장음표시 사용
71쪽
64 PS. V. V. I. Io. Etenim non est in ore ejus firmum, intimum eorum harathra, Sepulcrum a Pertum guttur eorum, linguam suam lubricant. ii. Reos dic illos Deus, excidant a Consiliis suis, in multitudine praevaricationum eorum errare lac eos: quoniam rebellaverunt in te Ia. Et laetabuntur omnes confidentes in
te in saeculum jubilabunt et teges su Per eos: et exultabunt in te, diligentes nominis tui. 13. Nam tu benedices justum Domine :tanquam clypeo, benevolentia cinges eum.
V. I. Praefecto musices Et hannectiloth, hiemalinus traditus est Magistro cantantium juxta musicum tonum, quo canebatur vetus cantilena, incipiens per haec verba , Εἰ hanuechiloth, videlicet Ad vel in palmets. Ego cum in his vocibus, tum in aliis desperatae prorsus Expositionis, quae in Psal moram titulis reperiuntur , libentissime discedo in sententiam clarissimi Bocharti, qui Part. II. Geo . c. Lib. u. cv. II ita scribit . Dum in Adoni sumus , conabor aperire, quid sit 'ALνιμοιοιδιι in I u-lio Polluce Lib. 4. cap. 7. se . 5 . 'Aδωνι λαριδος , inquit, καὶ Βωριμος Μαρρονδηνῶν malim Μαριανδυνων
Litinersas Phrnum. Phoenicem in Bithyniact Maria dynam Phoenicum colonias deduxisse supra docuimus, et Argonautorum aevo ibi regnasse Phinea P gem a Phoenice septimum. Itaque Phoenicii sermo .
72쪽
PS. v. v. r. 65nis reliquias ibi haesisse, verisimile est. Quo pertibnere videtur Adonimaoedus nomen rusticae cantilenae , quam suspicor sic incoepisse, aut a similibus verbis ab Uruit di rati 'amκ Adoni mossim antichnu le-- , h. e. Auoni lauacimus te: quae sunt ipsissima verba hymni Davidici ad Deum r. Par. 29. N. IS. , unau d Prest Deus noster lavdamus te . A tali initio facium, ut ipsa cantio diceretur Adoni-mode, vel A nι-modim, et Graeca terminatione 'Aδωνι- μαοιδο ι. Nempe ut Hebraei Libros nominant a prima
oce, Genesin puta Beresith, Exodum Uerine semoth, Leviticum Vbiaria, quae sutat voces initiales, ita etiam cantiones: quod in Psalmorum titulis passim videre est. Sic in titulo Psalmi XXII. nridi, non nMit by Magistro symphoniae , suppl. tradi
tum, ut Cantetur super aseleth hassachar, seu cer να matutina. Alii cantantur super duου Sosanim ,
i. e. lilia; vel super rivis irrier Sosian edisth, i. e. lialium testimonii. Alii super n di,v Alamoth, i. e. Nir Mnes. Alii super ri,ndi Machalal, i. e. morbum, vel super niva, n,rici mehalath Mannoth, i. e. morbum au a ligendum , seu morbum cruciabialem, ut cum Aputrio loquar. Alii super Thascheth, i. e. disperdas. Tot canticorum initia, ad , quorum modos hi Psalmi erant decantandi. Quod cur viri
undecumque docti tam superciliose rejiciant nullus capio. c um Maoitate et honestate Ecclesiae , inquiunt, non conoenit, ut αdhibeantur ludicri et populares cantus. Sed nequo necesse est, ut hi fuerint cantus ludicri. Quin potuere Iudaei habere aliis quot sacra cantica, ad quorum numeros et modos David partem Psalmorum composuerit . Addam nonnullas auctoritates, quibus confirmari puto sententiam eruditissimi Viri. Iam supra Ps. 4. N. I. vidimus ex Athenaeo, Cantores antiquitus ex-
73쪽
66 PS. V. V. I. titisse temperantiae omniumquo virtutum magistros, quales apud Ebraeos erant Levitae , qui non solum assa voce, et fidibus canebant, Ouineque tempus pariter et ingenium musicae sacra dedica-hati t. sed etiam vera in Religionis doctrinam propagabant, populoque instillabant cum publico, tum privatim in domibus, et rogantibus de Lege respondebant. Deiat. 33. v. IO. Malach. a. v. 6. Adi Vitringam de *nag. Veter. Lib. r. Pan. a. cv. 8.per Iot. et Io. Gottio, Carpetovium ad Goodisinum Lib. s. cap. 6. S. 3. Pag. III. seq. Dignitatem et venerationem antiquae musices apud alios populos, praeter Athenaeum, luculentissimo testatur Quintilianus: Nam quis ignorat, musicen ut de hae priamum loquar tantum jam illis antiquis temporibus
non stuali modo, verum etiam Nenerationis habui se , ut sidem musici et viales et sapientes judicarentur' mittam alios, Orpheus et Linus: quorum utrum que Diis genitum, alterum Ῥero, quod rudes quo que et iagrestes animos admiragione mulceret, non juras modo, seu saxa etiam 9 Darius duxisse, PO- steritatis memoriae proditum est . Et Timagenes auctor est, omnium in litteris studiorum antiquissimam musicen extitisse: et testimonio sunt clarissis mi Poetae, apud quos intcr regalia contaria laudes Heroum ac Deorum ad citharam canebantur. δε-
pas Dero ille Virgilianus nonne cecinit Aeneid. I.
errantem Lunam , Solisque labores p etc. Quibus certe palam confirmat Auctor eminentissiamus, musicen cum diuinarum etiam rerum cognitione esse conjunctam. Lib. I. Inuit. cap. 1 O. GL
17. Itaque, praeter vitae honestatem, illud apprime opus erat, ut omnibus sapientiae partibus ad sor. mandos aliorum mores exculti essent, qualis ab li
74쪽
PS. V. v. t. 6 roicis usque temporibus memoratur Phemius, domi Ulyssis cantor, quem alloquens Penelope Odyss. 1. v. 537. seq. ait: Φημιε, πολλὰ γὰρ αλλα βροτων γελκτηρια οἶδας,
Phemis, multa sane alia mortalium oblectamentanotasti, Gesta virorumque Deorumque, quaeque celubrant
Cum Homerico Phemio conserendus est Virgilianus Iopas , paulo ante a Quintiliano memoratus: Cithara crinitus Iopas Personat aurata, docuit quae minimus Atlas. Bie cecinit errantem Lunam, Solisque labores, cie hominum genus, et pecudes, unde imber, et ignes νArcturum, pluviasque seadas, geminosque Triones: Quid tantum Oceano properent se tingere Soles hiberni, vel quae tan is mora noctibus Obstet. Ingeminant plausum Tyrii, Troesque sequuntur. Hinc eos Philosophos vocat Aeschylus apud Athenaeum Lib. 14. pag. 63 a. edit. I 657.
Deinde Sophista putefire pulsans testudinem. Adde Pindarum Ost . Od. I. v. I 5. et Isth. Od.
5. N. 36. Atque hinc factuin est, ut omnes in Graecia musicam addiscerent, rie vulgo indocti viderentur: qua de ro Tullius ita scribit: Summam eruditionem Graeci sitam censebant in nemorum vocum
que cantibus. Igitur et Daminondas, princeps, me judicio, Graeciae , Mibus praeclare cecinisse dic ture Themistoclesque aliquot ante annos, quum in epulis recusaret stram, habitus est indoctior. Ergo in Graecia musici ruerunt, discebantque id omnes, nec, qui nesciebat, satis excultus doctrina putaba-
75쪽
68 PS. V. V. L. tur. Lib. I. Tusciat. cap. a. Tales erant beatis illis temporibus publici Cantores, videlicet suavitate morum et fide probati, omnigenaque doctrina praeclari , quia Moderatores populorum instituta musices , cujus amplitudo vocabuli Religionem etiam comprehendebat , sarta tecta servari imprimis studebant , siquidem haec sine legum civilium et reipublicae immutatione immutari nullo modo posse existimabant. Quam ob rem sapientissime ac prudentissime cavit divinus Plato: 'Oc τα νουν διὰ βραχ υ
- φησί τε Δαμων, καὶ ε γω πειθομω. Dcuique, uesummatim dicam, hoe diligenter est a cisitatis tutoribus obseruandum, ne clam illis ignorantibus corrumpatur . Imo istud imprimis curent, ne quid praeter ordinem a nobis datum circa gmnasticam
et musicam inno tur, sed illum quam maxime feri potest quisque sequatur. Et quum dixerit aliquis poeticum illud, Homines videlicet noris cantihus
admodum delectari, metuere debent isti custodes, ne saepenumero Poetam quis putet non cantilenas NOMas, sed modos canendi nopos dicere, eosque Mu- et . OPortet autem neque Ludore quidquam tale, nequs suscipere. Capendum sane Feciem musicae
76쪽
nopam inducere, tanquam in toto naufragium. Nusquam enim musicas modi mutantur, absque maximarum legum cisellium mutatione, ut ait Damon,
cui et ipse assentior. Lib. 4. de Rep. m. II. O . pag. 424. Versus Homerici extant Od s. I. N. 35 I.
seq. iique sunt: Την γαρ ἀοιδὴν μαλλον ἐπικλει-ορ ανθρωπα, Η τις ἀκουόντεσσι νεωτατη αμ πελ 1τω . Eiam enim cantilenam magis celebrant homines, Quaec mque auditoribus recentissima existit. Plato igitur sic accipit Homericum dictum, ut res quidem novae carminibus comprehendantur, minime vero ut nova musicae species, quam moribus et reipublicae noxiam censet, introducatur: Etenim Cum musica mores hominum mutantur . Eodem
modo intelligendum est etiam illud Pindari Ost .
Q idem vinum, flores autem hymnorum
Nec aliter accipiendum est, quod frequenter in Psalmis occurrit, Canticum no pum, Ps. 33. v. 3. Ps. 4O. v. 4. Ps. 96. N. I. Ps. 98. v. 1. Ps. I 44. 9.Ps. 149. v. I. videlicet novum quidem cantici argumentum , sed non nova musicae species . Morum immutationem ex immutatione musices queritur
77쪽
o PS. V. V. L. Συνεβανε δε το μεν παλαιουν φιλομουσεῖν τους Ελληνας
καὶ ανεειν. Εςαι δ' ἰ σωι τῆτο μαλλον καὶ ε ὶ πλεον προαoησετω, ἐαν ριη τις αγάγη πάλιν εἰς το συμφανἐς τὴν πατριον μουσικην. Tb παλαιουν γὰρ καi των 'Hρωωντας πράἴεις, καὶ των Sεων τὰς ἶρινους δἰ ἁIῆι μοι ἀντα Demetrius B antius Libro quarto De poemate scribit, Choragos Nocatos fuisse, non, ut saeculo no sim , qui choros mercede conducunt, sed chori δε-ces et praefectos, ut indicat Ῥscabulum ipsum. Musicam sane meteres optime noνerunt: ejus leges non
sunt praetergressi: illi maximo studio maca runt. Sequuta deinde totius ordinis confusione, senis labascentibus jam cunctis iere, quas an hami com suetudo , obliteratum est illud institutum, depravatique mtifices numeri: quibus nunc quum utuntur singuli, lenitatis ritque benignitatis loco irrepsit sincors mollities, temperantiae insolens audacia, igna-pusque animi languor ac remissio : quae fortassis
posthac graciora magis Nigebunt, nisi quiFiam patriam musicam in pristinum splendorem asse si ut,
quo labat apua majores, morum laudos, Heroum
que nos acta musicis canticis personemus. Hag eadem de caussa Poetae Veteris Testamenti , quum cantionem aliquam in Communem ederent usum, aliam vetustiorem publiceque recopiam utplurimum indicabant, cujus ad numeros nova esset canenda, ne probatae musices ratio immutationis aliquid paterEtur contra morum austeritatem, et in Heligio nis perniciem . Unicuique vero istarum Veterum Cantionum, quarum tonus receptus erat in Eccl
78쪽
PS. V. V. I. 7 Riam , peculiaris praeerat Magister musices , qui Cantum et canentes moderaretur. Perpendant haec sacri Antistites, quorum conniventia sacrum est, ut in Ecclesiam irrepserit, o tempora, O morest hodierna theatrorum musica. Carmen , cuius ex initio sumpta sunt haec nostra
verba Et hanneehiloth, Ad , vel In palmas, cOnjicio, esse ex genere Bucolicorum, in quo Pastor, aut bubulcus, aut hortulanus, ad captandam suae amasiae benevolentiam , dicit, se conscensurum in palmas, ut inde dactylos decerpat, quos ei asserat, vel mittat. Istam conjecturam suggessit mihi locus simillimus Cantici cap. 7. v. 8. tibi sponsus, pro testimonio sui erga sponsam amoris , dicit ei, Ascendam in palmam, prehendam spathas ejus: et fiant
Omnino earum comestione ubera tua turgida et rotunda ut botri ut grana botrorum vitis, et odornasi tui sex naso tuo prodiens ) erit ut Odor malo
rum . quae postrema verba conCitiunt cum alteris hisce, quia oscula tua suapta sunt prae mino. Cant. I. m. a. Sane haud me poenitet hujus Conjecturae, dum animadverto , quod ejusmodi testimonium a moris dare solent pastores suis amastis, uti Capraxius Amaryllidi apud Theocritum M u. 3. v. IO.
Hrit δε τοι δεκα μαλα φερο, τηνυθε καθεῖλον , sa V εκέλευ καθελεῖν τυ , καi αριον ἄλλα τοι csse . Ecee tibi decem mala fero, inde decerpsi, Unde me jubebas decerpere tu, et cras alia tibi feram. Damoetas penes Virgilium Ecl. 3. m. 68. seq.Parta meae Veneri sunt munera: namque notari Ipse locum , aeriae quo congessere Palumbra. eui Menalcas est. Dc. v. 7O. Seg. Quod potui, puero siluestri ex arbore lecta Aurea mala decem misi: cros altera mittam :
79쪽
Quanti autem sint palmeta Orientalibus, discimus
ex ALGrans Sur. a. v. 267. An cupiet unus v
strum , ut sit sibi hortus ex Uria palmis et uris, cumrant subter illum flumina, sibi in eo de unioersitate fructuum: et in hoc statu accidat sibi annositas , et sibi sit proles imbecilla , et incidat in illum hortum turbo, in quo sit ignis, et comburatur 'V. a. Dicta mea auribus percipe Domine, qui gratiam , seu favorem in aliqua re a Deo poscunt, antequam petitionem Suam exponant, audiri se rogent , dum verba iaciunt; et si quod habent meritum apud illum, hoc commemorare solent. Sic Sacerdos Apollinis Chryses, ab Agamemnone indecore habitus et eiectus, ultionem in Danaos petiturus ab eo Numine, precatur his verbis Iliad. I. v.
Cillamque valde diuinam , Tenedoque fortis ris Ma sintheia: si quando tuo venusto templo tectum imposui, Vel si quando tibi pingues coxas cremari Taurorum, et curarum, hoc mihi Persicc votum , Pendant poenas Danai ob meas lacrymas tuis sagittis.
Simili modo precatur hic David; et primum P scit a Deo, ut sibi aures praebeat, quam petitionem dein repetit, inquiens, intellio eloquium msum r
80쪽
Ps. v. v. a. et 3. 73 vomen Pan est a radice Iari, quae significationem mutuatur a cognata nari eloquutus est Ps. 37. v. 3O. Commemorationem meritorum habes Ῥυ. seqq. 3. 4. V. 3. Attende ad Nocem clamoris mei, adhuc vehementius urget Deum , ut sua audiat Verba .
Sehullensius ad P D. I. v. 24. Et cv. a. v. v. et
in Clao. Dialecti pag. 3o I. eruit potestatem verbiarp ex Arabica Dialecto in qua hoc idem verbum notat, nitidus, teraus, emundatus Dit, tinde in Hi-phil, venusta et plena sermula , mi ampn nitidapit,
emunda it aurem, h. e. apertam, patulam , expiar gatis sordibus, et sic aptiorem ad auscultandum , reddidit. Hic loquendi inodus Occurrit etiam in Latinis: Plautus in Mil. glon Acl. 3. M. I. v. 179. . . . PerPMSatis ambo damus tibi operam auribus. Horatius Lib. I. Epist. I. N. 7. Est, mihi purgatam crebro qui Personet aurem. Persius Saty r. 5. v. 63. seq. stor enim es Domum: purgatas inseris aures Fruge Cleanthea. et paulo post vers. 85. seq.
Stoicus hic, aurem mordaci lotus aceto. Quibus in loci, alluditur ad fabulam et ad veterum opinionem, eum, cui draco aurem lambisset, adeo subtilem aurium sensum habiturum , ut etiam consilia Deorum sit intellecturus, et voces a tum Per
cepturus : quod Apollodorus de Melampode narrat Lib. I. Biblioth. cap. 9. S. II. Adi Schroederum ad Ps. I o. U. 17. Itaque, si respicis proprietatem verbi, reddendus est hic locus, Aitida, emunda, purga
aures ad vocem clamoris mei. Iohannes vero David Michaelis, teste Simonis, confert cum Arabico adip declinaseu, inclinarit, ita ut inclinationem amriam exprimat. Utroquo modo confirmatur sctnsus ,