장음표시 사용
371쪽
Postibus. et vacuum duellis Ianum Quirinum clausit, et ordinem
notavit: PHuius facti notae repraesentantur in nreu. qui est iuxta aedem tDivi Iulii. 'De epta Hr horum stinorbis Posti. bias. Minus recto alii udunt direpta. Luean. I. 24s. Deripuit stieris . Penatibus tirmis. Vid. Cori. Pro postibus in Commentatore Cruq. h ribus, cum annotatione: qui . ne victi di rentur, ultro mi erunt in societatis et Ducis signum. '' Sehol. Frane a. Parilii
superbi propter Itoniani populi multitudinem caesum, signa Romanorum sublata in i,ostibus suorum templorumastixerant in o tentati nona et iactan. ltiam sui. II e Seholion laudavit quoque Burinaun. Anthol. T. I. p. 2 M.
deque ista consuetudine exta fuit.
enetium uti liis Itiniam Otiiri. inum etausis. Numa. ut seribit Liuius I. I s. sinum indirem meis bellique ei . speritis, ut in ornata esse eici.
ratem. e susus, paeatos e reti omnes populas si ferare . Poetae hoe symbo. tum variis modis exornarunt, ita ta- lmen, ut soribus clausis Bellum, quasi Deus. contineri coercerique Allectetur.
Hine vi lii Morine, fores, alia. Locus classicus o,t apud Virgil. I. Aen. 29 l. lquom Hunius in Excursu IX egregie illustravit. merito dubitans de sen- lientia Ovidii I. Fast. 28 l. ubi Iunus.
interrogutu cur pace lateret. motis larmis recluderetur, rest, videt: Ut populo reuhstia patentii nu bellti profecto, l /ti putes demin innuti nostru serra. lPura fores obdo, ne quti discedere masit. Gestirisque diti nomine elati- latis ero. Num ibi cortissima est emendatio Marcilii no qua discluere Possim. lClan υμ ero. ne qua dis dere possim, iid e,t templum metim eliaudetur. Bellii Ρ-ius imauinem Ovidius non nitigit
Apud alios poetas. nullum indignans.
soro ut Aeolus in nuiro, semper erumpere conatur. Si igitur Ianus, templum Iani, quod Augustus elausit, vaeuum est Bello. Bellum in templo
non coercetur. tum pax et otium non
vigent. sed bellum est. Hoc iam con . uarium ost menti Horatianae. Illud etiam maxiΑ, quod non utie Io, sed uti liis legimus. Sie enim agitur non do Bollo. tamquam numine, sod PrDe. liis et pugnis, quue non magis in tem. plo concitidi, quum templum re/inquere possunt. Croto Horatium seripsisse: ef rnetiti tib uti Lia Itinum Qtiirintimetransit. M Tna aetns, o Caesar, fruges reddidit agris, signa Iovi, et vacua a bellis. quae eOml oui,ii omnia. Ianum elausit. Bella prius esse debebant eom. posita . quam templum clauderetur. Horat. II. Ep. l. 253. tuisque Auspieiis fottim confecta citie in per orrum
Citi triaque eustodem praeis cohibentiti Antim. Sueton. August. 22. δε-niam Quirinum, ferru marique pia parria, ter elnusit. Claudian. Laud.
i. e. templum Iani. Sie ne tis Augusti clausit Ianum, quum erat vacua ab duellis. duella erant consecta. Recte autem Gronoxius et alii voluerunt Ioniam Quirinum. Non Quirini. Benilesiis Quirini etiam propter sonum e-liorem praesert. Si iam legamus τώcuratio duellis. Innum Quirinum neminem puto ossendet. Scripsi tib utiellis,
ut tib Diis et similia in optimis MSS.
vid. Benti. ad Horat. III. Carni. 16. Burmuranum Aua memoria sesellii, quando ad Properi. II. s. 18. seribit citie Iia vocem esse ab Horatio non usitatam. Arbitror etiam Murklandum ad Stal. IV. Silv. 5. 24. eleuatitor Ovidioll. Ani. D. ra. r titui se: Me quoque , qui foties meriai ano Amore.
372쪽
Rectum evaganti frena licentiae Iniecit emovitque culpas Et votores revocavit artes, Per quas Latinum nomen et ItalueCrevere viros famaque et imperi Porrecta maiestas ad ortum Solis ab Hesperio cubili. Custode rerum Caesare, non furor Civilis aut vis eximet otium, Non ira, quae procudit Onses Et miseras inimicat urbes. Non, qui profrensium Danubium bibunt, Edicta rumpent Iulia, non Getae, Non Seres in iro P traue, Non Tanain pro o flumen orti. Nosque et prosestis lucibus et sacris, Iniser iocosi munera Liberi, Cum prole matronisque nostris, Rito Deos prius apprecati, Virtute su iactos, mors patrum, duceS, Lydis remixto carmine tibiis, Troiamque et Anchisen et almae
Frenti Ii en ine iniseit. Ut Plato lsortito Hra λέου ἐν ι3ολι. Comparavitiam Wyttenti hius ad Plutarcii. do i inra N. vindicta pau. 44. Vuler. lMaxim. II. s. Frini stitit in e i -- lbis, Quirites. Leae Inin est, quae ros risi esse iubet. Emovitqtio ei latis. Ilone Selici iustae laudant Virgilianum: emoti eordine posses. Paresan. III. 7. 'O πολε ιο ουτος - νῆν 'Ελλώoa Iri βιβηeuia Mouσιυνιν ἐκ βδενων. Eulata rumpent Iis in. Quomodo edistia Λngusti pertineant ad Danubiinceolas, Getas. Seras. Perias et Scythn 4. narratia disseilo o t. Irambiniis et Torrentius intelligunt vitrias Leo. Iti itis. de adultoriis, alias. Minus quidem recte, sed non illorum eulpa iungis . quam lmeiae, qui scribero de
buisset v. e. non spernent imperium.
restes AusuAti. Spernere et similia in tali re sunt propria. Iustin. XXVIII. 2. Qui Aleaeandri Maoni emein rere. xerint. Sallust. Iugurth. al. Sin Ιυ- r ha ea tu a ssenatus) contemnis. Idem in Catil. 5. Neoligere posuit. Vid. Cori. Neque eaussa probabilis t. cur hie iterum victoriae Angusti celebrentur, quod iam supra, memoratis eisdem Indis, S this. Persis otaeeolis Danubii saetum sit. Sunt huiu-
carminis dune partes. prior continet lata.des Cae ari, i,ello. altera. mee pnrtiiri.
373쪽
Ibis Liburnis inter alta navium, Amice, Propugnacula, Parutus omne Caesaris periculum Subire, MaecenaS,Lpodon Liber. MLibrum quintum lodurum vult ilici Laur. a d Ciceronis II. Aerar. v. Sed Aret iloelius seripsit librum Epodon. Vid. II ophitest. p. l2 L ert. in Solone p. 22. et Galenus de Usu Part. p. mo. IIsce annotavit vir doctus suae editioni Bonatianae, in Bibliotheea Loidensi. Mihi de hae inseriptione disputare post Muretum, Fabrum. Dacterium et alios. non libet. Memorabo tantum quas in MSS. invoni. In duobus hie liber post
Arram mo/ἰerim scriptus est. In Voss. Ars Poetiea sequitur ultimum carmen libri quarii, additurque hace annosa. tio: Termintitis stiperioribus ςtini Norenrminum libris, remposuit is iam quintum de Arte Poetion, nu Pisonemqtiendiam poeitim, in quo ri in super.
eos. Et alibit Liher hie Apodon in
cadem sero in Seholiis Comni Cruq. et aliis leguntur. Serviivi inseriptio 1 noni Em n, quae in plurimis Codd.
reperitur. Et Horatius milii videtur talem librum composuisse, quin non intollivo, quomodo alias illud nomeni in IISS. venisset. Movet mo quoquo exemplum Archil hi, neque frustra. l puto, di m priora carmina sunt metro iambim Arehilochio composita et
argumenta plerorumque mordaeia et uphementia. Non tamen credo omniat ea ina, quae nune in libro Epocloni louimus. ab Horsito in eum suisset relata. In vetustissima editione vidi Q. Hortitii Floret Epodos incipit.
ortitus omne Gesaris perietilumi Subire, Mnerentia, tuo. IIaee do se diei nollet Caesar. Nam si Maecenasomno illius periculum suo subiret.
374쪽
Quid nos, quibus to vita si superstite
Iucunda, si contra, gravis 3 Utrumne iussi persequemur otium. Non dulce, ni tecum simul, An hunc laborem mente laturi, decet Qua serro non molles viros 3
Feremus, et tu vel per Alpium iuga
Inhospitalem et Caucasum, Vel occidentis usque ad ultimum sinum Forti sequemur pectore.
Roges, tu uin labore quid iuvem meo. Imbellis ac firmus purum 3
Comes minore sum futurus in metu,
nihil erat quod Caesar ageret, et domi manere poterat. Neque Latina formula mihi placet, subire periculum ti initisatio p.rieulo. Quamquam Πoin,ius Autis probabat . adeo etiam ut Line in Proportio II. 8. 4. corrigeret: Mortem ego non inoiram morte aiahire tutim. Molius est: Ptiriatus omne Gestiri perieulum Subire. Meserenus, tuo. Latinum est susire perieti um Gesori, Caesaris caussa. pro Caesare. Properi. IV. 6. 24. Sioniaque iram piatriae rin-eere δὲ,efri atine. Ubi vide Maruland.
ganter etiam itio Cn. r;. Properi. II. . 25. ad eundem Maecenatem: Ser.
noti resque tui memorarem Gesaris.
Statius I. Silv. 4. m. a io iesum auspro Gesare eum . Postea vidi M.thium, qui editionem Horatianum Ca roli Fcae a. MDCCCXX. suis anno lationibuς auctam repetiit, in eandem emendationem ineidisse. Idem Osten. dit Wakosoldum voluisset Gestiris tui. Reetius puto militanum. Quibus re eitti si si erat te Geun.
. Sie lenitur in plurimis MSS. Duriore, ut mihi videtur, constructione. Benti eius tamen hic singularem elegantiam videt et explieat: Quibus vita tuenncla, si te superstite riet tir, si eontra, gravis. Alii legunt quibus terita sit supersti eo quod et praeserebat Holnsius et multo facilius est. In IIS. Voss. additur glossa: si vocat. Cogilasso videtur haec verba Ausonius Epist. I. Maevisto horas stiper et
utio millia centum Te sine consumsi, quo sine et hora Urtinis.
Ni t eum ainiti . IIS. ni sit. A n hisne Inho, .m mense in uri. No.tandam puto ellipsin stimus. Statius Praestit. II. Silv. Ad Ursum nostrum seripsam Consoltis onem hiate Iibro in-Merui , quin honorem eius t hi inturusneeeptum. Ubi Markl. addidit eὰρ
Ilieron. Praefat. Scriptor. Getes. E qui I ne tiruar Quinctilianus XVIII Doelum 12. Noso. qui I Deturuκ, xipe mes rea it 3 In Vo s. pro quo ferre est quem ferre. Vel Dee; lentia tisque nu ui omnisias itim. Quid signifieat duplex rei' Vix potest si nis ro a . Sententia loei sortiit; aliquid poscit. nelnpe elium, xtii i diri. Sie autem prius rit susscit, nisi in posteriore rei maius perieulum indieetur. Quod non video es,e mutun in ultimo atriti OeeIdentia quam iniuria Alpium et inhospitiali Ctiuenso.
Omnia sunt aeque perieulo a. Malim: Et Deoid n ia tisque ad ultimum Aintim.
375쪽
Qui maior absonios habet: Ut assi rins implumibua pullis aris Serpentium allustis tin et Musis relictis, non, ut a bit, ouxili Latura plu8 pru critilus. Libenter hoc ot omno militabitur Bollum in tuae spem gratiae, Non ut iuvencis illigata pluribus
Poensve Calabris ante sidus servidum Lucana mutet pia Cun, Noo ut superni villa candens Tusculi Circuea tangat moenita.
Qui maior aluontes hobel. Caesar B. Gall. VII. 84. Omnis plerumque,
sturae ctbsunt, vehementitis hominum menses periurarant.
Ue nostilens implumibus pullis ranis. Poetae hane imaginem variis et pulcherrimis coloribus exornaverunt phoelos in Oenomao Fragm. pag. 68. Λν ουσι γαρ τοι Mνίμων διεξοδοι ou-
Stat. V. Theb. 599. Me relut vii riseaedem foetusqtie parentia Cum pisertimbrosa populattis in illae terpens, Ilin redit, quem neque domus mira a quietem Sine super impendens, reetosque horriun moes o Eleutit ore ethos, eum solus in nrbore eam Ann-ytiis et errantes per Opta etibiliti plumae. X. Theb. 452. xestiertim aiet tirbia rerentvm Cum redueem longom oveail nh ne here mntrem. Similia
sunt apud Homerum . Virgilium. Ovidium et quao hie laudarunt interpretes, et ad Ciceron. Divin. II. M. Tu.lia Grammaticos non lutebunt. Nostra comparatio non uno nomine reprehendenda est. Primum Horatius minus reete diecretur Maecenati timere, ut maior timet pullis implumibus. Mae cevas erat natu maior quam Noratius Deinde compnratio itin vertiis obseuri, et malo cohaerentibus explicata est. Praecipue assidena pu/lia et moris rellatis adeo intelligentiam nostrami fugiunt, ut non nisi longo labore ali quem sensum extorqueas. Et parum iuvat, si cum Gogavio Praeterm. p. 33. et aliis legamus minua res eris. Neque castigati poetae sunt repetitiones: quil hnbet obsentes, iassidens . relictis, tilia mi , priaesentibus. Ibi notionem iam sensis bis, praesentis ter tam brevi intervallo positam iuvenimus. Serpensitim nil stia time . Atiabiet ni opstis propria serpentibus vocabula, in eolori set insidioso motu. Valer. Maxim. I. s. Mittimus aerpentitim arreri, neque iusta impMιri Poterat. Vid. interpr. ad Iulii Obseq. Prod. M. Angues uno miori in Milia Minere nilapsi, citatem eaedem portenderunt.
Ubi non contemnendum, quod in aliis editionibus logitur: eltipsi. puta ex locol aliquo. e columna in cella ista. Sie
Liv. I. M. Portentum terribila. an. otiis eae eotiamna lignea elapsus. Nee tis superni rilla eundems Tua- euli. Broukhus. coni erat auperbi, postea delevit conireturam et citavit Festum in I se . Eadem est emis
iectura Marklandi ad Statium I. Silv. a.
l M. non probante Ilandio. Pro euri .
376쪽
Satis superque me benignitas tua Ditavit: haud paraVem,
Quod aut, avarus ut Chremes, terra Premam, Discinctus aut Ρerdam ut DEPOS.
eandens Rcriptum est. Diaeinelus titit perdom tis nepos.
In IIG. nonnullis iis abest, etiam Domiti. Vid. Domiti. ad Cliarii. p. 677. Et elogantius abest, etiamsi non praecederet ut Chremea. Ita solet Horatius. Epod. II. 5. Neque eleuatur elas. aleo miles eruet. Similis autem sententia haee est apud Seneeam do Vita boata D. Quidqtiiu hnhebo, nee gor. dido etiatori tim, nee prouisse Varoam. Ex qua autem Fabula, Terentii an Menandri, Horatius personam Chremetis stiniserit. dietu disseile est. Bospicere quoque potuit Thesaurum Luscii.
In ea saltem est Seneae ararus. m. natus ad Eunuchum Terentii Pro. log. vs. l2. argumentum subultae servavit
CARMEN II. Beatus ille, qui procul negotiis,
Ut prisca gens mortalium, Paterna ruru bobus exercet suis, Solutus omni sOenoro: Neque excitatur classico miles truci, Neque horret iratum mure, Forumque vitat et superba civium Potentiorum limina. Ergo aut adulta vitium propagine Λltos maritat Populos, Aut in reducta valle mugientium Prospectat errantes gregeS, Inutilesque sulco ramos amputans, Foliciores inserit,
Bonitis ille. Nonnulla citantur ab Hildeberto Phil. Mor. Pag. 984, sine
varietate. Pnferriti rura hohus Mereel suis.
Abbo Floriaeensis apud Maium T. V.
pag. 33s. eanrat. Valer. Flaee. VI. 404. eademque pnremtis Rura eslune. Ubi sortasse corricendum eademqueptirentum, hoc est ferna. A tna mnritne populas. Post hunc versum potius legantur: Inutilesque De ramos amputans Felie orea M. aerit. Haec enim pertinent ad eandem actionem: marit ut populos vitibus. ramos vitium amputat, alios insorii. Et iste versuum ordo cornitur in multis
377쪽
,3 ΩΑut pressa puris mella condit amphoris. Aut tondet infirmas oves. Vel , quum decorum mitibus pomis caput Auctumnus agris extulit,
Ut gavdot insitiva decerpens Pyra,
Quis muneretur te, Priape et te, pater
Silviine, tutor finium lLibet iacere modo sub antiqua ilice, Modo in tonaci gramine:
Labuntur ultis interim rivis uquae, Queruntur in silvis avos, Fontesque lymphis obstrepunt manniatibus, Somnos quod invitet leves.
ISS. et libris impressis. Fabrielus et
Stephanus non reete mutarunt. Vide Benileium. Ane timnus nyris ortu f. Plurima MSS. noris. In Franck. eae tilis Dyris.
Alia neris. Simili suurn dixit Seno ca Adium. 484. Quia sepIdus ora Co
Libet inrere modo stib nnfiqtin il est Pro modo Franeh. ntine. Videtur emendatio Grammatiet motro timentis. Si- milhq emondaliones in hoc et aliis earminibus reperiuntur, ut Vs. as. eon. lux, pro millior; vs. 65. altosque, propositos; vs. 67. tibi hiare, pro hure tibi. Inhun tir nitis interim rixia nquo'
MSS. alia a Iris, alia ripis. Bentleio
placet ripio, quia auetumno non alii Aunt risti sed nitrio riptio, Cum nreseunt sumina. Sed haee imago minus iucunda est tempore auctumni Iaeensenim sub ilico xel in gramino. talem rivum, arenoto flumine currentum, neque satis prospicit, nequo sonantem
audit. Et mox lymphae dicuntur manun es , et a reper intclliguntur ex vorbo obstrapit. Mihi legendum osso videtur, Liahuntur nitia interim rupi-hua nqtine. Iloe in IISS. primum in ripis, doindo in ripis corruptum eredo. Ad mi i quinio pede dsetylum, ut us. 67. primo. mee tibi De tua foener tor AIMh us. Et VII. Ei,od. l. tertio. Quo, quo scolasti rti tis. In Cod. Silvii , teste C quio, logitur ab riris: quod sino dubio olim fuit tih rupibus. Nam: aquae labuntur ab Hi is vel ripis hie
ferinrisque in Euripidis Suppl. p. 254
i cap. 42. dixit: Coepinitis inritare eonial rirorum aermones. Ubi Selictorus Ioel
378쪽
At, quum tonuntis annus hibernus Iovis
Aut trudit acres hinc et hinc multa cano Apros in obstantes plagaS, Aut amite iovi rara tendit retia, Turdis edacibus dolos, Pavidumque luporem et advenam laqueo gruem Iucunda captat praemia,
Quis non malarum, quas amor curas habet,
Haec inter oblinis itur ZQuodsi pudica mulier in partem iuvet Domum atque dulces liberos, Sabina qualis aut perusta solibus Pernicis uxor Apuli,
Tontinι is annua hibernus Deis. Elegans apud alios imago xtilius. Via. Fiaec. III. 578. eeti pectora nautia Conoeliat huerni rtilitis uris. Non tamen hie annum inutem in Oretim. Multa etine. Iloe melius quam, quod alii edidere, multo. Veteres, in re praecipue venatica, genero semininoeanis praeserunt. Vid. interpretes ad Appuleii Metam. pag. 5 4. Pro aerea vitioin in MS. Midensi agris. Fortasse voluit neris. Rarti renuit retia. Nestor in vocenninos legit parra.
,na 1tibot. Versus importuni turbant rectum ordinem sententiae. Dietu dinsello. quid hie sit amor et si intelli. gondus timor usitata signiscatione, non intolligimus quid foenoratori cum amo. re. Iam Graecismus non est durus ohliniscor. 7utis eurna ma/na 1ΛMι amor: sed alia ratio est verborum, obliviseor malarum . quas euras timor 1nbel. Gmnovius ad Statii I. Thob. Ita utitur hoe exemplo, ut d eat. Aub-ηtantivum ex Proximo membro intel. liui. Sed exempla, quae attulit, huic nostro non sunt similia. Duo excellontissimi poetae recentiores locum imitati sunt: Livinus Moerus Eleg. IV.
4. Quis non his eurrasque yrares et pe-etoris avri Vulnera sollieitos tibiietesque mettis ' et L. Santonius Carm. p. 67. Qtiis sapiens, quis non obii Mati ramorem Inter et hesee euras quas hώ-het ille orares 3 Vitarunt, quod est in antiquo earmine vitiosum. Sed fietos puto versus ad interpretationem sequentium : quod si pudiea sq. Mili t euin tali uxore nemo amores leves. non legitimos, cogitabit.' Forte au. et ori glossae in mento fuit loeus Terentii, Eunuchi I. I. 32. Neque, priaeterquam quas ipse amor molasti IInhel, ndiaris Behotius in Apophor. I. I. explicat: quiti. qui timorem -- nare rei ni, rus thrant. Sed foenorator non amare solet, quod magni eon. stat. Fontentia unico postulabat: Quis non hnbendi qutis amor curtis hiabet, Haee inter obiiDiaei ur ' Amor hΛ-bendi est nota formula. et Proprius foeneratori. Tulis umor multas curas affert. Alphius ipse latetur, quam beatus esset Eoiuitia omni foenore. Con. iiei et posset: Non laminartim quas amor eur hei Hare inter Μ tota.
eimur 3 Sed non puto esse Horatii. Quod si pudien mulio in parrem
379쪽
Sacrum vetustis exstruat lignis lacum, Lassi sub adventum viri, Claudensque textis cratibus laetum pecus Distonia siccet ubera, Et horna dulci vina promens dolio Dapes inenitus upparet; Non me Lucrina iuverint conchylia, Magisve rhombus aut Scari,
Si quos Eois intonata fluctibus
Hiems ad loe renat mare: Non Afra avis doscendat in ventrem meum, Non attagen Ionicus
Iucundior, quam lecta de pinguissimis
Aut herba lapathi prata amantis et gravi
Vel tigna festis caesa Terminalibus, Vel hoedus ereptus luPO. Has intor opulus ut iuvat pastas oves
tueri. Vel hie legendum iurana, vel lin sequentibus Merum et vetustis, iquod Cruq. e. MSS. volebat. Erat ne lionis foetim. Hieronymus Epist. 55. Liose eoneiuna, Deum ea.
Seori. IIS. aerari. Enniana Martim, cerebrum Dei paene supremi illustravit Bumann. ad Emendat. Valesii pag. 25. et in Addendis pag. 22 l. Ennius primam produxit. Si qtios Eois insontita sitietiatis.
IIS. VOM. intonat ei. Into in sine exemplo dietum. Noquo opus erat tanta tempestate. ut luxuriosi Romani nan. eis rentur scaros. Petron. cap. 93. Atque A ne voltiores plueene palato. Quoci non avras Deiles. Ultimis aboria Atrearitis aevi a probntiar. Gula erat avidior et ingeniosior, quam ut dolietas a ventis exspectarent. Ruson.
Epist. VII. M. Non hie seibus, navis nos quaeritur a quore. Ut erasen pretium grande peristitia. Magnae illae tempestates. quae cogebant piscos in alienam sedem abire, erant Tarae, adeo ut in historia annotarentur. Sehol. Iuvenal. IV. 4. servavit fragmentum Sallustii: Itaque rempestiate via piscium Ponto istipit. IIeinsius volebat ore r. Et eenti illa permutantur: vido v. e. ad Silium XIV. 262. Sod merito repudiat Benileius. Vel hoeittis ereptus lupo. Pulehro Silius Ital. VII. III. Ceu, stimulanta fame . rapuit quum Martii a tignum Arerso pastore ἐν pus, se iamque fremeralem Ore tenet presso; lum . si resticia eursu Audi is celeret Inti-htia obvia pastor, Iam risimel mo-luens, spirantem densibus imis Re- etat praedom, et faetio fuit aegre hiatu. Testamentum XII. Patriarcharum: επε γαδε, ἔτι ἀρνου 15λο
380쪽
Videre properantes domum , Videro sessos vomerem inversum boves Collo trahentes languido, Positosque vocitas, ditis cXamen domus, Circum renidentes Lares lHaec ubi loquutus 1 Oenerator Alphius, Iam iam suturus rusticus, Omnem redegit Idibus pecuniam; Quaerit Kalendis ponere.
Alphius. Vide We eling. de Iud. vit: vel optιma nominn non appel-Λrch. pag. 89. lancio mNIa se l. Unde apparet, ne- omnem reuerit Idibus peeuntiam. que timidum suisse in appellando. De- Optimi interpretes, praecipuo Benta. nique hune erodo fuisse Romanorum redeole ita vindieaverunt, ut reserit, consuetudinem, non ut eodem die pe- quae est altera lectio, loeum porro ita- cuniae a debitore reposeerentur et sol-bero non debeat. Λnto Bonileium idem verentur, sed Kalendis reposcerentur. secerat Gronorius Oliseo. I. 2s. et iis-jIdibus solverentur. Itaque novi mendem sero Oxemplis locutionem proba-jsis Kalondis iterum aliis menori ituro vorat. Addo Valchen. ad Theocritii terant, at tuo interea dispicero, qui . Λdon. pag. 340. IIeinsitis inmon Λd. tius daturi essent. Hi ne Cicero Catil. vorsari pag. 2M. praesert releuit, ut Ι. s. Praetermitto ruinas for tinorum etiam Oudendo . ad Appul. Metam. tutirum, quua omnes impen re proxi-VI. pag. 340. qui explicat: ren time. mis Idibtis senties. Creditores nimi- raris, rursus pretiniae aummam δε- rum Cutilinam Kalendis monuerant. auxit; addens. talem p unlao redae- ut sortem Idibus redderet. Senties. tionem, qualem volebant G novius inquit, Idibus ruinas impendere sor. et Bentiolus, uno die seri non posse. tunarum, quum dies venerit, et sol Sed Alphius, diligens foenerator. no- vero non poteris.V Kalendas Poetae ap-
verat homines, quibus pecuniam ere-ipellant tristes et eo eres, quia tum usu doliat. Columella dictum oluq serva. ra erat solvenda: nam ea erat menstrua.
Parentis olim si quis luit in manu Sonito guttur fregerit, Edit cicutis allium nocentiuS.
1435. Matin eum intellexerimus nomen esse, primam syllaham longam esse existimamus. ut: alia serpylliamque herishm: eum vero pronomen est, brevis erit . ut: perque nives a Ium. Hein
sius ista ad Virgilii Eelog. II. II. asserens . Addit: ΡSie et Seholiastes ΠΟ-
Edis elatilia nutum noeensius. Nuevius in Apolla apud Priscian. VI. pag. mi in illum Di te ne, qui primum oIitor raptim profuit . In IIS nlium. Probus de Ario grammat. p.