장음표시 사용
271쪽
De Propositionibus 8. . o. II. cia e Quaest. q. s. Ioa. 13 3. Lib. Sentent.
ra Propos. 8 docet Lusius humanitatem in Christo non habere proprium suppositum. I. T Avo loco notat laudatus Censor hunc textum Natura hu- mana in Christo perse neque in se suppostrem facit sis hominem , sed de ipsa factus es homo in natura divina , sis in divino suppost , quod in se facit hominem de humana natura. Quaest. q. Senti
Censura. Consuri loquitur de natura humana assumpti Verbo, ut discerni non possit , an in Chrso habuerit propria suppostum humanum. Nunc idetur Mi contradicere, nunc vero suppostum humanum in christo
II. Tam laxa & aperta est Laeli sententia cum Catholicato trina, Fb scilicet humanitas Christi non habuerit proprium suppositum , sed unici suppositum divinae naturae, quatenus Filius diavinus fuit est ejus suppositum , ut praeter alios libros, in quibus passim hoc repetit, palpabilis sit hae veritas in hoc eodem libro se tentiarum in sere omnibus Muestionibus, quae de Christo agunt; nam studest. s. num. I, ait: M Sicut Deus non potuit assumere hominem, i, sed humanitatem, ut suppositum non assumeret suppositum, nonia, assumpsit hominem, is non essent duo supposita, sed unum, Vel υ ut suppositum superveniens non esset dianinutum & remissiun; is sed assumpsit humanitatem, di in seipso secit de ipse per ip- 4, s in existere hominem similiter, c . Quaest. 96 num. 2. Item is sicut Deu non assim sit hominem . sed humanitatem, sic, c. . . IV. Praetexest quaest rota in xit Uuum, haec proposimos rem: Deus sumpsit hominem ' Et illam resolvit negatives unde num I. dicit Qvbd homo sit suppositum constitutum ex anima S corpo-a re, per se existens, habens proprietatem & naturam generandi
272쪽
is alium hominem in sua essentia est humanitas, Messe suae &4p- , sius essentiae est homo, qui habet naturam generandi essentia verli, non ,- ideo Deus assumpsit humanitatem, non hominem . Et num a Matem Deus Filius est suppositum, S homo est stippo- is situm Unde, si Deus assumpsisset hominem, de necessitate se, queretur, qudd Christus esset duo supposita, vel unum composi, tum ex duobus,in sic Christus non esset una Persona, in qua Deus, esset homo, homo esset Deus: dc si esset una Persona ex duo, bus suppositis, Christus non esset Deus nec homo, nec Deus &, homo essent Christus, vel in Christo totum esset pars, d pars es, set totum quod est impossibile ideo, ut praedicta inconve--nientia non sequantur, Deus assumpsit humanam naturam, ionis hominem ;/ de ipsa humana natura se secti hominem , ut esset M unum suppositum ex duabus essentiis laturis, Arguit Eremita, num 3 sic Deus non potuit complet assumere humanam nat is ram, nisi assumpsisset animam conjunctam cum corpore, sine quia, bus homo non potest esse ; sed anima conjuncta cum corpore in
is uno indivisibili instanti sequitur homo; ideo Deus assumpsit ho-
is minem ali, Deus non potuit assumere humanam naturam, nec, se facere hominem M. Atium. q. ita respondet Lussus Inca
, natio non sui facta simpliciter sollim inices secundiim disias nam naturam, nec secundit humanam naturam , sed secundams naturam utriusque artificialiter : sicut Deus , qui assumpsit aniis mamin corpus,&in seipso homificando se faciendo se hominem M X utroque conjunxit animam cum corpore S hoc potuit in eo, dem instanti indivisibili , clim sit Dominus creator illius insta M tis sed secundiim naturam creatam vertun dicis quia Incaris natio non sui facta secundiim naturam, non debes arguere persa naturam clim modus faciendi naturalis sit unus, alius artifici . is sis' supra naturam.
IV Deinde, quaest. Ioa num. r. dicit: ιQub in Christo sint, duae naturae, scilicet divina, humana, ter Divinam in Christo, fit unum suppositum, quod est Deus, cin illo supposito sit facis tu homo de humana natura , quae Cin exemplari manuscripto, a qui, sicut in editioneianormitana hest suppositum non distinctum, . divino supposito, ut in Christo non sint duo supposita, sed unum, tam sic utius Christiis, sicut tres Personae sunt unus Deus; sicut 1 Pater est Deus, & Filius est Deus in Sanctus Spiritus est Deus,
sic Deus est Christus ,- homo est Christus,in Christus est Deua.
273쪽
, dc Christus est homo, sic Deus est homo ideo secundlini hunc modum numerandi dixitqubd Christus sit duo, scilicet Deus, qui est unum suppositum, & homo qui est suppositum; sed quia, Deus est homo, homo est Deus, non fuit ausus dicere, qudd, Christus sit duo supposita , quia si diceret affirmaret Fbdie
in Christo non sit homo , nec homo sit Deus , quod est contra, Sanctam Catholicam fidem M. Et num 4 in responsione ad obiectionem ait ua ratio esset vera , si Deus assumpsisset homunem, sed supra in proxima quaestione est probatum, qud non assumpserit hominem sed humanam naturam, de qua se fecit hominem in seipso , ut cum ipso sit unum suppositum, non duo supposita ei quod suppositum est duo, scilicet Deum homo, qui sunt illud stippositum , Et num. s. M Et quando dicis Dbyco
veniat, qudd in Christo sint duo supposita, postquam ipse est duo, , scilicet Deus & homo, non sequitur clim homo Cin Christo sci, licet hin se non sit suppositum, sed de sua humanitate factum est suppositum in divino supposito , in quo est sustentatus & factus, o in ipso est hoc quod est, & sine ipso non esset hoc quod est,
nec per se sustentatus ratione cujus non potest esse per se sim, pliciter suppositum tim de natura suppositi sit, quddit per se subsistens o sustentatum, d quod per se sit hoc quod est.
V. Ulteritis q. roq. num. I. ait: M Sicut in divino supposito quod est divina Filiatio , est factus homo de humana natura, sustentatus in suppostro, initus cum ipso, sic, c. H. Et infra men negavit, qud in Christo sint duo supposita, sed unum, ut in praeallegata quaestione scilicet Ioz. probatum est M. Idem,q. Ios. num. I. scribit Christus secundiim quod est Deus est individuum,
sed non duo individua, sed unus Christus, qui est unum indivis, duum unum esse, quod est Deus & homo is sicut in indis, duo, quod est Deus Filius , est homo factus de humana natura, sic in individuo, quod est Deus Filius est individuatum di fac-s, tum individuum, quod est homo, tali modo quddit unum induviduum , quod est Christus, S non duo , sed remanent duae dis
sa tinctae essentiae dc naturae, Et num 3. D. respondens ad objecti
siem Eremitae, ait: M Sed ut melius intelligas, adhuc dico tibi, qudd, in quolibet homine unum sit esse corporis, S aliud sit esse animae, , dc ex utroque esse actu sequitur hon ui est tertium Cese unum individuum d iste est unus modus esIendi individui sed
alius modus iudividui est in Christo, quia in quolibet honuue est
274쪽
esse corporis actu, esse animae similiter, rumim actualiter ve- , nit ad aliud , quolibet remanente actu, constituunt tertium esse....is sed in Christo fuit assiimpta humana natura de Beata Virgine, quae, is humana natura non erat actu , sed fuit deducta inesse indixino esse,
is in quo homo habuit esse ex humana natura εν Quaest. TO'. num a.
ait, qubdiu Christus inlimpsisset potentiam peccandi in Christo homo esset fatis in seipso de sua natura, non in divino supposito pEt num. q. loquens de modo , per quem in divino supposito frit a rus homo ait Nod scut homo Christus fuit factus homo in divino βpposito, O non in seipsi , sic suum liberum arbitrium o quidquidpertinet
ad rationalem animam , fisit creatum in divino supposito. SH. Ex hucusque relatis edtim constat sensum Lulli esse , quddin Christo non est proprium humanae naturae suppositum, quia unici divinum suppositum est divinae humanae naturae suppositum sed etiam aperitur ratio , cur ita sit, videlicet quia homo in Christo non est factus in seipso, sed in divino supposito, quia divinum suppositum uniendo sibi humanitatem se fecit hominem de ipsa , uniendo 'sibi corpus S animam, quibus est concretum seu esse, in quo sistunt, sustentantur inde, si aliquid subobscurum alicubi legeretur, ex contextu citato deberet intelligi At neque hoc est necesse , ctim satis clar loquatur Lussus in ipsa notata quaestione q. sentent in qua inquiritu Utrum Deus per unionem aliter existat in assumptara manitate, iam in aliis creaturis ' quam resolvit firmativε, per tres distinclo modos ostendit diversitatem existendi in humanitate
assumpta, ac in aliis creaturis. VII. rimum modum exponit, num I dicens : Deus est cum a se eis. sumpta natura una persona ex duabus naturis , scilicet ex divina, O hu p re
mana, o Persona qua est Christus, non est tertium ex ipsis inde st-quitur quod Christus Deus sit ipsa Persona , O homo christus etiam ,
Persona Deus si homo Deus per Deitatem , O homo per humanitatem , O una est Deitas , O alia humanitas e secundum talem modum existendi non existit cum aliqua creatura ; nam si cum aliqua alia creatura ita esset unitus, per illam esset creatura , scut per humanitatem,
quam assumpsis es homo limo dico tibi, quod nullum creatum ens, scpossit esse unitum cum alio, Aut in Chri sunt unita duo natura non in subsantia solis, cum sol si tertium composisum ex forma O materia , qui non est sua forma, nec materia, nec forma es sol Os desiuam seria sed in Chrso Deus es homo, homo es Deus, O Deus es Chrisius, O homo es Chrisus, o Christu es Maelo Peus ho ratio es, quia
275쪽
humana natura in christo nec per se, nec in se, faciis potam es Damnem , sed de ipsa factus es homo in divina natura, vel in divinosu po to , quod in se facit se hominem de humana natura. VIII. Nescio , qui clarius dici poterat, ut intelligeretur nati. ram humanam in Christo non habere proprium λppositum hum num sed tantum eius suppositum esse suppositum Divinum ; nam Primo explicat Lullus quM Deus est cum assumpti natura una Persona ex duabus natiuis, 'ubd haec Persona est Deus; deinde Ddd Persona, quae est Christus, non est tertium ex ipsis naturis, id est, non est sicut compositum ex forma & materia, quod est tertium ex forma & materia, quia eadem Persona est Deus δε homo, Meus per humanitatem , quam assumpsit, est homo , homo esDeus, O Deus
es Christus, O homo es Christus, O Cisristus es homo Deus haec a
tem omnia non possent verificari, si humana natura haberet proprium suppositum Tertia, maxim quia horum omnium explicat rationem , scilicet quia humana natura in Chris nec per se, nec in se
facis suppositum, et hominem L ideo non habet proprium suppositum, quia suppositum proprium humanae naturae est illud, quod ex humana natura fit in se per se, ita ut in ipsis sistat, siste tetur ipsa, in ipsa natura per se fit ' existit. IX. Unde postquam per praedicta verba adeo expressynegat Laetus proprium suppositum in humana natura, non illud, sibi contradicens adstruit, ut opponit laudatus Censor, per immediat subsequentia verba , videlicet: sed de ipsa factus es homo in divina natura , vel indivisio supposito, quod in se facit se hominem de humana natura imbier haec verba magis confirmat praedicta nam si divinum suppositum in
se facit hontinem de humana natura, suppositum humanae naturae, quod est homo, non est proprium humanae naturae suppositum; sed suppositum divinum , quod de humana natura se facit hominem, . sic se facit iuppositum humanae naturari; quia Verd de humana nat
ra in se, per se, non fit homo, sed tantiu fit homo de ipsa in divino supposito , vel tantii divinum suppositum in se fit homo de ipsa, ideo ipsa non habet proprium suppositum, quoniam proprium
naturae humanae silppositum est illud natiuae concretum , quod per
se fit in natura, ita ut illud concretum in se sustentetur in se su sistat, in eoque sistat ultimat naturae tendentia in Christo autem, homo, qui fit de humana natura est divinum suppositum, quod de humana natura , quam sibi unit , se ficit hominem, cita humanasiatura tantaenisti in divino supposito, non in proprio. X. Nec
276쪽
X. Ne ille loquendi modus , quo utitur Lullus, videlicet ubd mana natura in Christo nec per se nes in se facis suppostum et homin , sed de ipsa factus es homo in divina natura , vel in dirino supposio, q-d in Afacisse Λominem de humana natura est absonus , a modo loquendi Patrum, dc Doctorum deviat, im exponit, Primis, tamentalem rationem, cur non est in Christo proprium humanum suppositum, ac proinde distinctum , divino supposito , dc Secundo , quare in Christo Deus est homo ' homo est Deus, christus est Deus d homo; nam, ut explicat Lullus in locis adductis, num. 4. s. per hoc in aliis hominibus est proprium humanae naturae suppositum, quia ex corporeis anima unitis secundum suum esse in actu resul acdc fit unum esse S tertium seu concretum substantivum, quod est homo , hoc est quia ex ipsis seu ex humana nativa per se resultat, &fit in ipsamet natura, id est , in ipsomet naturali ipsius .ran dc illud concretum seu homo in se sistit & sustentatur; at in Christo non fuit sic , quia corpus fuit formatum in divino sep- posito M anima in ipso creata excipis non fuit factus homo in se .per seri id est in proprio connaturali ordine , sed sui factus homo in druino supposito, seu divinum suppositum fuit homo exanima et corpore, & propterea Deus en ille homo ex animi corpore constitutus, cilis holm est Deus, christus est Deus homo. M. Hoc necesse suit ita fieri u evitaretur haeresis Nestorii, qui supponebat ex anima & corpore Christi saetiam fuisse hominem ex humana natura per se, secundum ejus naturalem ordinem, illumque hominem in a factum & existentem suisse assumptumo Dei Verbo, ix iterea duplicem asserebat Personam, negabat eumdem esse illum hominem a Jeum, prout si ita suisset facta Inca natio, legitim discurrebat, sed quia, ut cmstat ex Doctrinis Lulli supra adductis, corpus Christi fuit formatum in supposito divino, in eoque fuit creata anima, ex ipsis fuit factus homo, non in seipsis, per se, seu in suo naturali ordine, sed in divino supposito, quod sic se secit hominem ex ipsis, ideo ille homo sic factus fuit divinum. suppositum, non humanum , seu proprium naturae humanae; dc ita ille homo sui filius divinus, o filius divinus, Christus , fuit ille homo Deus XI Praeterea modus loquendi ulli non deviata Patribus Doctoribus, nam Damascemus, lib. 3. de id cap. a. ait sed ipse substantialiter μνεω homofactus, id es, infleta,Eosas onimosam cor
nem ratis abili O intelligente anim sustentans, O ipse factit illi es m. III. il
277쪽
bmi sis. Forandus, Eps. MSerenum c apud Petaviam, to A. 1ib. a. de lacam cap. I. naen. scribit. - em homitaem --m rum , neque conceptum , neque visasta quadam , es in maris urem, νivere jam incipientem, Meus assti sit , sed -- antequam Maria ali uid conciperet Peus assum t ex ea, in harure esuit matrem, nostri generis eram carnem ex ipsa ossis rione conceptus , O natus.
Et D. Epiphanius Capud Petavium, ibid. num. . explicans tua fit Verbum assumpsisse perfectum hominem, dicit, hoc siem esse , ae in seipsum Drmamis, assumendo propriam IIumanitarem. XIII. Ad explicationem Personae, quae ex relatis ulli vectis colligitur, collima illa Personae descriptio, quam etavius, ibid. cap. a. n. a. ex Leontis exponit, videlicet quod sit indiuidua μου tantia per semetipsam existens , O Pr ridiserminatione circumscripsi; atque ita , cim sic non fuerit homo factus in Christis, sed in Filio, non sui proprium humanae naturae supposituα,- propterea Ansule homo in se & per se actus in Christo , sed in Verbo , quod se secit hominem, ut pluritas Videri potest apud Petavium, lib. 4 de
Ineam cap. II, II S pluribus aliis oti lib. o. cap. I. num a.
Rusticus Diaconus ita scribis i hoc eam Chumanitam herearis, non ut sua, sed ut ejus uni, super meri o eam fundaνιι ι quam
super basem quamdam e fundamentum ut Vera dicam ut per eam pem sceret propositam suae immens is in uisuisherrimam dispensationem. Igitur non omnis individua natura pers a es, sed tua omnis , quin non ad hoc creatur, ut alteri ins Panabiliser unita permaneat. Praeteaea ipse elavius, lib. 3. deIncam cap. LI. Unium I explicans illam Theologorum , praecipu Graecoriam , Sentenriam oscilicet Verbi
hypostasim assumptae humanitati fuisse is esse factam inpostasim , eri
ponit inhaepostasis non se nomen abstralium , sed concretum potivae esse , ac naturam ipsam exprimere o istam, per se ue sub timem.
Ex contextu Quasionis in Prop. 9 nomis Haes imoscitur, rudires in ea suspectum M mn usum. X v. liae adis propositionem scribit laudatus Censer re 98. Sentent cum Deus st infinitus, O homo finitus , quinritur Dutiam ex essentur O natura utri que possi esse una Perso Censura In hac quastione omnia sinis mera , O conssi.
278쪽
XV Non puto dissicultatem hula censes subesse circa titulum,uua quias ionis, communiter enim S , Patribus agitur, quomodo ex natura infinita, A finita fieri potuit Incarnatio, ita ut ex utraque natura esset una tantii Persona; atque ita censura unic cadit supra textum hujus quaestionis cin quo ad ejus solutionem sic num i dis- eurrit in mundus consideravit , quomodo e pluribus is ν, m, rebva gat unum,ncut ex pluribus elementis unum elementatum; , ex piro inserta in p. xio una arbor; rex elamentativo, vege, lativo, sensitivo, imaginativo, lationativo unus homo; ex forma, di materia una substantia; ex duabus pramissis dc una conclusione, unus yllogismus sic de similibus δε in omnibus istis factis,
is quodlibet remanet distii via ab alio , sicut in elementato quod, libet elementum est distinctum ab alio per essentiam dc naturam ris, ideo postquam haec omnia naturaliter possunt fieri per natum, lem finitam potestatem , quid mirum t Si Deus cum sua infinita, potestate ,- supra naturalem c sum, sibi potest unire esse iam dc naturam humanam finitam, d cum ipsa existere una Persena , , ita tamen qud in ipsa Persona Deitas ct humanitas remaneant, distinctae , alias posset fieri in or uni Per finitam Potestatem , . . , quam per infinitam, quod est impossibile ser quam impossibilit is rem demonstratur , ubd assirmativa quaestionis lit vera. L Quid, quaeso, in hoc distursu est confusum, dessuspectum
Nonne ser omnes agentes de Incarnatione inquirunt sub quanam unitate , vel quonam unionis genere contineatur Incarnatio, d uni . . Ptas in Christes Quot modis d exemplis illam explicant Patres, de sumptis ex unionibus rerum creatarum San apud Petavium, tib 8 de Incarnat cap. I. num. . a Patribus tum Latinis tum Graecis uni invii rac humanae naturae in Christo his terminis exprimitur, nempe unis, unitio, adunaris, consenio, sociaram, coacordia . Eus,
finderatio, eo ademtio, consesularis, connexio, congotio , concretis, a nias, otio , commisio , missura, mutaris , conversio , confissatio:
quin omnes ex similitudine rerum creatarum desumuntur. Etiam D. Bonaventura an s. dis 4 Parta a quest. L. D. agit de variis unionibus , quae ad unitatem te ainantur,ic quarto loco eam, qua una arbor inseritur stipiti alterius , o subjungit M tamen qua es unionis genere bis nisi aura Divina humanis, ocum admittit modum, quo elementa uniuntur, nec quo anima dicorpus conjun tur; alii vero dicunt In maliquem esse ad modum, quoanima unitur corpori: unde
279쪽
texu Lullus, nec ad exemplum, praesitas uniones adducit, sed --ttim eas exponito arguensa minori ad majus dicit, qudd si possunt esse praenarratae uniones, ex quibus fit unum multb magis Deus cum sua infinita potestate in supra cursum naturalem , potest sibi
HIL Deinde, num a. ita discurrit Lussus GDem, clan Divina D potestas sit bonitas, magnitudo aeternitas, c., plus spectat astip- , sam agere de majori bonitate quhm de minora. dc sic de majori ν, magnitudine, duratione, c. Ergo concluditur Dbd, si Deus de , minoribus rebus potest unire praedicta entia , muli magis de ni , ioribus possit unire unum ens majus D. o. video quid sit reprehensibile in hoc discursu certum est enim, qudd potestas divina est sua bonitas, magnitudo, c. ex quo bees deducitur, qubdad ipsam .pstis spectat agere de majori bonitate, quam de minori; unde a mendo minori ad majus , si Deus ex pramarratis num. I. potest facere unum , muli magis ex majoribus rebuν, quales sunt Divina natura humana, potest sacere, seu unire unum ens majus, nempε Christum. XVIII. Postea, num 3 ita discurrit: M praeterea convenit, qubd is omne id Deo. sit possibile, Ier quod Deus & homo magis pos, sunt concordare, cimicem participare ex quo id est, etiam
is est Deo possibile id ex quo major nobilior finis potest sequi, toto creato universo ah Deus pilis posset per minoritatem is qu1m per majoritatem, ter parvitatem, quhm per magnitudi, nem , quod est impossibile; quia major mobilior concorda , tia, & participatio, quae potest esse inter Deum, & suum effectum; δε- etiam major finis totius universi, potest esse per unionem divi-
, nae lumanae naturae ergo ex essentiain natura divina& humanais potest esse una Persona ,, .mescio quid in hoc disclusi possit notari, nec video repugnantiam in aliqua propositione. XIX. Tandem, num. q. sic objicit Eremita mio elementoriam, in elementato, sic de aliis id est de aliis unionibus supra na , ratis non potest fieri nifi per compositionem, 'ubd ex ipsis, fiat unum, scilicet elementatum , quod transeat in tertium num
, rum, sicut lapis, Vel actur, &c.; qui lapis non est ignis, nec viasis lapis, & sic de aliis tande, cum Deus, qui est infinitum ens , on, possit intrare in compofitionem cum finito, nec ex ipse, homineis possit fieri tertius numerus , qui non esset Deus, nec homo, neei e converab ergo concluditur, quod ex infinita μαχα - , α
280쪽
, natura non possit esse una Persona. Praeterea Inumna natura m,se potest sufficere ad esse hominis sine humano corpore, nec hum ., num corpus potuit assumi ex muliere sine forma ipsius corporis, ,r quae serma fuit anima mulieris. ωquia Deus non potuit assumere, animam mulieris, nec per consequens ejus materiam , quae esti, corpus . ided non point fieri imio ex humana dc divina naturam. XX. Ad hanc obiectionem respondet Lullus, num. s. sic Noni, die sub divini humana natura possint lacere unum per mov, dum compositionis, sed per modum defintionis, O homi attonis:
is Sicut Filius Dei, qui est deificabilis , dc deificatus Cil est. Deusis producibilis,in productume o a Deo Patre, in sua deificabia, litate hoe est in seipso : potest deificare humanitatem , quae est', hon,ificabilis id est ex qua potest fieri homo , in divina natura, o antequam sit homo in qua deifieabilitate factus est homo Deus, Filius ex bumana natura; . quia Deus Filiu est simplicitas , lic e
, se faciat hominem . non tamen se potest sacere compositum moassi, divinam naturam, sed stoicis compositum in quantum se facit ho γε minem , qui homo est compositus ex corpore dc anima. ideo is tua astu non valet chin unus modus sit iacere unum de rebus i , nitis,in alius de essentia di natura finita infinita. 1s
I. In hoc textu puto subesse dissicaequem Jaudati Censoris ob astas voces,dei attonis&homificationis, quae tamen noviter Armantur ad vividi, explicandum, qubd Deus aeriis est homo, homo se tus est Deus; de quidem Privi, suppono millum esse scrupulum in eo MM Lullus neget in Christo compositionem isticε plurimi illam
admisant , nam, ut notat instrius in 3 Sent disp. I. de Incarn. q.. a. art. I. - . q7. haec quaestu est de solo nomine in in eo sensu
quo negatura Laelo compositio, videlicet quo ex mutua componen tium dehendentia sit unum tertium ex ipsis , quod non est unum a nec aliud, ab omnibus negatur compositio in Christo ex natura divina humana, quamvis ipse , ut adstivit Laelius, fit qua homo comprstus e anima Δ corpore mandi , quoad scrupulum quem ingerere potest illa propositio huius textus , scilicet : Sicut Filius Dei, quis de abilis iam arus die mare qua ullus ex suo modo loquendi, dc ex proprietate verborum nihil aliud significat, nisi OM Filius est producibilis. productus in Deitate . Deo Patre, vel quod est producibilis Deus, deest productus Deus , Deo Patre videri pos sunt, paeae viximus, Tom a. cap. a & hic, dist a dissert. r. Nam sicut in pristae ne ad intra, buxta illud Ioan in Isi. sum 'insonia