장음표시 사용
101쪽
Spiritu, O voluntas recuperat sigia primin charitatis , ut non amittat meritum de bono, quod fecissis umbra antiqua charitatis quod quidem approbat , ita ut non intelligatur reverti ad eundem numerum illa prima antiqua charitas , sed alia in numero , quae sit donum datum Sancto Spiritu. XXI. Praeterea quaest. 33. num a est, qud homo est praedesinatus secundum modum, per quem Deus agit in creatis mediat/-; idelicet Deus praedesinat B. Petrum, cum bonis quae fecit, O ratione meritorum illorum bonorum,scut calefacit calefactum cum sole, O cum
igne , convenit qu3d hocietas ratione divina ordinationis justitia, O sc de aliis suis attributic etiam ratione liberi arbitrii B. Petri , suae justi e , prudentiae , c. aliis, s Petrus immediat Oid est sine
meritis D et pradestinatus secundum modum, per quem Deus immediat id est sine aliquo alio uvamine extraneo , ut ait num. I.
agi in creatis, esset praedestinatus Ane justitia, O ordinatione, O idem sequeretur suo modo de Iuda, qui immediaes esset prasirus e iniuriasu O demeritasuorum itiorum quod effathum 4 vibile sectιndum
disinam bonitatem, magnitudinem , M. Similiter quaest. m. Utrum praescientia meritorum sit ausa, et ratio praedestinationis salvandorum, vel utrum detur aliqua alia causa ' num i ait : equi gratia Dei nullus homo potes esse prindestinatus nec electus ad salvationem 'ciam merita , quae sunt ita , non suinciant aes acquirendam inter m beato tudinem datam per gratia , O per iustitiam ratione merisorum id num.
3. dicit. Quo merita non possent esse ne divina gratia, O
XXIL Deinde quaest. 9 num. i. ait: Unia scut homo non posset generare Filium , nec planta plantam , in absentia influentia comporum calesium , Ac O mulid magis peccator non potest se facere isse' tum cum suo infirmo intelligibili O amabili, ni gratia Dei superveniat, nisi eus si coadjutor , quia nemo ores facere bonum ne patia
Dei id num a. dicit, qudd, dum peccator habet contritionem , poenirentiam, tunc euit gratia Dei cum misericordia ejustitissanans h minem, O tunc peccatum , quod ante erat dilectum es oditum, homo est curatus. Etiam quaest. I. supposito quod Deus Adamum Evam creavit ad se memorandum, intelligendum δε amandum, num a. ait Et quis homo non potes habere bonum, magnum , c. recoler , inussigere , O amaresne istutibus , Deus dedit animae hominis irruis O potesatem supra corpus, ut ipsum posset refrenare Ἀρο- dinare, ut scilicet corpori posset acquirere meritum , O cum ipso hasere
102쪽
ma iam gloriam Pariter , quaest. 86. num. 1. dicit Virtus gratuitas fides , spes, charitas. . . . - num. Edicti in te spe tant ad meritum gaia ratione meriti Oid ea ad acquirendum meritum' fvni data, ita gratis dam, O spectant ad meritum , quia, s non spectarent ad meritum, implicaretur contradictis , O ipse credere sonare , O ipse amare coninniret acquirere meritum , O non acquirere. quaest. a. num. 3. ait, quod sue charitare nullus homo sit -- bere Hluptionem. Etiam quaest. DI num. 3. dicit, quod homines tpraedesinati secundam eorum meritia.
XXIII. Ulterilis quaest. 13. num. q. dicit esse impossibile, quod homo peccam per fidem informarum Choc est insorinem , t aequiris
utilitarem , scilicet salvationem. Quaest. 14. num. I. Fbd per adven
tum gratiae, de fide informata fuit mutatus peccator hin fidem forimarum c. bd nisi ita esset, non acqui Misset meritum. Quaest. II s. n. I. Spes est donum datum diem, ut homo supponat die habere gratiam O misericordiam, O iuvamin ad perficiendum bonum agere, I attin sere suum Mem p Mum. 3. Et forte Deus murat illum hominem ad perficiendum aliud innum ratione meriti, O spei, O smiles e nausu
moriatur perans in adjutorio Dei, Deus propter spem, quam hiabuit mortuus Osimul cum charitate , ut supponituro dat ei gloriam. Quaest. 32. num. I. Deus per gratiam disponis peccatorem , qui es ligatus in se moreat ad bonas caintationes, O ad Peregrinationes, O ad faciem.
dum Eleemosinas , O sc de Amilibus , ut liber si contritus , O agat
paenitentiam de commisis. Quaest. 33. num. . dicit ex aliorum nar
ratione, quod Sancta Sophia habebat plus meriti per redificationem EO.clesiae Consantinopolitano in dando qudlibet die denarium herbae bobus, qui portabant lapides, iam Imperuror, qui oedificavit O perfeci tam Ecclesiam id num. 4. Item dico tibi qu)d scut unus homo cum cha ritate aequali quoad lentiamo charitati alaerius hominis plus nosset acquirere de stramis, quam alius, suppost quod magis agat de ipsa scdsimili Oc quaest. 136. num. i. Homo in is , mediante gratia Dei, aequiserit praemium O beatirudinem cum D anima, O cum suo corpore ;& num. s. Imo necessario convenit, quod sit resurrectio, ut homσ, qui hcquinis 'amium, remuneretur, alias Deus non remuaeraret illud idem in numero, quod acquisvis gloriam. quaest. 37. num s. Ea ideo , litat essentiae habituti Fidei, & charitatiso non fini quales, ramen intellectus potest acquirere tanti in praemii, credendo Articulos Fidei, O dirigendo volunta- ad diligendum ipsos. . . . quantum oluntas
103쪽
potest acquirere per diligere, O mellectum vere ad iamdum elim'
XXIV. Ex dictis apertissim constat mons Bulli, videlicet Fbd
gloria datur secundiim meritae, in d homo in via acquiri merbium ejusdem gloriae hoc autem meritum unic cum gratia Dei a quiritur, ,ediantibus fide , spe ,- charitate , quae imi dona Deo data ad merendum ita Fud non aliter praedestinatur homo ad gloriam, nisi ex meritis eiusdem praevisis unde manis rum est, ejus mentem esse onmin alienam ab eo, quia gloria, ut ipsi impingitur , homini dotuc secundlim naturalia dc ex naturalibus ae proinde, si quid dixerit, quod contrariari videatur, juxta rem Criatices regulas debet intelligi conformiter ad ejus mentem debis tenter in hoc eodem libro expositam. At neque in hac messione notata, per se ipsam expensa S praecisiv contextura Urim quaesitionum, habetur sufficiens fundamentum impingendi ullo praes
tum errorem, ut manifestum fit ex ejus. reflexione XXV. Itaque in citata quaestione I 8 Sent quaerit. Utrum men-rum charitatis habeat Mem ymo autem inquiret consequenter adq. II in qua resolvit, quod charitas potest augeri, non quidem peradditionem essentia habitus charitatis ad essentiam habitus charit iis , sed tantlim per actus charitatis potest fieri haec augmentatio :unde in inquirit, an haec augmentatio habeat finem ad ejus a
tem resolutionem ita num. I. praemittit Pantam non sunt aequiae se
Taxtus cundum exisse uiam Oid est secundini suum esse naturaleo nec per P π ' consequens secundum operationem scut animai Petri , qua est major tam anima B. Guillelmi, quia Messent equales , sequerentur plura im ninnientia , cum is Potria nons dare vacuum , quod esset, Manimaressent aquais , cur anima Guiliami, qua non meretur tantum gloriae , quantum anima B. Petri sc remaneret acua glorid, ratione
cujus acuitatis non haberet plenam gloriam os illa quantitas subsetantiae, per quam posser recipere majorem seriam esseisupersuὰ crearud Deo, O impediret quod atum non haheret perfectam gloriam , quod es impossibile. Et num a scribit Et si dicis Dbd Deus perar , tiam impleas animam uillelmi gloria, ut sit aequalis animae B. . Petri in plenitudine gratiae & gloriae, dicis qub Deus faciat i ta juriam animae B. Petri, in quantum illi dat plus gloriae per gras, tiam, qui non meruit tantum glaris , quam illi, qui meruit plus p, quod est impossibile per quam inaequalitatem est demonstratum,
104쪽
M ubd animae sint inaequatas, ratione cujus inaequalitatis respondeo is ad quaestionem, C. XXVI. Scopus Lugi in hoc Textu est ostendere inaequalitatem anitimarum Rcundum esse naturale, quo dicunt capacitatem recipiendi gloriam od ad hoc probandum supponit, qud animai Guillelmi non habet tantam gloriam, quantam animai Petri; dc hoc ideb, quia non m retur tantism gloria quantum anima B. Petri, quid verbelarius dici poterat, ad ostendendum, qubd gloria datur secundiimmerita Unde clim expressa asserat, qud anima quae non merem innitim gloriae, quantlim alia, non habet tantam gloriae , quantam illa evidens est, non intendere qud gloria detur secundit naturalia S ex naturalibus, sed secundum merita et quae quidem ex Doctrina eiusdem in hoc eodem libro, ut constat ex dictis 1 num. r6. non habentur, nisi ex Dei gratia dc dono Sancti Spirittis. Simialiter in verbis relatis ex num. a. hujus quaestionis constat, gloriam, dari a Deo ex meritis, desitaqubd Deus saceret injuriam, si daret pilis gloriae per gratiam illi, qui non meruis tantum gloria , qudm sit qui meruit pluri ergo evidens est , Laelum sentire, qudd ex justitia gloria datur secundcim meritari ita ut plus detur ex justitia illi, qui plus meruit atque ita non dat. secundam natiualia, & ex nat
XXVII. Supponit quidem Laetus, totam capacitatem natu alem animae beatae esse Menam gloriae , alias anima esset vacua is non esset persect beata, is deficeret complementum gloriae; at haec gloria, quae eam replet, non datur ipsi , nisi secundiim meritum, ita ut plus gloriae detur illi, quae plus meruit; inuti ut supponit tmquam exemplum, plus gloriae habet anima, B Petri, quam anum B. Guillelmi, infert Fbd animam. Guillelmi est inaequalis animae B. Petri in natura, quoad esse naturale, secundlim quod dicit capacitatem naturalem recipiendi gloriam ; quia, ctim utraque quoad capacimtem naturalem sit plena gloria, ut sit perseet lae ita, minosem capacitatem habetin minus esse naturala illa, quae mino rem gloriam recipit, clim sit tota plena cum minori gloria A alia non sit tota plena nisi cum majori gloria in quia plenitudo majori gloriar est in majori anima, quae plus meretur, S plenitudo minoris gloriae est in epinori anima , quae miniis meretur, deb gloria utruque datur secunatim merita . di non secuodlim naturalia δε ex naturali nas.
Vin Λ dices juxta Laelum. - , quae est major in e
105쪽
pacitate naturali, datur in Patria tanta gloria, quanta requiritur, ut sit plena non aqua atque ita datur major gloria, quam animae minori in capacitate naturali & quia potest 4sse, quod anima major non meruerit tantam gloriam , vel etiam,subd anima illinor m ruerit plus , vel aequaliter ac anima major, ide tunc , tun anima maior non meruerit tantam gloriam , illa major gloria non erit ex
meritis , sed ex capacite naturali, videlicet ut plena si illa capaciatas naturalis. Ad hanc tacitam in extu citato objectionem Lxillas in eadem quaestione, quidem respondens ad aliam objectionem, praetendentem gratiam dc charitatem in anima posse esse .finitam, sa- Iisfacit num. s. dicens ars Sanssus viris non limitat gratiam is anima quoadse , sed anima , quae est ita , simisa ipsam in quantum non potes plas recipere secundum suam quantitatem naturalem , O in rutes ainustas , O gloriam dererminatam per justitiam Dei, per suam providentiam , qui omnia cream A mensum , O comprehendit cum sua sapientia , ficu omnia qua sunt in tempore , mensurat O comprehendit
LIX. Haec Laeli Doctrina alluditin coincidit cum illa plurium
Theologorum , videlicet quod nediim merita, sed etiam ipsa prasedestinati substantia dc natura , sun effectus praedestinationis , ita ut naturam ipsam 2 merita conserat Deus consormiter ad gloriam, quam unicuique praedestinavitri atque ita sensus ulli est, quod ex divina providentia ita disponitur ordo rationaliam creaturariam ad gloriam, quod natura ipsa importans naturaium capacitatem evehitru' ad correspondentes virtutes ac merita, ut per justitiam eonseratur eidem determinata gloria : non Ddd natiua ipsa pura sit ad gloriam proportionata, vel ipsi aliquo modo debeatur, sed ita regitur per providentiam, ut consequatur per gratiam illa merita, propter quae ipsi conseratiu illa gloria , qui plena complet sit tota maturalis capacitas animae; atque ita, licὲ anima mnor in natura, quamvis propter libertatem possit magis vel miniis mereri, imbminiis mereri, qtam anima minor in natura , ut dirigitur tamen, gu matur sub infallibili Dei scientia, providentia , ita de iacto meretu ,.omnis liberi d absque ulla constrictione, ut conseratur ipsi gloria secundiam merita, qua plena,completa, & satisfacta sit ejus natiualis capacitas recipiendi gloriam in hoc modo lico detur animae tantae gloria, quanta est ejus naturalis capacitas, non Itur ei seeunddi naturalia, S ex naturilibus, sed secundisi merita ex gratiam acquisita.
106쪽
XXX. Hic inbdus discurrendi de hominibus videtur consormis Modo discurrendi de Angelis , quem habet D. Angel. I. part quaest. εχ art. . ubi quaeritur. Utrum Angelisnt consecuti gratiam secundum quantitatem Dorum naturalium t Et in corpore ita scribit: M Responis deo dicendum, quod rationabila est, Fbd secundiim gradum n ,, turalium Angelis data sunt dona gratiarum δε persectio beatit tu dini, cujus quidem ratio ex duobus accipi potest prim quidem is ex parte ipsius Dei, qui per ordinem suaeipientiae diversos gra- , dus in Angelica natura constituit , sicut autem natura Angelica facta est x Deo ad gratiam & beatitudinem consequendam , ita is gradus naturas Angelicae ad diversos gradus gratiae & gloriae ordia
is nati videntur: utpotes, si Mificator lapides polit ad constitue n dum domum , ex hoc ipso qud aliquos pulchrilis & decentitis
is aptat, videtur eos ad ordinatiorem partem domus ordinare sici, igitur videtur , qud Deus Angelos, quos altioris naturae secit, , ad majora gratiarum dona lampliorem beatitudinem ordinavit. secund apparet idem ex parte ipsius Angeli non enim Angelus, est compositus ex diversis naturis , ut inclinatio tinius natiuet im- .m petum alterius impediat aut retardet, sicut in homine accidit, , in quo motus intellectivae partis , aut retardatur, aut impeditur, ex inclinatione partis sensitivae quando autem non est aliquid, ., quod retardet aut impediat, natura in id seeundiim totam suam, virtutem movetur ide rationabile vae. Fb Angeli, us.s meliorem naturam habuerunt, etiam sortitis .eacius ad Deum is sunt conversi hoc etiam in hominibus contingit, quia secundiuis, intentionem conversionis in Deum datur major gratia dc gloria , , unde videtur , quod Angeli, qui habuerunt meliorem naturam , , habuerunt plus de gratii gloria. ,
XXXI. Resolvit itaque D. Thomas, Fbd Angeli consecuti sunt
gratiamin gloriam secuntam quantitatem naturalium, ita ut major in natura majorem habuerit gratiamin gloriam; non obstante quod arti . resolvit, quod Angeli meruerunt suam beatitudinem sub gratia , in qua Rerum . creati atque ita etiam non repugnat, qubdhomo habeat gloriata similiter proportionatam, suae naturae , ita tamen ut eam prilis mereatis .mam ratio D. inmae pro Angelis idem arguit in horninibus , clim animae humanae etiam sint creatae ad gloriam , & Deus eis indiderit naturalem appetitum suae beati tudinis rac etiam quia ex D Thomam P. quaest. 9. n. a.' 3.
Visio beata est secundam naturam hominis, in quantum scilice se fi
107쪽
dum naturam es casum ejus 3. Pari quaest. . an. . ad . dicit , quia planitudo gratiae attribuitur anima Chri secundum rapacitatem
creatu consequente anima , quae major est 1 Deo creata, ast
majorem gloriam est ordinata , sicut lapis pulchritis aptatus ordin tu ad decentiorem partem donatus ;' hoc habet locum , tam si homines sint creati ad reparandas ruinas Angelorum , qu mi per se sint ad beatitudinem creati, sive ad utrumque quia, sicut debent Angelis suo modo aequarici gloria , sic videntur aequandi proportionandi diversitati naturae eorum , ut perfectae sit eorum coordinatio. Non me latet Divum Thomam oppositiun sentire de hominibus in hoc articulo; at eadem ratio, quae probat de Angelis, con- eludit de hominibus disparitas autem, quam assignata Thomas ex eo sub homo est compositu ex diversis naturi non autem Angelias, solam probat, quod homo non ita pro th, secundlim totam activitatem turae rationalis potest serri in Deum, ficut Angelus A quod non debuit beatificari statim post primum actum , sicut Angelus in totum hoc non impedit, quin anima in majori perfectione creata sit ordinata ad majorem gloriam, Qquod haec
eidem conseratur consoriniter ad naajor ejus merita , quae aequirit. major ejus natura. MLam videtur hoc con rmar eidem Doctori Ang. in . Sent dist. 7. quaest. s. Ureum charitas detur secuniam ea citatem
naturalium 8 Nam in corpore ita scribit Respondeo dicenaum quod , cum Deus habeatui aqualiter ad omnia , opportet quod diversitas dono iarum receptorum ab ipso attendatur fecundiam diverstatem recipientium diversius autem recipiemum attenditur secun eam qu3d aliquid est magis aptum paratum aE recipiendum Posito autem qudd anima differenter se habet ad persectiones acquisitas , ad quas se habet activε,4 ad ansusas , ad quas tantum se habet passivi 4 concludit de operationes animas habem ad perfectiones; masas solam scis disponenus-Dicendum es igitur quω mensura , secundum quam datur charitas , ob
pacitas ipsius anima , quae est ex natum smul O dispositione , quo NPer conatum operum o quia secundum eundem conatum magis disponisur natura melior, ideo qui habet meliora naturalia, dummodo 'per conatus, mox re in de perfectionibus infuses, O quipeiora naturatia , ndoque magis recipiet A ad major conatus.
XXXIII. Ex hac D Thomae Doctrina observare licet, primo ,
ipsua admittere in animabus gradus naturaxum, ita ut una sit major
quis alia , quia una est alia melior secundam Phrasim Augustini
108쪽
in spiritualibus , idem est melius ac majus Secundo qubd mensura, secundiim quam datur charitas , est anima capacitas , quae est ex natura simul conatu operum ruo quod natura melior pari conatu magis disponitur; Quare Fb natura melior pari onatu magis recipit de persectionibus infusis, quam natura inferior. Si ergo in distributione charitatis attenditur, Deo differentia naturae, ita ut illam distribuat eum attentione ad ipsam, taliter qubd , Imamvis oc parte ipsius natura requiratur conatus, sub pari tamen natu in rorem recipit natura superior, quam inserior'; eadem ratione in dis tributione gloriae attenditur natura , ita ut natura melior majorem gloriam consequatur per m orem charitatem, quam habuit merendo ipsam glariam, quin per hoc gloria detur secundisi naturalia, sicut secunditin ipsam non datu gratia. XXXIV mane eamdem viributionem gratiae ac meritorum atque gloriae mm attentione ad diVersitatem graduum naturae, animabus , quemadmodtuli in Angelis, Persuadet ipsa Hyerarchia seu ordo beatarum animarum in Patrix: sive ψει evehantur ad Hyexarchias Angelo-rtim, sive Anstituant distinctam Hyexarchiam Ratioest, quia hic ordo beatarum animarum est perfectius 'unde , tam natura se habeat tamquam undamentum & materia, cui superstruitur domin gratiae, tanquam quid persectivum ejusdem distributi donorin gratiae in Blo ordine beatariam animarum Videtur debere cadere super ordine natiumrum, ut perstinis ord probetia me est eadem ratis, qui des mi discistris Div. vom. in . Sento dist. . quaest. I. Utrum disinctio ordinum sit Laarum ' Nam in corpore ait et Respondeo dicendum quod donis paria est perfectivum naturae , de ideo dissinctio ordinum es per diversum donum gramirum, sinu per ps incipium Dr-- mala , O per dimoum donum naetvrais scui per princimum quo ma-- aeriati O dispositum inia definitio ordinis utrum uecomplectitur, coq*prehendens prinopia formalia, mageriatia ,s ery quodam modo is
principio creationis distinctio Minum, non tamen secundum ultimum complamentum Αω ; chimor complectatur natiuam tanquam quid materiale . doni gratuitum tanquam quid formale , videtur virdinem beataram animarum etiam esses et daemordinem , simi lem ordini Angelorum; cum ipsae sint spiritualas, reatae ad Deum
videndum, Maequali objectoibeatitudinis fritantu ac Angeia XXXV. Itaque, sicut pro diversitates ordine naturae Angelaxum , Deus ex sita sapientissima ordinatione eisdem distribuit dona gratiarius merita, propter quae eisdem contulit gloriam coatres, Tom. IIL N
109쪽
pondentem quodammodo proportionatam Deorum naturae meritis ornatae is sic evasit ordo eorum undique persectus , ocri tiata fuit tota eorum capacitas consequendi Deum , quo fuerunt
complet beati sic similiter ex sapientissima Dei providentia actum est in animabus beatis; salva differentia in modo operandi, dc consequendi merita, propter animarum unionam cum corporeo atque ita, ut esset perfectus ordo animarum sanctarum ' ipsae plen dc persectydiant beatae, ita ut esset satiata tota earum capacitas Patrenta earum naturae majoritare & minoritate distribuit eis: Deus majorit
tem dc minoritatem gloriae', utque eam consequerentur , proportionata merita distribuit non quod natura ipsarum de se sit pamportipnatarac exigat gratiam vel gloriam , vel quod ipsi debeatur vel Fbd per st debeat esse illarum mensura , vel ullatenilis in ipsas per se influat natura sed quia pulchritudo ordinis earum ex sapientissima Dei providentia petit easdem ita distribui, ut majores ex Dei gratia
majora consequantur merita cum omnimoda libertate , ita ut minora potuerint consequi, ina & nulla ut si majorem consequantur g Tiam, qua totaliter satietur tota earum capacitas. '
XXXVI. Huc videtur conducere doctrina Eminentissimi Sfrondati in Nodopmdestinat. p. I. . I. n. ' Vers. 3. Terrid deniquὸ pag. 63. ubi scribit: MRespondetur , Deum ad diversissimos gradus gloriar o per diversissima quoque media, juxta infinitae providentiae suae sapientiss1mas regulas homines destinasse nec enim minor in omdine superncturali, quam naturali, Wietas est. Inter tot steli
rum, gemmarum, florum , plantarum, brutorum, volucrum, hominumque millia nulliun alteri simile alia species , alias color alia figura, aliae dolos, alia iacies, alii mores . . . . sicut ergo in-, finita Dei persecti , causa est varietatis in bonis naturae , ita quo, que in bonis gratiae deside alia gratia est quae datur Petro, alia quae, Paulo, alia quae Iudin, sic tamen alia, ut omnibus ad ben operandum accomodatisi a sit, non secus ac in magno exercitu, des peritissimo Duce , non oninibus eadem arma tribuunti is , sed aliis gladius , aliis lancea , aliis tela, aliis faces omnia tamen ad pugnandum &vincendum aptissi- quod ergo militibus sunt alia arma , hoc sunt Christianis aliae gratiae , Sic planἡ ex ordinatissima sua providentia, qua praedestinatos deducit Deus vid gloriam, de determinatum ejus gradum , in quo plena dc persecto satietur eorum capacitas consequendi Deum , distribuit omnibus convenientes gratias, quibus merita comparent, oc sic juxta merita praemiretur.
110쪽
XXXm Eandem distributionem gratiae aloriae , attento diu
verso paturae gradu, exponit Franciscus eorgius Venetus inorita. Lib. de armonia mundi, cantiq. tom. a. cap. a. ubi contra Aristotelicos probat inaequalistem animarum , quam confirmat ex condem
natione Episcopi Parisiensis relata ninn. 9. ex illo Sapient. 8. I9. Puer eram ingeniosus , O fortitus sum animum bonam, meliorem videlicet, qtam multi alii, post alia ait: Observa precor Apostoli ver Dina dedit, inquit, alios fieri Apostolos, alios Prophetas, alios Evanis gelistas O Doctones , ad consummationem Sanctorum in opus minis
is erit , in adimationem eorporis Chrsici si enim dedit aliquos fieriis Apostolos , nonne distinguit Apostolicatus donum k dispofitioneis intrinseca qua dedit eos convenienter assumi ad Apostolatum , Quod nisi dedisset, ad ipsum gradum minus convenienter fuissentis assumpti. Quhm optim in hoc negotio loquittar Gregorius et co is veniunt, inquit, Angeli similiter homines in muneribus, sicut, & in donis aut gradibus natura tributis , Et tandem de gradibus in humana anima est Quos gradus Meronimus vires nimcupath dicens, super illud de quinque talentis datis unicuique secundimis propriam virtutem non pro largitates parcitate alteri phis, α au, teri minus, tribuit, sed pro accipientium viribus , Ibid. cap. 3. probans, aequissum Deum, tum dona naturalia , tum supernatura .lia , distribuere .prareer alia scribit His igitur natura differenis tibus assignata sunt dona fria, unicuique secundiim propriam viseri tutem & dispositionem, quibus etiam praemia redduntur secuse, tam opera ipsoriam, proportione tamen geometrica, quae non est, penδ numerum, sed penἡs proportionem proportionum ut quae, fit proportio munerum ad munera & meritorum ad merita, eadem, sit proportio praemiorum ad praemia 1,
XXXVIII. maii insequalitatem visionis in Patris , licδ haec exeommuni atrum assensu secimnari merita tribuatur, a paucis eo . Tum explicari unde inveniat, sileturietarius , Theolog. Dom-tOm. I lib. I. c. o. num. s. subjungit tamen et M Unum hoc linus, rus ex His unimadvem dicere,puta mentis, ac cognoscentis culis taeas condamine asionis istius, . -- - percipiuntur,
is varietatem S in Fabem --ionem exi-e; nam Cyrillia Hie- , rosolymitarius in Cate. ου s. iustia de Beata Dei eoutemplatione is loquitur, postquam illa cripsit, quae nos supra ex eo descripsi, o mus , Mylas Deum intueri, quare sua re ipsi queunt , a s is lima unigenitum Filium ci- Spiritu Sancto periectδ conspkem