장음표시 사용
111쪽
significatiue, ut sitetur Martyr, & esset idem dicendi tropus, sicuti ille, semen est verbum Dei. Eucharistia non est vere cibus, sed significatiu aut per quandam imaginem esset ci-
. bus,&ita inter signum& rem signatam,&iΠ- ter umbram 8c veritatem, & inter figura &fi-' guratum nulla esset differentia. Sed Martyr nostras concedet cosequutio nes, nam in expositione epistolae ad Corinthios solio 23. inquit. Quomodo autem V tereseadem sacramenta nobiscum habuerint, inde videre potest, quia Paulus eis nostra tribuit nomina, baptismum & Eucharistiam, &. nostris vicissim quae Iudaeorum fuerunt ap- plicat, quandoquidem nos appellat circunci sos circuncisione non manu facta. Atque supra in hac eadem epistola, pascha nostrum ait, imo latum esse, atque ideo monet ut in azimis ynceritatis& veritatis ambulemus. sentias, facies tibi coelum nouu & tem
eorum. 'Quam, ac reliqua omnia. Non enim vi des Paulum dicentem legem umbram futuro rum habere non ipsam expressam rerum se mam. Non enim sinuitur Martyr. Habent eadem nomina antiquae&nouae legis sacramen
x ,οrg' aequa est eorum conditio Nam illa, ut est in Apostolρ, erant egena&Nam
uia elementa,quae non possunt acceden
xem perfectum facere: & ideo gratiam no conerebant, ut appotite Concilium Florentinuquod pro te adducis definiuit.
112쪽
on potuisse accedentem perfectum facere. Nihil enim sanctificauit Iex, sed adscita spex Hςb. 7. ςii r per quam appropinquamus Deo: & meo Apostolus non asserit nos circuncisios circuncisione manufacta sed 'iritali,&ideo Domini, tamen ut Ex ra. aictum est, quantum ad fidem sipectat, eadem
enim illi venturum expectabant, Π OS iam v nisse testamur, tamen no aequa erat facramen
torum ratio ut Martyr somniauit ideo Ambr sius inquit, manna habuisse fisturam m II 8
ci . pulchre admonet ut nos aduersa- , mocio in Eucharistia commemoramus Domini mortem prsteritam: ita in manna &aliis veterum eadem adumbrabantur suMartyr hoc negant. Nam Consula- ipse Seruator dicit. Haec quotiescunque sitim L Πο aduor
i. . ' Π momorationem sumitis. Sed illud quod negamus hoc est,eandem ess e man- π iri L , vst ipsa res. Ideo LTheophilactus latinitate ab Oecolampadio donatus super illud. Panis quem ego dabo
113쪽
Porro inquit, caro mea est, quam ego dabo pro mundi v ita. Porro potestatem suam indi, cans, quod non ut seruus minor patre crucis gendus lit, sed voluntarie inquit: Ego dabo', carnem meam pro mundi vita. Nam quamui S a patre dicatu traditus esse, attamen & se Ua.n. xr didisse dicitur. Oblatus est quia ipse voluit. Et illud quidem est, ut discamus eius cum patre concordiam : Hoc est ut liberam Llij voluntatem non ignoremus. Attende autem quod panis qui a nobis in mysteriis manducatur, non est tantum fguratio quaeda car nis Domini, sed caro mea est. idens ante Martyr, se Theophilactoo haeretrico currere non posse, imo veritate ipsa superarum tus no valens veritati isti occurrere, ad couitia euium fies 'xhFreticorum mos est. Inquit enim reticoru. diplomate de Eucharistia folio b. . ipsum Theophilaetum incidi sie in mala tempora, quum forte inciderit sub Nicolao P0n tifice Romano,& sub Lan Daco&Beringario. Subdit deinde fuit homo no magni iudicii, Vt patere potest ex ipsius interpretatione 3. cap Ioannis, ubi taxat nominatim latinorum ecclesiam de processione spiritus sancti, quod sit a patre tantum. Consura- Sciant caeteri Theophil actum quantu atti labiosum'. ' φmpQ β psium no inseruijs e tempori, eo velitati,nam Cyrillus qui prscessit Theor Ioan. s. pHU tu inquit, habet enim haec caro Dei verbum, quod naturaliter vita est, propterea di-
114쪽
CRAM. EVC R. rit: quia ego resiuscitabo eum in nouisis imo cie. Eoo enim dixit id est corpus meu quod comedetur in resuscitabo eu in nouissimo die. No dixit Martyr, Cyri lius, symbolu mei co poris,'i tu'penum ero fateris, sed corp' me um,& ideo subdit. Ego inquit,qtii homo se
Ctus sum, per mea carnem in nouisisimo die comedentes resius citabo. Hoc etiam & A ugusti nus fatetur, in specie panis & vini quam vide mus, res inuisibiles, id cst carnem & sanguine
Onoramus, nec similiter comprehendimus has duas species, sicut ante consecrationem rendebamus, cu fideliter fateamur ante consecrationem panem esse& vinum, quod na tufa formavit: post consecrationem vero ca
Fatetur hocide Cyrilsus. Sanctu vero Chritu corpus,ad immortalitatem & vita eternam nutriens cibus est: &subdit post palica. Quid igitur inde lucrati sunt, qui mortui fuerunt no erat igitur potus ille verus, sed Verus potus elisianguis Christi, quo radicitus mors euertitur atq; destruitur. No enim hominis silmpi citer anguis est, sed eius qui naturali vitae conia ' ς fectus est. Propterea corpus membra Christi sumus, quia per hanc benedi- ipsium filiu Dei suscipimus. etsi desesio doctrine veteris&vos lice de sacrosancto eucharistis sacrameto eodem Odo
put sextur 7. Cyristia Tergitier fatio ad
115쪽
. Omnes patrum auctoritates interpretatur, de
spirituali manducatione quae fit per fidem,
Consulδ' Verum quam insulsa sit ea solutio sapieR-sariorum eorum sit iudicium quileia Libro h i posito liuore iudicent. Amor enim odium,&ino Rhe- proprium commodum faciunt saepe iudicem Oricoru non cognoscere verum, imo ignorare seip- Δὶ i sum. Si enim solum loqueretur Seruator demanducatione quae fit per fidem &modo inuisibili, satis esset auditus, ut Apostolus ci Rom.io. mat, fides ex auditu, auditus autem per Ve
bum Dei,& non dixisset, Accipite & comedite, hoc est corpus meum quod pro vobis tradetur, corpus si quidem Christi fide apprehensum no comeditur, sed per fidem seclusa comporali acceptione sumitur, ideo Theophila-D R.6. ctus inquit super illud; panis quem ego dab',
caro mea est. Non dixit figura carnis meae. super ex, Quantum autem ad eam partem attinet, do
errore processionis spiritus sancti, dum asserit spiritum sanctum a solo patre procedere, errauit & excessit in hoc, quia nondum defi- . nitum erat, oppositum, sed quid istud ad rem. . . I si Theophil actus ea ratione magni iudicii non est censendus, minoris iudicii cen- erit Mai Ur, qui paru sui compos, imo nahil pensi ducens, sibi non constat. Nam su-Mah V ;, pqy δ 'elem asserit Petrum nunquam fuisse inconstan Oxpositione autem epistolae ad Ro-tia. folio I . damnat sententiam Chrisο-
116쪽
stomi quam tanti existimat in materia de αna, inquit enim, Haec ego dum mecum repetato. videor mihi deprehendere non constitii se Chrysestomo, Romanos per Petrum Ap stolum primum fuis se ad Christum conuerasos, priusquam Paulus eo concessisset. Nam facile fuisset respondere: Non erat prorsus a Deo deserta Romana ciuitas, dum Paulus ali bi esset occupatus: quoniam Petrus ibi evan gelizabat. Sed ad rem ipsam unde nostra effluxerat oratio reuertamur,& Veritatem aliundd mutantamus, ait enim Theodoretus. Sacram illam& ex omni parte sanctam noctem inmemo
riam reuocauit, in qua & typico paschati fini
imposuit,& verum typiarche pum ostedit, oesalutaris faciamenti portas aperuit. & non solum undecim Apostolis, sed etia Iudae proditori preciosum corpus&sanguinem imperimit, dicens hoc est corpus meum & non sita sum, seu figura corporis mei. Quod luculenter etiam Augustinus insinuauit, ex quam plurimis, quae multum nostro fauent institutato,unum dumtxat dicam, qui manducat meam carnem,& bibit meum languinem habet pondet quod ait aeternam. Non ita est in hacesica quam sustentandae huius corporis vi is inustasiumnus. Nam qui eam no sumpsi ri', non vivet, nec tamen qui eam sumpsierit vinet. Fieri enim potest, ut senio vel morbo
117쪽
D THES AVRVS et E .ves aliquo casu plurimi & qui eam sumpse
rint moriantur. In hoc vero cibo & potu, i ses , corpore & sanguine Domini, non ita ' est. Nam & qui eam non sumit non habet Vitam aeternam, & qui eam sumit, habet ut que & vitam hanc aeternam. Qui Augustunus asserit ibi esse verum corpus & sanguinem Christi. cauillus . Sed Martyr inquit, solio ia8. Paulus recte aduersa' dixit, petra erat Christus, ex qua sentetia col- . sacramentis necessario aliquam esse Conio' coniuncitionem rerum significatarii cum symbolis. Et post pauca subdit. Paulus appella; hunc cibum &potu spiritualem, unde sequitur a nobis percipi spiritualiter, quod n580-test intelligi nisi per fidem. Sic em ratiocinari consuevimus:Res quae est visibilis, visu percipitur, quae est audibilis,auditu: quae est intelligibilis,intellectu: qus est spiritualis, spiritu
non ut nostri fingunt ore lingua vel palato Consulam Circa hanc Marturis interpretandi licep
polrposita pietatis ratione, Vnum hoc spectat, ut vel nectat ad falsum sensum Omnia, Vel pro sua tegenda impietate ad suca tam fidem reducat omnia amentum seu amas
tum modo, qui omnia quae pulchra, &quo suapte natura turpia sun t dum illa diligui, id quam Volunt faciem vertunt.Sed plura coni deranda sunt pro hac re. Primum cosecutionem esse falsam 'indo euidens est salsitas,quia tollit veritatem cGsq
118쪽
SACRAM. EVCHAR.&manducationis, quia si fide solum ista seiurent, non esset coena & communio necessaria. Secundum animaduersione dignum est,na
hic bonus homo non distinguit manducationis modos,qui gemini sunt, no ex scholae no tis & distinctionibus, quas adeo detestantur nonnulli, qui nihil sciunt nisi illas, sed ex patribus. Ait enim Augustinus. Non manducas In epist. manducat, & manducas non manducat,quia Rd Irae non manducans sacramentaliter, aliquando manducat spiritualiter,&e conuerso. Et qui manducant spiritualiterveritate carnis &saniaffinis dicuntur iumere, quia ipsam essicientist
habent. Ecce Augustinus non unu dumtaxat modum accipiendi ponit sed duos. Si enim Vnus tantum necessarius esset scilicet per side vana es et coenae celebratio quam Martyriam& Caluin istae tanti faciunt. Sed quidam detestantur iugem corporis et sanguinis Christi celebrationem, asserentes ex Agostolo, ita & Christus semel oblat' est Vt multorum peccata tolleret. Et alibi, unica io. enim oblatione cosecrauit in perpetuum eos qui sanctificantur. Occurrit his Chrysostomus, Pauli germa nus interpres, inquit enim, quid ergo nos in quit; Nonne per singulos dies offerimus 'offerim quid ed ad recordatione facientes mortis eius: Et una haec est hostia, no multae. Quo Vna est& non multae' Quia semel oblata est, oblata est in san cta sanctorii: hoc autem sacri-F a ficium.
Consulatio aduet fariorum homil. irin epist. ad Heb.
119쪽
TRES AVRVS T E ficium, exemplar est illius: idipsum semper
offerimus. Nec nunc quidem alium agnum, i crastina alium , sed semper eu*dem ipsum. Proindo unum est hoc sacrificium hac ratione. Alioquin quoniam in multis locis offetatur, multi Christi sunt' nequaquam, sed unus 'bique Christus, & hic plenus existens, & illic plenus, Vnu corpus. Ecce quomodo Chri sostomus unica sententia omnes dolos & t clinas haereticorum confundit. hbla, /-MRrtyr inquit folio ias. Quanto mi mam ad credendum est de corpore Christi ut Cor.cap. c lo descedat,aut infundatur,& sit in plu-ao. ribus locis, ad hoc ut spiritualiter& per fidem a nobis percipiatur. Maligni animi haec oratio est, nam Chrys ariorum locosuPerius citato, sicut enim qui ubique offertur, unum corpus est, & non multa corporarita etiam & unum sacrificium. Pontifex autem noster ille est, qui hostiam. mundantem nos obtulit : ipsam offerimus&nunc, quae tunc oblata quidem consumi non potest. Hoc autem quod facimus,in comme morationem quidem fit eius, quod factu est.
t ασ. Hoc enim facite, inquit, in meam commemO 'aliud sacrificium, sicut Ponti rex, sed id ipsum semper facimus: magis au tem recordationem sacrificii operamur. Quid autem Chrysostomo clarius dici poterat ad , augem s acrificij imolationem,& ad unitatem corporis demonstrandum man
120쪽
pat his SACRAM. EVCHAR. ισέ Quantum ad alteram partem quam tangit Martyr, an sit in pluribus locis. De hac re in secunda parte Deo concedente erit sermo, nunc solum hoc tantum dicimus,corpus Chiasti in coelo es tanquam in loco,&ita ut impos tolle sat esse in alio loco, quem oportet quidem coelo capi usq; ad tempora restitutionis Acto. r. Omnium. Nec verum est: quod quidam Phata receptum fuisse a coeli accepisse coelos ad se, nam symbolucanat, ascendit ad coelos, & non dicit recepit coelos in se, ideo Augustinus ait: Donec secu- Superpsallum finiatur, sursum est Dominus. Sed tamen mz sq. etiam hic nobiscum est veritas Dominus corpus elus In quo resiurrexit in uno loco esse oportet: veritas autem eius ubique diffiisa est &addit alibi, una persona est Deus & homo In episto-
ubique per id quod est Deus, in coelo per id i yd DR
quod est homo. Quam sententiam si bonus ille Brentius considerasset, imo si A siectae ipsius trutina librassent ut par &aequum erat ab omni praesentia & ubi quitate destitissent. Nec commentati fuissent coelum esse ubio, si