장음표시 사용
311쪽
Da propriam, Thrmbraee, domum e da moenia fessis , Et gruus, et mansuram urbem. Sema altera Trojae Pergama, relliquias Danaum atque immitis Aehilli Quem sequimur' quo ire jubes 8 ubi ponere sedes 'm, Pater, augurium, atque animis inlabera nostris . quibus dictis, pergit narrare :Vix ea fatus eram : tremere smnia visa r Penta , Liminaque, laurusque Dei, totusque mOMeri Mons circum, et mugire adytis cortina reclusis. Submissi petimus terram, et vox fertur ad aures: Dardanidae duri, quae vos a stirm Parentum Prima tulit tellus, eaciem Dos ubere laeto Accipiet reduces. Antiquam exquirite matrem. Hic domus Aeneae eunetis dominabitur oris, Et nati natorum, et qui nascenIur ab illis. Et Lib. 6. D. 255. seqq. post vocatam Hecat n, et
peracta sacrificia matri Eumenidum et sorori Nocti et Terrae Proserpinae et Plutoni, haec fiunt: Ecce autem, primi sub lumina Solis et Ortus, Sub pedibus mugire solum, et juga coepta moreri
ramus IQuantvere hoc antrum i procul, procul quisquis
312쪽
m. XVIII. v. 8.Εt certe ostia pulchra pede Phoebus tundit. Non Dides' annuit Deliaca suave quid palma
Derepente, et cycnus in aere Pulchre canit. Ipsa vos nunc repagula forium recumbite, Ipsi etiam vos vectes: Deus enim non amplius longe a hest.
munitudo epiphaniarum apparitionum ) penes
Deos tanta ostendit, ut et Coelum totum aliquando abscondat et Solem vi Lunam, et terra psa non amplius possit consistere firma et immota, ipsis descendentibus. Archangelis etiam amarentibus, partes quaedram mundi simul commOMentur etc. Homerus de Neptuno accurrente in auxilium Graecis Iliad.
'Ain κοι σεξ ορεοι κατεβήσατο παιπαλοεντος, Κρααννὰ ποσi ωροβιβάς τρεμε δουρεα μακρὰ καὶ ῖλη Ποσσὶν υπ' αγανατοισι Ποσειδο νος ἰόντος Protinus autem de monte descendit arduo, Rapide pedibus progressus: tremebant autem montes alti et siloa Pedibus sub immortalutis Neptuni incedentis . et fundamenta montium contremuerunt, i. e. lo ci, ubi siti sunt', et unde surgunt montes, uti Ibat amad vocem Θέριεθλον explicat ver ha Pindari P=th. Od. 4. m. 3u O. ἀμtpi Παγγραιου γε Hθλα, circa Pan ei undamenta; et confirmatur altero loco Hudem POMine dita. Od. I. v. 52. sec . ωον Arτνας εν μελαμμί
313쪽
3o6 PS. XVIII. v. 8. et s. λοιο δέδετα κορυφαῖς
duus illigatus sit Typhon ) verticibus
Et solo. scit . inter Aetnam et solum Siciliae, quod ei monti subiacet instar fundamenti. et morerunt se, repetitio ejusdem rei ad exaggerandam magnitudinem mucussionis , cui, Praeter causam Numinis adventantis, accessit etiam ejus ira,
quia exarsit ei nasus. Sic Apollo descendit ad puniendos Achivos in vindictam Sacerdotis Chrysae , χωόμενος κῆρ, iratus animo. Iliad. I. v. 44. Dum haec noto, subit quod legitur in Alinorano Sur. 5o.
M. T. et terram extendimus, et conjecimus in eam DRU montes stabiles, mos, solidos, Vel, ut puto, qui mole sua terram firment; nam et ranchoria, ad quam fma consistit navis, dicitur nit 'di in Vita Tim. Tom. I. pag. 2I8. lin. I7. Haec notatio, si firmo talo stat, evincit, onus montium, terrae impositum , nullius ei firmitudinis esse, quominus Commoveatur in adventu Numinis. V. 9. Ascendit fumus, qui est in naso ejus, quatenus sumus est irae signum Deiat. 29. N. IO. Ps. 74. ω. I. Ps. 8o. v. 5. dicitur esse semper in naso Domini, qua de re egimus ad Ps. I. N. 5. et quando concitatur, tum egreditur e naribus, et ascendit attolliturque in aere in . Id autem poetice sumptum est ab auimalibus generosioribus, ut urso, et Equo: de urso Martialis LG. 6. Der. 64. in detractorem , Sed miserere tui, rabido nec perditus ore Fumantem nasum viri tentaνeris ursi. de equo Domitiani Statius Lib. I. Siloar. Tit. I. M
314쪽
PS. XVIII. v. 9. 3o7 Fumat, et ingenti propellit Sir mona fatu.
et ignis qui ex Ore ejus prodit, deporiabit, prae clare ignem dixit ardentes anhelitus, et aestuantem iram , quae quidem metaphora , ab equo pariIer Sumpta, frequens est tam in sacra, quam in Profana litteratura: Virgilius 3. Geor. v. 83. seqq..... tum, si qua sonum procul arma cedere, Stare Deo nescit, micat auribus, et tremit ianus, Collectum gae premens volseu sub naribus ignem. Claudianus de Nupt. Bonon et Mari v. 289. 3eqq. Nobilis haud aliter sonipes, quem primus iam Oris Sollicitarit odor, tumidus quatiensque decoras Turbata ceroice Dhas Pharsalia rura Pereolat, et notos hinnitu flantua amnes,
et de IV. Consul. Honor. v. 545. seq. Utque tuis primum sonipes calcaribus arsit, nesciant patulae nares. Silius Italicus lib. 6 ω. 23O. seqq. Omnis anhelat Attonitus serpentis equus, frenoque teneri Impatiens, crebros exspirat naribus ignes.
Potestas verbi de rabit eo tendit, ut significet, quod ira Numinis cito consumet universos hostes Davidis, ut ignis incendit silvam peramplam: quae similitudo legitur Iliad. a. M. 455. seq.
Velut ignis euax ex aspectu abripiens ) eomburit
immensam silpam Montis in meretribus. carbones succensi sunt ex eo , ex eo igne : materies, quam ille ignis inflammavit, conversa est in Carbones ardentes; ideoque perinde est, ac si fuerit igne devorata.
315쪽
363 Ps. XVIII. v. I . et G. V. ro. Et inclinapit Coelos, ut per eorum de-elivitatem descenderet terram versus, donec Perveniret ad locum exercendi judicium. Apollo in j dicio contra Achivos Iliad. I. v. 48. 1Mr ἀχανευθε νεων, μετα δ' ἰον-. Sedit deinde procul a noribus, et sagittam emisit. et descendit, Apollo est. De. v. 44. Bii δἐ κατ' Οὐλυμποιο καρηνων. Descenditque ex Odi i verticibus.
et caligo sub pedibus ejus, hoc est illud Iliad. a.
urgebat elatus. et Iliad. II. v. I 5 I. SEqq.
sub ipsis autem concitatus est pulpis E campo, quem excitarunt graMeqstrepentes Pedes
equorum Aere caedentes terram.
et Iliad. a 3. v. 365. seq. . δε ς ἔρνοισι κονι ηΙςατ' ἀειρομε ν,1 ωστε νωος ήε θυελλα. sub pectoribus vero pultas urgebat elatus ut nubes vel procella. Adde Virgilium Lib. 8. m. 593. . seqq. Et Lib. 9. M. 33. seqq. Identitas autem rei probatur ex Nachumo, Dominus in tempestate et in turbine vis ejus, et nubes est pntris pedum ejus. P. I. N. S. V. II. Et equilauit super Cerialo, qui est equus Domini, vel super curru a Cerubis tracto, cujus Vectionis tanta fuit velocitas, ut volare Crederetur, Diuiti oti by Cooste
316쪽
et mola te deinde sic exaggerat etiam volatu , ut nulla celeritas dici queat major, et volvolt super alis venti. Nunc vides causam caliginis, h. e. pulveris elati sub pedibus ejus, nempe celeritatem ineundo. Virgilius d Mercurio ferente Iovis mand ta ad Aeneam Lib. 4. Aeneid. v. a 45. Illa virga feras via ventos, ante se, quasi equos: et Homerus de eodem idem munus obeunte ad Calypso uras. 5. 44. seqq. Aor ἱκ ζύπb ποσσὶν ἐδήσατο καλὰ χε διλα, 'Aμβροσια, χρυσεια, τά μιν φέρον ἡμἐν ε' ν υ γρην, 'Hδ' , απειρονα γαῖαν, αμα πιοι,1s ἀνέμει . Statim deindes pedihus subligaseu pulchra talaria, mortalia, aurea, quae 9sum ferabant sipe Per
Sipe per immensam terram, pariter cum flatibus
Erant autem Cerubi monstrosae quaedam figuras, ex homine, leone, bove, et aquila conflatae, hunc in finem , ut in unum subjectum convenirent et coalescerent omnes dotes et vires istorum anima lium. Ita ferme Schullensius ad μον. 3O. N. 2 O. vel, ut habet Bochartus Lib. a. meroz. cap. 34. col. So9. pr. emblemata , quibus Angelica natura utcumque exprimebatur. Bationem conjunctionis tantarum Virium in uno subjecto arguere posse videor ex priori illorum' commemoratione Genes. S. v. 24. ubi statuuntur custodes viae, quae ducit ad arborem vitae, contra hominum audaciam, quibus
nihil arduum. Sic in sabulis inde detortis aurea Η
speridum mala dicuntur 'ρουρανα συνεχως υso τινος δρακοντος φοβερώτατου, custodita continuo a quodam
dracona terribilissimo, apud Diodorum Siculum Lib. 4. cap. 26. Ob eamdem serme rationem arbitror Corubos fuisse additos Propitiatorio Exod.
317쪽
3io m. XVIII. v. II. II. et 13.
25. N. I9. ut, praeter ornatum, repraesentarent
quoddam veluti Satellitium Divinae Majestatis, quemadmodum repraesentant in ejus throno Ps. 99. v. a. ubi Dominus dicitur Sedens Cerulorum, seu inter Cerubos: quo refero et eorum caelaturas in parietibus Templi. I. Reg. 6. N. 29. ssqq. Videant. Eruditi, an ex Cerubis originem habuerint equi illi portentosi, velut Pegasus, quos Poetae suis dant heroibus . Plerosque recenset Spcmdanus ad Iliad. 5. pag. 85. V. II. Posuit tenebrosia tem merum suum, delapsus in regionem nubium, Et ibi consistens eo apparatu, quo Rex jus dicit, posuit tenebrositatem, h. e. crassam calionem quae est potestas vocis πn ante se sudit pro via velo, aulaeo, quo facies Regis obvelari solet, ne palam et vulgo aspiciatur. circuitus suos tomen suum, repeto posuit: dicti.r, consignat ea, qua magno viro, sedenti in loco suae dignitatis, circumtiaqua adhaerent, aut micina sunt: ndia autem est quidquid eum superne te t, operitque, quod nos dicimus balua hino . Haec pariter compegit crassa caliginE. obscuritatem aquarum Obnubilationes Coelorum, luculentius declarat vocem tenebrasitatem, inquiens, esse obscuritatem nubium aquearum, quae utPOte nigriores Coelum obscurant, ut Virgilius ait x. --
Eripiunt subito nubes Coelumque diemque
et alibi, in nubem cogitur aer. Lib. S. v. 2Ο. V. x3. Ex fulgora vultus ejus, do quo ad Ps. 4. N. 7. diximus, coram eo, ab anteriore ejus Parte, nubes Uus, quibus obvelabatur facies ejus, transierunt, factae graias et carbones ignis r quando cr8brescunt fulgura et fulmina, tum nubes e tenuan Di ili so by Co le
318쪽
PS. XVIII. v. IS. Q. et I 5. 3 Itur, atque dissipantur; idque est transierunt. His verbis consignatur aulaei remotio a facie Dei, manente interim reliquo apparatu, qui antea erat, ab utroque latere, a tergo, et superne. Vide locu in Homeri, qui resertur vers. seq. V. I 4. Et tonuit se irin proprie commotionem seu ) in Coelis, in aere, Dominias. Superius vera. η memoravit signa , quae Sui dat in terra Numen adveniens, nunc memorat signa meteororum, Per resolutionem nubium in grandinem et in carbones ignis. et Altissimus dedis Noram suam, omnis rumor vehementior dicitur in Bibliis vox Domini, ut Ps. a 9. per tori et in hoc loco, ubi significatur toni reus . Est autem tonitrus, praeter indicium adventantis Numinis, etiam unus ex modis, quibus Numen utitur ad perterrendos homines : qua de re Homerus Iliad. 8. N. 75. Neqq.Aυτοι δ' ερ IδN Hγάλ' Uκπιωε, δαιόμενον δἰ ' Hκε σε αι μετὰ λαου 'Αχαι- Οἰ δἐ ι δοττεσSάμβησαν, κω πάντας oiam χλωριν δεος ει λεν .
Ipse autem Iupiter) ex Ida magnum tonabat, et
Misit fulgur in exercitum AMDorum: illi conspicati
Obstupuerunt, et Omnes pallidus timor cepit. Vide inferius vers. 41 .grandinem et carbones ignis, hic tonitribus adduntur grando et carbones igniti ad augendum te rorem . Exemplum pluviae lapideae , quae hic dicitur grando, extat in Iehosua caP. IO. v. I. et Euprofanis in Livio Lib. I. cap. 3r. De epitheto ADtissimus vide notata ad Ps. 7- v. 18. V. IS. Et misit, e loco, ubi pro tribunali veluti sedit, sagittas suas, intellige grandin m at carbones ignit .
319쪽
3ia PS. XVIII. v. I 5. et dispersit eos, nempe hostes Davidis, qui memorantur in titulo Psalmi vers. I.
et fulgura jaculatus est, u)ria fu*ura hic Ioci
intelligenda sunt fulmina , quia sic exigit sensus et prius hemistichium, eoque sensu usurpavit etiam Virgilius Latinum vocabulum I. Georg. N. 487. seg. Non alias Coelo ceciderunt plura sereno Fulgura an est a radice adiri in significatione jaculandi ; l bet enim G meta propter accentum Rebia . et liqueficiet eos, tanquam materiem Igne fulgurum seu fulminum fusilem. Nunc pro luculentiori declaratione totius loci operae pretium est audire Homerum Iliad. I. N. 44. seqq. ubi describit deinscensum Apollinis ad sumendam ultionem pro suo Sacerdote Chryse adversus Achivos: Bii M κατ Ουλυαπeιο καρηνων x-ρονος κῆρ, Τόξ' ύμοισιν 'χων ἀμ*λερ εα τε φαρετρ' 'Εκλαγξαν δ' αρ' ω ίμων ποομ vino, Abrῶ κιννοεντει ὁ δ' iἴτε νυκτι εοικως . Ebr' επειτ απανευθε νεῶν, ρατὰ δ' ἰὸν ἰηκε
Δειν - δἐ κλαγγὴ γένετ' ἀργυρέοιο βιοδε.
Aιτὰρ ε Me αδ rοισι βέλος εχεπε ἐς ἀφιεὶς , - α tu δἐ mυραὶ νεκυ- καίοντο θαμειαί. Descenditque ex Olympi verticibus iratus conde, Arcum humeris habens, et undique tectam phare
Clangoremque dederunt sagittae in humeris i si, Quum se mOoeret, ipseque ibat nocti similis, tectus caligine. . Sedit 'deinde procul naoibus, et sagittam emisit ;Terribilisque clangor siebat argentei arcus. Mulos quidem primum in sit, et canes veloces: Postea vero ipsis sagittam amariam immittens,
320쪽
PS. XVIII. v. IS. I 6. II. et I 8. 3r 3 Feriebat; semperque rogi cada rum ardebant fra
Ne te pigeat singula ad singula reserre. V. I 6. Et visi sunt apparuerunt) aDei aquarum maris, D'p'Bκ a radice pie , frmus, validus fuit, proprie sunt frmitates, ubi desinit mobilitas
aquarum maris, fluminum etc. Hunc locum luc lenter expressit Virgilius I. Aeneid. v. IIO. seq. unda dehiscens Terram inter furetis aperit. et re lata sunt fundamenta orbis, idque per αβυσσα χασματα, profundos hiaeus, verba Euripidis in Phoenias. o. 1599. Ab Hesiodo in Them. v. 728. γῆς terrae radices, statuuntur super Tam tarum, qui terrae subjectus esse vulgo existimabatur ἰ et sic terra videtur tota dehisse . Vide Iocautri usque Poetae . ab increpatione tua Domine, quum increpares hostes meos cum Demitu, ut sequitur: ab efflatione spiritus nasi tui, spiritus in ira vehementius erumpit per nares. Adi Casaubonum
Leetiora. Theocri caP. I. V. 17. Mittet ex alto capiet me, quum versa
retur David inter tot pericula, nequaquam de Sedesperabat, sed fiducia plenus ita secum dicebat, Extendet Domitius manum suam e Coelo, et me
extrahet me ex aquis multis, in stilo figurato aquae Consignant calamitates, diluvii more undique inundantes. Hoc idem cum explanatione habetur Ps. 144. v. 7. Mitta manus tuas, ex alto redime me et reje me ex aquis multis: e manu siliorum alienigenae . Adde Ps. 32. N. 6. et ibi notata. V. 18. Eripiet me, ab inimico meo potenti, a Saulo; nune propriis verbis exponit metaphoram aquarum.