장음표시 사용
281쪽
fenuit, P .m Evictifica Filium est idem ac libam paeodueere san .renti ita Patrem deificam Filium est idemae clarin producere De ua; atque ira fiunt Pater est de ativus Filii, di ipsum lassicans, ita Filias, quia est product Deus 1 Patre est deificabilis , inessic
IL Ad istelligentiam itaque relati textus notandum est, quia sicut inpio tione ad intra Filais dicitur deifieari, ita licὲ non eodem modo, in ea operatione Dei ad extis , qua ematurae quid quodammodo divisim tribrum , iuxta illud Psalm 8 i. s. Ego dixia esis , dicitur creviora a Mari rac praecim in Inearnatione, dum producitur homo Deus, dicitur hono deificari. ut ostendituraritavist , lib. 4 de Incam cap. 9. a rura quia turae fit homo Deus. Similisor homifieare esthontinem pmducere,ves, lucere illum, iost homo atque ita, dum in Incarnatione vel in Erilla poma deuficatio, di homiseatis,a tisiunia estaliud Pam operitis Hunio,
qua homo is Deus L homificatio nihil in aliud quain operati , - unio qua mus fictio G QMe juria sensum illius catholicia ti Deus Ao- factus es , lineis aliud : -- factus o Maus se quod , iat asilluse visu admittatur ab omnibus, passa ei tamen admitutur, id est, uesti homo in Christo non se secit Deum, Deus minen secit uvisse homoasset Deus, et Deus seeit illam hominem
Deum, ut apud Petavium citatum exponuntam lairit S.
I XIII. Itaque Liufi sensus in alato te i tu est quM in Christo: is humana αππα - incerae, ripa mori coram iis,sedper et v nionis OA umismais, id est, mr modum quo sic unitur humana natura divinae in uno supposito, mod vilius vitionis homo est de Et Deus et Deus estin fit homo : quod quidem non habetur in rigorosa compositione, quia vi ipsi ex commponentibus fit unum tertium, quod neutruma , ex illis in hac verbunione, ita humanitas unitur Deo quod vi ejusdem Deus est homo , omo est Deus , ut repetit Lusius in his quiadistionibus, Mum x ex relatis supra , num a. Hoc autem ita fit, vita Funo Dei, in deisscriniis , O dei Mus dario Patre Unodo dictis. ἐαμα dei σαώ. Atua , hoc asin seipso μιε deificare humas rinis . id est Resipatmiendo imianitatem, se potest cicere hominem , qui homo est Deus , ouae quidem humanitas es Maea ab indi sana , tequam ι mo , quia vidinem antequam in illa humanitate resultet homo, qui est siris aut- . imita ipse dissima naturae in Filio , ex
ipsa Deus fit homo, αδ ipsa est homi abigis, id est, ex ipsa Ex
282쪽
homo, in in narum, promin Filio; id hoς est, quia infra dei eabiliste, id est in seipso, vel in sua pro elate, De Fuisu factines homo ex humana narum Dicitur autem Obd Filius is in viii e Misaam s4ei ore manismem, ut duitetur Peculiaris conmutas Filii, qui Aonitus, ad incarnati en , prout omnes exponunt,
dum ver dicitur: -ι Filius Dei, qui ast drisi uis, e . eis
non denotat similitudinem nec Proportionem, sed tantam modum ac explicationem deificationis ; . homificationis, quam ante M
iverat, prout phrasis est illi utendi j scut ad consequentes e
XXIV. Quod inteo in praedi textu per μα--, O M-seationem aliud non intendat Liuius, quo Per unicu-n divinaei aurae4 humanae in christo Deum esse hominem, hominam Deum, ad differentiam aliarum unionum praejaetiuum, patet a verim, qua sibjungit immediat , ad solutionem objestionis , -- 19. relatae 3
fi enim seribit simili ido, similiter respuadro id hoc . , quod dicis, scilicet quod id , quod geriini iste finiri bis a ebus
is transeat in tertium numerim, verum dicis, quando sect 3 est de-- , finitis re, a sed Persona, qua est divina, humana natura id is est, Deusin homo, sumpto abstracto pro concreto, prout plures laquuntur Patres non hine paret .srentum ad it trin, sed is quantlim ad humanitatem s dictiqηLVi sic rotatui: tertium n M exum per humanitatem, in quantum leuiscis hominem rei molis est tertius numerus ex corpore anima, sicut transitis humani, , ratem saciendo se hominentis id est, de novo fit tertius nitinera , dum fit homo, sicut dem Oufi hahens huminitaininiciendo is hominem 3 idam ipse Persena n argusi in testium numemin, , cum ipse sit Deus 'O homo, quia ipsa scilicet Persona Filii Dri . . ante Incarnationφη ierat Dem suis laetas se secit hominem, Persena quae in Deci est .-o incisa tuailrptiq.nos procedit. XXV. mas eamdem differentiam uiam divinaedi humanae .n iturae in Christo ab aliis iam ibos, per hoc quod ex illa Deus est homo is homo es, Deus , . non enter , quda hoc tantiim i tenderit Lusius Per notata verba Poplicat ipse in aliis quaestionibus, ut quaest. 4. Praest, odii quatit. Ioa. 'Io6. totum sunmni ita hac Veritate , - Deus a s est homo, dc homo Deias civius modi autem veritatem per idamivedriam de re 6 Misare explicam plures Patres apud ritarium, lih. 4 de Incmisti cap. s. ubi hoc
283쪽
4. ait Miu enim ambo unum commisti se Deo quidem inhumanato, quod est ident ac hoivificat homme eris detrato , vel quomodoliabet quis nominet. Et in ambic contra Apollinarem sc quod Deum, fecit, rumque est, unus mus. D. Damast. lib. 3. de Fide,cap. a. Ipsum Verbum caro Detam es , conceptum quidem ex Virgine, propediens vero Deus cum assim a natura , iam 4 3 ab illo de catasia mulatque eqse coepit adeo rariasmulci fuerint, assumptio, exsentia, Odefiatio illius d Verbo Euthymius, in Ρ4noplia, pari. I. tit. 7. inter sententias quasdam collectas ex variis Patribus, unam habet, qualde mutua naturarum communicatione agens, quamdam appellat aequaq&m , sed dissimilem vi in Deo bihumanato , O in homine deificae , quanivis enim tantum deificatus sit assumptus homo, quantum inhumanarus es qui assumpst Deus squidem in corpore, O anima , O mente tam inhumanatio facta est , qud dei misi dissimili ramen id ratione con-rimit Andraeas Cretensis, de Annuntiatione mariae p. I , mus, quod 'assum Glem --meat Athanasius Orat. 4. Nisi divinitactis Versi opera per corpure fecta essent, numquam homo deis tus esseti Cyrillus, Thesau. lib. dio.' Christum ait dici gratiam 1 Patre accepisse, Mi ais servis, quod assumpsit; im D. Damasc. lib. q. de Fide, cap.
19. Incarnationem appellas dejicaticinem O verbi ationem , quatenus: natura est a Verbo assumpti. P. Bbnav. I. dist. a. p. I s. a. ut o tendat in humana nati. nragdiem: congruitatem ad assumptionem :quam is Angelio , sic scrtar IDrtia ratio estpropter uisi licem hominis compositionem; quia enim homo eo ostias sex mιuru corpo I. Ospirituali, O quodammodo ommunicat eum omni creatum,scui dicis Gregorius; ininc es, quω cum humana rura astumitur , O de atur :quodammodo omnis natu ais ea exarustum, eum in Aro stati deitati
XXVI. Tandem Laetus in hac quaestione ad blationem secundast partis objectionis adductae , num is . ita bespondet: M Et siluando , dicis, quod incarnatio non possit fieri , clim humanum corpus non, possit esse sine forma S: materia δε quod Deus ex Beata Virgine, non potueri .munere formam. sed nateriani clim materia iit tota distidata, corporali seriara subflat spirituali saermae, Quae ip-- sam lasemat, ut sit corpus in tua opinio esset vera, verum dic , rex, sicut plures dicunt, qudd in homine non fit nisi una forma, is, illa sit rationalis animari sed talis opinio non est vera, ut signia, ficatur iura'. quaestione, in qua probatum est' sensitiva in timis mines it a senerante in ideo Deus potuit vissimere naturam cor
284쪽
, pom materialiter, maliter, cum ipsum sit de materiain de, propria serma corporali quae serma sic est mota rationali anima, ad informandam invertam corporis, sicut sensitiva ad movendumis vegetativam ad vegetandum,& sicut Vegetativa ad movendum eleri mentativam ad elamentandum, cum *ecifica forma corporis ho- , minis sit ex praedictis., XXVII. In hac solutione notandum est objectionem, quam solvit, stare in hoc , qudd substantia exi. Virgine tradis, ex qua debuit se mari corpus Christi, est corpus, invia corpus est ex materia, Arma δε in B. Virgine non erat alia forma, qu m anima rationalis, haec erat forma illius substantiae corporeae, de qua debuit formari compus Christi quia Deus non potuit assumere animam mulieris, non potuit assumere illam substantiam corpoream ex B. Virgine ad hoc autem respondet Lullus , quod in B. Virgine, praeter animam rationalem sunt adiae formae, scilicet sensitiva dc vegetativa, 'ubdspecifica se a corporis hinnani est ex actis sormis atque ita illa substantia corporalis sumpta de B Virgine , ex qua sematum sitit Christi corpus , erat Armata ex propria materiain se a corporali, ita , quin Deus assiimeret animam mulieris , potuit assiamere ex B. Virgine subflantiam corpoream sermatam propria forma Totum hoc fundatur in sententia Laeli, qud sorma vegetativa, sensitiva in homine sunt genitae cum substantia elementativa , quae est earum materia is ex hac materia elementali informata sorma vegetativaec sensitiva est corpus hominis compositum, quod cum praedistis se mis subjicitur animae tionali, quae tanquam forma superior movet sensitivam ad sentiendum, ,egethtivam ad vegetandum. Qualiter autem sensitiva in homine sit forma genita explicabitur insta , Dist. s. Dissertio. Unum 3I. ad Proposit. II.
In Proposit. o. umtum dicit Liallus , qud Christus secundum modum numerandi es duo non aurem quod absolues si duo, vel quodsi β πψω. XXVIII. Pro hac decima propositiqne haec verba notantur e Et ideo se naum fiune modum numerandi distinum, quia Christus est us ,
scilice Deus, qui es unum se positum , O homo , ta es supposi/-
285쪽
XXIX. Sin nectim in hac quaestione, sed sese in omnibus aliis de Incarnatione negat Lusius esse in Christi duo si*posita, nam
'cl. num. I. dicit qubd Deus es cum assum' rarum una Per*- ex duabus naturis quaest. l. num. I. quia De non portar mere hominem, se humanisarem , ut se prasinum missumerer suppositam; qubd non assumis Acminem , ut non estis diso β ρομα, sed unum ;q. 98. . . quddimus fisi potes unire semiam O naturin humanam iram , cum ipsa existere una Persona in num. a. qud ex essemia natura divina O humana , potest esse una Persona id num. q. Pe sona quin es Peus , est homo ; quaest ''. num. s. in fine dicit: Qvis . - Deitas, dc humanitam sunt unum flup seram. quaest. Io I. num a.
' ait Deu Filius est suppostum, O homo sis minum unde .s Deus. assumpsisset hominem, de necestate sequeretur, qudae Christus esset duo
supposita, vel unum composisum ex duobus, Ac Chrsus non esset una Persona, in qua Deus esset homo , O homo sit Deus; α tandem concludit, Fbd Deus assumpsit humanam nanaram , O non homunem, O de ipsa humana natura sescit hominem , t esset uniam si positum ex duabus essentiis O naturis. XXX. Idem expressi, dc determinat faretur in notata quaestisne Ioa ubi inquirit Utrum hinc propositiosa vena Chrissus es duo ' Ex cujus contextu sole meridiano clarita apparet; nihil esse nota di
num in relatis ejus verbis; nam ita, num i ad solutionem quaesti
nis, considerato numero in Divini , , itastibis ita sinitria supposita Te .prop. non sint tres Dii , sed imus Deus. Assumpst .mmundum de φ illo numero smilitudinem , - potuit, O per illam respondit ad quaesitionem dicens , quod in Christo sint duae naturae stilitat disima se Oa
mana , O per divinam in Christo si unum suppositum , quod est Deus, O in illo supposto si factus homo de humana natura , inuae riuio essi postum non sinctum d Divino βpposto, ut in Chri non t duo supposta , sed unum, Oscvnus Christus , sicut tres 'obum sunt unus Deus. Oscis Patre es Deus , se Filius es Deus , O Sanctus Spiritus es Deus, s Deus es chrisus, O homo es Chris Missus es Deus, o Christus es homo , Osc Deus est hommio ideo, secundum hunc inutim numerandi,dixit, qudd Christus fit duo, scisicet Deus, qui est unum si minum , O homo, qui es suppositium; sed quis Deris seM- , O homo est Deus , non. ι ausus dicere, quod Chri βυσμ duo supposita, quias diceret, a simarer, quod Deus in Christo monst homo,
286쪽
mη haemo μι Deus , quodU--ra Sanctam cariusiacam Fidem ideo vitiis fia---π, α μιάνων dum, senendo per unum modum in. min. - . par alium modum grati m u Dperius Agnificatis est. IOA. Quid misso laxis dici poterat, nedam ut videretur Lutila , mut exprimit laudatus Censor, negare 'in Christo duo supposita, sed etiam ut evidentissimescognosceretur hunc esse ejus intimum sensum, anentem ymedim express negat in praesenti quaestione ess in Christo duo suppositae, sed etiam hujus negationis dissinitium profert rationem: quomodo ergo potest notari illa clausissa se calandis 4- modum numerandi dirim quod Chrseus est duo sitiret Iri es unum Appositum , O homo qui Φβ intumo ac simullus per eam praetendat duo in Christo supposita Nemo dubitar' potest quod Deus in Christo est iuppositum , neque qud homo in Christo in suppositum, neque etiam quod idem Christus est Deus, Choatio neque tandem , qud Deus is homo aliquo mod8 sint duo et atque is quicumque asserat Deum , di hominem in Christo esse univiri tantum iu intum, oc fac Christum aliqωε mois se duo, scilieestruum qui est si positum, inominem qui est suppositim: nullaiemis intelligetin es Frere Christum esse duo supposita, sed Chris mori, qvi est unum suppositum, aliquo modo esse duo, hoc est sup
XIPar. Praetere . dum Linus dicit secundiam hunc modum numerandi , - restringit illam pro stionem Chrisus es duo, ut non istelligatur MuisHὰ sed restrict ad illum modum numerandi cisse autem modus numerandi inunediat ante, exponitur, dum ibi dieitu sese unus orsus , scire rex Persena sint unus Deus, Oscut Pater es Deus , O Filius es Deus, O Sanctae Spiritus es Deus , sic Deus est Iustis , O homo est chrisivs , O Christus est Deus o Chrsus Deus si homo' O ideo secundum
Mn modum umerandi G. Iide , cum hic modus numerandi
restringatur ad hoc quod Deus est Christus, & homo est Christia , . rubis est Deus & homo, ud in Christo sint diis
naturae , ut ante praedixit, innum tantum suppositum, plamim est
Fbd diu dieit, qudd secvniam hiane modum numerandi Christus est duo , non possunt intelligi duo sit 3post , vel duo absolaia kd restriia, quoad natiuas quas si1pra explicuit esse duas in uno Christo. id est, orsus es duo quoad naturas, et se duo unita. Sed melitus
dici potest, quω illa proptatiora christus est duo, re notur secun- vita modum numerandi qui est idus is orsus Homo schri
287쪽
est duo ex modo numerandi ,- non ex parte rei numeratae , quia
supponitur Christum antlim esse unum,in ideo tantiun intelligitur, qudd rariseus est duo ex parte modi numerandi. Nec obstat Fbd explicans quid sint illa ddo adjiciat, scilicet Deus qui est unum suppo tum , Ommo qui est suppositum , quia haec verissimi sunt, adhuc abstracta 1 contextu , per se considerat , non indieant distincta supposita , maxim autem hoc apparet ex contextu praecipia subs quenti, ubi immediatessubnectit sed quia Deus es Homo , O Homo es Deus, non fuit ausus dicere , quod Chri as duo supposim , quia, in conclusione resolvit, ubd sub distinctione est resolvenda praefata quaestio, affirmativestenendo Christum esse duo ex modo numerandi negativ quoad supposita. XXXIII. Neque obstat, quod ex comparatione , quam instruit in textu, videtur dicere , qud sicut in Deitate tres Personae sunt unus Deus, ita illa duo, nemph Deus, homo, sunt unus Christus atque ita sicut ille numerus in Deo est numerus Personarum , ita iste numerus in Christo erit Personarum non inquam bstat, quia express protestatur non esse totalem similitudinem , sed a taen ea , quae potest esse assumpsit, inquit, ilitudinem quam potiar;
in textu autem exponit similitudinem, differentiam ex parte extre- . morum comparatorum, videlicet, qubd in Deitate sunt tres Personae id una natura in Christo autem duae naturae, una Persena seu unum suppositum , ut amplitis explicat , num. q. ubi respondens
ad objectionem Eremitae, dicit, in Christo non esse duo supposita, inua , quaest. Ira L probavit de Deo, ιμω non assinisset hominem , sed humanam naturam , de qua se scit hominem in seimo , ut cum ipsost
unum suppositum, O non duo suppωιι , quod suppositum es duo, salsecet Deus, O homo, qui sunt illud suppositum, otium. s. similiter i quitur dicens: O quando dicis, quo conveniat quod in Christo sint duo supposita, postquq ipse es duo, scilice Deus, O homo , non sequitur, cum homo in se non sitsuppositum, sed deflua humanita refactum esse positum in Divino supposim, in quo effuseruatus, O factus, O in ipse es hoc, quod est 6 ne ipso non esset hoc obtest, nuper se suserensatus, ratione cujus non potest esse per se pliciter sinposerum , cum de
natura suppositis quod si per se sub flens , O sustentarum, O quod per se si hoc quod est.
XXXIV. Sinulem loquendi modum ac Lullus, tenent aliqui Sic Fud Euthymium in Panopi uti ut scribit Petarius , lib. q..de
288쪽
Incam cap. q. num. 6. y quodam e antiquis Patribus Betur scriptuni: Cum igitur duo in Christo distituas, non eum asserimus essentimer duo , sed unum quidem numera , propter unis emis Urasis, duo very pecie hoc est natura Parisormiter apud eumdem Petavium, lib. 3. de incarn cap. a. h, num 8. plures Patres dicunt Christum esse duplicem, ut Athanasius ab Euthymio citatus: Duplex naturis est Christus, O bposta fingularis myrit Hyerosol Catech. q. ait; Diuplex erat Christuc homo quidem, id quod apparebat; Deus autem quod non apparebat & Antiochus Ptolemaidis Episcopus, ita Chris. tum compellat Domine Fili David, duplexos lex duo, O unum. D. Bernardus, serem. 3. in jH Nativit Domini: Verbum anima, caro in unam convenere Personam, O hac tria unum , O hoc unum tria non confusione substantia, sed unitate Personae. Tandem' plerisque Patribus asseritur Dbd Christus est duae natura, ut observat Bernat de Incarnatione , Disp. q. secti. . ,- ipse cum Vasque , aliis praedictam admittit propositionem , dc die poterit ben die qubd riseus est duo , oad natura . prout videtur pi tendere Lullus in notato textu, non autem abssiliat, risus est duo.
Recia, cosmiser ad plurimorum . Theolam n Senistinam is utar Lusius de indulgentiis in propositione II. XXXV. Undecimo loco sic scribit laudatus Censos is Quae 'i 33. utrum Indulgentiae tantum aleant, quantum an ' Cenium Minaiquitur Lusius in es de Indulgentiis in hae quaes
XXXVI. Clim in hac censura imis determitietur aliq- propolitio, erit per claustilas exponendus integer textus: discutitendus, praecipv ubi videbitur fiaboriri 6sse dissicultatem. Itaque ullus 'ρ 'ad siautionem hujus quati ionis, mim. i. sic discurrit: In pipereis est ignis, quarto grvili caliditatis, terra' in 'terti6'siccitatis, aer, in secindo humiditatis , aqua in primo stigissitatis , in piperem unus gradus caloris intensus valet quatuos radiis in is numero, Win seipsis intentos; sed te uno gracli aquae nb estis sic , clim una rigiditas intensa non valeat nisi unum gradumis aquae intensum, sed valet quatuor gradus caliditatis ign1 extensbsis in numero , clim sit dilatata, diffisi per times; nonvale et
289쪽
XX V . I ia tem praetermissi philosta his quae
tantam ponituri exemplum, nihil in reliquo videtur uot digniam. India vatis autem dicitur infrumeniaram, quia hoc generaliter sum' tu μ quocum , cum quo es uix citur vel habetur quia m in io usaueriantur vel tan4em tolluntur poenae Purget rubi ideo dici vitae ulment un. Dum ver vicitur quod indulgentia datur Mi ράμμων m ius-rii, non P tenditur eam tantis vale.-mym des M.&non pro vivis, sed, quia poena temporalis debita pro peccatis , nisi iisruptri in hac vita, debe sustineri in Pitiatorio, idem poei a vigam ii 4icim alleviari per indulgentiam, quia qua iam ris .iaest inimi per tiarietitiam is hac vita , tantbmini is sufferre de hic Purgato io ' sc hoc clMi constat ex uum. 3. ubi ait: Dixit Ra undus narratur quod quidam mitis dimini, suppo fit quod moreretur sine 'cam mortali , quod ipse faceret tantas eleemobnas ad acquirendum indulsentias, udiaunquam intranet in Purgoa m. c. s ac pri,inda pro hac vita Valent indu ntiae, haut si quis totam poena lex in igentias adaequaret, non intraret in Purgatorium ;- ita alleviant poenas Purgatorii, quatenus qui, se e iuerantur in Moriae, eo minus su endum restati Ρ -- gatorio. Dicitur ind*gnitiam dari , Praelato, qui iaciet elaves, qui ipsi tantis iure ordinario competit illas conferre ex potestate cla
XVim 'st latλ' ba, num 36. assigi in vario indu gentia o gradu, videlice decem, riginti, &α die . subuectit Laevis immediates: Et quilibet gradus est venis S intensiis quoadis dantem, di non fimplici r quoad recipientem, in aliquibus tamen sic sicut unus homo, qui non habet nisi unum gradin a ais charitatis pro uno denario illi datur indulgentis quadragium
is in pri utionaturo quis nin dies . teiaeve, non tamen late is sa id est, remisia, debiliter proportionatur, non autem intenso essicaciter juxta comparationem datam de gradibus ei
290쪽
.n quadragina diem pro uno obolo, dato cum uno actu eliaritatisi, in quarto gradu, qui intensis di extensis valet quadraginta dies; i, ideo, Er ita, respeω recipientis indulgentiam, ipsa indurum gentia; alat tantiam , quantum sonat, intensiis, S extensiv ut, supra initificatum est.
XXXIX. Patet ex hoc textu sensit Lulli esse quM indulgentia
lucratur propoetionat ad charitatem illius, cui conceditur νὴ qui impositam eleemosinam largitur, ita ut pilis lucratur Qintensitis Midem proficit, qui dat unum obolum de eleemosina pro indulge Da quadraginta dierum cum actu: eharitatis in quarto gradu, qu mqui dat denarium, qui est pilis quis obolus, pro simili indulgentia
Cum actu charitatis in uno tantum grata. Dicitur autem, Fbd ille unus gradus charitatis valet extensiis quadraginta dies indulgentiae , quathnus remisi dc debiliter proportionatur illis quadraginta diebus, sicut, ut praemonuit in principio , in mixto calido in quarto gradu, unus gradus frigiditatis tantilim remisi proportionatur quarto gradui caloris ac proinde Laeli resolatio est, Fbd indulginia tanti iis, let , quantiu sonat in eo, qui existit in gratia, & operii prati seriprepemgit, proportionat ad charitatem , qua exequitur opera praes cripta, videlicet, si est in acti remista charitatis , V. G. in gradu primo, remissὰ lucratur indulgentiam oncessam siverbist in gradu intens charitatis. intens eam lucratur. XL. Hoc ipsum plenitis patet ex objeelionis solutione, nam num. a. ita objicit Eremita sudcumque modo indulgemios recepta, conve-- φε daanium valeat quantum sonat, ut maneat vera, perfecta, O in-