장음표시 사용
351쪽
Coelo Musa beat. Sic Iovis interest Optatis opulis impiger Hercules: Clarum Tyndariduo sidus ab infimis
Quassas eripiunt aequoribus rates:
Ornatus viridi temporia pampino Liber vota bonos ducit ad exitus.
o ostis eripiunt aequori a rates:
Ornattia tiricii tempora pampino Liber rotia bonos diaeti nu exitus. Nomen Nomuli 1,ost Dina et Mavortis puer multo melius omitti, nemo negabit. Linoua natum polentium omnino sufficit. Virtus est ipsorum, propter quam meriti sunt immortalitatem, Dror est generis humani totius, quod iis, ob virtutem et benescia immor- ltalitatem tribuit, Iinytin ost solorum vatum, qui hoc ita aceidisse canunt et tib oblivione vindieant Hae sunt in ista
heroum mussa solitae direndi formul M. Favor, voluntas. nunquiun uni hominum et si, minimo nasmus. qui semper pauci sunt, tribuitur. Horatius primum nominavit Romanos, qui per Poetas, uterque per Ennium, laudati sunt. His minus recte Aeaeus ita subiungitur, ut quasi solus per se stet, et 1 omnis poetarum vi8, virius, silvor et i lingua in eum coagmententur. Nec salis perspicue insulis di iribus conqu-cratur, qui sit iudex insororum, quem ipso Noratius paene in sumis Proser. pinno regniq viderat. Eiecto Aoueo, molius Scipionem et Romulum sequuntur Hereulos, Tmdaridae et Liber. fama et meritis longo inuiores iudieo
inferno et in coelo degentos. Versus, ita constitutos, nemo reprehendati Sunt enim vere Latini. At quis non reprehendat v. e. t Horatiuq et alii xutos Ma enatem stio in re et virtute immortalem socere' Ne probandum quidem, si aduntur es lingua. Sis Ioeis inter ese ultitia eptilis Avetor Dialogi de caussis corruptae eloquentiae, Taeitus, ut puto, IZ
'Nee tillis aut olorin mutor aut nHotistior honor. Primum uu Deos. quorum proferre responsa et interesse
Νo sorte credas interitura, quae .
Sententia carminis, ut nunc legitur, hoc ordino proe it: PNe credo, Lolli, mea earmina esse interitura. Si Homerus principatum iratur poetas tenet, magna tamen est Pindari alio. rumque Lyricorum gloria. Plura hella olim fuerant. qnam Troiamini. plures sortitudine eluxerunt, quum Agniti m. non. Sed quin vate caruerunt. iun ii
sunt. Ego non committam, ut tuae vise tutes per me non praedirentur. Iam inister priora illa: MMea carmina non lieri bunt. suere mulli sortes stilo bellum Troianum. Νω ignoti . quia non vutem habuero: ' nulla est eonnectio. sed impeditior cogitationis eursus. Credo Grammii. ticos , qui hoe carmen interliolaverunt.
etiam ver,uum ordinem mutavisse. Ot
Horatium scrip isse. ut indicabo, positi, cuiusque tetra lichi primis versibu-.
352쪽
Longe Sonantem nutus ud Aufidum, Non ante vulgatas per artes
Verba loquor socianda chordis: Non, si priores Maeonius tenet Sedes Homerus, Pindaricao latent Ceaeque et Alcaei minaces Stesichori quo graves Camenae:
Nec, si quid olim lusit Anacreon,
Delevit aetas: spirat adhuc umor Vivuntque commissi calores
Non sola comtos arsit adulteri Crines et aurum vestibus illitum Mirata rogalesque cultus Et domitos Helene Lacaena,
Non sola rem os tirsit adulteri. t Carni. 217. Vel pitia , esichori uris erariore fortes ante Aoumemno . t Cumoentia. Ptiuiliam aeptiline uisitit inertitie. t me, at quid Mim I it Anticreon. Impune, Lolli, earpere lini R i Delerit nesos. Vetus interpres Virgi. Vindea tinti e fraudis et ahatinens. l lii ad Eelog. VI. l. a Maio ex Cou. Ιυdeae honestum priaetulit utili l Palimps. editus: UNee sietis olim ιιι-
Nee forte ere a interitura qutie. sit Anclereon τὰl Veronensia Ctitvl tis: Non si priores Maeonius tenet. Cui dono lepidum - - meas esse ali.
me si quia olim lusit Anacreon. t quid putare nugiis. Dem Hortititia Iliam sorte via saera sq. Maiuin hieuito sueto sententia exoritur facilis et locus Hortitii fugit. quod ex eo etiam expedita Bollum Troianum et viri l apparet . quia Anocreontem retulit in in eo hollo elari omnium formonibus indicom Seriptorum a Grammat leo ei.
lobrantur. Sed suero plures istius . tat rum. Verba corrupta sic emende. modi homines, nune tamen ignoti, mus: Mortiritis e Noe si quid olim quia vate caruerunt. Ita nemo mor. lusit Anacreon Delevit aetas. Cartil-cedem virtutis habet, sine i Octa. Hoe lus: Cui dono m. Item Hortiritia tibi, Lolli, quantum in me erit, no i Ibam sq.V Alia ratione correxit Hus. Meidet. Dieam enim laudes tuas. Nee eLiu, Anal. pag. 54. qua, nunc inspi- sorte credas mea eurmina osse interi- cere non possum. Ex verbis item I tura. Non sum Homerus. Sed vivunt, titia coniicio nomen Horatii supra etiam, qui IIOmero minores sunt.V l esse omissum. Maiua verba deleri Ne forte ero s. Ordine versuum, i nefas non di,tinguere potuit. credo. ut dixi, mutuis, emundandum erat: et effinxit rei ι eronensis. Nee forte ere via. 1 Non solu m M uoia vidulteri. Stesiehorlatio. MN. Fruiaeli. Τher. Bellum Troianum bigniseans, nomisichoriche. Supra po,itum: pi tioori. Davit Helenum auctorem, Aguuiem. etis. Hi ne autem Sidon. Apollin. IX. nonem vindicem. qui erat rex regum.
353쪽
Excepit ictus pro pudicis Coniustibus pucrisquc primuβ. Vixere sortes ante Agamemnonii Multi: sed omnes illacrumabiles Urguuntur ignotique longa
Nocte, carent quia Vnte Sacro.
Paullum supultae distat inertino
Celata virtus. Non ego te meis
Primu e Teucer tela Cydonio. Liae. tum Grummatico argumentum rei ex Homero facito amplisse duo. Bollum Troianuin satis intelli inius ex Helena et Agamemnono. Sed quia Horatius dlxorat mulsi fur es iHaeere, Grammatici glossam iacientes nonnullos nomi. nurunt e quo elegerunt, qui metro ulmi essent. Horatius Achillem, Aiacem et Diomedem non Omisisset. De Deiphobo certe. ut minorum gentium, tacuisset. Auctor anto oculos habuisse
videtur I.Carm. 15. ubi etiam Teucer et Sthenelus lauduntur: sed in maiore ltiliorum numero et alia quadam ra- litone. Quum odiosae prucieroa relio. titiones: Non sola, Primus re, mitia, primi A. in te a sumsit ex Horat. I. Carm. 15. en rami spieuln Ghoarii inque versu formando secutus est Vir. gil. X. Eclog. 59. Pnrtho torquere donia eornu Spisulti Talia Gram.
maiieis erant notissima. Panegyris iis l
Dieen in Musis proe n. Ilarat tu, IV. Carui. 4. m. Proetiti Ormini huiloquen . Pro pudieta Coniuuihuo. Si voluit niuihus Troianortim, additum aliquid oportebat, ne acciperemus coniugos Hectoris ot Doiphobi. De Deiph bo hoe imprimis ridiculum, qui, mortuo Paride. uxorem duxerit Helenam. Mati tum septii ne distrat irior M. Cetolia e ritis. Septi Itim dicitur omne illud, quod o consi, tu et memoria hominum est sublutum et doletum. quod est sortitum, sinitum. Eo referre possis omnia exempla laudata et vario exposita a viris doetis ad Properi. III. l3. Ovid. Hemia. X. IG. Petron. pag. 676. Claudiun. I. Eutrop. 2ll. et Anthol. Latin. Burmanti. m. I. pag 586. Iam xive inertium septi Inmhic cliens Ohliviono obri trem, sive inni- enm, neutra significatio convenit: quure Benileius volebat: Pnti itim sepultia cli, ni in riis C. Insu rix tis. Huc nempe sententia: Viva virtus, inertia poetarum celata. pauli uiu distat virtuti sepultae.'' In qua emendati o mihi non placei ner in sic solum P itum. sine nudit a nomine volum. Neque recte ne iis vutum inertium . quippe
354쪽
Τοtuc tuos patiar labores Impune, Lolli, carpere lividus Obliviones. Est animus tibi
Rerumque prudens et secundis Temporibus dubiisque rectus, Vindex avarae fraudis et abstinens Ducentis ad se cuncta pecuniae,
qui illies teii 1iorit s. diu ante Homerum, laudes heroum diligenter canerent . sed insolicitatem heroum , quibus
virtutum non obtigerit Prureo tam praeclarus, ut cantus illius. sicuti Ilius et Odyssea, memoria servati fuerint. Seribendum censeo: Paullum septilii di- alni inertine Ceratri Dirtus. Virtus hominis sepulti. si celata sit neque ad 1,Ostororum notitiam venerit, paullum distat uti inertia. Purum refert, iueris homo sortis an iners. etiτΘaν Utizcο τ αιργῖc civiὶρ, o ra πολλί. ἐοργως, nisi tuae laudes lurit mortem tuum nil iis vulgentur. Dum vivis, tui aequa les de te loquuntur, de inertibus silent. Inerteμ tarn tum si pulti sunt. Sed quum et tu moreris, in eodotii eris silentio, in quo sunt inertes. quia vatecurus, tua gloria per vatem ad misnon pervenit.' Eadein plane sententia est in Cicerone pro Archia cap. 10. Nisi Ilitis iliti erili isset, idem etinitiis lus, qui eorpus Aehillis e t erat,
nomen etiam obruisset. Hoe nempe
Moidisset Achilli mortuo, sepulto, viventi accidere non potuit. Auson. Pros IIurdig. X. Ne pariter tumultis nomen et orati te t. Similis est sententia
Ovidii XIII. Metam. 446. Obriarnque
est inretim virtutis stra in nostrae. Sueton. Λugust. IS. Atiytisitis, Di enutirere Aleaeandri, rosntus tin es Ptolemtieos inspirare te te . dixit: Regem se voluiuese videre. non mortuos.
Iohannes Sarisber. PolFerat. Prolog. ling. l. milem ess tisini et euiusnia Imperia oria post modicum sempias s/ortu . nisi quia entis memoris vi tria ritis aeriptorum henescio proristitur. Quot et qutinios tirhi raris fuisse restes, ue
Fortasse et vulgitta eodem sere modonccipi potortitit. Inertiti septiliti est homo iners sepultus. ut Epist. II. l. m. ingeniti septilia sunt hominos iti- xeniosi sepulti. Et sic Diritia eclo n. homines virtute excellentes, celuti, non
laudati. Caeterum ae inhardus in Praes. Vitae Curoli M. loeum Horatii ante
eulos habet ut: Antius iuuietiri endem memoriae pisterorum triauere, qtiam νωIs Meellentis imἱ Diae imi tibi ea nestis pnti ob ieionis tenεhris viboleri Vindeae neti, e frntidia et nistinens. Oriuino seribendum Vin in ararae ea friatiuis. Quod refertur non amplius
ad animum Lollii, sed ipsum homitiem. Iam moliuη upturitatur animi prudens et nequus in utraque fortuna.
et homo vindex fraudis et abstinens Pecuniae, sed emendatio nostra imprimis necessaria est, quia alioquin idem
animus diceretur eonfiat non tinitia anni et itideae honestiam utili praestitit et alto nulti. nn reiecti. Numtiihil alluctatum est. Νi hoc non vit. Itaque Faber et Daeterius negarunti,ta ullo modo posse excusari. Ben.
355쪽
Seti quoties bonus atque fidus
iudex honestum praetulit utili et
lium ut putat. Horatium defendit. In
his legitur ianimus mille nitor, victor, rex, reeror, dominus, liberator, carnifex, proscriptor, eensor. Habeo eti-nm alia in promptu, sed nullum ad Horatii eaufium valere arbitror, ne Prudentis quidem Cathoni. VII. 2Do. impertitor tale eritimphrana spiritus. De
animo Victore, contemtore meteris tu-cebo. Centena sunt exempla apud Ort.. ud Sallust. Iuxurth. 64. Richto. rum Observ. Crit. ling. 65. et Iensi innes t. Lucian. I. 8. Nam haec signi-seant animum rincentem, contemneri.
rem. Sed Benileius praecipuo fidit ani
Plin. Histor. Naturai. VII. 12. Utilis proserip or animia , modo et con
ιumeris furens, non Diinu in censumvis et D. tinti stia dueeret. VII. I. Nis principiis naseuntur tyranni, his carni ae unimus. Seneca de Ira III 36. Cum titit inti tua eaι ianinatis titit
monitrio. et speetiliator sui renas que seeresus monos ii de moribua suis.
Haec autem nihil disserunt a superi ribus. Animus senim pι eriptor Antonii, est Antonii proseribentis; unimus hominis earni ae, est hominis earni scantis; speculator et censor , vectitontis et eensentia, qui munere tu i censoris langitur, et sui quidem censoris: Aleuti etiam Arnobius dixit VII. pag. 239. Deia ut re et e se.
tire turpissimaa res, et a censorianimus resputis. Ad hanc normam
explicari debebit animus eonsul, hoc est: eonsudens, qui facit, quod consules saeere solent: ita Iupiter eonsul vel eonant na apud Vopiscum in Firmo cup. 3. quem Graeci, ut annotavit Casauhotius, vocant Aia βουλaῖον et
poetae βουλmo P. Hoc iam intelle.ctu difficile est, sed ineptum fit, si
cogites constit non tinitis DNni. Omne, actiones, quae animo tribuuntur, sunt corporeae, a corpore ad animum translatae. Sed his uetionibus sana ratio
modum ut fines posuit, ultra quos noti progredi licet. Atque hoc praecipuo tenondum in tillo euisti animi. euius dictionis patrocinium etiam Bonileius suscepit. Si recte dicum: animus Gnoreiicie, non recte addo nullum. Λnimus sibi omnia sistisit. An munibus, pedibus, humeria I Animus luctu re νὶ . An eo eri o dia' Ani. mus perversius opiniones imbibit. An ora neido' Ne igitur Horatio putidum illud et ast tutum de tinimo tribuamus, sed mutemus: Vistitiae Derariae ea
friaticlis. Alia ratio est in seripiis He. braeorum, qui talia non fugiunt, quae nobis mira videntur. Exempla ubique in V. T. iuveniuntur, nec desunt in N. T. Non erat igitur, cur Vulchen. ad N. T. I . 4M. minus aeque terret
Itideae honestum praetulit titiai Hanc quoque elegantium nostra emen datione luerati sumus, ut itidei dicatur, personia et Osicium iudicis. ipsa iustitia. MVindex fraudis es. Lolli, eteonsul, non unius anni, ut suisti, sed quoties iudex, tu iudicium exercens, honestum praetulisti utili, ut dona nocentium alto vultu reiecisti Exemplunonnulla nymnam, unde dictionis venustas percipiatur. Ovid. XIII. Me. tam. 187. ubi Agamemnon negat filium Dianao immolare: Atque in rem tramen ptifer eos. Iustin. I. s. semia in As νυμ nepotem nuruis quum via Orem esit. Petron. M. Petit tit stition tenderet fratrem. Stat . III. Si ix. A.
356쪽
Vultu, ut per obstantes cuterVas Explicuit sua victor urnia. Non po Morerem multa ro ria Recte bearum: rectivi Oc Pret
Nomen beati, qui Dearum Muneribus sumnter uti Duramque muri pavcriem pari,
Non ille pro earis amicis Aut pugnis timidus perires.
II 2. Altinutis, et imperio nunquamptifer. Valer. Max. V. I. tir, oblistia hos is, aoeeri Ptilium in te. Anson. Epist. IV. 25. in partem κρο-
ertim uis itidio transis. Theon illo Paganus, ad quem scripta est epistola, fuit Irenarcha, ut puto. Plura vide apud Heins. et Burmanii. ad Ovid. VI. Met. 629. Cori. ad Lucan. I. Ial. Gmnov. Observ. I. 6. Cuperum Oh-seo. I. 8. et Ruhnken, nil Terent pag. 254. Caeterum Lollius erat consul, non unius anni, sed quoties iustitiam . spretis muneribus, Ostonderet. Multi dieuntur consules, qui non merentur, neque re vera sunt. Cicero IX.
consulem solum possumua Eera consu
lem die re. Prudent. Perist. II. 559. Otiem Bomia eoelestia sibi Leuit perisennem Constitem. Trebellius Pollio in Vesoriano cap. 2. Valeritini nitiaeensura est. Vtileritinua a prima pueritia eensor fuit. Stoicorum sententiam quoque expressit Ambrosius T. II pag. 934. Sapiena semper liber eat, semper hora at , aemper is, qui prae- ait Iesestia. Minus meis ad hanc rutionem Cortius exposuit Sallust. Iugurth. LXXXV. l2. Nam serere, quum feri posteritis, re tiωtia tisti priua est. Haee enim ita sunt intelligentia: Nam res hellieas gerere, quam consulem seri, apud istos nobiles 1 sterius est, sed ro ipsa et usu priues Prius debebunt res gerero, quum consules seri, homines praeimsteri.
Explietiis avia viator armo. Seneca Phoeniss. 628. Liret tirma lonoe miles et inte optiret. Animus victor quatirmn explient, neque minus serendum est atque superiora. Non Mossidentem multa roetire A. Lollius laudretus orat tuin inani absit nens et utile honesto postponens, itaque rebus suis e tentus. Amplificu.tio sententiae per octo versus debetur.
puto, glossatori. Ad argumentum quidem carminis platio non pertinet:
versus magnam partem ex Horati sunt eoussati, et illa non riste beartim meareris, rectius nomen heati oreti. piat valde abhorrent a reliquorum gravitate.
Aut miriti timium perire. In uia nostro, ut in aliis ultorum: peri/i .
357쪽
, erudelis adhuc et Veneris muneribus ΡοωΠS, Insperata tuae quum veni ut Pluma Superbive, Et, quae nunc humeris involitant, deciderint comae, Nunc et qui color est puniceae flore Prior rosae, Mutatus Ligurin ut tu faciem verterit hispidum: Dices, heul quoties te speculo videris ulterum: Quue mens est hodie, cur eadem ii in puero fuit ZVel cur his animis incolumes non redeunt genae 3
Insperuiti tune quum ventet Pi mustii exhine. Plumn in intellidunt primum irarbue ii uentis lanuuinem. Non patiuntur inquentia. Neque enim simul ei inuo deci lutit, nec color Pur. Dureus muttitur in suetem hi pidam, ut se utiquis in speculia contemplans non es et u iturus. Dentidius lege-hat : hrismo. Ego eo itubam : Impertitia fune quum veniet rusti stiperhirae. Moliet Lixurinum no superbiat florenti uetate et umicos contemnat: netatem cito triansire, venire rugit, . decidere coni , laetem turlviri. Γ, ii ut uni hoe est poetarum praeceptum. Tibull. I. l. 69. Intereti, istim stilia sinunt. tin-
etilum menduae esse querere ruum. Stn
tius I. Nil v. 2. 164. nunquesnane virili Subini fere tum ' reniet irem tristior nefas: Goree iorm m et inolensi. hus vfere doti D. Withoitus eoiii ieiebat mens. Quod in onioquin est ot Horatio dignum. Anthol. Lubi ni VII. Tu.
t plic. Pag. 259. oliam coniecit ruon, etnpi, fuit Properi II l. 23. 32. Et renis forinse ruore sinistra tune. Idem
i res, nisi cultri vel tondendi diseria
mentio acee serit: ut Virgilius Glog. I. 29. tondenti harhri etid. hos. Qui . interpretuntur destientes. per se is emrariaues Detris. hi plumtim de Mntistinebarhae non Meipere possunt. Hie uutem locuΑ in animo erat Prudentio Po. risteph. III. i5l. Crinia Mortiis ti in iusti a Fluxerit. inpoli nna hu
358쪽
Est mihi nonum superantis uianum
Plenus Albani cadus: est in horto, Phylli, noctendis apiunt coronis: Est hederae vis
II eo non praeest ars ausim, inmene o Horatii. Hoc tamen unusquisque mecum sentiet, meliora, in simili ar. gumento, do votin illius fluxisse. Deest illud est ligatum et venti tum . in quo
Catullum, Propertium, Tibullum otu mitium axnoscimus. Verbo, non lupparot Latinus ille color aureae nota- ltis, Deque in verbis, neque in rebus.
Militia, qtin crinea re i ta Ues. lLinguae rutio postulat 1ti oetis. Et sic nonnulli eoni erunt, et ego iuveni in MN. Vo . mutatum deinde in Loes , addita glossa: solitia es infere.
Syniae is ea stilaona Horatio indigna est. Indiunum fu*us a Diocre tertiae coniugationis . indignum futuis, ut edis
Pro edos. Edis usu receptum et pro- hutnm suit. stilois et aliae sorvino, ni, interpretibus propo itue, aetato Horatii non suorunt. Notioniti ex I. Carna. 5. Cui με tim relisus eoinram. Comum reri re et Itynre snam haec non dissorro conredo Pass wio ad Taciti German. 38 ὶ est: in nodum tot Here, nodo
cogoro. Quom n nutem coronia ex
apio et hedera esse immit nodna quo eri neq reli ritur. intellectu dissicile ost. Corona crines eingit, redimit, narent.
Itides namento clonitis. Iloc do Ca. tullo traii tulit in Epithni. 284. Quia
premuisti domus luetindo risit olore.
Ruhnk. comparuvit 1 annum Cereris
splendorem et divitias Ostendit, quantus Horatius ubique so neque halae neque clipere declarat. Ille, qui auream mediocritatem commendans se-lieoni praedicavit euin, eui salinum paternum in tenui monsa splendoret. hie domum Ostentaret argento nitentem Aret ἐmmolnso Aptimior Π9no. Iti v nalis imitatus est us. II. Horatii. ut annotarunt Scholiasino. Si totum hoc carmen sit Horatii, non dubito. Sod hare certe Horatio ex Iuvonuleusiunxerunt. Sut. XII. l. nil, Coa rine, illa, mihi du/eior hnee ltii, Qtinfestis promissa mis tin inanita e pes Eaespeetns: Niseram Besentie etiM .ntis tignum. Caeterii ducta sunt ex lib. I. Carm. tu. Hic rienni m;hi e pium. hie I erhenos pueri ponite. Istietti a veniet tinnior ho,t n. Sed linboia certius argumentum, quo demonstrem limversus esse spurios. IIonio Sehola ii. eus seeit Horatium die Maecenatis Da. tali arum sanuuine lignae immolutino ΝΡargoniem. Votores autem illo die tietiodo et sanguine plane nitatinebunt, ne, quod ex Varrone retulit Con ori nus , qtio uia ipsi lucem sce issent, ni is demerens. Vid. Cussiation. ad Por ii Nut. II. quem Ouaelius ad Mi. rint. Felicem Png. sa. refutare voluithoe loco Horatii. ot exemplis Aloxandri Severi apud L pridium, Pt Anton
359쪽
lanctu testinui munus, hui' et illis Cursitant mixtue pueris puello e. r Mum mammae trePMuns rotant AI retice fumum. Ut tamen noris, quibus advoceri Ν
Gaudiis, Iduq tibi sunt ii nilne
Getae apud N partianum. Ovetelius eam partem suae annotationis sumsit ex
Lindent rogio ad Consorinum cap. 2. qui eadem Severi ot Getae pri mplacitavit. Sed illa tempora, quibus alia multa de veteri disciplina et religione
fuerunt romissa et mutata, non faciunt ad aetatem Augustam. I. Rutvorsius in Leet. Venus cap. 2. pag. 237. otiam negat privatis natalibus sanguinem stinuere nefas misso, idque probat hoe loco uortitii. nain neque Rut uersius de vorsibus spuriis cogitavit. et ex Iuvenalis XI. Sutyr. 84 Et natalitium
eunti is ponere lardum, Aeeedente nova, si quam hoe hostis, earne. His Rutuersitis tertium nrgumentum
addidit hoe . quia Varro dixit: tu moris institviique inniores nostri tentia. runt. Ergo non a tuto Varroniq. ait
vir eximius. Imo Censorini, qui vivebat etiam sub Severo. Butgersiust eum Consorini non Meurato inspexit. Haec enim sunt verba: His forsitan quia et erat, quid entiasne Ail, ut me-rtim iunci dum Genio, non hostiam riundum, pustineri quoia sciliret, tit inris leatntur in eo libro, eui tis tittis est Attietis, et est de numeris, id moris institutique niniores nostri
tenuerunt. tis, eum die natali munus annale Genio soli erent, manum a mede et annyuina obstinerens. Ne esse, et inai lucem necepissent. nitis demerent. Apparet Consorinum laudare ANNA mniores, quod saepe alibi sueti. Do Iuvenale idem dieero possem, quod do Se vero et Geta. Nam et hie post Augustum vidiit. Et sex aetate Rugusti nullum talo ovomplum invenitur, non
in Tibullo. non in Ovidio . qui s tum
nutalo accuratissime di scribunt, adeo ut hostiam, si mactata suisset. omittere non potuerint. Sed verba Iuvo. natis alia ratione explieanda esse arbitror. Praecedunt nimirum hi versus Sieri rema suis, riara penderitis errare, Moria retis quondam festis aer rediebus. Loquitur univorso de s iis diebus. et exempli calasn. in medio. eitat diem natalem. ni dens, lardo, quo non nisi sostis diebus utebantur, interitu in accedere novam Camem, si
quam ex hostia. sesto die . quieuitque iκ fuerit. mactata, nancisci possent. Iam iste dios sestus non necessario minutalis . ut noque hostia necessarici eqt. quam iidem, qui parte vescuntur, mactaverunt. Nam hoe est alterum isti. galitati s et paret moniae indicium. Ramerat recens caro, neque semper in promtu apud lanios. Itaque de victi. mis emebatur et vendebatur. Hoc, ut
avaritiam, in Athenionsi notavit Theophrastus Char. Eth. 22. ubi vida Casauh. Flavius Vopiseus in Tacito li.
Hostias ausa semper domum remea-Diι. iisdemque auos reses iussit. De .nique Horatiuq in Carminibus nunquam utitur forma antiqua infinitivi spargier. Alia res oest in Epi,tolis ot Satiris. Cuneia festititis nitivus. Diceres lautiqsimum multis hominibus apparari convivium. et solam Ph3llidoni invitat. Puellao piloris mixtae, ad cibos --
paendos et tu mensam serendos, non Romanum est. Soli servi faciebant. Quibis tide eris Galad D. Horatius in sequenti carmino coniurium xDent uotiuiti.
360쪽
Iuro sollemnis mihi sanctiorque Paeno natali proprio, quod ex lino
Luce Maecenas meus nmuentes Ordinat annos.
Telephum, quem tu petis, OccupaVit, Non tune sortis iuvenem, puella Dives et lasciva tenetque Nain Compede vinctum. Terret ambustus Phaethon avarus 8Pes, et exemplum grave Praebet ales Pegasus torrenum equitem graVntu8Bellorophontem: Semper ut te digna Sequare et, ultra Quam licot sperare nefas Putando, Disparem vites. Age iam, meorum Finis umorum, Non enim posthac alia calebo Femina) condisco modos, unianda Voce quos reddas: minuuntur nune
Anneliorque Paene nis nil proprio. Statius II. Silv. I. I. diem Lueani proprium nuttilem timet aI. Plinius III. Epist. I. Viri A nnttilem religiositis qtiram auum relebrabat. Pontius Paullin. Carm p . 42. Natalia tutis, o eurissime Christo Felis, Natali proprio mihi earior. Ista dira ergo et nohia solemnia hnbenda Quoe tibi natatis. Consorinus de Die Natali 3. Ne a nctitror. a. diem tuum, qui remihi in hune iticem euiuis, meo uis proprio neolissentitis ea orti vero.
Quod ex hoe Luee. Qui uias mihi
sanetior est, quod ex hac luee. parum Latina videntur. Peonatis terrenum equitem orn- M. Locus pnullo aliter est distinuuendus: Feoastis, terrentina equitem straro tis, Bel strophontem. Ut intolli. gatur Pegasus praobnisse Bellerophon. tem grave exemplum. idque eo ostendisse, quod gravabatur terrenum equitem. Bellerophontes, ut Phaeton. erunt exempla. quae Iupiter in illo, Pogasus in hoc statuerunt. Gronatus, quod tuinon sono haud ita suavi statim sequitur vocem orare, explicavit Graevius ad IuAtin. XX. 3. et interpr. ad Luean. V. 258. ut Graeeum ι3Λ-
ρυννενoc ξυνri χέaM Cratini. Priscianus. Vide Spengelium ad Varronem do Linuua Latina pae. fil4. Adde Aretronium ad Plinii Panenrieum 45. In Statii II. Aeliill Q. Caetera