장음표시 사용
241쪽
- Sed quoniam diuina apientia lux dicitur, ainpuro actu cognitionis consistit, lucis aut manifestatio splendor ipsius est ab ea proc dens, apposite & verbu diuinae sapietiae, splendor lucis nominatur ut ait Apostolus. Qui cilsit eius gloris splendor& forma expressa su stantiae ex quo iure filius manifestationem si-Dδη, δε bi ascribit. Pater manifestaui nomen tuum hominibus. Quamuis autem filius sapientia genita sit: Nomen tam en sapientiae absolute acceptum, comune est patri, filio & spiritui sancto. Nam sapientia quae per verbum resplendet, est patris essentia,&vsia. Nec tamen absiti dum est quod diximus Llius est in patre, tan quam in fonte. Nihil enim aliud nomine sontis signiscare Voluimus, quam ut ex quo, filius enim in patre, & ex patre est,non profluens foras, sed aut quasi a sole splendor, aut quasi ab igne insita sibi caliditas. In his enim exemplis unum ab uno produci,& ambo consempiterna ita esse conspicimus, Ut aliud absque alio necesse possit, nec
naturae suae rationem retinere. Quomodo Gnim erit sol splendore priuatus' vel quomodo erit spledor, nisi sol sit, quo defluat'Igni vero quomodo erit calore carens' vel calor Vnde manabit, nisi ab igne' aut ab alioso
san non procul a substantiali qualitate igni disiecto. Quem-
242쪽
SACRA M. E. CHAR ros emadmoduigitur qus ab istis profluuisimul cuillis sunt, unde profluun ac semper undefluant, ostendunt:sic in unigenito intel- algendum est. Ex patre enim esse fatemur &in patre esse testamur. Non alienus natura n que post patrem deitate,&natura. Ante me Vn x non erat Peus,&post me non est factus De us. Ideo in ipso patre semper,& cum ipso &
Quum autem inquit :&verbum erat apud j se Deum, inanem iam,&procul a Veritate sententiam illorum ostendit, qui ex nihilo prouuctum filium arbitrantve 'bmutescere sectamus insipientium nominu ignorantiam, dicimus filium esse dei absiatia patris, & ideo optime consului huic negotio ponentes differentia inter veram E erationem qua res aliqua procedit ut filius
artifex facit statuam ex aere,
243쪽
I.Ioan.f. scriptura clamat. Vt simus in vero filio eiqs, Ioan I. verus Deus & vita aeterna. In principio erat Verbum, & verbum erat apud Deum, in Deo scilicet patre, & statim subnectit, & vetabum erat apud Deum. Demonstrat filium esse de substantia patris,idque tribus modis in telligi pro nunc potest. Primo ex parte illius qui producit, proc dit enim a patre ut subsistens persona, secundum modum naturae, seu naturalis emanationis. Secundo ex parte illius qui producitur,s-1ius enim plus dicit quam genitus, nam ad hoc quod aliqua res gignatur ab aliquo, sufficit ut naturaliter procedat ab eo secudum aliquem similitudinis modum, ex quo quamuis color suam similitudinem gignat in medio, simili- Averroes ludo tamen non est coloris filia. Ideo cele- tib T. Me- bres philosophi dixerunt, quod pater & filius sunt unum in forma. Tertio patet idem ex modo producendi, procedit enim a patre permo duintellectualis naturae, sicut verbum a producente seu di-
Et quia procedit per modum naturae, ne cesse est ut patris si1bstantia ei communicetur,
Hinc non sine caussa ubique necessario ac ' exactissime erat,repetiit,ut aeternam verbi g nerationem expresilui designaret.
244쪽
SACRAM. EVC R. sed quid perdo verba, in re luce meridia na longe spledidiori, & in multis locis ab ip-ro Dei verbo clarissime demostrata,& in quatuor illis synodis , quae ut sacrosancta Dei
euangelia vetustissimi patres venerati sunt, in quibus longe ante haec tempora, quae iam du- -uum controuersia erant, definita sunt. Nam Ioan.tiquum apud Deum verbii esse praedicet unum
Z idem esse filium, subsistentemq; in seipso,
unum rursiis esse Deum patrem apud quem verbum est,apertissimh ostendit. Quum Vero quidam garriunt, quomodo Cauillus. enim quod unum est numero, ipsium apud seipsum esse intelligetur. exquisitius de hac re dicam Resut Naualis profecto filius est patri, & p Rdustrier filio. Adeo enim si1mma in eis ut notis i/60xv ichol' via o& recte, identitas est, ut inpa
et me, seruator inquit: patrem meum viet, & rursus: ego in patre,& pater in me est. od quum ita sit, non tamen idcirco autius in propria hypostasi, aut rursus pater per seipsum subsistere negabitur.' Non enim summa illa identitas personas confundet. Est enim una & nothiniti Eri ' hypostasses faciunt ' mum substantia fiunt pater E se ψ si*rhδtor 'uoque aperiens hoc dita Din. io gw pater unusiimus, idcirco numero N s etiam
245쪽
etiam Vnum erunt: Nam natura quidem eadEin Vtroq;, proprie autem & vere subsistit uterque.Ita enim pater vere pater, & filius vere fi lius erit, connumeratoq; spiritu sancto plensetudinem sancta Trinitas, maiestatemq; consequetur,&orthodoxd.
Nam si qui filius ipse quoq; & pater erit:quq
ratio nominum varietatem induxit' Si enim Nabio: nullo modo genuit, quare pater vocaturi si autem genitus non est, cur filius nuncupatur' Haec enim nomina sententiam ipsam nobis aperiunt atq; declarant. Lib s- enim eorum quae reciprocantur nat ra est, ut sint simul natur tempore & diani latione. xione,& prssertim in relativis realibus quaere In praedi- cip rocantur secundum esse, cuius generis sint e montis pater &filius. Cuius filij aeternitatem &eaΠ-dem cum patre aequalitatem, Paulus demon- quid. stra quum inquit, quem omnium statuit hae Heb.t. redem, per quem fecit & secula. Et euangeli- Dan D sta iliquit, propter hoc magis quaerebant eum Iudaei interficere, quia non tantum soluebat
sabbatum, sed quia proprium patrem dicebat
Deum,aequalem se Deo iaciens. An naturalis natiuitas non est,ubi perno men patris proprii, naturae aequalitas demonstratur. Cesset ergo per impietatem blasph mantium, Blandiratae & aliorum vitiosae intelligentiae excusatio, qutim per auctoritates di , uinas sub significatione natiuitatis proprietas naturalis ostensa sit. Patrem suum dicebat
246쪽
SACRAM EVC R. Deum aequalem se Deo faciens. sub est Vorbi aeternitate. Omnibus aequalitatem iiiij cum appositὸ patres
sui nis quicquid conuenit uni per tona conuenit& alteri.
p ocedit,quem ego vobis mittam.
substiti ;- ' sed tantum de partis mam ratio- 1 hq ' 'si quiri no generat anitadit. N Anxvlligentem quam Deus
247쪽
ὰedit ei pater in manus. Spiratio est productio substatialis per m dum volutatis, quia spiritus sanct us amor est, qui per modum voluntatis procedit, estque spiritus sanctus nexus patris & siiij spiratium unica spiratione,unoque actu spirativo diui
Sunt autem in diuinis tres hypostases seu supposita, pater, filius,& spiritus sanctus,quae& personas appellant orthodoxi, significatione desumpta ab ipsa vocis ethymologi , hoc est per se unae, &solitariae, quorum nomina seruatoris baptisma insinuauit, filius nim baptizatur, qui tactus suae mundissimae
carnis Vim regenerativam contulit aquis. IO-annes vidit Dei spiritum descendentem quasi
columbam,&ineum venientem. Et ecce vox
patris intonuit eum esse filium suum charissimum, qui ipsi parenti acceptus est. Relationes sint quatuor, paternitas, sitatio, processio &spiratio, tamen spiratio no est relatio personalis,sed personarum,quia simul pertinet ad patrem & filium. Quemadmoduenim in rebus natura con stantibus singulares homines proprijs qualitatibus ad inuicem sunt seiuncti, ita ipsae diuinae personae proprijs notionibus innotescunt diuisaeq; fiunt. Notio enim nil aliud est, nisi qua person diuina innotescit,& ab alia diuina persisna di stinguitur. Quae quinq; sunt, paternitas, it nasci
248쪽
SACRAM. EVC R. Ihascibi litas, filiatio, processio, spiratio.
- Paternitas es generatio activa.
Filiatio est generatio passiiua, ut scriptura clamat, filius meus es tu,ego hodie genuite. Psalta Processio est passiua spiratio &ita sipiratatione pater & filius uno spirationis actu sint arant spiritum stanctum qui ab ei, spiratus ' Proprietas in diuinis nil est, nisi quaedam
res per quam persona innotescit, ut est pate nitas,fillatio,&passiiua spiratio, tamen omnes tres personae inpotentia, maiestate,&aeternitate sunt aequales. Hinc phsisime dixerunt patres opera in diuinis, esse in duplici differ uincta ta enim pater generat, ut nulla rati pWittgenerari &filius generatur ut generare non possit quia non Rcet, & ita pare:&us spirant diuinum flamen ut nulla ranonespirari possint,& spiritius sanctus ita spiriam , Ut sipirare nequeat. r ';-a n extra sunt ii'diuisse, quia communia fiunt toti trinitati:
249쪽
asta THESAURVs DEIdeo& seruator inquit. Non potest filius Ese facere quicquam, nisi quod viderit patrem facientem: quaecunq; enim ille facit, eadem & filius facit similiter,&subdit sicut enim pater suscitat mortuos, ita & filius quos vult vivificat. Nec enim pater iudicat quenquam, sed omne iudicium dedit filio, ut omnes honorificent filium, sicut honorificant patrem. Qui non honorificant filium, non honorificant patrem qui misit filiv. Ex qua sententia unam eandemque patris & fiiij expressam & notam aequalitatem habemus. Propolitionis quidem ordo id exigebat visngula quaeq; genera singularum omni u ca sarum pertractarentur,& quia Deum esse dominum nostru Iesum Christin filium Dei na riuitate natura,potestate, professione docuissemus demostratio nostra gradus singulos dispositionis propositionis,ppositς percurreret, Nec potest filius in omnibus eandem cum patre aequalitate non habere, qui ait omnia Mnim quaecunque pater facit, eadem & filius facit. Similiter, exaequata virtus est per naturae indisisimilis unitatem, utriusque autem operandi natura non differt, quum illud quod pater operatur, illud idem etia operetur & filiu , qui in omnibus patri in natura se demonstrauit aequalem. Testatur enim primu naturq virtutem,cum de ovibus suis ait: Nec rapiet eas quisqu/m de manu mea: Consciae potestatis lisc vox est, impe
250쪽
sAcRAM EVC R. aοet imperturbatae virtutis libertatem per id duod
nibus his,ego&pater unum sumus.
Ego & pater unum sumus ut Quod υ m
nerinonis proprietatem existente natura Nunc autem haereticorum furor iam
cum non possitnt negare quae dicta sunt tamen sicripturam alio vertentes:odium impie