장음표시 사용
91쪽
mentem inhabitans. Nec est sua intentio, quod se motus dilectionis, quo Deum diligimus sciri Spiritus Sanctus , sed quod se motus dilectioni sta Spiritu Sancto , non mediante aliquo habitu , scus Spiritu
Sancto sunt alii actus inuo mediantibus habitibus aliarum inurum puta Fidei, aditspei, aut alicujus alterius inutis, O hoc dicebat propter excellentiam charitatis 3 sed, s quis recu consideret, hoc magis redundat in charitatis detrimentum; non enim motus charitatis ita procedit a Spiritu Sancto movente humanam mentem , quod humana mens stmota tantum, O nullo modo si principium hujus motus , scut, cum aliquod corpus movetur ab aliquo exteriori movente hoc enim es contra rationem oluntarii, cujus oportet principium in ipso esse scut supradictum es. Unde sequeretur, quod diligere non e stet voluntarium , quod implicat contradictionem , cum amor de sus ratione importet quod si a 'rus oluntatis. Similiter etiam non potes dici quod sc moveat Spiritus Sanctus oluntatem ad actum diligendi , cur movetui in strumentum quod esst principium actus, non tamen es in ipso agere vel non Sere. Sic enim tolleretur ratio in tarii, O excluderetur ratio meritia cum tamen supra habitum si 'quod dilcctio charitatis es radix merendi, sed oporter , qudaes voluntas moveaturia Spirisu Sancto ad diligendum, quod etiam ipsis seciens hunc actum nullus autem actus perfecti producitur ab aliqua potentia activa , nisi si ei comaturalis per aliquam formam, quae si principium acrisnis inde Deus, qui omnia movet ad debitos Mes.sngulis rebus indidit formas , per quas inclinantur ad
essbi prasituros die , secundum hoc disponit omnia suaviter
ut dicitur Sap. 8. Manifestum es autem, quod actus charitatis excedit naturam potentiae voluntatis mi ergo aliqua forma superadderetur naturali potentia , per quam inclinaretur ad dilectionis actum esset actus se imperfectior actibus naturalibus, O actibus aliarum istutum, necesset facilis , O delectabilis.
V. Si conseratur hic Textus D. Thomae cum Textu allato Lussi, iis quae dicit num 3 in eadem quaestione, videbitur ullum ex Divo Thoma scripsisse hujus quaestionis resolutionem; quoniam uir bique eadem , quoad substantiam, est sententia , dc eisdem und mentis resolvit uterque dubium & sicut ullus nullum facit e bum de amore naturali, ita neque D. Thomas ' ubi ullus dicit : Nisi humana oluntas haberet habitum charitatis, non haberet naturaliter libertatem ad diligendum summam charitatem, D. Thomas striabit Nullus autem actus perfectj producitur ab aliqua potentia actiνα, nisest ei comaturalis per aliquam formam quae si principium actionis
92쪽
ex quo deducit , requiri in voluntate habitula chartatis , ut ei se connaturalis Hiber actus dilemonismei non sit ficut pluum in amentum motum Daliquam actionem ac proind immeritbnotatura laudato Censore relatus Laeli extus. Cui consetire id turi Augustinus Trac. 87. in Ioan num. I. dicens ride Ocham lateo diligimus inricem, hac diligimus Deum, neque enim vera dilectione diligeremus invicem, nisi diligentes Deum; attigit enim tin quisque proximum tamquam seipsum .s diligit Deum : nam non diligit Deum, non diligis seipsam. 'VL Quod autem Lassus alibi, ubi si offert occasio, agno at amo
tem Dei naturalem , patet ex hoc eodem libro ; nam quaestos in anima rationali ex vi creationis ipsius agnoscit potentiam recolendi,
inteli endi, &. diluendi Deum, diciens ninn. i. Anima est substantia , qua est creata ut recolar , inrelisar, o diligat Deum D de hu-ιImodi natures dilectione , sicut in naturali recolitiones intellectione eiusdem agit in tota quaestione , qua ostendit, memoriam intellectum,in voluntatem esse potentias substantiales, non accudentia animae. Quod autem ante infusionem habitus charitatis agnoia ea aliquam dilectionem Dei in peccatore attritσ, patet quaest. R. num. a. tibi ait, quod peccator habeat libertatem intelligendi suum pescatum, O diligendi poenitentiam, O divincim miseericordiam ita quod, multi Marsurum inreuisere in objectando Deum O sua attributa O,ilitatem peccati , culpam, O pomium infernalem, de coelestem gloriam , O multum diligit agere paenitentiam de commissis, tunc se disponis ad habendam contritionem O paenitentiam. Unde agnoscit amorem aliqualem Dei fine charitate habituali, quae ex quaest. 7. nequit in peccatore coniungi cum peccato in illis actibus praeviis adpexsectam contritionem , quia sine aliquali amore esse non possitiat. Quaest 6s.
reses x, Ddd Anselus naturali dilectione plus psi' diligere Deum . qudisseipsum. itast. IIq. num i supponit de quodam Milite Christiano , qui vivebat in peccato luxuriae, quod rogabat Beum , ut ipsum ineraret is fio peccato in Sellando cum Saracenis intendebat honorare , se exa-re Fidem Chrsi in tandem captusa Sarracenis decapitari imagis elagi ad honorandam Chrsianam utim,siam Sereo esse dracenum, O vituperare fidem illi autem actus, filam praeVII: ad Martyrism, non potuerunm aliqua amore. Quaesta I9num. - virtune acquintas , quae possunt ex ip esse sine charitate acquiri re sendo , intelligendo, diligendo eum.
IF Frequentissim etia in aliis libris docet, possibilem amo-
93쪽
a em Dei naturalem, omissis aliis in lib. de contemp. cap. χλhinc Ionit titulum: Quomodo seminii animositatis femoris hominis Christiani possint es maiores O metiores in amando Deum, qudm termini eurusrumque non Christiani: de hoc autem toto tractat capite .saltem in hon Christiano supponit possibilem amorem Dei nat xaleis Praeterea tota dist. 39. agit de amore in multa interserit de amore naturali Der, signanter autem illum agnoscit cap. 84 stibhoc titulo : Quomodo homines muniani habeant majorem amorem erga res mundanas, qu- Fanestrum Dominum Deum: cap. 8'. seu modo haemo amet in hoc minis in alio, vi cap. 94. Quomodo
homo mea amore sensiali is amore intelis ME.
Solum ener Lusius in 8 priaminione ex quas. 7. damnatum habare propter antiqua merim minorem poenam accidentalem, id es mayis remissam. m. Ad propositionem 8 hic adducitur Textus Mensura..TEI T. Verumtamen pro er antiquam charitatem homo mortuus in
peccatos minorem habet poenam in inferno, ficu homo, qui prim&lapsus in peccatum moriale posta decedit in charitate , puniri debet in Pum satorio , ni in hac visa paenirentiam egerit. Quaest. 7. in fine. CENs. Propositio declaratione O limitatione indiget scilicet quoad
D . Pro intellisentia sensus Laeli notandum est, ipsum in hac φ17. inquirere Vtrum charitas Meam per additi em μνα charisatis Et num. I. resolvere , Fbd essentia habitus charitatis , qui est habitus λ Spiritu Sancto creatus in voluntate . non augetur, sed in tum autentur actus ipsius , dum voluntas cum gratia Dei majores elicit alius charitatis. At num a. objicit Eremita quod charitas ais titur per peccatum mortale, quando autem homo conteritur, tonitur in Dei gratia , recipit novam charitatem 1 Sancto Spiritu; quia reviviscit meritum antiquae illius charitatis, qukm amisit, recuperat homo essentiam illius antique charitatis sic sequitur de necessitate Fbd ex duabus essenti mi additiora multiplicatio, a que ita fit augmentum & additio cliaritatis quoad essentiam. Ad hoc respondet Lullus, qud essentia primae charitatis per peccatum momtale fuit redacti in nihilum, & novitex, quando homo ponitur in
94쪽
gratia , non revertitur charitas amissa ad eundem numerum, Mitpeccatum Luxuriae , dum homo conteritur , reducitur in nihilum & lichi homo iteriis redeat ad peccatum luxuriae: non revertitur eadem luxuria , sed alia in niunero b eodem genere hixuriae.
X. Posito dicto exemplo , scribis At sim si1 de charitate Olicho, exemplum fit grossit hcum charitas sit domam datum 1 Sancto
, Spiritu, hixuria sit habitus electus avoluntate : Unde clim hoc , ita sit, mea ratio stat in tua nihil Valet mmmmmen propter an ' πιχα, , setiam charitarem Cillam scillam, qua meritum acquisivit ante pec- prop- , catumo homo mortuus in peccam sic habetis Orem poenam in in- , femo , Iim homo, qui fisit in peccam fra si, Mess msrtuus inulta - , ruare, debet puniri in moeatoriσ, ns in hac ita fecerit paeniten- ,, etiam', Phaia, attenta quaestione eiusque resolutione , aperi via, detur haec verba relata, quae notaVit laudatus Censor, solam esse dicta obiter, per excursionem ad alis, non autem ex professo, Q. ad intentum quaestionis , - non cinaduearit ad propositam quaesti nem , nec ad solutionem argumenti propositi, unde magis in ea cadit benigna interpretatio. Nec dubium est circa secundam partem,
qudd scilicet homo mortuus in charitate, si ante non satissecit pro peccatis commiss1s , debet in Purgatorio punishM. Itaque quoad primam partem dictFTentus, sensus I ulli videtur esse , qud qui aliquando meruit per chartutem in postea decedit
cum peccato, propter illud prius meritum habet minorem pinnam nore quidem essentialem , sed pccidentalem neque minorem quoad e tensionem durationis infinitae, sed tantum minorem quoa eius intensionem: hoc enim videtu conserme misericordiae . Qiustitiae Dei, quibuν eniam auoad damnatos utitur, ceu sivapuo Theologos receptissimum , Deum punire infri conlignum is praemiare est coni 1N- Unde clim merita peccaturi pra,cedentia sint inortim cata per peccarum nihil sand deserviunt disedenti in peccato ad vitam aeternam innia tamen idemn Deo grata, ab ipso acceptata,
qui nihil in ejus sequium flictum- relinquit time, aliqua possibili.
remunetatione mori videtur sintd a, qudd' propter illa patia merita aliquo modo, mitius agatur cum damnain, quoad poenam' seilicet aceidentalem eius intensionem. Hoc idem videtur sensisse'Dmas Anselmum lib. Editat Meditatione . q. cum itaque pag 3OI dicens: Item alii, etsi multa mala secerant, multa elidi bona faceret
νγ non in uni Fibus, uel ut m toto ipsi aves dimitteruntur, mi meruerunt , Vel ut tolerabiliorem ipsam poenam gehenna ha -
95쪽
, berent, sibi aequisierunt, Et Christus apud Sanctam Birgittam lib. 2. Revel cap. q. ait: , Tribus enim generibus hominum amici, mei succurrere possunt; prim damnatis .... sed potes quaerere, is quomodo quis potest succurrare damnatis , clim indigni sint o , tia,' impossibile est eis redire ad gratiam ijd quod ego volo, respondere tibi. . . . quamvis enim & justitia mea lac malitia eo, rum indurata , praefinito tempore iraescito damnandi sunt, le- , vius tamen supplicium fieret eis, si per aliquem a malis aliquibus, refrenarentur, desincitarentur ad aliquod bonum. Ecce F m mi, sericors sum, etiam in damnatos. -
MI Haec eadem videtur fuissemagistri Sententia in A. distors. ubi relato Augustini extu : Si quis non habens chamaaem , quasse sinet ad unitatem Spiritas , O innodum pacis, quo Ecclesia connclitur, in aliquo schismare constitutus, ne Christum neget, patitur tribulationes, famem, persecutionam, vel flammas, vel be s vel ipsam Crurem L. more serumna nusio modo is culpanda sunt , imo orare laudandus patientiaia Non enim dicere poterim 1 meli ei uis, ut Chrsum nefando, nihil horum pareretur , quampis ost confrendo, sed Mimandum est fortasse tolerabilius esse futurum iudicium fiam si Chrsum negando, nihil horum pateretur, ut illud , quod ait Apostilus is rem. didero corpus meum, ita ut ardeam, charitatem autem non habu ro , nihil mihi prodest Mihi prodesse intelligatur ad regnum obtinendum , sed ad extremi judicii tolerabilius subeundum iudicium subjum.. hais verba Ex his ostenditur bona, quae sine charitate fiunt, , prodesse quidem ad tolerabiliorem poenam sentiendam, sed non , ad vitam obtinendam. Illa etiam, quae in charitate quis facit si, postea prolapsus suerit, nec exsurrexit , mori ess in memoria,
, Dei, Ezechiel dicit: Si averterit se justus d ,δitia, Ofecerit iniaqvitatem, nunquid vive ' Omnes Iustare erucis quasscerit, non recom, dabuntur Lin peccato suo morierum o non erunt in memoria Iustitia, , quas ferit. In cujus loci expositione Gregorius ait: me nobis ma- ,, λὰ considerandum est , quia, cum mala commitamus , ne causa, ad memoriam transacta bona revocamus, quoniam in permirutisne, malorum nulla debet esse fiducia bonoram praeaertarum et Intellige , dum est hoc ad vitam aetemam percipiendam bona praeterita non dare fiduciamri etsi ad mitiorem poenam, alioquin praemisse auis toritati Augustini obviaret Bona ergo sine charitate secta Obonax, in charisam facta, quo concomisatur mort sis iapa , quam non de-
96쪽
ri let sequens poenitentia, ad sensum misistis poemae proficiunt, non adis vitae fructum. XIII, Praeterea, opera bona mortua seu elicita ab homine existente in peccato sunt mulct minoris aestimationis , qu m merita per peccatum mortificata, & tamen juxta multorum sententiam, illa hona opera mortua deserviunt, ut mitias puniatur in instimo juxta relatam h agistro, Augustini Doctrinam; quant ergo magis ad hoc deservient opera bona, viva Meritoria, quae per peccatum fuerunt impedita, ne sutini finem consequerentur' D. Bonam i q. dist. s. art. I. quaest. . Utrum bona opera extra charitatem facta aleam ad tolerabiliorem paenam ' Respondet: M Dicendum , ubd huiusmodi, opera bona extra charitatem ficta, quando bona fiunt intentione, , valent ad multa. Ad temporalium multiplicationem. . . . ad tolera--, biliorem paratam aeremam, sicut dicit Augustinus, qudd valent, ut is tolerabilior sit danmatio is Subjungit Seraph. D. varios modos explicandi hanc Augustitii sententiam, & ait: MIMb terti,die Obdis valent ad tolarethiliorem damnationem ex consequenti. ..., adu Vermem, quia miniis cruciabitur, &minorem habebit remorsula, , quis si opera illa non fecisset non ue illa culpa, quam commiis sit, sed de malis, quae commisisset, & de bonis, quae omisisset, , si illa opera bona non fecisset XIV. D Thoma I. part quaest. 8'. art. 6. ubi luerit inrumper paenitentiam etiam opera mortua trificentur 'Clim in argum I sibi objecisset hanc D. Meronimis in illud Agget i sentinastis,occ. autorii tem : Si quando videris inter multa mala operia facere peccatorem que quam aliqua , v jusa sunt, non sim injustus Deus, ut propter anuis mala obbri rumpaticorum bonorum ita respondet et ad tem, tium dicendum , qudd Deus recordatur bonorum , quae quis iacitis in statu peccati, non ut remuneret ea in vita aeterna, quod de- , betur Mis operibus vivis, id est ex charitate factis, sed femuneas ratis temporali emuneratione. . . . vel etiam hoc Potest reserii, ad hoc inbd patietur tolerabilius judicium t unde dicit Augustivisus in lib. de Patientia Ccap. 6. non possumus dicere schisma, lico melitis fuisset, ut Christiam negando , nihil eoruῶ patere-- is tur , quae passias est confitendo, sed existimandum est tolerabilius, ei futurum iudicium, quis si , Christum negando , nihil eorumis pateretur, ut illud, quod ait Apostolus: si tradidero corpus meum, a ita ut ardeam , charitatem autem non habuero, nihil mihi prodest:
97쪽
, intelligat , ad regnum coelorem ob thiendum , non ad exuenii sta , plicii judicium tolerabilius subeundum. XV. Similiter Bonaeina, Traiis de poenitent disp. s. -st. 6.
stet. q. Pinc. I. num a post resolutionem , quis opera mortua
non reviviscunt per subsequentem poenitentiam, sibi ciscit ubi, si ita esset, vipera bona facta a peccat e nihil prodessent: ad quot ait: M Respondeo hujusmodi opera bona nihil prodesse ad vitam, aeremam promerendam , multiun vero prodesse at alios fines...., Totib ad vitanda majora tormenta in inferno, quatenus pex huius , modi bona opera adimplentur divina praecepta, quorum violationstis majora tormenta subeunda essent in inserno , quae omnia his
Qua Gam montali bona ny iant bona terrae 'ser faciunt humile, minuunt tomenta Sehennari
, Idem sentit Sotus, Dim I9. Quaest. I. Art. s. HenriqueEω:, Coninch. Num Zemla ,- alii communiter is Quare,s opera: bona iacta in peccato e quae . de se non sunt vitae artemae memoria, prosunt dammis ad istinationem poenae, muli magis opera de se meritoria vidi memae quia facta in charitate , proderunt ipsis , ut mittiis , patiantur , finem quantae ad remissionem poenae accia
XVLPorro, non est dubium, magis prodesse alicui operat chari tate ab ipso faba, quam suffragia ab aliis oblata, atque ita potilis illa,
quam ista, valere debent ad poenas aeternae mitigationem tamen ad hujusmodi poena mitigationem a liquam in damnatis. Mevin Ui-rum iuifragia, innuere videtur Augustinus in Enchiridis Map. rio. dicens: M Cum ergo sacrificia , sivi Altaris , sivi qua acumque , Eleeaosinam pro baptigatis defunctis onmibus offeruntur, pro is valde bonis, gratiarum actiones sunt; pro non vallae malis , pro t- pitiationes sunt pro valde malis, etiamsi nulla sun adjumentatis mortuorum , qualescumque vivorum consolationes sunt. Quibus F, autem Urafiuit, aut ad hoc prosunt, i si plena remis audis ceres ut tolembilior fiat ipsa damnatio. , Ad haec ultima, verita sequentem notam adjungua Benedictini San minimici iamas natIonem Ver hic pro punitione eorum, qui post Purgatori, i, pcrauis .alvandi sunt, accipiendum docuit Albertus Magnus in inii: Sent Dist. 33. AIq. 3, ad I, eamque interpretationem V obhmni
98쪽
magistri deinceps in eundemSententiarum locimi Attamen Petrusis Lombardus eo loci Dist. 4s Cap. Neque negandum est, pro tam a natorum qivirumdam, qui numquam liberandi sint, punitione ac- cepit, ouando subinde conclude. dixit mediocris malis film--εantur ad poena mitigationem. Nam ab istis mediocriae malis pror a sus secernit eos, qui a poenis Purgatorii, sive celeritis sive tarditis M absolvuntur per Ecclesiae preces , appellatque omnes hujus gene sis mediocriae bonos. Res patet per lectis ibidem capitulis sotiet' moveri , dc sed uerum. Hinc Glossa in a. Quaest. 3. 4. tempus,
i, haec apposita est: mediocriter malis prosiunt ad hoc, ut unus pu-3 niantur , nunquam tame liberabuntur rio hac ipsa opinione ab
., Alberto aguo citatur Praepositivus. In Gellonensi Codice pere ' usto extat inscripta MD pro cuius inima dubitatur, in qua isthaee legitur oratio: Omnipotens, misericors Deus, qui habes pore tem
a mortificare, O iterum rivificare, deducere ad inferos, O rerum redu- a cere , O vocas ea, sua non sunt, tanquam ea, qua sunt cujus po--
υ ressus es in Coelo, 6c in terra , oc in mari, in inferis ena visi itura Te humilis tremen que deprecamur pro anima famuli tui , quamia traxisti depraesentisaeculo abrique paenirentio spatio, ut, sifolia obis Earitarem criminum non meretur Azere ad gloriam, per hinc sacra, oblationis libamina vel tolerabilia fiant ipsa tormenta Adrevaldus , is Lib. de miraculis Sti. Benedicti c. I. scribit, Floriacenses pro anp, minus raedonum in acie caesbrum praeces ad Dominum rudisse , quatenus , sperpetuis non mererentur absolvi cruciatibus, saltem miai mrous mulctarenturis fricto iudice poenis , Idem docet D.
Chrisost vim 3 in Epist ad Philip scilicet, fidelium praeces , quae pro mortuis in Ecclesia fieri selent, exiguum aliquod damnos
afferre solatium, prout refert Petav. Theolog Dogm tom. 3. lib. I. de Ang. cap. Risum. 7. ubi , relata simili Sententia D. Prudentii ossidit i De hac damnatorum saltem homihinn respiratione, nihil adhuc certi decretum est ab Ecclesia Catholica ut proptere, a non temer, tanquam absurda , sit explodenda Sanctissimorum Patrum haec opinio, quamvis , communi sensu Catholicorum hocis tempore sit aliena. ,, Ipse etiam D. August..tib. i. de Civitate Dei, cap. q. num. 3. scribit: M Sed quibus placet istam Sententi mri numquid obliviscetur misereri mus , aut continebit in ira sua miseri, cordias laso usque od illa impiorum tormenta protendere, a is temsic intelljgant, ut manente in eis ira Dei , quae in alterno estra pronunciata supellcio , non contineat Deus in hin ira sua misera,
99쪽
M tiones sitas , ω ciat eos non tanta , quanta digni sunt,poenarum, atrocitate cruciari, non ut eas poenas vel nunquam subeant, velis aliquando finiant, sed ut eas mitiores, quhm merita sunt eorum , , levioresque patiantur sic enim, ira Dei manebit, o in ipsa, ira sua miserationes suas non continebit. Quod quidem non ideo is confirmo, quia non resisto. XVII. Quod aut , mortuus in peccato recipiat poenam in inferno secundeim malitiam ii peccati, diffus explicat ullus in b. scient in Arbor inviternati per totam, cin quaestionibus ejusdem. In hoc autem Libro Sent quaest. LIq. num. . supponit Deum omnes animas, vis cum peccato a corpore recesserunt, pinim poena damni, in quantum ipsas e cum de illo ne de beatitudine, ad quam fuerunt creatae; alibi docet majorem poenam damnato nesse privationem visionis Dei, ωm Lib. de Doctrina puerili, Cap.. 67. de damnatione , dc Cap. 98. de inferno, in longum explicat
utrasque poenas, earum aeternam durationem, gravitatem quid autem per se debeatur peceato, explicar lib. mver. p. I. cap. 81. de peccato, num a dicens: per peccarumperdit homo Deum, inriser naliter habet poenam; - cap. Ioo de poena num. O. Ninia poma es tam magna scut pinna inferni & min. L. Infernia es cent-
soce Lussus in Propos. 9. ex quaest. Is uiaturasem Anima cam citarem antriuer repleri gloria suo eidem confert .se dum merita MIT autem feeiandum naturalisia
XVIII Textuν adductus ad i. mpos sic ab eodem scribitur
Censore : Animae non sunt aequales seeundis existen-m, neqtae Perconsequens secundum operationem,scis animai Petri, quo major est, quam mimai. Gui imi quia, s aequales essent, pium inconismentis. sequerentur, tam in Patria non si dare aciιum , quod esset Mammae essent aquaus,sicut anima Beati Guillelmi , quo tantum gloria non mererur, scut anima B. Petri Oscanimai Guillelmi laeua gloria remaneret, ratione cuius acuitatis plenum gloriam non haberet eo scria quantitas subsantis , per quam majorem utoriam recapere Psset esset di creata super δ, O impedirer quod anima perfectam gloriam. non haberet. 3-st. Id in principio. Cesissimi v
100쪽
Censura Probat Mimas esse in uales secundum esseniam , nam nomine existentia δενὰ essentiam inaesiigis: O in ea probatione Aeetur supponere , gloriam homini dari secundum naturalia, O ex naturalibus. XIX. Non videtur hic aeensis notare in aequalitatem animarum secundiim essentiam, quam probat Lullus , cum a pluribus, Autorib. desentatur praeter alios , Tosta. Inmt Philas tom. 7. tract. II.
lib. I. cap. a. prop. 7. ait rassem a. omnes Iurnas ratisna es non
esse in se ipsis aqualiter perfectas. Contraria et 1 assertio damnata videtur ab Episcopo insenti, qui , referente Henrico Gandis. Quotab. 3. quaeae s. declaraVit quod opinio tua , quae iacit , quod inconveniens es ponere aliquas mesiectus nobiliores alus , error es; quia sic anima Christi non esset nobilior anim Iu . Unde tota dissicultassis in hoc , Obd Lullus videtur supponere , ut notat laudatus e sor gloriam homini dari secundum murrealia', ex naturatibus; at pace tanti viri, immerito haec inuritur Lullo Censura , - - hoc eodem textu ibilibet profiteamr, gloriam homini, adusto scilicet, dari propter secundiu merita , quae talia non sunt nisi sub gratia, incitate supernaturali eliciantur : quod FHem , praeter alios libros , in quibus hoc sep repetit , apexae docetur in hoo eodem lib. sentent in pluribus locis. XX. Nam iae Prologo docet, quod charitas omnibus est necessaria ad satiaeem. Quaest. I. probans Fbd frui est aequaliter aeris inreuleo voluntatis , in responsione d argumentum Eremitae supponit , intellectum voluntatem in hac vita per suos aetas acquirere beatitudinem. Quaest. si num. I. probat habitum charitatis esse alia quid creatum in anima a suprema charitate , quia aliter humana voluntas naret Ampliciter Me meris , sicut martellus , qui es in ru-vmentum simpliciterninum M pencutiendum claNum , rideb num. I.
ait, quod sanctus Spiritui creato habitu charitatis in an an ρο-
fvit in voluntate naturam, cumsua posset producere, ipsa coadjuvante de potentia in actam, actum charitatis , in est. 7. num. 3. ait: Homo est creatus ad beatitudinam, ad quam tendit quando habet charitatem, de quaa es lapsus in peccavim, charitas quain hariis, non diabet sub-- se in , in quo se sis mora. quia,s haberet, peccamr, qui esse ire monali peccato, mediante charitate participaret cum Sancto irim , quoasi obile, - charis sit suus esserias , cibidem tenet , inarit tem inis domin datum Sancto Spiritu in appmbat quod num. objicitur in a tunento, scilicet quod homo, quando comeritur sertis suis, Virde virtutibias moralitas, recipit novam charitatem d. nrita