장음표시 사용
101쪽
Eheul quantus equis, quantus adest viris Sudori quanta moves itinera Dardanno
Guniit Iam gutuum Pallas ct negida
Nequidquam, Veneris praesidio ser ,
Pectus caesariem, grataque seminis
Imbelli cithara carmina divides: Nequidquam thalamo graves Hastas et calami spicula Gn0sii Vitabis strepitumque ut celerem sequi
Aiacem: tamen, heu serus udulteros Crines pulvere collines.
Eheut quantus equis. qtinnsus sileaeriris Stidis. Heu heu, saepe n Bur- nannis commendulum, in meliores MSS. non apliaret, et videtur magis esse librariorum commentum, qum
veterum manus. II Oudendorp. diligentissimo ostendit ad h. l. quam nNNOtutionem, ut saepe alias, adiecit Appuleio suo, in quo hun edita exstat Metam. p. 533. Ctirrusque ei r tibiam ps f. In MSS. antiquo rahitim. Vid. Oudendo . ad Appul. Metam. p. 596. V. neris prnesidio feroae. Graecia
veniet, coniurata nuptias tuas runn ere. Tu eontra ferox eris, Helenum non redit .
Imbelli citharo eormina dirides. MSS. Franeh. In hia n. Cithara -- heuia ea est, qua non, ut Achilles, ἀγιωων κλεci ci ροῦν canebat, sed grata seminis, Ilelenae. Do his ver,ibues vid. Contaren. Vur. Lect. cap. XXVI. et Wernsdors ad IIimer. Eclog. p. Ill. Gnosii. Alii Gnossit. Cnos sit. SexMSS. Gnosii. Propertiti. s. in. Lucan.
59. II e annotavit Oudendo ius. Tramen, heu serus Gutit eros Crines p .irere collinea. Iungenda sunt: tamen , heu sertis. tidialteroa sq. Λliquando tamen moriere, sed . quod dolendum, serus. Num inutio prius te cisum esse os orietini. Ita quoque intelliuebat Oudendo ius et iam Acrotnia eorum dolorem dixit, qui eius eat stiperierunt, aue erere . quin, qutin timud inertisti. --, inruo perierit. Et
hinc defendi potest, quod legitur in
Valer. Flaeei II. 294. mutato tumen interrogandi signo in signum exclu- mandi: Minimus, heu sertim. Furiis Meltias utinam tarn prius solvissemust Nune in liaee mula servati sumus. Fluce . ut iam aliquoties diximus. t twriwtuus Horatii imitator. Aug. Meinelitus annotavit: ΡHuis, ut vulgo necipiuntur, repugnare videntur prae- eodentibus nequistitim ritabis Atticem, quibus si sublieitur inmen aertia con- Iines crines, haec emergit sententia: quumquam frustra vitabis Aiacem, tumen Occides. Itaque sie interpretari malim: seruis quidem, tramen contineaerines. Similiter particulam tramen i insuit Lucretius III. 553. Seu framen inpureo linentitur tempore stibi. id est. quamquam Pario terntUre, inmen lincuntur.' Hic rogo acutissimum Mei nerium. an necessarium sit repetere neutit Mutina, nec fiusificiat: quamquam vitabis Aiaeem. tamen collinea erines 3 De particula inmori nuper in Mnemo.
syne Loidensi nonnulla seripsi ad Virg.
102쪽
Non Laertiaden, exitium tunc Gentis, non Pylium Nestorii respicis 3 Urguent impavidi to Salaminius
Teucer, te Sthenelus sciens Pugnae, sive opus est imperitare equis, Non auriga piger. Merionen quoque Nosces. Ecce furit te reperire atrox
Tydides, melior patre: Quem tu, corvus uti vallis in nitorii Visum parte lupum graminis immemor, Sublimi fugios mollis anhelitu, Non hoc pollicitus tuae. Ira n tu diem proferet Ilio retronisque Phrygum classis Achillei
in MSS. V s. legitur etivus. sed notio crinium pulvere eoi i orum sinquo verbo simul annotiis intelligitur. lnam pulvila solus non eo linit erines magis convenit cum imagine morion. tium apud Homerum et omnes Imet .
Et si Paris in proelium iret, eultus istos deponebat, seque, ut alii, arma. ibat. Alius erat in bello. alius in tha. Iam . Vid. Homer. Iliad. P. aan. etas l. Deniquo extremo tempore sortem lso gessit, inque acto caesus est. Cons. l
Non Loertinaen. Alii num, ni edidit Foa Atque lim meliuq videtur. Num respiei Non vides post tergum tibi instare. et perniciem moliri patriae tuao Uyssem et Nestorem' Uaee non proprie de pugna, sin translato neci pienda sunt, de dolo et consiliis utriusque Graeei. Num respici, ut Viruit. IV. Aen. anu. Num fetia iiDyomti;
nostra' Gravius hoe est . quam non in . o missρ. Ibi in MNS. eaedem voces tur.
Exitium tune Gentis. Alii stenti.
Oudendori'. maris vero simile putat. librarios mutasse senti in gentia, quam contra. Ipse paucis eam rom attigit ad
Iul. ob m. de Prodigiis pag. m. Vidd.
interpret. ad Sil. Ital. V. mo. πιοῦ. tium trepidis, letiqtie et arenis aere. o mi an siehnetis rent. De exitium et Meidium vid. Drahenti. ait Iav. V. 18 Vortis in altera Vistim prarte luptim. Dubito an hare sit vera lecti . Alteria pura Trallis. pedestro est, eone endum Prudentio Perilat. X. 846. De parte eampi ex altera. Sententia est . qua-l lem melius expressit Ovid. II. Pont. I.
Mem ennem longe risum iustit nons.
Qui loeus ridicule serit,itur in Curna. Hildeberti pag. ia49. Mepe eonem tonstet risum iuuit Annis. Totum istud Ilii .l dohorti tamen ex Ovidianis vorsibus
eonflatum est. Dieit antem Ovidius love visum. non tonoeytiit. ut acropii Can. ne eter ait Avian. sub. XIII. I eundo diem projeree Dio. Nereus h e vaticinium soli Paridi dixit.
Iamque satis indieaverut, Troiam csse perituram. Iesia vero: I is tiret M.
103쪽
mos Ilitiens post eor tis hyenus, magis supiunt historiam . quam vati cinium. in quo res suturae non tam di ortis verbis significuntur. Iulia eicissis Iraetin Iehillei, pro isti Aehi lis, tam ridiculo dictum est, ut sano homini in montem Pnire non possit. Cl Aia interdum pro rinas inrii ponitur. Tacitus II. Hi st. lim. Ipse rinrennam devertitur, priae-Ioaeto elim,em ni suti ui. Et puppes. Virg. VIII. Aen. 49I. frae namque 'remtint condensne Iitore puppea A; δε-que ferre iubent. Sed ea non sunt si milia iratae classi Aelii illis. diem Ilio proserenti. Nequo serenda ost repotitio Ilitiens tam prope iit, Lis. Violata est lex versus Glymnoi, i, sito iunia troebaeo pro spontineo. Num ultima syllaba xtra caesurum non producatur. Oudetulo ius h. l. disputat contra Brou khus. ad Tibull. I. T. n. et Dravonh. ad Sil. Iial. IX. 555. uni. eum locum a Droukhusio luridatum , qui hue saeiat. esso Senecae Med. III. Vistoria is te perfidi annonis in s. Sed nuctoritas Senecae non multum vvlotad defendendum Horatium, et ultima syllaba in annonia, non multum abitu diphthongo lauro Ondendo ius hieleui volebat: ioni, Per mens domoa. quod erat in paucis Mess. alii ennio . rviat rbnriens. alii Mur nios. Sed tilia sunt in his versibus, contruria verituit neutro et historino Homericae. Cltissis Aellillis stabat in litore sub duein. Huius classis in bello tum nul lus usus erat. Pugnabutur in terra. Tum solus Achilles ira servebat. Nolus est it . ne sui in proelium irent: idque Myrmidonibus valde invitis, et eum propterea culpantibus. Vid. Iliad. II. DO ubi Aehilles eos. duee Patroclo contra Troianum exercitum profecturos, ita alloquitur: Nunc memores estote illius. quod per omne tempus irae meae saetae dixistis. Τόμιε, Πηλεoc vii. χολου usos' ετρι ρε Murri'. Nuλεές, or etrasea νον- αἰν Ixsic cisxoa rnc ἰrti; 'onc An, qui
ita ineusahant Achillem. diei possunt cum eo troii ' At quamdiu ira Λehit lis illam protulit Ilio' Ex assuto centone di res saltem aliquot annos. Troin tamen mas eortia hyemes cremabitur:
poeta Horatium feeit direntem. Sed tota Ilias complectitur minio dies quinquaginta et unum anni postremi, quo Troia obsidebatur. Decimo die Achillos iram concipit, vigesimo septimo deposuit: vid. Π nisi Exeurs. VIII ad librum XVIII. Sunt igitur pauci admodum dies, qui valde exiguum moram interitus Troiani secerunt. Atque omnes aMQtae diuturnitatem belli. non truo Aehillis. sed Deorum di seordiis et virtuti Noetoris tribuerunt: Hoetoris.
cum quo sura Troia sepulati est . ut dicit Ausonius in Epitaphio Heroum XIV. tibi vido Tollium
CARMEN XVI. O matre pulchra filia pulchrior,
Quem eriminosis cumque voles mi dum CARMEN XVI.
ueni eriminoris cumque rosea min Inm Pones inmhia. Modus ponitur ium. his. si Horatius non plures scriberet Qui modus tu natur eurmiui tum uti- soluto, quod nil puellam miserat, quod illii in munitiuμ hutielint. nian intelligo.
104쪽
lonos iurabis, sive summa, Sivo mari libet Hadriano. Non Dindymene, non adytis quatit
Interpretes modum explicant inem. Quid tum' Finem pone, et modum liones . nihil disserunt. Noe loco ali.
quid requiritur. quod significat d. obis,
ut nihil omnino stipersi . Modus et finis i inuntur rei, quilo nil hoc ipsum tomi'uq continuatur. Iliarat. I. Curati. 24. Qtiis δε iderio sit pudor, citis moduA.
urti modiam. Ovid. IV. Metum. 258. Venerisque modum athi fele in i m. Statius II. Silv. s. 2. Dorymis qtii quis discriminti ponis Linuenia que modos. Ubi malim ii uendoque modos, ido,t, tempus brevius vel longius finien . di lueius. Symmachus Epist. I. 47.
Memento metindiue tune modum m.
nere. Rustiea sint et inevita, quise lio eris. Sic etiam ponitur sitis. Luem
rum Alexandri intelligitur. Silius Ital. I. o. de Geryone: cui mnere inem
Non poliau mors tinti. Hoc erit eicendisnem. Ut Seneca Auam. MA. Aude quo Piliae ponere friem. v. Cori. ad
puellue optionem. etiarando Tella eum desinere inmbos eriminosos scrihere, efferiptos tibolere. Sensit tritur num. disseultatem, non expedivit. Nam sa-cies me desinere, et scriptos abolere. in uno illo modum pones non contin tur. Atque hine oriretur inlis sententia: sive me, sivo scripta nam velis comburere, sive aquis submeruere. Prae. terea non opus erat in Palinodia pol liceri . se nunquam iterum tales Inmbos esse eoia si ituritur. Horatius fori. l,oro potui it Qtias criminosis cumque
roles mouia Poentis puriabis. Modieriminosi sunt iambi. Nam . ut Strul, ,
κυλοι : vid. ad Terent. Maurumi p. 67. Et parum gruia est h. l. men tio iamborum . quia Norui ius mox confitetur se suum seriorem tu iam Aeeteres misisse. Dubitavi quoque an Comment. hic non legerit lumbis. Nam dicit: Scripseriae titilem inmhicis rosi-hua: qui pes Itimbias vehementitim Ufert, inree iota Dialde ne mmodus. Nisi potius legendum Sit qtiis pes Inmbi . Prima autem caussa loci adeo eorrupit
ptum pro poentis. Quo iacto, Omnia mutari debuerunt. Pti his et iambis in MSS. nihil sere disserunt. Pti re powntis , quum proprie dictum sit, etiam os tendit Prieaeus ud Appul. T. III. p. 382 Non Dinomene, non ti otia quratis. Adssis. dicunt, pro ira tiosis. Incola
PFibius, qui Pytho, Delphos inliubi
l trit, Apollo. Exqui,itius tamen, qui incolit mentes Meerdotum. Huee inter prete i. Non credo numen uliquod iiiii upitullari incolam urbis, in qua pr-l cipuo habitare putabutur. Nusquam legi v. c. In M Delius, Incolia M.t miti, Atheniensis. Homines liOtius in-l telliueremus, non Apollinem. Iunonem,l nec Minervum. In Iti mentis. pineuitl D Oruillio ad Charitonem p. 527. oti Burna. ad Valer. Fluce. IV. Argon
445. non Ondendorpio, qui idoneum huius locutionis exemplum desiderabili Solvit has diiseulthios II stertiusti . qui ha annotavit: Ρcerussime lenen. dum : noli. Pythius ineola uunt. Grae eis enim eximie g. i)του interior templi Delphiei recessus. Gratius CFneget. 438.
105쪽
Non Liber aeque, non neu tu Sic geminant Corybantes nera, Tristes ut irae, quas neque Noricus Deterret ensis nec mure naufragum
do ius annotavit Inscript . apud Spon. Miscellum pag. M. et Fabreit. p. 789.
ubi Diana vocatur. HI rurum De nemorum ineolia. Sic enim legebat vir illo, in numis et inscriptionibus explieandis etiam diligonior versatus. Λdde Minut. Felicem initiv. p. 65. Temples sunt Minois ti votistia numinibus ineolis. Claudian. II Rapt. Proserp. 2IO. Seu tu stin inela titulun iis Dindymn Giallis In lis. Sed verbum notiti t. Q -- tu, ut Seneca Agum. 588. Iliades, na os renn Phoe s etianti . Lactant. II. 14. Spiritus tenties quatitini men ea furoribus. Mein Aio iudico, non probare debuerum Hemsterhusii coni turam. eommentarii loco esse Plutarchirati de Orae. Des p. 4 4. τὼν Θεον
tis haud ita saepe quatit . et Maiiperbrevi admodum tempore quatit, recte diceretur meritis istius ineola. Ineola inibi longiorem moram signiscare videbatur. Noveram solitas in hae reformulas: Λpollo mentem sacerdotis suae in mi, Metiptis, tenet, inridet, implet, similia, inratie non videram. neque in M. Si vero Dei ineoliae fempli appellantur, mora longior ipsa in- tolligitur. Ergo et sodom sibi in templo leuunt. IIinc illa figurata, V. e. Ovid. III. Pont. s. m. Iustitiam Cac-sar Iam pridem postiis mentis in aedestine. Claudiun. II. Laud. Stil. M. Fidos Coria. rvo destibi re leuetis. Talueor et mentem Deus recie in Dr e. eorum quo in Iti esse diceretur. minus recte per aliquot minutus uniuμ horae
particulus in iam diei putuitam. Christiani seriptores istum imauinem Dei montes piorum hominum, ut temptu.
incolentis, non iunoratiunt. Vide v. c. Prudent. II. contra. Synam. 24s. ubi DeuA: templum men ta timo. IInec domus ni fa mihi esse hsee me pulcho. rinati sedes Aeeipit, aeteres Me eAt .
que ho/pite diona. Ibi is in me quidem non offenderet. Prosper Tiro Epi. gr. 81. de Deo Guem templo in
Oudendori ius non probat, quia Corybantes si geminant nora, itim antea monte
perculsi sunt Emendaticinem nenti. etiam refellit num Gratii Cynog. 43'. sed iis vr mentis, dicit u
stertiusius, quibtis eos muxime NYDων. quin rerissimum putem. Et sane est emendatio verissima. Sed nondum Omnes difficultates sui oravimus. Locum
excutiamus: Non Cybele, non Apollo,
non Bucchus, non Corybutilo, sic qua. tiunt mentem. ut iristes irae.'' Quo. rum mentes quatiuntur 3 Sacerdotuma Deis. Non item sacerdotum n Corybantibus. qui ipsi sunt in Motes. Ergo cogimur ita accipere: Dei quatiunt
montem Aucerdotum, Corybantes Diiorum , qui spectant et audiunt. Quod Pulicies, credo, Plae it. Aliud prueterea me ostendit. Furor a Diis immissus ost terribilis. Inm speetas hiculiquid liuie tanto surciri saltem non dissimile; memorantur sacerdotes, qui aliis furorem iniieiunt. quod iam minus est furore divino. et memorantur sacerdotes eiusdem Deae, quae piaullo
ante dicta ost qutitere mentem sacer. dotum suorum, hoe e t, Corybtin tim.
Quapropter mihi arridet ingeniosa trunsi Milo Nanndoni. Dindyinonem ad suos
Nucerdines retrahentis. Vero similli. mum est. Horatium dedisso:
106쪽
Non Liher seque, non noti quatit Mensem sisere fiam ineola Pythius, Non Dindymene. non ei ncutia stemtanni Corybrantes aerti.
Non Bacetiuq ita quatit mentem Barcharum, non Apollo sacerdotis Pythiuo, non Cyhele Corybantum, tum
quum aerii situ ingeminant, et in summum surorem venerunt. Meinehius Bonileium sequitur, nee laudat at aeuta,
Vticos, praeter pronomina re et me. nunquam elisit. Si verum est. et Mein kius sine dubio probo exploravit, quod dixit, nihil mihi super l, ni,i ut simpliciter mo illud non cogitasse fatear
Nee stieetia i D. Burm. aecipiebation m clo fulmine. Do qua re Certa.
tum ost in IIist. Reip. Lit. T. VII. P. 69. et Τ. X. p. 2M. in quibus, aliis. quo simillhus libris varia Horatii loea
tractantur, sud ita plerumque, ut purum inde ad veras loetiones et meliorem poetao intelliuontiam lueremur. Ut h. l. vel solum illud ipse Iupiter suadet ne, quod antecedit, huc reseramus. Ne ipse quidem Iupiter est initium
novae sententiae. Bumanniura etiam
resutat Oudendo . roserens lynem ad tormenta et crueiatus. Eo iudice. Hinratius tum potius seripsi ii : Sue ome imi. Fertur Prometheus ti ere principi. Parenthesis quaedam, quae eoneitatum totius carminis cursum ingrato imp
dimento abrumpit. Equidem Horatium non agnosco nisi in illis ingenii monumentiis, quae tum aptu et rotunda sunt, ut nihil demere possis. quin elegantiam minuas. Quod in longo opere coneo-ditur, ut lMeta interdum obdormiat, hoe ei non eone itur in Carminibus, ad quae componenda spiritu semper recenti amatus rapitur, nee taedio saligatur. atque Horatio, auctori Epi,to. tuo ad Pisones, minime omnium mil- ceditur. Tolle hos ver,us, elegantia
carmini η augetur . et Omnia optime cohaerent. Irae Thyesten eum gravituto
repetitur post illa tris es tit irae. Quid de ipsa Promethei subula di mus, quuetali modo ornata, nu quam alibi M. currat ' Si revera apud auetoros Graecos exstiti et . non dubito quin aliqua notitia, vel iter Horatii selioli ius. ad nos liervenisset. Fuit interpres, quiumrmartit, hane sabulam esse elegati, inventum Stesieliori in Palinodia Holenno illata, idque e Stare in Fulgentii Mythol. lib. III. cap. I. Sed in toto illo Fulgentii eapite noe vola nec
vestigium huius rei apparet. Et eruditi interpretes plus tribuerunt imitationi Stesietioreae Palinodiae, quam quum est. Si quis verba Aeronis
eonsideret. is videbit, hoe tantum voluisse Grummaticum: Hortititia acri.
rtit: in tenetis Stesichorum p tam, quirit ea titionem scribens Helenne meea- tua est, et postea. laticlem eius scribens, oculorum auspeettim recepti. Hace
sunt ipsa sere Aeronis verba. Imitatii igitur est, quod, ut Stesichorus, sic Horatius serii it Palinodiam, et op protrivi reeuntiarit. Plaetae quidem eam sibi sumsero licentium, ut in subulis nonnulla mutata ad suum consilium aceommodaverint . sed hi veteres
Graeci, non Romani. Ipsa haee do Prometh , hominem fingente, sabuli varie a variis traditur: quve vero hielegimus, magis sapiunt ingenium in. bularum Λ oliearum, qu diu post
Phaedrum lepidi homines frixerunt. Ipso Phaedrus lib. IV. sab. 14. imus si Porsona Promethei, quumquamne hoe quidem sine exemplo, ut videtur. Si denique singulas horum ver-
107쪽
rectis purticulum uri liquo D ectam, et insani leonis
Irue Thyesten exitio gravi Stravere, et altis urbibus ultimue
Sictore caussae, cur Perirent Funditus irnprimoretque muris Hostilo aratrum exercitus insolous. Compesce mentem . Me quoque Pectoris
Fervor, et in colores iambos Misit furentem: nunc ego mitibus Mutare quaero tristia dum mihil ius recantatis amica Opprobriis animumque reddas.
Νuum partes exploremus, non reserunt una particula undique defeeta. deinde elegantiam nec perspicuitatem Ilora- coniuncta. Num vvrii asseetus suis quilianana. Perspicuitas autem pinoeipue quo locis suere dilatributi, ut ira sis. in nova fictione requiritur. Cone res inueho. Detiique vis imis ni Donis vix Promethaeus. Nemo perspieit, cur tan- l aliud quam robur signiscare Poterit.
dem eoactus suo it addere illam parti- l Ego suspicor hane subulum, animiculam. Alia res est in Plutonis Prim i caussa, ab homine Christiano sui etagora M. ubi. postquam Epimetheus excogitatum, qui in limo princise G. Iλada ν ah Hν xaravaλω c riae e-ά- gitabat Adamum. Hie Onim in libro Sa μιιο εις τὰ ἄλογa. Prometheus claro- pietatine voentur πρωτοπλώστoc. Graeci. ἐχόμενoc, κλέπτει 'Noaiστου aetii quamquam homines ni pellent πλώο- 'ΑΘηνῶς νὴν ἔντεχνον σοι γιών et ν πυρἱ. Marci πηλον , Adamum aliquem, e quo Sic in Λnacreonto Caran. l. Natura genus humanum sit Ρropagatum, igno nisia distribuerat inter animalia et rant. Prometheus non unum e limo viros, et, dum non haberet, quod se- finxit, sed plurimos, totam aetatem minis daret. dedit pulchritudinem. I r. Vocabula Chri stiana πρωτοπλactroc. liculam undique desectram esse ex vu- γη τωρωνoe, similia, explicavit Sui-riis animalibus. admodum obseuro con- cerus in Thestium Eeclesiasti .sei debet ovemplo instini leonis. Quodsi Tentne i in dulci iurent a. In ab tvero Prometheuq timorem depromvit amat, uno II S. Fran ker uni liubet ἐn- lepore, astutiam a vulpe, iram a leone, dulei, quod coniecerat Waddelius. Stot- ut dicit Comm. Cruquii, sunt hac pur-thoum. in Aetis Literariis S ietati-tietiliae undique defeetae, non una par. Trai tinae T. III. pag. l . volebat: tieulis. Neque unim intelliat i,otest Tentori , hetit dialeis.
108쪽
Velox amoenum saepe Lucretilem Mutat Lycaeo Faunus, et igneam Defendit aestatem capellis Usque meis pluviosque Ventos. Impune tutum per nemus nrbutos Quaerunt latentos et thyma deviae Olentis uxores mariti, Nec virides metuunt colubrus
Xee Martiales hoeduleau lupos: Utcumque dulci, Tyndari, fistulit Valles et Usticae cubantis
Di me tuentur, Dis pietas men,
Et Musa cordi os t. Hic tibi copia Manabit ad plenum benigno
Nee eirides me utini eolia m. In uno MS. reperi eolubres, in rocontioribus relubros. Viit. Ouden d. ad Appul. Meium. p. 352 Schol. Statii V. Thel, 54s. eitat: uis Tiridis metutini eo.
ineis. Faunus sacpo venit in agrum Subinum, et seniper defendit aestutem. Haec non bono eonveniunt. Neque lonini tantus Fauni oreti Horatium erat lamor, ut nbsones quoquo in Lycaeo hoe oi beneficium pra inret. Forte lhoc ita exi, iri potest . ut dieamus:
Si Faunus veniat, tunc semper de- sonuit. ' Ego seriptum mallem: De. feniale nestntem evellis Ipse meis Tiastina per non uis. Oudendoriseus. ut Boni lotus, pr seri totum. Etiam per loca donsa. tibi sunt ferarum cubilia. Nunc et eo impune vagantur propter Fauni praesentiam. Haec praesentia aeque intelligitur ex voce impune, atque ultim tua et ruttia saepe sunt confusa : vidit. interpretes ad Sil Ital. X. 3l2 et Liv. XXVIII. 4. Ita Oudendor- Diues vulgatam lectionem ttitum reiecit.
109쪽
ute in reductu valle Cuniculue Vitubis aestuA, et fide Teia Didos laborantes in uno Penelopen vitreamque Cimon. Hic innocentis pocula Lesbii
Ducus sub umbra, nuc Semeleius Cum Mario confundet Thyoneus Proclia, nec metues Proteoeum Suspecta Cyrum, ne malo dispari Incontinentes iniiciat manus, Et scindat haerentem coronam Crinibus immeritamque Vestem.
positionem appelletur ruris honos. Credo Horatium seripsisse: ruris honorem Non ino adeo offendit Anplex illo eo. nitivus honorum ruris, in quo mutando viri Meti suopo suorunt nimii: vido v. c. Cori. ad Sallust. B. Iugurth. XXX. Sed honorem multo elegantius Puto Doeta et Deilis verborum eonstructio, quot secus est in vulgatis. Num m. pis, propter adiecturn benigno eornu, est Pen. Iam Dea non apte dieitur ipsa e cornu suo manare, sed illud. quod in cornu est, ei ndere. Horat. I. Epist. i2.28. aureastiora Italiae pleno fudit 'opia e v. Carm. Saecul. Apporesque beata plano Corin comti. Gualter. Λlexandr. X. p. 223. Cui opem p o mihi Copis eorriti μὰ f.
Copia tibi ad plenum e benigno comumanabit honorem ruris. Munure quamquam non plane sit verbum netivum, tamen quasi activo sensu accipitur. Norat. I. Epist. 19. 44. Idis enitia manare poEtiea mella Te solum, ut Grvc. ei. γῆν ρέουσnυ μιλι. Ovidius VI. Mettim. 3l2 Merramus etiamnum morin moria nanserat. Ubi vid. Hoins. Vidi
postea ad Virgil. II. Georg. 244. edi. tionis Heyn. primao loeum Horatii ita
seriptum: ruris honorem, sod imprudente Heynio hoe saetiam erodo. Nam mmparavit Horatii nci planiam eum Virgiliano ad piamiam. Honorea ruris. hoe est langes. herbas, flores. solia. illustravit Bumami. ad Gratii Cmog 37s. Dieuntur autem et honores et honor. Ilorat. XI. Epod. 6. December Sunis honorem Getieis. Nemes. de Aucupio I9. Cum nenatis omne atio viridi spoliati r honore. Avianus in Deseripi. Orbis 347 Nilus honorem Telltiri reparet. Ita aris iiDponimus honorem et honores. Caeterum Cl. Moserus putat neminem umquam dixisso mo tibi mrano horrorem ruriar quod enim diei. tur aliquis vinnure poetian mella, ideo valere. ut emnant qu i eri eo. neque vero is ea sponte quaesi sua inundat et alicui prMMai. Puto hoc eodem redire. Aliquis m ne mella, Copia monot rtiria honorem, mella effluunt ex aliquo. honos ruris emuit in Co-Pia, eornu Copiae: ditur hie tibi, dativo cominodi, ut serx itiis tibi ere- soli , alia. Die hortin ea in uno. Λlii disee. Quod placebat Burmanno. Oudendo . putabat eodem pertinere glossam Comm. Cruq. Repromittit amicao in agello suo se Lyricum earmen decantaturum. Benti. reeter nihil mutandum. Numquid est diseere M Te r
110쪽
Ν ullum, Vare, sacra vito prius severis arborem Circa mite solum Tiburis et moenia Cutili. Siccis omnia nam dura Deus Proposuit, neque Mordaces utitor diffugiunt sollicitudines. Quis post vina gravem militiam aut pauperiem crepat 3 Quis non te potius, Bacche
ullum. Viare, inera rite prius. lComm. Cruq.: Stitides, ubi rempetens ltempus est, ut nullam rarborem uritia, quam vi em ponne. Et hie videtur te. e vere. Ut Aero rere noro. Cuius I tionem. a nemine annotatam, miratur
Burinanti. ad Ovid. III. Art. Ioa. Iam secerant Fabricius, Pulinannus. viii. Ver non est in versu Aleaei.
πέλω. Nomina propria saepe corrupta lsunt in communia. Nuper, in Mi
mosyne Loidensi, Virgilio Eel. VIII.
I. reddendum eoni i - en erit un-quum, Galle, dica, pro ille dies. Reddendum quoque puto Tibullo I. lo. I l. Ttine Grai et a foret rusi, nee triri
Nossem Arma, nee audiosem corda mi-
nfe tibiam ' Quanto melius: Tune mihi ei a foret. Valai. Tibullus eleuium misit Caio Valgio Ruso. amico, Poetae epico, eidein Horatii amieo. IJoquo diligenter exposuit Estreug in Prososiographeia Horatiana Post ri . Omi,sum est participium verbi allevius. Λntiqui prosae seripto. res rariuΑ ita loquiantur. Sallust. Iugurth. 55. Neque post insIditio Ιω- ourthne effusti exercitu Praedrari. Cicero IV. ad Fam. 4. Post homiseritis, tu est, postquam armis dia. rep/nri eoeptum est de iure publico, nihil esse netiam aliud eum dioni nee. Magis hiae proprium est poetarum otwriptorum nexi recentiori . qui in eo
sibi plaeuerunt. Tucit. III. Iti,t. 49.
Antonina neettineturam pori innocen in
psal Cremonam Doebnt. Florus IV. 2. Nee titterior mortim feeit. Quis enim uriri post quinqua lepiones. Ovid XII. Met. 6M. Quoia Priamtia uiatiuera xeneae mas me sera maget . me si . Valer. Flace. V. Amon. IT. Pori clei rtibrique novissima eltiustria Aeotioris. Atque ea dieendi brevitas mulli A inter. pretibus fraudi fuit, miror Latine seieii tissimo Oudendorpio in Anthol. Bur-Iuun n. T. I. pag. 4 eos senitor oestana post fulminia pennas. Ubi volebat pro fulmine, idque probabut Bur.
mannus. Imo intolliger post fulminas talia, nunc gestat pennas oloris. Vine etiam explicandus euet Nemesianus in Eulog. III. 2 l. Verti Io is prolesiam etine post sidera eoeli S a Iorem Semeia ridie Ionia orti professum. Sola Semelo verum Iovis faciem vidit. Imst. quam illo Deus coelum reliquerat. Num alias sallebat in e1gno, tauro, et aliis figuris. Minus recte Barsitus et eum
eo Burinan n. a uerti meli interpretantur Deos. Selivi. Statii ad I. Theti. 25s: Non i reor illi elei uti, ubi mu-Intva adulteriti commisisti, eram tiliis enim maiesttire dissimulti a eoneum. his, nu Semelam rero proferatia numen
infrnati. Plura vide up. CDrt. l. l. Sallu tii. et Lucan. V. 474. ci VI. l 45. Quantopere Graeci recentior hoc u upraepositionis μιria delectati sint, praeeipue Ili merium, d uit ad elim Iucrnμ- dors pag. 4s.