In Regulam diui patris Benedicti declarationes; et Constitutiones patrum ordinis Camaldulen

발행: 1572년

분량: 370페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

61쪽

DE GENERIBUS, VEL

VITA MONACHORUM.

CAPITULUM L

Monachorum quatuor genera esse manifestum est. Primum coenobitarum, hoc est monasteriai mulitans sub regula, vel abbate. Deinde secundum genus. ost anachoritarum, idest eremitarum, Horum qui non conuersionis, sertiore nouitio,sed monasterij probatione diuturna, didicerunt contra diabolum,multorum itatio iam docti,pugnare,& bene instructi stator na ex acie ad singularem pugnam eremi, securi iam sine consolatione alterius,sola manu vel brachio contra vitia carnis, vel cogitagionum, Deo auxiliante, pugnare sufficiunt. Tertium vero monachorum teterrimum genus est sarabattarum, qui nulla regula approbati, experientia magistra sicut aurum fornacis, sed in plumbi natura molliti,adhuc operibus seruantes saeculo fidem, mentiri Deo per tonstram, noscutur. Qui

bini aut terni,aut certe singuli sine pastore, non dominicis,sed suis inclusi ovilibus,& pro lege eis desideriorum voluptas,cum quicquid putauerint,vel elegerint. hoc dicu n t lanctum, & quod noluerint,hoc 'utant nolicere. Quartum vero genus est monachoru, quod nominatur Gyrouagum. Qui tota vita sua per diuersas prouincias,ternis aut quaternis diebus, per diuersoruccllas hospitantur, semper vagi,& nunquam stabiles,& proprijs voluptatibus,&gulae illecebris scrutentes,& per omnia deteriores farabattis. De qitorii omnia miserrima conuersatione, melius est silere quam I qui . His ergo omissis, ad coenobitarum fortissimum genus disponendum, adiuuante domino veniamuS.

CVm post multos alios summos Pont. L Eo X. concesserit capitulo, di initionibus no

62쪽

tatu

cellen,

LIBER I. 27 Ira congregationis liberam,ac plenam authori ratem, facultatem RSgulam interpraetandi, Diuinum oscium ordinansistatuta, ct constitutiones formandi,ct prius facto in toto,vel in parte prout rerum,Vel temporum qualitas exigit tollendi,alterandi, O in melius commutandi, absq; tamen ipsius regula in subsuntia, vel ejectu νariatione . Ipsi Reuerendi Patres,de mandato etiao commissione,ut supra Sancti mi Domini no- yri Domini P3 Papae Quinti,pro moribus reformandis, oe pro tuenda, conferuanda pace, cbaritate, νnione nostra congregationis; non modo fecerunt in irascriptas de larationes , ct consitutiones,veru etiam omnes alia ,quae retroactis temporibus, quocumq; modo actaefuissent,irrito, casso in omnibus, per omnia esse νoluerunt: salvis tamen infrascriptis a Sancta Sede Apostolica confirmatis, alijs, de quibus infra suo loco dicemus. In primis igitur, cum istud γerbum MONACHus, quod Latine interpraetatursolitarius,' nomen generale,sub se diuersa monachorum genera continens,non ab re esse futurum duxit Sanctus Pater de quolibet eorum facere verba, cui nam ipsorum hanc suam re gulam, vivendi normam traderet, demonstrare. Quam sane rem considerantes ipsi patres super Uno quoq; genere praeterquam caenobitarum nostri ordinis . pro quorum institutione viis, ea omnia quae hoc libro habentur continentur scripta, constituta fuero quaedam considerani da, statuenda duxerunt. Quod igitur ad Eremitas

63쪽

α8 C o M , T. C A M A L. mitas nostros Ca mali lenses, veteres constitutiones innovando, O L p o N i s X. priuilegiis iuberendo Priorem ipsius Eremi, omnibus in locis congregationis notitra debere,post Generalem supra omnes alios Abbates, Priores praeterquasuper eum, in cuius esset monaserio)locu habere aetatuerunt,propter loci illius dignitatem, qui Oprincipium fuit,o in praes entiarum est totius nonra congregationis caput. Similiter ordinauerunt, ita fieri praeceperunt, ut eiusdem loci Eremitae semper habeant locu posthabita omni ratione, re ectu professonis supra oes caenobitas

nostros, cum quibus essent,quod ad sacros ordines,in pari gradu . Immo uolunt,etiam ipsius Forisboni, e Camalduli subpriorem, o Camerarium, inchoro post praelatos immediate: in Refectorio mensa ipsa Praelati ab omnibus bono

rari.

Quod ad tertium Monachorum genus, quod dicitur Sarabattarum, ut in omnibus,quam maxime fieri potes, ipsorum uitam , ct mores, veluti quandam pestem, evitemus: decreuerunt, ut in posterum nullum aliquod constituatur Nonafterium, cui praesit Abbas,uel Prior, taq; loco principali: cuitis non ualeant redditus O prouentus duodecim monachos adminus ita substentare,

de facto subsidient, ut inibi disciplina regularis, O monassica obseruantia commode fieri, eruari possit. Et re vera parua quaedam monaLIGria,in quibus non potes,propter paucitatem provenilium, consequenter Non' phorum, feri uti decet

64쪽

ast in i

dece obseruanti ueresemper, post hac eruttiniuerse corruptionis monasticae potissima cau- D, totius regularis disciplina destructio. ri ullo igitur pacto permittant Generales, Di nitores,in quorum manibus infuturum erit regimen nonra congregationis Camal. ut de novo erigantur sue recipiantur huiusmodi parua 2 donas teria, siqua tu prae letia sunt, omnimodo prouideatur Atineis duodecimi ΛIonachi commorari possint, aut uicinioribus similibus uniantur; ita ut ex duobus fiat unum tantummodo dironasteriu, inquos uti diret Monachos ita uiuaturni rationabile nostris seruitutis Deo praestetur obsequium, regularis obseruantia omnino conseruetur. Quod si siet liet autem auxiliante Domino nihil comune habebimus cu ipsis Sarabattis. Quod uero ad ea loca attinet, qua hodie non sunt uere Monarieria, neq; Abbatiae, licet alias fortasse fuerint. huiusmodi alia, quae dicuntur, sunt ueluti membra alicuius principalis Monarier'. Praecipiunt Patres,ut in eis non minus, quam duo monachi teneantur,qui praelato pri cipalis loci in omnibus obediant, itasubsint, ut ab eo alter, vel ambo ad eius arbitrium mutari

possint , O ammoueri. Quod si fieri non posset

propter huiusmodi locorum paruos redditus, fructus; aut procuretur ut omnis cura animaru , si imminet,ammoueatur, aut per praesbiteros seculares exerceatur. Et breuiter Nonachis nostrae congregationis, nullo pacto permittatur, ut quouis loco soli, absq; aliosociante Monacholer-

65쪽

M CONST. CAM A L. manere possint. Et ita nostri effugient canobitae omnem imilitudinem quam habere possent cum abominabiligenere Sarabattarum, quod pluriabus in locis ct Aug. ct Hieronimus mirum in

modum damnare, uituperare conantur.

Quod ad quartum genus, idest Girouagorumi ut aiunt quoniam Aerifacillime posset, nisi pro

uideretur,ut nostri caenobitae ipsis, per regularis disciplina inob eruantiam Usertim extra clau- puram circumvagando,persimiles euaderent; Ideo ipsi Muerendi Patres,ut omnem conuenientiam, similitudinem,quam cum ipsis Girouagis habere possent, Miant ,in primis constituerunt,ut nullo pacto audeant Praelati, ct eorum couentuales,ad capitulum profecturi, e propri s monasterijs ad hoc discedere risi tot dies ante,quot ad perveniendum euntibus recto tramite docum capitulo celebrando destinatums sicere commode possint. Dummodo illuc perueniant sexta feria quae praecedit diem Dominicam,inqua ipsum capituluincipit celebrari. Quod si quis Praelatus,vel monachus,aliquo, ex recta uia diuertendo,aliter ege

ritun ipso immediate subsequeti capitulo, ct dei

nitorum electione,careat uoce activa. Opasua. Similiter teneatur quilibet eoru , absoluto Capitulo,quamcitii me,recto tramite,ad propria remeare, contra facientes, absq; licentia Generalis,grauiter puniatur, uidelicet Praelatus sequenti proximo capitulo intestigatur , Osit priuatus pro ea vice tantum, activa voce, passiua; σMonacus non post eodem sequeti anno,eligi con

uentu

66쪽

bici nistualis. Sicuti enim nulla alia res magis seruat, in O auget monasticam dignitatem, quam videreari. Nonachos intra septa monaster' perpetuo com-aa morari: ita nulla alia magis eam videtur minus re,atq; destruere,quam inutilis, ct omnino super ira flua uagatio extra Usum. Mouactis,qui tempore'. capituli,uel alias ab uno monasterio ad aliud tratae Imittetur, no liceat nisi magna necessitate, in eodele, loco,a quo discessurisun diutius permanere, aut: lia moram trabere,quam per tres dies, a quo eis hu-isi iusmodi permutatio fuerit denuntiata,ct collata: bo prouisis,qua semet, sua inde ad monasterium, to ad quod perrexerint tra portare queant; idq; sub poena amissionis uocis tam activae, quam passu eiust per anuum. Qui quidem monachi,ut etiam dispoi r nitur in antiquis nostris costitutionibus immo, σ

ei, P ati omnes teneantur;cum eis ex uno ad aliud

monasterium trasmigrare contigerit sub grauio ri porva, arbitrio Reuerendi*Generalis, visitatorum imponendaeea omnia palam facere , iax, gillatim o Iedere,quaesecum transportare,vel tra et sportari fatere uoluerint; monachi praelato δε- . mus,e qua sui discessuri, uel eius uicemgeretibus,

, γ p ati similiter successori suo, uel senioribus

in monasterii. 2 tillus neq; praelatus, neq; prisai tus Μο actus possit patriam,aut paretes inuisere in locis distantibus, ct ubi nosint monasteria iis nostri ordinis,nisi de licenia patrum Di nitorum, uia uel in aliquo casu/euerendissimi Patris Genera : e lis,aut Uicarii in prouincia exinentis. Et qui hacii, facultate sibifacta, iuerint,non nisi decem deerum nise statio

67쪽

3 et Co Ns T. CAM A L. statio adsummum,ibi manere posiint: eum inde cens sit, ct uituperatione dignum, Monachos in domibus laicorum commorari: ct Prytati qui cutra hoc egerint , cuiuslibet dignitatis priuationi subiaceant, monachi uero adarbitrium di uorum, uel Generalis,aut Vicari' uxta qualitatem transgressionis, puniantur. Quod uero ad eos, tu quorum patria sunt monasteria ordinis, possit eis Reuerendisi. Generalis praetere licentiam patria ipsam, ac parentes inussendi. Dummodo ad D na ieria nostra primo se conferant, ct in eisdem semper comedant , pernoctentur. quodsi quis in domibus secularium,quauis occasione ; p seristim i s diebus, quibus laici uesci solent carnibus,

prandere, nare, aut alio quovis modo comedere,aut etiam pernoctari ausus fuerit,grauiori paena a patre Generali, ct Visitatoribus puniatur. Et hanc licentiam,quam diximus parentes inuiseri,posse dari in toto ordine ab ipso Generali, uolunt patres ut positi etiam tribuere quilibet Pr vincialis Vicarius in sua Prouincia, omnis Abbas,seu portatus in sua iurisditione, ut puta mearius Flaminiae ad omnem locum illius prouineia suos poten Monachos licentiare: bas se Senarum per omnia sua loca, qussunt interritorio Senensium, O sic de singulis. At vero Praelati, quorum iurisdictio ob arctitudinem loci, in quo morantur, parua est, ct ex gua , sicuti es Prioris Sanctae Maria o Benedicti de vertilio, Abbatis Vrani, ct aliorum

huiusmodi; po t suis Monacbia licentiam dare

eundi

68쪽

ni et eundi extra Monasterium ad decem miliaris,hac' sa tamen lege, ut nusquam extra domos ordinis, ni i si magna cogente necessitate, noctem νel unam sis transigant in secularium domibus. Prytati veroica, ipsi quocumq; voluerint ire possent,dummodo'aura rum prouinciarum terminos sine licentia nisi maria xima νrgente necessitate non egrediantur. Ca- Da merarios itidesue testerarios, ct procuratores, uta ob negocia monasterg, i de praesui quotiescumq; opus fuerit, quouis mittere νaleant. Attamendi in stire debemur,quod quanto minua, vel ipsi praela ' ri vagabuntur,νel alios vagari permisserint ex- ὸ tra monasteria,tantomagis maledicentium lin-xis gua scandala, ct pericula omnia vitabunt. Itu, Ner),qui de licentia suorum praelatorum limites,na RIonasteri , intra ta men iurisditionem ipsorum , ua Nisendorum parentum gratia prodibunt,non νa- ira leant,ubi non sunt monasteria,aut Hospitia ordinis, lira tres dies manere: si vero ibi fuerint δε- mua ordinis, poterunt ad beneplacitum praelatijs manere,infra tamen numerum decem dierum. Et ne iterum nobis redeundum sit ad loquendum de

ju. authoritate Nicariorum,prouinciarum,sanxeruis: ijdem supremi Patres,illos,absente Reuerendisii mo Generali, eandem inprouincia habere aucto. ritatemsupra RIonacos,quam habet ipsemet Generalis in toto ordine, super omnes. Atq; ipso in praesente in prouincia,νicarius illius omni tali au,ae. ctoritate privari. Verum quia parum esset extrabis es itates, oppida non vagaris etiam superflui ii discηrsu per urbes i is non tollerentur, decre, id c uerunt

69쪽

D CONST. C A M A L. uerunt ipsisummi Patres, quod non solum Monaebi non egrediantur septa monasteris absq; licentia, benedictione lioquin,H fugitivi grauimme puniantur sed etia vetuerunt ne praelati s cultatem talem egredierifacere possint , nisi Priori, Suppriori, Magilbro ' Ouitiorum, Camera rio, Procuratori. Quibus tamen alium Monachum comitem dare νaleant secundum quod eis visum fuerit. In aliquo tamen necessitatis casu possit Abbas quem volueri quo voluerit, O quibuscum voluerit mittere. Illud nihil minus semper pra oculis habeat,quod quato minus monachi ridebuntur per ciuitatem vagari,iato ipse commendabilior erit, ct isdem monachi in maiori precio,ct animatione ab omnibus habebuntur , ct vera claustralis obseruantia amatores cedebuntur,eruntq;. Praelati νero contrafacientes huic sancta con titutioni,iudicentur, si ita res exigere videbitur, omni prslationis of rcio indignit, O, qui ali sprasint,minus idonei. Conuersi Nero ob necessitates monasteri' possint a Praelato soli transmitti, ni orte iuuenessint,auis pecti. Similiter a monasterijs nostris,qua sunt extra Vrbes,nullus monachus neq; etiam Camerarius,

Procurator solus mitti possit ad civitatem, seu oppidum O castrum pedester, sed vel conuersius mittatur,vel monachus equester. Quando itide e dictis locis necessitas est pergendi ad ciuitatem processionum gratia,aut alia quacumq; causas mili ob poenis grausimis non permittat Abbas vel Prior monachos turmatim , Parsim , Osin ordine

70쪽

L I E R α I. II ordine aliquo proficisci: sed ipse cum iis post eru

cem,ordinate pergat, nec loquantur intereunducum laicis,nec ipsi inter se,nisi fortesubmissa νο-ccide ijs,quae ad Deum, ad salutem animarum attinent. Quinimo ea incedant modesta, qua bene morigeratos ac sanctos monachos decet incedere . Et hoc pacto,quantum attinet ad buius primi capituli dispositionem,euitabitur omnis similitudo, ct conuementia,qua haberi positicum G

ALIS DEBEAT

ESSE ABBAS.

CAP. II.

ABbas qui praeesse dignus est monasterio, semper

meminisse debet quod dicitur,& nomen maioris, factis implere. Christi enim agere vices in monasterio creditur, quando ipsius vocatur prsnomine, dicente Apostolo, Accepistis spiritum adoptionis filiorum, in quo clamamus abba pater.Ideoque Abbas nihil extra praeceptum domini quod absit) debet docere aut constituere,aut iubere. Sed iussio eius , vel doctrina, fermento diuinae iustitiς in discipulorum mentibus conspergatur. Memor si semper Abbas quia doctringsuae, vel disc1pulorum obedientiae utriusq; rei in tremendo iudicio Dei facienda erit discussio. Sciatq; Abbas culpi pastoris incumbere quicquid in ovibus pater familias utilitatis minus potuerit inuenire. Tantum iterum liber erit, ut si inquieto, vel inobedienti gregi pastoris fuerit omnis diligentia attributa, Scmorbidis earu actibus uniuersa suerit cura exhibita pastor earum in iudicio domini absolutus, dicat cum propheta domino, iustitiam tua non abscondi in cor

SEARCH

MENU NAVIGATION