sexcentesimum, Marinianus Archiepiscopus, Rauennatis Ecclesiae negociis addictus, Ioannem Diaconum suum in Siciliam, ad patrimonium Rauennatis Ecclesiae, quod ualde distractum crat, restituendum, alterum Diaconum Constantinopolina missi.Hune Gregorius Pontifex Anatholio Diacono Constantinopolitano, illii Alexandrino Praesecto magnopere litteris suis comendauit.
Verum haud ita dixi post, appetente sancto Paschatis die, Marinianus in praue
Iet te a Gm au tulit, acciriS'. quos uocios Ieetione nouerat Romanis Medicis,
ct singuloru sententiam rogauit, & scriptam ad illum misit. Ea potissimum continebat,ut quietem,ac silentiu maxime omnium amplecteretur.Quae si Rauennae habere ii ,n posset, uti vehementer timebat Gregorius , constitutis, quae ad Ecclesiam facerent, rebus, adhibitisve, qui solemnia sacra facerent,aut Episcopii cura in sustinerent, hospitesq. amanter exciperent, vel praeesse coenobiis scirent,ipse,antequam aduenirent ae statis calores,quos plurimu aduersos Medici a firmabant, Romam se conferret: illius se ualetudinem,quictemq. Omnibus viribus procuraturum: Vereri enim, ne, si Rauennae coinoranti, ad aestiuos calores, curae aliquae adiungerentur,insigne periculum, discrimenq. subiret: loseq. praestare,ut incolumis ad Ecclesiam rediret suain, vel si euocandiis esset, inter suorum manus euocaretur, quando &sibi; cui mortem propediem assuturam videbat; si Mariniano, ut praeiret datum esset, inter illius manus esset ex hoc mortali hospitio migrandum. Quod si sorte, cum hae illi litterae redde rentur, melius se haberet, aut prosectionem in allud tempus omnino extra' lieret, non monere solum, aut hortari, sed accurate, pro potestate, iubere, ne uigilaret, neu ieiuniis, quδ summe contraria morbo Medici dicebant; nisi forte quater in anno, cum celeberrimus aliquis dies festus postulauerit, operam daret. quas vero preces,supra cereum in Rauennali Ecclesia recitari, quaeque Euangelii interpretationes, Paschatis tempore adhiberi a sacer dotibus con sueuerat,ea per alium haberentur Conualuit tamen nonnihil Marinianus, eque Romam abiit. Per id tempus Callinicus EXarchus, cum propter.ambiguam pacem, infida utrinque, ac suspccta essent omnia, bellum potius, insercndum, quam expectandum ratu , Parmam ex improviso invadit, eaq.
208쪽
eapta, Agilulphi Regis filiam ,& Godescat cum eius virum, Parmensem, uti
diximus, Ducem, Rauennam captiuos deduxit, ibiq. in custodia habuit. Agilulsus indicto iam bello, Ariuisum Spoleti Ducem, in Romam, Rauennam q. urbes sollicitat, ipse Patauium, quod ligneis domibus constabat, uniuersam incendit, praesidio Rauennam dimissis: quo etiam ad habitandum ci-u es se Patauini contulere. Montem Silicem solo aequauit, Selauorum q. auxialia euocauit. Ab altera parte Ariulsus , concitatis e Tuscia Longobardis,praeda e Rauennati agenda, atque incursionibus assidue faciendis, quominus Callinicus occurrerc Patauinis subsidio posset, inhibuit: quod & in Romano factum est. Eodem anno Rauennam, oram q. omnem maritimam pestilentia iterum depopulata est. Mortuo interea Claudio, coenobii Diuorum Ioannis,&Stephani, in oppido classe, Abbate, anno D II. cum monachi Romam pro hi, Constantium monachum, sibi Abbatem dari,a Gregorio Pont Max. A N N . postulassent, reiecit hominem Gregorius. quod propriam sibi congereret pe. V ς ki 'cuniam ,& ad coenobium, quod erat in Piceno,solus,nullo monacho comite, abiisset: quorum altero, mentem illum monachi no habere,altero nequaquam recte, & cu virtute vivere,testabatur. Quoniam vero postularunt deinde Maurum,ab c laudio etiam, aliquando dum uiueret, laudatum, Ioanni Rauennae subdiacono scribit, de homine diligenter cognosceret: sq.ad id muneris apistum reperiret, curaret, ut a Mariniano Archiepiscopo Abbas coenobio praeficeretur, sin contra , ex alio sibi coenobio monachi Abbatem eligerent: Ad haec moneat Marinianis,ut monachis eius coenobii, cogere propriam sibi pecu niam studentibus, qui quattuor,aut quinque erant,prospiceret,eoSq.c Opesce reci inde enim exulare c coenobiis concordiam,cum vero Claudius Abbaso lim audi: sset Gregorium pleraque disserentem de Salomonis Prouerbiis, can. ticisq. Canticorum, de Prophetis, de libris Regum, & de Heptatico, quae cum iscribere Gregorius, morbo impeditus,non potuisset,suo stilo Clalidius, memoriae causa exarasset,& cum Gregorio deinde legisset,ab illorum, quae dictaue. rat, sensu ,compererat multis locis abhorrere, iubet ad coenobium illud Ioannem adire, monachos cogere, chartas cx illis omnes, ab Claudio Abbate allatas , accurate acciper & Romam ad se mittere: Addit, se grauate accepisse, quod intrilexe it, Marinianum Archiepiscopum, in peruigiliis, palam Gregorii in Iobum commentaria, legenda proponeret cum non sit opus illud populare, & rudibus auditoribus impedimento potius futurum , quam , ut inde progressum faciant i cuius &in tertia sectione locum Marinianus mendosum haberet. Iuberet potius interpretationes psalmorum legi, quibus popularium mores conformari possent. Neque enim volo, inquit, dum in hac carne sum, si qua diisse me comini, ea facile hominibus inuolsci. Iam omnis belli procella Rauennae, atque Exarchatui imminebat. Rexq. Agilulsus, coniumst sciam Ariulso copiis, infesta omnia reddiderati Itaq. tot armis, tantaeq. moli imparem se Callinicus Exarchus sentiens, Gregorii etiam Pontificis assiduo hortatu fatigatus, animum ad pacem inclinat, sed non multo post Rauennae obiit, cum annos quinque in Exarcham confecisset. Phocas, qui interfecto Mauritio, ex Centurione a militibus Caesar fuerat tum primum conclamatus, Zmaragdu iterum Exarchum mittit in Italiam,qui cum supplemento copiarum Rauennam veniens, Mantuam, di Cremonam maioribus subsidiis confirmauit:
209쪽
quartamen captae ab Agil ut Q. & uti Patauium, direptae sunt: Rauennates ab Ariulso Duce infestati, sic, ut omnis adhuc belli moles, in Rauennatem agrum, & Romanum, in exarcha tum q. incumberet: Quamobrem Zmaragdus non multo post, foedere percusso cum Agilulso, qui, & Rauennae expugnandae difficultatem non ignorabat; Parmam, filiam q. & generum restituit. Quamquam filia difficultate partus, paulo postquam Parmam peruenerat, miscre interiit. Huius mulieris nomen; licet aliqui Aldiercam appellatam scribant; cum diligenter undique perquisiverim, nulli bi adhuc inuenire est datum. Id a me Ioannes Angelus Agilutius Parmensis, vir humanitate, & aliis praeclaris animi dotibus insignis, quem cx ea Agilulfi Regis stirpe oriundum ferunt; enix E petierat, cum inuento paucis abhinc annis eius cadauere, dum Parmae in Cathedrali Ecclesia de deretur, eius memoriam uetustatis situ obrutam, renouandam curaret, anno M D L X V. Blondus innuere uidetur, illam in itinere, dum Parmam proficisceretur, mortuam, sed libentius Paulo Diacono superiora scribenti, assentior. Mariniani Archiepiscopi valetudo nonnihil fieri in dies firmior videbatur, sed ut est sollicitudinis plenus Amor, illi timens Gregorius Pontifex, denuo per litteras hoc eodem anno D CIII. scriptas, accurate hortatur, ut inedia, quae corpus: curis, quae antimum plurimum fatigant, abstineret: quod si Dei misericordia, ita conti Iuisset, easq. suas esse uires intelligeret, quae satis este possent, semel, aut bis in hebdomada sacram se illi inediam permittere. Nec diu post ex hac vita migrauit Gregorius. Zmaragdus Argentam ,& Ferrariam, quae iam inde a principio cum Rauennalibus se, contra Longobardos, coniunxerat, muro cinxit ratque id paulo ante, quam Marinianus Archiepiscopus , anno Domini DCVI. Decimo kal. Novembr. obierit. Hic extra muros Classis in D. Apollin his porticu sepelitur, cum sedisset annos Undecim, &mensem unum Phoca adhuc imperante, Pontifice autem post G regorium, Sabiniano. Ad Marinia. ni tumulum, carmina haec inscripta fuisse, in eius uita Agnellus tradit.
Sanctificissemper monitis memorandescerdos,
- ... Hoc possus tumulo Mariniane iaces.
Corpore defunctus, tamen esst tua fama seperstes
-ti Artus obis Ierris, lux tua scya tenet. 1 ll Narnibus his veniens Romana Antistes ab urbe
Tutasti ρrecibus functae Rauennalium. CuncIa salutifero Esponens tempore saecla , is Te pius in topulo Christo regente dedit. uod ramen his templis meruissemumere bassa: Te placuisse Deo rama sepulcra probant. V D'. vices cuius gessim ris acerdos V sing. locissit tibi causa quies. Ioannes huius nominis quartus,Classenss,Mariniano in Archiepiscopu Rauenatem subrogatur magnis oculis: sormosus tame, & ingenua animi pietate; ac magnificentia clarissimus. Dei cultu sum a veneratione evexit,omnibus quam maxime carus. Sub id tempus Ioannes Lemigius Thrax Exarchus Italiae seκ-
superbe se, arroganterq. gereret,iributaq. inclementer exigeret,ab Rauenn itibus,
210쪽
tibus trucidatur, una cum uxore, ac iudicibus, quos secum adduxerat, anno quincto sui Exarchatus. Quibus rebus cognitis Heraclius Caesar, qui Phocae successerat, tum ob imminentes bellorum tumultus, tum quod se Rauennates diligenter purgauissent, nihil tum acerbius agendum ratus, statim Elcu-therium Eunuchum, ByZantium patricium, sibi a cubiculo, & rerum bellicarum periti siimum, Rauennam magna cum potestate mittit anno DCXVI. . qui iudicio statim Rauennae constituto, quaestionem de caede Ioannis, ac iudicum eius seuerissimum habuit: quoq. eius flagitii participes comperit, capitali supplicio affecit. Non multis ante annis obierat Ioannes Archiepiscopus, sepultusq. fuerat in D. Apollinaris porticu, quam Ardicam uocant, Bonifacio quarto, post Bonifacium tertium Romano Pontifice, cum Archiepiscopatus annos quinque, mentes decem, dies decem & octo praesuisset , subroga. tui fuerat in eius locum alter Ioannes, qui, ut plerique affirmant, in Classen si item opido natus, mitis, comis, suauissinis l. moribus, & praestanti elegantia fuit.Sed hunc ego, eundem puto cum superiori,qui diutius,quam scribunt, in Archiepiscopatu uixerit. Qui huius Archiepiscopi tempore uolunt; e quorum numero est Ferrettus,pacem cum Agilui Q, a Zmaragdo factam, &fanum Pantheon Bonifacio summo Pontifici ab Mauritio dono datum, constitutum q. uti Romana Ecclesia, quemadmodum omnium est Ecclesiarum caput, ita diceretur, aduersus Byzantium Episcopum, qui temerarie, ac insolenter moliebatur id sibi, ii nec annorum, ut arbitror, ordinem norunt, &sibi ipsis aduersantur, quod uelint, Ioannem Archiepiscopum,qui hunc proxime antecessit,Heraclii Caesaris tempore uixisse: qui tamen Heraclius, Phocae, a quo Pantheon est donatum, successerat. Eleutherius Exarchus Rauenna, Romam profectus,ab Deodato Pontifice circiter annu eundem a partu Virginis Decimum sextum suprasexcentesimum honorifice excipitur,indeq.se Neapolim contulit: ubi Ioanne Campsino, Praefecto Neapolitano; qui se illius urbis Regem creaverat, & Campaniam Felicem, Lucaniam, Brutios, Z Apuliam subegerat; fugato, & caeso, Rauennam reuersus est e Itaque sic rebus compositis, Italia undique beata pace fruebatur: Nam & Longobardi, momtuo superiore anno Agilulfo Rege, qui primus ex illis Regibus Catholicam fidem probasse traditur, Adalualdum filium iam pridem Regni socium a parente ascitum, Regem confirmauerant, ipse uero nihil rei bellicae addictus, templis ornandis,& ceteris Catholicae pietatis studiis inclaruit: cuius maximε laudis gloria Theodelindam matrem attingit, quae religiosissima flamina, Diui etiam Gregorii Magni laudibus celeberrima, & apud Agilutium, uirum suum egerat , ne reiiceret Christianae reipublicae societatem, & Adalualdum filium optimis instituendum Christiani Principis artibus curauerat. Eleuth μrius Exarchus, uindicata, ita uti diximus, perfidia Campsini,haud ita multo post, pari temeritate, se Regem Italiae declarauit, integro ; ut compararet sibi militum animos exercitui stipendio, Rauennae , mira benignitate perse- Iuto, anno magistratus sui quarto, Bonifacio Quincto Max. Pont. Deodato
suffecto. Vcrum cum Romam confirmaturus Imperium, proficisceretur,apud Luceolum opidum, nunc solo aequatum,a militiae Rauennatis Ducibus, trucidatur . Erat Luceolum eo loco, quo incolae supra Cantianum,Pontem Riui tum nuncupant. Rauennam milites reuersi, Eleutherii caput Byzantium ad