장음표시 사용
361쪽
Iam veris comites, quae mare temperant,
impollunt unimae linteae Thraciae: Iam nec prata rigent , nee fluvii strepunt II inorna nivo turgidi. Nidum ponit, Ityn flebiliter gemens, Infelix avis et Cecropiae domus Aeternum opprobrium, quod male barbaras Regum est ulta libidines. Dicunt in tenero gramine pinguium Custodes ovium carmina fistulit Delectantque Deum, cui pecus et nigri Colles Arcadiae placent. Adduxero sitim tempora, Virgili: Sed pressum Calibus ducem Liberum Si gestis, iuvenum nobilium cliens,
Nardi parvus onyx eliciet cadum, Qui nunc Sulpiciis accubat horreis,
CΛRMEN XII l inius erunt. Itys opprobrium.
etilibus. Si igitur I νὴ vera os et le- ri . Vid. Cori. ad Lucan. V. 59. Benetio, dixisset Horatius: Palumbes ni-jlloiuq in libro Roxino Societatis invoclum ponit, flebiliter uonaens, avis in . nit quae male hΛrhtiros: hoe etinniselix et opprobrium dcimus Cecropiae, i ad domus referri imi erat. quod illa domus. Procne Milicet et Movettin que Deum. MS. V s. D. Philomelu, tam erudeliter ulta mi De nntoque: postea mutatum in dele Terri libidines.' Itys magis dicendus e tintque. Infelix uria, qui erudeliter interfectus Aeetihns horro A. MS. V M. decusii, quam Procne vel Philomotu . quae Ist. Supra do vo i o ne.
362쪽
Spes donare novas largus amaraque Curarum eluere emcax.
Ad quae si properas gaudia, cum tua
Velox merce veni: non ego te meis
Immunem meditor tinguere poculis, Plena divos ut in domo. Verum pone moras et studium lucri, Nigrorumque memor, dum licet, ignium, Misco stultitiam consiliis brevem: Dulce est desipero in loco.
Ad quae at properas pandin. Locum ante oeulos habuit Ausonius Epist. X. 35. Ad qtine at properas, tota ctim
meree triarum Veni Camentirum elatis.
Meditor tinouere poeti/is. Hedylus in Epigrammatibus apud Athen. XI. 45. 'Aλλὰ utiome Xίου με aerara εχε. Et astidium tueri. Ex illo lueristudio veteres et recentioreq plurimi interpretes secerunt Virgilium Marmnem , mereaturae deditum, sive alium Virgilium mercatorem. Ioeatur Uora. tius. MVinum mereberis nardo: immunis apud ma non eris. Lucru in non sectos. ego ita clamnum meum cavi. No morare igitur, deliberans, utrum tua nardus pluris sit, quam meum
vinum.' Ex isto errore orti sunt tituli in quibusdam MSS. Ad Viroi itim na-
CARMEN XΙΙΙ. Audivere, Lyce, Di mea vota, Di
Audivere, Lyce. Fis anus, et tamen Vis sormosa videri, Ludisquo ut bibis impudens, Et cantu tremulo pota Cupidinem Lentum sollicitus. Illo virentis et Doctae psallere Chiae Pulchris excubat in genis:
Importunus enim transvolat aridas
irere, Lyee. Fia antia, et tamen. Horatius Deos oravorat, ut Lyee superba anus seret, non, ut etiam anus luderet et formosa ridori vellet. Noe enim a natura proprium habent istiusmodi mulieres. Locus omnino ita distinguendus est: Audire ei Lyeersia antis. Et tamen Dis Iormosa rideri. Pu ehris exeuhnt in oenia. Haec eum Gra is iam eomparavit Muretus Variurum Lectionum XI. m. Importunus enim transvolae artaria Quere . Horatius in hoe earmine
363쪽
Quercus et refugit te, quia luridi Dentes te, quia rugae Turpant et capitis nives. Nec Coae reserunt iam tibi purpurae Nec clari lapides tempora, quae semel Notis condita fastis Inclusit volucris dies. Quo fugit venus 3 hout quove color 3 decens
Quo motus 3 Quid habes illiu A. illius,
Quae spirabat amores, Quao me surpuerat mihi.
πλησίουe ἡ Ορετὴ, utornu ππ-ὐηται. Quae Athonae ox antiquiore sumsit. Imprimis huc reseratur fragmentum Anacreontis, quod in ed. Fisch. pag. 43l. si e legitur: μὸν εἰσι cων
hus. Unde tyranni importuni. Vid. Duhor. ad Flori I. 8. Refuit. MA. Voss. ros id cum glossa eradiens. In margine correctum rei oti. pilis nines. Multi hane transla. tionem reprehenderunt. Est Graecnγηραῶ νις ομενoc. eamque Non pauci sua imitatione comprobarunt. Prudent. Praefat. 25. Sub quo prima dies mihi, Gutim mulatis hyemes volveris et rosna Protis post omelam re ideris, nis piris pro/nt. Ennodius Epist. 24 Tibi apparuit nauspicasti nia Opitis. Iosephus Partistanus T. VII. Poet. Ital. pag. 82. Nistraque tempora Synr. pit Threirin friatis hyems ni . Hadrian. Marius II. El. 4. Nos quoquenta n/roa tibi pinxeris alba erapillos. Neque i Oetae orientales eam metaph ram refugiunt. Memoratur dietum Sa-di, vati s et gnomiei Persae: Nir nnnorum sedet in enpire meo. Et enmentinimis aram itirenis. Sommentis Hist. Gelas. III. m. Λέγε ι δι rite κερα-λiic ἐς me αμενoc, υπο πολιας λευκῆς, εἰπειν' ti e se 1σὶ νῆι-λυλέ- Dic, πολυρ ἔσrtit mrλoc. Nee einri inpidis. Cari, quod in MSS. legitur, ortum videtur ex seri. I tum Muri. eorruptum ex e tiri. Clari Ρroprium sere gemmarum epitheton.
Luci stemmti apud Ovidium. Addo Stat. I. Aeliali. 29I. Tertull. do Cultu
Fem. eap. 10. Ammian. Marcell. XXIII. s. Serv. ad I. Aen 643. Hae annotavit ad h. I. Brouhhusius. Quibus addi multa possent. v. e. Ciceronem in Verrinis sappo dicero elarissimus gemmus, ulla. Sod et gemmae saepe nΡpellantur eurne. ut ostendit et praesert Bentleius: idque eodem sere redii, quia quae etiarne fiunt, sunt etiam Orne. Ad ornatum significandum magis mihi valere videntur eIn-
ρIa renui in instis. Burman. ad Valer. Flaeei I. Ial. significationem adiectivi eonui in h. l. non satis Perpendit. Gune me ati uortii mihi Siliu
364쪽
Felix post Cinaram, notaque et urtium Graturum facies 3 Sed Cinarae breves Antios sata dederunt, mutura diu parem Cornicis vetulae temporibus Lycen, Possent ut iuvenes visere servidi,
Ital. IV. 404. Quis ros, heu, robis i mutatione vid. Ernost. ad Taciti IV. paeor absititit Z l Annal. 43. Locum Horatii negligenter
Dilapsam in eineres Deem. Non- imitatus est Hustius Carm. pag. M. nulli h. l. minus recte defendunt alto- i Diti stimque faeem in eineres aufeiram lectionem Gltipsum. Vid. Ben. l l . Hoc enim seri non potest. 1υ-ileius. Ltibi. litibi. de obi et ui ubi elius nostras Dom. Bandius Odar. I. in ei nores de aliis rebus dicitur, saces i. Gratoque etini risti pateaeu In tantum diinbutitur. Ovid. II. Mettim. l eineres tibiisse famnitim. Pro in cine-628. eineres labi. VHer. Maxim. V. 3. t res sinaedam MSS. hie habent in eine. In eineres eor tibi pussus non fuerat. rem, et Burmannus ud Anthol. Tona. I. Laetant. II. 4. Incia e sumta incen- pag. 8 9. putat singularem esse magis illa dilabuntur in einerem. XIII. 13. poetieum. Equidem nihil hie poetici Vipertim eaeustam in cineremque di. rno. sive dieus cinerem sive eineres. opsam. Ad exemplum Horatii Ios. l nam utrumque Latinum est, neque
Sestiger beno eorrexit Lucilii de Aetna j alterumutrum poetis proprium. Hic
vs. 425. In stinerem purosque Meet i quidem sonus omnino postulat eineres dilapsus arentis. De vocabulorem peris i Quare et Benileius servavit.
Quae curn Putrum quaevo Quiritium, Plenis honorum muneribus tuas, Auguste, virtutes in aevum Per titulos memoresque fastos
Aeternet 3 O, qua sol habitabiles
um eurn Putrum. Cura est amor. Hoc autem carmen ot multis
modis esse interpolatum iudico, et a lsequenti divulsui a per eundem Gram. malleum, qui suos versu g inseruit. Porphyrio ad initium Carm. XV. nn. notavit: Quidam septirnne hane odenn superiora, sed potest illi iurasti. quoniam his Intiris illauntur Auguari.
Aeternet. Aeternara in Destim. mihi nunquam placere potuit. Aeternare iam signiscat aeternum saevire: in se. Tum, ut per sexum, idem est atque in feternum. Unicus locus, in quo aeternare praeterea invenitur, est Varronis apud Nonium: ne rentire Iiferis
365쪽
Illustrat oras, maxime principum lQuem legis expertes Latinae Vindelici didicere nuper, Quid Murte ρωμα
ne laudibus. Melius Ouidianum I. Metam. 663. Aeternum mos ros iue ua tendet in aenum. In aerum est apud Properti III. a. 19. hoe sit in aec ι, Cernis tib Aonea quod supreesse captit. Priscian. de Laude Anastasii I 52. delerit in neeum. Fer serum est apud multos poetas, quorum ex empla collegit Bentarius ad Carmen Baeculare ra. m. Dixisset igitur UO- ratius aeternum Inrere in feternum. Tarent omnes interpretes et probare videntur formulam, ut castignto scriptori eonvenientem. Tanta nimirum vis est consuetudinis, quae es scit, ut,
quod iam pueri legimus et admirari didicimus, etiam viri imprudentes seramus, nec corruptum esso vel suspicemur. Horatius sine dubio vitasset lverbum et substantivum eiusdem tiri. ginis in ea caussa. quae multum diversa est a Itidere ludum, servire perrutilem , caeteris. Liberemus p tam his sordihus, et reponamus: Ati. uate, virtutes in sertim Per fieti os memoresque fastos Eaefendet. In MSS. aciem oculorum intendas necesse est, si discernere velis aeternet ab ea era. e. Eaetendere et extendere in Derum vere Latinum est. Horat. II. Carm. 2.Vi e ertento Proeuleius aero. Virgil.
X. Aeta. 468. famam eatendera factis. Statius I. Theb. 6M. omam posthia. Bitti Deiles eatendere ritis. Vid Barth. et interpretos ad Virgil. VI. Aen. MI.ot ondendo . ad Appul. Metam. Pax. mo. Pro extendere alii etiam aliis verbis utuntur, ut Manil. V. . 469. Quis in eunera auram procli is ane. leuia ridam. Lue an. I. 448. Vos quo- lque, qui fortes Gnimas belloque per meus Liaudibus in lonotim vates ut missi is nerum. Claudian. Cons. Mall.
333. dupliei ei a subnixtis in aertim Proee t. Sidon. Apollin. Carm. II. 188. Quinquid in seetim Mittiane Et onneia Partirina volumina chrariis. Est et Graecum ιανιένι υ βίον. Eurip. apud Plutarch. Moral. T. II. pag. 436.s MDνω δ' ὁσοι xρ,iro υσιν Ixr ένειν βίον Bρωrοῖσι aetii rroro7m. In Epistola Plialaridis est iri ινtii την φῆμην . quod Valeken. in Prassat. phrasin esse Latinam putat. Sod magnum emendationis moso praesidium est in symmacho Epist. X. m. qui aperto uora. tium imitaturr Praetextatu/, qtiem Constitem iure ferentis, tit inafi me.
mores relahre nomen eatenderent. Nasillo se ipsisset ne rennrens, si in Horatio vidisset . quod nos videmus. Sie et Gualterus Alexandr. I. l8l. Aefer.ntim eae endes in Uecula nomen.
Quid Morte posses. Milite nomi tuo. Versus a me notati tam malo inrer se ipsi et cum aliis, quos genuintas hii O, cohaerent, tantis quoquel dimetiliatibus laborant, ut non Putem eos ab Horatio esse compo itos. Videmi mus. quomodo sententia incepta procedat et ad finem perducatur. Quibusi honoribus tuas virtutos. AuguΝte. Bol tornitati consecrabimus' O maximo principum i quem Vindelici nuper sen- fore. Nam Drusus eum tuis militibns Genaunos et Breunos Ucit. Mox Ti borius tuis auspiciis Rhaetos pepulit et so in proelio sortissimo gessit, dum tu milites et consilium et tua auspieia dabas. Num tertio lustro post raptam Aloxandriana Fortuna prosporos exitus huius bolli dedit, et tibi iam parent
Omnes totius terrarum Orhis gentea. Illa ost ordo carminis. Quem nemo probet. Nam oratio videtur non ho. minis ingenio et sana ratione utontiq.
366쪽
Deiecit acer plus rice simplici: Maior Neronum mox grare proelium
sed illius potius, qui parum cogitans undo sit pro eius ot oblitus quo rein velit deducere . in modio inierim multa aliena effundit et pueri instar garrit. Horatius dixerat : Quem Vindeliei di-
disere nuper. Accommodatu ad h. l.
est glossa: Nam Drusus et Tiberius Vindolieos et gentes Alpinas auspiciis Augusti virerunt. Noe noverat Grammatieus ex Horatii IV. Carm. 4 Cae- lterum color orationis similis est in Ammiano Marcellino XXXI. pag. 476. IPoae insteina rei Romanoe eliades im- lmensaA. ultimis proeliis per duces avi.
Druatis Genntinos . implacidum stentis. Si didi ere supra interpretari umlis. ut sino dubio Horatius intelligi vo
luit, norere, sensere eum damno eletitia suti , haec de victis Genaunis non patiuntur. Nune enim sententia ita concipienda est: Vindelici nuperdidi re quid bello posses; nam Dru-ηus Genaunos vieit. ' Vindeliei igitur non ipsi , icti intelliguntur, sed exem. plo gentium vicinarum, quas Drusus vicit, didicere, viderunt, quid Marte iposses. Grammaticus autem hie me- lmor erat versus Ovidiani: Quici me.
Areos Alpibus impostfas. Hora. tius II. Epist. l. 252. Terrarumque silua et sumitin δῖeere et frees Mon. ethus imposistis. Qui locus Grammatim ante Mulcis versabatur.
De eis nere plus vise simpliei. Quid sit pluis eira simpliei, nemn sa. selle dicet. Alii plus semel. Non semel. Sed hoe Lstinis auribus inauditum et . si auditum, hoc loeo plane prosa est. Alii proelium per e rem intelligunt. Sed, ne alia dieam. tum Romani utuntur pluralit Serviuq ad Virgil. II. Aen. 433. Vices significant pugnam, quia per vicissitudinem pugnabatur, ut inquit Sallustius. Legimus etiam ν-nns Dires dici. Horatius: Viersque -- per e te maneoni ipsum V Atque hane
significationem poenne tirtionis alii hiepraeserunt. Sed eiera pro Milione seret onuntur, quando par pari refertur.
Drusu9 deiecit Genaunos ex Alpibus plus vim simplici: ergo Genauni eum
untea dei erant, ut nunc vicem redderet. Quod non verum est. Et Alein tituendus erat talis verborum ordo: Dru us deiecit Genaunos vice plus simpliei, hoe est, plus quam simplici. Quod esset obseurum et ambiguum. Addendum in tali re quam. Ita Lucan. I. Phars. l. Belin plus qtitim eivi ira. Cretio Grammatieum plus elae rim-pliei pro saepitis adhibuisse. Noe eerte non magis ped tro est quam quod M.quitur: Mn or Neronum mox striave Proe
lium commisit. Quae verba Eutropio historico digniorasunt, quam poeta Lyrico.
tra narrationem Velloti Patereuli II. 95. in qua Drusus dieitur adiutor operia. quod Anetustus Tiberio iniunxerat: et erodit Velleium hare scripsisse in gratium Tiberii tune viventis. et Drusotain mortuo. Sed non dubito, vera tradidisso Patereulum. Sie et Liv. Epit. CXXXVI. Rhne in ti Tiberio
Nerone et Druso Gesaria priviunii mitia. Suetonius quoque in Vita Horatii voeat Vinde ictim Helorinna Tiberii Drusique. Dicendum tamen, Dru.
367쪽
Commisit immanesque Iehuetos Iuviciis pePulit se undis, Spectandua in certamine Martio serota morti pectora libera
Indomitas pro e qualis unda3 erret Auster, Pleiadum choro Scindente nubeo: impiger hostium Texare turmus, ct trementem Mittere equum medios per igno.
sum et Tiberium piar ea dirisisse, ut se ibit Velleius, ut parum reserat, utrius gesta prius memorentur. Poeta autem servavit ordinem temporis, quod ex addito mox apparet. Sed hoc non
probem, Drusi vix fieri mentionem, in Tiberium tot versu, impendi. Praeterea carmen destinatum est laudibus Λugusti, qnod ex initio apparet. In meamino Horatius partem sere dimidiatam non tribuisset laudibus Tiberii. Drusum et Tiberium ectinit in lib. IV. Carra. 4. data opera et ab Augusto invitatus . idque secit multo br Vius ae parcius, qunm hie Grammatieus fecit loco alieno. Denique Horatius ubiquo profitetur so a procliis describendis abstineret rem es5o Non aptam suae lyrae. Vide I. Carm. 6 et IV. I 5. Phoebus istin em praelia m/ Mettii metus es tirhes inereptile. Quid autem est proelia loqui
si hoc non est Berota morti pectora liberae. -- Mota sunt vel a stilo. vel quae Me ipsad onerunt. De sto vix bono addi.tur Iure . Nam mors Iibera in milito honos est ot beneficium. Fatum vero denoeel rebuq tristibus et duris Si se ipsa devoverunt morti literne, ambiguum ost. Nam mors libera ostvel quam ipsi petimus, nullo cogente. vel quam subimus liberi, nondum in
ervitutem redarii. Grammaticum seri. Ρ,i, e puto: Dero ra morti p. e Diri
Iiberis. Liberos homines, quos sutumi morti devoverat. Virgilin I. Aen. Il2.l mali do in futurae: ubi Servius narrat Augustum in oratione sutiobri Mari relli dixisse: eum maturae morti deisl rosum fuisse. Quantis inti ree ruinis. Liviana
sunt strages similia ruinae, ruina fundi, in praerepa ilexolet. Aliorum, ruinne prosternun/, feriunt, ohferunt. Nul-nis aliquem fati re, novum est. In misna prope quolia undas. Non
memini me apud bonum poetam legero prope vel fere in comparatione. Hoc
minuit gravitatona, adeo ut imagine minus ametamur, moniti, rern compnral tam non pinno tamen osse similem,l sed Impe accedere. Itaque prosae scriptores. Non amantes hyperbolas, sic loquuntur. Liv. II. 23. Turba prope in rancionia modum eireumfusti. Benti.
Aeribit in mutis. Et hoc credo esse Grammatici. qui respexerit Ovid. ΗΟ-roid. XV. B. Indomitis ionem eae'. i rentibna Euris. Mei nekius: In hoe carmine multa iniustissime criminatur Mikampius. ex quo genere mi, quod prope a nullo unquam poeta positum
dicit: at posuit Cato apud Gellium
N. R. XI. 2. Vitri humanti propo titi ferreum est, nee dubito. quin etiami alii posuerint. ' Neque ipse dubitavi,
asserens exemplum Livii. Volebam exemplum boni poetae: quod si inveniatur.
tamen considerandum erit, an line seciut. Quae videntur eadem . non Femper Suni. Mittere μνι um mcd os Imr isti .
368쪽
Sie tauriformis coicitur Aus a, Qui regna Dauni Ara fuit Apuli,
Quum merit horrendamque cultis Diluriem meditatur astris, Ut barbarorum Claudiua agmina Verrutα rasto diruit impetu, Priari que et eaetre mos metendo Stratu humum, sine clude rict , Te coPiso, te comitium et tuos
Praebente Diros. Num, tibi quo die
Portus Alexandrea SV leae Et mouam patefecit autum,
Iones sunt vel reri vel in rati. In tremos enm expeditis maniptilia tri- utraque re veteres leetorem non du- Bianos Meaverat. Ut apud Homerumhium relinquebant, uter esset intelliis in narratione saepe πριοῦτοι et Irimaro .gendus. Liv. IV. 33. Ipse prineeps Nie plus est quam narratio himplexerat ribtis si huai ia erectus, effreno equo rei gestae. Propter similitudinem Ora in medios iones infertur. Virgil. VIII. tionis ostendo loeum Lactantii de Mori. Aen. 296. Meditis seira metitosque Persee. 47. Geueho tir vicies elua per Unos Inrenere Diram. Ubi satis impune; riantia via militum a pratieta manifestum est, veros iuves signifieari, metebatur. Quosi ad clerottim mor- ex rerum sententia. Iones sigurate tem, nina ad proelium venissent. In myro summis perieulis ponuntur, sediat tu ertit inoma multitudo. ita, ut videas esse tamquam proveri Strarit humum, sine einde rietis.
bium. Xenoph. Sympos. IV. ἐγώ - Pyrrhus victor non sine elado appel-μtris Κλεινήου κἀν Lia ori ρὐρ ἰοίην. lari poterat. Claudius, qui vicit har.
Menior. I. a. o oc xaν ειρ μ xcliptic baros sine mno Nomani exercitus. κυι3ι- σων, καν εις πυρ υλλοι ro. Non recte nPpellatur vietor sina e n . Cuius provorbii avetor est Homerus in Volebat POuia sine arenouina multo. Iliad. Κ. 246. Ni νου δ' ἐσπομένοιο i stabat metrum. xtii ix πυρδc tiooμένοιο 'Aμψώ. ωο- Te copias, te e/nsilium ee tu arsistiΦεν. Praebente Diros. Hoc tertium e,t. Qtii reonti muni prisostiis Apuli. quod idem in uno carmine legiinus. Quasi nescirent Romani, in qua re. Supra milite tuo. Tum nuspiciis aerione Italiae esset Aufidus. Bont l. Ie-jerandis. git quo. Quod eodem redit. Locus Nam, tibi qtio die. Dru um vicisso Catulli Carm. XI. non similis ost no-jVindelicos eodem die, quo ante annos sim: Siee qua seriemstem intia colis liquindocim Augustus Alexandriani ce. Aequorn Nilus. Neque eleganter illa perat, multi dubitant. Et annota ent. coniunguntur: Sie eoteitur Aufidus, erodo. hi tortet, Praecipue Suetonius. qui praesui . qui talia non praetermittit. Glossam Primo/que et extremos merendo lita eonceptum puto: Horatius enume. Primi et ei remi hi torteum ost et ras victoria 4 Angusti, quindecim an-,iunificat agmen prinitim et Meremtim. l nis tib initiis initierit illius imst proe Nullust. B. Ivu lo 3. Primo, of ea. l liuin Actiacum rotiori vin-. Talis glo, u
369쪽
Vortuna lotro provera tretio Belli secundos reddidit exitus, Laudemque et Utalum peractis Imperiis descus arro cit. Te Cantabor non ante domabilis
Medusque et Indus, te profugus Scythes Mirutur, o tutela praesens Italiae dominaeque Romae iri, sontium qui celat origines, Nilusque et Ister, te rapidus Tigris, Tu belluosus qui remotis Obstrepit Oceanus Britannis: Te non paventis funera Galliae Duraeque tellus audit Iberiae, Te caede gaudentes Sygambri
in versus reducta est. Nequo opus sum. Horrebant ad mare septemtrio- erat praecedere mentionem Alerian-mnale, sed partem remotissimam, sere
driso, hane enim victoriam mox in . ignotam, ad Isiandiam et Thulen . Videtelligimus ex Ni o. interpr. ad Taeiti Germ. 2. Horatius, Laticlemque et op nrtim pernesia Im- ni fallor, scripsit: Te M liho,ia qunpertia Meus arroonei . Omnia humili remostis Obstr it Grennias Britonnis. et pedestri modo expressa et pluus Oceanus a moltis opponitur nostro mari, diversa a sublimi spiritu aliorum, quae ut vocabatur Meuiter neum, et ipse genuina putamus. l indieat Britannos remotos. orbe dixi,os. Ta b Itiosus qui remoria. Betitio a mhrἰ. Hanc orthographium tuen- vox dubiae auctoritatis, quae nusquam tur Diikerus ad Flori IV. 12. et Ou- praeteres, nisi apud Λvienum inve- dend. ad Sueton. August. 21. Vocemniatur. Et Romani. puto, melius no- l ingenioso Velleio Patorculo restituit verant Oei anum , quum ut tempore i IIuinrich. nu Orat. Ciceronis pro Seauro Horatii etiam sic appellarunt helluo- pag. l03.
Phoebus volentem proelia me loqui
Phoohus 1 o ensem praeis me loqui. Noe igitur earmen non diversum est ab ante clonto Oratio ita cohaeret:
O maximo principum i quem nuper Vindeliei didicere. Τu vicisti Cantabros, Medos, Indos, Mythas, Aegy
ptios, gentes ad Istrum et Tigridem. Britannos, Gallo . Iberos et Sygambros. Quae' victorias , gesta proelia.
Ρtas urbes. celobrare non possum
370쪽
, ictus et urbes increpuit lyra, Ne parva Tyrrhenum per aequor Vela darem. Tun, CaeSar, netus Fruges et agris retulit uberes, Et signa nostro rostituit Iovi
neque audeo. Non hoc mihi sumam. ut sucinora ista tua belli singulatim laudem. Et alia sunt maiora merita tua, quae, Figni Α reeeptis, Iano claum, patriae praestitisti. Tu seu uos agris, signa Iovi restituisti. Tu Ianum Qui rinum elaukisti. eaei. Verba Phoobus lxotentem sq. qua i in parenthesi im- sita sunt. Orationem ea parenthesi abruptam repetit: Tun Caestir Gelas
Vietias et tirhos inerepuit Jurn. Alii l
iungunt loqui lyria. Quod propior in- l
ter positum inerepuit est duri A imum. et a Romana vorti ruin Gn-tructione lalienum. Leot I . Hein ius Q Ari io, ltelis Politiea p. loca. hunc loeum reserat ad eNempla erimipo, itionum, et dicat lHoratium sic aliquoties in Satiri lo lqui. Oblixis batur vir eximius. mag- lnum e se diserimen orationis salirieae fet Lyrieae. Alii me puit lyra interpretantur: Λlmllo mo increpuit verbis. et simul ip a increpuit iura.'' IIo- trutiuq talom dilogiam non proba, Q. Nequo opus erat Apollini lyra, ut IIo- Iratium admoneret eiquo aurem velle. iret. IIoynius ad Virgil. I. Aon. 747. lnecepit /yra inerepti e pro /yrum in. ereptile. 1 e quo. inquit. aliquando ad Horatium pluri hia . Editionem ΠΟ-rnis, quam vir praeclarus meditaba. tur, non accepimus. Meuη est dim-cilis, quia eorruptus. Hunc ita restitui: Phoebi a rolentem proeliti me loqui: Victias et tirbes. inerepuit turiae Ne ptiren Tyrrhenum per nequor Celti l inrem. Hoc roetum est et Lutinum. Habot Oa Motaphora aliquid. quod no- lstris auri ius sonat peregrinum: Romanis non scina t. neque Graeciq. ut veleri Pindaro constat. Apponam exem- lpla quaedam Romana. ut apporeat. HO. ratium potui se scribere re a lariae urire. Cieero IV. Tuscul. 5. Quoeribam igi-ttir, utrum pranderem re a ortitioni alti i m. tin enua dira et I rum remis
propellorem. Ovid. IV. I ast. IMMola I era est, operique furet. Naria. libuis exi Puppiar hrahent tentos inmitia retra suos. II. Trist. 547. Na
amen omne meum credra et Optia esse
re ti rari. Ubi legendum puto: Mepe dedi pnrene. Annotavit similia qnne-dam Bocch. ad Pindar. Τ. II. p. 402. Nom. V. 5o, ad lyram: δίcoi ι υνῶν,
Contentus, simiae nec dure retia stitie.
plaeeris. Rutilius in Itinere I. 35.
nqueertit. Modestius Plin. IV. Ep. m. Instenti sim tii dolori que re is lotiis me rectiae es. Vide ibi Cortium et Bur. mannum ad Properiti III. 2.