장음표시 사용
91쪽
motriciumque. Hunc es in omptis Curium cupillis il in sello fulit 'rem illum
otiinistitque animNe prodiste, Gatio. itine. Ubi Ciosanus ni in annotavit. Gratus insioni refertim Ctimena. Non tomero si mendum quod Vander uret in suo MN. invenit Graecos. Nam quod ille putat. ita correxisse librarium, quia favebat partibus Cinciuiorum, hoc io- una magiη videtur, quam verum. Nam librarii illorum temporum non tam do.cti erant. et Romanam historiam, quam, lvis Romae viventes. vulgo ignorabant. Multo prius Geneeos mutassent in orti ros. Et cur poetas hic nileo strutus esset' an, quia Regulus, Scauri. Paul-lu Romiliuq ot Fabricius meliuq dei atria o orit meriti. piam CurinΜ et
uenus 3 Quia erant, qui scriberens lGeneratis, hine facilius oriri potuit uentus. Vid. Drati h. ad Sil. ItalIV. 495. et Cori. ad Luciin. I. 267. Cueterum non modesto dicit inrisui Camenar infelix imitatio Horatii I. Ehi,t. l. Primn die e m. hi, stim mn
Hune et ineon fis Currum mpiliis. Bouhier. ad Petron. do Bello Civ. Vs. m. cum Marcilio ad h. l. et Salmas. do Coma p. 559. praesert insonais ex Quintil. IX. a. Quintilianus memoria errasse videtur. Comere est mulierum et virorum mollium, Tibull. I. 9. II.
Oviil IV. Heroid. II. Qiaintil. XII. llo. Do tempori, ne ἐntonsum eripulater sed nee in struatia neque sentitos l
xatam lectionem tuetur. Mures. Var.
Leci. XIX. 2. Quintiliani in omii l
m ese positum ah Horatio I. Odii 2. Hie et inrempsis CtirItim emittis V Unde apparet Servium legi9-e in. mptis. Num ea interpretatio mimiupertinoi ad ψnfonsis. Itaque intonsti t unius Quintiliani. Et ita loci,sevidotur Comm. C q. interpretans: Cti.
ritia ntinetrativa fotondit euestiriem. propter initi ritim prae time. Sed vi.
desinus, quid dicat Quintil. IX. l. I9. Ex eis ni parte foveartim addititi et abiectio est. Illoque prior videri potest super euri. sed non sine urti iurat. Num neque Parnasi vobies iuga, nam nequo Pindi . Potest enim Messe alterum. Nam et nyuia norntitim illi. IcFabrielum auo. Hunc et intonsis Curium eapillis. ' Hie loens mihi valdo suspectus est. Nam plane non video. quid in verbis. qiano Horatio trit nuntur, omitti possit. Gesta rus putavit hune posse omitti. Sed tum exsistit
verborum construelio non serenda. R .
feram mullum et Fabricium. Et Anera pauperina triste rium. luitur vel Quintilianus totum locum non inspexit , et memoria fidens scurum ex .emplo prorsus alieno illustravit: vel
glo sator aliquis fraudem commisit: quod in Quintiliano, praeeipue in ei tandis
potitarum exemplis, saepe accidit. Nam tantae Negligentiae ille mauister non fuit.
.rn paupertas. Epitheton Me multis non immerito displicet. Elogantiit' o set diarn. Bentreius eorriuit sancta, Withos etiarn. In MSS. nulluost varietas, nisi in Vinar. Maceti, quod Cori. ad Lucan. I. 165. xonuinum putrit. Ego nil mutem. Si quid vitiosi sit in epitheto. tribuum P cine.
92쪽
Crescit, occulto res ut urbor ueco,
Imitatur Lucula. l. l. ubi queritur decrescente luxu - δε nuri Dirorum lPntiperiss scitur, rosoque tircessitur lorbe. Quo uens quoeque perile tum lonum itinoere ines Astrorum, et quon- m duro stilen a Gmitii Vomero, et liquos Curiortim passa lis ea Laaa sub lonotis ertendere Turra eslonis. At- quo huius paupertatis Romanuo lati . lues a multis suerunt celebratae. Vid. Draxen burg. ad Sil. Ital. II. 610. in . terpretes ad Petron. 84. Adde Λp-
prisen aptiu Meei In omnium eiri titium conditria, omnium virtium reperiris
pereti tortim inops, o nis oloriae mu-nbire ne is laudibus apud omnes nationes per metu. Et paullo ante: GDemmisque in aliqua Intide miram υν, eum paupertus tib ineui Bilis nutri- letisti est. Hoc est . quod ni ter poeta dieit: Pauper os Fribriettim tulit. Ex libro Plutaretii contra divitias serva. l
AriItis opto cum rare fundus lSchol. Franeli hal et operto. Quod sorte iuvat emendationem Benileii arto.
qui in vide nil I. Epist. I. M. Gati. lentem putrisque so libras et inreeerto. Ubi exo mallom : et liare purro. IIein, . ad Ovid. VIII. Metam. 637. iam inulta exempla protulerat: et Marklund ad Statii Silv. p. l . et Cori. ad Lucan. V. 5 28 o ristio furn δε-
evittis Pauperis tin stique Liaris. Iurria pro Liares em nil ut Cortius. Et sie legitur apud Comm . Cruq ad Horatium. Hoc autem loco Lur aplus minus convenit cum saera paupertiate, quum frius. Facilius altera vox in Hieram eorrumpebatur. quum scribebatur arcstis. sed in peioribus MSS. v. Drahenti. ad Sil. Ital. II. lim Crescis, MetiIIo relus tir bur se .
mn Mnreelli Ut Virgilius. sic noster poeta dosiit in Marcellum. Sod trullius splendide et magnis e primum laudat M. Claudium Marcellum. victorem Hannibalis . deinde Marevillum
Oetaxiae situm, alteram spem Romae. recens mortuum. Hic obscure fumo Mnreetii crescit. Alii interpretantur Marcellum maiorem. alii co natum Ati. gusti. Alii hune esso Glitim S uti existimant Fae intelligi victorem Han. nitialis. Illono tam parum laudatu, orat ah uequalibus suis et nepotibus. ut gloria etiam nune lente ne tarde. nemine vidente ac sentiente. cresceret 'Illo Mareellus, qui Gallos et Poeno, ante duo sere saecula prostillaverat 'Gloria Marcelli, anno imst mortem ducentesimo. non lento creseit, sed eviludum matura viget ac floret: nisi dicamus. Romanos nunc demum in. iellivero coeptisse. quantuq ille vir suo. rit. Recte Ennius de Fabio, qui propter cunetutionem ut, omnibus sero eui. imbatur, fita rum res non ante salutem ponebat: Emo visosque mustisque viri nune o oria eitiret. Et Enniit, erat Fahit aequalis. Sic Prolieri. III. l. de Homero . qui posseritu e stitim crescere a niti optiΛ. Num viventi in . vidia iustas laudes detraxerat. Hora. tius, etiam invidia petitus, ereris i. que recena posteria ititide III. Cumi M. Cone itur quoquo lineo Huperi e .
93쪽
Iulium 8idus, relut inter ignes
Gentis humanae Pater iitque custos,
si loquamur in laude hominum praesentium , aut recens mortuorum, quando v. e. Cicero pro Marcell. cap. 4. eNelamat: mee tun itis itin et lenis
animi fores ei quotidie mugis, isti ut,
elis innumernhilibus. Hare igitur de Marevillo veteri non accipi pos,unt. Videamu do Mareello Octaviae filio,
adolescento multis virtutibus ornati9simo , quem Augustus sibi destinaverat successorem. Iluius fama in dies et horas crescebat, velut arbor aevo tacito. Quominus tamen ita exponamuA. obstat. quod huius fama. si laudare velis, potius dicenda erat cererrime crescere, quam Metille, etiam, sicuti nemo arborem quotidie ereseere videt. Obstat etiam, quot isto Mareellus vivebat. Et poeta adhuc omnes vitalain functos recensuit, et statim iii lium Caeςarern nominavit. Neuter adeo Marcellus hie iusto loco positus Est. Auctor melius scripsisset: creuit oe-eutio re tit arbor nero Fumti Mnree
iis. Quod eleganter dietum sorot pro
Mareellorum, et ita incito signis riposset etiam Marcellus adolescens. Sed ne sie quidem Omnes dii scutiat evitasset. Videtur autem luc versus esse stimatus partim ex Horatio. partim ex Virgilio. Norat. II. Carm. 2. Viret eaten o Proeuleius seeo, h. e. dum aevum et tempus exienditur: ut h. l. dum nevum, icinpiis, quod crescit,
o utitur. Virgilius X. Eclog. II.
Gallo, euitis timor fiantum mihi erraeit in horas, O tinnium rere novo vi. rivis se stibilete ninus. Ubi Serv. Iti refer, sicut arborea re eunt.' Notissima comparatio. quam e Pindaro ductain osse. cur statuam ' Vid. Pin. dar. VIII. Nem. 4s. cuius uri vir ψσσει
laete ne celeritor in altum surgit. In versu nostro plane contrarium o t. Non
multum dissimili ratione scripsit Plin. Ρ-og. 5l. Deliahra oretillia relerites e
Miene in or omnes Iulium sidus, relus inter tonos Lunn minores. EN
prae sit Gestiris astrum. Ubi Serv. eum Auoustias Caesar ludos funehreapti ei celebraror. die medio stella U-puruir. Ille onm ss anima mi esse Urmnsit mrontis sui. ' Virgilinquere et historice. Noster poeta trans. late. Vult onim Caesarem inter Do propter virtutes receptum. Lunae iustar, suluere inter stellas minores. Ita. quo inter omnes nempe mortales. Romanos istos, quos a Romulo inde onu-moravit. Dura translatio, et illud inter omnes ium humile, ut soli metro datum esse vid turi Male etiam rem, quae vere accidit, Metaphoram
serit. Alii volunt poetam proprie esse
locutum. Sed stella Caesaris suit eo- mota, medio diis visus, quem Romani nunquam iterum videre. Quomodo hoe Iulium sidus micare potorat inter omnes stellas, quae nocte in eoelo fulgent Sed non operae pretium est amplius in his morari. aut varias interpretum opiniones resutare, eorum . qui Iulium avius exponunt o fem Ititiam. Ver sus, meo iudieio. conssalus est ex Virgil. l. l. et Horat. XV. Epod. l. Noae erat, et e M Julaebae Luse sereno Infer minoria sidera. De cometa quo 1
94쪽
Cuesaris satis data: tu secundo
Ille, seu Parthos Latio imminentes Egerit iusto domitos triumpho, Sive subiectos Orientis orae
Serus et Indos, Te minor latum reget uequus Orbum:
Tu gravi curru quaties Olympum, Tu parum castis inimica mittes
dixi, neque ovid. XV. Metam. 84 l.
sui is distinxisse videtur. Tu seeundo Ctiestire reones. Mallem: re M. Non precatur Iovem, ut Augustus ab eo sit secundum: sed laudes Augusti extollit, quia ervi a Iove secundus. quia in terris nihil maius erat Augu to. Fata Iovi curam Caesaris dederant. Ideo ipse in coelo regnaret, regnum terrarum daret Caesari. Con. tentus esse poterat coelo, si vicarium haberet in terra. Constabat tulem esse Augustum. Sie deseribitur ah omnibus poetis. Iupiter in coelo regnabat. Λugustus in terris. Ovid. XV. Motam 859. Apifer arces Temperat Nethe,itis, et mundi regna triformis: Terrti si h Ationsto. Ptiter est et reetor titerque Notns est versus, qui Virgilio tribuitur: Diniatim imperium eiam Ioee Gesur habet. Iani vetuqhoe dictum est. Plutarch. de Fortuna Λlex. paet. 356. refert Iioetae vorsum: Γυν υπ ιμοὶ - μtii, rapi, - T 'Oλυμ
merit iusto mi os triumpho. Laudo conireturiun Gulei domitor, quia statim sequitur subiectos, qnod inelius resertur ad Parthos et Seras, quam Parthidieuntur domi i et Seres stihireti. Nam h. I. utraque vox idem signissint.
Te minor Ialtim reget aequus orbem. Minor, Meundum religionem ac sapientiam veterum Romanorum. II rat. III. Caran. s. Dis te minorem qu geris, impertia. Eadem At illeati nol adhibuit Taetius de Morib. Germ. cap. t 39. Nemo nisi vinetilo I otitus in itit eum in editur, ut minor es potestat tem numinis priae se ferens. Quod non
intellexit Cresius in Probab. Crit. pag.
M. corrigens: tit limorem eae potesta et numinis prne se ferens. Pro lurtimi Oudendori'. cum aliis praeserebui uel tum, quiu, si non adsit Iiatum . sensu bis non minuitur, Metum gloriam Λugusti intendit. Iurrum emtis inimica mutest Fulmina ιυeis. Schol. vetust Pollii l tis. Seeundum Pontiseum et Aruspicum documenta. quia dicunt nunquam fiori sulmina, nisi in lucis, polluitono aliqua alienis.' Ubi sortasse legendum trio titis. Valerius Flaeeus quoque castos Iuras vocavit V. 334 sq. ubi Medeat soporatos tacitis in aedibus nrtua Dumi premit nitri qtiles, ratilineque in vir neeurne. Visa parens enitis metit
i disseultatom. Heinsiti, mutabiit in so- lena, vel parens, non iussontiente Bur manno, qui recto explicat: Medeam . sacerdotem Hecates, quam virginem esse oportebat, visam sibi tum exeo dore, quia ad nuptias proiicrabat. Muidem Valerium, ut saepe. Iloratianareςlvixisse puto. et scripsisse Vian m-rtim enatis Hecates eaeed re lucis. Non Poterat manere in lucis, quos, votiit situm liors isset . quod cogitabat, et Iasoni nupsiΑset, Parum emtos secerat et quasi iam violaverat. Sila Diana apud
95쪽
Ovid. II. Metam. 464. Nympham, non umplius virginem, abigit: I pro ιhine, diat . Nec Micros pollue fontes. Si Meros ibi verum, debebit signis.
care atque ens os, qui κl uuii ius mille. bat, ut II. Fast. 173. Cui Deti: V., sene . Periuria, Lyeuoni eoelias se fere, nee ensitis politie, dicit, aquών.
ARMEN XIII. Quum tu, Lydia, Telephi
Cervicem roseam, cerea Telephi Laudas brachia, vael meum Forvens disse ili bilo tumet iecur. sum nee mens mihi nee color Cortu sede munot: humor et in genus Furtim lubitur arguens, Quam lentis ponitus maceror ignibus. Uror, seu tibi eandi log Turparunt humeros immodicae moro Rixae, sive puer surons Impressit memorem dente labris notum. Non, si me satis nudius, Spures perpetuum, dulcia barbaro Laudentem Osculu, quae Venus Quinta parto sui nectaris imbuit. CARMEN XIII
Cerea brachia videntur esse tam pulchra, quam solent in imaginibus cereis.
Sie Ennodius in Vita Epiphanii p. 36l.
Frons ectene pulchritudinis. Magi9 ta-mon mihi plaret . quod in Flavio Capro inventum eommendavit Beniles. lnereti Vid. into r. ad Sil. Ital. XII. 245. Tum nee mens mihi nee eo or Critia sede vinnet. Sallu,t Iugurth. lia. Vultupori re titque nnimo seritis. Imnes Oudendorp. praesert plurali monen . et regulae . n Benileio constitutac. hoc audii: MLicet prius nomon etiam si il lurale. verbum iungi debere eodem numero, quo proximum substanti utim exprimitur. Vid. Vir . II. Georg. 4 35. Petron. B. Civ. ves. 233. interpr. Lucan. X. M. Marerer ionibus In uno nostro Cod.
Si me stilia nudi . Atiuies in duci. tius ΜSS. vetustissimis. Et sie svolvi Romani: v. e. Cicero ad Fam. II l8. VII. D. Τia, si me otii irae, hias Im erratis Imasessiones t ehis. seunt ius non muta, quia sequitur Aperes. Hace Oudendori ius. Quinto prirte Atii nutriris imhis fili tino Leid. est quDr a. Ex ullo M SN. notatum inveni sun ame tiri, Illud qti ν ti silvet coni iurae Rami rej ii ue
96쪽
Folicos ior Pt amplius, Quos irrupta tenet copula, nec muli SDivulsus querim0niis Suprema citius solvet timor die.
Dinia a querimoniis. Broukhusiti in Graeviano Cod. vidit prementibus, dens, se Neseire, quid hoe sibi velit. Unum e nostris dico susque petiem tibi . corruptum ex di laus querinis nila. Bentlui. etiam coniicit illeolios. Ilaci Mureius et alii in MSS. legi testantur. Suprema ei itia sol l timor clis. Fel liues. quos copula tenet, et umor non aescet. Quidni legumus soletis Ossen. dit me praeterea Omissa nexutio in ultera ivirae sententiae. Ea nune repeti debet ex ant edenti nee, quod utrolatis ita poscit: quos copula tenet irrupta. et amor, non clivolsus querimoniis, solvet Hilus die suprema. Pruelem: Sia premn hiatiu ei ius sol te timor me. Soleis est in uno Cod. Vari der
navis, roserunt in mare tu novi
Fluetus 3 O quid agis y Fortiter occupa
Portum. Nonne vides. ut Nudum remigio CARMEN XIV.
y noeia, refremit in mare te nociFItieltis. Exemplum Alcaei. auctoritas Quintiliani VIII. s. eonsensus Sch liusturum . qui antiquiores interpretes viderunt. vix patiuntur ni q dubitare. an hoe carmen sit Allegoria continuata Multa i iii modi reperiuntur in Grae- eis smetis . Pindaro praecipue, quac no- his interdum inepta videantur. Adde, quod similes Allegoriae . a navi sum. tae . non modo apud poetas. sed alios etiam omnis veneri' scriptoreμ. Occurrunt, longiores illuc, quam pro nostrae suetudine. Exemplis. quae inter pretes laudarunt. addo Polybium VI. 44. qui, comparatis semel Atheniensi. bus cum navi ἀδε oro s. diu in ea lom Molaphora ver-atur . ne pluribus ver-
bis, quam sunt in toto hoc carmino. Eleganter Dio Cassius LII. ui. 'Ilπολις ἡμα, α ῶσπερ oλxac xcii μεγήλη
rino non tantum exemplo Horatiun illu-iravit. verum ipse etiam usus est, V. C. ut alia omittam. XII. io. ueniti Grraecorum etiam minoria Au poritis hisbent' Nos plerumqtie annis-r tia relis moeetimur' Vtiliuior viri.
97쪽
titis Aemper feremur: ntim et litora inferatim sequendri fiant. Illis DeiIis per V Ne thet undia secessus, esto nIiquid, non multo tamen nIntis, in quo mea cymba non sunt, in nitim. Satis
ille quidem inepte. ut mirer non cogita o. quid respublicti ab nrgumento suo differat. Moliu contini uxorunt recentiores poetvo. Iacobus Wallius. dignus aetate Augusta vates. in lib. II. Hemic. Ρnet. Io. hoe Horatii earmen et ostreio imitatus est, et ima inem
dilatavit. Sidronius Hos ius, Wallio
arto et ingenio similis, eur m ri ne humtinue i,er multas Eleuia depinxit Nobis autem nutavis vel unum carmen
Lublintili do Jon , quod in illius vita
tinnius. quam pulehro taliq Allo oria ornari perivituo possit. Non minus euregium exemplum praebuit Simon van Middet est . in pulcherrima ora. tione . qua Petrum Grotium. magni Numnis stium, apud iudieos defendit. mnitis releri stitieius A leo. In uno Leid. netus. Alia manus supra scripsit stiveitis. In unci MN. anticius
est dolotum et in murino positum. Nupra deliciam vocem legitur fruesti, imputatis. Codex Graevii ne tis nh riso. Unde Brou h. considit fen.
dum. Usurpatum hoc et ab aliis. Micuti et ru/nerntus, ot πυερουτισθείc. Vid. Buman. ad Valer Flacci I. Ar-uon. 4M. Via durn, e eurinne Possint imperiosiuM Aequor. Poetae saepe utuntur numero plurali pro sin illari. sed numquam . ni i in pluruli maior vliqua vi u li oravi ur. v. o. uravitatis. indignationis. xus en sub iansiva eoitutionem non lunius puriis hi eant, ut v c. portae. pectores. An in una nave uniu9 rinae plures partes cogitari possint. et
aliquid iuvet Pollux in Onomast. T.
tendatur enm in m de una otidemque navi, non Credum Horatium a communi usu recessisse. Provocant nil locum Cleuronis III. de Orat. 46. Qtii ι
rernno. Iam Oudendori'. non fide-hat loco Cieeronis. Idem annotaverat
diei uni Pompeii apud Vellei. Patere. II. z. qui, quum in navi Caesarem
quo et Antonium coena exciPeret, dixit in Grinis suis sp coe m re.
reserens hoc dictum ad loel nomen. in quo paterna domus ab Antonio im i. debatur. Pompeius haud alitor loqui Potuit, quia proprium nomen vici R - vanni orat Corinno. Forte HoratiuΜl scripsit: ne sine snibi a Viae utirnreeorinii Possis imperiosius Aequor. Non seres vim aequoris curinu tua. ea di,-l rumpetur, ni t mnibus per utrumquot latus duetis muniatur. Ungoriis libellum scripsit de oecine urn norium apud retor . Lipiatio a. II M. praecipuo ut ostenderet, homines olim non solere carinas lanibus subligare. Nee
vero tam diserta eius rei mentio exstare videtur, quam hie npud Noratium . quem tamen Ungerus omisit. Hue roserenda osse puto Ovid. XI. Mot. 4M. coorta subito tempoAiate: Sponte stim N properant re ii stiωι rere remos. Pnrκ munire Initia, pti remaris rela ne re. Vid Goellerus ad
98쪽
Aequor Z Non tibi sunt integra lintea,
Quamvis Pontica Pin , Silvase filia nobilis,
Iaetes et genus et nomen inutile,
Non Di, quos itertim pressa voces Mo. In Franeh. pisci lim est prensia ut e niecit N. IIoinsiti; et alii: idque
h. l. melius urbitror. quam pre D. Proh uiantur et deprehendtin tir nuutile toDηκ statu in medio Danri. quum non e laeetaxerant. Vi l. Beniles. et Serv. ud IV. Georn. 42l. MDeprens Verbum nauticum est. cum tempestate
et mersa Iaeriit. Quod idem Plerum. quo vulet do navi pressa. muro etiarn iudico hane Ioetionem hic minus esse commodam. Horatius Alleuoriam ita instituit. Navis ergo iterum portu re- lieto in mare proficisci parat . quamvis otium laboret detrimentis, quae Nuperfecit. Maneat potiust nam si rursus Mimili tempestate in medio muri depre- heu iratur, non evadet. ut tunc eva iiD i. secundum interpretes, hie sunt Dii tutelares navium, quo, tenni inq deiecerat. Atque hoc tam certo anirniunt. quasi limi interfuerint. Ego tum hiae urguere nolo. suisse in ium navi uim mana unum aliquid numen tutelare. stans in puppe: ni in Mio quae contra ldisputari possint ex Ovidio XVI. Ile.
id. lla. ubi Veritia comi tilia eoidine est ititera; et ex Persio VI. Sat. D. ineri ipse nuusenuus, in litore et tinti Insen ea de puppe Dei. Quamquam in Ovidio sit res Plane seta, et in Persio accipi po it Meum Deo ture. ωri , quieunque is fuerit Deo m.
Um. inquam. non urgueo. Nam in argumento de tutelis et insignibus navium, et tum Post eruditissimum Rulin. henii dissertationem . multa manent in. orta. Sed hi navia tempestatem salva evasisset, salvum erat numen, euii qtutitum curam gerebant, ut etiam, navi fracta, nantes secum in terram durerent. Vid. l. l. Persit. Atque incinxiissimis pro liis inaui A implorabant Deos marinos et Castorem cum Polluce. quam numen tutelare. II pa. tet ex centenis poetarum locis. Neque tacito navis sino Deo tutelari altum poteret. Si amisissent tempestato, alia teram imagunculum citius sibi partire poteraut, quum totaru navem rescere. Dii. erodo. hie sunt ratirini et Ctis. tores. I IOA navis, iterum malo prensa, seu ira invocaret . quia prius iter iam illis invitis ortit susceptum. quod ex temtae,into uppuruerat. Itaque nautaelum v verunt, se, si salvi in portum venirent . in i ortu esse mariquroq. Id. liis Optimo eonvenit cum hello civili.
inod per totam Allegoriam intelligitur Eadem imauo ost in his: Te rursus in belltim resorbens Undis fieri stille
Qtinniris Pon lan pinus, Silene si-IM nctilia. Deus et stentis es nomen intit D. Loeus adhuc meliorem ver horum distinctionem de iderat. Alii explieant quamvis sis Ponticu et si
99쪽
Nil pietis timidus i invita puppibus
Fidit. Tu, nisi ventis Debes ludibrium, cavet Nuper sollicitum quue misi tu ium,
illiu et ineles.' ' Alii sequamvis sis Pontio et sis filia silvae, tamen iactes ' Λlii etiam aliter . non minus tamen obseure. Vulgata sanae rationi leontraria sunt. Dicit enim poeta: Di ite non servabunt, quumvis laetos et
stentes sutilia et tibi non timsutura. V lDebuit autem diceret Di te non fiervabunt, quamvis te esseras rebuμ praeclaris. Nam hae res praeclarae, genus ut nomen, in tempestate non iuvant.' Legamus: Qtin meis, Pontieti pinus, Silene Min nobilis Deteae et gentia, et nomen intitiis. Quantumvis tu, quales pinus Pontica, iacteti te esso filiam nobilis silvae, nomen Pontisne est inutile. inutilo gonus o sueti noMIL Gentis et nomon in hac re saepe lunuuntur. Vid. Bum Virgil. V. Aen. 621. Cui stenus et Nomen quon m nvitique fuissent. Sulpit. Sat. 37. sapiens hominum nomenquo stenti quin Formu-
lao Meta, Din. similis apud Tacit. IV. Ilist. 55. Classistis nobilitate opi-hia ne rense nitos. Nessitim tui orans, et poee belloque elara orim. Ipse amnior bra suis hostia quram socius po- lptili Romani ine notit. Poteratno similius. Iliti inerat. hostis inettie ' Vide lLips. qui iam ex Graeeo Homeri illu
Sunt alia huiusmodi, in quibu8 εῖνGι, ων, intelliguntur: et Latina, ut ii,se Horat. III. Carm. 16.Dllu sorte bentior: Martiat. VII. 58. Disens citharoedi . Cons et Markl. ad Statii V. Silv. a.
l apud Vos tum ad Catuli. ling. m. ot
formosne inliti si ene. Ausonius det Inho: Aeris et Iinotitie sum Din. Quem Ioeum illustravit M. Seho kius de Na. tura Soni et Echus. pag. 42.
Timiritis nΛvisu. Ttimidus, ut vim lebat Setiliger, etiam apparet in uno
Nuper sollici tim Otine mihi ineuium.
Horum versuum sontentium nemo OX-
plicavit. neque si, omissa iam Allego
daverit. Qurendo respublica, eui in men Augustus praeerat. ei fuit taedio Quid nune desiderabat, aut quo no tio earebat Iam dixerat, o tipti portum. periisti, si te iterum mari commiseris, rursus a portu, quo cursum dirigis, removeriq. et nito mari eom. miseris. Ineptum igitur monoro. Ao-xeum mare vitaret. pmpter Cyeludas i,ericulosum. Gesnorus hic strophetioxplieat: Allegorieo potest Ostendero.
8ibi quaedam non plaeuisso in illis
partibus. Dosia rium cst rerum, quorum nbsentiam dolemuR. vel morionando .' Idoin ad Quintil. VII I 6. Stispe. etam Allom iam mihi saeit illo praeseri lim versus Nuper sol ieitum qtino mihi nouitim Nuncia Herium. Videtur enim, i si hic Allegoria est. Parum cono se
100쪽
Num /i Hrium curaque non Dria, Interfuinet nitent Titos aequora Cycladu8.
vitum ut culti taedio eas partes Seculum O,lendere: cum . Ni Proprie sum .
nausea et periculi metuq. in quo suerit Horatius. quamdiu ipse in hae navi fuerit. pulchre sie notetur V Hine, et lex ullis interpretandi comitibus, cernitur. quam frustra ad aliquam Ioel intelligentiana sienui rure possimus. Quanto venustius finitur carmen in x e en il uuatuor versus novit Probu, p. 14
Pustor quum traheret por freta navibu9 Idaeis Helenam perfidus hospitum,
Ingrato coleres obruit otio Ventos, ut caneret sera
Norous fata: Mala ducis avi domum, Quum multo repetet Graecia milito,
Coniurata tuas rumpere nuptias Et regnum Priami vetus. CARMEN XV
uel rim. Multi Hesenen. Ouden. dori'. Romanam torminationem defendit ex Viruit. VII. Aon. 364. Properi. I. 2 42. Ovid. XIII. Metam. ubi lin M . nulla est varietas. Ipse Πω lrat. I. Sat. 3. IDI. I. Carm. 3. fra- s
dum hoe eidem in Grypho vs. iv. o lCod. V s. veterrimo. Videntur Latini lin hae voco suam terminationem prae- ltulisse. Haec Oudendorpius. Do dis. lcrimine litorae δε et e in istiusmodi vocabulis egero Markl. ad Stat. V. lSilv. a. Da. et quis non Difficile est istatuero. quid verum sit. In en qum luve ro auribus aliquid dandum vide- ltur. Alia ratio o,t. si Moirum Osi - ldat, quid leui os ortetit: ut mox: Non sLner indon. Mi itim. nenilol. ad X VI l. Epod. II. dicit se observasso uora. tium in Iam his, Satiris et Episto. lis Latinam declinationem, in Cur-minibus Graecam vinume. Neretis fiata. Porphyr. Proteus. Nam corrupto legitur protentis. Et sic alii Scholiastae. v. e. ad Statii VII. Theti. 33Ω. et Nestor in voco tinia Saepe vatieinandi partos Proteo duntur, uti dedit Virgilius in IV. Georg. Ovidius in subula Iovis et Thetidi, .
ex antiquis Mythologis tamen, XI. Mutam. 255. Disertit Mee Protet , et condidit aeqvora vulsum. Ita et Silius Ital. VII. 435. Stat. I. Achill. 32. A meo mori tua et Protea verti Deu- tim. Sidon. Apoll. VII. Curni. 27
ltim rertissime Proseti Certus erras. Sed et Noreus erat antiquissimus vutoq. eique melius conveniebat fluetus com ponere. Noti do oo sunt versus Hesio-