장음표시 사용
151쪽
probat imposs1bile esse , substantias spirituales a re talemcumque materiam, e quia intellectio est operatio immaterialis atque ita solum videtur exeludere ab ipsis materiam , qualem esse constat in corporibus ; at ipse, quodlib. 3. art. o. ubi quaerens , an anima sis composita ex materia & forma, dicit , Quods materia diemur omne illitii , quod es in porentia quocumque modo , O forma diamur omnis actus , necesse es ponere, qudae anima himiona , O quaeliber substantia
creata ,sa composita ex materis forma . . . . . sisero materia propria
accipiatur pro tuo, quod est mentia amam, fi . Vibiis es, quM anima hvmmnas composita, ex materia forma ad objestionem propositam respondet, quod materia dc forma sunt prima principia in genere substantiae mobilis ; atque ita compositio ex ipsis solis est in substantiis mobilibus. XVI. Ex dictis aliisque, quae afferri possent, constat, a laminaarmam variis modis accipi posse undem Thomasin alii, qui subsitantiis spiritualibus negant materiam, eam accipiunt pro ea , Qua est pura potentia ' est subjectum naturalium mutationum. Eodem sensu loquuntur qui eisdem oegant materiam , eo quod sint substamitiae immateriales, Ma invitateriales dicuntur ebriubd sunt expertes materia , ea scilicet, quae quantitate assicit , dc sub diversis dime lionibus ad individua derivatur, atque 'in eorum sententia apertε non pugnat adhuc cum sententia Divi Bonaventurae nec aliorum ponentium in substantiis spiritualibus materiam, non quidem alimensionibus obnoxiam , vel mutationibus subje m, sed tantis in eo sensu, quo ea quid persectibile, actuabile per Armam propriam dictarum substantiarum. Unde Salmatic. tr. 7. de Angelis, dist. I. dub. 8 3. 3. reserunt ud Angelos componi ex materia & forma spiritualibus tenent mens a. p. q. o. memb. I. in fine, δε quaest. q. memb. a. D. Bonaventura in a. dist. I. art. I. quaest. I. a Richan ibidem, art. I. quaest. a. ωart. a. quaest. I. a. Aureolus , apud Capreol in a. dist. 3. quaest. I.
XVII. Quare, omissis aliis acceptionibus, ad exponend. Laeli se te . notandum est Fbd materiain forma, prout ad invicem se habent ad constitutionem entis naturalis , generaliter sic accipi possimi ut materia fit illa ratio intrinseca enti naturali, quae est persectibilis passiva sub rationς activa persectivari Arma autem est illa ratio in- .inseca enti natiuali, quae .est persectiva dc activa ad esse ipsius. In hoc generali sensu materia nihil dicit de naturali transmutabilitate , n de aptitudine ad dimensionem quantitatis forma quoque fissis
152쪽
importat de educibilitate ex materiae, Vel de aliis, quae formis insensit Aristotelico attribuuntur se materia pur intelligitur totalis ratio passiva tersectibilis, forma ver Utalis ratio activa dc persectiva inente naturali. Sestim in hoc sensu admittit Lullus in substantiis spiritualibus reatis compositionem ex Arma & materia. At, ut intelligatur in quo determinat consistat haec' materia dc sorma, notandum est, in Angelo, anima rationali lac quacumque alia substanatis creata esse bonitatem, magnitudinem, durationem, potestatem . reliquasque persectiones, quae sim similitudines perse,ionum Dei; cam enim Deus omnia ad sui imitationem produxeris, in omnisus produxis persectiones suis similes, in quibus creatae ae ipsum i t xenturam sicut bonitas, magnitudo ,- reliqua divinae persectiones sunt Deo essentities , ita bonitas, agnitudo ,- caetera persectiones substantiarum spiritualiuis, de quibus sol, in pro nunc agemus , sunt eisdem essentiales Dictae persectiones in Deo sunt omniud idem absque ulla reali adhuc sormali, distinctione, S: pampterex Deus est summh simplex ; at persectiones spirituum creatorum sunt realiter inter se dis imae, ac propterea substantiae spirituales non sunt summ simplices , sed ex eis maealiter componuntur.' XVIII. Clim solli sit ammus ostendere probarilitatem doctri. Laelianae , non est opus omnia praedicta manifestare , dc sussiciet pro nunc ex Patribus ostendere distinctionem persectionum in subiaxantiis spirimalibus, ac consequenter earum ex eisdem compositionem nam apud Petavium de Theolog Dogmat tom. I lib. 2. de Deo, cap. a. h num. I. summae Dei simplicitatem plures probant ex eo, quod proprium sit ei nullam partium concurrentiam, nullam simplicuitu cohaerentiam habere, atque ita in creatis substantiis quibuscumque debent dari partem simplicia quaeaam principia , 3πquibus coalescant. Deinde num s. adducit varios , qui tanquam Deo proprium adstiuunt, Fb in ipso substantia, potentia , pientia, c. sint idem omninb, ut est Richardui Sancto Victore, lib. I de Trinu. cap. a. Cassiodorus, lib. de anima, cap. 9 6c Cyrili. Nexandrinus , qui lib. I. in Dan. cap. 9 ait In eo insone esse Momae , quqdines in creatura, cernimus , nihilque in ipsa simplex. Ex . D. Augustino, licta. II. de Civit. Dei, cap. o. probatur ibi, n. 7. summa Dei simplicitas, quia seribit Med plicem dici, quia quod δε - bet hoc est rium, tract. o. in Ioan sic Deus eis non es alia sub n- iis ursi, alia potesas, utpossit. D. Gregor. lib. I 8. orat cap. 7.
ait Habet iram sapientia, sed non aliud habet, aliud est qui σ
153쪽
cui hoc es esse quod visere dc D. Bornata serm M. in cant dicit Sola summa O increata narura hanc sibi vendicat meram sngularemq- μου essentias licitatem , . non aliud , O aliuae non Hibi quo O alibi, sed ne modo quidem O modo inuemarur in ea. Ne Din semet manens , quod Met , esu O quod es semper , -- modo est. In
ea, multa in aum, Aersa in idem redigumur; nec numeratis rerum sumat uralitatem , nec alie nonem de arismae senatat.
- . raecipia autem docet ipse Peruvius ibidem, cap. 6 juxta plurimos PP. Deum esse expertem compositionis, quia ipse est sua bonitas, magnitudo, sapientis, o ita ut hoc sit Dei peculiare
unde ibi num. . D. Augustinus , lih. s. de Trinit. c. o. ait in rebus, quae partici agisne ins infinis agati sunt, qinibus est aliud , aliud magnas'. esse , -- mmeta domus , O magnus mons , O mamus animus: in his ergo rebus aliud o magnitari , aliud quod is ea magnitudine
ma iam es . . . . Deus aurem, quia non ea magnis ine magnus es ,
quae non es quod est ipse, a quasi particeps* ejus Deus , --- ω, alioqu- illa erit maior magnis o , qud Deus hoc O de bonitate, o de internitate, o de omnipotem Dei dictum sit, omnis que omnin&pradicamentis, quae de Deo postiuit pronunciari. Hanc eamdem sententiam ex Augustino tenent , ut hi notat Petarius , Alauinus, Anselmus, emaxdus, Richartas, Fulgentius Walii, ex quibus Fulgentius, sit Resp. ad Inqvisit Ferrandi. Inquisit. a. ait: oc se ca-
virtut- ω Maeliber alia in his Me ad se propria diciinetur, nominamus, non sis Des --inibus , quia in diversa , cui in homine , qui subiacet qualitati sed tanum uisi ἐν est,ina , vel muum , --ιUsim/--rimus. Stailiter , -- . ostendit ex PΡ. Peruvius, Dinproprium esse , bis nulla sit in ipso perfectionum distismo. an
dem D. Anselmus in Monologio, m. Bernardus, lib. de confideruninfinitam Dei persectionem colligim ex eo Dbd sua magnitudo sit sua bookas , sua virtus , sua sepientia, c. αδ converso. . Hinc deducitur distino, persectionum in angulo , quia, si sua bonisas esset sua magnitudo, potestas, hi , c. ies comerso . utraque et infinita, quia esset omnis persectia; 4-tas, nedum esset magna potens , sed esset ipse magnitudo & potestas, quoa est propsium Deiri unde istim dictae perfectis ne fiat in Angeloedistinctae, ad lavdiem mutuo agant, patiantur, nam bonitas eae mma per magnitudinem in naagnitudo bona pex bon talem nota
per se , Hed vexa, malite honitas est honificativa minitudinis.
154쪽
magnificabili h magnitudine , sicut magnitudo est magnificat a bonitatis,in bonificabilisis bonitate : quare, quia non potest esse eadem simplex aptio activa, passiva, ctim utraque sit finita, &quodam modo opponantur, ideo unaquaque est ratio activa, dc ratio passiva, consequenter est actus , quo latio activa agit in passivam,
passiva patitur ab activa ac proinde in bonitate est quid bonifie tivum, quid bonificabile is quid quod est actus , seu bonificare; quia idem similiter est in omnibus Angeli persectionibus , quae adinvicem , adesse Angeli, mutis agunto patiuntur exinanibus rationiblis passivis fit una totalis ratio passiva, dc haec dicitur materia; ex omnibus activis fit una totalis ratio activa, . haec dicitur Arma ex omnibus actibus fit unus totalis sinis, seu una totalis connexio , ex quibus omnibus,componitur Angelus. L Haec, quam e 'stumus est doctrina , quam comi iter tradit Lusius, Meam in quaest. s. sentent notata , in qua quaeris: Utrum Angelus si compositus ex forma O materia 'Spedificat in Angelo quoad intellectum voluntatem tande, num G ostendit, qubdquaelibet creata persectio naturaliter appetit agere cum sua propria qualitate, tum a. transiens ad Angelum, scurrit QuodAngelus 42ium naturaliter intelligat, O quod iliis magis naturale inrelligere , qudm p p ιβ ινιι calefacere , cumst nobilior substantia per Jam bonitatem , magni-rudinem, Oc qiam ignis per suam bonitatem, magniturinem, M. quod
non esset,s suus istes crus non inberet proprium intes ibiti Mi con--μ antiale id est propriam rationem passivam ad suum esse spectantem 1 inoquo imprimeret inreuigibiliantes aliorum emium Uid est in quo alia entia redderet intelligibilii quae inreuigit , deducendo
eorum insessisibilitates de potentia in actum. Hoc idem dixit de voluntate, & memoria Angeli , ut in ' ω3o quaest significatum est. XXII. Subjurgit,num. q. sic Ra v ius adhuc confiderarit, quddde necessitate convenum, ratione magnitudinis Angeli , quod in ipse si consib ntiale magnificabile, per quod Angelus pesit habere magnum iminis e , recolere , O amare , alias m Mitti o haberet naturam sui contrarii , qua es parvisas, O potestas esse magna per suum ossi a
Bile , --ctus esset magnus per suum inte-ibiis, Ac de m Maudine Munainia, O mem'riaci deflequeretur quod esset magna quoad alias rarioines , O parva quoad seipsam, quod est i sibile: Ergo Angelus habet consubstantiale magni abile per sivam magnitudinem, per consequens bonisecasia per suam bonisarem , O durabile per suam dura-
155쪽
ilinem irrui abile per 'urm virtutem, erificabile penouam arietatem .seri abiis perfluam gloriam. XXm. Poste tum p. transit ad resolvendam qil'stionem dicens minamundus confideravit investigationem , quam secit , ut in Ani, gela posset invenire materiam; dixit qubd omne biis,quddcinvenie in primis principiis, ex quibus Angelus est constitutias, sicut intelliaa, obile, amabile Ac sectandinisonstituant unam materiam Aut, geli ' per consequens, quod omne um , quod est oessenis tale Angeis , Em in teli Dum , amati 1,-c faciant , ωος constituant imam sermam MDE quod mammare, sicut interua l. e , amare, &ω quae sunt ex esseritia forma & materiae, sineis una connexio unus actus, per quem arma Materia Angeli is se invicem conjungist, & constituunt componunt tertium,
is mes est substantia Angeli composita, congregata ex ipsis &M ipse Angeius per suam sermam infra propriae materia acquirit e , traneas intelligibiMates, & alia ob ectabilia per suum actum intrin- , secum , stilicet intelligero, amare , oecolere,in ipsa accidenta, liter induit de similitudinibus iupervementilaus, ut possit habere , habitum s lentim charitatis , inoreservare illos habitus in suas mem in x per consequens sirum intelligere, recolere, & amare, cum praedictis habkibua accidentaliter boruficare, inagnificare, c. XXIV. Ex his liquidb latet , Quodnam genus materiae admutat Lusius in Angelis, videlicet illam inhonem passivam , quae integratur ex omnibus rationibus simplicibus pini vis omnium suarum perfectionum , exmibus constituisur; approinde nil malafriam insensu generat imo pro ratione passiva tersectibili unde nec admittit materiam adhuc incisso sensu: quo Boetius it Bonaventiu erinum. Ia. II. O . Videntur eam admittere , tanquam naturam
quamdam, quae sit potentui in s mam, quae ut alia ostium habetur z: ad modeun quo in corporalibus siminatur materi avi sarma; quia materiam dicit Laeliis totalam rationem passivam naturae Angelicae, quas ratio passiva non estvia 'a , sed pura ratio passiva nummi Patet etiam,qubd non sumit materiam in eo sensis, quo communito negas tur ire Angelis. dum immatextates substantiae a untur, quia ab his sumitur proe materi dimensionibus iniuncta , qualis non est materia Angelis a Lusio eoncessa. Neque est materia trinasmutationibus subin jecta , ut respondet Ludus in cita e . nhmi. r. a b oblinionem Eremitae, addens etiam , qud nom. vinnis: materia importae gene-inuonendo corruptionem ut Patet in mateaia corporum coelestium et:
156쪽
ae mmd manisestum est , nulli criminationi obnoxiam esse sententiam Luith, dum Angelis , lanimabus attribuit materiam , non utcumque , sed spiritussim consistentem in ratione pass1va intrinseca ipsorum Pro quo etiam videri possunt dicta tom. a. cap. q. sis. XXV. tamen ex hoc textu inseri laudatus Censor secundam pariem suae Censurae relatae num Io nemp Dbd ullus ope--xationem Anges dicit esse Absantiam Angeli , sicut O de anima
hominis dixerato nam illud inrelligere , ,elis , quae agnoscit in intellecti voluntet , uti connexionem, & actum , videlicet λ- telligere inter intellectivum is intelligibile coessentialia & consubstantialia inaesse s , c velle inter volitivum bolitula voluntatis , dicuntur amas istellectus & Voluntatis , quatenus dunt actus , quo activum perficies agit intrinsec in passivum sibi coessentiale , dc per accidensin secundario in passivum extraneum lacci dentalea non autem sunt operatio intelligendi volendi, quia haec operatio non est actus coessentialis intellectus , voluntatis, sede actaeis accidentalis , ut indicat in relato textu, dum didit quod Angelus suum intrinsectu intelligere . amare recolar acciden taliter induit de similitudinibus supervenientrius , ut possit suum intelligere , recolere , lamare accidentaliter bonificare , magnificare . c. quatenus videlicet, habitis speciebus, ieceptis in intelisibili , recoliunt,in amabili, intellectivum uecolitivum ,- ama tivum cum suo actu coessentiali semat ex eisdem speciebus suum accidentale intellinxe , recolere , Φ, amare , quae est Neratio in tellitendi, recolendi, amandi, quae est accidens, ac proinde ope
ratio Angeli non est sua sci stantia, sed est accidens in ipsa Angeli
XXVI. Ad hoc intelligemsum notanda est doctrihi ipsius Lini ,
. quantiis ad operationem intelligendii, consequenter recolendi . volendi , quam habet antina in via , etiam in Patria quoad alia objecta praeter Deum , sicut d etiam Angeliis quoad alia objecta
praeter Deum . nin omniat alia objecta intelligit anima per speciem, ut advexti in hoc eodem libro Sent-tiari quaeshos num.. v. quaesti F. m. s. o. quaest.. q. per eptam quaest. a. per torum4 quaest. m. in qua docet, quius antinae separmia alia objem praeter
Deum. , intelligit per specie . similiter docet M. Angelis , quddalia objecta praeter Deum intelligiis per speciem in quaset. 6. Ubpprobat ludiu gelus seipsum non intelligit per suam essentiam, sed lex speciem , quaest. Sq.; quaest. s. quaest. 9. de quaest..6q. hia
157쪽
resolvit, Fb Angelus intelligit per species innatas. Clim itaque
tam Angelus M m. anima per species intelligant prae a objeita propterea opexatio intelligendi, memorandi amanui eadem o jecta est accidentalis ' non pertinet ad substantiam Messentiam intellectus , memoriae , di voluntatis , ut explicat in Hsdem lociscitatis jam, lichi intellectus habeat intelligere, seu actum coemn tialem consubstantialem, quo mediante activum coessenties agio in passivum coessentiale , ex quibus est constitutus intellactus, lichi etiam ipse intellectus utatur eodem intelligere , seu actu coesse
tiali, sicut etiam suo intellectivo intelligibili coessentialibus, ad
eliciendum ex praefatis speciebus sirum operationem intelligendi, haec tamen veratio intelligendi, seu intelligere , quod ex speciebus deducitur, est accidens quoddam superveniens , non spectat adessentiam & substantiam intellectus. XXVII. Unde in quaest. s. Sent. citata , cuin exposuisset Laetus esse in intellectu consubstantiale intelligere, quod est connexio 4ctus inter intellectivum, intelligibile consubstantialia, sic num. 6. objicit premita si verum esset hoc , quod tu dicis, intelleinis, conjunctus semper intelligeret, in hoc quod in se habet consubsi, tantiale intelligere; sic homo qui dormit, aut est ebrius, semperis intelligeret, quod est impossibile is ad hanc autem objectionem
ita num. I. respondet Ludus Eremita, non benesintellexisti hoc, is quod dixi, clim intellectus, dum est in via , non possit intelligere, sine phaatamiate, sicut oculus, dum est in tenebris, non potest, videre sine luce sed sicut oculus , qui est in tenebris est disposi- tu ex parte sui ha videndum, sic intellectus est dispositus adis intelligendum is His verbis docet Lullus, quod intellectus cum suo intellectivo, intelligibili, intelligere consubstantialibus habet ex parte su quidquid requiritur ad intelligeisum & quia non potest intelligere sine phantasmate , vel specie, non intelligit per dictum intelligere consubstantiale , sed , dum habet speciem δε in suo intelligibili consubstantiali facit illam intelligibilem, ex ea generatin etiacit actum accidentalem intelligendi, mediantibus suo intellectivo, intelligibili, intelligere consulastantialibus in illud intellig. accidentale est tanquam indumentum consubstantialis intelligore dc est expressum ad instar ejusdem, tanquam medium conjunlitonis inter intellectum, objectum intelligibile in proinde nullo sundamento attribuit Lullo praelatus Censor operationem intelligendi esse subsitantiam Angeli.
158쪽
i XXVIII. Notanter dixi num. ε quod in Angelo anima rationali beata, actus intelligendi omnia objecti, praeter Dexiit , est actus cidentalis et quam exceptionem Mosui, quia iuxta Lullum, actus, quo Deus beatific intelligitur, est ipsemet actus coementialis, seu ipsum intelligere consubstantiale intelle ius, non quidem nudes, Min sua natura sumptiim, sed prout terminatum ad Deum sibi intim praesentem ut intelligibilem, mediantes nine Horiae , omni illo supernaturali influxu , quem explicat Lullus in eodem libro Sent quaest. I. 69. 37. QI38 sicut in aliis pluribus ex supra citatis quia, clim Deus immedisse, per se, Qui intelligibilis sit intimo praesens intollectui absque specie media, per hoc Fbd intellectus suini intelligere consubstantia. dirigat di terminet ad Deum sibi isti 'praesentem, ipsam beatific intelligit, habet beatitudinem in altiori gradu persectionis , cum per suum actaeum consubsitantialem, non autem accidetitatem, sit beatus.
XXIX. Haec autem Lulli sententia, qud actus intelligendi beatusici, tam in Angelo, quam in anima , fit ipse actus consubflantialis
intellectil , modo explicatori mulatim libost, ut ex ris nos configi possit, imb, quamvis hoc dixisset de aetii intelligendi in via, &de actu intelligendi, quo alia objecta, praeter Deum, intolliguntur
in atria ab Angelo anima, nulla esset ratio hoc notandi; nam , praeterquam qubd quantum ad operationem aliarum causarum, nota
est sententia Scoti, in Scotistarum , qud scilicet ad absolutum in causa immediat sequitur absolutum in effectri, ut explicat Mastrius
hamel Philostaph. et O no tom. 3. demetaphysica tract. a. quaest. 8.de actione , ponit hanc conclusionem : Actio non sentitas ab agente, O termino distincta ; cibi loquitur praecipia de actionibus transeuntibus, ac etiam obiter de immanentibus a Unde object..3. qua objiacitur Actus voluntatis saep est supernaturalis ergo adura volun--, talis est quida voluntate , seu Lem , distinctum Tespondet: ι Aetionem voluntatis diciis esse superitatiualem , quia re natura, voluntatis propriis viribus non profluit, clim voluntas ad eam, eliciendam indigeat auxilio, seu Mali, seu habituali altioris --, dinis , non enim actio id habet ei voluntates mia, ut facinasa est naturalis , sed ut est evecta ad n liorem statum quemadmo-s, dum eadem est vitalis, clibera, praecis&ut , votivitates icis is citur et itaque actio est supernaturalis, ut est abi auxilio Dei, quod naturae nostrae non debetur, dc libera est, Uaaten a voluntate in
159쪽
nat ut solae formalitates, reales quidem, sed non entitate, , quidam actiones naturalem . stipernaturali eoemant. XXX. Circa hoc idem, Tosta, in Comp. Philos rum. 2. Uact. a. de Metaph ca nuntionali, lib. . cap. a. prop. a. si scribit risuper i actionem non esse nccidens aliquod abssolutum Mentitatisum, sed dumtaxat modum, agentis, Helicet O terminiis c posteLassem, a. actionem ab agente O remino distisinone illi, quam modatim ampellant, distingui. Signanter autem quoad aeris animae rationalis ipse Tosta, tom. . trin. II de Μαα-χfica mali, Lib. I. cap. 3. prop. io scribit Actas non sint aliquae mutares ab omni subsantia reatirerentitariis distincta, sed dumtaxat animae motus Ad objectionem secumdam , qua objicitur, quod nisi actus importaret aliquid supra animam anima semper esset in aeria omnium suarum operathnum, resipondet , quod ut anima fit operans non requirit aliquam entitatem
superadditam, sed sumit aliquid modes quod idem respondet, dum objicitur qud anima, quae est indisserens ad cognoscendum, vel non cognoscendum, debet per aliquid determinari, nam ait determinari per modum : ac promd in praedictorum di modernorum sententia, aeris animae consistit in ipsa animae substantia sic, vel 1e modificata, atque ita actus animae solam propter illum modum distin guttur ab animae substantia. XXXI. Nihil ergo mirum, si asseruisset Liuius, ipsam animae subsitantiam sub modo quodam determinato esse ipsam operationem intelligendi, & volendi; at hoc non isseruit, sed tantlim, ubDinwintellectu est quoddam coeflentiale in consubstantiale intelligere actus, quo ratio intellectiva intrinsec essentialiter agit in rationem intelligibilem hoc intelligere per se non est actus ille, quo intelligimus res exteriores, sed tantii deservit ut eo mediante, sommet intellemis actum accidentalem latelligendici in Patria autem quia Deum cognoscimus sine specie , non requiritur actus accidentalis, sed ipsummet intelligere coessentiale, prout ad Deum termu, ' natum, est actus intelligendi Delim beatinia Planeshic actus coessentialis Mintrinsecus cuilibet virtuti substantiali creatae videtur esse demente Patrum Graecorum, prout explicat Peruvius Theolog Dogm.mm. I lib. s. cap. o. ubi explicans ex Damasceno varias actionis notiones , num a colligit Fb actus virtutis naturalis seu energia
est duplex: alia, inquit, natur insim cres prima ommvm O perpem ac nunquam interrupta natura motio sud desinente, nazum occidis,
quia sne illa esse nunquam potes. . . . ab Loc fonte a ne reliqua πιν
160쪽
fluunt. Et quidem hic explicandi modus coincidit cum actu illo coesi
sentiali, quem ponit ullus , quo mediante , omnes actiones pro inta virtute activa.
XXXII. Hoc amplius patet ex arimo artyre ibid. num 4 qui apud Euthymium in Panopi pari. I. it. 3. ait L Omnis sabsantispro-ρ-m se in eminum inferens , hoc est Onitione circumscripta, principium est ejus motionis, quo secundam im ac Mesastm consideratur sil posterior Riarsus sub antialia omnis ad operationem motio sta es in medio : nam consideratione est . tum substanti posterior, tum a tione prior Expressitis amem apud Petav. ibi num. s. loquitur in disiput contra'rrhum mnotheluam, nam motiones illas substantiarum vocat ubstantiales operationes Dd quaerens e Utrum in i a rationesti antiam consitumrest ener. , an ex iis, quae sunt extranea ' Res pondet, Fb illa substantialis operatio , non extraneast, sed ipsam constituat substantiam , quandoquidem fine operibussi em natura potesseri fine operatione aurens naturali non potes esse natura, meque nosii Qtandem ibi concludit Petarius , hoc esse. Damasceni, Μaximi dictum : ullam e energia o naturali operatione, rii exf-- aere et cognosci posse naturam , acuantummodo id quod nihil est, motione iud O actione carere ; quibus cons tit Clemens Alexand in a.
Stromat dicens : In operatione extantiam comines. De hoc eodem tractat Petavius tom. q. lib. 8. cap. I. per totum, ubi expressiora
ex Graecis adducit documenta adstruentia, actum substantialem essentialem in una.aque substantia: quae omnia coincidunt cum doctrina ulli, inibiatis innuunt illa correlativa oessentialia , quae in unaquaque substantiali virtute agnoscit Laetus, ac proindi immeritbnotavit Lullum praefatus Censor super operatione intellectias Angeli. animae rationalis. Vide infra dist. 3. dissert. q. a num. I.
Hominem quoad naturam esse Angelo absolues nobiliorem non ad uis Lusius in Prop. II ex Quas 48. sed tantum excedere Μαι --rensis , ratione corporis, quod non es in Angelo. XXXIII. Ad i . propositionem hunc extum adducit laudatus Censor: Eremita, dico tibi, quδd in quolibet homne suppositosuddpc 'carum originale nec actuale esset in ipso, matura humana a nωgium habenas e naturam Angelicam. Quaest 48. Sent. ----.