Thesaurus orthodoxus, et consensus ecclesiae catholicae in controuersia fidei de sanctissimo Eucharistiae sacramento, aduersus Caluinum & reliquos Sacramentarios, ac illos etiam qui vbiquitatem in Christi corpore constituunt. Auctore Dominico Gramine

발행: 1575년

분량: 441페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

331쪽

nec ad phase celebrandum aptius. Scriptu e enim. Manὶ floreat, &transeit, vesperede bdat & induret. Quae si mente & animo coplecti velimus, id enim illud mane, nisi veteris legis initium,quid vespere, nisi finem significat Νam prior illa lex Μosis, Christo foecuda quot diE ad Christi usque aduentum legi, quotiditio Π.3- exponi quotidie declarari debebat. Demeia quit Christus scriptit bloses. Quaecunque e go de sacrificiis & ritibus scripsit Moses,cuncta significationem Christi habent, & Chfilii symbola sunt.

Nec enim M'ses, ut quidam volunt,tot ritus ac caeremonias ea tantum ratione instituit,

Vt populum in ciuili quadam aut ecclesiastica disciplina contineret, ad quod ea certe qu mmaximὸ necessaria esse non negamus. Nam Numa Pompiliu Solon Lycurgus, 'ploriqi mundi sapientes idem secere: Sed ea ita Deo praecipiente instituit, ut his praecipue veluti mundi typis,& doctrina,& figuris,fides etiam do vero Christi sacrificio, de morte & resurro cito ne ipsius apud populum Israeliticum te

uaretur, ea nanque sublata actum est de hvmano genere ilico. 703n i7- Haec est, inquit Christus vita aeterna, Vt ς' Fnoscat te solum verum Deum, & queram,

is i Iesiim Christum. Quae sane cognitio siti

ad lacramenta accedat, ea omnia Deus nihiliis .i- iacit, sed aspernatur & reiicit. Quo mihi in si lmul

332쪽

yl isti

EVC M assultitudo victimarum vestrarum/ne offeratis mihi ultra Lacrificium, Dustra susiphilum abominatio est mihi, solemnitates vestraso' csui ipsius scientiam omnibus sacrificiis oro'

L Omnes illa,

Irim omnium voces

O . adimpleri vitantu

& tam dulcis,& suauis fructus appareret: id

quam fide in futurum prosipiciebant ut lepifacramenta Aduersiis' a pauciora.

ema1Ora α utilitate meliora essent sicut Au gusti

333쪽

gustinus concludit,& aptissime testatur. Propterea totus in Deum couerilis,lta precabatur in spiritu vates,& clamabat. Apenatur terra & germinet seruatorem. Quo quidem germinato & orto, sicut scriptum est,te ra nostra dedit fructum suum.Sentiens itaquοVates & propheta, mane illud storuisse iam, traiiijsse, ne unquam ipsius odor, odorem s0uae legis orientis inficere possit,c5IeltimauV- intulit, vespere decidat, hoc est, non mosi' principium, sed finis etiam, scilicet tota Omnino lex illa prior Mosis decidat, induro, arescat, ac penitus resoluatur. Quod ipse Mosses mandat ac praecipit. Vetera, nosuperuenientibus pro ijςite. Quod totum lucidauit Apostolus, cum colligit dita , qΡ hus sacerdotiu Christi a sacerdotiobeviii separat & ponit differentiam ex ossicis, qinquit: Nunc hic tanto praestantius somest munus, quanto melioris testamenti e Ponitq; discrimen ex oblationibus quum ait, quo tempore munera & hostiaetur, quae immolatorem quod ad conicio attinet, perficere no possent posita tantum

tempus in cibis, & potionibus, diu V ltionibus,& carnalibus institutis, usq; adςQ

rectionis tempus.

Cum pro figura igitur di umbraqu&dm sedum scriptum est: ne priorum memineriti , antiqua ne intueamini: ecce noua facto OM

334쪽

nia: & veritas reponenda & instituerda est nocest noua hostia, noua victima, nouum sa-

dixi ait Apostolus: Heb.s prius antiquauit: quod an liquatur & sientacit p. ''pe interitum est. Nam illud est sacramenti proprium, non modo rem stacram significare, sed etiam ipsem continere, atque con- minis iustificationem neque continerent nec

i0super conferre possent, improprie saer rmenta appellabantur sied infirma potius, in DR elementa & umbrae, non rem ipsam, Id

maginem tantum rei habentes ab Apostolo Semar enim nequeunt ad se ac- ostendunt,qui semin hunc mu Ioan tis Ru imundi. Imposce eit enim sanguine hircorum aut vitulo- Hςb se rum auferri peccata. Nouum inquam sacrificium illud est. quod peccata delet, quod ad vitam reuocat mor uos, dc a mundi huius cupiditatibus auulsos iuperni regni statuit haeredes. Sacrificium no n 'quam antea repertum in millibus.

. IT Agnum non illum Mosaicum

alutis omniti dc vitae auctorem & datore. ρὰ modo consentaneum fieri Solymae non alibidorom pζrmittere sacer..

est Christum Iesium, pasicha nostrum extra illam

335쪽

art THES AVRVS SE 'illam ciuitatem offerri, in qua statim debui

sset in crucem&mortem tradi. In cruce enim &morte recuperat nos lasacrificio Christus. . Verum discrimen inter has recuperatiose . ante oculos ponendum est, nam haec recuΘ ratio fuit inuisibilis, illa apparens: haec in coaspectu Domini illa coram hominibus: haec accenaculo, illa in publico: haec in meai sul-scipulorum, illa in medio latronum: Baec pverbi Dei operationem: illa per manus i*

rios Oes. piorum . .

Cum morte igitur,& crucis morte, mortem & crucem, inexplicabili quouam tiam mortis experimento, ac memoria, c0I poris scilicet & sanguinis sui sacriticio, sc*mat nos & recuperet Christus, non auo

quidem sacrificiis, sed uno, & eodeso, pi

in coena incruento, postmodum velo eo

ipso in cruce cruentissimo, &pr xς in loco claro videlicet & regis, esto

moriendum, ibidem etiam corporis ipsanguinis sacrificium instituendum Iut nid obscuriori loco factum fuisset,& musi. quod tantae apud Deum redemptionis ομ', di meriti, minoris forsan apud nos extitire ur imparitate loci. εNec vera est illa impietatis nota, qua Πτtici nostris temporibus sun estissimistant, atque afficiunt cum hoc sacrificium,xq& nostrae uouae legis sacramenta, quin Vi

336쪽

a . . . EVCHAR. ingi' veteris & noui testamenti sacramenta di- Ictimen faciunt, sed asserere conantur ipsum mundi, ut ita dica,in sentiae tra idisse secramenta, quae maturae aetati tradita unt, eadem seruis, quae liberis, nec praestan tiora per filium, quam per seruos praestitisse. , Ut quid nobis laetabundum exultabunia Gumq; novis; veteribus prorsus ex omni memoria deletis, iuberet, si haec illis praestantiora non suntlQuin potius omnes intelligat vetera illa facramenta signa tantum fulta salutis nostrae in Christo i euelandae. , Noltra vero sacramenta non tantum iam

signa, sed coefficientia esse salutis dona, &certisisima & ditisisima 5-lantis fialutis pignora esse cognoscimus. fieret inter haec sacramenta cillinctio, haereticum atq; tandem Valde impium dogma statueretur, quod funditus rei gionem christianam atq; orthodoxam fidem euerteret. Nam si Deus suturarum rerum sacramenta per patres veteris testamenti insti xl filium vero suum prsteritarum rerum: lum sacramenta sanxit, ut volunt haeretici:

Mosio inferior est, clim longεm'rare'Illud enim non nisi viris cum eo coniunctissimis concedi solet hoc aitium is Ayhψςctis imo homini licet, vetadelis erat iri quidem 6- Holin uniuersa domo eius ut famulus O . t T ad

337쪽

Heb.7. Lapsus Petri martyris.

ad ea testanda, quae erant dicenda. At Cliniastus ut filius est eius domui propositus, cuius domus sumus nos. Ideo ascendes Christus in altum dedit dona hominibus, quae longὶ ma lora sunt, quam patru instituta: sit enim prsce dentis mandati abrogatio, propter eius infimmitatem,&inutilitatem. Quandoquidem nihil perfecit lex, sed adiectio melioris spei, per

quam ad Deum accedimus.

Quod si christiano populo simplicia signa

& virtute carentia Christus reliquisset, qualia synagogae suae Moses reliquit, illud quod cem te absurdissimum est, sequeretur, ut ancilla Peue ac domina tractaretur,& ivloses praestantiora donasset quam Christus. Quid em preciosius circucisione, quae fidei signaculii erat Quid mana opuletius 'Quid aquae durilsimosiuεte saxo mirabiliusῖο tot agnoru, tot Vitulorum toti hircorusacrificiis magniticetius

At contra quid pauxilla baptismi aqua, &Eucharistiae pane, si seriem rei spectes cotemptius Christo tradi potuisset' Certe si nihil aliud sacrameta nostra haberent, prster qu)m quod sensibus percipi potest, verum omnino illud esset i& Mosen Christo excellentiorem esse,atq; fuisse in condendis sacramentis,M'-ss ancillam, quam Christi sponsam honoriis ficentius habitam. Sed absit, ut quis ita credere animum in ducat, nam Christi sacramenta etsi iuxta se rimabiecta videantur, tamen habent aliud,

quin

338쪽

3ACRAM. EVCHAR. tquod prae se ferunt, idque diuinum &ati omnibus sensibus remotum, quippe quod non tantum significent, sed quod coefficiant, acrem ipsem significatam contineant. 'Amplius ii Christi sacramenta signa sinita rapsis plicia sunt, illud necessario sequitur, nos adhuc umbras non ipsam veritate habere: Quod, illud quoque concedendum est, quod vana sit fides nostra, & inanis fidei r. Conis praedicatio. Nondum enim aduentauit veritatas, si umbrae supersunt adhuc,sed clim peridisum iam facta sit verita iam signisn6ellamplius relictus locus.Ιdeo cum augustissimum Eucharistiae sacramentum percipimus, non fi- Conace tantum Christi carnem &sanguinem edita dies r. rmus & bibimus, & illius merita nobis appli

camus, hoc enim & veteres patres manna comedendo, & aquam e petrabibendo cons quinatu sed vere nos ex ipsius sacrameti vir. tute carnem Domini & sanguinem vect manducamus & bibimus. Fides autem orthodoxa est haec ut cres

Mus quod quemadmodum Christus est v P p inuisibilis, seb veritate nostrae

rnis factus risibilis&sensibilis: ita illius fata ramenta inuisibilem veritatem subsienis vi ibilibus,ac sensibilibus continent.

. Vt enim diuinitas & humanitas in una perta hona coniuncta faciunt veru Christum Dei et O num mediatorem: ita veritas & si numaciunt verum usstrae salutis sacramentum.

339쪽

Neque in hac signi & veritatis cognitione alta qua imaginada est confusa permixtio: Abiit. Nam quemadmodum in unione verbi ad carnem nostram no est huiusmodi facta commixtio ut aliqua in coniunctas naturas sit OG ta con susio, sed utraque integram suam nat ram & proprietatem retinuit, ad excellentiorem gradum tamen ascendit ipsa humanitas, ita in unione rei ad signum, ut fiat sacramentum. Non fit aliqua rei aut signi confulio, lea ipsa signa integra permanent, suamq; Veritate& proprietatem seruant: etsi excellentiorem dignitatem sortiantur, ob sibi annexam veri Non igitur sub signis & umbris, ted in aplaveritate versamur. hoc enim fecit semetipsum offerendo. Lex enim libmines constituit poretifices imbecillitate praeditos: at iurisiurandrlegem' secutus sermo, filium in perpetuitatem

perfectum. Quae tame veritas etsi signis velut inuol.cris contegatur,via matre Christus insens pannis inuoluebatur, quod tamen inueniendi Christi pastoribus ab angelis datum est

in signum, non tamen inania signa sunt. . Quae praeteri fatantu, aut sutura demonstrent.

sed ea praesentia in se continΡΠt-L psu Sunt autem ipsa veritatis signa veluti ve mi iugς' hicula, quibus fid veritatem ipsam ducimur, ', & ad eam nos accedimus, & eam ad nos trahi mus: ita &diuinitas Christi se ipsam nobis per carnem quasi per diuinitatis eniculum com-

340쪽

SACRAM. EV COA. Inqφunicauit. Exempli causa nobis sint Molas sacramen Lue.tita ab ipso Christo suscepta, utpote circucisio 'on idem in ipsius persona ostendebau quod in vulgaris alicuius Iudaei persona. In hoc em homine sumpta sacramenta ostendebant noliunc ipsiim esse Christum, sed quod is vent Ium Christum expectarit:in illo vero ostentadebant eundem esse Christum, non certe venturu', sed qui iam adesset, & inter homines

yersaretur. Seruatoris autem praecursor veterum pa-

'rum & Christi sacramentorum differentiam insinuauit, ut illi futurum Christum predic uerunt, & mul tis illum figuris deliniarunt,sed Ioanes praesenti illo testimonium perhibuit,&prolesu digito summa animi al3critate m 1trauit. Ecce inquiens Agnus Dei, ecce qui

tollit peccata mundi: ita illorum sacramentatuturum tantummodo Christum significa- bant: nostra vero & praesentein illum nobis 'stendunt, & liberaliter donant. Lapsius Hanc autem veritatem nobis sub musteta C luin, orio signorum visibilium tradit, quemadmodum&diuinitatem suam, donauit sub carnis

palpabilis mysterio, qui etsi venit inmundu 'Deus verus de Deo vero, tamen nostre huma nitatis inuolucris indutus venit, ex ijs nobis exoluendus, ita stib inuolucris res eximio latent. Nunc tanti scilicet sacrificij- anguinis sui merito clarificatus est filius ho- Tis minis,

SEARCH

MENU NAVIGATION