장음표시 사용
111쪽
At ne quis modici transiuiti ii I .nu,ri Celat aurea monet cum Lapithis rixa super mero
Debellatu, monot Sithoniis non levis Evius, Quum sus utque nefas exiguo sine libidinum Discernunt avidi. Non ego te, candide Bassareu, invitum quatiam, nec variis Obsita frondibus Sub divum rapiam. Saeva tene cum Berecyntio Cornu tympana, quae subsequitur coecus Amor sui, Et tollens vacuum plus nimio Gloria verticem, Arcanique Fides prodiga, perlucidior vitro.
At ne quis modiei. im edidi nene. Nune at melius puto. Ante omnes arbores sere vitem. Nam vinum est Dei munus Iongo exeollentissimum. Modo ne quis abutatur. Nisa stipo inero Debe D n. Oudendorpius dubitat an uia inam alius ita seripserit. et coniicit at per merum: ut Flor. IV. 2. stiper meum. Curi. VIII. 4. super vinum. Idom ad Suetonii Calig. 22. stiper eoenam tuetur, et Ric Stat II. Thoh. Ist. Et super hester. ntia limie eo meere mensas. Vid. Fresii,hem. Ind. Curi. Plin. IV. Epist.22. Super eoenum. Rixn super mero, significat ile mero. propter merum, cui merum, in monsa positum, in praedam cederet. Ita Comm. propter Vinum, ut: nee stipo ipse auia molitur Inud
in rem. ' Notus Virgilii versus. Quum fias atque nefas eaestiosne lihi intim Oseernunt avidi. Oudendo . iungit vel nutis libidinum vel sine Ii. hi linum. et pro neidi legit natiuiui Ita et Gniecerat analeus Gesneri, ipso non probante Gesnero. Milii placetoonsueta ratio: discernunt fas et ne a lexi o ine. id est: confundunt. Fini9 l
riumque Meti /imi e in te suum. Stat i V. Silv. 2. 74. niforque Luxuritie con- e tenens. Virgil. III. Aen. 685. Inter tifrtimque viam Iesi diseriminei mrro. vid. Helias. ad Ovid. VII. Moatam. 426. Hi ne inplicandus Siliust Ital. XII. II. ubi Hannibal ad milites suos, qui Cumas obsidebant: Gmnntis
tia, porro in inserimine eerno 3 ubit non recte interpretes: quasi Gracchus nihil perieulosi conatus sit, facta e . Ρtione. Imo, tam brevi a me intervallo Gracchum cerno. qui solo aggere et muro a me separatus sit. Idem ullis verbis sic expressit Virgilius XI. Aen. 38 I. Dum dis inoe hostem Aostri murorum. Ovid. I. Pont. 8. Mini-mtim nos inter et hos em Dis rimen intirua portuque elausa Dei . Minimum tiiserimen. ut Silius pureum dia.
Et fovena uti una plus nimio Gloria verricem. Septem MSS. ab Oudendorpio inspoeti editotiens. Ita et Porphvriuq ot Servius ad IX. Aon. saa Ideo malobat: eoeotis Amor sui, e Attollens: Vide ad Appul. Metum. Pugτω. Cndiorum hi versus an in oculoqsuerunt auctori Epigrammatis in Anthologia Burnianni T. I. p. 540. Mul-
retia timor emit areretia stiferi, Areunum demenis de eois ebrietas r. mulum nimio plus. nam ita ut ii seri .ptoros saetae Ponunt. Oxemplis nuxit
Iureius ad Symmachi I. Epist. 25.
112쪽
Mawr saeva Cupidinum Thohan quo iubet mo Semeles pucr Et laseivii Licentia,
Finitis linimum reddoro timoribus. Urit mo Glycorno nitor Spion dontis Pario murmore purius: Urit grata protervitiis Et vultus nimium lubricus adspici. In me tota ruens Vonus CSprum dosoruit nec patitur Scythas Et vorsis animosum equis
Parthum dicere, nec quac nihil attinent. Ille vivum mihi cespitem, hic
Verbenas, pueri, ponite thuraque nimi cum paterii meri: Mactatu venisti lonior hostia. CARMEN Xa X
honti, Et fibret Paritim nitens eo orem. In me eotia ruens Ventis. Eurip.
ad Ovid. IV. Nomii . lla. Romani Iloetae. nam poeiurum imprimi9 hoe
Proprium est, nunqunm usurparunti renire, quando Sententia uniee Ρ istulabat verbum esse; et renire semper xuum vim sorvat. Venus h. l. Cyprum deserens, et tota in Horatium rue a M.t ad olim renire debuit. Iam Homerii,
113쪽
XXII s. displi ant Bauero: Obtrun-ento mitia tirmioero, qui se infesto
ixis. Neque securatu est annotatio Bu anni ad Valer. Flaee. VII. Arnon. 224. docentis, xenire stipui elo anter de beni o et furente usurpari. V
Miliret apparere debet vel ex adiretivo
nomino. vel ex sententia verborum.
Nam nenire et de infesto hosti- ad ventu dieitur, ut exempla, quae attuli. testantur. Bumannus inepe ad Vir,
gilium. semel ad Phaedrum I. 2 l. de
verbo iAto non sat Meurate disseruit.
Vile potabis modicis Salinum Cantharis, Graeca quod ipse testacin litum teri, siatus in theatro Quum tibi pla u3,
Argumentum huius Carminis hoe est Potabis Sabinum . quod ego intesta e didi. die quodam tibi laeto, O Maecenius. Tu bibes Caecubum et
Calenum, ego nec Falernum habeo nec Formianum .' ' Longa disputatione et homino erodoro facillimo opus est, eui ostendere veliq, hoe esse urbanum, hie eerni ornatnm elocutionis et elegantiam, ingenii vim et ubertatem. Sunt tamen, qui ea euneta adesse putent. Ego pro earmine scholastim
Horatii I. Epist. 5 Ita quod scripsit Dite porribis Anhinum, in Epist. 5. 4. Vinn bibes iterum Tauro dii an: quod
hie modira etinthnri, in Epist. 5. 2. est moren pntella. Vox enn hartis etiam in Epist. legitur 5. 23. Nee non et e thurus et Inna ostendae tibi D.
Quod alio quidem loco et temporo nihil valeret. hie multum valet. Sed
Horatiust adhibuit enn hnrum solita significatione, poeulum an intum intelli. gens maius, ex quo non hibebant nisi quis 3-ceret. v. e si subito laetum aliquid Meidisset, vel modimperator hi. heret, vel alia ore ione, semper tamen praeter consuetudinem quotidianam. Et eantharus orat poculum, quo Bacchus utetiatur. Ideo notatus Marius Plin XXXIII. I l. C. Martim post Hero-ritim Cimbrisnm eantharia postis L eri parris Memplo iraditur. Mul. tibibi litur, quibus modica poeula non sufficiebant . eanthuris potabant. Grneen quoia esto ipse te'in C d.-rtim Dei. Ratio vini condendi. et varia
vinorum genera satis eo ita erant ex Horatio. Groeen autem testa, si esse debeat Gmnnn. sntis obscure dictum est.
Dnstis in rhentis Gutim tibi platiatis. Lepide fetum. Romani non te. mero alicui applundebant, nisi rem ito pulo gratiqsimum DeiAset. Talem rem historidi sine dubio memoriae prodidissent, Selioliastae ab anti inioribns interpretibus didicissent, qua do caussa Mao nati singularis iste hono nunc
esset habituq. tantumque Oi studinin plausu adeo vehemonii declaratum. Tacent hi9toriei. tacent Seholiastae ui. ut v. c Comm. Cruq. annotanti Inri riri ot popula orati in thontis et publieis spee noulis exeipi sola nemnono portuli pinusu es nee nnansione.
114쪽
Care Maecenass Nura, ut paterni . Fluminis ripae simul et iocosa
Idem ad I. l. Loquitur autem de iis, qui uti sti stirorem captantes, opeane, cum inoressi sunt theatrum. p ntistim sibi driri a populo, ais enim eaeeipio ntur in theatrum prinemes, ae quilus poptima bene sensio t. Quodsi verum sit, tum in illo plausu, quem poeta refert, nihil admodum singulare erat. Engo hoc dixit: Condidi Sabi Dum in testa, eo die, quo in theatro suisti, et populus, ut solet. tibi vehementer applausit V Si Ma enas frequens in theatrum ventitabat, non sa-cile de antiquitate vini statuer t. Atque hie tenendum. eonquetudinem illam applaudendi eito ad solos Caesar
esse revocatam, neque Au gium eum
valde amasse, Mi aliis daretur. Sueton. August. Cap. 56. Filiis suis, praeteaetatis aratie, nssurrectum nhtiniversis in thentro, ef a attin Qua planatim, striarissime quesitis eat. Care Maecenas eques. Quod Ben.
lleius o MSS. odidit elore, probant
Oudond. et Bumann. ad Properi. III.
Facilior est utriumue voeahuli permutatio . quia alterum saepo scribitur eha-νtia. Vid. interpr. ad Virgil. Eclog. IV. 49. Sententia Carminis magis postulat etire. Verum est, ita eques solum
poni sino epitheto. Sed hoc quoquo
tribuendum negligentiae auctoris Paterni Utiminis riptio. Schrader. coniicit paternne. Dictu nutem non facile, quid sit ptifernum stimen. Maecenam ut videtur, natus erat Areli, vel in agro Aretino. Ibi repertus ostHerma illiuκ marmoreus in anti suns e. ubi stetit urtis Carseoli. Posses.sor Herinae. Petrum Manni. vir do-etrina ot humanit ite meellens, quem Leidae eognovi, edidit do monumento epistolam sermone Italo, Parisiis n. l837. Iam in illa Etruria parte nobilissimus est fluvius Arnus, qui medium regionem serat. Si igitur do fluvio agitur, qui recte diceretur pater svel mirritis Maecenatis, is erat Arnus, non Tiberiq. qui Etruriam dextra modo
ripa tangit. Quid sit sumen preferntim vel putritim, intelligitur ex Tacito
I. Annni. 79. Opsime rebus mortalium
Iluminibus, suos orsus, ut qua orisinem.
iin sinea Gu rit. Speetnniam etiam reli ones sociorum, qui saera et lucos et aras patriis omnium diearerin rquin ipsum Tiberim nolle proratia se. eo is furiis oriatum minore olorinfuere. Amnes patrii sunt, quos in sua quisque patria populus habet et eoiit. Itane Tiberia est flumen paternum Maecenatis 3 Quanto melius noster VOndeliust Illo Rhenum sie alloquitur: Dosel, ehro Byn, myri asese dro m, Vari rener rni u los toerinyhon 'Myn treehende γω tes rosm, homi vis meitaeraeha A lpes vrinoen Vondelius natus erat Coloniae Agrippinae, quam ipsam Rhenus praeterfluit Simill ee Meosn Redderet laudeatini Votierini Montis .mnoo. Echo appellatur roris ininsto. ut Virgil. IV. Georg. M. Vorisque oufenati restillot
cibus aequor Personae, es etiamtita pulis e timoris in nos. Ubi Ouden . Orp. logii remplet a sui Graeeit vocant εἰ να frosarων. Philoxenus in Glossis: Voeissimus, Vulca nius legit e is simius: Salmasius ad Lamprid. Commodum X. meis almti . Etiam Eeho sin)plieiter voeatur imam illius nempe sonis qui ex addito verti
115쪽
Tu bibes urum: mea nec Vulcrnae
re inet iocosa Nom n imasto. Hoe est, imum vocis, quae nomen Cecinerui.
illud recinet. Vuler. Flace. III. 396.
Hν Λ ΠνJn reclamato intellicitur immoe amoris. quod ipsum dixit Silius X.
aim. e nutrit seopulis elamoris imo . Λnson. XXV. Epist. s. Respondis et anati homini; peretissus nb nntris Sermo redit. redit et nemoriam roralia immo. Hoe est imago vocis, Eelio nemorum. Meine ius montis inanginem non prorsus relieit. cum imminem
etiam in vulgari sermone ita dixerint Latini. ut nemo quisquain de ellipsi eis cogitaret, veluti cum Varro III. R. R. i6. 12. nlrenria ibi potiarinatim Deienda esse dicit tibi nuritie resonentinatistines. Sed hoc est, ni sullor. imagines soni resonent. Et sermo vulga.
ris. quod Meinckius minime ignorat, unlde di erepat a poetico, praesertim
Lyrico Quod quidem discrimen est
tantum, ut poetae multas dicendi sor mulαμ vitaverint, propterea quod in sermone vulgari frequentabantur. Equi. doni liaud defendam: Noe in poeta non prorsus reiiciendum est, eum Laotini et in vulgari sermone ita locuti sint. ' Unieum denique est exemplum,invisia sic positae, et e Varrone swtitum, scriptore tintiquo, ot pii lau- l lum oleuantiae Diirum curavit. Sed non, unquam Echo ni pellarii in nyinem montis, si lotie vel an Neque uirere ii tui . Num hiae esset in Doro Di montis. Voteres meta hunc no. verunt cauusas soni repercussi, e quo
iam perspicuo modo exposuit Lucretiit IV. 5m. linum voci, non ost in monto. noque indo redit. Vox ipsi ro Venit, et repercussa redit. Si re cliorit. redditur nobis imis o oluviem soni, quem primum emi,imus. Pleraque veterum loca. huc portinentia.
collogit M. Sehoockius in Dissori. do
tura soni et Eehtis. Neque erravit Ausonius scribens in Epist. 25. poeti stis ah antris Sermo redit, redit e
dito mentis cernimus imaginem osso cis, quae a nemoribus rodit. Latinum erat: ut riluio fluminis et mons Vatieanus tibi laudos redderent.' Nune et hoc ingratum e t. quod bene dixerit rime re tint, tum malo addideritimnsto moviis reduere . Fortasse votis Vaticani redderet. Nam Echo. si fortasse maior in monte, tamen et in ripis audiebatur. Sed totus Ioenκ IIo. ratio est indignus. Quanto elegantior
hie est Claudian. de Laud. Stilieti.
norius sontem iistorum vorsuum vocat Horatium . quem, suavitatis mussa
apii mit. Limpidos vere rivos ox sonte tam turbido doduciosi Neque
hoc omittendum. Meundum ulla iam in Vis ienni a lmota e se correptam.
quae ab aliis omnibus producitur. Si Vti irentio ortum sit ab antiquissim oppido I fien, licet apud histori Μ il. lius oppidi montio non fiat, quod tamen vom imile est, et Niebulirio et iumita videtur, sequitur naturum Aui substantivi. Nam Gilatim pronuntiabant. non Vnt eum: ui Ineisum. Stitistitu. ab antiquo Stit eis, ultu. Meinutilii excusari posse licentiam putat. quia vox alioquin versui esset inepta NAn puto. Num honus poetii in tali mus avore abstinet oi sucile aliud. loco eon. voniens, invenit. Tri bibes ni m. Cod. v ss. et alii hih s. Et hoc po intulini sententia.
116쪽
hibes fluuitabat metrum. In eodem curmine, loco valde vicino. legimus Po- tibia M'intim, bibes Curetibum, eaque sicerunt interpretanda: Apud mo Sabinum bibos, quamvis hibere soleas Caceubum apud te. ' Non tam obscurus est HoratiuΑ. San onus udeo se conetum sensit, ut interpretaretur: Tubilios apud me Caecubum et Culenum si ictum asseras. V Doedorliniim omnem assensionis caussam sublatum iri sexisti inalint . si pro iti legeretur eum. Mei.
nehius eum rectissimo correxisse putat. restare tumen in hoc carmino mplura. eastigato meta vix satis digna. Temperant rites neqtie Formiani
Poetilia colles. Non intelligo vim huius oppositionis. Τu quotidie hibis Caeeu.hum et Culenum . ego lutheo Dee Fa. Iernum nee Formianum. Si Falernum l osset multo minoria pretii, quam C eubum , ita accipi siosset: ego ne Ful ternum quidem habeo. Sed suerunti quatuor ista vini genera neque cura. ut puto. et amata. Vii . ait poeta,
Falernae non temperunt mea iracula.
Quod quam Latinum sit, alii videant. Temporare si nisi at alleui rei nimiam vim adimore. Vinum temperatur m tu,nt i quis diest frixus u lune temporari vino. Sed hoe frigidum est. Tibuli.
sum MDreui lympha merum. Horatii III. Carm. 19. Quis mutim tempereti istis, non de vino esse accipiendum. ostendimus. Recte dixisset: fon ea men Imeulti temperant. Vites imp en .
c A R M E N XXI. O . . . . . Diauam tenerae dicite virgines, Intonsum, pueri, dicite Cynthium
Dilectum penitus Iovi. Vos laetam fluviis et nemorum conari,
Quaecumque nut gelido prominet Algido, Nigris nus Erymanthi Silvis, aut viridis Cragi: Vos Tempe totidem tollito laudibus
Natalemque, Inares. Delon Apollinis, CARMEN XXI.
Dettim penistis uri. Non modo compressa ob libidinem, sed amata lotium orat n Iove Itaque et aras ei llioni pa us t. quod aliis concubini u lnon accidit. Vid. Ovid. XI. Heroid. m. lVI. Mettim. 32 l. et Spanhem. ad Cul llim. pne. 524. Maoc Oudendo iu-. l
nlemque, Dinres. De on Isto l. nis. Supra ni locutus est rimines et pueros. Tum pergit: vos laudulo Din. nam, vos Apollinem. Nune mures otio. sum est. et ipsa VOX partim grula. Multa vocabula suopo Orrupta fiunt, transposita iter negligentium librario rum una alterave lii emi, unde tundem plane novum vors intum ortum est Sio
117쪽
II ic bellum lacrymosum, hic miseram lamem Pestemque a populo et principe Caesare in
Persas atque Britannos Vestra motus aget Pre .
v. e. in Virgilio II. Aen. 389. elipeos factum est e Iopes. Suspieor hie potius legondum: Nattilemqtie meram Delon Apollinis. Mera, raρί, solemne istiusmodi loeorum opitheton. Et Λristoph. Thesmophor. χρυσολχέρα τε Δη- λον os εχιιc iεράν. Virgil. III. Λon. D.
Saera mari medio eo itur stratissimn ellua Nereidum matri. Et nemorum eomia. Benti. ex MSS. mram. Item tertiusius annotavit: Quid .
quid ropngnent Codd. . mihi revin prohatum. ' Et mihi. Ινisi emque phiaretra Frateriisque humerum hyra. Longo mihi pulchrius videtur fratereaque humeros lyria. Laudato sacram Delon, natalem Apollinis. laudate Deum, insignem humeros pharetra et lyra. Insionem humerum, Pro: quod ad humerum attinet, valde ambiguum est. Plurimi enim logontium ot audientium accipiunt de humero, qui insionis est pharetra et Irra. Et Deus magis insignis est humeros, quam humerram, propter duas res, pharetram et lyram. Rectius Diana apud Virg. I. Aen. 5ol. pharetram Fere humero,
gradiensque Dena stiper eminet omnes.
Hie hellum Inemniosum, hie misertim famem. Vestrae preees animum Deorum movebunt. et Apollo bellum a nobis amovehit. Ipsam salutis asse. rendae netionem Deo potins tribuit, qui etiam, eoneiliatus laudibus matris et
sororis, pro matre et sorore operam
praestat. Bonileius legit: mee Miliam. Diana scilicet: ne illa hie nihil laeeret. Sed neque Lut vi aliquid saeit Pratemque a populo es principe Ge. atira in. Rosollius in Hist. Critie. in
dignum e-se iudicabat, nomen Caesaris populo postponi. Franeus mores M. manos ex moribus Francis sui temporis metitur, quo Ludoviens XIV. dixerat, e esse populum. Oudendo . legebat: Pestemque a populo . principe Caesare,im. Sie etiam legisse Porphyrionem. Atque idom in mentem venit Wakhero in Amoen. Litt. pag. 13. et iam diu antea Iosepho Sealig. Epist. I95. qui
priuelae Carano utitur tamquam exemplo ablativi absoluti, ut olei e me
artium, secundo Caesiare, me Trato,
quae omnia sunt Horatii. Λtque ego hoc verum Puto. IIorat. I. Carm. 2. Te dure, Graiar. Properi. IV. s. 45. Et nimium remis nudent, proh turpe
Latinis, Principe re, suetus restia verti pati. Ilorat. II Ep. l. 256. El 1 .mi tam Parthis, te principe. Noniram. Antiquissima editio Lowheri in non halvit. Si in MSS. deesset, legendum
erederem: principe Caesare, Persuataque Brirnnnos. Graeca ratione, ut V. e. Anacreon Carm. XXXIII. X.ι-
118쪽
CARMEN XXII. - . . e. Integer vitae scelerisque Purils Non oget Mauris iaculis neque arcu Nec venenatis gravida sagittis, Fusce, pharetra: Sive per Syrtes iter aestuosas,
. . Sivo facturus per inhospitalem Caucasum, vel quae loca sabulosus Lumbit Hydaspes. Namque mo silva lupus in Sabina, Dum meam cunto I lugen, et ultra
δε ori mos uatiria Metilis. Optima
Franck. sed litora Ilostrema or u per ulteram manum. Tuentur Broistius.
ot Oudondori': hie pra ipue contra Gesnerum, cuius editio tum recens prodierat. Et sie postulat eoustans meturum usus. Ante Benileium iam multa exempla d erat Helias. ad Ovid. V. Fast. 5M. Persequitur Hrtha si nresentia uisanti. Ubi et librarius malo mutaxerat Parthi. Properi. III. lo. Nero tuti Medrae Metisitur eneri anuit ne. Burman. ad Claudian. I. Rusin. 226. Guna ala Gnotuli Meula peν- euasa leaena, praeserre videtur Mntiri itieulis, ut gratius auribus. Sed poetae alterum, ut ingratum, numquam vitarunt. In Claudiano legendum potius eum Heinsio vel Gnetvla vel o titi. Notanda est imitatio, qua Claudianus Consul. Theodos. 6. I93. Horatium expressii, qui, dum plus dicere studet, inulto minus dixit: nitidis quisquis te is institianal sensthus hausis, Irmel infr piutissam mna. hiberna areabit Aequo- tria, e fersos hostes superabit inermis
Illa eri Aethiopum pluetis solahi tir
notavit: MDe Aristio Fusco male vir
doctus in Hist. Crit. XVIII. 204. Forte stili ex familia M. Aristit, de quo Caesar VII. B. G. M. quem non recte eundem habuere in Ciceronis XIII. ad Funiit. Epist. M. quae Aucto Proconsuli est missa. Forte et huic Iloratii Fus counomen Murei suit. Nam in duobus 3ISS. vetustissimis Bibliothecae nostrae item Graeviano inveni aia A, nuriatium
μbtiloria Gmbit Hydaspes. I hialosus propter gemmas praecipue cogi tabat Arntaen. in Mi, Ilan. Pag. Io. Sed hoc cum perieulis minus convenit. Plin. VIII. Epist. 4. Quiae tam recens, tam copiosa, tam lutia, qtine δε-niqua in m poetisti, et, quώmquum in verisximia rebus, tum suburam materia 'Florus II. 6. In nullam ab ulla δε-bulosne altitudinis nixiltia, velut melo missa, descendit. Adde Benileium. Uine vocis si niseatio satis eonseitur. Pro ambie in MSS. nonnullis ap. Luctant. V. Instit. II. legitur timbit. Gmbilde fluminibus usitatum est. Statius IV Theb. 5 . quos piora rado Lavin ρα- eenti rambit. Λmmian. Maries linus XXVII. pag. 336. Hister, gura Bo- manum respitem inmhil. Cons. Heins. ad Ovid. XIV. Metam. 633.
119쪽
Terminum curis Vugor ex Peditus.
Fugit inermem: Quale Portentum neque militaris Daunias latis alit ae8culctis, Nec Iuba 3 tellud Venerui, Donum Ariara nutrix.
Pone me, Pigris ubi nulla cumpis
Quod latus mundi nebulae malusque Iupi ter urget:
Curia rostor expeditus. Praesuli eum tDntleio alteri e editio , quoid inium hi et MS. V s. Adicetivum in tuli re inelitis ad ipsum hominem refertur. Paullo plus signiscat o edisus eυνis, quam expeditis. Plin. III. Epist. 5. In
itinere, quiasi so usus etiviterio etiris,htite uni unetibus. Quiale portentum neque mili υν is munitis. Mira terrarum a leo di--itarum eiani unetio. Parva Italiae pars ut inuens Asrieno regnum. Illa militaris, hoe arida nutrix leonum. Si nee Iu eiei us signiscare possist ne Iti e quidem tellus, esset tamen utiqua gradatio Neque epitheton mili tiria facit ad hor. renda animalia, quae plurimum si-ununtur in iis regionibus, ubi homines minime sunt milituros. Maluissona, quod ad ipsam tellurem itertineret, non ud homines, qui I rtenta non utunt. In M . legitur vel Daunias tralia, vol Distiniti inlis. Diaunitis videtur P - ue manus. Idque, ut Horatiunum, et Hein,ius in Λdversar. p. 496. probavit. et Graevius in pervetustis suis mem-hranis invenit, ut scribit ad Iletusium in Syllogo Epist. Burna. T. IV. p. l . Ostendit autem Benti eius, hoc non esse consuetudinis Romanae. Melius certo tinxis et Do uriis in In/D. Sed etiam tum additum oportuisset ora vel ferrae nisi hoe o inquentilius Iu e tellus velis intelli re. Sie Ovidii est Italia oris. ot Manilii IV. MO. uti ti Meet mnonis tellus eiretim fia ripis Ptir hi a Aes trium nus tum sere invonitur. Fuit Horatius verborum novator, inierdum et obsolotti revocat. Sed alii seri .ptores, croclo, vocem v iam idoneo uu-ctore eommendatam recepissent. Varro V. do L. L. p. 152. Corneta a comis, quae obselasse Deo reliquerunt nomen. tis esculetum tib esculo dictaam. et Facutal ri s suo, unde etinna Ioris μου in i , quod ibi fueritiam Varro agit de loeis in urbe, qui nomen habent alinrboribus, postea exei sis. Eseu etiam videtur tam proprium nomen suis . quam Cor/iettim, Liauretum, alia. Eseulorum usu communi non receptum fere credas. Non ipse Uurro. non alii scriptores rustiei, usi sunt. Dieunt in
Plinio in otiiri. Sed ille, si de Latinitate quaeritur. non magnam auctoritatom habet. Philoxenus, qui in Glos. inrio suo tam multas vocos ex Horatio desumias explicat . interpretatur se, Actiltia. non neseu tum. Inveni apud solum Papiam: UEsculuae inde es /estim, sicut Olivetum. ' Et Comment. Cruq. ad II. Cami. 9. vs. T. MUt pinuta, estu ela. vineta, sic et querce ni dieiantur loca, ubi multae quercus mi , t scuntur. Versus quidem Hexametrii nes tiletum non admittcbant. sed, quotl ulit 3 Denique tellus Iu e non satiui distincto indietit . uior Iulia kit intelli.
120쪽
i Oue Sub curru nimium propinqui Solis, tu terra domibus negatu: Duleo ridentum Lalagen amabo,
pendiis. Putrem ulli volunt, filium natus mous eorripis imber. Lucilia. VIII. iiiii. Pro Hii Cierkius in Specim. 164. inriti mundi Areri stiper nimio Liae in. Ρng. Q. reli ni suadet coit. aeses raustrumque itieen M. Clutidi uia. Pone Aiah eurru nimium propinqui l R. Gild. l 45. felicior illia per fise Solis. Magis agnos rem poeileum eo. l P a Llisae, nimIo quiae se munifolorem, si legeretur: Pone aiah eurru l eratore Defendit. De Cons. Atilieli. Inimii propinquo solis. Ovid. V. Me No. Et quos interior nimio plo soletam. 4m. Et modo sol nimius, ni- l relestis.
c ARM EX XXIII. V. . . itas hinnuleo me similis, Chloe, Quaerenti pavidum montibus uviis
Matrem, non sine vano Aurarum et sil uno metu.
Num seu mobilibus veris inhorruit Adventus soliis, sola virides rubum. Dimovero lacertae, Et corde et genibus tremit.
Gogavius Praeterna. pag. 25. legit pn. D de in montibus: idque ex Gr eis, ut dieit. Aleaei versibus. Nescio quos Λleaei versus illo voluerit. Anacreon. iis asserunt interpretes. In quibus tamen nullum est tali coniecturae pruo. idium. A tirarum et alitine motu. Melus hae Muniscatione explicatur ah Aulo Gol. lio IX. N. A. 12. Nam aeti moli ibus veris inhorruit Ideeritus foliis. Ingenioso Bentleius. et alii, ipso nesciente. iam unim: N. pris inhorruis su rentum foliis. Ehi. stolii. in qua Benileius tuetum emenda. ltionem priapo uit Ornovio. legitur in lEpist. Dontioli oditi, Lipsiue a lMI pag. lim. Vopria etiam eorrexit Goga vius in libro Pr tormis orum pag. 26. V ria pro repres. ut ria pia et similiti: vid. Burmann. ad Phaedri I. Fab. T. et ud Doclamationum . quae sub Quintiliani nomine serentur. VI. 17. Aia Peneum, ut Ovidius XIV. Metamorph. 214. onmem e tremiae ras Ad strepi. eum mo femutie timens. Valer Fla .III. 264. Ceti paret nil erines, ef ιν is ira Pentheos oris. Vid. Murmania et Ilulin h. ad Suetonii Caesar. p. 59. et il4 Comparentur porro similia loca apud inter pretes. Apollon. Rhodius III. 954. 'M3nμia Eii σν,μ ιιν ἰύγη x - , ὁππora δουπον 'ti ποδες ἡ δενίμοιο πmici ἐ- γνυ pol satili et Lucan. VIII. I. Imre illoso rem Motorum rentia nemorum.