Thesaurus orthodoxus, et consensus ecclesiae catholicae in controuersia fidei de sanctissimo Eucharistiae sacramento, aduersus Caluinum & reliquos Sacramentarios, ac illos etiam qui vbiquitatem in Christi corpore constituunt. Auctore Dominico Gramine

발행: 1575년

분량: 441페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

191쪽

esium per fidem tantum, longe aliter doctor' iste clamat, cum inquit. Nam&pestiferucum salubri mixtum illud efficit perniciosum: ita& corpus immortale reddit totu illud, in quo susceptu est natura, simile immortali. In cor pus autem ingredi non potest, nisi per cibum&potum visceribus immisceatur, itaque ne cessarium est ut natura nostra quoad eius fieri potest vim salutarem in eoi pus admittat. Et In e po' quoniam Martyr abutitur sententi js Chryso

fixi ψης stomi in suam & aliorum poemiciem. Quid c. I ' tandem dicat Chrysostomus audiamus. Vnucorpus sumus, & membra ex carne eius, & ex ossibus eius, sequamur autem initiati ea quae dicunntur: ut itaque non tantum per charita tem hoc faciamus, verum &ipsa re in illa im misceamur carnem : hoc per estam efficitur, quam largitus est nobis, volens ostendere de siderium, quod erga nos habet, propterea se metipsum nobis immiscuit,& corpus suum in nos contemperauit, ut unum, quid efficia mur, tanquam corpus capiti coaptatum. Haec aurem admixtio,& vnio nullo pacto & com ' modius, & efficacius fieri poterat: quam per ipsam manducationem carnis ipsius, propte rea qui volet in resurrectione co figurari compori claritatis illius, non solum necesse est Itcredat, sed etiam ut manducet carnem, & bi

bat sanguinem Domini sub mystica ben

dictione. Hanc autem Handucationem non ira ne

192쪽

SACRAM. EVC R. JψJcessariam statuimus, ut sine illa omnino h iusmodi unionem cum Christo fieri posse negare velimus. Omnipotens enim Deus no ita potentiam suam & virtutem allegauit sacra

mentis, ut etiam sine illis seruare non possit, 'absit hoc: Absolutissima & liberissima enim ad quiduis agedum ipsius vis est atq; potestas,& virtus. At haec ratio interim ordinaria est, atque ad eam capescendam, solam fidem sus. ificere non ambigimus: si praesertim huius saucramenti usus defuerit, vel per aetatem ut in

infantibus vel per infirmitatem vel aliud impedimentum. Quod autem haec unio fiat na turaliter per participatione carnis &fmgui nis Christi sub pane & vino nobis exhibitis, tam aperte & luculenter declarauit Hilarius' Lib. 8.deIt nulli ambigendi de hac veritate locum reta Trinit. linquat, sit per illud, ego honore, quem dedita la/n irasti mihi,dedi eis ut unum sint nobiscu. Sicut ego & tu unum sumus. ita inquit: Interrogo, an idipsum sit honor, quod vo'

luntas, quu voluntas motus sit mentis, honor Vero natu rae, au t sp ecies aut dignitas. Honore

ergo acceptum a patre filius omnibus qui in se credituri sunt, dedit, no utiq; voluntatem,ques data esset,no haberet fides praemiu. Iam igitur unum sunto es in honore, quia non allus, quam qui acceptus est honor datus est, neq; ob aliud datus eii ,quὶm ut omnEs unu essent, per acceptum igitur & datum honore unum Vo- , lunt. Eos nunc interrogo, qui inter patrem α' . Κ' filium

193쪽

Ioan I.

silium voluntatis ingeriit unitatem, Utrumne per naturae veritatem hodie Christus in notabis sit, an per concordiam volun talis 'Si enim vere verbum caro factu est. Et nos ver ver bum carnem factu cibo dominico sumimus, quomodo non naturaliter manere in nobis existimandus est, qui & natura carnis nostrae

iam inseparabile sibi homo natus assumpsit,

di natura carnis suae ad natura aeternitatis sub sacramento nobis comunicande carnis admiscuit Ita enim oes unum sumus, qa & in Christo pater est,& Christus in nobis,& subdit. Quisquis ergo naturaliter patre in Christo negabit, prius naturaliter, vel se in Christo, vel Christu sibi inesse neget: quia nos in Christo&Christum in nobis unum in his esse nos

faciunt. Si vere ergo carnem corporis nostri

Christus assumpsit, & vere hqmo ille qui ex Maria natus fuit Christus est, nosq; vere sub

mysterio carnem vera corporis sui sumimus,& per hoc unu erimus, quia pater in eo est,&ille in nobis, quomodo voluntatis unitas asse ritu cum naturalis per sacra metum proprie tas perfectae sit sacramentum unitatis.

Audiant hoc lis retici &oes Caluinisti&ad hanc prςclarissimam & diuiniore sententiam terga dare, & se victos esse fateri cogatur. Nahac sentetia nil clarius, nil nitidius,& irrefra gabilius dici poterat ad astruenda huius sacra menti veritate, & paulo inserius subdit. Ipse ait, caro mea vere est cibus,& sanguis meu

194쪽

SACRAM. EVC R. veia est potus.Qui edit meam carnem,& bibit meum sanguinem, in me manet & ego in eo. De veritate carnis &sanguinis non est ambigendi rellinus locus. Nam &ipsius Domini professione&fide, nostra caro vere est,&sanguis, & haec accepta atq; hausta id emci unt ut . nos in Christo &Christus in nobis sit. At ne haec est veritas'redarguat & increpet te veritas haec quicunq; veritatem Upugnas contingat aio plane his verum no esse, qui Christum I sum verum Deum esse negant: sicut phanaticis& impiis Anabaptistis accidit, est ergo ait ipse in nobis per carnem, & nos sumus in eo' dum secum hoc quod nos sumus in Deo est

od autem in eo per sacramentum communicata carnis & sanguinis simus ipse testatur dices. Qui edit carnem meam, & bibit meum sanguinem, in me manet,& ego in eo. Eodem enim modo quo ipse vivit per patrem, & nos vivimus per carnem ipsius. Haec enim viis nostrae caussa est, quod in nobis carnalibus manentem per carnem Christum habemus, vi 'uris nobis per eum ea conditione, qua Vivit ille per patre. Iam Hilarius plurima praestitit docuit dogma primariu fidei nosti s de unit te patris & filii, nedum sacramenti veritatem altruere, sed etia aduersariorum doctrina sua 1ententia refellere claru est. Rogemus itaque Deu Opt.Max. ut ad hac mensam accedamus cum fructu no nostra dignitate, sied ipsius bonitate, qui in aeternu vivit & regnat. Κ a

196쪽

DVS DE SERVATORIS CHRL

l . tum Eucharistite, aduersus Brentium, &reliquos Sacramentarios ubital quitarios.

randis, a communioribus ad ea qua minin comunia sunt,

progrediatur. uuod salubre documentum qu niam exequi satagimm,primῖm i a Seruatoris nostri persona consideranda erit, hoc non sine ratione. Uagantur enim hac nostra aetate errores quidam, qui abducunt populum a veritate, ad baratrum omnium impietatum. Si quis autem tam torum rumorum, nouorum terrorum caussam qu erat,non aliunde responde m arbitror, nisex mi'sectariorumsententi' authoreprim in acie. et tiantesignato Melanchthoἡe costituto alienim: A Ucubpropositiones, editin me Maio -- In responn superioris,in quibus recte loquitur de duabinna sone dotur in Christo nato ex virgine. Et supra,hac mihi conxy0 viuetur esse iusta O plana via concordiae, ut nos omnes retineamus formas loquendi approbata

V 3 graui

197쪽

ryo THES AVRVS

graisi authoritate in ecclesia, quia mutatis aut e

rores aut dissidia parit. Ο docta ct erudita sementi edmale ab ipse ct ab alboectar,s obseruata,

quiparum ecclesiam definiente in cotrouersiisaudiunt,ut apparet in monstris ubiquitari's Ioannis Brenti'. Deueniemus postea ad ilia qua ad geminas naturab in Christo existetes attinent. Nam de ipsa persona*θplura concordi omninm consensissemper ecclesiaprofessa esto in Christo ex virgine nato copulatas esse duas naturas unione hypostatica, dia uinamscilicet 2 humanam,sine confusione uniuι cum altera. Execramur itas illorum blasthemia, qui nouosensu asserere conatur, a tempore accepta carnis omnia qua erant humanitatis, in Deli fuisse transfusa, is quae deitatis erant in hominem δε- mitrasse, quo alsi mum ea. Ide. si Mentim con derasset, imo si ipsius Assecla nunc aduerterent

istam celebrem sententiam. Confundens natura tollit proprietates, minime ita in errore per sister t-Sed -procliue in hominii ingenium ad errorem, ct ab errore nisiresipissant ad obstinationem ac ceditur,ita ut ex paruis initidis magna dissidia ο--antur, ut omnes vident propter sectariorum diu, sonem, ideo sipossem, praesens certam e tosiere mal

lem, quam accendere maiores cometiones, est De situm oro, ut nos doceat gubernet, ct adimpleatur in nobis Agud quod ipse moriturus apatrepeti t. Vt sint unum quemadmodum cst no Unumsumus. uuod haud dubie semper oratira

198쪽

TRA CTATIO DE

THESAURO PERSONAE

N quo sunt omnes Thetas auri sapientiae &scientiae Dei absconditi. Coll. a. Profundu quidem & matagnum vereq; admiratione dignum est hoc religionis

sanctis desideratissimia. Ait enim Apostolus: Mihi omnium sanctorum minimo id benefi- Ephe.3 clum collatum est, ut apud exteras gentes in finitam Christi opulentiam publicem,&Om nibus perspicuum faciam , quae sit mysterii communio, quod ab omni aeternitate apud Deum qui omnia per I Ε s v Μ Christum condidio fuit caelatum, ut nunc declaretur principibus & potestatibus in cocles hibus tam varia Dei sapientia. Qtyre nunc reuelata sunt nobis per eos qui euangeligant nobis in spiritu sancto ε coelis misso: Quae cupiunt ipsi angeli prospicere. Sane omnes prospexe -Πint , ut intellexerunt magnum hoc reli

gionis sacramentum : quoniam natus est si cunaum carnem CHRIsaeus, gratiarum

actiones offerentes dicebant. Gloria in siu- Lue L premis Deo,& in terra pax, erga homine

199쪽

In hoc autem thesim rothesis examinanda est, de modo loquendi in communicatione idiomatum Sunt igitur in Christo duo consideranda, naturae ex quibus constat, & persona ex natu ris conflata.

Tota haec doctrina de ni odis loquendi nota est his qui legerunt acta synodi Ephesinae,

in qua cuncta orthodoxe examinantur, Ut extat apud Cyrillum. Dicimus enim Deus natus est ex virgine, passus, mortuus, resuscitatus: Non tamen se temur: Natura diuina est passa, mortua, resuscitata. Ratio ea est, quia in concreto persona intelligitur, in abstracto autem altera tantum

natura.

Hinc multi qui sontes harum distinctio

num non intelligunt, putant inanem subtilitatem esse, hos loquendi modos discurrere. Ex hac ignorantia emanauit illorum impie tas, qui fassi sunt Christo affuisse naturam di uinam per societatem seu assistetiam, sicut aia fuit Eliae, aut alijs Prophetis, nec fuisse hypo staticam unionem, seu no fuisse unam persOnam ex duabus naturis. Nature autem nomen, quum anceps sit, er rorem afferre posset.

A notae igitur ethymologia principiu ducentes, dicendum est. Naturam a nascendo dici, quod proprie ad res viventes spectat, ita natura secundum priorem notae institutionem

200쪽

sACRAM. EUCHAR. Gysonem viventium generationem ipsam significat, utpote natiuitatem, & ita no loquimur. . Neque naturae nomine Vim naturalem in-

telligimus, ut quum dicimus hanc hominis es senaturam, hanc vero brutorum, aut stipitis. . Neque enim vim formalem intelligimus essent duae personae in Christo, quod videlyrium Nestorianum abhorremuS.. Verum stimimus naturam pro essentia rei ita ut natura sit specifica differentia untiquodque informans,& hac ratione in Christo sunt duae naturae, humanitas scilicet atque diuinitatas,quia si secus esse non esset verus Deus &verus homo. Esto enim ut apposite Damasce nus ait, deitatis humanitatis nomen sub stantiarum, scilicet naturarum repraesentati hominis naturam Verbum, id est animam & carnem & horum proprieta tes siue accidentia assumpsit, non carnem sine anima, nec animam sine carne, sed carnem &animam cum sensibus suis. Necessarium enim Iuli, Vt omnia essentialia quae sunt in homine essent&in Christo, utpote corpus & anima vegetativa, sensitiva, & rationalis, & no tan

tum hoc, veru metiam & forma totius resul tans ex corporis & animae coniunctione quaevum anitas appellatur. . proprietates naturales ex principi;s essentialib' cautantur,oportuit in Ari

proprietates huma

nam speciem consequenteS.

Libro a

SEARCH

MENU NAVIGATION