장음표시 사용
51쪽
Omne quum Proteus pecus evit altos Visere montra ἰPiseium ot summa genus haesit ulmo, Notu quae Miles suo ut palumbis: Et svoriecto Paridae naturunt
Grammatieuq imaginem eiusdem diluvii depleturus septem verisibus, iisque Suisti hiris , qui sunt breviores hexamotris, ipsas illas minutilis, quod pessimum orat in tubula Ovidiana, elegit. Senoea in Natur. Quaest. III. 27. iv. dieavii. oeidium insenti impetum et mnferiae nil pueriles ineptius re iurisse, praeeipue in rerm is oe Nat lupus inter oves. fulvos vehit unda leones.
Non rem esse satia sobriam, lascivire, deis ato orbe terrarum. fori nutem in dilueto et in illa rapina potest 'Hare sone , ipse luxuriae minime immunis, in Ovidio reprehendit. Quamquam Iupi nuntes intor Oves mariqferri possint . quam tiamne natant . Ostenditur enim tanta miseria, ut animalia quoque odium naturale deposuerint. Praeterea Seneca Horatii car. mina saepe legerat. Cur igitur hie Ovidium potius culpat quam Horatium, cuius etiam gravior esset auctoritas Nimirum hos versus in Horatio non legit. postea adiectos, sed tum ante Nomium pro Horatianis habitos. v.
Serv. ad Viruit. Eclog. VIII. M. qui. lut et aliis locis . partem laudavit. Clau. dian. Beli. Gildon. vq. 4 l. scripsit: Atiesuritim per tecta rogum, summisque minantem Collibus, inserates reaei sui.
mersa etirinos. Nemorumque Rono , et
Pyrrhae sareula sensi. Ini Gesneres censet Horatium ante oeulos suisse Claudiano. praesertim in saecula Pyrrhae. Sed, si s etiD Pyrrhae dem .seris, nulla est similitudo. Si ane lum recondita quadam signiscatione apud antiquum poetam inveniretur, et Claudianus eadem tu fuisset. de imitationeo ne erom. Nune quid cum stiretilo iungas. Homeri. Λlexandri an Pyrrhuo. nihil roseri. Et nomine Pyrrhne libentius utuntur Imetue, quam Detieationis. quia versui uptius est. Sie et Valer Flaee. VI. Argon. as . homines appellat Pyrrhae stentis. Si versus, Hinratio assuti, iam Claudiani tenuiore stiterint. Claudianus melioris erat iudicii, quam ut eam fraudem non sentiret. Atque haec iam disputaveram, quum laetus eognovi, etiam Guietum eosdem versus eiecisse. Philippus But mannus in Mythologo Vol. II. p. 364. vs. 9. et tres sequentes delet. Qui vorsus pro Horatianis accipiunt.
illi et hoe multent: Horatius in Epist. ait Pisones us. 29 . m. scripsit: Qui rariare eupit rem prouisistiter usem, Delphinum attris oppinuit, suelibus aprum. Risit. puto, inoptum aliquem poetam, qui in describenda diluvie omnes frenos ingenio et aritori remiserat.
Quid hie ipso secit Appinyere visees
tilmia, urimos aequori stiperiscis, et .appinyera delphinum sileis, suetibus
Terris is stentes. Sunt qui legant mentes. Si ita dederit auctor. esset aliqua similitudo huius loci in Senoetio in Oetav. vs 2M. Mentesque nostrosionihi a torret aneris Novixque monstria. Et est solennis dicendi formula: MDei mor tile stentis fulmine, i a, strandine, roni rti, prodisiis ferrent, non fulmine terrent, ne hoe eoi illud aret f. Annotavimus nonnulla ad Epod. V. I. Omne otim Proteus pectis mil. Scaligor in VI. Poetie. Pax. 812. et hoc. et Mia quaedain vituperat. Ea desen. clero conatur L. Frutorius in Epistolis ii Gabhema editis pax situ. Sed vereor, ut amico suo Cantero probaverii. Jo ant,erire o priri nti tirtius
52쪽
Vidimus flavum Tiberim, retortis Litore Etrusco violenter undis, Iro deiectum monumeu tu Rugi Ν, Temptuque Vestae; Ilioe .lum se nimium glicarenti
Aequore tiant e. Hoc est, iluniue subii sun natarunt Aliud Miliae signis. eari noli potest. Interpretes sensere quum alienum hoc esset. Itaque mi licare coguntur aequore superireto temriam, montes et rupes. Crederem, situlis vox praecessi,sei. Nunc intelligendum .. damae natarunt, B ut Gredum . ipsus. fi aperiecto. Ire deiectum monumenin rellis, Templaque Vestae In MSS. nonnullis i tum suisse videtur reuum. Sehol. Franeh. annotavit Restis. vel reoumr' Et monumenta regum. quamquam de solo Numa, grarius dictum. Sie Horat. IV.Carm. 12. Male har rtis timum es uua libidinis. Ubi Tereus respicitur. IIane mutandi numeri rationem attigit
Longin. I XXIII. Eurip. 1 hoeniss.
regia Numae ita iuneta erat templo Vestae, ut sere os teoret illius templi atrium. Iucebat in ima parte fori. Tiberim versus. Errant adeo interpretes, qui putant. regiam Nuniue et templum Vestae sinisso eadem In quo errore eonii siti sunt a Rutgero Ouwensio in Noetib. Haganis pag. 353. Loca Ovidii, quibus utitur OuWens. contrarium ostendunt, et verba Servii ad Virgil. VII. Aen. vs. 153. levi transpositione cor. rigenda sunt. Nam Semius, harum rerum peritissimus et in ipsis locis ita. bitans, adeo salii non potuit. Legimus hodiet Nisi in ni tis o Deo, eonsilium
senatus here nom poterat: unde templum Vestae non fuiι austurio conserentiam, ne uiue e reniret sennitis,
nti em Vestne e renis ut, quod fue- e n templo remotum. Apparet enim, vel ex mille cohaerenti verborum ordine, haee ita esse transponenda: Ubi erunt Vimines. Au titrium autem Vestae eon reniehiani. quou fuerat a semplo remotum. Nam huee tiaretiirmis Numae. ' Hoc melius est, quam Servium erroris accusare, ut secerunt Cruq. Burm. alii. In his Oudend. ad Sueton. Angust. 76. qui de regia Numae nccurate exposuit, dicit, minus bene Serv. ad Aen. IX. 4. scripsisse. Vesrtie aedem Disse Numtia restiam.
Ego ad illuni Virgilii locum nihil tale inveni. Voluit fortasse vir diligens VII.
erat Vidimus eum Tilerim. Quidquid
addideris, gravitatem carminis minuit. Labitur ripa sinistra decet historieum vel geographum. Animus lyrici. dolore oppressi, non eo tut fluvius dextra an sinistra, ab Oriento an incidente vagetur. Atque hoe iam antiquos inter
pretes offendisse videtur, quorum V. C. Comm. Cruq. sinistra etiam Per infaustia reddidit. Quid autem Iupiter non probabat Tiberim ripas supergredi. qui ipso urbem prodigiis terreret Et quam longe laetita causa, Ilium quericlo nise Iulii Caesaris Itaque frustra
sudarunt interpretes, ut liaee eNpedirent. Digna erat haee quaestio magistro illorum temporum. DCur Tiberis deiiciebat regiam V Diunum discipulo responsum. Ilia dum ae m. Qui finxit Tiberim. sive Anienem, natu neque constat uter amnis h. l. sit in- tolligendus. hoe fecisse in gratiam Iliae. oi optiortune in mentem veniebat Dan-
53쪽
Iuctat ut orem, myu8 et sinistrus obitur ripa, loco non probant .
Au tot ei es acutare ferrum, Quo struces Preme melius perirent:
Quem vocet Divum Populus ruentis
Imperi rebus 3 prece Wm fuligent, Dyincs sanctae minus audient
rius Aeneas Virgilii. Cf. et Mali . in
Hupererit. p. Η8l. 1 iri ei res neu ase ferrum. Glossa talis esse potuit: Mnee prodistia νυinam imperii Romani porrendunt. Ι-- minent iterum bellia riviain. Haec verba
in metrum redacta sunt. Civm quoque uunt serrum contra Persus. Dicen. dum orat eives contra eires. Itirentus non fiunt posteri, sed ipsa iuvenum Druesens aetas iuno bella non nudiet sod videt Sie. I Carm. 35. -D ma. Num iurentus melia Deorum eontinuit 3Melius Claud. B. Get. 149. Hiannualemque senem ris od aura repulit area Diniacae aeria piat tim post bellum nti nitirenitis. Horatius eandem sententiam
in se . VII. et XVI. elegantius ex. pressit. Tenebant illa et imitatiantur
poetae glossatores, non minus quam ullos ivietius . praecipue Viruilium. Lucanum , Iuvetialem, Senecam. Ita hoemPlitia e Lucan. l. 25 l. habuit: melius For tinti dedisset Orbe sub mo aedem. Guietus quoque hos versus non Horatii e se arbitratur. Quod nitiem supra cripseram Cires quoqtie novi i ferrum mira Persas. non sat per picue scripsi.
Mosero quidem . qui Epi,iolum Criti. cam do mea editione Deir a Stephano bullo l. U. I . misit n. l834. visus,um hoc voluiAso. ut eo melius perirent Persiae, oum tamen haec osset sonielitia: tiruunt serrum cive contra rives. cum multo utili uti converterentur urina
contra Perins imperio Romano graves. IIoe limum volubum.
Prece qua δει tuent. operae pretium
t en in toto Horatii carmine eumparare Vim. I. Georg. vs. 4i,5. m. qui in eodem plane argumento versutiar. Ex ea comparuli ne apparetiit, Grammaticum, qui Horatium tot verbibus auxit.
Vestu es Viroines quoquo e Virgilio
assumsisse. Quamquam Virgilius matrem Vesttim imploret. Neque constulex Romana historia. Virgines in summo
reipublietio periculo Vestam publico et
solemni ritu esse deprecatas. Tumunt e dicit poeta meus, et simul dicit, has preces sui me Ormina, id est versibus conceptas. Quod Fi ita sub et . ex aliquo certo scriptore sciremus. Sed carmἰnn hie Ot vOX plane otiosa. quam versui explendo excogitavit. Romulius, vim sui sermonis tenens. dixi ei fati.
omine Vestrim, non nudi ratem, preci-hus. Vesta mm ntidit M. preces vel precantes. II e Latinum est. Λt do. cent interpretes etirminri siuniscare eer. tas forinti tis. Eniiuvero tum dicen. dum erat crarmen. Carminu sunt mul. tao diversae illo formulae. De uno eodemque vetu usurpatur Ormen. V .iale rectiunt carmen precum . noti mr mirati. IIu suu Demo Ormen, de sor. mula. mrinem Plurtili adhibuit, nequo inventum adhue eμε hoc numero, ni,i
54쪽
tui is bit seurtea scelus ea iunia Iupiter Ton gem venius, Precamur, Xube candentes humeros amictus,
Sive tu mavis, Erycina ridens, Quum Iocus circumrolui, et Cui Sive neglectum genus, et nepotes Rospicis nuctor,
Heul nimis longo satiate ludo;
Quom iurul clamor, galea que iaceo
apud Ciceron. pro Rubir. Per l. 4. cuius loci tamen diversa est ratio, ut inspicientibus patebit. Illa autem versus, ut IIoratii. eitatur a Sehes. Statii Theb. IV. ma. nee qua fatigent. Cui inhil prertes uertis expinndi Iupiter' Ambiguo, quodnam scelus. liellum civile, an mors Caesaris. Quum I ei humnnum seolus e inni, illii lptin itine. Λtque Iupitor crut rogandus. non ut Romanos propter scelera puni
ret, sed ea condonaret, et nova averteret. Tundem renins preeamur. Cur lan
dem , quem nunc primum orant' Neque hie nndem est valde urguentis, quia sequitur atro sti mauu Eryeinn, aIre Imra, Hre nereuri. Choriambi. eum Callimaclitum, quod legitur Mnd Nervium in Centimetro I. Irmipofens
Mars, oenitor Bomti tuarum, renitis pro mur fetum est ex hoc Ioeo.
Oudendorp. malebat legere Romulidum,
Quiam Detis eiretim lol et cupitio. Longe concinnior et uravior oratio,
omissis his Mythologiae ornamentis.
quae de re possunt carmen umutorium et laeti generies . a moesto et se-bili aliena sunt. Qualis imagol Venus. Ioeo et Cupidine circumvolante, ruinam Imperii Romani sistiti Verba autem hoc
ordine ponenda sunt: Sire neutre timo us et nepos , Heu nimis Ionsto sa- titi a ludo , Nevisis aues r. Meti nimis Ionoo stilio e ludo Murs. auctor gentis Romanao, cito satiari debet sun uine eivili. Nimis lonuus erat illi vel brevi imus istita odi luduΜ. Quare mihi non pincet coniectum Culu.cii, prolata a Clavorio ad Claudian. de VI. Consul. Honorii us. 275. Heian;mis Ionoo antiare itido, vel Neu minus Innoo an in o Indo. Imploratur
auxilium Martis, tamquam amici nu. minis. Numina minus vel nondiam sti. liata amenis, sunt infestissima, quae tamen vel ipsa tandem satiantur. Silius Ital. X. 202. reluti noncium Uritisset Enyo Irna gaera ιν rates. V. in . to r. ad Claudian. II. Rusia. Ἐκλ. Numina Romanis nondum satinta ruinis. Antisse autem et stilia te dieetiant in summo dolore, quando otium numina magis irritaro non timebant. Ovid. IX. Metam. 178. Graiathus pnseere nostris, e que ferum arasiti. Petron. Sat. cap. 12 l. Noe iventiantivire ν-- Patitura Tisiphone. v. Ciosan. ad Ovid. III. Trist. XI. M. Gulotus hune et tres sequentes vorauqexpungit.
Ovem iuvat elamor stuleraeque ieres. Hare aliena sunt, Di nnimum n re proposita nimis abducunt. Dixerat Horatius Murum iam osso sutinium bellis. Nune idem laudaret amorem Marti9orga i ta Qui hune vorsum comΡ suit. is noverat Sil. Ital. IX. III Imrsem tifulatio inhaeque Immernque
55쪽
e r set Mureri heuitis eruentum ultus in lost m. Sive mutata iuvenum figurii Alos in torris imitaris, ulmue Filius Maiao, patiens vocari
Serus in coelum redeus, diuque
Laetus intersis Populo Quirini: Novo to nostris vitiis iniquum
Tollat. Hic miignos potius triumphos, Hie amos diei Pater, atque Princeps: Noli sinas Medos multare inultos, To duce, Caesar.
et sanouis et e nmor et arma iuraren . lBoete Silius elamor, quin iunxit itibus.
vulnera et tirmn. Minus recte e timor
et onlene. Nimis hoe tenue ad indi eandum torrorem bellieum. Meer et Matiri peditis eruentiam rivus in hostem. Vox peditis nullam hie hal t uratiam neque vim. Num Mauri pedites non eximie prae ea toris nitarum gontium peditibus nobilitati sunt: imo Mauri ne peditos quidem erant, sed equites. Quare Benti ius et alii eum Fabro logondum putaverunt Marsi, quod etiam laudabat Broukhusius. Sed neque sic multum profecimus. Marsog misso gemis sortissimum. novimus. Sed caus a idonea non est, eur potissimum Marsi peditis mentio fiat Nam si gens universa tam sortis fuerit, suorunt et equites Marsi. Sumi. iobat vultus Mursi. sed ita metrum non stabat. Huie igitur debemus illud peditis: nam militia didoro non ivituitauetor. Praeterea infelix est nomen Marsi, in eouitatione belli civiliq. propter bellum Marsi eum. Sponte enim eo serimur, ut intelligamus hostem Romanum. Inte retes h. l. vs iis modis exposuerunt. Quod ipsum iam indietum est seriptoris non accurati. Oudendo haec annotavit. Vultus Mntiri. non est vietoris, sed victi ab hoste. qui vulnere Mauri est eruentatus. Nuurus in vultu retinet semeiam, quoad spirat.
Sic fratres Helenae, lucida sidera,
56쪽
Veni 0ruinque regat Pater, Obstrictis aliis praeter Iapyga. Navis, quae tibi creditum
Debes Virgilium fiuibus Atti eis
Reddas incolumem, Precor, Et serves animae dimidium meae.
Ondendo nil Appulei. Metam. IX. lpag. 647. qui vulgatum tuetur Non t
rentos Arelitis obiecto, Sormn Eurum.
que Fortimque Monte premne. Soli Zephyro sit evin eoeli. In quibusdam MSS. reperitur observe is In Servio ad Virgil. VIII. Aen. Ilo. Buman
notavit eandem varietatem. et praeterea obstrusis. Unde aliquis eoniicere possit abstrus f h. o. e coelo remotis et earcere abditis. Ut Sonoea Agam. 988. Ahatrum e eo eareere et actaea exione aevum. Obsfruetis placebat Ilemsterhusio, ut Graeeo ἐγ-r xolO-μ μενων, et in glossis φρίσσειν, ct πο- φρίσσειν , ἐνυσγρώσσειν. Latine . Puto. diei miis obstruere limen, portram ren-ris, rensos ohs ruere, non dicimus. Sor. venans Marrietis, etiam propter Grao- eum xar ὁησε κελεksone ἀνόμων. Ho
s ineolumem. Interpretum alii iungunt Λ bea Mihus Attieis. Sed Horatius Virgilium navi tamquam depositum erodiderat, ut Val. Flacc. II, 292 enlinmutim re credere puppi 3 Ergo navis debebat Virgilium Horatio, non Atticae. Λlii iungunt reci a fnihtis Ἀρ-tieis. Sed reddendus erat ei, qui crediderat . non Atticae. Quamquam illud rediana inthus Allieis exponant in Atti os innes peν fertis. Quod ex per Latinitatem non licere arbitror, nisi
Λttiea morit patria Virgilii . cui post
longam absentiam redderetur. Verbum re ui nnnquam aliter accipitur. Virg. VI. Aen. 18. Ne itus hie primum erris. Daedalus nempo, qui terris relietis . diu in eoolo volaverat. MinuM recto Serv . qui et h. I. Horatii usseri explicat da alieno elemento in suum. Via. Flare. V. Argon. 294. Ii ne Graiis ut reddere terris Aesonium eti-put. Alia vide apud Cori. ad Lucan. II. 2l8. Duher. ad Flor. III. 6. et Benilol. ad Horat. III. 4. 38. Legen. dum esse censeor Navis, quae fihi ereditum vehes Vimiaitim, in innibus Artiris Nevitis ineolumem precor. De-Ρositum pignus, navi eroditum, in terra aliqua orat reddendum. Virgilius petebat Atticam. Rogat ergo, ut hunc in Attiea reddat. aer a animae inmidium mene. Nonnulli ut ferrea. Hoc mihi non tantum amoriq indicium si is re vi.
57쪽
illi robur tit nos tripleXCirca pectus erat . iiiii frugilem timet J0mmisit pelligo ratem Primus, nec timuit piraecipitem Afri eum
Decertunt om Aquilonibus, Nec tristes Hyuidius, nec rabiem Noti: Ouo non urbiter I Diue Muior, tollere Mu Pon tres ruit in tu. Quem mortis timuit Fruinum,
detur. Redde, dieit, mihi Virgilium, let partem animite mone Mervaveri9. Sehoi. Persii Sili. V. G. etiam leui iel serves. Hunc autem locum milita-but Λu ustin. IV. Cons s. s. Bene quidum uisit de amico εuo Nimio uium nilimne merie. 'Quo non arbiter uti Ine. Guietus etiam sensit. sex versus Horatio esse suppositos. Grammaticiiq. qui meminisset Ilorat. J II. Carm. a. dixissentis er Duae ἰnquio i ivrhidias IIadrine. xidetur ex eo suum finxisse, ut ostenderet , quam periculosus osset hie ventus iter mare Hadriaiieum navigantibus. Horatius invehitur in primum navitam, quicunque fuerit, ubicunque
Primum suam artem tentaverit. Ilo minem certum. et locum . non e uitavit. Enumerat in universum terribiloqventos. Iam nihil maidius illa paron. iliosi excogitari potest, sex qua non vlium, nisi hune elici sentetitiam: rabiem Noti. Notus autem Pro nrbi. trio sudiuq Hadriaticos vel tollit, vel componit, neque est niter ventus. qui ibi plus valeat, et frequentius fiet.
IIaec sapiunt glossam, et orationem Pedestrem. Ponere autem terrorem rei minuit. Noe scio an ponere recie dicatur de tuli vento. Notus pnim sem. Der suas partes agit in tempestate.
Aeolus, Neptunus, Cnsiores, Zephyri, si votis. ponebant ventos et suetus, et ipsi venii ponuntiar. MPmorandus hieost Homeri versus in Odvss. R. 2 l. In quo eundem vim de lit Λcolo in vota tos, istam Grammaticus noster dedii vento in suetus. Iupiter feeit Aeolum raμέην δενί ιιὼν ' Ηρὸν Ουἰμεναι, ἡδ
Quem mor is timuit ornuum. Interpretes hie in varius puries discedunt, sed plurimi coetitant mortis stemis. Laii-num est mortis oentis , ut mortis moui, mor es, non item morsia oratius hac signissentione. Legitur apud Ausonium in Praefat. Parentes. do muneribus: Gune Numa eoonntis solemnia de in lumbris, Ul orridus aut mortis positiine atis o eris. Sed ibi gradus in eo. gnatione eernitur. Lutine, credo, nullum Mortis ornestim timet, sive is gradus sit consuetus. sive celer, sivo cursus. Qui tres crudus erant in re militari. de qua ro Vegetius. Auctor ipso statim in indem metaphorn seriΡ- tr in ruri nee ritus Leti corriptile oraclum. Ac vide, quam exiguum suo-rit Grammaiiei iudieium. Nian dubito. quin imitatus sit Diean. II. 99. Quis fuit uti dies. Imritia quo moenia ric-ror Corrinuit 3 qtinnsoque ornclti Mors saevia metirrit 3 Pulchro et graviter
eanus. Mors magno gradu rurrit. grassatur, quacunque venit, obstantes
prosternit, ut vietor Homerieus, μακραβιβoc, et Virgil. X. Aen. 572 onste nateria. Sie pugnaturi veniunt et sim ingenti oraclti. Liv. II. lo. Quum
58쪽
Qui , cia oculis monstra nutiantiu
mulieris virilem et militarum: Πω, eelial eonitiae Umbri rub eundu mori I, Ambia I, inuentes rurieti fertque pe- . s. Quod tuitur Mennus do superbo MortiΜ victricis incessu intellexit. h Grammatiens ad celeritatoni transtulit: in qua re meliores pinitae utuntur v. c. mora propertita venit, ydiicἔρχευει, προσβοίνει. Dieut aliquiti eum voluiisse Mora in urnuu a ut eompo-Miro , instar militis vel gladiatoris. Non permittunt, eredo, sequentia, ubi eadem Mors eorrip t urndum. Et status boni militis non eam hahet diversitatem, ut
maior vel minores timendi causas usserat. In morte autem non refert, quomodo stet . quia semper vincit. Qui alaria oeulia monstra nutantis.
In MSS. nulla est varietas, Di,i quod in uno Leid. legatur stiria, manifesto errore pro alaria. Depromptum videtur ex Liacan. IX. 1044. qtii sicco lumine eismpos Vidistit Amrithios. Et stellioron. Epist 26. Uxoris inferi iam Hreis oeulis eidet. Ennodius Curna.
pag. 566. Nee alaeis oeulia respe emtirmoris tr . Marmoria est miaris Et lacrymao saepe oriuntur in summo metu et desperatione: in quam rem
Oudendorp. deseripserat Properi. III. I. 8. Ovid. XI. Metam. Ilu. Phaedriiv. 15. Val. Finco. I. 633. quihusailde Curtium V. 5. Desperatio ioAeur inoena, radeo ut cis Iticrymia nba. inerens , incerarent. Seneca Epist.22. Trepi mus, cum periculum Dce sit. Gerymne nihil profuturna dunt. Non necessaria igitur est mni tura Bentieti reelis oeulis, repudianda etiam M. Pitidami ad Propertium eap. IlI. pag. 258. qui in istis oetitia. Benileii ingenium in invenienda coniectura suit tantum, quanta doctrinnin eonfirmandit, eumque Rubtilion. nil Sueton. p. Ira hutiet veri inanis. Pilaudat Valchon. in Seholis nil N. T. Vol. I. p. all. Aliquid in ea dispii
tatione. propter illius viri auctoritntem. notandum est. In exemplis Graeci,
ante aer corripitur. Iloe iam animail. verterat ad h. l. Hemsterii. ct ante
Ilemsterhusium Dresemius ad Iosephi Iscani Beli. Troian. IV. 326. Qui indu mrire turbicium. Inani, repetitio eiusdem rei, quam Horatius supra melius declaravit eommisis mimo
tem sq. Oudendiarp. praesert fur. hicium aliori etia uiuum, quia stiro dum mare est initium tenuaestatis, laudat .
quo Bel iii Ap hor. II. R. et Bum ad ovid. n. Fast. 206.
Infames aeutilos Aeroeeratinis. Qui primus navigavit, cur poti imum vidit Λeroceraunia Horatius in eom. muni sententia q-m ntiuriae fuit primus nntita loca propria recte destinare non potuit. Si exemplo Argonautarum usus fuisset, destinare Potuerat. Et quam non poetieum est Aeroceratisio , Acopuli in mea 3 Praecipuo si militeην pulsa significare priorem Graecae vocis partem. Eodem hoe sere redit. atque si legeremus Acroceraunia, quae sunt scopuli in sum .' Ut Dionys. Po-
in meat Periculis sellicet et nausea. iis. Atqui tale aliquod substantivum vel addi solet, vel ex antecedentibuqDeile intelligi: Ego hic primum exhi.
59쪽
Ne sit idquam Deus abscidit Prudens Oceano dissociabili Torras, si tamen impiae Non tringenda rates transiliunt unda.
,ebo annotationem Oudendo ii: A ro-erentinis. Nihil mutandum. Duo vetusti simi Leidenses Acroceraunine, uti
in MSS. Mariiani Capellite VI. p.
p . montes in mes, ita neque Horatiuq. quod ei obtrusit Grammatiens. Neque vero hoc taeendum est. Om. nos Romani abstinuerunt a voco Aerm eratin . et nsurparunt certi uni . Praeter Ouidium et Plinium. Nam Grani.
malicos et L. Ampelium, sive eum. euius nomino hodie sertur LGer me. moriralia. non moramur. Unicus Ovidii locus ex int in Reine l. Amoris Tas. hnee Actorem unis vilia. Quum tamen in IIS R. Sarravit, indieante Bumanno, inveniatur hnee sim Cerotinin . et Ovidius alibi semper Cerauniti seribat, erodiderim et hic lo- condum vel nfra vel nita. Quod itheton saepe his montibus additur. Virg. l. G ril. a M. arta Cerntinis. Luem. V. ε,52. Mutilasn Cretinninnoti ne Stimmis rimen . Val. Finet. Ill. 465. AD M., Crentinis. De Plinio, qua uuetoritate Ae eernunin P suerit, an corruptus sit . quid dicam, neseio. Mirum rerio milii accidit. IV. 23. Monsos Aor renuntia. Sod Plinius nihil ad nos, qui scripserit ii tuoratium neque stilo cauetigati, multum tribuerit. Plinium nemo imittitus est. Suetonius et Pomponius Mola Ceratin os montes appellarunt, stetiti I. Caesar api,ollaverat Suati Cernunim m. Etiam Graecos scriptorcq Perquisivi. In Strui ne, Paustititu. ΛΡ-
tertii post Christum. Et quid signis.cut 'Avox μa υνιον, si eonsulamus ingenium et consuetudinem sermonis Graeei' Arrem in summo monte Ceraunio positum. Talia sunt ' ρίπολις, 'Moo--μνεις, et Aarouthon, oppidum, ut dieit Mola II. 2. in aummo Atho. Dei Cerauniis nonnulla dixerunt P. Victorius in Vis. Lect. XIII. l. et Barth. v. LVII. 14. In allatis exempliqnullum ost Aeroeertiuniorum, ni i Isidori. Sehesia ies Staiii II. Thel, ana haec citavit, non addito Horatii no. mine. Quod tamen saepe iaciunt Gram. maiiei. Et idoni aliis lociἡ Noratium nominavit, ut VI. Theb M. tibi iri. mem interpretatur perieti mram. De no dias iubi t. Denilei. eo rexit uis e tibiles. Et sie Helias. iam h. l. scripsit in annot. nil Val. Fluce. I. 827. Quia tamen nihil dicit do ea mulsitione. suspicor potius, tribuendum so Rurmanno. imprudenti. Disane nisbiles etiam im nit Murhi. nil Siatii III. Silv. 2. si . Alii voluerunt disso j einhila. pro isto inhi iter. quod Oudendo . in Annot. MN. ad h. l. viildo
60쪽
c ammendat. quam uianotationem deinde
magis exornatum dedit ud Appul. V. Metum. p. 359. Em Horatium ita esse interpretandum iudiei Deus aquam
et terram separavit, nil ut homo animul terrestro, nullam meietatem cum Oeeano habere ivisset. Oeeanus cum terra sociari non Poterat, erat cum
terra non sociabilis, dissociabiliis. Sed
Dens frustra separavit. Num homo invenit navem, et tam in Oeeano, quam in terra vivit.' Eadem sententiu est
in Columellae Rei Rust. I. Praestit.
hus nequor Fecit iter3 arii eque pios o luris tilumnos Eaeptilie in suetus,pe ιD9 ue immisit hitin ea 3 Ehi lo gendum potius hinnii. Seneca in Moaden ara. Bene aisaepsi foedera mundi
Triarit in unum Thrastilia pinus. Λtque Statium et Senecam iam alii cum Horatio comparaxerunt, etiam nent. leius, Senecam minus recte accipiens. Miὴ, inhili, hodio tantum invenitur in Tuditi Agrie. III: Neren Gesurres olim clis elabiles miscuit, prinei. pntum es Itherfntem. Et Tucitus amatuti bula et formulus die di poeticas. ex Horatio quoque petita. Atque hie Taetii locus et in Lexieis notatus. et ii nent leto laudatus est. Ut igitur prinei patus et libertas sunt disso D. hi ea, ita et oceanus et torrae. Horatius dixit nDeidit terrtis Oeenno
plum Latino dicere possemus v. C. Tiberius lisertiatem n prinoipnsu uis.
libortate metari non possit. Audna omnia perpeti. Eadem fore sontentia, qnne Nil nam nlibus Dr-utium es . Stultus et Senoeti Grum. maticum movere potuerunt, ut sun cX-
empla ab hae voce disponere inciperet. Statius II. Silv. 54. Atiuor ingeniisq. Seneca Med. aol. Atiunx nimitim qui fretia primus m. quilo Diomedoqpug. 5li. pro Horatianis citat.
Gens h timiana ruit per retitum Neius. Vide ingratas repetitiones: sena humunti. senus, sentibua, termis, homini, mortistibus, tam brevi intervallo. Quamquam mutatis vocabulis. tamen eadem res ad frustidium recurrit. Oudendorp. volebat hie mens humunti.
quod in MSS. reperit Torrentius. Et saepe mens et sena in IISS. permutantur: v. ni irin. Petron. ill . Sodquae meus perpetitur, ea vulgo non sunt in sucinoribus a Prometheo. Dae. lato et Hercule patratis. Incommoduhine orta corpore i erpessi sunt. Perpeti autem, ut neque Graecum πάσχειν, non adhibetur im simplici Deere, sed semper plurimum notionis propriae ser. vat. Neque Romanus unquam scripsit res tum notis. Ruere per stis et ne a Latinum est. Lucan. V. 312. per omne Fasque nestisque ruis. Quintil. m. elum. III. I. Per uulnern ipsu ruerelnu prenu ndos ampleatis. Prudent. Perist h. X. Illi Grnis rorupina
Omne per ne a ruit. Neque rectum esse nexem ruere per vetitum, quum-
quum Claudian. II. in Eutrop. 52. Et
ruit in reli iam . quum potuisset Perreti timque rtiis. Orientius Commonit. I. Dum mastis in vetitum ruim cupimusque neonrn. Ovid. III. Amor. 4. Nitimi r in re trum. Nostia autem et retitum sunt diversa. Quod Ouden dori'. etiam ostendit, qui indieat Serv.
I. Georg. 269. Miseellam Observ.
V. 8. pag. is l. Bum. ad Petron. cap. 108. Et interpr. ad Lucan. I. Mutet repudiata aliorum coniectura ipsel legit per Ofisum in nrens. Ingeniose l