장음표시 사용
61쪽
Post ignem a Meria domo Sub uetum, macies et nom febrium Terris incubuit colctra, Semotique prius fur δε nece itud si corripuit Wadum. Pertra morerem Du um4 a m nnis non homini Vatis. Perrupit Acheronta Herculeus labor.
Possis et Suspicari ruis per isti tim nos ei Sed velletim in tanta hominum audacia semper levius est. Itaque erodiderim retitum notis tribuendum esse Grammatico ipsi, etii opus es taliquo epitheto ad fulciendum metrum. Mire Ausonius Technopaegnii 9. G si rena eirum, quibus in peelua omne
A ti x Iopesi stentis. Snbito iterata vox a via omni vi caret. Quum haec letiam pro Horatianis haberem, muta. bam verborum distineti an nil rati a omniti perpeti Gens hianw- rtiis per retitum ne a vi tititiae. I Hi m. Nunc indigna puto, quae eorrigantur. M.thius legebat Afroae peri oen .senem stitiis aιuilia sentibus irituite. Quam odiosa: steris humanti, Inpetistentisi sentcttis instillis Buman. ad Properi. III. 3. 3 l. eoniicit: me asilus inutile. Quod Grammaticus non Pro suo agnosceret. Nam ionem proprio sensu e o intelligendum, apparet e n vis morbis, qui, igne invento, huma
Post ionem ne heria domo suodue. tim. Non hic erat locus explicandae Promethei sabulae. Quarn humilis sententia in Lyrieo carmino MIona in-xen o coeli se cinis, homines Defiatine molliores, pluribusque morbis obnoxii. A cluetiam Oudendori'. ad Luean. II. 475. defendit contra eos. qui volebant anhreettim vel stillae tim. Imetes et nonia febrium Terrisinetibuit cohors. Ineum ae vehementius verbum est, quam ut eum mneseiungi i, sit. Lucret. VI. 114 i. domate usurpavit. Val. Flii . I. 583. Cum attibulis et messi a instens Irti
ruti neeerii as Leti eorrimis ornuum. Letum, Mors, Necessitas bene corripiunt gradum: non leti necessitus. quia haec apud Horatium et Romanos
Perrume Aeheronta Hereti M- hor. Hercules non erat homo, ut Prometheus ot Daedalus, sed heros, filius Iovis. Itaque referri non potuit ad exempla audaciae humanae. Nec, quae Hercules seeit, sua sponte secit, sed ab Eurystheo coactus, iussus acleo. Quare sua Herculi audacia ne vitio vertatur. ut Daedalo et Prometheo. Hercules excusari potest, non accusari. Et solemus hanc veniam peiere. Sen ii Medea 669. Parei e iusso. ubi v. Gm- v. Caelerum interpretes acumen Grammatiei non ceperunt, accipientes Hereulatim in rem de vi et robore Hereuliis, ui Graece βιη ' Ηρmeλεον. Nam duodecim illa certamina Sive Periculosa sueta. quae Graece claλst. αγῶν/c, ε esu et Irti νοι appellatiantur
62쪽
Nil mortutibus arduum eSt. Coelum ipsum petimus stultitia, neque
Per nostrum patimur scelus Iracunda Iovem ponere fulmina.
ad Plinii Panegyr. 14. et Helns. ad lovid. XV. Metam. 39. In periphrasili tue risur Nereuleum ponunt, ut Val. Flaee. I. 56 I. ubi vide Weirium. Noe igitur voluit Grammatieus, et hoc verba Latine significant: Deeplum Hereulia perietitistim, ut Cerberum eae Oreo traheret, illi tib Eurystheo -- iunctum, Acheron o perrupit. Cerberus. ut canit Ausonius Εidyll. I s. erat extremi metia atiprema inhoris. Nil mori libus tirutitim es . Benilei e MSS. Druui. Muidem puto in sententia tam finita melius Latino seri Nuriatium. Sic Petron. cap. M. Nihil e fiam tirutitim, quod non improbis ea orquens. Tacit. Agrie. I 8. Nihil rar tim arae inrietum ais nia hellum reni tuus. Ennod. Epist. 6 Nihil
wen ad Minut. Felieis Oetav. p. m. loeum Horatii ita protulit. Nil mortist bisa rerutitim. Forte imprudens. Si MSS. consentirent, lubens acciperem, quia verbum in sententiis saepe elegantius omittitur. Coelum ipsum pos natia stultitin. Di.etum aliorum imitatione celebrutum. Curi. IV. lo me tim vania emittitis. nutis pefi. Minut. Felix Oeta v. p. m. Coeliam ipsum et ipse ridera ati ei eupidi ora transemtiimus. Lactant. U. 9. Qui Mettim quoqυe ipsum meme ita expetant, fomqtitim illorum molitiam terra non emivit. Priscian. Praes de Lana. Λn italassi us. a. coelum eram pertine et ridera Adreraa nnturne --quentes impie Distin rem ponere ita mitis.
Orid. II. Metamoti . Mi. Iupiter ων furti putres aliquori minia pontis. Statius VII. Theb. 20 I. quoties iam torin repontina Fulmino. Auctor Epistrammatis in Antilologia Burm T. II. p. 4 4. Mem Itipuer ipse, ferolatile, Ponit fulmines.
Solvitur acris hiems grata vico veris et Favoni,
Trahuntque 3 eqs machinae caris . CARMEN IV.
Artita taee. Lucan. IX. 998. orata rise moenia reddenρ. Mamertin. Pune gyr. III. Lonoe illia viniora etint, qtioetu, impnrfi/o timi imperio, vise ora am furis i. Ubi illud ynfra eleo ob eandem caussam probo, oh qunm Schwar-γius improbat, quia nempe poeticum est. Anson. Epist. 24. Te sine sed nutius yrnfra vise prorente annu .ntihunt e sirens maehinae eurina3. Omnes alii versus a spondam ineipiunt. hie a iam . Hine natas coni iuraecluetine, fomti f. et Oudendorpii trυ- clunt, quia phalangae non trahunt naves. sed hac illis impositae per alias machinas trahuntur. Me vel sola mentio
63쪽
Ac nequo tum Stabulis D inest pecu/, aut urator lyni, Nec prata canis albicant pruinis. Iam Cythorda choros ducit Venus, imminente Luna, Iunctaeque Nymphis Gratiae decentes Alterno terram quatiunt pede, dum graves Cyclopum
Vulcanus ardetis urit ossiciniis.
mtichinorum in suavissima veris imaginoossendit. Quanto elegantius Horat. IV.Carni. I 2. Inm remis comites , qutiemare temperans, Impelliani nnimne inferi Thraeitie. Neque haec placuerunt Sanadono: Naves, inquit. per machinas in mare traeiae, rusticum aliquid et pineue est, si compnretur eum Zephyris. vore. Venere, Nymphis et Gratiis. ' Et sino trahuntur naves Per machinas istas' Poterant trahi ex uno in alterum litoris locum. Additum oportebat in Deturam. Sed mnehinns in hoc
carmine nunquam exspectaveram. Supsciebat noe . rere nurentante, in mGrea clueuntur. Quomodo deducuntur, et notum est, et memorare putidum. Iam si ne cpitheton est languidum. Ianus invenit apud Marium Vietorinum verba. ut dieit. veteris poetae: Gnhunt
Si sint voteris poetae, omissas vides,nnehini. Sed fletum puto versum nti ipso Victorino ad hune nostri Grammatici. se neque iram artihu i, stitides pecua. nul nrn or Uni. Iniueundum hie ne neque iam. Ae supervacuum est. Et tutini sequitur iam Cythereis. Prae. terea dicentium erat neque pecus sin. hulis, neque nrnior igni. Quae cuncta metri necessitas eripressit. Nee pratia etinia n bienni pruinis. Sehol. Staiii I. Theh. fil2. ennis es hieos ora pruinis. Inm Cytheren ehoros .lneis Venus.
Vidi in antiqua oditione Bibliothoeae id si . munii. iii fullor. C autioni,
Moripium ehoros iuretium. Unde suspi- or eum volui P: Inm f, heren ehoros ducit itirenum. Iurenes pro puelloe idonea auctoritate non caret: v. Burinad Phaedri II. sab. 2. Hoc eerte me. lius qnam quod emendavit Cunin h. di ou Deis. Oudendo . legebat: Inm
fheren choros aueis, nemori immi. nente Lunti. IIoe est supra nemus
spis ense. Eleganteri Sed non opus est emendatione. Dicunt interpretes Veneris Cytherene nullum inveniri
Et sie Bentloius di-putat. Sed, si ho die non inveniatur cmplum. non hine conscitur, nullum exstitisse. Exstite runt sino dubio. Eere Grammatieum.
euius libellum de Epithetis Deorum
e cretum tonitiisse eundorem. Papiari in Glo Mario: therea Ventia, a loco.
quia ibi rirta e t. V Si auctor Nynitii
t. quin antiquiores imetuas secutus Νit
Dum orti es coemptim Vn conti,
64쪽
Nune decet aut viridi nitidum caput impedire myrto Aut flore, territu quem serunt solutae. Nunc et in umbrosis Fauno decet immolare lucis, Seu poscat agna, sive malit hoedo. Pallida mors aequo pulsat pede pauperum taburnus Regumque turres. O beate Sexti,
Vitae summa brevis spum nos vetat inchoare longam.
.interia urit ominus. Lm,orem, qui est in absentia boni mariti. imittitus est Usilerius Cato in Diris us I 66. H. Iupiter ante sui semper men cin furti Cum Iunone amua eoni irae quam diatus uterque est. Gaudis ii nit utileem -
fias timorem: Et mecum teneria oti. Disti est luci re in herba, Purptire fores, quos insuper secuti istit, Canis citati formoso stipponens bruchis eotio. Tum, credo, sertit, Mianora distentus in armis, Nam rarte Volatinus opus
mniti fui uine barbam. Versus, admodum eorrupti, partim ex ultorum. Duristina ex mella coniecturis sie emendarii,ossunt: Iupiter tinfe tui semper menianeis furti, Cum Itinono, prius conisi e qtiam die tis titerque, mutita libiti, utilaem jurattia timorem: Et te. eum fenera stravisti se Inedere in herbis Purpureoa sores, quos ingraper tiretim. M t, Candidri formoso supponenab niti eouo. Tum, credo, Imus , iuertis distentis in armis, Cum certa
voletiuitis optio itieiebat, et illi Tri,firiarptihne mattis fiuioine barba. Quae ego mulaei, sunt: tiferque, libtisti, fuertis, eum certe. Pro et illi Eldikius. ut ex epistola MS. cognovi. volet ut Iehiu Acute. sed loco minus apte. Plotius de Metris p. 2663. dedit orti. Dis .ei, m. Pro urit multi logunt et ii, ab Oudendorpio etiam valde laudatum, qui addet,at Ilomer. Diu l. V 468. ubi Vulcanus ,34 ἐ' ἰ rri φυσae. ot Heins Vellei. Paterc. II. lol. et interpr. vii Liv. XL. 2. ubi nempe exempla collecta sunt verbi visere. Positi de dominis ci mavisi ratibus ad res inspiciendas et ordinandas missis. Qui legunt urytiel, his lavet Homeri II iuit. Y vs. Mae Vulcanum ευμ icρωοντα
lina, non alitis solusior Itiau, adulfoaticlumno, simi Dertim vindemirae per domum eelis t. moueri praelia, fuere lactis. A ruens autem VtiJennus hie vidit Claudian. Cama. LXXII. Lemnis nee o per sti leae ni densis adibal Anfria Dei. ntiro gratium fiacturia comiantem. Seu posetis nunti. sire mnite hoeus.
rum lectionem ti iam ut Medion reii. Helvit. Et poseere per ellipsin cum ablativo otinstruitur. Cicem II. Verr. 26. Fit sermo inter eos es inrittitis. tis Graeco more biheretur. Norttitur hospes. Poseunt maioribus poeulis.
In tutus est Ambros. in libro de Elia
et ieiunio. Ubi res eialere eoepit, poseunt mnioribus poetilia. Quint iuniindieaxit Helias. ad Petron. cap. 4 l. et Oudendorp. ad Appul. II. Metum. pag. l67. Poscunt maioribus poeuli Arinum sibi diari. ut posuit tmedo athi immoltiri, ut et Graeci loquuntur. Quum. quam veteres Grammatici in Cieeronopos un/ interpretentur proroetint. Vide Rubnhen. ad Itulit. Lupum Pug. is T. Mais Graecum videtur poscere lima poeulu. Sophilus apud At lien. X. II. Gratiroc toti οτο ισον ἔσω.πώλιν Talao μι iros oroi P. Et Alexi, i
lsilueherius in Philosophia Morali pug.
65쪽
Iitin tu premet nox subulaeque Manes,
99o. haec ita laudavit : spem Mos re nitiduere Mnstram.
Inm se premes nox stihutneque Mn-Nes. In nonnullas editiones antiquas irrepsit f. his neqtie invinea: et sic scripsit G. Fueratus in libro do Versibus Conitiis, po t Fabullis ipsius edito. Pug s4. ed. Putav. Ex qua ieetione
tumen non esurior sententia Oritur, quum cx vulgata. amnes stibulae te premens: res subulosa. scia. quae none tui, nugae te prement. Quo sensu Terentium Hoeyr. IV. a. I 4. iram nos inhiarne sumus, dixisse putat Ruhnhen.
laudans hune ipsum Horatii locum. Sic Ovid. X. Metam. 56 l. non inhialiartimor Ilia fui . ubi Heliis. URumor ille non fuit fietus. Sic ρου-
De manes apud Horatium. Noe quum esset ineptum, Faber ad Iustin.
Histor. II. 6 eogitationem salsi ita te. niit, ut statueret subulosum non plane esse salsum. sed quod subulas halberet admixtius. Ad eundem sere modum Oudendorp. se hine expedivit. De δε-htiloso verum est, de obuin dubito. Sed e dedamus hoc Fabro. An ergo hoc seremus: Iam te nox et Plutonia domus prement, et sabulae manes, doquibus pociae et nostri homines vulgo multa ridieula narrant et sugunt VI eniter interpretatus sum, et tamen omnis instili si cogitatio iam abhorreta loci indolo, quam semper mortis timorem et iri stitiam tollit. Et Hora i ius lite saltem putare debuit. Aive serio tuo loco, manes et Oreuan esse aliquid, qui dictit: Simul men, is nil domi mPIn oninm, Ri non m conti rini sortiere.
Si veteres appellarent mnnes subnitis. loquebantur tamquam Philosophi, et Onano illud iusserorum regnum in in .epi iis ponebant, quaes nec pueri esseverus crederent. Asortim unum M. a ne locum ox Troa l. H. 402. nlia Oxi mpla inveniuntur collecta n Bar.
lusiii. Seneca igitur: Temptis nos nν cium uerorne es chnos. Mors indies. lun est noxia eorpori, Nec parrena
sub domino, limen es obsidens Cus nation inelii Cerbertis ossis. Numores eui, rer qtie intinis, Et par solliei o inbura somnio. Idem Epist. Q. Mors eon emni uehet navis qunm -- les. Multa enim de illa ereclinitiae multorum instentia rerinstim eae, nuntiuendram eitia in mium. Descrip tis est enare er infernus, et perae uia noete oppressu regio, in qura inoena inmisorores m. Sed Mitim, eum perstitiseria is a stibulas esse, nee qui uram δε- ne is seper esse, quod timetin , his tilius mettia. Idem Consol. ad
Mareiam 19. Iun. qtine nobis interos De tint ter miles, hula ear. Ita Mones inhv ne sunt Lamia quaedam, qua mulierculae insantes terrebant: utulo Demochares npud Plutaret, in Demetrio. 27. Δημηrmoν ι λει IDOM, qui haberet ninicam Lamiam. Demetrius adeo erat inhv n. Aliud praeterea est in vulgata lectione, quo offendor. Nox recte aliquem memit,
Manes. umbrae tenues. non recte premutis. In Seholin iis Horatii nullum hic est auxilium. Fucre qui inbutiemranes Per nppositionem, suere qui δε-
i Munos fabularum . quoa inhu ne resistitit. Simile Seholion o C d. Graeviano dedii Bentleius, nihil refer. putans, utrumlii ei elegeris. Quod
ego non adeo certum esse arbitror, et
versus Prudentia, a nentidio allatus. non ita ad Horatimn pertinet. Serihil I. l8 ι eontra Symmactum: Metri
E of templis Deum Nomne, quot in
66쪽
Et domus exilis Plutonia: quo simul mearis, Nec reuma vini sortiere talis .
Dici lembi a Romilc. uit, proprie sunt sepulera, in quibus conditi heroos. qu mortum, Deos manes saetos, subia in no bilitat. Nobilitati sunt propter reri gestas. quae non fide hi Morica traduntur. sed subuli, poeticis decorantur. II. 49 rtir auerti vobis Ei stibialia seriaquopo. fieti stibi. Λ p esset ' In his periinde est . sive stibula sebilittis dicas. sive festititne nMui oris. At in genitivo requiri videtur pluralis, ut Ambros. os, . T. II. p. illi. Ghia rariam illum Dum aeneum. Cicero III. Osse. u. Ille GDes, ut ferunt subtiliae. Et sie alii, til est in si hi lia. Dupliei nutem rati no homo vel res appellatur hiala. Λliquis est soluta, de quo
cunnos ubique in conventihuq et circulis loquuntur . et veris sulsa ui sangunt:
v. Heines. ad Ovid. I. Amor. 13. 3s,. et Oudendori'. ad Appul. II. Metam. p. Il9. Altera ratione, a priori do. ducta. aliquis est inbula, qui in rerum natura non exstat, nullus est, nihil est. IIonio mortuus, vana imago,ine corpore, umbra, intine nomen,
quaia nunquam exstiterit. Pers. Sut. V. i52. Indurue senio. Cur stitia utili M. πω rtim ea . Quoia viris reini, ei mones et sebi iti I s. Imitatio Horatii aperta est. quum et alii viderunt. Sed non viderunt Persium ceriam Horatii emeudundi viam mon-Νtr M. Loeondunt enim ostr Itim se premes noX Iubtiliam titque manes. In Codd. seribebatur imbra Π tisque D NU.
Et varia lectio apud Λeronem et in MΝΝ etiam in duobus D Orviii. testo milendorpio, fishuin ue es Datin . indicat Inhia n, monea in libris antiqui.
oribuq non misso appositionem. Cae- oriun H rntii verbum, tum corrui sum, anto mulos habuit auctor Epigram. Anthol. Bum. T. II. pag. 4 3. An-oor hnisu misere purore mortis, QuMenu urimos truhil inclutis Arerni, FD-bulos natines tibi reae erret. Et uomtis eae Iis Plutoniti. BrOnklius. annotavit: Si exilia verum est.
non erit recedendum ah interpretatione Fabri: v. Gmitori Inseripi. li. DCLV Prieaeus in N. Test. P. I M. Burth. Adv. LIX. la. Virg. VI. Aen. 269 VOudemtorpius non probat domias exilii. ut nonnulli eoniecerant: liaca enim inferna liene dieuntur Militim respeetu hominum, non domus exilii Plis onia. Πω n iuret Plutonem ibi esse exul lem. Alii, ut VOM. Epist. lns. Gruev. l ad II i . p. 27. IIuin'. ud Petron Ti. parvum sepulcrum intelligiint . ini quo cineres Aunt reconditi. Et sepulerum passim iu stellatur donatis, sed non Plutonio. Pructerea loquitur Horat. do anima et umbra. non de cor-l pore. Verum est Milia domus, a viii. Per, vacua, sine cui viviis et luxu: v.
Ambivitum osse oportet vocem erilis. iuno tum vitriis modis Oxplicari possit. Hoc otiam quitem iiii Homus, in qua quis habitet. recte dicatur eum pre. more 3 Neque domus iantiam. sed do-l mus Plutonia. in qua umbrae circum-va ontur . quibus nee domus repletur. l quae, ut umbrae. Premi non possunt. Em tiliquid, Horatio digniam, excogitavi: Inm te premes ranae Inhialtim δερ. que naranes. o domus Milium PD-l f in. Domus Plutonia erit tibi exi.
i liunt. Ibi perpetuo hubii ubis. Hor. II. tarni. a. loea insem nppellat ne rentimi Milium. Eloxnnter ori tum dieitiir lo. eus in quo quiΑ exuant. Ovid. VI. Fast.
67쪽
i i. mitium quo m tempore Tihur Lyci Irin mirabere. Alii Metiliam. erat. I. Fast. 5M. Felii, exilium Illud habent meliora MSS. Vid. Cori. otii loeus ille fuit. ad Lucan. III. GM. V. Tim.
Quis multa gracilis te puer in rosuPersus iis liquidis urguet odoribus Grato, Pyrrha, sub antro 3
Nimplox munditiis 3 Heul quoties ii domMutatosque Deos flebit, et aspera
Nigris aequora Ventis Emirabitur insolens,
multa struellis. In MSS. Franeh. a Selioliasta, qui de metris Horatianis libellum composuit, h. l. ita refertur. Qui mulsa ν eiliis. Et steium ullos maluisse. dicit Chalmitus. Neque hoe milii displi t. Tollenda tum
sunt interrogandi signa, et mox legenitum : neseitia nurne est mi neis. Qui puer te urguet. cui comam religas, heu quoties ille fidem et Deos mutatos sebiit Puer in ro,n. ut Alexis apud Athen. IX. 25. οἰνογει στεῖ, περιπαυῖἐν roic στερ ινm c. Qualis dicendi sor.
mula etiam illustrata est in Bibliotheea Critiea Nova Vol. III. pag. 237.
Grtito, Pyrrhra, sub tintro. Gratum milii videtur epitheton nimis tenue et commune. Vix credo esse Horatii, in earmine tam Latino Emi bifur insolani. Qui toties vidit aequor placidum mutari in asiae-rum, non inmiens videt, neque um-plius mirari pol t. Proi terca quoque nenilei. pro emi hisur legit εω mi. i biduini et Horatium litterat voce, quaenu uam utibi rei virtutur. Ego pol tius credam eum seripsisse afurti-l tosque Deos fictili til tisperti Niorisi Gequoria rentis Emi bifur insolem
l Postea vidi idem placuisse Curiinglia.
mo. Emirari quidem hodio non api,aret in editionibus veterum seriptorum, nisi quod Muncker. in Lactant Placid. p. 25 i. e MSS. et M. Veneta dodit. Sod idem illud e tristi conspicitur in tot l,mis ΜSS. ut sine dubio
saepe restituendum sit, ubi nunc mirari vel demirari videmus: v. Burman.
ad Virgil. V. Aen. III. et Oudendo Appul. V. Metam. Pag. 274. Prae. positio ea ut Graeca ἐκ significatio.
nem verborum Euorum intendit, quod saepe viri doeti demonstrarunt. Oudend. l. l. interpretatur: Crebro, eluestu admirtitionem prodere. Et Abar ch. in Observ. Miscellis. Vol. VI.l Pug. 285. eaternia sionis ti irationematimnatim osten ere. Alio plano in doexit Ilerielius ad Tariti Agricol. p. 55.l Interdum, ait, pra iis initio ea initium
68쪽
uui nune tu fruitur credulus nuruit, Qui semper vacuam, semper uiuabilem Sperat, nescius Rurae
Fallacis. Miseri, quibus Iulentata nitest Me tabula sacer Votiva paries iudicat uvida Suspendisse potenti
eius rei signiseat, quae in verbo inest. Sie Horat. Emiriabitur insolens, i. e. quoties mirari ineipiet, cum stupore mirabitur. Sed, ait supra diximus, eundem rem eum stultore semet miramur, minus si saepe redit. Selineideminus eon. Γeiebat: Heu mirabitur; illud conuuen- ldai N. Keilius in observ. Crit. in
Properi. Bonnae i843. unde cognovi. Qui nune te frui tir eredulo Durera. Cornei. Vonchius in Leet. Latin. I. D. 54. coniecit: Credulus titi iam. Non puto hoc a multis probatum iri. Qui semper eneuum. Plaut. Mosteli. I. 3. 37. Stulta ea pinne qune Iuum tibi aeternum putes amisum et bene. lentem. Vocem enetitia illustravit Er. nest. ad Taciti XI. Annal. 12. In C. Silium, iurentulia Nonarantie pulcherrimum, ita Miarserat, ut Iuniam Siluniam, nobilem feminiam, matrimo nis ritia ealtirltiret, aeticusque iaciti te i poliretur. Addo Burm. ad Quintil. Deelam. XV. 2.
Mn. Optimi et plurimi libri MSS.
non humida. De utraque voco multu disputat Cori. ad Lucanum II. . l. in eo reprehendendus, quod putavit Lu canum scripsisse Sitigna uniui ferire Ii. Nemo bonus poeta quantitatem syllabae, ut vulgo cognita erat, mul lavit.
riberis Vario sortis et hostium
Victor. Maeonii carminis utile, Quam rem cumque CARMEN VI.
I istor, Maeonii earminis alite. Alite omnes MSS. et Papias, mutatum in aliti ah iis, qui putabant Vario non arripi posse in casu ahlativo, sine Praepositione. Contrarium ostendit in . primis milend. ad Sueton. Cu str. l9. . et Ruhnkenius pag. 33 Utorque in hunc rem usus est loco Horatii. Ver. Furi Dociarum in i iiusmodi dubitationibus magnum Pondus habent. Num
in lius saetae propter quantitutem syllabarum varietius lectionis exstare non potest. v. e. Ovid. XXI. IIeroid. vs.l79. Praeterii ne tuos ae tot coelesti. hua tiras, Atque tua est nostra η'retia Parente Imremis' Scio alios ibi legeronque DMi. Sed ea constructio tum dura Ovidii esse non potest. Nam oratio ordinstri debet Tura parens uret in nostra. Si velis emendare. Possis si lius: Atque tuti a nostria est Apreto Portute parens. Sed nil variani M SN.
69쪽
Miles, in duce, gesserit. N0s, Agrippa, neque haec dicere, nec gravem
Pelidae stomachum cedere neSeii,
tino. credo. dieitur: Tti seriheria, qtidem 'ea oesserit. Fieri potest, ait, quod in eo duri sit, ali luti minuatur addito te dure, qui i esset: Tu scriberis,quao dux cum militibus tuis eris Sed semivir aliquid haeret, quod a termai eta huius actatis non exspectes. Quod nonnulli observant ex antecedenti rem Aheria, hic esse repetendum et seribe in quod milites gesserint, hoc et valdo arbitrarium est. et exemplo caret. Deinde tuus ducis. quam praccipue in exordio
ornare debebat . haud purum minuitur, tum diserta ot honorisca rerum n militibitis gestarum mentione. Scimus om-n . maunum laudis Imrtem sum e du-ethres csso detrvhendum eumque militibus communicandam: sed hoc inmenum receptum est, do quo Euripides in Androni. 585. querentem facit Poleum: ' αν τροπάω πολεμiων στῆσν στρατός,
ἀρνυrtii. Sed ameia. l,elli Di In avi. ratoris glorium praedicans, omnia prudens evitat. qituo ad talos sententias pcrtineant. Iam mihi unam in Iloratio litorulum muta, quae propter magnam similitudinem euntios a librariis eum ultera confusa oest, non solum huc a Verborum eonstructio tollitur, sed etiami eiuo elegvns dietum redditur. et duci maxima cloria. quae tribui I sesit, tri buitur. Legamus: Gratim rem cumque feroae nraestitia titit mnia Mitis, se dure. y Aeris. Laiis Agrippae universa cernitur in ulli inutione o fortia Aori uel hos tum Hefor. Red hoc Agrippae
eum multis aliis dueibus erat commune et partem iure suo repetebant milites.
luitur addit propriam Agrippae laudem . eam suo ruram, quini scilicet non
modo egregius dux, sed ei iam sortiM simus miles fuerat. Postquam Homeruq Iliud. P. 179. de Agamemnone dixerat: 'Λμφοτιρον. βa τι- c r ara κρατερoc r αἰχμηHre, multi seriptores nervosam dicti brevitatem imitati sunt, historici inprimis. Sallust. Catil. . Coruinn omnia providere. Mu . tum ipse pust re, auepe hostem ferire. Strenui miιitis et honi impertitoria of in Aimul oseque fur. Vid. Cort. Plin. Panegyri io. Imperia or ria ιitialis et inanivithua et aionis; erae erum modestin, labore ee virisantia, iatia, elle tua et milis. Sueton. August. Is non modo duris, sed et iam militis n
plevit. Ammianus Mareellin. XXIV. p. ant Miles nil Imperatoria fensoris congressultis, Ititidea ei perhiue e ristratius, quod ubique i intitus dua esset an miles nimia. Idem XXVIII. p. 395.
Clini strenui militis muniti et prae. elori isticis eurna e 'eres. Cons. Plui.
arch. in Pelop. 2. et Lucian. Hipp. l. Et sie Varius recte scribere poterat quainemnque rem Agrippa miles gessisset. Quidquid enim dux in proelio. omela militis exsequens, gerit. laudandum est in carminibus poetarum. Quidquid autem dux in bello gerit, hoe non omne
dignum est argumento opim. Gerere potest etiam res levioris momenti. Quaro motus Benilei. vulgatam luctionem non serebat, legens: Cuti rem cunque. Quod por meam emendationem nunc non cest necessarium. Quam elegans porro ct captum librariorum superans dictum sit qtine miles re dure stesseris, exemplis quam explieatione melius apparebit. Λn Pompoliis suo it primus.
qui usurpavit, nescio. Antiquius qui . dem non inveni. Potni eius igitur. eti-
70쪽
Neu cursus duplicis per mare Ulyssei, Nec saevum Pelopis domum Conamur, tenues grandia: dum pudor, Imbellisque lyrae Musa potens vetat Laudes egregii Caesaris ut tuas Culpa deterero ingent.
Quis Martem: tunica tectum adamantina
tio viles centis. ut dieit Cicero pro Ddige Maenil. 10. na ν ientiam rei
narrat Plutaris. In Vita 22. Cieero
pro Mureello cap. 4. mee pnim res unius propriti Gestiris. Gefrene, clueo te o Me, mn ne it ne quidem, seu tramen multo nasonoqueremi niti. Imitis intitem rei tu tuom es et utiae et remes.
Lepide Plautuq Mere . V. 2 12. E mee sum mihi impertirem , montes mihi Medio. Ovid. II. Amor. l2. Me ee su hane roti inem, me milite
seu te auriore fretari. Silius V. 384. Inetoa foete se Constite insera. vi hae mula, recto, puto. emendavi Virg. log. IV. ll. ubi nune legitur, quod Latinum non est: Teque sties Getishoe cieri te Consti e inibit Pollio. Nuper in Mnemos. Loidensi scribendum ostendi: I'myrae nil eua hoe nevi te Constiti inibis Pollio. Auson. Protropi. I . Speresque euos, te Constite,
Nee euritia duplicis per miare UlWaei. Hoc est eallidi, ut rλ c. Nihil adhue molius vidi. Et sie intellexisse videtur Hieronymus III. adv. Rufin. In Solineo litore mullum steti, tibi feres didici obustis, ef praeeipitemporaneis ULyssis evrsum. Non quo leumatim idem eo loco significat, utque
atii duplistis mysset in memorium vocabant. Auctor Epicr. Λnthol. Burna. T. II. p. 548. Nobilis hine mota nemPetaeisit Dina triar Aiterra nititerin ea ererer fis ientia mirii Quis Martem ttini a tectum n mantina. Ad hune vorsum timuesententia earminis saetii ordino proce.dit Varius tua laeta eanet, o Aurip pn. Nam Varins est poeta IIomorosimilis. Euo tale argumentum non tractat, , , neque Iliadem et Odyssonina Ost Homerum scribere, aut eothurnum post Truleos Graecos induere vello videbor. Nam meae me tenuitatis conscientia vetat tuas laudes et laudes Caesaris indigno carmine corrumpere.
Cognoseo quid nune sequatur. Qui Adiuno scripserit Martem, Merionem et Diomedem, quos seripsit Homerus Quis Homero par esse posset Nemo. Igitur nee Varius tantum sibi sumst. Et Horatius eum supra appellavit DII- rem etiminis smeonii. Si quisquam. hie digne poterat seribere Martem, Merionem et Tydiden. Illud etiam mirum. Supra nominavit prineipes personas Ilia. dis et Odysseae, et praecipuum Tragoediarum argumentum, ex domo De. iopis in Graeeia petitum, et stitetur tam gravem materiem suo ingenio esso mutorem. Nune Plane idem repetiit. et tribus exemplis, ex Iliado tunium