장음표시 사용
61쪽
quod per manus. ss. de iure cod. Et quod hoc si verum, videlicet, arg. illud sumi ex illo tex. non posse, manifestb probatur. Nam pone, quod ibi fuisset per sententiam inducta obligatio super principali , sicut fuit sublata, diceretur ne propterea inductam etiam intelligi super pignore ρ Certum est quod non, ergo apparet a
P gumentum non concludere. Considera tamen, quia immo a numentum videtur concludere etiam in terminis nostris, data paritate terminorum : Nam si sententiatum . seu iuratum fuisset debitum subesse. Et pignus ab initio fuisset promissum.& contractum, prout in casu nostro fuerat poma promissa. dico quod pariter illa
1ententia traheretur etiam ad pignus: Ergo idem se poena dicamus
quae hic fuerat promissa, ut ad illam quoquh sententia extendatur: Nam bene fateor, quod, si de pignore nihil inter partes actum
fuisset, sententia non traheretur ad illud, seu non induceretur per
sententiam, in qua fuit declaratum debitum subesse, Pro ut in responsione dicebatur: Sed iste non est casus noster, quia iam poena fuerat promissa: Ideo secuta sententia super principali resultat e L sectus eius etiam super poena, quae in illo casu erat promissa. Unde tutior est praecedens responso. Ad quintum quod sententia habetur pro Veritate,&c. Respondetur. quod arg.procederet, si nunc postquam scilicet fuit lata sententia, vellet petere reductione: Sed iste post latam sententiam ipsi acquiescit . nec quicquam contra eam dicit: Nequit etiam ex illo facto, quando petijt reductionem, antequam scilicet super ea fuisset lata sententia, potest dici in po et o mam incidisse: Quia illud fecit, lege permittente, ergo poenam non meretur . l. Grachus. C. ad . l. Iul. de adult. l. l. ss. Quod
quisque iuris. l. iij. C. de seru .fug. I. 1. C. quando licet, sine iud. se vendi c. l. Patri cum seq .ss. a d. l. Iul. se adult. Optimuste X. in materia arbitri loquens in . l. s. C. de arbitr. Vsii licet laudum impune contemnere, quando id a lege permittitur . Nam promisso illa de non petendo reductionem ad arbitrium boni virilic recipit interpraetationem , secundum Doctores, si modo recte feratur laudum, non autem intelligitur etiam, quando iniuste fuerit arbitratus,per rex. in . l. s libertus ita iurauerit. F. de oper. lit, . cum suis simit. De quo tamen infra late videbimus. Laudum ergo vere erat iniquum, ergo nihil contra legem fecit, quando petiit reductionem : Et licet post fuerit lata sententia, tamen non 3 I erat lata tunc, quando petijt, Et tunc verum est, qu bd erat iniquum : Substantia enim veritatis non immutatur. l. cum falsa.C. de
62쪽
turis. &Act . ignor . Alexan. in eon sit. lxxxii1. col. iij. ver. Et id est contrahentes, vol. ij. Nec in totum falsum dicitur, quod primordio veritatis adiuuatur. l. Cum filius. haeres. ff. deleg. ij Ad quod bene facit tex. in . l. Palam. g. fi . ff. de ritu nupt. Ubi quando mulier deprchensa est in adulterio, licet per iudicem ab soluatur, tamen efficitur infamis, non obstante absolutoria: Ita ergo ct in proposto, cum vere laudum iniquum esset, ita verum
est, lichi secus in sententia fuerit declaratum reijciendo reductio nem petitam. Uel dic. quod ista sententia, quae est iniqua, satis est quod pro veritate habeatur quo ad illud tantum, quod in ea continetur:& non ultra: Sed in ea de poena verbum nullum, meritb Ictc . Ad sextum quod non potest post sententiam opponi exceptio aliqua, quae ad illam impugnandam tendat, Respondetur prim b, qud diste nunc nihil dicit contra sententiam latam. sed illi
acquiescit, nec sibi est opus opponere aliquam exceptionem, quia ipso iure tutus est: Quoniam poena non est commissa, ideo peti ab eo non potest, consequenter non est sibi necessaria exceptio: Nam quando petijt reductionem, laudum verὰ erat iniquum, nec erat
super hoc aliqua sententia lata, Et lex sibi id permittebat, meritb non potest dici, quod in poenam inciderit, ergo non potcst peti a Nunc autem, pol quam fuit lata sententia, ei acquiescit,& nihilt a dicit, ergo 'cia Vel secundd responde, quod regula illa procedit
quando intentatur actio iudicati, scilicet proueniens ex ipsa sententia, secus verbest, quando intentatur actio primaeva: Quia iunci omnes exceptiones, quae ante sententiam opponi poterant, pos
sunt etiam post ipsam opponi: Ita singulariter limitat.& declarae
in. l. Duobus .s . de excepi .rei iudic. Et idem dicit Bald. ibi col. ho r iver. Interdum . Tertio responde, quod id procedit, quando impugnatur id, quod fuit in princiditi intentione ipsius iudieantis: Secus quo ad alia, quae in quandam consequentiam sequi ex sententia possunt, prout ita in specie respondebat Ang. I 43 Secunda autem principalis opinio in hoc articulo fuit Angeli hie, Quae est de directo contraria praecedenti. Videlicet Qubd Immb et
poena hoc casu non committatur, vi exigi effectualiter possit, s cuius glo. in . l. Tres fratres, in glo. magna, in ultimis verbis. s .
de pact. Quod etiam posuit glo. hic in secunda particula secum l Idae partis principalis , ibi Uel dic secundo bene &c. Ru 'glosae volunt, quia licet poena dicatur hic commissa, tamen potest ille
63쪽
- L. QUI ROMAE M. DUO FRATRES.
se tueri per exceptionem: Et dicit Ang. qubd etiam Bart. aliqua χdo se huic sententiae subscripsit, cum res de facto tractaretur PGrusj. ut hic per eum, Et per Ias. Qui plures alios refert, qui hanc
sententiam sequuntur. R inter caeteros Bald. qui tamen in libro meo hoc non δicit. Aret in . sequitur hanc opinionem . non seselum quando laudum vere esset iniquum. sed immo etiam sufficit. quod ille, qui petijt reductionem, habuerit iustam aliquam cau, am creden)i ipsum non esse aequum: Et dicit istud esse ex sententia Pauli de Castr. licet ipse vere aliter loquatur, & concludat, ut vi deri potest, quia tenet tertiam opinionem, Vt infra dicam. 19I- Praecipuum igitur fundamentum huius opinionis est, quia iusta causa excusat quem a dolo. l. Igitur. g. potest. ff. de lib. uia. l. Pla,
si j laij. Ex ibi glo. C. Ad. l .nu . de plag. Item iusta causa excusat ab expensis . l. Qui solidum. I . Etiam . st . de leg. ij. Not. glo. in
I. ii . q. Si rem .ss. deleg. iij. in ver. Fortasse, in. l. Non solumss.de rei vendi c. Not. in . l. Properandum. g. Si autem alterutrai C. de iud. Quae expensae dicuntur proprium interesse .ct in eis Mgitur de damno euitando. ergo multo magis a poenai excusabitur. quae dicitur causa lucrativa arg. l. Iu furiama. Et . l. Quod placui est. de iure fisci. Item iusta causa, immo etiam iniusta excusat a contumacia, Ut not. glo. in . l. l. in ver. hoc iudicium , in fi .ss. Si quis ius dicent. non obtem p . Item excusat a mora. Vt not. gl O. in . l. Uinum, in glo. magna, in prin .ss.s cor t. pet. Item ex cu sat, ne quis teneatur ad aestimationem rei post eius interitum , ut
per glo . in . l. In hac, in glo. magna in prin . U. de Tritic. Ergo eodem modo debet iste excusari ab ista poena, ex quo habuit iuristam, immo veram causam litigandi , hoc est petendi reductionenii s ad arbitrium boni viri r Quia laudum vere iniquum erat, quo Carissi lex permittit reductionem peti, non obstante promissone. L si
libertus ita iurauerit. E. deo per. liber. I. Societatem, I . Arbi trorum .ss. pro socio. l . Haec venditio, in prin .ss. de Contra. lae n. empl. I. iij. C. dedo t. promist. Et .c. Quinta vallis, extra de iureiur. Bart. in . d. l. Societatem. g. Arbitrorum, in ver. umi 6 ro, An possit renuntiari. Immo dixit Bald. in . l. pen. Col. ij. Ver. Communiter obseruatur. C. de arbitr. Qubd non potest impedi ri reductio quibuscunque verbis fuerit facta renuntiatio , Optime IV facit tex. in . c. Inter caeteras, De Sent. ct re iudic, Ubi, et si caurisa fuerit commissa, appellatione remota, tamen si sententia aper-,
tam contineat iniquitatem, debet restiudi, Idembu cffectu proba
64쪽
tur in . c. pastoralis, in pri n. de appeti. Ubi licci per clausulam. appellatione remota , censeatur sublata nota friuola appellatio. ct quae non solet impedire, sed quaelibet appellatio efficax, tamen. si ille iniuste fuerit grauatus, erit per superiorem emendandum gravamen ,.non obstante illa clausula. Dyn. in . C. Scienti, de re- 148 gul. iur. Alexan. inconsit. cxxxj, col. pen. vol. ij. Facit etiam ad praedicta tex . in . l. de Rebus. ss. de Arbit. Vbi non commi titur poena compromissi , nisi. doloso ille Iersetur . Item facit tex. ad euitandam poenam, in . l. In testimento, la seconda. ss. de condit. & demonstr. bonus tex. in . c. Sacro . g. i. Et . ij. de sent. excommunic. Ubi express d dicitur, quod ex iusta causia quis
excusatur a poena . . Ad ista omnia,tenendo communem opinio
ιψ9 nem potest pluribus modis responderi. Et primo, quod cum super ista causa, quae ad excusandum allegatur . fuerit iam iudica tum per sententiam in contrarium latam . non potest amplius talis causa .ut iusia, allegari: Immo est redacta ad non causam , ct non
potest amplius dici subesse aliquam iustam causam, quae possit allegari: Qtua iam fuit decisum, istum non habuisse iustam causam, ex quo fuit iudicatum laudum esse aequum: Cum reiecta suerit petitio reductionis ad arbitrium boni viri, Et sententia pro veritate habetur.Et facit ius. d. l. l. C. de re iud.l. Ingenuum .ss. de stat . hominum . l. j, ρ. ii. Et . l. seq. ff. de lib. agnos. Et ea omnia, quae superilis inarg. adducta fuere, procedunt in casu. quando non sui Diet super illa causa lata sententia contraria, prout erat in terminis nostris. Et ita respondet Paul. Castr. hic, ct alleg. not. in . l. Qui habebat, in si .ss. de manum. test . Ubi non potest quandoque al-iso legari id, quod recte competebat. SecunὸO respondetur, prout dicebat Alexan. hic col. vj. Quod supra allegata loquuntur. ct procedunt in poena legali, in qua verum est, quod iusta causa eracusat: Secus vero in conuentionali, prout nunc agimus de conuem, tionali, ut not. glo. in ver . Solo, in Auct. de iudi c. q. oportet,
Et glo. in . l. iij. q. si rem, in ver. fortassis. ss. de leg. iij. Bald in l. Quod te, in fi .ss. si cert. pet. Et in Auct. generaliter, in iij. col. ver. Sed contra istud. C. de Episcop. ct Cler. Facit illud mixtus agitur cum lege, quam cum homine. l. Celsus. ss. de Arbit. Vbi loquitur in poena committenda , Et dicit, qu bd facilius excusatura poena, quando dies est appositus lege, quὶm quando ab ho-
FI mine. Secundo principaliter pro opin. Ang. adducitur tex. ita
l. . QAidam cum filium, isto tit. Ubi dicit ipse esse casum, & non
65쪽
posse responderi, nisi diuinando, ut per eum. Quem sic inducas, omisso priori casu, de quo ibi qui non est ad propositum nostrum. Fuerat enim ibi adoptatus filius, ct per adoptantem fuerat prinmilia poena, s eum ex haeredasset quae tamen promissio debet in telligi, si iniuste illum ex haeredallat, non autem si iustE : Quemadmodum etiam in casu nostro, secundum Doctoi es promissio poenae in casu reductionis petitae, intelligitur, si modo arbitrator iustum protulerit arbitramentum, secus vero si iniustum: Et sic ut poena committatur. s quidem iniuste petierit reductionem, secus
verbsi iuste Et dicitur ibi, qu bd si fuerit filius ille ex haeredatus,
Et egerit querela in officiosi.& in illo iudicio succubuerit, tanquam ivsth fuerit ex haeredatus, poterit tamen in alio iudicio poenam promii Iam petere,& scpraetendere se iniusth ex haeredatum. non obstante dicta sententia, in qua pronuntiatum fuit, ipsum iuste fuisse exhaeredatum, di consequenter in qua fuit, querela r iectus. Ergo idem in casu nostro dicamus per illum tex. Quod licet fuerit iste reiectus a petitione reductionis ad arbitrium boni Viri, consequenter. non obstante, qubd fuerit pronuntiatum arbitramentum aequum, ille poterit se excusare a poena, dicendo
laudum fuisse iniquum, contra dictam sententiam, prout in illo tex. sententia non obstanto, consequi potest filius poenam, allegando se iniustd ex haeredatum, contra ipsam sententiam. Nec alia solui. tradi ad illum tex . potest secundum Ang. nisi diuinando diceretur, qvbd in priori iudicio. in quo de querela agebatur, non
ideo succubuit filius, quia iudici visum fuerit rem' ipsum fuisset s a exhaeredatum: Sed quia lapsum forte erat tempus quinquennij,insta quod proponenda erat querela, ali,s remanet exclusus,Vt in l. squis filium, in fine Et in .l.Scimus. g. Illud. C. de inoss. test. in . l. ij. C. in Qiib. caus. in integr.restit.non est necess. Sed ista Is 3 solui. non estsufficiens. Nam cum de hoc in illo tex. nihil dicatur, esset imaginaria intelligentia, ideb non tenenda, arg. l. si putator, in fi . H. ad. I. Aquit. Et . l. si fideiussor. q. s cum debitor . TMand. c. . Ut ecclesiast. benefic. Tradit Bari . in . l. Ita IF stipulatus, in xiij. col. tit. nostro . Vnde ad istum tex. tenendo communem opinionem aliter respondetur, Videlicet qubd ille, qui vult ibi allegare contrarium, quam in sententia contineatur, est in effectu alia persona, seu veritis ex alia persona agit, ct diuersa ab ea, contra quam fuerat illa sententia lata: Nam sententia super caua querelae fuerat lata contra filium Et ut ibi probatur,dum
66쪽
dicit. an ex haeredato permittendum sit de inofficioso quatere: Et illud erat iudicium, quod ipse poterat intentare Contra patrem adoptiuum, & quod illi tanquSm ex haeredato, etiam ex persona propria competebat. Poena autem fuerat patri naturali promisen tradenti ipsum filium in adoptionem, ut in prin. illius legis di- r sy citur, Et in ver. Quo tamen casu. Vnde quando filius agit ad potanam ,.non agit CN persona propria, ut prius egerat, quia nihil ei promissum tuit, sed agit ex porsona patris naturalis, cui successi, ct cui fuerat promissa poena, ct contra quem nulla fuerat lata sententia: Ideo non obstat illo casu exceptio rei iudicatae ex illa sen-xentia: Qu ia personae diuersae sunt. I. Modestinus .ff. de excepi. Vbi casus ad literain. Et . l. Cum quaeritur, cum duabus seq. de xxcepta rei iud. At in casu nostro longe secus est, quia illem et . qui in iudicio priori reductionis succubuerat, vult, excusando se , poena,allegare contra id . quod in illa sententia aduersus seipsum rata, continetur, quod non licet: Quia hoc casu sibi obstat exceptio rei iudicatae. d . l. Cum quaeritur. Et sic apparet de diuersi, te inter illum tex. R calum nostrum . Et hanc solui. ponit Ioan . de
Imola hic in iij. col. in prin. Qui aliam etiam tradebat, videlicet quod ibi is petit poenam, qui victus fuit in priori iudicio, Hic autem is agit ad poenam, qui obtinuerat. Sed ista diuersis catio caret ratione: Quia non est vis in hoc, an vicerit, vel victus fuerit: Sed in hoc tantum, videlicet quia utroque casu is, contra quem lata fuerat prior sententia, vult contra ipsam venire. ct in hoc est smilitudo illorum iurium. licet modo hic veniat excipiendo. ibi vero pgendo. hoc non tollit arg. Ideo praecedens solui.est solidior, pr i s s ut etiam ipse Imol. fatetur. Contra quam non obst. tex.
Quem aliqui recentiores allegabant, videlicet in . l. si mater. g. si quis hominem .ss. de excepi. rei iud . Ubi probatur, quod immo idem est agere contra filium. S contra patrem. Ideoq; obstat illa exceptio rei iudicatae . Nam dico, quod ibi etiam eadem res petebatur . In prinio enim iudicio fuerat petitus homo a filio, & actor succubuerat: Idem homo post in secundo iudicio petebatur a patre . Sed non sic in casu nostro, Quia in . l. Quidam cum filium, in primo iudicio actum fuerat de querela in officiosi testamenti, quia dicebat filius se non recte fuisse ex haeredatum: In secundo autem
aliud dicit .& aliud petit. videlicet poenam, de qua nihil in priori iudicio actum, seu dictum fuerat. Item in dicta. l. Quidam,ex aliacstus. δῖςbatur, in secundo iudicio, quam fuisset in priori actum:
67쪽
Nam in priori egit querela inofficiosi, quia suerat exhaeredatuvipse filius: In secundo autem agit ad poenam: Quia fuerat patri pro missa. Unde cum esset diuersa res, ct diuersa causa: Ideb non po test habere locum illa exceptio, quicquid sit in casu. d. l. Si mater. q. s quis hominem. Vel tertio responde, ultra Doctores,Qubdille tex . nihil probat, s diligenter aduertamus. Nam in . d. ver . Quare sic debuit &c. Ubi filius ex haeredatus agit ad poenam, dum ipse petit poenam, non impugnat ipsam sententiam iam latam in Gliquo: Sed eam dimittit prout lata fuit: Nec enim ideb petit poei. nam, quia dicat se iniuste fuisse exhaeredatum, quo casu militaret inductio : Sed petit poenam, quia simpliciter dicit se exhaeredatum.
Et quia dicit poenam sbi fuisse promissam non solum si iniusth. sed
etiam si iuste fuisset ex haeredatus: Ideo dicit poenam sbi deberi, quia sic sibi seu patri suo naturali fuerat promissa, videlicet, si e haeredaretur . Quod necessarib sc est intelligendum, quia in primri casu Iurisconsultus loquebatur, quando clausula sc fuerat concepta. videlicet si aliter quam ut filius tractaretur, quo casu non indistincte poena committitur in casu exhaeredationis, quia etiam pater exhaeredat quandoques filios Ideb non absoluid diceretur aliter quam ut filium ipsum tractasse. Et propterea poena non com mittitur, ut ibi dicit Glo . in ver. Remedio, Ideo Iurisconsultus, in . d . ver. Mare, tradit consilium, ut alio modo clausula concipiatur , ad hoc ut stipulatio indistincte committatur, eo ipso quod ex haeredatio facta fuerit, non attento, aut considerato an iuste,vel
iniuste sit facta, Videlicet qubd dicatur. s emanciparetur,vel ex haeredaretur, poenam promisit, ut in tex.dicitur: Adeo qubd hoc casu, secuta exhaeredatione,statim commissa est poena, siue iustd siue iniuste exhaeredatio facta sit, alioquin non esset bonum remedium traditum ibi per Iurisconsultum. in ver. Quare, ct nihil disserret a casu praecedenti. Et sic apparet illum tex. non esse ad terminos quaesti nis nostrae. Tertib principaliter adducitur pro ista opinione Ang. Quia quando iste se vult defendere Pi poena, non venit Contra id. quod principaliter in priori sententia erat: Sed potius contra v-nuin essectum, qui in quandam tacitam consequentiam ex ea re
sultabat:Quod est permissum. d. l. Quidam eum filium. Nanqubin sententia fuit principaliter decisum, illum non recth pelijsse ro ductionem:Contra quod nihil nunc facit: Quia non vltra petit reductionem: De poena autem in sententia, qubd fuerit commissa, nullum verbum: Ideo quando se defendit a poena,non dicitur con-
68쪽
tri id. quod in sententia continetur,venire. Confirmatur secundum Aret. In fine articuli, ut refert Ias. Quia stant ista simul quod arbitramentum sit aequum, prout in sententia habetur. Et sc quod non recte petierit reductionem: Et tamen quod ipse non inciderit
in poenam, Ut quia habuit probabilem causam putandi esse iniquum:Quod sufficit ad poenam euitandum . Sed licet Iast ad arg. nihil respondeat, tamen ex supradictis satis apparet responsum.1-Nam primo dico, qubd sententia etiam iniqua porrigit essectum suum etiam ad accessoria, de quibus in ipsa nihil dictum fuit, ut est tex. in . l. Et ex diuerso. g. l. si . de rei vendic. Nequc. l. Quidam cum filium obstat, Ut ex ijs, quae dicta sunt supra, apparet.
Item confirmatio Aret . cessat tum ex ijs, quae hic dicit Paul. Castr. tum etiam quia iste venit contra propriam promissonem, quod nullo modo licet. Auct.contra qui propriam. El. l. Generali ter. C. de non num .pecun . Unde nullam iustam causam potest al- Iegare,ut latius.1.dicam. Quarto adduco,Nam videtur qubd ista poena peti nullo modo possit, ut quia nunquam fuerit commissa. Istae enim promissiones, quae fiunt de non petendo reductionem ad arbitrium boni viri, non intelliauntur eo casu factae, quando arbitramentum esset iniquum, secundum Doctores, immo tunc censetur sibi permissa facultas petendi, non obstante promissione illa: Et est lex, quae sic interpretatur ipsam eorum conuentionem: Quinimo,etiam si sit iuramentum appositum, idem erit. ut est lex. in ijs terminis loquens, in. l. si libertus ita iurauerit .ss. deoper. Iiber. in . c. Quintauallis, Et in . c. Ueniens, de iureiur. cum
suis simil. Ergo sequitur, qvbd tunc, quando petijt reductionem,
cum laudum vere iniquum erat.'&nondum aliqua in contrarium
erat lata sententia, ille non incidit in aliquam poenam, quia ex legis perniassone id facit. l. Grachus, C. ad. l. Iul. de adult. l. fi.ss. Quod quisq; iuris, ubi Alex. id not. Et est tex. in materia ista loquens in . l. n. C. de Arbitr. Et ibi Bald. not. cum sm. Sed si dicas, post latam sententiam non potest amplius hanc exceptionem opponere, quia illam sic impugnaret. Respondeo vltra ea, quae supradicta sunt, qubd non est opus aliquam exceptionem opponere, quia ipso iure tutus est, cum poena non sit commissa, quia quando petijt reductionem, recte pet ijt: Ex quo laudum erat iniquum, Et lex sibi id permittit, neque erat aliqua sententia, quae ei obstaret: Ergo non potest dici, qubd fuerit commissa: Ergo peti non potest, Et absque aliqua excep tione tutus est, iuxta ea, quae ha-
69쪽
L. QUI ROMAE s . D V O FRATRES.
bentur in . l. s unus. q. Pactus ne peteret. T de pact. Nam sententia non trahitur retro . vi probatur in . l. F urti. g. i. ss. de his qui not. in f . Hodie autem, S sic postquam lata est sententia, nihil dicit. ct non petit reductionem, sed acquiescit ipsi sententiae. Arguo igitur a sufficienti partium enumeratione . Aut enim vis, quod inciderit tunc in poenam, quando petijt, antequam lata
esset sententi Et non potest hoc dici, quia recte petili, di lege sibi
id permittente, cum arbitramentum erat iniquum, nec aliquid ei obstabat. Aut post latam sententiam dicis illum incidere in poenam: Et tunc eit impossibile, quia nunc nihil facit, sed illi acquie scit:Nec sententia trahitur retro: Adeo quod ipso iure tutus cst, neque est ei opus opponere exceptionem aliquam, quae dicatur ipsam sententiam impugnare in principali, seu in accessorijs, ct in ijs, quae in consequentiam veniunt, quia cum poena non sit com-u issa peti non potest. Et si quis per nanc viam vellet hanc secundam opinionem Hug. sustinere, hoc esset arg. caeteris solidius.co bi tamen ei esset respondendum , posset sic dici. Qubdimmo nunc postquam finitum est iudicium illud, in quo ille petebat reductionem ad arbitrium boni viri , ct in quo fuit per sententiam declaratum, eum male pet ijsse, poena, quae promissa suerat,est commissa: Et ideo peti potest. Et licet expresse nihil dictum fuerit in sententia de mena. tamen ad illam etiam trahitur virtualiter, cum sit a cessorium iam promissum . Et quod extabat, Ut in . d. l. Et e X diuerso. F. j .ss . de rei vendic . Et dictum fuit supra, dum tractabatur de intellectu . l. si deferente. ss. Quib . mod . pig. vel byppo. l. Et non solum est commissa poena, sed etiam non potest opponi aliqua exceptio, per quam ille a petitione summoueatur. Nec potest iste amplius allegare, quod recte petierit, quia arbitramentum erat iniquum, ' quod lex et id permittebat: Quoniam istud est fusurm Et licet ipse ita dicat, tamen sententia dicit contrarium. Nam statim cum petijt reductionem, coepit vcrti dubium, an recto
peti jsset, necne, ipso aicente quod recte pet ijt, ct quod tibi concedenda erat ipsa reductio, contrarium autem asserente alio aduersario suo: Quod dubium stetit in pendenti, usque quo super ipso fuit lata sententia, per quam fuit declaratum ipsum non recte pe-xijsse: Ex quo sequitur, quod non potest esse in aliqua conlideratione haec sua allegatio, quia contrarium declarauit iudex: Et ab initio iudici j usque ad prolationem sententiae res fuit in dubio: ici Sed per sententiam declaratum fuit. Nec quicquam Obstat quod
70쪽
dicitur, substantiam veritatis immutari non posse per . I. Cum falsa. C. de Iuris, ct fact. ignor. Et non dicitur falsum, quod primordio veritatis iuuatur. l . Cum filius Haeres.ss. de leg. ij. Quoniam ista iura loquuntur per actum priuati, seu extra iudicialem: At secus per sententiam, quia immb contrarium expresse, Rin specie dicitur in . l. Ingenuum .sfide stat. hominum, in. l. i. q.si. Et . l. seq. si . de liber. agnosc. cum multis alijs supra allegatis. 6 a Neque obstat, quod dicitur in . l. Palam. q. Quae in adulterio. ss. derit. nupt. quam supra allegaui ad hoc . Quia ibi mulier ex duplici capite infamia notabatur , Primo quia fuerat in adulterio do praebense, Secundo quando per sententiam damnabatur: Licet
ergo ex secundo capite non possit damnari, quia non fuit condem nata, tamen remanet praececiens, quia deprehensa. Non sic in casu nostro, quia poena committitur ex isto capite tantum, quia scilia
Cet non recth petitur reductio, super quo facto nunc lata est sententia, videlicet quod male petij t. Ibi autem non fuit lata sententia super deprehensione prout hic fuerat declaratum, ipsum non recte pet ijsse: Sed ibi tantum suit ipsa mulier, licet in adulterio deprehensa,absoluta. Et sic primum caput deprehensionis remanet firmum, non sic autem in casu nostro. Ideoque non licet hic nunc dicere, ego recte, ct lege permittente petit: Quia immb contrarium est verum, quod immb contra legem,& contra suam promissionem id fecit, quia promisit non petere. Et tamen petijC.Elper I dicem fuit declaratum eum male petijsse,& consequenter laudum aequum & non mereri reductionem aliquam. Et dato qubd esset umrum,sententiam non trahi retrb. tamen hoc nihil est, quia sufficit,qubd hodie postquam lata fuit ipsa sententia, operetur suum esse inctum, quia post illam ego peto poenam, ct non antea, ct ea lata, itile amplius non poteli dicere, qu bd recte, ct lege permittente petierit reductionem, quia Iudex, cui potius standum est. d. l. 1. C. de re iud. l. Ingenuum. ss. destit. ho m. cum simit. supra alleg. contrarium dixit, qubd immb non recte petiit: Ex quo resultat poenae in isto casu promissae commissio. d. l. Et ex diuerso. g. 1. E. de rei vendie. Et . I. si deserente. ss. Qui b. mod. pig. vel hyppo. l. Secundum ea quae supra dixi. Neque potest allegare,se iustam causam petendi reductionem habuisse: Cum super ea fuerit iud, catum contrarium, ut dicebat hic Paul. Castr. Ad quod optim. facit tex. quem hic alleg. Bart. in . l. de Pupillo. g. si quis rivos.ss. de noui operis nuntiat. Ubi similiter ex sententia pendet, au