In Regulam diui patris Benedicti declarationes; et Constitutiones patrum ordinis Camaldulen

발행: 1572년

분량: 370페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

171쪽

r16 C ONs T. CAM A L. Religionis ultra dictum precium, si opusfuerit,ex suis prouisionibus oestipendiis elargiri. Item grauiorem culpam esse volunt, si quis nomen Dei sanctissimum,aut matris eius, aut aliorum sanctorublassemauerit, O puniri asperrimo, O longiori

carcere, ad arbitrium Praelati, Generalis.Qui item nomen praedictum in vanum a1sumpserit,iure iurando,uel aliter,poena panis, ct aqua mulctetur. Si quis vero quod absit in usum habuerit blasfemare censeatus eius culpa grauioma, e

ut talis puniatur. . Praecipiunt etia,ne aliquis, neq; Prelatus,neq; Monachus,praeter eos,qui earii citram habebis. audeat ad monasteria nostrarum Montalium, aut etiam alterius ordinis accedere,neq; hieras, aut munuscula mittere,aut recipere,vel nuncios absq; licentia Patris Generalis: Meminerintq; Monaehi, Dium Patrem Benedictum, νebementi maamarItudine, uum monachisi increpasse, qui etiarogatus,ὰsanctimonialibus feminis quasdam m putas acceperat. Qui igitur huic constitutioni co trafecerit,ad arbitriu P lati grauius puniatur S quis vero pernoctauerit indomibus alicuius nostrorum Mona Ieriorum mutatium,sine licentia eiusdem Patris Generalis, aut Patris Vicari' in prouincia libane authoritatem habuerit a dicto Patre Generali carceri per mense mancipetur. Et Capellanus, qui absq; licentia inscriptis dicti Generalis,aut Ocarij permittet aliquem ex nostris Monachis pernoctare in domibus mona-σIeri' alicuius, ut supret, eadem pana puniatur.

172쪽

siti

si L I E E R I. Sirimauir puer,vel di sustius ingrauios culpa

inciderit,sit in arbitrio Praelati vignare illi cella pro carcere, dare disciplina vel ei alia consimile poenitentiam, huiusmodi elati congruentem, impanere.Si quis νero Monachus νerba in honesta loquius fuerit,aut rem aliquam,ab': licentia, alicui adolescenti dono dederit, qui adhuc maneast sub cura Magiriri, pane grauioris culps debitae, subiacebit. Et quoniam ,πti essit in prouerbio , plures sunt casus,quam leges,non solsi iam dicts,proculpis grauioribu habeantur,sed illae quoq; , qugiales issacro Donitorio iudicabuntur. Et si alia cui videretur nos hac in parte superflua aliqua dixisse,quoniam poterant breuius culpae grauiores enumerari,deinde subqci:ρσης nos in ita iecimus, maioris distinctιoms gratia,et quonii in imo ordine culparu magis grauithunagrauius est mulcta da,qua alia,respectu personat Mae delinquentiu . Quod si non omnes hic culpae grauiores speciatim enumeratae sunt,facile tamen erit ex his alias dignoscere. Ex similibiis enim similia cognoscuntur, o ex his qusscripta sunt, alia non scripta haud disculter iudicari possunt.Coeterum si qua dubia forte orietur circa dicta,ac dicenda,volvt,patres declaratione eorum fieri 2 Patre Generali, vel sico modesieri potest a Uuerendo De itorio. Porne quggrauioribus culpis debetur, vi omnia iam dicta breuiter in unu costigamus,ha sut,carceres, disciplinae,priuationes νocis,tam actiue,qua passe uae,priuatio loci,gradu cis, ac dignitatu Omnium ,prostrationes, illu, O relegatio in aliquo Nonarierio ad tempus,ct id genus reliqua.

173쪽

DE HIS QUI SINE IUSSIONE

Abbatis iunguntur excomunicatiS.Cap. XXVI. sI quis frater pr sumpserat si e iussione Abbati, fra

tri cxcoin unicato quolibet modo se tui gere , aue loqui cum eo,vel inadastum ei dirigere, similem sertiatur excomu nicationis vindictam.

CVm D. Benedictus degrauioribus en is , ac poenis siue ut ipse dicit excomunicationibus, insuperiori capitulo loquius sit; modo, antequam ulterius progrediatur ad loquedum de culpis grahismis quasi digrediendo praecipit in hoc capiatulo, ut nullus audeat sine speciali Abbatis precepto,iungerest excomunicatis. Deinde in capitulo Digesimo septimo,monstrat quo pacto ime Abbas

eorum curam gerere debeat. Quantum igitur ad primum, clarant Patres,ac praecipiunt, cui siletium indictum est,aut qui carceri intrusus, uel ex comunicatus est, neminem monachorum loqui debere,aut nuncios uel literas mittere sub poena granis culpae. Quam sane culpam uolunt etiam incurrere,eos,qui talibus contumacibus auxilium, O fauorem contra Praelatos,acsanctam obedientia praestantecum nonsolum, qui talia agunt, iuxta Apostoli dictum,uerum etiam,qui conssentiunt facientibus,consimili sint poena mulctandi. Quoniauero non nulli interdum Praelati,ad pauca reipiarientes,ssuauis de causa ,sententias excomunicationum ferre consucuerunt pracipientes hanciuet

illam

174쪽

LrBER I. 13sillam rem,siub poena excomunicationis titysenten i tis,uel declarando quempiam de facili excomunicatum;propterea praecipiunt Patres in hoc e f ero concilio Tridentino conformantes, omnibus Praelatis,ut ab huiusnodi praeceptis omnino abstineant,ueq; unqua, nisi in casibus urgentissimis , iis sub parua auatbematis quicqua madare ρ sumat nec etiam ta facile iudicare aliquem excomunicatum edsint in iudic sferendis tardi, prudentes , ,r ac discreti. Similiter caueant ab illa sententia .ci, qui cito credit,leuis es corde: nec tam facile auia res quibusdam susurronibus accommodent,qui nis hil aliud scire uidetur,nisi detrahere,mordere, ac , perperam loqui de proximosed audiant, at iliaia genter observent,utrum res ita se habeat, antevili sententiam ferant. Iq; uero e contra ita incres dulisint, ut omnia parvipendant. Saepe enim noὰ adhibuisse fide uera dicentibus, ae perinde no conia suluisse rebus suis multorum fuit scandalorum ocu casio.Sit itaq; Prylatus,neq; nimis credulus, nesit etiam ita parum credens,ut non dιligenter inueu β,t cuncta, linteis quo modo oculis, comit missum sibi g regem custodiat.

Sed ad rem nostram regredientes,non solum dii eimus Praelatum debere curare, ne quis cu ex O-ι municatis se iungat,uerum etiam ne boni cum mai lis comertium habeant, aut discolis, ct parum I deuotis. Quandoquidem iuxta Salomonis dictu. qui cum sapientibus graditur, sapiens erit, ami-eus stultorum similis escietur. Deniq; caueanti Pralati, ne affectione aliqua Dcaηtur; eiusque

175쪽

r o CoNs T. CA M A L. meminerintsententiae. Quilibet prysumitur bonus is probetur contrarium.

QVALITER DEBEAT ESSE

Abbas solicitus circa excomunicatos. Cap. XXVII. OMni solicitudine curam gerat Abbas circa delinquentes statres, quia non est opus sanis medicus , sed male habetibus.Et ideo uti debet omni modo, ut sapiens medicus, immittere quasi occultos consolatores senipetas, id est seniores sapientes fratres, qui quasi secreto consolentur si atrem fluctuantem, &prouocent eum ad humilitatis fatis factionem. Et consoleniatur eum,ne abundantiori tristitia absorbeaturi.Sed sietat est apustolus, coufirmetur in eo charitas, & oretur pro eo ab omnibus Magnopere enim debet solicitudine gerere Abbas,& omni sagacitate& industria curare ne aliqua de ovibiis sibi creditis perdat. Nouerit enim se infirmarum curam suscepisse animarum, non super sanas tyran 'idem. Et metuat prophetae comminatione per que dicit Deus. Quod crassum vidcbatis, & quod debile erat. pro ijciebatis. Et pastoris boni pium imitetur exemplum , qui relictis nonaginta nouem Ouibue in montibus, abiit unam ouem,quae errauerat, quaerCre. Cuius infirmitati in tantum compastus cst, ut eam in sacris humeris suis dignaretur imponere, & sic reportare ad gregcm.

Non est nisi consideratione dignum,quod ubi

cunq; loquitur1Diuus Pater in Regula de Tralatosemper vult eum,non tantu nomine ,sed

re ipsa O opere esse Patre, quide per benignit, suorum monachorum: Ipsoq; e couerso filios, σquidem obsequentissimos. Illud vero certu esse, nemo est qui ambigat,patri plus molesta asserre mliorum

176쪽

LIAgR Ι. I rliorum verbera, qua i is lib.Quare Patressi quando silios,ita exigente luistitia, verberaue rint,solent eos postmodihper se ipsos,vel per alisi verbis dulcissimis consolari, animaduersione illa ex paterna charitate processisse, demonstrare . Hoc itaq; pacto sese Prylatus erga subditos,quos dicit filios,exibere debet:eu presertim qui a bucti

animo, ae in poenitentia existunt.cum ibi magiscopassione presso esse debeat,νbi magis est opus. Volunt itaq; Prflatu in animaduertendis, ac corrigendis viti s,illud semper praeoculis habere videlicet diligendam esse personam, νitium vero odio habendum.Puniat sane delinquentes ad correctionem: non ad diperationem, paterno eos affectu prosequatum,compatiatur istis,condoleati ct cum Apostolo steat cu flentibus,ac nulta non moueat lapidem,νt eos ad sanite, beateq; vivendum reuocet. Quo .cile conseqm poterit, si dexteritate quadam si charitate,ut par est, crisianae cum eis

egerit,pietateq; non ficta,aut simulata. Ipse vero delinquens no propterea superbire debet sed multo magis humiliari,culpam suam agnoscens , Ο aliorum erga se humanitatem. Verum,ut hoc

pus pietatis,pares atq; adeo bonos producat fructus salutis,necesse est, vi tam ex parte Praelati , quam ex parte eorum,quos ipse ad huiu modi delinquentem leuandum mittet,sic neq; fictum, neq;

frigide exercitatum,sed incerum,ex corde,ac omnibus neruis intentatum.Verum quia sine diuina

gratia nihil prorsus boni agere valemus, ut eiusmodi poenitentia sit ei salutaris, ac veluti ani-

177쪽

r a CONST. CAM A L. marum medicina faciat Praelatus reliquos Monachos pro ipso deuote orare. Deniq; modis omni bus curet,quod nulla omum sibi commissarum ullo pacto pereat memor eius, quod Diuus Pater , dicit,nempe eum non esse uocatum,ut sanis ovibus cum imperio, ac tirannide dominetur: sed magis, ut languentibus paterno medeatus afectu. Quod sane facere haud quaquam uidentur praesules illi, qui non nisi monachos deuotos,ac uelutι ex millibus electos,insuis coenobi s uolunt; respuentes reliquos,qui non ita quieti,ac tractabiles exsunt. cum tamen contrai acere quisq; deberet, cui uel parum salutis animarum ηeli luemquerere vide licet oues perditas. illassalutaribus exemplis, ac uerbis ad ovile Chrini super humeris suis impositas,reducere. Sic enim, fratres magis edia

maret suos,o maior isti merces apud Deum dubio procul maneret. Quamuis etiam illud non inficias tuerim, iusto Dei iudicio,huiusmodi dissolutos monachos ab omnibus re*ui, longe a propriss monasteriss expedi,ut velsaltem hoc pacto se ipsos agnoscant,atq; emendare studeant; sintq; in aliorum exemplum, Ni bene , Beateq; uiuere conentur,

178쪽

recti non emendauerint. Cap.XXVIII.

sIquis stater frequenter correptus pro qualibet culpa , si etiam excommicatus, non emen d inerit, a crior ei accedat correptio id est ut verberum vindicta in cum procedat. Quod si nee ita correxerit aut sorte quod ab sit) in superbiam elatus etiam defendere voluerit opera sua, tune Abbas faciat quod sapiens m dicus. Si exhibuit sementa, si unguenta adhortationsi, si medicamina scripturarum diuinarum, si ad ultimum ustionem excommunicationis, vel plagas virgarum,& si viderit, nihil suam praeualere industriam , adhibeat etiam, quod maius est,suam Sc omnium fratruin pro eo orationem, ut dominus, qui omnia potest, operetur salutem circa infirmum fratre. Quod si nec istό modo sanatus suerit, tunc iam utatur Aoba; ferro abscisionis, ut ait apostolus. auferte malum ex vobis Et iterum. Insidelis si discedit. ne una ouis morbida to

tum grCgem contaminet.

a vim uerosapientis est Medici putrida

membra, ae reliquas corporis partes comaculent,igne ferroq; prorsius abscindere. Praeripiunt Patres, ut si quem Praelatus inuenerit, post narratas buc usq; poessas, ct animaduersiones,adhuc in sua peruersitate pernere, hec vllam superesse emendationis spem,talem habitu Uligionis exutum, omnino a no Ira Congregatione expelli,ne morbida facta pecus, totum corrumpat ouile. V q; uero disicultatem, aut scrupum cuiquam inhciat postremit de Regularibus capitula,

ac transeuctibus ad alienam religionem. Quoniabunt morem habent fere omnes νita regularis re

179쪽

' et 4 CONST. CAM A L. Iliones:Idq;summipermittunt Pontifices , spe elatim vero, qui nunc vivit Beatissimus P I v smi I N T V S. Hanc tamen expulsionem seu privationem habitus,non quivis Prflatus facere possit,sed Reuerendi us dumtaxat Generalis νna cum visitatoribus: O nostrum De nitorium. Cum vero aliqua rationabili causa iudicauerint non esse eiusmodi delinquens expellendus, tum perpetuo carceri addicatur in arcta paenitentia,

ut vel saltem hoc pacto spiritus saluus fiat.

Gravi imas igitur poenas,ac tali animaduersione dignas, bas esse desiliunt, videlicet si quis aliqua sit heresi infestus: si quis voluntarium homicidium commiserit; si quis Praelatum aliquem quoquo modo percutere ausus fuerit: Si quis armis quempiam vulneraverit, aut veneno necare

tentauerit: Si quis necromantiam sectatus fucrit aut artem aliquam demoniacam: Si quis rebus sacris uti ad ressacrilegas ausus fuerit: Si quis deerimine pes o uel aliquo abominabili sacrilegio accusatus,ac couictus fuerit. Si quis deniq; a congregatione,cu manifesto scandolo semet rebellauerit,aut aliquod ex mebris eius principalibus: uel reuelauerit secreta cogregationis alicui extra ordine,uel prouocauerit aliquod Monanerium deduci in commendam,uel causam aliquam ordinis, non requisito prius Patre Generali,uel De nitorio,immediate ad Illusi simum ordinis Protectorem detulerit. Volunt enim,ut prias ab ipsis i

sitia petatur ordine quo supra. a re si illi eam

180쪽

L r a a R. I. IAsadire. Grauissimam item culpam esse definiunt.siquis ultra duas vices, tanquam blassemator sanctissimi nominis Det,paenitentiatus fuerit. Ut autem occasio malignandi omnino tollatur aut quempiam iniuste accusandi,volunt,ut si quis aliquem de aliquo praedictorum, apud superiores tanquam rerum non simpliciter denunciando sed accusando detulerit J nisi id probare legitime queat,eidem paene νelut in D me iuxta sacros canones,subiacere.Pralati vero in buiusmodi dijudicandis recto incedant tramite, non declinantes neq; ad dexteram ,neq, ad sinistram. Neminem quoq; condemnent,nisi confessusfuerit,aut legi time conuictus. Hae igitur sunt culpae grauissimae, O si quae aliae Reuerendis. Patri Generali, ae Dessinitorio videbimur,per assimilationem, ad

praedictas.Poene νero earum, ut dictum exl, una diuturne carceres,seu perpetus:longiora ieiunia; priuatio habitus,traditio in manu curis secularis,priuatio omnis vocis, scis,ac dignitatis Aondemnatio ad triremes, id genus ali iuxta qualitatem delicti.

SI DEBEANT RECIPI FRA-

tres egressi de Monasterio.Cap.XXIX.

- Rater qui proprio vitio egreditur; aut proi jcituri de monasterio,si reuerti voluerit, spondeat prius omnem emendationem vitii pro quo egressus cst, &sc in ultimo gradu recipiatur: ut ex hoc eius humilitas comprobetur. Quod si denuo exierit, usque tertio ita recipiatur. Iam vero postea sciat, omiacm sibi reuersionis aditum denegari.

K auantum

SEARCH

MENU NAVIGATION