장음표시 사용
371쪽
quae longitudo excogitari posset, que cum hac
donatione comparanda esset. Aduersus Coniungimur autem non voluntate tan-
Caluinii. & fide. sed manducatione ipsius carnis, in qua habitat plenitudo diuinitatis corporaliter: ideo se ipsim nobis commiscet, & non fide tantum, Verum&ipsa re nos suum efficit corpus, Ut tandem aeternae vitae nos cohaeredes efficiat. Eorum enim omnium quae in superioribus diximus, summa est lissimanifestasse multa quae diuinae Christi naturae, &humanae assumptae in tempore proprietates, attributa, & rationes conueniunt: Nunc vero Basilij illius Magni regulam sectandam propono, &illam Aduersu, quam hac una in re praescribit, sequar. Ait
do spiritu Quandoquidem nominum,&Verborum, s/Πβο- rerum in consuetudine usum, non simpl citer &prout fortuito contingit accipi, video in diuina scriptura: & a Deo & a Chriuo ipsius sanctis prophetis, Euangelistis ac Apο- stolis: Sed iuxta examination E in sancto ips- ritu, ad scopum piae intelligentiae, atque hoc non ex toto, sed in parte quae rei commoda iit Rique constans, in ea tarte, quantum singui contulerint ad propositam sanam doctrinam, Vt& pie sentiamus, & mentem ad considera tionem iudiciorum & dogmatum pietatis de ducamuS,necesse est etiam nos expetasE &cum - obseruantia singulis dictis intendere, & iv x
372쪽
ξ, SA CRAM EVCHAR. 30. ustar, scopum stipernae vocationis sententiam elice .re.Pia, erudita&ab omni parte circumspecta rura regula qua ilibet nomina, verba, S acta sacrisites et libris contenta, non ad dogmatum fidei or scoli a thodoxae&Cecumenicae ruinam, verum aedi- is ficationem interpretari, ut ad ipsam pietatem ballis magis ac magis animemur. illso Hanc regulam non seruarunt haeretici, nec Error bae seruant quinimo omnia ad orthodoxae fidei icti ruinam interpretantur & de impietate labuni ar tur in impietatem, ita ut Abyssus Abyssum inimi cet. Vt autem veram nominum intelligen-& rationem simul assequi valeamus, id illa in primis animaduertendum est. Quod quem illa admodum Deus, & Christus in sacris literis, ι ι α apud patres variis diuersisq; nominibus appellati sunt, ita etiam & sacrametum istud de ita; agimus pluribus nominibus appellatum ' in, ut etiam alio dictum est. iis Quamuis autem Deus plurima nomina ha lia beat, quemadmodum & Christus,non tamen ' plurimae sunt usice, essentiae, naturae & realita tes Dei,& Christi, ut gentes suo spiritu obta )c catae,& haeretici diabolico spiritu delusi sen-- .it serunt. Sed una tanturn Dei est natura, & Vlia, . Jlli direalitas, ut pii omnes spiritu sancto inspi-
rante fassi sunt. . i. A simili quamuis hoc sacramentum & alia pluribus nominibus appellentur, tamen illo a rum unica dumtaxat est essentia, natura, Mi realitas, non autem tot, quot nomina habent.
373쪽
ut volunt Moderni quidam haeretici. Nec tamen silentio praetereundu est, quod quemadmodu Dei & Christi natura & essentia Vnaestrita etiam unico nomineexprimitur&declaratur, & hoc est Dei, & Christi nomen proprium. Caetera vero nomina pro agnomi nibus censenda sunt, atq; habenda: Quibus no usia Dei, & Christi declaratur: Sed potius quaedam illorum proprietates describuntur. Ita& a simili sacramenta cum unicam naturam &essentiam habeat, unico nomine exprimuntur, illudq; nomen proprium sacramentorum dicitur, cretera vero nomina qua
cunq; sint illa proprietates quasda sacramen torum declarabunt, potius quam illorum fiam, naturam,&realitatem indicabunt. Nunc autem videndum est: quam Eucha ristiae sacramentum plurima habeat nomina, quodnam sit illud nomen quod genuinum, germanum,&proprium est. Hoc enim,sii et ueniendi facultas dabitur, naturam, Isiam in realitatem illius optime ab ipsa nominis ethymologia cognoscemus. Nam inquit Basibus In ipsius Magnus, seruabimus quod quibus dein 'Uxurgi/- & ex consilio imponuntur nomina, hi subiectae naturae iudicationem habent. Cum ergo Deus, vel filius, vel angelus,vel pro8hςx . spiritu Dei afflatus alicui nomen imponit, illud pro natura ipsius rei facii. Nomen itaque proprium naturam,essentia& realitatem Dei exprimens, quod in ipsa Dςi
374쪽
s CRAIU. EVCHAR. 3 reuelatione, vel costitutione, illud erit,quod ipsi rei propriὸ imponitur. Hinc dicimus nomen propriurni ipsius Dei
naturam & usiam illius declaras,qua cum ali qua rerum ti se creatarum non communica esse ipsum nome Dei verum quod ΤETRΑ-GRΑΜΜΑ To Nappellatur. Quod vetustissi mi Rabbini propterea separatum appellarui. Hoc vero nomen sibi imposuit Deus, cum Exo. 3 4e primum perblosen Israeli cognoscendum praebuit. Tunc enim primum nomen suu re uelauit. Propterea nomina alia, utpote Deus, sortis, iudex, iustus, patiens,&misericors, a nominationes potius sunt, non naturam,sed
ipsius proprietates quasdam declarantes. Nomen vero Christi illud proprium esse Lucili certo scimus, quod illi ab angelo impositum est Ihesus. Eo enim nomine hypostatis naturqdiuinae& humanae declaratur. Sonat enim a qualis Deo, vel qui Deus. Alia autem nomina, Vt Christus, Emanu Angelus, Consiliarius, Gigas, pater futuri soculi, princeps pacis, leo, petra, agnus,illius attributa potius praedicant, quam naturam
Nomen insuper proprium hominis no est aliud quam istuci quod ab ipi Deo illi impo
situm est,nempe Adamus quod terram sonat, Vel humu unde homo, ex terra enim ut ait Gen .icriptura assumptus est homo. Caetera vero nomina ut ais, Geuer, Aeno , ἡ
375쪽
& similia no sunt propria nomina, sed agno- rmina potius, non naturam, sed quasdam hominis primi proprietates continentia. Ipse autem A damus Heuae a propria natura nome imposuit dicens, vocabituros deo sibus meis, & caro de carne mea, id est virago, . quia d viro assumpta est . , Animantibus etiam singulis pro mulli-il bet proprietate & natura nomina impoliat &nomen quod tunc illis es impositum, ipiora
proprium nomen est' A i Gen. 33.& Ita etiam nomina Abrahamus, &Israel a
Deo imposita virtutis proprietatem declarat,& ipsis facta sunt propria. Insuper ΠΟ-prium Simonis est Petrus, ita a fide1 soliditate appellatus a Christo.
Nomina itaq; propria ea erunt propriam due naturam qua significant declarantia, quae vel in reuelatione. vel inconstitutione ipuus' rei imponuntur: Quod quum ita, iam non admodum nobis difficile erit inuenire, quodna sit nomen proprium sacramenti, de quo ag mus,&illo inuento, clarius nobis ipsa luce P -' tebit, quaenam sit vera &realis ipsius natui δ essentia. Nam si vellet Deus istio instituto discedere quod absit illi nomen naturam ip sitis sacramenti realem exprimens imponox, quod si non faceret, nos falleret, qui fallerς f. . nescit, cum aliud nomine nobis protenderox, aliud ve o re ipsa exhibere quod si in homi ne mendacium est reprehensibile, quato m/-
376쪽
sAT RAM. EVCHAR . 3aqgis in ipsa veritate esset perniciosum/sed absit ocὲ Dei silio, in cuius ore dolus non est in- 1se 13.
. Nomen itaque quo primum hoc sacramenta Aduersiustum est appellatum ab ipso Dei filio: Non est
neque panis, neque Vinum, testamentum, eucharistia, sacramentum, mysterium, communio, agapis, synaxis, metalepsis, communio, coena&viaticum. Sed hoc est corpus meum: Mat 16. Hic est sanguis meus. Para tu rus itaque magister, & pater omnium Christus Deus noster,' quod patri suo promiserat, inquiens: Volun tarth sacrificabo tibi, clim satis in tanto mysteia rio, superq; fuisset, si accipite tantummodo
ixisset, S manducate, tamen Vt tantam, tam . que singularem, & admirabilem sua erga nos charitatem,& oblatae rei vim, atque praestan tiam significatius aperiret, & ostenderet: non usolum accipite, & comedite, sed confestim e qam infert, & omnes, hoc est non modo tul facobe, cognomento iuste, no modo voS Ze bedei tonitrui si iij, non modo tu Petre, qui Una cum eis gloriam meam in monte vidisti Μ t II.& tu Andrea quem dilexi in odorem suauita-
iis,&tu Philippe, qui tam cito credidisti quae
Moses & Prophetae de me dixere, sed omnes. Hoc est corpus meum. 'Hoc ergo nomen erit, nomen proρrium
huius sacramenti, & ab hoc nomine discenduest quaenam sit istius vera &realis natura,quae nihil aliud esse potest , quam ipsum verum X s Chria
377쪽
Christi corpus & sanguis. Ab aliis autem no minibus quae supra descripsimus, non est in quirenda realitas & natura huius sacramenti. Ea enim unico illo sibi ae Christo imposito nomine declaratur.Sed potius ab istis proprie tates, attributa, & effectus quidam declarandi
Ea vero deductio ita seri debet ut no mi do non destruatur veritas naturae, & vsa rei, sed potius ut asseveretur & stabiliatur. Nomina igitur panis,vel vinum,memoria. euch ristia, sacramentum, & similia, no edio verit tem & realitatem tollunt corporis Christi in sacramento: Nec nomen vini & c
licis veritatem sanguinis sub ipsis vino, sed Potius illud confirhiat & stabilit, quod nos revera coniseriemus: Si praesertim haec omnia
iuxta D. Basilii Magni praescriptam nobis re gulam ad intelligentiam dogmatum pietatis
adduxerimus. Ea enim etsi plurima sint,v-n m tamen veritatem an nunciant, & in illam intendunt tanquam in suum ipsorum unicum scopum. Haec vero veritas tot& tantos profert ste-cundos,& foetices fructus, ut nec permultis nominibus, vertim etiam si immensis nominaretur exprimi nulla ratione posset. Haec autem una ratio Ost,qua Dei nomina, Christi & sacramentorum apud sacros p tres multiplicata fuerint. Ita enim multiplex Dei sapientia, Christi charitas,& sacramen
378쪽
torum virtus nobis innotescunt.
Iam enim abunde in aliis Thesauris realitatem corporis & sanguinis Christi puto dem itratam , iuxta praescriptum ingenij hominis. QSum in hoc facramento cum ipso ad
tertium coelum rapto Apostolo sit acclamaniadum. O altam sapientiae cognitionisque Dei opulentiam, quam penitus recondita eius iu-rcia, quam abstrusae sunt rationes. Tamen solum hoc agam, in tedam eandem demonstrare veritatem ab aliis nominibus tanti fata
Et ante omnia animaduertendum est ea dumtaxat,quae duplici natura costant, duplex etiam sortiri nomen,ut altera ab altera secerni Occognosci possit. . quoniam ob ipsam unione &coniunctionem naturarum quaedam affinitas in-er iplas contrahitur, sibi etiam ipsa propria nomina mutuantur, ut Christus: Constat ex natura diuina & humana, propterea Deus appellatur & homo. Quia vero in coniunctione naturae humanae ad diuina, facta est una Chri-2ti personat ex duabus naturis conflas, hinc fit
Z Deus etiam homo dicatur, & homo Deus:
talua tame utriusq; naturae proprietate,ut pe mixtio vitetur,&confusio tollatur.
. homo cum spiritu & carne constet α spiritalem illum & carnalem appellamus Et ob unionem animae ad carnem quando que secundum spiritum appellatur carnalis,de
379쪽
secundum carnem spiritualis. Integra tamen spiritus & carnis proprietate & natura ma-Hoc vero quod de Christo dicimus, & de homine,& de hoc Eucharistiae sacra meto ditacere fossumus. Constat enim ex respiritalitainui tibili,quq est corpus Christi,& ex iplo visibili & tractabili signo panis & vim, ut Oi
thodoxMrenaeus aduertit, & si unum eorum defuerit, Verum sacramentum esse non po
Quemadmodum nec Christus verus eli Christus, si ab eo vel diuinitas, vel humanitas defuerit,nec homo appellari potest, si vel co pore vel anim1 caruerit: Sed & Christus ii illi deerit humanitas tantum Deus appellabi tur, si vero diuinitas, tum homo dicetur, ocipse homo si anima caruerit erit cadauer, si autem corpore erit priuatus, anima dicetur. ta& sacramentum si caruerit re sita inuisibili, u-guum simplex erit, si vero signo, res tantum erit. Ad verum igitur germanumq; coniiciendum sacramentum necesse est, ut res cum uosigno cottingatur. Cum ergo talem germani talem habeat res cum suo signo, & signu cum sua re in hoc sacramento, sibi etiain inuicem propria nomina accommodant. Ita Vt panis& Vinum appellentur corpus & sanguis DO-mini; quia sub illorum specie corpus Verum Domini late quom admodum in corpore latet anima, & sub humanitate abdita est diui-
380쪽
, sti, panis & vinum dicatur. ..Ι autem appellationes quamuis improtriae sint, verae tamen sint, vel ob lysiam am
Domini, nec etiam corpus & sanguinem D mmi panem &vinuesse. Sed affinitas&co munio quam habent ad inuicem, & ipsa m mca significatio facit, ut etiam nomina ni communia. Propterea&corpus Christi dici-- turpanis, & panis corpus Christi. Similiter&anguis vinum, & Vinum sanguis appellatur. quandam similitudinem earum rerum quaru l/δd βο-unt sacramenta, non haberent utique sacra menta non essent. Ex hac autem similitudine, plerunque etiam ipsarum rerum quarum sitiat acramenta similitudinem accipiunt. Appellatur igitur in primis corpus Chri 1ti, quod traditum fuit, & sanguis qui eousus est in remissionem peccatorum nostrorum: quia re vera idipsum corpus & sanguinem di ulna potestate continet,&communicat secunum sinam ipsius sitbstantiam. Secundum qua am non est amplius neque panis, neque Vidued corpus&sanguis Domini. Et hoc est tan
um Vnicum propriu nomen huius sacramenia vitam & natuaam exprimens.