Paraeneses christianae, siue Loci communes, ad religionem et pietatem christianam pertinentes, ... Auctore ... Iodoco Damhouderio, Brugensi, ..

발행: 1572년

분량: 809페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

41쪽

aperto capite intrare Ecclesiam. Videtur itaque aeteptio persion et apud Deum ratione uestitus uariare& recipi. Quod si ita esurursus miror, qu ur diuus I Iacobus hane personet acceptionem uetat. Sic enim apud illum legitur. Fratres, nolite in acceptione personatu habere fide diti nostri Iesu christi gloriae. Ete, nim si introierit in c6ue tu uestria uir aureu annu-

. tu habes in ueste cadida introierit a ut & pauperin. sordido habitu,&intendatis in eu, qui eli indutus, ueste praeclara' dixeritis: Tu sede hic bene, pauperi autem dicatis, Tu sta illic, aut sede sub scabello pe: dum meorum, nonne iudicatis apud uosmetipsos, di facti estis iudices cogitationum iniquarum Z Audite fratras dilectissimi, nonne Deus elegit pauperes in hoc mudo, diu ites in fide,& haeredes regni, quod repromisit Deus diligentibus seὶ Vos autem exhonorastis pauperem. Nonne diuites per potentiam opprimunt uos,& ipsi trahunt uos ad iudiciaὶ Nonne ipsi blasphemant bonum nomen, quod inuoca-r8tum est super uos itMulti sunt, qui de hac acceptione personarum, praeclare scripserun t, sed ego pri usmeam sententiam adducam testimonio scripturae comprobatam, no auctoritate philosophica, ad qua illi confugiunt. Proinde sicut supra ostendi, itan uere peto dicens, quod infidelium & malorum hominum personam Deus non accipit, nemo enim sine fide seruari potest, qui non credit iam damnatus est, siue pauper, siue diues, uel bene uestitus, uel sordidus, aut albus, uenetus prasinus, ruffus, aut caeruleus, suiuus, uersicolor, omogenis, nihil refert, nee adiuuat, seruus,an liber: doctus,an indoctus, Turis ea, Parthus, Tartarus, an haereticus , Zuinglianus, Lutheranus, Ana baptista, Arrianus, Manichaeus, an Schismaticus: vir an scemina: puer, iuuenis, ait senex: nobilis an ignobilis : dc quae sunt huius generis, ob quae persona externa uariat: sed nunc omnes

pii debent esse imitatores Dei, uel Pauli sicut& ipse est Christi, omnes debent induere Iesum Christit.

42쪽

DE PERSONA. ACCEPTIO.

ete Israertens

saeia

nrgo qui pii sunt,& Christi fideles, non debent ac- - 'cipere personam infidelium, ut sunt aureum annu- 'Ium habentes, in ueste candida ingredientes, de quibus D. Iacobus loquitur nimirum quod D. Iacobus . infideles tali modo notat, satis patet, dum eos diuites mundi, qui sanctos Dei opprimunt, ad iudicia rapiunt,qui blasphemant nomen Iesu, deserabit. Fideles nanque non inserunt, aut inferre non debent iniuriam fidelibus,non sint pereussores, sed pacifiei, Patientes,& mites, quemadmodum Christus man-d auit, Discite a me,quod mitis sum, & humilis eo de. inuenietis requiem animabus uestris. Iniquuest autem, si fideles qui sunt, aut saltem haberi tales uolunt, exhonorent suos fideles , suos fratres , imo seipsos: contra hostes suos, inimicos summos extollant, idque non ratione uir tutis,sed quia accipiunt diuitiarum personam,uestiu, aureoru annulorum, summa eorum, quibus abiectis nudus homo residuus totus carnalis, eorruptilis,malus, infidelisque subsistit, de qui contrarius est fidelibus, quod quid aliud est, quam diuitias mundi,vestes,auria, & hinc factas res artificiosas pluris facere,quam fidem, uels mauis quam hominem fidelem, qui etiam nudus& pauper, tamen diues in fide est, a Deo electus, Spiritualis, bonus, incorruptibilis, & qui sitit salutem omnium animarum, omnium mortalium, ut imis mortalitatem in Deo,& Domino Iesu consequantur. Nonne igitur iniqua est cogitatio praeponere diuitem saeculi pauperi fidelit praeferre homine mundanum pulchrE uestitum, auro fulgentem homini spirituali, donum fidei habenti, ornato operibus charitatis,& amore Dei omnipotetis Prosecto stultissimum hoe,& alienissimum ab omni pio Christiano. Nam & Anacharsis ex ultima barbarae ortus, &Democritus uernecum in patria crassoque sub aere inatus, & Diogenes eant nam naturam affingens si

bi,& multi alii philo sophi homines doctos, aut saltem bonos proxulerunt diuitibus saeculi, quippe pauci

43쪽

pauci aut vix vili sunt, qui philosophari velint, dudiuites sunt. Nam diuitias magis curant, uel uoluptates , quas diuitiarum subsidio habere possunt, qu in labores & molestias philosophadi. Horatius recte canit, philosophos sequutus hae in parte Stoi

. cos verius, quam Epicureos: Vilius argentum erit auro virtutibus aurum.

Legi pulchram de memorabilem rem gesta a Romanoru Imperatore, si memini, Octauianor ille in conuentu celebri viros doctos cosilio scio adhibuit

una cum nobilibus plurimis, eosq; primo iuxta se Ioco consedere iussit, tulere id indignὰ nobiles, Caesar Augustus itaque respondet, se id summa ratione fecisse, quia docti sola uirtute & prudelia a Deo data, propriaq; etiam ipsorum industria essent commendati, neq; sequemqua posse facere doctu: sed nobiles suo auxilio serE promoti, suo ductu aucti & co firmati eilent, seq; posse quod uelint, facere nobiles & diuites, itaque illos semper praeserendos

non respiciendo ad genus, uestes, sorma, & similia terna, quae persona uariare solent iuxta opinion εpopuli: hos aute non negligendos, sed eatenus coludos, quatenus diuitias & nobilitatem uirtutibus

cohonestet, scientiis. Scio quod aliquid Frederico primo, alij Sigismundo Imperatori asscribunt. Augustus uero uni Virgilio plus tribuit,quam Mec nati edito atavis regibus. Dionysius Sicilia Tyranus

Platonem humili loco natum omnibus nobilibus praeposuit. Alexader magnus omnes suos praecepto.

res cunctis amicis, nobilibus, dictissimisq, uitis omnibus anteposuit,& honorauit. sed intinfinitaexepla huius generis, quibus docetur, quod uirtus praefertur,& in primis prudentia omnibus diuitiis& nobilitati apud Ethnicos. Vnde Iuuenalis, ' Eum numen abest sim prudentia, sed rarior fortuna Deam facimur, carus, locamur. . At fides, quae praestantior os prudentia,or uirtute ethnica, longEpserri debet oibus diuitiis, & nobiliis

44쪽

dola

illi,

ius, tot

illiit se

bilitati sarculari, fides. n. immortalitate alae id salute praestat,quum illa pnitie serὰ inducant. Homo igie sidclis etiamsi pauper, male uestitus, male sanus cor pore, senex, debilis, ignobilis , Epicteti modo claudus, ater, &simili sorte uulgo abiectiis : in infideli, gemis, auroq; insigni, nobilitate ad mille gradus iactitati, pulchro, bene uestito, robusto, florenti aetate dc colore est anteponendus. Hoc docet r6 iustitiae di stributivae, euius aequitas est 1espiciendo no ad ps nam, sed ad causam p p quam aliquis ad donum bin portionetur, aliqua diuersis tribuere secundum proportionem uel dignitatem, nam si ad psonam solurespicias, tunc est acceptio ptonat: si uero ad causam iustam, no ad persis nam, uel causam iniustam, tune

excludit' acceptio pso i ii. Causa aut est fides & fide 4lias, illa pstat i fidelitati logis & inessabilibus .gradibus, noibus, ac passibus, adeo ut huius respectu divitiae, nobilitas, pulchritudo & similia sint caducamporanea. Itaq; homo habens fidem longὸ antecellit infideli, tametsi hie infidelis sit ditissimus, nobilissimus, doctillimus, & robustus, ingeniosus, &c. Imo male faciunt, qui fideles sunt, & insidete ideo quod pulchre uestitus,& auro abundans, hoe est, diues existit, praeponunt fideli male uestito, pauperi, infirmo, ignobili, uel smili modo abiecto. Sed quidrydicemus, si ambo radeles sint, Scisus auro ab udet, aureos annulos gestet, pulchre vestitus sit, dc alter pauper, a tui las uestes, habea t. an n e obseruabi tu r acceptio personarum ὶ Hac autem quaestione excussa probeque intellecta ora superiora erunt aperta , na clcognoscit hanc disserentia personarum hoibus piis obseruandam is discit etiam qua ratione Deus personarum differentiam accipit, ut quem pij imitantur, dc cuius praeceptum sequuntur, non erit igitur. Parui momenti enodatio huius controuersiae qstionis, statuendum est aut illud firmum, de infallibile axioma qd Christianus, fidelis homo petit, ut fiat Dei uolutas sicut in cito ita in teria: qd fideles sunt

45쪽

oues audientes uocem pastoris sui, & sequentes itilum,quocunque tuerit: quod imitantur Christum, scut Christus Deum patrem, ut intelligatur , quid id sit, nimirum dico,quod fideles non faciunt aliud, es quod Deo placet, Si ergo fideles inter se ratione uestitus &similium accipiunt differentiam personafrum necesse est, quod apud deum sit acceptio pers inarum, aut si apud deum est talis disserentia personarum ex uestitia, diuitiis ,robore, & caeteris condutionibus fragilibus,& incertis , oportet quod apud fideles sit ex eisdem acceptio personarum, dc contrahoe est, si non sit apud deum, non erit quod apud Gdeles. Nam quod apud infideles acceptio personarum locu habet, no miru est quandoquide ignorant iustitia dei, aequitate contentini, dc desideria carn lia sequuntur. Caeter uapud fideles no est talis dissiarantia personarii accepta, salte esse no debet . Nulla est ergo apud fideles acceptio personarum profectoria, ἡ ι xyvit' 'ViR D. J cobus manifesto sic dicit . Si tamen legem perficitis regale secundu scripturas, diliges

proximu tuti sicut teipsum, bene sacitis: si aute perissona accipitis, peccatu operamini, redarguti allege quasi trasgres res, quum fidelis nimirii proximus meus sit, sicut ego ipse,& in meipso, uel inter me ipsum no est acceptio, nec disserentia personae: ergo in per fideles no pol esse acceptio person ς. unde coiis:- qttitur, quod nec apud Deu est acceptio personarii. Na personas malas,& infideles no cognoscit, non recipit, no iustificat:personas bonas & fideles, ut iu-ctas suae uolutati,& uoce sua semper audietes in unitate societas, laua unu corpus no separatu, cernit, recipit, uet, iustificat. Na sicut multa mebra unum

corpus costitutat,quod sibi continuit iunctuq; est, oi

exceptione suoru membroru caret. Hoc.est, unicuisque inebri tribuit suu honore, suu officiu, & usum,ir ne si t schisma: ita personat fideles plurimς quotquo: I. . Ia sunt, unusaci ut corpus in Christo. Huius Christi, O Ia. Diis Deus pr caput est,α caret oi exceptione perso . rum:

46쪽

DE PERSONA. ACCEPTIO. Is

natu: hoc est, unicuiq; psonae tribuit proportionata rodignitate honore,locii, ossicia sin eoi colentione: tNa Deus seruat iustitia distributiva, cuius arsitas est, ut aliqua diuersis tribuatur, far proportione, uel dignitate uniuscuiusq;. Quare si tali distributione aetendatur ad causam, propter qua aliquis proportionetur ad donum aliquod, sit sicut madat aequitas iustitiae distributivae : ut si illustrissimus aliquis &Eccellentissimus D. Dux promoueat alique ad honorε uel ossiciu publicu administrandu, cosiderans suffieientia scietiae& prudentiae illius, per qua dignus si tali honore uel ossicio, sia proportionatus ad hoc inuenitur,fecerit secundu iustitia dilitibutiva: si attendat ad persona , uel ad alia quamcunq; causam, , quae facit, quod no sit proportionatus ad offetu, ut

quod est diues, consanguineus, quod conterraneus vi ideo donet, tune fit cotra iustitia distributiva:&hoc uocat Theologi nunc acceptione personaru,ut quae uitiosa est, nec debet fieri. Sic Deus iustus iudex tribues unicuiq; secundu opera sua, non accipit personam:Itaq; nec fideles accipi ut persona. Quid ergo uult sibi,quod Paullis inquit:Qui bene pr est, duplici honore est dignus ὶ & qd Ecclesiasticus ait: Honora medicur & quod dixit Paulus: Deus posuit Ap stolos, secudo loco prophetas &c. Nonne haec est aeceptio personaru Ite diuina natura habet tres perscinas,& una substantiam. Nonne ergo acceptio pe sonarum in ea est Hie respodent nostri Theologi, quod no:na acceptio personatu dicitur, at D. Thomas definiuit secunda secundae.qu st. 63. Quandocunq; aliquid cosertur alicui no habito respectu ad

causam utrum sit dignus,uel proportionatus. Canon istet dictit, quod tunc sit acceptio peribuarsi, quum circa aequali seruatur inaequalitas: sed in honora doPraelato, qui bene docet & bonae ui tari est j duplici honore, no est inaequalitas,& in diuina substantia.no est inaequalitas , itaq; non est acceptio personarii in

φλ , Quid est ergo i Est ordinatio, distributio, uel dia

47쪽

seretio, uel iustitia distributitia, dispenatio, aut oecoanomia. Iustitia est. n dare unicuiq; q1 suu est: tu singula recto, aptoq; ordine collocare, est Eutaxi a, Di 1 cretio Graece, Diacrisis diiudicatio est, uel distictio unius ab altero: Sic Paulus ad Heb s. psectus est aute cib' solidus eorti, si ip cosuetudine exercitatos habet sesus ad discretione boni & mali. Tu diseret' dicitur in activa significatio e is, q psonatu qualitates,& reru mometa optime discernit.Et hic fit discretio ina discretio in passiva significatioe dicit', euius partes no copulant' ad alique terminu coem q reru c sequetiu colin et psipicua dilucidaq; cu grauitate expone. Isydorus in Synonymis tertio: Discretio est habitus intellectus plines, ad prudelia,& est genitrix, custos, moderatrixqi uirtutu: ut D. Tho. Vel est discreptio in diiudieadis reru causis fiuida humanaru mettiu ro moderatrix. RG est gerendoru ordo ex causa uenietiu, u tild quo loco facias & dicas, intelligas. Isydorus in Syno nimis. De hae discretione Bernardus in Catica sermone. 14. Sic ait:In cuctis semper

nobis debet prcesse discreptio,& quasi moderado singulas discernere uolutates, ne opinio verisimilis fallat, ne decipiat sermo uersutus: ne Q, bonis est malune qd malu est bonu esse credatur & rursus discretio sippeoi uirtuti ordine ponit, modu tribuit, decore,&ppetuitate costri. Est ergo discretio no ta uirtus, dquqda moderatrix uirtutu,ordinatrix affectitu,& doctrix motu. Tolle hac, Sc nirtus uitiu erit, ipsaq; affectio naturalis in pturbatione magis couertetur ex

terminiuq; natur . Isidorus li. de Synodis. Quicqd boni cu discretioe seceris, uirtus est.Quicqd line discretioe gesteris uitia est. Virtus. n. indilcrepta iu uitio deputatur. Gregorius Moral. 28. Pleruq; uirtus tu indiscrete tenetur,amittis,quu discrete inter mi

ritur, plusqua tenetur. Moral. 3 I. Sactoru,ait Puida discretio du solicitὰ circuquaq; cospicit in altu posi. ta, priusqua ueniat,culpa deprehedit, eaq; quo uigilarius praenotat, eo sortius declinat aliqua do in xxercitationet

48쪽

citati oe. Virtus cu p discreptione stermittitur, reseruatur, ut lato post seriat ualeter, uitia,qua tu a pcunsione interim prudeter cessat. Saepe du nosmetiysos

plus insto discutimus, de ipso discretio is studio indiscretius erramus, & metis nostrae acies quo plus cerirere nititur obscuratur. Quin si importune Solis radios aspicit, obtenebrescit. Moral. ro. Virga tua& baculus tuus. Virga. n. percutimur, baculo sustetamur.

Sit ergo discretio uirgae u seriat: sit & cosolatio bacuIi et susteter. Ambrosius in officiis. Hoc est pulchritudHie uiuedi tenere, couenietia cuiq; sexui & Psonae reddere. Hic ordo gestorii optimus, hic ornatus ad omne actione comodus. Paulus ad Col. . Modestia

uestra nota sitoibus hoibus. Modestia est ad se: uel m ad alios:ad se ut quis a se ornet & gerat erga se:& sic

modestia est uirtus qua moderamur alia no moderada p teperatia, csi tinctia, clemetia, mastietudine: uel 'P qua pudor honestatis clata stabile coparat a uctolitate: uet,est scietia colloca darii reru q aguntur, uel dictitur. Vel moderatio passionu, cupiditatum,& est uel interior animi motus in alta te detis que moderatur humilitas: Vel desideri u ptinentiu ad cognitio ine, qd moderatur studiostas, no curio litas, vel cor.'poris motus & acta. Haec moderat bona ordinati Q. i i discerni tota loco, Gordine, dignitate, cose Iua- .lioe,&c.ὶ Ornatus ut deceter fiat auiteritas in dictisfactisq; facies auctoritate p moderatione. Eutrapelia in ludis, dictis, factis, iocosis, seriis doc. Primo ne dicta lactave turpia noctua aliis: Secudo, ne soluat aiae grauitas. Tertio, ut ludicra, dicta, factaq; cogrua locis,lpibus, psonis,&alus circuli antiis: uel exterior . apparatus in uesti tu, aedab.&c.& est humilitas no superabudas in supti baufficietia P se, uel parcitas, coletus eo qd est,& determinatui' ad fine aptu. Simplicitas excludes supflua licitudine. Moderatio habi itus coletus his qco tingiit. Singulorum officia docet Cice. D. Ambro . in Osti.& O Greg. in Morat. N PAristo. in Ethic. Et cui sepe uidetur minor honorumis vibvi,

49쪽

tribui, is maximE honoratur:& qui uidetur esse infirmior, existit robustior: sie & qui ignobilior, redditur nobilior, Vnde D. Paulus se scripsit: Etenim in

uno spiritu omnes nos in unum corpus baptizati sumus,sive Iudaei, si ue Gentiles, siue serui, siue liberi, &oes in uno spiritu potati sumus & mox.

Sed multo magis quae uidetur membra corporis, infirmiora esse, necessariora sui, & quq putamus ignobiliora mebra esse corporis , iis honorem abundantiorem circundamus. Et quae inhonesta sunt nostra, abundantiorem honestatem habent: honesta autem nostra nullius egent, sed Deus temperauit corpus ei, cui deerat ampliorem tribuendo honorem ut nost schisma in corpore: sed in idipsum pro inuicem

solicita sint membra,& siquid patitur unum membrum compatiuntur omnia membra:sue glotiatur unum membrum,congaudent omnia me bra. Hinc

pater, qu dam membra esse infirma, quaedam ignobilia, quaedam inhonesta,alia contra firma,nobilia, bonesta. Vnde cotra Iovinianum putantem ut omnium membrorum ita omnium hominum Christianorum e sie eandem dignitatem. & ut nostri Haeretici loquuntur, idem regale sacerdotium, idem,genus electum, sine ulla distributione uel ratione ordinis. D. Hieronymus sie scripsit: Eius de ne ordinis arbitraris & meriti os & aluum, oculos & meatus per quos fimus egeritur & utinaὶ Unde & stulte asser re uoluisti omnia membra aequabiliter nos diligere nec oculum pretponere digito nec manum auriculet sed in singulorum amissione membrorum, dolorem

esse commune. Quemadmodum uero caput honorabilius est caeteris membris:&oculi nobiliores auricula, & lingua utilior digito. Ita in congregatione fidelium pontifex, Ecclesiastici, sunt honorabiliores secularibus:& Imperatores, Reges; principes, prudentes, ac in magistratu, publieo ue binio consti tuti sunt honorabiliores,du modo fideles aliis hominibiis priuatis fidelibus infidelibus. Haec est

enim

50쪽

enim ordinatio Dei, quare D. Paulus praecipit, ut omnis anima subdita sit sublimiori potestati: Naqui potestati resistit,dei ordinatio i resistit. No tameideo priaati aut minores infirmiores, aut tu honestiores sunt, sed magis honestante,& corroboratur,

quia magistratus gerit gladiu ad defensione ipsorua 1 scilicet bonorum,& ad uindictam malorum. Quoniam ordinatiores est diuina ideo Ecclesiastici, qui

cultu Dei obseruant diligetissime, & defendere quoque debent inam propter iustitiam , persequutione debent pati, ut fiant beati JIn primis Ordinis

crametum retinent, quo acceptio personarum peni

tus tollitur, sed unicuiqι, prout dignus est beneficia& honores tribuunt. Unde solet quaeri utrum Epilcopus peccet, si det beneficiu bono,& praetermittat meliorem. D.Thomasi quodam quodlibeto dicit. q, aliquis est melior simpliciter, non tamen in eo melior, ut praeesse possit in Ecclesia. Nunquid simpliciter melior est, non est dignior beneficio. Quia minus praeesse potest in Ecclesia, quam bonus , dc minus meretur. Ideo Epit copus non peccat si det beneficium bono, qui praeesse nouit, & est dignus dignitate Ecclesiastica, praetermisso meliore sed in eptiore ad administrationem Ecclesiasticae dignit iis, nam sic fit bona ordinatio pertinens ad honore Dei, & ad utilitatem Ecclesiae: & fit electio, quae est alicuius personae idoneat ad dignitate, uel fraterna

societatem seruata canonica forma facta uocatio.

13 Ius electionis nemo sibi uedicet nisi a Deo, uel ab huius sancta Ecclesia uocetur. Nam ne Moyses suo quidem iudicio ne eligendo populi principe quicquam attentauit, nisi uocatus,& a Deo in omnibus huc pertinentibus eruditus, ut habetur 8.quaest. r.

Si ergo.Qui aute hoe ius habet, is non statim multitudinis iudicio acquiescat, sed electus in principatu nouerit miseriam suam & Humiliet se sub potenti manu Dei.Quia Dominus superbis resistit, humilibus dat gratiam: uide D. Hieronymum super Esaia

C libro

SEARCH

MENU NAVIGATION