Climax Ioannis Scholastici ab Ambrosio monacho Camaldulensi è graeco in latinum conuersus, et nunc primum editus. 1531

발행: 1531년

분량: 401페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

141쪽

Ios CHOL 73 occasio efficacissimi luctus, doloris a peruti iis non desin historiam omnino miserabilem

ad aedificationem animarum referre libet. Stephanus quidam hoc in loco habitas χου litariam & quictam vita adamaverat Hic,cum lannos plurimos in monastico certamine egissemesumis o maxime, & lacrimis esset ornDirus: aliis i praeterea virtutu priuilegiis fiore freticellulam ad radices montis,in quo sacram

illam diuinam, visione speculatus olim He ilias fueransibi costruxerat. Hic igitur hic ta vel nerandis moribus latetione maioris laboriossiori l poenitentis,profectus est ad Anacho/ritam locu: i Sydes nome erat. Quo in loco annos aliquot arctissimo viis instituto per/ legisset: erat enim is locus ab omni cosolatio ine mortali penitus remotus, omnibusn lare

hominibus inuius: septuaginta enim fere mil llibus passuu ab omni humana habitatioe dio a

iunctus erat rursus extremo Vitae tempore re

diit, cupiens in cellula sua priore sancti illius montis habitare. Erant aute illi duo ex Palγstina discipuli admodu religiosi:qui etiam pridie obseruabant cellula senis. In qua cupau cos egisset dies:lagore inciariinex quo & mortuus est. Igitur ante unu exitus sui diem repente animo obstupuit: apertis φ oculis ad dexte ram aro ad sinistra partem lectuli circuspici bat.&,quasi quidam rationem esse exigerent: ' k cunctis,

142쪽

C L Ieunctis,qui adstabant,audientibus, aiebat alia quando quidem. Ita sane'.Sic re vera. sed pro

hoc tot annis ieiunavi.Aliquando Vero. Non certe. Mentimini.hoc no feci. Deinde rursus. Ita Vere.hoc ita est.sed fleui:sed iministraui.Accrursus.Vere me accusatis.In quibusda etia ali

L quando aiebat.Ita sane & quid ad hic dicam no habeo.in deo misericordia est. Et erat profecto spectaculu horrendum,ac terrificu nui sibile illud seueris linungi iudicium: in quo etia,quod terribilius esto qui non fecerat,illi obiiciebant. Me miserinquietis, ac solitudinis sectator,in nonnullis peccatori suoru quiaad haec respondere posset,se non habere dicebat:

qui iam fere' xl.annos monachus fuerat: de lacrimarum grat: a habuerat Ve Ve. Vbina erat

Ezechielis vox: qua illis obiiceret. Quia in quo te inuenia: in eo te iudicabo: dixit domitanus. vere nihil huiusmodi respondere potuit.

cuius rei gratiacilli gloria: qui id solus agno

uitaQuidam Vero mihi veraciter affirmarunt: quod hic, dum esset in eremor pardum quolex manu sua nutriebat.Hic ipse tame, cu adeo, infeste ratio ae se exigeretur: came solutus emi quod iudicium,quis terminus, quae sententia, quis ratiois eius finis fuerit ncertii penitus rein i linquens. Sicuti vidua , quae viro suo fuerit

orbata:si filius sibi unigenitus sinilli soli inni tituneius o post dominum solatio potitunita& animaa

143쪽

R animas lapsa fueriti nullo alio solatio exi

tus sui tempore ita secure nititur: ut abstinen tiae labore, ac lacrimis. Huiusmodi nunquam concinent: neq; in hymnis secum iubilabunt. Haec enim luctum interrumpunt,& perimum

quod si tu per ea luctum tibi cosciscere studest

adhuc ea res abs te remotissima est. Luctus

quippe certus,fixus m dolor est anims peritier praecursor beatissimς traquillitatis. in pleris luctus fuit priaptans,& praeemundans, nsu mens omne vitio' syluam. Quidam ho . nesti huius boni probatus operatius ista mihi de se enarrauit.Cum,iquit,saepius studiose in stituerem aduersus inanem gloria, siue iracundiam fue ventris saturitate,omnino bellu gesrererluctus ratio subclamata mihi intrinsecus attestabatur.Noli iani gloria efferri.na recedaabs te. Similiter quot in aliis perturbationishua dicebat.Cui ego,nunqua,aiebam, tibi ero inobediens: donec me CHRIs ΤΟ domi no sistas. Luctus quide profunditas consola/tionem adspiciticordis vero munditia illustrationem suscipitallustratio ineffabilis est qui/dam efficacia: qua ignote intelligimus: de in/uisibiliter adspicimus. Consolatio est refrigefletium afflicti animi, infahesis in more in seipso vagientis, simul l grate ac iucude subridetis.

Sumagatio est animaeHuae in moerore ceciderit, innovatio: amictra lacrimas meas, quae

144쪽

COsunt pacatis imς,mirabiliter trasserens. Lacrimae exitus metu exclusere.Vbi vero timor ex

cussit: timore continuo serena lux gauali illu/xit. Cum aute indeficies id gaudium desierit: fios sanctae charitatis orietur.Humilitatis ma nu aduenies gaudiu abs te, Vt idignus, abiice: ne forte, dum nimita facilis ad suscipiendu est

lupum pro pastore suscipias. Noli propere ad

conleplationem currere in alieno tempore: ut

haec humilitatis tuae pulchritudine insequens tibi in saeculu Rculi castissimo iugatur ample . xu. Principio quidem infans, cu agnoscit pa tre:gaudio penitus impletur: sin vero ille cer ta ratione peregre profectus fuerit: atq; iteR redierit: gaudii simul & moeroris infans plenuse effici iungaudii ouide:quia eum, que cupiue

ratFidet: moerotis vero: quia tanto tepore ho

nesta illa pulchritudine priuatus est. Abstodit seipsam infantis mater: que si se viderit anxie inquirere:gaudio asscitur:sic illum instiuir, sibi adhaerere iugiter: affectum sui alterius infanti imprimit: eum 4 ad se amanduardentius inuitatiQui habet aures audiendi, audiata ait dominus. Non angetur spectaculo se ordiis nandorii cura is reus ia que fuerit lata senten tia. ita ne is quide, qui attentius luctui studete delitiis ut gloria,aut furore, aut iracudia Via quam capietur. Luctus est poenitetis anim scertus & fixus dolor, quotidie dolores doloγribus

145쪽

Io SCHOL rribus adiicies Iustus, & sanctus dominus: qui ct eum,qui ratione sectatur quiete: ratione copungit:& eum qui ratione subditur: quotidie laetificat.Qui ho F alterum non legitime arti pit:hic luctu priuatu se intelligat.Abiice abs te eum,qui profundissimo in luctu ad te accedit. canem,deum a tibi inclemente, & munistri 'cordem suggerit.Nam si diligetius obserues: invenies illusiurn ad peccatum hortatur:& clementem,& misericorde ii ad ignoscendum facile deum tibi polliceri. Exercitatio as iduis ratem gignit . porro assiduitas in sensum fio nais imum desinitiquod aute in sensu fit:dissi, cile auferri potest. Etiam si quodlibet magnit,ati electissimum viis institutum arripueriseidquasi externu,& nothum aestimare debes:nisi cor afflictum, moerens possideas. Oportet enim re Vera,maximen necesse est:Wqui post salutare lauatau iquinati sunt: igne cordis iiυ fatigabili,ac miseratioc dei manus suas ut ira, dixerim)pice excutiant. Vidi ego apud quos dam supremu terminii luctus.Sanguine enim eos pro afflicto, & percusso corde profundere ex ore conspextirecordatusn sum eius, qui dixit. Percussus sum ut foenti: & aruit cor meu. Illi quide lacriminuas metus gignit:in seip sis custodiam possident.qus vero ex charitate prodeunt: antequa ipsa charitas perficiatur: in

quibusdam facile fortassis abuolanti nisi forte k 3 ignis

146쪽

LIignis ille sempiterne memoradus operis rem pore cor penitus incedat. Et est sane mirabile:quonamodo id, quod & vilius, & idignius

est: certius il securius sit suo in tepore. Sunt mater Mus fontes exsiccent nostros uni itequi in ipsis de coenum,& feras belluas pariant. Per priores quide illas Loth filiabus suis noquiter congressus est. per secudas vero diaboγlus cecidit. Ingens est in hostibus nostris vera. sutia:summa nequitia: Virtutum m matreS,matres VitioR facere contendunt: & humilitatis authores materias superbis opifices faciunt.

Solent nonnunqua ipst etiam sedes nostrς olocorum species animu nostru ad copunctioin nem excitare.Doceat te hoc I E S V S, Helias, ct Ioannes,soli apud se orantes. Animaduerti

plerum in ipsis quot ciuitatibus, mediis i tu

multibus moueri nobis lacrimas, ea profecto arte dsmomi: ut putantes quidi nihil se ex his tumultibus laedi culo propinquare no me tuant.Verbum vnu nonunqua dissoluit luctu. mirum Vero: si unu quoq; verbum rursus illure care,postqua abuolauerit,possit. Non a culabimur Mocii:nel nobis crimini dabitur in separatione animi i corpore:quod no miracula egimus:quod no de theologia dissensimus: quod no conleplationi opera dedimum sed ob hoc maxime ronem omnino deo Ied

dituri sumus:quod lugere unqua destitimus. De irae

147쪽

IC U T aquas paulatim igni adiicias tur: ssamam penitus extinuuit: ita de veri luctus lacrimae flamam omnem

iracundiae, ac furoris extinguere cosueuerunt. quocirca nos quoq; consequenter suo ordine

subiecimus. Irs vacuitas est inexplebile uno miniae desideriu: si cuti contra in iis,qui inani gloriae studenti infinitus est laudis appetitus. Irs vacuitas est naturς superatio absq; ullo inγiuriarum sensu, ex certaminibus 3c sudoribus Proueniens . Mansuetudo est animi imobilis status iter vituperatiore,& laudes eode modo Perseueras Initium quide irae vacuitatis est l. Horum silentiu in perturbatione cordiS. me dium auteflentium ipseM quom cogitationuin animi tenuissimo motu. finis vero est interimundorum spirituu flatus stabilis ac fixa traγquillitas. Ira est tolleratio occulti odii, memoria scilicet iniuriaru alte animo ipressa. Ira est desideriu, quo eu,qui nos irritavit, affligi cu

pimusdracundia est subita cordis excadescenti , nec diuturna . Amaritudo est iniucundus atq; insuauis motus in animo cosidens. rorest morum incostans motus nimi4 turpitu do.Sicuti,cu sol apparuerit, fugantur tenebrset

ira, cu afflare coeperit suavissimus humilitatis i k odor:

148쪽

odor:omnis amaritudo,omnis i furor ex animo exterminatuta Quidam,cu sint nimium ex furore mutabiles: negligentiores ad hunc curandum anandum fiunt: no intelligetes miseri,quid scriptura sacra cominetur dicens. Momen tu furoris eius ruina est illi. Velox est motus molae no saepe momento amplius triticum animae,& fructu Viis conterens atq; de moliens:qua faceret die integro alius. Quocirca prudenter,& toto animo attendendum est. Ea saepe flama, qua subito Vehemens Ventorussatus accederit: fructu cordis amplius adurit,

ct perimitiqua ea,qus de lentius excitata est:&diutius viget. Ne istud quide vos latere debet amici: quod ad lepus iniqui se daemones astu

subducunt:vt,dum maxima vitia Veluti mini manegligimus: ia insanabiliter aegrotemus. Sicut lapis acutis angulis asper, si aliis lapidibus cotundatur,& collidatur:omne illud acu me amittit:solida m eius asperitas cotrita di soluiturifico rotuda,ac lenis:ita & anima du/ra,atq; ad iracundia pronas durς & iracundae Viront multitudini admisceatur: atl cum eis una' degat: altese e duobus sustinet. Aut enim ex tollerantiae virtute propriu curabit Vulnus: auis iniuriis fatigata cesseritisua penitus infirmitatem noscet: qua sibi ignaua lisc fuga vi luti speculum quodda ante oculoS ponet. Fu ribundus est caducus volutarius:qui,dum an ticipatur,

149쪽

Ios CHOL γγ ticipatur, inuitus cades colliditur,atq; disrumpitur.Nihil minus poenitetibus conuenit,qua concitatus furor.quippe couersio summa indiget humilitate.hic vero maximi tumoris certuest argumentum. Si is demu supremae humilitatis terminus esse pro confesso habetur: ut eo etiam presente, aequo initamur: sereno illia actraquillo corde diligamus: is sine dubio finis furoris erit: si foli cu degimus: aduersus eum, qui nos in aliquo l serit:& verbis, & gestibus' repugnantes efferamur.Si sanctus spiratus ani/ms pax & definitur, & est Ira vero cordis per turbatio 3c dicitur, & est: nihil aeque, ac furorcius a nobis pr sentia segregare poterit. Cum per multas , at 3 diras furoris stirpes agnouerimus una ipsius solam Q progenie: de si adulteram,utile tame esse depreheminus.Vidi enim nonullos:qui, cum Vsq; ad insania excanduio sentidiuturnam4 adeo, ac penitus in medul/lis insitam iniuriasv memoria euomissent: per vitium illius conrotionis fuisse liberatos:cu is, qui eos lissentiptiosis,diuturni I doloris illos vel poenitentia et satisfactide curauisset. Vidi ite alios:qui irrationabili longanimitatis speγcie ex silentio memoria illais iniuriae in inti/mis recodideriit:cos4 insanis deteriores,atq; infeliciores esse iudicaui: quippe qui per atra mentum columbs candorem demoliti essent. Summa igitur aduersum serpente istu cura &diligentia

150쪽

CL Idiligentia pugnandum est.Et ipse enim natu,

ram habet adiutrice,non secus,qua turpis concupiscentiae coluber. Uidi nonullos iracundis furiis succensos pri amaritudine animi cibum a se omnino reiecisse:qui tame ex hac irratioαnabili cotinentia venenu Venenis adiecerunt.

Vidi item alios, cu veluti rationabile causam iuroris nacti essent:gulae etia illecebris seipsos addixisse:ac veluti ex Muea in praecipitiu cor , ruere.Alios item aspexi prudentiores:qui peritoni more medicOR viris' comistis ex squalhili & moderata cosolatione maxima emolu menta consecuti sunt. Nonnunqua moderata

melodia furore optime lenit,& mitigati saepe uero earius imoderata esto importuna: cum Voluptate colungitunea igitur sic demu opti me Remunsi tempora rectissime ad norma dirigamus. Cum sedere aliquando cuiusda necessitatis causa iuxta quorudam solitariose cellam: audiui illos perdicu more intus summa amaritudine, & furore apud se corrixates, at in eius persona m,qui se laeserat,ianqua is prς sens esset,petulantissime insilientes. quos egone ultra in solitudine sederent , pie & fideliter monui: si nollent ex hominibus d mones fie/ti. Vidi rursus alios corde lasciuo, ac lubrico escarum nimietate distedi:qui mites se esse. de

blandos, at ut ita dixerim) amatores fratrusimulantes, persona sibi honestatis & sanctiseratis

SEARCH

MENU NAVIGATION