장음표시 사용
51쪽
de potentia materiae, solo numero differentia esse in eodem subiecto; claret de multis memorias virum experimentum generantibus, quae memoriae sunt eiusdem speciei, ela accidentia realia absoluta,& sunt in eodem intellectii Ouarta est. Non est impossibile dii accidentiare Iia absoluta educta de potentia materiae tamen non per motum esse te retula loto numero ella in eodem subiecto. Id sic Olienditur. Duo Iumina distincta sunt in eadem parte medij.ck sunt accidentia reali absoluta, educta de potentia materie et si non per motum ergo plura talia accidentia possunt essena eodem subiecto. Quinta conclusio est. Impostibile est duo accidentia realia absoluta, educia de potentia materiae permotum naturalem. blo numero disterentia elle in eodesubiecto. Huius Iatio est, quia motus eli in contrario, cla non est nisi in mobili dissosto. His dictis patet ad contrada raonem uuamuis dici possit. . Prol. 4Scotum contra Gotis de thntibus arguiti te habere, ut inspicienti literam Doctoris pateta ιδ - bus Scotus . Prol. Q. ad D circa finem ait Scientia tantum depedet a duabus causis scillicet ab intellectu cla obiecto Oppositum tutius habet
Scin . lib. I. d. i. Ἐς in responsione ad argumenta primae quae iii unculae, ubi vult Agens vel mouens non caulat nusi proprei finem ergo scientiti quoque erat axine .
ωι. Resp. Huic disiicultati quatuor responsionibus Francisci a Picti superi Ptol. Loccurriliqua consulere poteris . Adde tu quintaim. Scotii 4. Prol. V loquitia de causis habentibus esse reale Mod causa nitalis, ut causa est, tantum habet esse cognitum, o diminutum e laon reale. Ex quo lubdit Paulus solum sunt tres causae reales; causa vero finalia
non habet esse reale, sed tantuindicitur realis denominatione CXLm
seca, quia essectus eius est realis. Et additi Et si causa causae intenti natis non sit periectissima; Modus tamen causandi eius est nobilior caspiritualiter caulet, spiritualius causare sit nobilius, quam causare corporaliter. Nota causa tinalis hic describitur ab Arist x. Phis xx dea Mel. 7. Mel. 3. 4. et x. ciuir Met.23. Causa finalis est illa, cuius gratia sit quicquid sit, de his quae adfinem obtinendum sunto
dinata. Et obserua quod est finis quo e gratia cuius Idque habetura de Anima 37. nis gratia cuius est ipsum obiectum, quod per operationem attingitur lini quo est operatio, qua attingitur obieliu Deus est finis gratia cuius intellectio, tua attingimus Deum est finis quo. I senis gratia cinu aliqvando per operatione producitur, ut compositum, quod productione producitur, o cisto modo torina est finis generati uis, ut dicit Arist. s. et s. Aliquando finis gratia cuius non producitur per operationem sed praesupponitur, ut Deus, qui praesupponitur
intellectioni qua Deum arcin limus.1 a cilus Scotus . Prol. inad G dicit. Notitia practica habet quid litaten suam de aptitudinem ab illo fine . Oppositum huius habet Scotus pluribus iocis, e i Cpue lib. I. cl 3. Q. . lib. r. d. r. QSI. d.et in t .c H. I 6.4as. ovibus in locis vult sic subiectum est cit, Gula palsionem; -- mcco ergo totitia non caesae sibi suam aptitudine Et tamen dicit Scotus recipit eam ab obiecto.
cos. Resp. Subiectum efficere suam passionem,& quomodo , notum est apud Scoti fias; e ivm in in Prol. v. illius materiae non sit locus idcirco, ut Pluteo coruolccuc est. Ruasus. Notitia immediate est ab biecto.
52쪽
sua quoq; aptitudo et ab obiecto, sed solum mediate. Nam immo
diate ei a notitia, tanquam a suo propi Io, germano iubiecto. i .raesitu Scotus . Prol. Q ad I incit. Habitus non ponatui propter substantiam actus, sed propter circunt tantiam, sicut tam rant: a non ponitur, C. Idque ni malui a Scoco lib. I. d. 7. in et Potentia est quo simpliciter pollumus habitus veto eliquo sic polsumus. Oppontum huius tulinbet Scotus lib. i. d. I7. in et ubi impugna opinionem, quae volebat substantiam elle a potentia, e intentionem actus ab trabitu, ergo Ira bitus est propter subitantiam. Iare Resp. Aliud ei considerare iii actu intensionem , quae est modus intrinis secus,4 aliud est conliderare conditionem accidentalem, moralerru substantia actus modus intrinsecus, non pol sunt fieri adiuersis, cum id non sit factibile, secundum sta rationem, sed substantia actiis, Sccouditio moralis, bene possunt fieri a diu sis. Dices Scotus lib. I. d. 7 4 2 ait Habitus non habet aliquam rationem principia acti.i, nil in quantum habet rationem principi activi respectu iubstantiae actus. Resp. Scotus ibi paulo arite dixerat, actum moralem prothr- mali relationem elle, sicque non potest acquiri ratione sui, sed solum ratione fundamenti. Nam ad relationem non est motus s. Pluscorumio sicque intelligit Scotus, licet, habitus est tantum princi Hum quantum ad lubitantiam actus, idest, quantum ad fundamentum, non autem quantum ad uam formalitatem, quae est relatio cum sit macquisibilis mi I Iacobus Scotus . ΡIOl. in ad K. dicit Concluso practica non resoluitur in prin. capio speculativo. Oppositum apparet sic, de ex conccilis mille iii l cis a Scoto Musicaeiticientia practica Nam canere est praxis, 3 subaltei natur Arithmetice, quae est scientia speculatiua,4 eius conclusio est principium Musicae, ergo concluuio practica resoluitur ut principio pecula tuo. Meaa. Rei p. Scotidie tum habet Velitate de subalternante. Nam in ea conclusio practica habeti incipia proxima practica, ex alia principia habent termisios pia tacOS, sic iii pinna scientia nunquam deducitur cocli sio practica ex principij speculata uis, non autem habet veritatem deicientia secunda, seu subalternata, de qua bat argumentum. Dices. Haec conclusio est piactica Teira est aranda, tamen restiuitur immediate in hanc. Terra est dura, quae est speculativa. Nam si tu aeri tur, quare terra est arandi quia est dura, ergo conclusio practica re. soluitur in principio speculativo. Resp. Conclusio hec Terra est aram da, aliam vult resolutionem, hanc scilicet. Duruini tritabile est andum, quod est principium Practicum, sic pertractato. Omne durum uitabile ferro est arandum Terra est clurum tritabile, ergo est aranda ferro. In liac perti actatione, altera propositionum est practica, coimclusio practica, cum debiliolem pratem sequatur. Proelia vide Greg. . sin Prol. arta 1. II.Dcobur Scotus . Prol. Q ad K. dicit loquedo de lumine gloriae, eo per impose sibile circumscripto, errare pollent, sed eo posito, propter perrectio'nem eius excluditur omnis Error Ex quibus verbis Scotus ponat lumen gloriae. Oppositum huius habet cotus ubique potissimum lib. I. d. I 4. in 1 5 lib. i. d. . O 3 ubi ι lusi is negat lumen gloriae. Lucas. Reli'. Scotua de facto semper coaccuit, rata uua lumen gloriae, solum modo
53쪽
modo id negauit de potentia Dei summa, qua potentia sine tali lum:- ne Deus ostendere se potest.
6. lacobus Scocus 4. Prol. in ad L. dicit Pecuniae, quae in phantasmate presenta tur volunta forest elicere circa eas actum tiberalitiuis Oppositum huius habet cicotus lib. t. d. in s. Vbi ait Pecuitiae in phantasinate mouere an . . lectum, sed tancam possunt nouere, visitatui specie intelligibili. Tveas. Resp. Scotus 4. Prol. Q loquitur secundum opinionem Henrici eumq;
non sit locus proprius illius materiae, loquitur, ut plures. Rursus. Prostatu illis no possunt pecuniae esse praesentes ua intelle tu, ni si prius su rint preceives in virtute phantastica Vel dic. Quod Scocus per pham
. ... II diuelle it earumdem illud sit reptaesentativum.17.Iacobus Scotus 4. Prol. Q, ad L. dicit. Causa nullum elle capit a causato, nec exordiae ad pium Oppositum huius habet Sco. usis in Quol. 3c
Methaph. hy ubi dicit Forma aliquod esse capit i cautato, seu
Iuras. Resp. Dictum illud Scoci. Causa nihil capita causato, est verum demiseia extrui cca, sed novi de uitriniec . Nam causa intrin eca ab eise tu capit esse subsi: tentiae, ut dicit Scotus, Quol. Ai non capit ab eo albquid de esse egentiae, nec existentiae, ut paret a Scoto Lb. . d. 6. I t. 1. Verum iecus est secundum Henricum, Thomam, qui volvat accieiulti capere subsistentiam, Sc existentiam a subiecto, sed quae tantum habent et me eisentiae Adde Caulam capere a causato deni
8 Iacobi Scotus 4. Prol. ui ad L. ibique dicit. Dilectio Dei est praxis oppos una huius habet Attit. Etluc cap. s. ubi dicit . Circa finem est velle, non autem electio; 3. Emic Electio iniequitur consilium,
sed consiliuin non est de fine, at de his qupiant ad nnem, eigo viderarquod dilectio Dei non sit praxis.
Iucas. Resp. Etsi electio non Isit circa finem in se potest tamen et se circa opera . ationem latam ad Linem sicque postumus eligere diligere, vel non dis ligere Deum . illaque operatio, cum sit contingens, eli obiectum ele-esionis, ut docet Scotus . Prol. resp. ada princi' Admisso etiam, ut auitas non eligatur, potest tamen eligi velle, vel nolle salutater MDices Dilectio Dei meri oria non e tirota, quia non est in potestate nostra Nam, ut meritoria, est a charitate intuta, quae non ei in pol state nostra . Hoc dubium litab Alpiiuata contra Scotui ny in Prol. t. 1 cui respondendum ei per unam propositionem Doeliori, subi lis lib. . d. 4. u. . e lib. q. d. a. in I. cecus illuminatus supernatu Taliter, videt tamen naturaliter, sic aniana notitia, uiris sio nubitu si pernaturiali, habet in potestate tua dilectionem Dei meritoriam ex pacto. Nain Deus pepigit nobiscum iugiter dispositu darei nata catem, itaque quispiam te disponens in Pore late sua labet eam. Dices Ad actum meiatorium ultra charitatem requiritui acceptatio diuisa, quenon est in poteitate mitia. Immo Scotus lib. a. d. s. ait. Ormale merita est ipsa acceptatio diuina. Reip. Accepcario illa ex Pacataeitua testate noctra: pcpigit enim Deus te accepturum semper, c gratia nsargiturum, cum quis te duponit, lepigit temper, acceptare Omnem actum, mediante cnaritate elicitum.
54쪽
humanus, qui non sit practicus, neque speculatiuus Oppo tum euius eamet in ad A. habet Scotus, sibi numerat multos actus, tam sensi. truos, quam vegetati uos quatenus precedant intellectus Operationem, qui non sunt, nec practici, nec speculataui. Lucas. ReIp. Haec disticultas tollum per verbum illud positum in diffinitione praxis Praxis est ac us alterius potentio, quam intellectus. At humanus actus est in potetrate homuus, eti de isto loquitur Scotus, qui necessario, Vel erit praxis, vel speculatio actus vero sensitivi,4 vegetatira non sunt in potestate nostra. Dices. In via Scoti, velle surari,in non furari, non iunt praxes, nec speculationes, tamen sunt in potestate nostra. Resp. Scola dictum. Intelligitur de actibus elicitas, ecundum dictamen rectae rationis. Vnde aduerte, actum humanum tribus mindis considerari posse. Dor et L Vidistinguitur contra actum feralem, sicq; balba fricare, dimiles actus indiseretes,a Scoto tui. M. . . actus humani dicuntur Alter est. Sumitur actus humanus pro actu qui Cliin potestate nostra elicitus secundum rectam rationem, tiales sunt praxes, si sint alterius potentiae, quam intellectus Tertius modus eit. Ac tu humanus accipitur pro speculatione, non directiva in praxim. Paulus vult Actus humanus ea ille existens in hominu potestate, non
dicitur actu humanus, quia conueniat soli homini, nam aritelligere,&velle conueniunt Angeias, videre, laudire ser Sconueniunt sto. Iacobu1. Scotus . Prol. Q ad L. dicit. Delectata a non et praxis se i passio e
sequens naturaliter operationem persectam, siue sit delectatio de speculatione, siue de speculato, nulla est cognitio practica Oppositum huius habet Avicen. 8. Methaph. cap. 7. ubi ait Delectatio eit apprehensio couenientis, sed apprehendere sub ratione appeobilis ea apprchendere conformiter appetitui restis. Lucas. Resp. Dictum Avicen pallam a Scoto allegatum non debet intelligito
maliter, scilicet, quod delectatio sit illa apprehensio,at cauialiter,ilest delectatio causatur ex tali apprehensione. Dices Delectatio est ins telia te nostra, ergo est praxis. Resp. Delectatio est in potestate nostra
tantum mechate, ted non immediate. I. Iacobus Scotus . PIOl. in ad M. citans Aug. I 2. de Trin. p. 4 dicit Portiones
animae, luperior, Sc inferior non dili inguuntur nisi penes officia, cita utraque teperitur Trulitas oppositum huius habet Scotus lib. I. d. 3. inultima. Vbi vult. Quod imago Iriimatas sit in actibus prinus, ut sunt sub iecundis. Etiam vult. Iinaginem si tantum in portione supeNUN. Iucas. Resp. cotus vero ait Imaginem non e Te in ictibus primis tantum, nec in secundis, at in minus, ut subsunt secundis . in superiori portione repetitur mago Triuitatis vici eat quς imago non pineti repeatri in portione inrenori, etsi in ea valeat repcrui I Urutas, memoria scilicet intellectus, voluntas. Num autem memoria, intellectus sint due potentiae in anima diiunctae Scotus lib. . d. 23. desub. t. d. Q. 9.oc lib. I. d. Is dic it sic. Nam memoria, intellectus, voluntas iuniueSpotentiae in anima. Dices Scotus lib. I. d. 27.4 lib. 8 d. 7 S Q 26.: Vulta Quia memoria, cintcllccdu, non fuit duae potentiae, sed tantum Vna. Nam memoria est uuaelle iusti iactii priino, quae aput
latur intellcctus in actu secundo, revela tamen est eadem Pol ti Rei p. cn-ia, dilui lcci simplicarterivia una poetuum, in quin
55쪽
tum vero sunt ite imaginis dic utitur duae potentiae. Nam intellectus sub lationemremonae constituit Dinain artem imaginis e&sub ratione uatellectus, siue intelligentio conuituit lectandam in
men in se est eadem potentia quae pro duabus diuersimode accipitur. 21. Iacobus Scotu Pi Ol. inad . . dicit . in animanOitra est Imago Santallimae Tritutetis oppositum huius habet Aug. in quoddam sermone de martiribus. Si seruallet in se bonum, quod in illo creauit De .ldest imaginem Q. Tunc sic Homo non habet quod amisit , ramisit imaginem DO , ergo non habet eam. Lucas. - . Homo non perdidit inriginem quoad potentias, nec quoad actus secundos absolute pactolum quo ad actus secundos meritorios unde
quantuncunque malus homo alpicit aeterna, quo ad intellecudum,&voluntatem habet ii se imaginem . Expende . Portio iuperior capitur proprie. Cominusuter proprie, quando uitellectus, ΛΟ luntas respiciunt immediate aeterna communiter, quando retriciuiuci tum ens id interendo ad aeternum. M ut 3 lacobus Scotus . Prol. Q ad . dicit Habitus non habens euidentiam ex Obiecto non distinguitur secundum distinctionem obiectorum; labiciis Llicologiae non habet cuidentiam ex obiecto . Oppositum huius habet Scotus in Vmuerialibus, ubi vult obiectum Logicae dare diltiu-ctiouem vi tamen non dat euidentiam.
ras. Rei p. Scotus 4. Prol. Q loquitur de obiecto theologico respectu Theol
giae no strae, quae non habet euadentiam, nec entitatem a iubiecto. -gica autem, etsi non habeat entitatem a suo subiecto, habet tamen aeuidentiam, etsi non respectu sui, tamen respecu u fundamenti. Nam ut inqua Scotu, lib. q. d. I. Qi. l. Logica habet eluitatem, distincti O-nem, nitatem, Meuidentiam est ecliue ab obiecto motivo, .simis liter habet commensurationem . Theologia vera , etiai necessariorum reuelatoium, non labet aliquod obiectum proximuna, vel remotivi a quo capiat suam euidentiam . Dices . Distinc bio abi, lecto ei essentialis secundum Scotum, ergo euadcncia. Res p. ne
sando consequentiam, quoniam ratio motitia obieci i potest suppleri, ted non terminativa, a qua scientia capit distinctione ni cista ratio
terminatiua est essentialis oblecto, motiva autem accidentalis, Ut Ddere est apud Scotum lib. 3. d. F. soluendo principalia. 14. Iacobus Scocus . Prol. 2 ad O.dicit. Primu subiectu Theologiae est virtualiter co-imi me volitioni recte, id est virtualiter practicum . Oppofitum huius
habet ibidem parum infra,vbi vult. Quod cognitio de fine siti m. liter piaclica. Quomodo igitur virtualiter Lucas. Resp. In via Scoci, haec quae subinferam vera sunt . Notitia subiecti essvirtualiter conformis, seu practica Notitia principiorum immeda
torum practicorum eliso maliter practica, remo te tamen , eum et
diate Notitia conclusionis practicae est formaliter, iroxime practica Seu aliter, sic Notitia uaco plexa est via tu aliter praelica rem De Notitia principorum est Uritualiter practica proxime Notitia conclusiouis est formaliter praesaca exam patet ad contradictionem.
Et ad quodda argumentu Gregori , quod est tale . Omnis notitia piactio a limat, vel negat aliquid circa qualitatem operationis, sed notitia complexa non et huiuimoda ergo c. Adiutorein dicatur quod eli vera de notitia piacticis Ormalitas. Dices Iu via Scoci idem est
56쪽
est esse practicum, esse directivum, sed notitia incomplo non est
directiva, ergo non est practica Resp EO modo quo est practica, est&directaua; at virtualiter est piactica, ita virtualiter directaua. Dices amplius. Si notitia obiecti dirigit saltem virtualiter in dilectionem sui, Omim notitIa tunc effet practica is , sicque notitia obiecti Methap. Obrectorum aliarum scientiarum esset practica Resp. De eodem sub alia, Malia ratione potest esse scietitia practica, speculativa, secum dum diuersas considerationes, ut de Deo si coiitempletur prima caula, independens per eccillimum, habetur scientia speculativa, u autem cinsideretur sub ratione summi diligibilis liabetur scietia practica, de alijs. ita dicatur. Amplius instabis. Notitia Dei sub ratione Deitatis est ne virtualiter practica, vel speculatim I Res p. go puto, hec notitia vi complexa Dei, scilicet sub ratione Deitatis, in quantum concinet Virtualiter has propositiones Deus est prima causa. Da xst indepedens,&α Est virtualiter speculativa, in quantum cro continet has Deus est summum bonum, summum diligibile, surrimum adorandum,&C.
Est via tualiter piactica Replicabis ergo eadem notitia est practica, speculativa, quod eit iliconueniens Dico Elt anconuenien quod notitia sormaliter practica sit firmaliter speculativa, at viri ualiter pia ctica potest esse virtualiter speculativa per comparationem ad diuersa, ut dictum est. Rursus Notit incomplexa Dei sub ratione Deitatis, inqua: uin ponitur subiectum in heologia,dicitur practica Virtum ter, sed notitia eiusdem Dei incomplexa, eo modo quo ponatii subiectiari in Methaph dicitur virtualiter speculativa, idque dicendum prinPOrtionaliter de obiectis aliarum scientiatum. Notitia possunt esse de eis secundum diuersas conlideiationes, nec habeo pro inconuenienti,
de quocunque obiecto aespectu cuiuscunque scientiae, quod diuersarum couelusionuin elicibilium de eo non possit eius incomplexa notitia viimaliae esse practica, virtualiter speculatiua; per inde subiectum taliter se haueat, quod sibi non repugnet virtualiter concinere: Patet sic. notitia complexa distincta hominis virtualiter cocine hanc, scilicet. Homo est iis bilis,&ittam. Homo est beatiticabilis. Altera tamen est speculatiaua. altera practica Musca et practica, ua men resoluatur in Alithmeticam quae ei speculatiua,cum sit sibi subalternata; itaque subiectum subalternatis saltem virtualiter remote Oi tinere conclusonem Iubalternate,quae est practica similiter dicatur de Perspectilia respectu Geomet. Dices tandem Quomodo obiectum potest eise virtualiter consorme, virtualiter dare rectitudinem, Ut dicat Scotus 4. Prol. Cum Theologia nostra necessariorum non haheat cui lentiam ex obiecto Resp. Scotus it m ait Obiectum est virtualiter contorme, loquitur absolute de intellectu creatu non sed te immando ad mellectum viatoris, vel comprehensoris e sicque habet velitatem in intellectu beato creato Etsi instes ex I . Quot apud Scotum. Obiectum, siue Et sentia iacta mouet intellectum beatum, ergo non poterit virtualiter esse usorme. Dico. Voluntas supplet pro Eilentia Nam essentia vet,lens, siue Deus volen est id quod mouet. Et si dubiae s. Essentia diuina, ut haec est lubiectum in Theologia, at V sic, estens maxime speculabile. Huius ditscultatis, quae est 1homae An
xlici resp. qinere. Si denuo ex Anglico dicas. Fruitio non est in nostra potestate, caque non est praecis Neges id quod a lumitur.
57쪽
x . Dein I. porrus a Ptol. in ad dicit. Si actus fruitionis, seu dilectionis elicer tur circa Vnaria perisi.am, cludendo alati sicut infideles elicerent, es set actu non iectus Oppostum huius habet Scotus iob. i. in x. ad A. ubi Quit. Quod pollum usi ui una persona, non ruendo alia. Iuras. Resp. In via coticiari .men unam personam, sine alterius fruitione Duipolie. At id concingere potest duobus modis, actitaliter, seu liabitualiter actualiter erum est, idque sentit Scotu, lib. 2. r. r. d. r. Quod Iacednui ab omnibus scolastic habitualiter vero non potest frui una periona sic alia, de hoc dixit Scotus q. Piol in Nam si sic frueretur inera sine altera, actus non esset fectus. 26.Iacobus ScottiS . Pa Ol. Q. ad O. dicit. Hae propositiones, Deus est Trinus, pater generat,4 similes, virtualiter includunt notitiam dilectionis Oppofi-
tum huius habet Scotus hic in principio res p. ad in ubi vult. Quod
obiectum sit illud, quod concincti ritualiter notitiam, ergo non erunt concli. s olies, seu propositioiles, i liviacualiter continentes notitiam rectitudinis.
Lir at i. tum, seu Deus virtua iter continet notitiam rectitudinis originariue illae audem p om sita es concineiu virtualiter tenninativo. Aut 'cas Scotu, non dicit quod illae veritates contineant, sed di citquod ilicii titit ad id verum est. Si dicas ergo forinaliter includunt, de non virtvialiter. Dico Litera Scoci sic debet intelligi ista propoliti O. Dcus est Trinus, uicludit notitiam, quae est virtualiter directiva. hic est sensus verus. Dices amplius. Si hae veritates, Deus est Trinus p ter generat, includiit virtualiter notitiam dilectionis, ideli, sunt practiscae, ergo, quaecunque notitia de Deo Phisca, seu Methaphisica, seu lusuis alia erit practica, cuius tamen oppositum tuetur Scotus. Onsequentia patet. Nam Deu est eus summe perrectum , actus purus, Inlinitus, dic Sunt periectiones Me thaptucae, cita bene virtualiter cludunt notitiam rectitudinastcudentis in Deum , ut illae Deus est Tmnus,etc. Preteae Angelus est nature intellectualis,Angelus est creatura, plum est caula generatio: idasuarum,eneiu propositiones practice, quas sic nullus vere intelligens diceret. Consequentia racet. Nam prima, ita virtualiter contulet notitiam rectitudinis dilectionis tendentis in Angelum, sicut illa Deus est Trulus, continet notitiam rectitudinas
tendentis in Deum. Vnde per primam possum scite Angelum esse in a gis diligendum, quam asinum,in per sicundam, quod est minus di ligendus , quam Deus, S ier tertiam, quod Cedum est magis diligen- cum quam plumbii. Resp. Nego quod aliqua illatum propositionum
speculatiuarum contineat notitiam rectitudinis dilectioius eo modo, quo dilectio est operatio theologica, quamuis possit cocinere notitiam Iccaitudinis, quae non sit theologica Hinc expende. Quod dilectio theologica, nisi obex ponatur, aut est meritoria, aut est finitio in paribculari, sequens claram Dei visionem, quod non contingit de dilecti ne tendente in Deum, que tantum sequitur cognitionem naturalem,
Ru Methaphisicam ipsus Dei. Vnde notitia theologica docet Deum diligere ex toto corde,& tota mente, dic. Et proximum sicut se ipsum. quod non acri notitia Methas h. de Deo. Dices rurusus. Dilectioni illi insequenti notitiam Gliaph. bi contati it distinatio praxis assignatala Scoto in principio in . Pi l. vi patet, diligenter examuinando partaculas illius uulimuoius, ergo adcin Proposciones et apti Gunt,
58쪽
io practizς. Resp. Scotus in initio in4. Prol. diitimuit praxi ii in cona mutat, no tantum praxim theologicam,& ex eo patet qui aeam diti, uiuit ex fundamentis Ariit. Adiun es Samni illa cognitio Methaphsesca est apta nata iungere secundumiectionem sibi proportionatam, de sic, adhuc remanebit scicut practica, quod propcrcionabiliter pote cdici dei stantijs aliarum scientiarumlpeculatiu3rum. Resp. Methai lusca. Dedi scientia de Deo, ordinatur ad dilectionem proportio natam dirigendam, iam non est Mettiaehisca, sed Ethica, seu moralis quae docet Deum esse colendum. Replicabis. Ex data responsione se quitur, quod icientia euat practicia tuae,non ab obiecto, quod est contra Scotum Prol. in Nam obiectum Methaphracum, quantum est ex se,virtualiter continet notitiam Methaphisicam, viruialiter directi-uam in dilectionem sibi pi oportionatam . Dico. Dilectio illa Metha Disicaeli quedam naturalis complacentia, it talis, non aliquis actus elicitus libere a voluntate statisnenim, ut libere elicitur insequitur cognitionem moralem, sicque patet ad presentem dii ficultatem. 27.Iacobus Scottis 4. Prol ad P. dicit Theologia autem et magis proprie de personatibus, quam de eis entialibus, quia essentialia plurima possunt a nobis cognosci tu Methaolusica. Oppositum tamen huius habet M tus lib. . d. s. in I ad B ubi ponit quatuordecim articulos ficiei. septem ad intra, iueit non ratione nature assumptae, septem ratione naturae assumpti Inter illos septem, qui sunt non ratione naturae assumptae quatuor sunt essentiales, ares sunt notionales, ergo videtur
quod magis de essentialibus sit, quam de notionalibus, idest pers
Iucas. Resp. Moti dictum . Prol. invi ipsemet innuit, sic debet intelligi. e.
traphisicus via naturali mi illa cognouit de Deo essentialia, ut, quod ethul dependens Optimum, inlinitum, c. e personalibus nulluli peni intus cognouit, idcirco dicitur, quod Theologia magis est de personali bus, non quin cognoscat Theologus multo plura talentialia, quam n timnalia, appropriate tamen dicitur esse de personalibus ob dictam causam. Rurius. Primum, iotilliinum, quod si in fide nostra, circa quod principalius debeat versata Theologus, est Mysterium Sanctis-fimae Trinitatis. Quod Verbum necesiario praecedit notionalia, ideo sortes, Theologia i dicit Scotus ei magis proprie de personalibus. quam de ellentialibus. Expende. Quaedam essentialia unt, quae cognoscuntur tam a Methaphisico, quam a Theologo, ut enseternum, trecellariuria, c. Quaedam sunt, quae tantum cognoscuntura Theol go. illa dicuntur sibi propria, ut creare, iustificare, c. Personalia vero propnallime dicuntur. Quorum cognitio laicit Scotus ei per- succioi, quam sit quicunque cognitio, quae de Deo possit haberi a Methaphisico. Quod dictum quomodo intelli*atur, alibi ostendimus r.
scilicet Prol. in ratione tertia contra Philolophos. 23. Iac o ut Scotus .Prol.Q ad P. Concedit ordinem naturalem in diuinis his vel bis. I intellectu tuo natum est primum obiectum Theologicum,qua: D'gnere notariam, conformem volitioni rectae, priore naturaliter ipsa, litione , subdit. Prius naturaliter intellectus intelligit obiectum PrimuIn quam voluntas velit illud . Oppositum huius coluntur exi: milia Scoti, ubique. Nam priorita5 naturae est quando pini PQ
testene sinu nolita iocii modo nec ellentia potest esse sine intellecιu,
59쪽
ad totam spioductici em ad extra de quibus mentionem habet Sc tu lib. x. d. i. ed quo, uec: ordo naturae in via tioque illorum u-ki olim, V pDu, natauali oducitur Iulius, quam Spiritus sanctus, de
νιλ Lacu uisi Oducarii laris inesse cognito, quam Dieite volito. 22.D- νι. L .iu, - Ριοι. inadi'. dicit. Igitur pitu, naturalilae votitione intellecticii Dcei l .. bcrcia Ei .em notitiam iussicienter,inlualitei inclutam in tu clice in iaci runt Obiecti ualis eli quaecunque norma necet lana
dc primo licc. O Sc. Ex quo videtur veste, quod notitia notionalia, Sobici lotum secundariorum , vi rerum visatum in Verbo, praecedat omnem volitionem diuinam . Oppos tum huius habet Scotus ubique multimum t. in Quot ubi vult essentialia immediatiora leuci ncutiae, ira cedere notionalia. IM . me: P. Pro hac secanda duhcultate, notandum. Respectu Ob:ecti pri-nim ij, iecundat ij, est tantum unum intelligere, si niliter incurri velle quae per diues Osielpectus rationis transeunt super diuersa Ob d luela, ct uitelligete simpliciter essentiae praecedit velle simpliciter cicintelligere ut per nunt res ictum lationis trans super Unum obiectum iecunda ium, praecedit velle sibi proportio: tatum, scilicet quod rerunni respei a rationis trai si iuper illud et obiectum, necu, dicatur semper proportionabiliter, idque intendit Scotus . in Prol. adcit antelligeret praecedit, cic consequenter habet rei peiatum priora- atis, qui est una conditio reouisitata notitiam praeficam. Dicus Sc rima Muta artia dicit Ooae tum luinum orditi quodain natu lvali mouet intcllectum d vinum, primo ad intellectionem actualem siti, secundo movet ipsum ad actualem notitiam genita sua. Add ueri
hanc sequitur molao voluntatis,4 haec est duplex, scilicet adamare simplex e etiam ad amorem procedentem, c. Ergo secundum Scinum. ibi est iste ordo, intelligere eIsentiale, generare ac volitio essentialis, tertio loco, spirare in quarto Ergo notionale praecedues entiale ad intra , quod est contra determinata. Resp. Morias I Quia assignat duas origines completas, nam ad uatra, ct ahain ad caira; ibi vult, quod totita ordo originis ad intra pracidit tota ordine originisciis extra,cu eo loci sibi sutificiebat, quod volitio esset alis,dkspse. rare.praecederem notitiam lapidis,c ibi dicere non intendebat de piae telli one eorum que sunt ad intra inter se,at quod omnia ad intra, dest, quae sunt in primo ordine originis praecedunt Omnia,quae sunt ut incar do ordine originta, qua ua releectivo sermone dicuntur ad extra..o Ia εἷGI. Iccitus . Prol. Resia invidetur cacere, quod Theologia necesianorum, in in cilcctu ducino sit acu . Oppos dum hiau habete et in .
60쪽
Prol. parum intia ad R. Vbi dicit Theologiam non esse piucticam,:
licet necessariorum, in intellcctu diuino.
Futas. Rei p. Scorus 4. Prologi Q. Quid si de Theologia inece Carioni in in intellcctu diuino,loquitur iub disiunctione, an sit practica, vel speculativa. non sedeterminat. Dubius enim, iroulematicus est deuia re. Quaeres. Quis horum modorum est magis ad mentem Scoti, Lychetus se dicit. Notitia practica tria respicit Primum quod si prior
praxi secundum, quod sit consormis, tertium, quod potetula practicans stregulabilis, sicque secundum hunc modum dicendi , Theo-lagia Dei de necellam n non est practica Petrus I t. 42 alet. 1. Dub. 3. ii Porph tenet Theologram necellariorum in intellectu diuino e ire
praticam. I ranc isti. I. D. Q Q. et tenet absolute quod est practica. 8asolus . Prol. in tenet Theologiam aecessariorum in liuellectu via. totas esse pracucam; sed in intellectu diuino,s in intellectu beato cre in , ponit simpliciter, quod si speculativa; Ociundamento Adn ullam practicam equiritur quod potentia practicans possit errare. quod non contingit de voluntate Dei, nec de Voluntate alicuius beati. cque in intellectu creato beato, ponitur simpliciter quod sit speculativa. Sed quid sentit Scotus i Dicitur, scilicet, se id determinare in l . 36. Vbi dicit sc Quando igitur dicitur concors, ut Wiuna est mr in inde lateologia practica, speculatim, debet intelligi I consor mativa praxis sbi ipse; hoc est, quod debet esse talis cognitio,cui quitum est ex se praxis recta debet conformari; talis eognitio est prii dentia, siue in eodem dictante sequatur electio, siue non. Haec Sco. tus, ex quo aliqvi inferunt, quod Scotus se ibi determinat, uulficit quod notitia pracrica sit dicrativa, siue actu dictet, siue non. Ego vero putarem quod noritia pracdica ad duo potest compatara , ad praximaei licet, o ad potenciam practicantem Libi se deteri mnat quod siue sequatur praxis, siue non , semper illa notitia dictativa erit practica ἐIdque vult etiam Scotus . Prol. in At non se determinat lib. . comparando notitiam practicam ad potentiam practicarem , quod est praesens da incultas. Certo se determinat Scotus, quod non est necet se praxim, notitiam practicam esse in eodem suppost , ideo notitia in intellectu diuino; quod ab Angelo movendunt est coelum, estir inica, quia non requiritur, quod sint in eodem supposto. Sed circa- aliam dis ficultatent. Si Theologia necessariorum sit practica in intellectu diuino, nonde determutauit, s bene ponderetur litera Scoti lib. linquod in hoc semper Scotus ruit dubius. Dices Scotus lib. . d. 37. habet hac verba. Et ita ellet in Deo ponere rationem scientispracti,ce, quod negatum est in primo,ergo videtur, quod se determinetiquod non sit practica Hoc nil ut est Quoniam. quando Scotus protulit hec verba,ut patet ibi loquebatur de Theologia contingentium, de illa clarum est in . Prol. in Quod eli tantum speculati . Aut dic. Quod Scotus eo loci loquitur ad hominem, arguit enim ibi contra Thomari Sim patet, quod Scotus semper remansit anxius, Sc dubius circa ho Teneas ergo haiae conclusonem dis uiictivam, ut tenet Paulus, Ni gemus. Licet ipse videatur aliquantisper declinare, quod fit practic
idque deterininate tenet Petrus Iair , scilicet, quod non requiritur Quod pocentia practicans sit regulabilis . Haec enim sunt, qua tenent
diuers Scotilla: Tu vero teneas quod vis cum apud Scotum lioc si