Climax Ioannis Scholastici ab Ambrosio monacho Camaldulensi è graeco in latinum conuersus, et nunc primum editus. 1531

111쪽

Io SCHOL νε cominatione suppliciis', illis occultis igno/tisset inauditis liberari. Nem enim ut poenis

omnino liberemur,petere audemus.qua enim

facie,quo animo id audeamus: qui professio nem nostra violauimus:eam4 post priorem, clementissimamn remissione sordidauimus Illic placto ci dulcissimi a mici jllic verba Da

vid rebus ipsis cerneretis impleta: errinis affoctos homines, atq; usq; ad finem Vitae incuruatos: toti l diebus moestos incedentes: & ex putrefactis icti corporis partibus foetore e lia

lantes: qui quod sine ulla carnis cura degeret,.. 'e i Obliuiscebantur comedere panem stu: tu in aquae cum gemitu miscebant:& cinerem cum pane manducabantiadhaeserant illotu ossa carninpsin ut foenum exaruerat. Nec quicquam apud illos audiuisses:nisi hcc Verba.ri W:me miseru:me miseruetiuste iuste:parce parce do/minemonulli miserere miserere dicebant. Alii vero rursus miserabilius clamabant . ignosce

ignosces possibile est,domine. Vidisses i illis

aestitantes linguas instar canum ex ore procedentes. ex his alii sub ardentissimo solis aestu seipsos cruciabant. alii cotra acerrimo se ore se affligebant. Quida modicum aque gustantes ae omnino liti exaresceret: ita quiescebat. nonulli,cum panis exiguum quid accepissent: reliquum manu longius proiciebatiindignosse,qui rationabili cibo vescerentur, asserentes: . uJ h a quippe

112쪽

quippe qui rationabiliter egissent. Que apud in illos locum risus habere poterat: quem Octo . sus sermoc quem iracundia quem furore Necesse quidem in hominibus iracundia sciebant: adeo luctus furorem omnem penitus extinxerat. Vbi apud illos cotradictioc ubi festiuitas ubi confidentia ubi corporis obsequiu, & cu ra ubi vel vestigium inanis gloriar ubi delitiarum expectatios ubi vel tenuis vini cogitatio ubi pomope degustatio: ubi feruentis ollς λχ latiue ubi guis vlla illecebrae Horum enim Ο

mnium apud illos spes nulla erat . Num Veroterrenae cuiusqua rei cura angebatur num iuγdicare ullum omnino hominum didicerante

nihil horum penitus in illis inuenisses. ictae

iugiter ad dominii clamabant:Qla oratio/nis vox audiebatur. Alii eni pectus valide ma nibus c dentes, quasi iam ad ipsam adstarent coeli ianua:ad dominu dicebant. Aperi nobis iudex ianuam: aperi nobis: ex quo illa nobis' ipsi per peccatum clausimus. Clamabat alius. Ostende faciem tua tantum: & salvi erimus. Alius ecotra. Appare iis,qui in tenebris,& Vmbra mortis sedent: humilibus tuis . Alius rur sus.Cito anticipet nos misericordiae tuae:quia perivimus: quia desperauimus: quia nimium defecimus.Nonnulli autem aiebant.Putas ne apparebit dominus ultra super nos 'Alii ve ro Num pertransibit anima nostra debitu ira tollerabile:

113쪽

I o saC H Ο L ς' tollerabile e Alii. Putas' ne adiiciet dominus vltra consolari in nobis Putas illu audiemus dicente nobis,qui sumus in vinculis insolubi, libus:exite:& qui in inferno poenitentis sede

mus: relaxamini e putas ne clamor noster ad

aures domini ingressus esto' Cuncti vero sede

bant semper ante oculos suos,morte attende

res,ac diceres. Quid putatis cotinget quae nam erit illa sententia quis finis nostercputas erit reuocatio r Num superest ulla spes veniae moestis,humilibus,reis num valuit oratio nostra ingredi ante cospectum domini aut merim repudiata est,abiecta,atq; cofusae Aut si mrrte intrauit: quatum peregit quatum placauit deum quatum profecit quatum Operata est Emis a quippe ex imundis corporibus, & la i biis parum viriu habere potuit. 'utas Omnitroi reconciliauit iudicer an ex partec An Vulneruvel medietas deleta est: quippe maxima cum sint:plurimis & laboribus,& iudotibus, & doloribus indigent Putas appropinquauertit nobis angeli custodes nostri et an adhuc logius a nobis stat nisi enim illi appropiet nobi aurilis,dc infructuosus est omnis labor noste elenim habet vim cofidentie oratio nostra Memmunditiae pennas:vt ingredi ad Deum possit: nisi hac e proximo assumat angeli, qui nobiSpusulaneat offerant domino. Nonntiquam vero haesitates huiusmodi adinvise dicebant. li 3 num

114쪽

num fratres aliquid perscimus num petitioenostra potiemur num iteru suscipitc num apetite Alii vero ad ista respondebat. Quis nouit ut dixerut Niniuiis fratres nostri, si forte poeniteat deum: atq; ab ingenti illa poena nos ID. heretinos tamen quod nostri muneris est, no negligamus . Et siqde ille aperuerit:bene est. sin vero alias: benedictus dominus: qui iuste exclusit nos.Verutamen perseueremus pulsantes usq; ad finem vitae nostrae. forsitan impro hitatis nostrae, ac perseueratiae cedens periet. benignus quippe ac misericors est His,atq; huiusmodi seipsos exhortares,atq; excitates ale

hant.Curramus fratres curramus. cursu enim

opus est, & vehemeti cursu: quonia coetu no stro decoro, atq; optimo excidimus . Curra an mel carni huic nostrae sordidae,& nequa parcamus fratres:sed occidamus illa:sicut pus occidit nos.Sic beati illi rei faciebat.Genua in illis ex perpetuo orationis usu obcalluerant. oculi defecti,& defatigati intus profunde re cesserant, pilis omnibus amissis cilioru. Cenae ardentium feruore lacrimaru aduste videban tunFacies marcesceres,ac pallidς squalebant: nihili aemortuis in coparatione differebant. pectora tunsionuictibus dolebant . saliuit sanguinis ex pectoris illisionibus emitteban

tur. i lecti usus ubi indumeti muditia,& firγmitas Omnia ibi discissa erat,& sordida,ac psdiculis

115쪽

diculis operta. Quid aute est eoWAui a d monibus arripiuntur: si illis conferatur afflictio Quid mortuos plangetium amaritudor quid moeror in exilio degeti quid parricidii reo epoenae Nihil sane est illoru cruciatus, suppli cium o quod inuiti afficiuntur: si VoluntariarastOF poenae colaratur. Sed qusso fratres ne ea, quae dicta sunt,fabulas existimetis. Roga dant nonunquam isti magnu illum iudice,pastorem dico,inter homines angelum ferrum, ac torques collo, ac manibuS imponeret: pe des Q patientium costringeret ligno: nec eos

inde prius solueret, qua sepulchru succederet. immo vero nec sepulchru quide. Neq; enim profecto hanc quoq; beatoselliope revera mi serabilem ad Deum charitate,ati poenitentia abscondantiQuoties ad dominu profecturi,&incorrupto tribunali iudicis sistendi eratisti,ces illi regionis poenitentiu ciues et hoc per eu, qui sibi piserat,adiurates ab magno illo summis precibus petebat: ne sepultura humana dignarentur: sed brutoseinstar, aut fluuialibus

Vadis traderetur: aut in campti proiecti bestiis deuorandi permitteretur.quod etia nonnun quam fecit illose precibus obteperans discreetionis lucerna, iubens omni illos psalmodia, Omni honore priuatos proici. Cu Vero ex trema illoR hora aduenisset: terribile omnis no,inistrandui spectaculu cerneres.nam cumh cum r

116쪽

mm,qui se prscedebat, anetam anima senγsissentisocii sensu adhuc integro Vigere circu 1labant ill u:sitimi aestuantes,& lugetes,ac de siderio pleni,miserabili omnino habitu ceγstiore a sermone capita sua comoueres,efflantem iam anima interrogabat: misericordiis lsagrantes aiebat ad illu.Quid est frater quoγnamodo tecum agitur: quid dicis quid spe raso id suspicarisc Perfecistin ex labore tuo, quod querebas aut no valuisti peruenisti aut potitus nodum spe tua esc Accepisti certa quam fiducia: an adhuc in certa spe fluctuas

Consecutus es libertatem an agitatur. ambi

gitq; cogitatiorSensisti aliquam in corde tuo lucem an tenebris adhuc,& ignominiae consesione plenum est Ulla ne tibi vox intrinsecus facta est,dicta:Ecce sanus effectus es:aut dimittuntur tibi peccata:aut fides tua te saluti fecit Illam ne tibi adhuc voce audire Videris: qua dicitur: Convertatur peccatores in infernu: &ligatis eius manibus,& pedibus mittite illii in tenebras:& tollatur impiusme videat gloriam deic Quid ais fratere Dic nobis oram uS: H& nos scire possimus: qui am illic nos ina neat. Τuum quippe tempus iam clausum est: aliud l de caetero in auenati non inuenies.Ad haec alii quidem dormientiri, Benedictus es minus,aiebat: qui no dedit nos in captionem dentibus eoi Alii vero illud gementes, dice

bant.

117쪽

Ιos CHOL sthant. clitan pertransibit anima nostri aqua spirituu aeris intollerabile: quod nondu con fidentes aiebant:sed cosiderantes qua in sit pauendum illud terribile lacertum Q iudicium. Alii vero etiamCestius quidda responde bant:ati dicebant.ue animς illi, quae no ser uauit professionem sua integram &imacula tat hac enim hora tantu sciet quid illi p paratu sit. Quae ego Omniaicu apud illos audio sem: dc vidissem: paru abfuit quin desperatio

ne absorberencum mea intuerer mollitiem,&negligentia: eam sanctoru illo M afflictioni compararem. Qu nam Vero, qualisn erat eius loci facies,& habitatio et I ora tenebrosa erat, informis, foetida,sordida, squalida. Car, cererim & codemnatio rectis si me appellaba/tur. Ipsa deniq; vel sola loci cotemplatio perγfects poenitentiae ac luctus magistra erat. Sed

enim caRus aliis difficiliabato impossibilia videntur:eiS,qui virtute piritalibus4 diuitii, se

excidisse memineruntigrata sunt,& amabilia: fit seoru perfacilis assumptio. Anima enim, quae priori cofidentia priuata spe cosequendae beatae tranquillitatis excidit: siigillul castita/tis aperuindiuitiis4 gratiam spoliata,& diu na cosolatione destituta est pactuo, & placitudomini violaui t: extinxisq; ianam se decorulacrimaR ignem Quoti hose memoria tanumtutiquae per sua negligetiam se amisisse ro

118쪽

4 C L I Z O T . tinet: acerrimo dolore copulam,& vulnerata, non solum quos pr diximus labores cum o anni studio & alacritate suscipiti veru seipsam quom pie mactare per exercitationis magnitudinem colendit: si tamen in illa charitatis, ac timoris domini fauilla ulla derelicta est. Huγiusmodi profector erat beati illi. Haec enim se

cum in animo luetes irtutis qua excide rant,altitudinem cosiderantes, Memorati suismus aiebant,dierum antiquo ignitim illius studii nostri. Alii ad dominum clamabant. Vbi sunt misericordis tuae antiquae domine: quas ostendisti animς nostrae in veritate tuae Memor esto obprobrii,& laboris servo' morum. Alius vero,Quis meruebat,ponat secun dum mensem dierum meo' prioR:in quibus' me custodiebat deus:quando lucebat lucerna lucis eius super caput cordis mei: Sic t prio

res omnes virtutes suas memorabant: atq; ista infantiu more plorantes dicebat. Vbinam est, orationis puritasρVbi huius certissima fiduciae ubi dulces lacrimae in amatitudine ecce Versarsunt. Vbi integerrimae munditiae de castitatisci spes ubi beati ins ac placidissime quietis ex

pectatio ubi syncera ad pastore fides ubi ora tionis illius in nobis efficacia,& Virtus perie runt ista omnia:&, quasi nunqua visa sint, de

fecerui: ut a nunqua fuerint,ita deleta sunt, Se Perdita.Ista cu gemitu, δέ lamentatione prose quenteS,

119쪽

Ios CHOL 61 quelites,ita demu alit,ut es dimonio arriperentur,orabant. alii ut morbu incideret, precibusa' domino poscebant.plurimi oculos amitte re: miseranaum Q omnibus spectaculum fieri Optaban onulli medici fieri,& langore cor/poris contrahi,solu ne futura supplicia expertiari cogeretur:cupiebant. Ego aute S amici ne scio quo pacto diutius inter lugentes obuersatus sum: toto m animo in illoru admiratione suspensus,meipsum continere non potui. Sed

ut ad id, de aberrauerat,oratio redeat: cu tris

ginta dies in custodia illa perseuerassem simpatiens in maius illud coenobiu ad magnum patrem reuersus sum: qui ut me aspexit imulata facie: totu i veluti attonitum:agnouit sapien/rissimus imulatiois causam:& ait ad me. Quid est pater Ioanes vidisti ne laborantiu certamina:Ad quem ego idi,inqua Pater,vidi:&ad. miratus sum: feliciores4 existimavi, qui post lapsum ita lugent: qua qui nunqua lapsi sunt:& seipsos non sic deflent. Illis enim ruina sua

causa fuit beatissimc, ac tutissimae resurrectio nisaum ille sic,inquit,est: ac protinus adiccitveracissima illius lingua. Erat hic ante decem annos frater quida nimium solicitus ,ati studiosus:talis φ Operarius: Vt,cii ego illum cer nerem ita spiritu feruente: tremere coeperim: illi Q ae diaboli inuidia nimiti metuere: ne forte, dum vehementius currit: offenderet ad laγpidem

120쪽

C LVI Ipident pede suum.quod se eis euenire solet:

qui celerius vadunt.quod & factu est.tum ve ro profundo vespere regreditur ad me: nudat vulnus:qusrit emplastru:petit cauterium:per

turbatur vehementius.Cum Vero medicu aspi. ceret,se Uti durius nolente: erat enim misera

tione dignus proiecit se in pauimentu: approhendit pedesmaulti l illos lacrimis ubertim rigans petiit,se ad eam qua vidisti,custodiam damnari: impossibile esse clamans, se illuc noproficiscit Quid multae Egit vi sua Ficlemetia medici in duritia verteretur,quod in languentibus perrarum est,atq; omnino mirabile . Advolat Ocyus ad poenitentes: additur4 itIis socius ad luctum,promptus moeroris par c sagitur doloris gladio percussus in corde, quem diuina charitas acueranoctauo postquaeci peruenerat die,migrat ad dominum: id petens:ne sepultura frueretur. Quem ego Vt sane

dignissimum & huc retuli: de in patrum sepulchro sepeliui . Idcirco de post seruitutis septi ma Octava die libereuasit . Nec defuit, qui id certissime agnosceret: no illum ante ae vilibus& sordidis pedibus meis exsurrexisse: qua sibi deus propitius ignosceret Nec mirum sane Sumpta enim in corde illius meretricis fide, eadem &ipse spe & cofidentia lacrimis pedes meos inutiles rigauit. Omnia vero possibilia esse credenti dominus pridixit.Vidi impuras