장음표시 사용
71쪽
sapietis domicilium occurrit. Anima, inquit. qus ypter deum pastori fide & charitate deγuincta est usq; ad sanguinem sustinens, nun quam recedet: & maxime si antea ab ipQ in suis vulneribus fuerit adiuta, sollati m ac beneficiis affecta:memor eius,qui dixit. Neq; angeli,neq; principatus,nem VirtuteS, Neq; crea tura ulla aliqua a charitate Christi nos separare poterit. Que autem ita colligata, & soli/data adglutinatan non fuerit: mirum Valde, si non frustra in loco moram faciti non enim Vers,sed ficts obedietis annexa est. Nec sane magnus ille vir spe sua frustratus est,sed direχrit,&43fecit, atq; obtulit CHRISTO immaculatas victimas. Audire libet sapietia dei:admirati l in vasis fictilibus inuentam.Admirabar ego illic praesens nouiter ex saeculo adue nientium fidem,& tollerantiam,ati in igno/miniis & contumeliis,&aliquado etiam per secutionibus insuperabilem patientiam: quas uon tantu ab abbate,sed ab eis quo , qui longe inlatiores erant:perpetiebantur. Iram aedi ficationis gratia quendam ex fratribus scisci/tatus sum,qui annos undecim egerat in mo nasterio: Abbaeyrum nomine: quem etia ma/xime iniuriis affici lare ab omnibus videba
nonnunquam Vero etiam ex mensa Emini
stris fugari. Erat enim frater ille naturaliter lingus aliquantulum incontinentis. dicebam
72쪽
ital ad illum Quid est Bater Abbacyre,quod
te quotidie es mensa expelli video:ac nonun quam dormire incoenatum c mi ad haec ira respondit. Crede mihi pater. probant inem tres mei: Utrum monachus esse cupiarriano vere id faciunt.quam ego patris, aliorum4 i tentionem no ignoram aeuissime ac sine viva molestia omnia tollem:& ecce quintumdeci mum iam annum ago stud cogitans:sicut de ipsi,quado monasterium ingressus lanu mihi dixerunt: quod vis ad trigesimum annu ronunciantes probare solerent. & recte quidem pater Ioanes. sine probatione enim auru non perficitur. Hic igitur egregius Abbacyrus, socundo anno postquam adueneram in mona sterium:migrauit ad dominum:hoc patribus, cum deficerei,dicens, gratias ago domino. δύvobis patres:qud me ad salutem meam tentastis iugitetit,ac enim ex causa immunis a tenκtatione d monum hactenus masi. Quem etiatanquam confessorem cum iis, qui illic obie
rant, sanctis dignissime squismus pastor se
peliri iussit. Detrimento non minimo amiacio probitatis smulos: si virtutem certame4 Macedonii qui primus erat monasterii alaconus: monumento silentii sepeliam. Hic dile, ctus domini aliquando imminere sancti Epiphaniae solennitate, abbatem ante duos dies obsecrati ut se propris necessitatis gratia Al xandriani
73쪽
Io SCHOL 3 xandriam proficisci sinereri citius tame se ob diei festi ministerium,& pr parationem reditaturum spondens. Igitur infestus bonis omni/bus diabolus diacono impedimento fuit: ut dimissus ab abbate ad monasterium die statuto sacrae solennitatis non rediret. Igitur post diem unum peractor festiuitatis reuertentem abbas amouit a ministerio:atq; in Vltimo in cipientium constituit ordine. Suscepit bonus Patientiae diaconus,mrtissimus tollerantis archidiaconus patris verbum. ac sententiam
adeo abis Vllo moerore: ut quasi no ipse,sed alius videretur increpitus . Igitur,cum in tali ordine dies quadraginta peregisset:rursus illuad pristinum gradum reduxit sapientissimus Pater. intem item post unum diem archidiase conus obsecrat: ut se in eadem ignominis hu militate restituatideliquisse se graue quiddamati infandum in ciuitate asserens.Sciens autelanctus hunc non vera prosequi:sed humilitatis gratia istud inquireretces1it operarii honesto desiderio. Vidisses caniciem Venerandam degere in incipietium ordine.*ncere Omneri Vt pro se orarent, deprecantem . Cecidi enim aiebat,in fornicationem inobedientiae.VMihi tamen humili reseruauit hic magnus Macedonius: cuius rei gratia ad hanc propositi humi litatem ita sponte accurrisset. Nuquam enim.
inquisiita me bello omni levigatum sensudo
74쪽
uini o luminis dulcedinem in me ipso vidi.
ut nunc . Angelorum est non cadere: forte. Vt aiunt quidam non Valentium: hominum Vero cadere et rursum l cum hoc contigerit. surgere: d monum vero tantummodo, cum semel ceciderint: nunqua penitus resurgere. Is aute,cui monasterii dispelatio credita erat: hoc mihi enarrauit. Iuvenis,inquir,cu essem:
atq; in cura animalium degerem: contigit ut in grauissimam animς ruinam prςcipitarer . Ego,cui cosuetudo erat nihil Vnquam in coodis Muea tectum seruare: apprehensa cauda. quam finem operis appello: medico mox fa cinus meum denudaui . Qui serena facie sub fidensaeuiter maxillam mea feriens, Abi, inquit,filir ministerium4 tuum,Vt prius, exe quere,nihil penitus metuens . Ego itaq; fide firmissima roboratus,paucisn diebus sanita/tis mes certior factus.Viam meam gaudio simul & tremore plenus curreba. Habet omnis creatur ordo ut aiunt quidam) differentias plurimas. Itaq; quoniam & in illo fratru coe tu erant profectuum, sentetiarun, o differentis: siquos forte pater sanctus ostetationi studere denotasset: cum Rculares ad monaste
rium adueniebant: hac eos arte curabat; con
tumeliis illos in conspectu aduentantium afficiebat: ministeria4 illis ignobiliora iniuge/bat.Quo illi increpationis genere ira sanabaμ
75쪽
I o s C H Ο L 4otur: ut iam, siqui ex sinato ad monasteriu venissent: aspectum eorum cursu fugeret: erat liucundum spectaculum videre ipsam inanem gloriam seipsam persequentem, homines rugientem.Noluit me dominus ex eo mona sterio absq; viatico orationum sancti cuiusdaviri demigrare: assumpsith inde virum septimo die antequam pronciscerer,per cuncta mirabilem,Menam nomine,secundum post abbatem in monalterii regimine: qui annos iaquinquaginta &nouem egerat in monasteχrio: omnem coenobii administrationem executus fuerat. Tertia igitur die celebranti
hus nobis consuetu pro dormitione tanti pa tris officiti,subito locus ille,Vbi sancti viri corpus iacebat: miri odoris fragrantia impletus est. Permisit igitur magnus ille loculum . in quo repositu erat sacrii corpus: detegi . quod cum factu esset: Vidimus omnes ex illius pilosissimis plantis veluti ex duobus fontibus unguenti manare suauitate.Tunc ad omnes monasterii magister conuersus,V idetis,inquisivi fatigationum eius ac laboru sudoreS, quasi re
Veravnguentu pretiosissimu Oblati,susceptilae Deo sunt o Multas quide & alias huius bea/tissimi Menae virtutes nobis loci illius patres referebant. Dicebant vero & istud: quod volens aliquando insignem illius pater monasterii, probare patientiam,reuersum ad monasterium,
76쪽
C L Irium,prostratum m abbati. & benedictionem Dcunau consuetudinein suscipere Orantemai vespere usq; ad collectae hora ita illum humi iacere prostratu piniferita Tunc vero iam ilIuhenedicens.& veluti ostentationis gratia citae cta faciente impatientissimu obiurgas, erexit tande.Sciebat enim sanctus, quam id fortiter ferret . quocirca & istud ad cunctoru sdifica tionem spectaculu edidit . Huius vero sancti
Mens discipulus qui magistri omnia plenissime nouerat:& de his certiores nos reddere solebat: cu illum curiosius interrogarem:an ante abbatem ita .pstratus somno depressus fuis, set ρ asseuerabati illu sic humi iacentem psal
terium omne cecinisse. Non omittam sermo
nis nostri coronam etia psenti illustrare smaγragdo. Moui ego aliquado quibusda ex illis fortissimis senibus de solitaris Vitae quin qu instionem. Illi vero serena, ac subridenti facie isto ali placidissimo gestu alui ad me . Noso pater Ioannes,terreni cu simus: terri etiam propius vitae institutu cepimus: illud confluenire iudicantes: ut pro mensura infirmita/tis nostr etia bella subiremus: satius esse exiis stimantes cum hominibus luctari.qui aliqua do quidem efferantur:aliquado Vero mansuescunt: & resipiscunt: si cum dςmonibus: qui aduersum nos semp armatur: & quiut. Alius vero rursus ex illis sempiterne memorandis
77쪽
Io SCHOL rviris cu me in diro plurimum diligeret:me o familiarissime uteretur ι mihi semel placidio sime dixit. Si re uera sapietissimus cu sis,este ctum Virtutem, verborum eius, qui dixit: iomnia possum in eo qui me comrtat,C H R I STO: tota animi intentione complexus es: si spiritus sanctus castitatis rore, ut olim in vir ginem,ita superuenit in te: si uirtus patientiae altissimi obumbrauit tibi: accinge sicut vir lumbos tuos obedientis linteo: & a quietis coena psurgens,in spiritu cotrito fratru pedes laua:immo vero abiecta mente, Datrum pedibus aduoluere,statue in cordis tui ianua scire ros ianitores,oc vigiles. neisuperabile,atq; immobilem mentem in corpore huc illuc ldistra .exerce in membris agilibus,ac mo
bilibus intellectualem quietem: ait id, quod
miracula excedit omnia:esto a medio tumul
tuum impavidus animo: restringetlanam linguamme ad contiadicendum facile desiliati pugna aduersus hanc rabidam domina in die septuagies septies . affige in animae ligno, quam cruce dicimus: icudem: videlicet mentem Vt per alternos mali R ictus & crepitus percussa ludibriis, A maledictis, irrisioibus o lacessita iniuriis asthcta,infracta & in nullosa,seu dissoluta perseverans, tota lenis & pla na,immobili,q; persistat. Exue te Voluntati, bus tuis,Vt confusionis amictu:at his nudus
78쪽
e L I stadium pietatis igredere Indue, quod rarum est,& difficile rueniri potest ad certaminis magisterium inuiolabilem fidei loricam: quam nulla iam infidelitas ditatuere, aut vulnerare possit. Contine freno pudicitiae tactum impudenter prosilientem. Reprime perpetua meditatione mortis oculumme horis singulis magnitudines ac pulchritudines corporum cu riosius intueri veliti frena iugi tui ipsius cu. ra cutiosum animum:qui, dum sui negligens est, fratrem semper coaemnare vulti omnela dilectionem.& misericordis assectum ad pro ximum Moere semper ostende . In hoc enim Vere cognoscent omnes amantissime pater. quod CHRISTI discipuli simus: si in unu congregati dilectionem habuerimus adinniacem. Huc huc rursus, aiebat amicus Optimus. huc accede nobiscum o vni comorare,irrisiones horis singulis,ut aquam viva bibe. Nam cuncta,qus sub coelo sunt,perscrutatus,tucun da & laeta sanctus David nouissime omnium hisitans aiebat . Ecce nuncquid bonum c aut quid iucudum mihil sane aliud, qua m fratres habitare in unum. quod si nondum huiusmodi patientiae, & obedientis tam praeclaro bo . no dignati sumus: reliquum est,ut infirmita rem agnoscetes nostram,procul a' certaminis stadio insolitudine stemus rati huiusmodii amittas beatos confiteamuneis patientiam
79쪽
Io SCHOL 4a imprecemur . Victus sum fastor Verbis opti
mi patris, ac pr stantissimi magistri: qui mihi
euangelica,& prophetica authoritate, ac lora ge amplius syncerissimi amoris iure repugna/uerat.Ex quo factum esti ut sancts obedientie absis ulla controuersia iam palmam non in uitus darem. Vnam adhuc perutile beatorii illorum virtutem memorabo: ac Veluti ex paradiso exies ad ineptam rursus, ct dumosam, ac inutilem orationem nostram remeabo.Adorationem plerunt stantibus nobis,animad uertit pater sanctus quosdam inuicem collo/quentes,quos ante fores ecclesilae statuens,iu
sit ut perseptem dies cunctis intrantibus, &exeuntibus prostemeretur, siue illi clerici, siue presbyteri fuissent . Considerans autem ego quendam ex fratribus ad psallendum caeteris attentius adstantem, ait in principio magis me hymnorum, veluti ad quosdam nutibus suis 3c facie loquent rogabam: ut mihi quid sibi mos ille,& nutus Vellet,aperiret Qui pro desse mihi cupiens,nihil l abscondere decerγnennEgo,inquit, pater Ioannes cogitationes meaS,& mentem,atq; animu colligere a principio collectae consueui:dc coram conuocatis eis acclamare . Venit adoremus: & procida/mus CHRISTO regi ac deo nostro.Eu voi ro,qui parandς fratribus refectioni prserat:tu curiosius inquirerem;hoc facereanimaduerti: f a ad cuius
80쪽
C L Iad cuius latus cum appesum cingulo breuem libellum cospicerem: didici eum quotidie co
gitationes suas in eo notare:has et Onanta pa stori annunciare solitum. Non solum autem
illum, sed & alios qnamplures id facere ibi/dem conspexi.erat enim id ut comperi patris sancti mandatum. Expulsus est aliquado a' patre Vnus ex fratribus:qui apud illum proximustum,Vt nugis & loquacitati deditum crimi natus fuerat. qui ad monasterii ianuam septedies perseverans orabat, ut ingressu simul, &Venia potiri mereretur: quod cu didicisset studiosus animarum custonnihil omnino sex ilIis diebus illum comedisse explorasset: hoc illi denunciat: ut si omnino habitare in monasterio vellet:statuendum se sciret in poeniten tium ordine.Cum igitur hoc libenter ample cteretur poenitens: iubet eum pastor ad separarum peccata lugentibus monasterium, dedu ci quod & tactum est. Quoniam vero se obtulitoccasio ut dicti monasterii mentionem D ceremus:pauca de illo necessario diceda sunt.
Locus erat uno tantum lapide i magno mo nasterio distans,carcer appellatus,omni mor tali consolatione destiturusino illic unquam, fumi vapor apparebat:non vinum,nodleum
ad cibum,non aliud quicquam,pr ter panem, dc minuta olera . In hoc siqui post supernam Vocationem deliquissent:ita eos claudebat paten vi