장음표시 사용
301쪽
Deinear' dicere Deum natum, passum,& crucifixum n xi0Πφ ut orthodoxe Cyrillus aduertit, ideo Peti Meldi. is Apostolus inquit, Christum patam esse: ta-x.Pet.1. men addidit in carne. Hocque & Paulus inu- Rom. . nuauit, quum inquit: qui definitus est filiui Dei in potentia, secundum spiritum sancti n-
cantem. Sive ergo dicatur homo,Deus intelligitur, siue dicatur Deus, intelligitur homo, quantum ad persona attinet. Sed secus quum. abstracta ipsa nominamus, deitatem dumi , Xat,& humanitatem iam ipse per se naturae his nominibus insinuantur: ita salua semper Vtriusque naturae proprietate, nec in corpore, nec in anima Christi errorem inducemus: cui laus sit perennis ini seculorum secula.
302쪽
VL 11 dubium esse arbitror, ex una Christi Iesu Vniuei iam silutis
sti' naturarum tollatur confuta
303쪽
a16 THE SAVRVS turas hvposlatice solum unitas intelligamus
confusas ver5 nequaquam. Attributa sane ea ratione cosideranda sunt, ut fateamur, nonnulla ita diuinitati conuenire, ut nulla ratione humanitaticonueniant,&econuerse: quia quae propria sunt homini de Deo,& de deitate dici nequaquam pos lint Ita ut Dei gloriae appellatio soli deitati in abstracto conueniat. Talis autem enunciatio Ve
ra est, sed impia & nefaria, si fateamur dei
tatem cruci fixam esse. Quemadmodum sat .mur nos credere in Iesum Christum unicum Dominum nostrum Dei filium conceptum, natum,passum,crucifixum,mortuum atq; s pultum. Et ita in concreto nomine verbi Dei
non intelligimus verbum per se tantum, sed Deum in carne manifestatum, iuxta illud, DPiet.i. Christum in carne passum. Hinc ad libram examinanda est enunciatio ista, quit m dicitur. An Christus Ibi γο- ist homo, id est an .humanitas Christi sit ubique, Ut volunt quidam nostri, bisce fune stis imis temporibus qui humanitatem Christi, pro dolor longe lateq; diffusam, dicunt tiam Christum secundum corpus in inferno osse praesentem. Quos ructus, vomitus ab/inquinamenta hodie videmus profari in modium, Ut quisque sibi comparet nomen in vi nea Christi.
Non tales destribit Paulus verbi Dei mi nistros, quos praecipit clementes erga Omo esse
304쪽
SACRAM EVC R. a1relbe & cum pia humilitate erudire aduersan tes. In istis vero furiarum latibula, no Dei ho- pictum cognosices, neque pij fidei ardores iunt, ut ipsi se iactant,ssed rabies odia,&in te stinae simultates dum quisq; videri vult.
Nam non aduertunt circa enunciationem
liam, nam enunciatio potest essedere,&determone. Quae ut commodius intelligantur dicam clarius. 'Nam planὸ dicendum est Christi humanitaratem non esse ubique, hoc enim solius deit iis proprium est. Ita ut humanitas Christi non eli,non sit, non sutura sit ubicunque ipsius diuinitas est. Nam cum deitas sitim mensa&incircumscripta,nullum sibi locum determinatum anitas autem cum sit finita, creata deter minat sibi locum, quatum ad ipsius rationem attinebita ut dicamus humanitas Christi delatate allum pia solum est in coelo. Nihil hoc impeditrealem corporis &sanguinis praesen ipsa synaxi, quoniam Vilio dictum esst,iaon est ibi, ut in loco, sed re alter secramentaliter, vi & virtute verborum Christi promittentis. Haec quotiescunque se-s, l n mei commemorationem facietis. Hinc dicimus, Christus alicubi est sacrata v oti h ς' personaliterVbique, Lacramentaliter in Eucharistia, & cc
Si autem quaestio,si de sermone, dicereii
305쪽
bemus, hanc notam homo, potest esse subiti. O um& praedicatum, dumque subiicitur, lo- 'clitio Vera est, quia cum dicimus, iste homo est ubique: pronomen hoc iste homo designat Christi personam, quae ubique est. Sed si ponatur ex parte praedicati, enunciatio est fessa, quia illa nota homo praedicatur ratione sotamae,& adverbium hoc ubiq; determinat praedicatum, & ita insinuatur humanitatis fota mana se extendi ad omnem locum, quod est falsum.
Ideo in Chi illo duo sint admiranda, quae
in nobis non sunt,primum quia dum nos m0'uemur, mouentur omnia quae sunt in nobis, per se, Vel per accidens, tamen non ita est in Christo,quoniam eo moto verbi persona suit
Aliud in nobis est, natura excedit persona Nam humanitas inuenitur extra situm indici duum. Tamen in Christo persona naturget cedit assumptam. Quia persona illa ubiq; os non autem assumpta natura ubique est. samen in his in quibus non est nisi una dumta
Xat natura, verum est personam non exced
re naturam, ut dictum est de humanitate, sodsecus est in Christi persona. Et ideo antiquiores theologi & saniores dixerunt. dicimus Christus secundum quod homo ζst Vbique,est vera enunciatio ratione suppouti, sed falsa ratione naturae. Ita enim&ex Duverbo, & ex synodis Ephesina contra Nesto-
306쪽
Num,3 Calcedonensi aduersus Eutychetem constituimus uniri naturas, ut neque naturae neq; illarum proprietates essentiales vel separentur, vel confundantur.
Nunc accedendum est ad alteram salutis nostrae partem, scilicet ad ossicium Christi. Hoc autem officium ab ipsius Seruatoris no mine ab angelo imposito, antequam in utero . Dicitur enim Iesus. ad est seruator,& etiam redemptor, quae no- 'ina quum communia sint, consideranda unt. Seruat enim nos iustificando, nam per psum gratis iustifi'ti sumus per gratiam ip-aus quae est in Christo Iesu, quem Deus proposuit placamentum per fidem in sanguine Isius co demonstratione iu-titiae Dei,qui pro sua facilitate praeteritis peccatis veniam dat. - Habebat enim Iesus Christus innocentiam .i Rain quibuscum Deo comunicat: moratem etiam, in qua cum homine couenit. mi mors unitur iustitiae, i n eadem constaeratur homo peccator mortalis.Deo iusto itaq; nobis vitam,tri &munis mςra sua gratia, vi Reconciliati itaque
Iesu Chi isti hQminis innocentis Dei, ς ςRxionis pertinebamus ad
307쪽
supplicii & peccati mancipium secit: &in his omnibus diuinae sententiae, & diuinae iustitiae
auctoritate detinebatur. Hinc eadem illa virtus Dei quae sese exetauit in creado homine, necesse est ut sese exeruceat in hominis restauratione,&necelle erat
redemptionis pretium ei offerre,qui damnum simulq; fuerat perpessus iniuriam. Nam quemadmodum Deus pater Unim suum & spiritum sanctum, cum opera Trini tatis ad extra sint in diuisa, mundum creauit, ita hominem lapsum per filium in spiritu lancto refictum hominem tu stificat, & iultificando seruat. Ideo offerendo sanguinem suum Deo redemit nos a diaboli & peccati & lupplicii seruitute, ut qui gloriatur Domino
Elorietur. Ita ut manus misericordiae Cnrini redemerit hominem de manu seruitutis.
Hinc Christus opposite redemptor appellatur credo enim dixit ille gentilis nomine, sed christianus fide, quod redemptor meus
uiuit. Homo enim sub peccato gratis venutus fuerat operaepretium erat, ut eodem modo redimeretur utrunq; lepide scripturae pressit. Vendidisti inquit: populum tuum u- ne pretio. & alibi ait: Gratis venundati eui, quantum ad ipsam venditionem attineta ne argento redimemini, quantum specta; ρ solutionem ipsam.
Quod alibi exponitur. Scientes vos n0η
308쪽
SACRAM. EVC R. ablcaducis rebus argento aut auro, ex vanis istis patris moribus liberatos esse. Sed Chri lii pretioso sanguine, sicut integri vitioqt carentis
Homo enim sub peccato venundatus fuit,&mancipatus in potestate diaboli, qua vinculis peccatorum, ac reatus hominem deuin cium tenuit, tam Dei mandato, quam hominis culpa, qua tortori designatus fuit. Quis dedit in direptionem Iacob, & Israel vastanta Isa sti: bus eum. Nonne Dominus cui peccauimus.1 amen Christus gratis ab hoc onere&mole-itia liberauit, absoluitq; nos. Et ideo non si- 'ne vehementi ratione redemptor appellatur, quod nomen ei proprium est. Nam ad redemptionis actum duo con urrunt, solutionis a Mus,&pretiuipsum solutum. Quorum utrun
e pro nobis Christus exoluit, & impendit& ideo redemptor dicitur. Est etiam redemptor non tantum eo mo-
0 quo diximus, sed quia praestitit nobis euangstuJ legem,eamq; opere compleuit, ita Vt m, ni iter&medius internos & Deum patre pro nobis etia non parum meruerit. Et ita in Chri-C0 O omnes illi thesauri sapientiae &intelligentiae sunt abditi ut paucis absolua) sunt in tuo
Omnia ea quae nostrae saluti, redemptioni &reparationi utilia sunt,& necessaria. ', i eo quum immesa propemodum in-rumenta sint, quibus Christum habere Va . R 3 lea
309쪽
leamus,sdes primarium est, est enim basis noΗeb Ir. strae salutis, sine qua impossibile est Deo pla
Quantuni autem ad ossicia spectat, quibus nobis Christum comparare possumus sicri ficium praestantissimum est. Lod proprie est dies D. - ad placandum Deum, ut Augustinus doctisiime docuit, quiim ait: Verum secrificiu est opus in agitur ut sancta societateDeo
inhaereamus relatum ad illu finem boni, quo vereboni esse possimus. Et quonia Christus Vt nOsredimeret, vim patrem placaret,se Deo obtulerat, obtulit ut homo, accepit ut Deus. Et ideo&sacerdos&sacrificium appellatur
Ideo de Christi sacrificio commode &aptὸ dici non potest, nisi de sacerdotio sit nobis, sermo.
Hinc etiam principiti ducentes, ne ambiguitatis nota alicui sit erroris caussa, quum secer dos & sacerdotium ad antiquum foedus pertineant,dc ad notum spectent, reiecto illo, nam transsatum fuit,ut Apostolus inquit.Transa-H h 7' to secerdotio necesse est ut & legistrant o . latio fiat, tum etiam quia nihil ad perfectum' adduxit lex illa. Fuit oenim sacerdotiti illud explosum propter infirmitate, ut Apostolus inquit. Repr0batio quidem fit praecedentis mandati propicyinfirmitatem eius,& inutilitatem. , Loquimur em de sacerdotio nostro, quod non est: secundum Aaronis sermam, neq;
310쪽
SACRAM EVC R. asscundum praescriptum Leviticum, sed tantum iuxta inim alium ad Solymar Regem Melchi 'sedechum habendo respectum. st ideo omnes patres dicunt Christum in A brahamu de cimatum no fuisse, cu illi Melchisedechus oc- Π rrit.Ideo noster sacerdos ex alia tribu,pdiit ex qua nullus astat arae. Ideo Apostolus em Hebsipicuum est, Huda exortum esse Dominutribum quod pertineret, nihil de sacerdotio locutus est ivloses. Hinc principium ducentes primum dicimuS. angelis comu etere potestatem hierarchi
ra victimast libetpro peccatis. fatemur Christum sacerdo Fuit tamen propter carnis passiionem, ut R APO-