Pauli Leonii Patauini iurisconsulti ... In L. qui Romae duo fratres ff. De verbor. oblig. solennis interpretatio

발행: 1557년

분량: 198페이지

출처: archive.org

분류: 상속법

81쪽

L. QVI ROMAE s. DVO FRATRES.

ex verbis , quibus usi suerunt apparet. Et etiam ex praesumptione iuris . Neque in alio casu potest istaeorum promissio intelligi, ita ut aliquid operetur. Ideo sequitur, quod iste, qui petiit reductionem, nullam possit allegare, aut praetendere ignorantiam , nequbaliam iustam causam, ex supra dictis: Et quia nulla in facto proprio cadere iotest probabilis ignorantia . l .fi .ss. pro suo. l. plurimum .ss. de iuris, ct fact. ignor. l. cum falsam . de acquir. haered. Vnde statim cum petit reductionem, decipit aduersarium , cui

Iromist non petere: Et graue est fidem fallere. d . l. l. ff. de con-lt .pecu.Nequb licet a promisss recedere. l. . ss. de pact. l. generaliter . C. de non numer . pecun . Ideb est dicendum . qubd incidat in poenam promissam, ct commissam . Nequb causa ulla subest, per quam excusari ab ea legitime possit, per supra dicta. Et existis tenendo hanc opinionem infero. Quod in quaestione proposta indistincte. & in omnibus casibus poena dicitur ella commissa. licet distinctb aliquos casus, gratia maioris intelligentiae ipsus materiae.

Considerauerim, Et in aliquibus etiam concluserim poenam no suisse comissam. vi in primo casu quando sententia contra absentem

fuisset data. Namque, quicquid de sententia si, dico poenam ct

Iioc casu fuisse commissam per rationem supra dictam. Pariter Gliam in alio casu, quando. s. non fuisset plene in priori iudicio de causa cognitum Qubd in secundo iudicio, in quo pinna petitur. possit se defendere Sc. Nam secundum supra dictam opinionem etiam hoc casu dicetur commissa poena, quia licet sententia non obstaret in causa reductionis lata, obstat propria promissio, contra quam venit. Et idem propterea dico, etiam si vellet allegare ali quam iustam causam sbi de nouo superuenientem, nequὰ iudici allegatam, aut cognitam. Et idem si iudex reductionis pro parte dixisset laudum aequum.& pro parte iniquum , di consequenter pro parte admisisset reductionem : Quoniam hoc non tollit, quin ille dicatur venisse contra suam promissionem. de illain non petent , etiam in casu quo competeret, cum immb illo casu tantum censeatur facta promisso, ut supra probaui: Ideo licet ipse obtinuerit, non tamen per hoc sequitur,quin dicatur promissoni suae contra uenisse: Qujnimo idem foret. eis in totum obtinuisset reductionem, per praedicta:Quoniam lichi de iniquitare laudi cognoscatur per iudicem reductionis, non tamen per hoc sequitur, quin iste promissioni suae contrauenerit, illam reductionem petendo . cum tamen secus se facturum promiserat, etiam in casu, quo ita

82쪽

ss. DE UERBO R. OBLIG.

la sibi competebat, quia non aliter potest intelligi illa promisso

facta: Prout hanc rationem considerat Abb. in .dj. Cr. Quinta-

uallis, Col. xvi . de iureiur. Et prout pactum, seu dispositio de non appellando intelligitur eo casu facta, quo competebat facultas appellandi, di sic quando videlicet sententia erat iniqua, ut ind. c. pastoralis, in prin . de appellat. Ex quibus remanet discussa ista notati. Qua lio . . ra 97 I ertia fuit sol. redeundo nunc ad glo. Et sc ad ipsum contrarium formarum per ipsam .de.l-Qui cum tutoribus, Quod respectu iudicis fuit bene iudicatum, licet non respectu partis propter ipsi iis defectum. ct culpam, quia.s non opposuit replicationem, quam MPmnere poterat, quando petebatur fideicommissum, di opponebatur exceptio diuitionis contra ipsum : Nam poterat opponer Teplicationem, vs .Quod ad illud non extendebatur diuiso: od non fecit. Sed & hanc reprobat Bart. Quia non erat opus repli-Catione, ex quo non erat ndoicommillam remissum nec ipso iure nec ope exceptionis, ideo nbn erat necessaria replicatio, quae est exceptionis excluso. l. ij.ss. de excepi. vi per eum. Dominus

Ias. contra hanc reprobationem, quam facit Bart.opp. de . l. Tres fratres, in f .ss. de pact. Ubi in si initi casu opponitur replicatio Contra exceptionem pacti, seu diuisionis. Ipse respondet, ut per 1 8 eum : Quam responsionem declara, & confirma sic. Qubd ideo in casu. l. Tres fratres. est necessaria replicatio, licet hic non secundum opinionem Bart. Qigia ibi de directo Sexpressis veniebat contra id. quod specifice fuerat in diuisone dictum : Hic autem veniebat contra id, quod sub generalitate tantum verborum dic batur contineri. Eis dicas, Immo Sibi, ct hic eodem modo vid tur facta conuentio, videlicet verbis generalibus, Quia quemad- anodum hic promiserant nihil se contra diuisionem facturos, Ita ibi dixerant nihil commune inter eos remansisse:Et sic scut in casu istius tex . non fuerat specifice fact i mentio de fideicommisso, quod

post fuit petitum, Ita in casu illius legis non fuerat specista aliquid ia dictum de illis pecunijs, quae post petebantur. Respondeo quod petendo fideicommissum nihil facit contra id, quod promisit, videlicet non venire contra diuisionem, quia ius fideicommiss non est in diuisione comprehensum quod tamen latius discutiemus in secunda asaestione Barti . ) At in casu contrario secus est, quia de directo, ct in specie petendo illas pecunias veniebat contra ea, quae dixerat in diuisione, videlicet nihil commune inter eos

83쪽

L. I ROMAE g. DUO FRATRES.

remansisse: Nunc enim dicit, qud dimino illae pecuniae remanserunt communes: Ideo sibi obstat exceptio pacti, contra quod de directo venit: Quia tamen dolose aduersarius versatus fuerat, ideo succurritur.&datur replicatio. Vtibi dicitur. Et sic in effectu diaco, quod fidei commissum non comprehendebatur in diuisione, seu pacto, quia erat ius de futuro, ideoquc nec erat Opus replic tione, secundum Bart. Ibi vero. s. in . l. Tres fratres omnia comprehendebantur, prout omnia diuisa fuisse dictum fuerat, Et eratius non de futuro. sed de praesenti. quia illae pecuniae tunc extabant communes. Vel secundo, quia dubium est. An fideicommis sum comprehendatur, necne. Dic inhaerendo in totum solutioni Ial. Quod ibi erat promissio in specie facta, cui contra ueniebant, quia nihil remantille commune dixerant specifice, Licet verum se quod de pecuui3s illis non fuerat in indiuiduo facta mentio: Hic autem erat conuentio in genere. Quod dictum in se est verum, videlicet quod fortius operatur specialis, quam generalis dispositio: Hinc videmus, quod procurator habens speciale mandatum ea potest. quae non potest, si babeat tantummodo generale.c.Quhad agendum, de procur .in vj. Item appellatio generalis non admittitur, specialis verbadmittitur. c. ij. de appellat.Optimus tex.

ad hoe in . l. Sed θ si qui s. q. inlaesitum. st . si quis caul. Facit reg. Generi per Ipeciem de reg. iuro. Et ibi Dyn . Et in . l. In omni iure,ss. eo . tit .fVbi Dec . Et alii. Facit quod tradit Alexan . in consit. cxxiij. col. j. Et col. iiij. vol. iiij. cum multis aljis, quae adduci

possent, In quibus probatur qubd longe maioris effectus est dispositio specialis, quam sit generalis, loquendo quantum ad ipsam ipecificatam dispositionem attinet. a oo Circa quartam vero sol. dic ut per Bart. vltra quem facit, quia tex. iste si esset de indubitabili. contra iura vulg. In Quinta dic ut per eum, De hoc late videbimus infra in Prima, Secunda, Et Sexta Quaestionibus Bart. .aoi Sexta sol. secundum Azonem est, Quod ideo fuit iudicatum contra actorem, quia ipse de euictione tenebatur saltem pro parte, quae peruenit ex persona sua ad fratrem: Ita qubd pro hac parte male, pro alia vero parte bene fuit iudicatum. sed Bart. eam reprobat. Qu.ia in alio expresse se fundat iste tex. Nempe in eo, quia de fideicommisso quoque transactum fuit. Item ultra eum, quia X . praesupponit sententiam uniformem, hoc est vel in totum iustam secundum Ugon .vel in totum iniquam,secundum Rog.

84쪽

ss. DE VERBOR. OBLIG. H

ro a septima est sol. Qithd casus sunt valde diuersi. Nam ibi deciditur transactionem super una re, vel super quibusdam bonis factam non porrigi ad aliam rem, vel ad alia bona:Quod non ita est in casu nostro. Nam ibi transactio facta fuerat de re, aut de portione transigentis tantum . Ut ex verbis illius tex. manifeste colligitur, Dum ὸ icit de sola portione administratae tutellae Sc. Merito dicitur illam non trahi ad aliam rem, vel ad aliam portionem, de qua nihil actum ibi fuerat. Et hoc est verissimum in iure. l. si de certa. C. de Transact. cum multis simit. At in casu tex. nostri fuerat facta diuisio de illis bonis paternis, Et pars illa citra Rhenum fratri libere fuerat assignata, Et ultra promiserat nihil se contra diuisi nem facturum: Postmodum vero petit illam mei partem bonorum, super qua fuerat facta diuiso, ct promissio de non contra ueni endo', videlicet quae citra Rhenum erat. Unde manifestb apparet de diuersitate inter hos casus: lia qubd non meruit allegari pro contrario. Ideo dixit hic Paul. Castr. . qu bd melius fuisset allegare pro contrario tex. in . g. fi . eiusdem legis. Qui cum tutoribus, Qui

potest intelligi, qu bd loquatur de eisdem bonis, de quibus in trani actione . sed ratione iuris post sibi de futuro superuenientis. Et tunc responde, qubd hic fuitmale iudicatum, ut dicebatur supra in secunda responsione. Uel qu bd illud erat ius, quod ignorabant

partes, Hic autem de fidei commisio notitiam habebant, Ut etiam dicit Ias. in xvij. col. ver. Octava,&vltima. Vel si intestigis itilum tex. in alijs bonis loqui, quam in ijs de quibus in transactione: Tunc responde, ut supra proximE ad prin. illius legis dictum fuit.

aos Ad unum tamen sincidenter)aduerte circa tex. in .d . l. si de certa. C. de Transact. Quia licet verum sit ,transactionem etiam Verinbis generalibus conceptam non trahi ad incogitata. Qubd istud in transactione tantum procedit, Non sic autem etiam in pacto, vel in alia conuentione verbis generalibus concepta, quia ad omnia generaliter trahitur, nisi tamen dolus adestet: Ita tenet Bald . in . l. Tres fratres in iiij. not. sfide pact. Et in . l. Sub praetextu spetierum, in . . opp. C. de Transact. Alexan. in consili. xlij. col. iij. ver. Quarto quia etiam, Et in conii l. cxvij. col. secun3a. ver. Sed in proposito, vol. 1. Refert, ct sequitur Afflict. Decis. clxxxv. col. m ini, viij. ver . Item quia .ao Octaua l. fuit,quam tradidit glo. in l. Contraria, Uidelicet au bd ibi actiud, hic passi ub, quod sic declarat Bart. Ucdi dicat. qu bd sunt verba obscurae Et verba Bart. sunt mendosa ut Ias animaduertit

85쪽

Videlicet quod ibi non potuit frater transgendo praeiudicare alteri tratri circa actionem ratione istae portionis. Hic autem potuit passive, hoc est sibi praeiudicare, quo minus ipse petere illa bona posiet: Et hanc ponit Bar. Etiam in . d. l. Qui cum tutoribus Et sequitur Ang. Et Raph . Fulgos. Sed hanc respontionem reprobat Bar. luc, quia utrobique quaeritur, qualiter ad inuicem sibi prauudicauerint: Vi de si non potui ego fratri meo praeiudicare, ncc frater meus mihi potuit. Sed illa ratio Bart. non videtur ad propositum quoad rex. contrarium, Quia ibi traul Mio non fuit inter fratres recipro ca. sed ab uno tantum ex fratribus facta. licet hic verum est . quod Crat reciproca . Ex alio tamen ista sol. sic ut per Bart. declarata non placet, Videlicet quia non agitur in . l. Contraria. An ille potuerit fratri in sua portione praeiudicare. Neque enim dubium est,qubd si frater alter viveret, non esset ab actione sua propter transactionem per fratrem in sua ipsius portione factam exclutus, nec etiam alius tuus successor, qui non transegisset: Quia res inter alios acta altera non officit,toto illo tit. C. Res inter alio fracta. Et

l. si unus. β. ante omnia .ss. de paci . Et in . l. si stichvin. 9. fi . Tde nouat. quem alleg. Bart. hic. cum iiii l. Ideo dico, quod stibi quaeritur an ipse frater transigens potuerit tibi ipsi praeiudicare. Et sic, cum nunc successerit fratri in illius portione, an sit exclusus. ideo quia ipse est, qui transegit, Et sic semper an sibi ipsi sit factum praeiudicium. Et ista forte erat ratio dubitandi in illo tex. De praeiudicio autem fratris ibi nihil agitur. Quia iani mortuus erat: Et si quidem etiam viueret, nulla cisci dubitatio. ut dixi. Verum cum ipse agat abi in effectu tamquam haeres sui fratris, ct illuna repraesentans. Ideo non consideratur ut ipse . sed ut haeres fratris. qui de portione sua nihil transegerat, ut inferitis declarabo in vit .s il ut . Aliter declarat illa verba Bal. in v lib. seud. in tit. Imperat. loth. Eug. Papα, in vit. col. ver. Adde quod glo. Videlicet quod in . l. Qui cum tutoribus. unus 2 idem semper fuit actor in utroque iudicio. Vt hoc est, quod vult dicere illud adverbium active. At in hoc ter ille, qui lemel fuit actor . s. in iudicio fidei commissi, nunc eit reus. s. in iudicio poenae: Et hoc est, quod vult dicere adverbium passive.

Quam tamen. l. seu intelligentiam non tenet ibi Bald. quia diuersificat casus, sed non ponit rationem diuersitatas, vi etiam Ias. hic refert in xvj . col. in fi. Et prin .seq. Et ultra eum dic, Quod hic non est in aliqua consideratione iudicium poenae , quia tantummodo agitur causade fidei commilis remittendo, cur . s. hic p

86쪽

tilis fuerit remissum fidei commissum, quam ibi illud aliud ius. Ias. aliter dees arat. Videlicet quod passue intelligitur, idest ius, quod

habet ex sua persona, cui videtur renuntiare, ut hic. Actiud autem id est ius, quod habet ex persona fratris, cui non intelligitur ronuntiare, ut in contrario. Sed Anglo. ita voluerit in his verbis intelligere, vel aliter, Satis ellat difficile scrutari: Hoc unum ce tum ere . quod haec intelligentia non multum videtur conuenire

illis verbis . ut passue intelligatur, id est Ius, quod habet ex sua persona. Actiue autem id est illud. quod habet ex persona alterius. Sed quicquid in hoc sit, videlicet An glo. Ita senserit necne, Dico tamen quod ista l. non videtur sufficiens, quia eodem morbo laborat. prout illa. quam posuit Bald. Ponit enim diuerstatem fa,cti, quae vere est inter illum ea sum, ct illum, sed non ponit rationem diuerstatis: Cum si,qubdimmo ita possum remittere per pactum ius, quod mihi ex persona alterius potest competere, sicut illud. quod ex mea. Ut sabetur in . l. j. C. de pact. Quinimo dico, quod ibi non magis dicor ex persona alterius habere, quam hic: Quoniam ' hic habeo portionem, quae fratri contigerat, quia defunctus est, prout & ibi erat. Quo igitur ad intelligentia in illorum verborum magis placet illa, quam posuit hic Bart. Qub vero ad sol. dicti contrarij. l. Qui cum tutoribu Tene vel secundam, videlicet quod hic math fuerit iudicatum, Quia nec hic per

istam conuentionem censebatur rem illam fidei commissum, sicut

nec ibi illud ius censetur remissum. De quo tamen infra lald videbimus in Quaestionibus . Vel teneas septimam supra relatam, vid licet quod ibi de alia re, seu de alia portione agebatur, quam actum in transactione fuisset, prout etiam istas duas approbat Bart. ao6 Vel aliter dic, quod hic quaeritur. An remisso figeicommissi censeatur facta per ipsum mei, qui diuisionem fecerat, ct apposuerat

illam clausulam de non contra ueniendo: Et consequenter dubitabatur. An ipsim et noceret: Fuit autem per Iudicem pronunti tum nocere: Ibi autem Quaestio vertitur inter alias personas, An

scilicet alij noceat illa transactio facta. Et sc alius est ille . qui nunc agit, quam esset ille, qui fecit transactionem cum ipso tutore: Namque ille frater, qui transegit, primo egit nomine suo, ct pro

sua portione. & transegit cum tutore pro suae portionis administratione: Postea autem cum agere secundo loco coepit, non egit amplius, ut ipse, sed ut haeres uti fratris, ac eius personam repraesentans, ut in Auct. de iureiur. a mor . praestito, in prin. Si enim

87쪽

L. QUI ROMAE M. DUO FRATRES.

frater ille viveret, qui nullam fecerat transactionem cum tutore, sine dubio posset agere contra ipsum tutorem pro sua portione, non obstante transactione fratris, quia super alijs bonis , ct quia res inter alios acta &c. l .s unus. gante omnia .ss. depact . cum sinit. Ergo eodem modo, ipso defuncto, potest eius haeres agere, qui venit ex iure in eius haereditate reperto, quod ad ipsum desun-ctuni pertinebat : Vnde iste, qui nunc agit, non consideratur, ut ipse.&scut ille, qui transegit, sed ut alius, hoc est, ut repraesentans illum defunctum, cui successi, R ex cuius iure venit: Ad quod optime facit quod habetur in . l. Quidam cum filium . in ver. Quare sic debuit, R ibi glo. in ver . si fratri, isto tit. Vbi λlius .a patre adoptiuo ex haeredatus, qui de inofficio egerat, Rsuccubuerat. non prohibetur tanquὶm haeres patris naturalis petere poenam ipti patri promissam . At in casu tex. nostri est secus:

Quia illem et , qui diuisit, ct pactum illud generale apposuit, petit poenam , ct suo quidem nomine petit, di tanquam illem et, qui

transegit, non autem ut alium reprauentans, seu alterius nomine,

quia dicit fideicommissum sibi deberi a patre hoc casu sibi relictum ideo illud petit. Unde fuit contra eum pronuntiatum, quia ipsemet promisit sub poenaa se nihil contra diuisionem facturum: Et sc diuersias in contrario est non solum respectu bonorum, ut in septima sol ut . dicitur, sed etiam respectu personae agentis. Et istud fuit de intentione Paul. Castr. hic in . . col. Et haec quoad primam opp . Bart. aQ7 Secundo opp. per Bart. post Sio . de tex. in . l. Tres fratres.ss. de pact. Ubi non obstante diuisione facta cum pacto quod nihil

ex haereditate inter eos commune remanserat, possunt petere pecunias illas haereditarias diuidi: Ergo eodem modo hic est dicendum . Et augetur contrarium, quia ibi sui dixi de directo veniunt contra verba pacti, videlicet quia dixerunt nihil commune remansisse. Glo. Bart. Et Doctores communiter dicunt, hic fuistse male iudicatum,& sc fatentur contrarium, quod potuerit hic fidei commillam peti, scut ibi pecuniae illae petuntur diuidi. Sed etiam aliter tolli istud contrarium potest, tenendo etiam intellectum Ugon . quod hic fuerit bene iudicatum. Videlicet quia ibi dolus interuenerat ex parte illius terti j fratris, qui dolose versatus fuerat subtrahendo illas pecunias haereditarias: Et in hoc qui-- dem ille tex. se fundat. Immo ter, quaterque illud repetit, Ideo nil mirum si id peti potest, quoniam dolus eius interuenit, qui nun quam

88쪽

ao8 qu im censetur exclusus verbis quomodocunque generalibus, ut est lex . in . l. Creditor . M . Lucius. ff. mandati . in . l. Aurelio. g. Gaius .ss. de liberat. leg. Et dixi supra in Quaestione de arbitramento. Nec dolus suus cuique patrociniari debet.

2os Tertia opp. de . l. Paulo calimacho .ss. de leg. iij. Ubi dispositio

. testatoris, lices verbis generalibus concepta, non tamen trahitur ad ea, quae per fidei commissum fuerant relicta. tollitur per Bart. ut

Iraecedens, Videlicet quod hic suit male iudicatum . Vel aliter, utic per Ang. I mol. Et Alexan. Ut refert Ias. hic col. xvij. nume. xlviij. postglo. Ibi in . l. responso.

2-I O Quarta oppo. Bart. est circa tex. in . l. Titius, in prin .ss. Quib. mod. pig. vel hyppo. sol. Vbi ratione illius contractus inter illos. ibi initi inducitur tacite renuntiatio pignoris, Et ista oppositio vo . nit contra istum tex . secundum illum intellectum quod fuerit ma-Id iudicatum contra petentem fidei commissum, quia inamo bene cum remissum intelligatur fidei commissum, per illum tex. rivi remissum est ius pignoris. Variae traduntur responsiones ad

illud contrarium. Prima est, quam posuit hic glo. Videlicet quod ille tex. loquitur in pignore, od qui Jem sicut facilius contrahua Ia tur in re aliena, quia etiam tacite, Domino. s. praesente, Ut proba

tur secundum Alexan. in . l. fideiussor si . Pater, Et ibi glo. vlt. in fi .ss. de pignor. Et etiam Ang. hoc tenet, Ita facilius quoque tollitur,ct sc tacite, creditore videlicet praesente. Et per illum tex . in . d . l. fideiussor Pater. tollitur id, quod dicebat hic Ias Videlicet quod ita demum praesentia sufficiat ad remittendum pugnus, s modo dolo sc taceat, puta ut creditores fraudentur, alias. iecus, per tex. in . l. ij. C. s res aliena pig. data sit. Namque ind. s. Pater. nullus dolus consideratur. Et ita etiam declarat Bart. in . l. Quae dotis . col. pen . circa medium. ss. sol ut . mair. Et tex.

ille, per quem mouetur Ias. potest dici, quod procedat, quando non erat praesens ille Dominus. Sed contra supra dictam responsio. nem arguit Petr. Bessit . Ut resert Ias. Quia idem est in fidei commisso, quod potest etiam nudo pacto remitti . l. i. ubi not. C. depact. Sed dicit Ias. illum errare, Quoniam fideicommissum remitati tur per pactum. s. expressum, prout sic loquitur ille tex . in . d. l. 3. Non autem per tacitum, scut pignus tacite remittitur, ut in l. contraria. Ex alio tamen ista solui. videtur pati difficultatem, quia non videtur verum . quod per solam praesentiam, aut scientiain

adienationis factae intelligatur tacite ius pignoris esse remissum.

89쪽

L. QUI ROMAE I. DUO FRATRES.

Hoc enim videtur contra tex. in . l. Sic ut . g. Non videtur. g. Qui b. mod .pig. vel hyppo t. sol. Et tradit Bart. in . l .s .circ medium. C. de remisi. pig. Nec prauens, ct racens prxsumitur consentire, quando de eius praeiudicio agitur. l. Filiusfamilias, g. Inuitus. ff. de procurat. Et propterea etiam sequitur, quod c00'firmatio, quam faciebat hic Alexan. per tex. in . l. Fideiussor, Pater. ff. de pignor. non procedit, Quia in casu illius tς x. non s .la praesentia, aut taciturnitas interueniebat. sed etiam actus substraptionis, prout hoc in specie declarat distinguendo etex. in . d. l. Sicut . q. Noo videtur. st. Qui b. mod. pig. vel bypp. sol, Pm terea ex alio ista se l. non est bona, Quia posto etiam quod illud esset in se verum, videlicet quod pignus tacitd contrahatur, st ex sola praesentia, ac per consequens sic remittatur, dico qubd nona I 3 tollitur propterea contrarium: Quinimo per hanc rationem idem quoque in fideicommisso dicendum seret, quia ct ipsum non solum expressis verbis inducitur, sed etiam tacite. R ex coniecturiris, Ut in . l. Cum proponebatur. Et in . l. Unum ex familia. I . pe ct fi . ff. de leg. secundo, in. l. licct Imperator, de leg. j. in . l. Cum auus .ff. de condit. R demonstrat . in . l. Cum virum. C. de fideico m. cum multis alijs similibus, quae adduci possent: Immo ct solo nutu relinqui potest . l . Nutu . ff. de leg. iij, Ergo et i, am deberet pariter poste sic remitti, scut S pignus. Unde apparet hanc primam sol. glo. ad istud contrarium non subsistere. Tram seamus igitur ad eas, quas ponit Bart. ai Secunda igitur sol. est, Quod ibi erat ius de praesenti. s. pignus iam contractum. hic vero erat ius de futuro, videlicet si conti a I s geret fratrem sne liberis decedere, di sic sub conditionei Non suautem de facili istud remittitur, sicut illud. l. si ita scriptum. q. si sub canditione. ff. de leg. secundo, Et rationem ibi assignat Iuris consuli us. Et not . in . l. i. C. de pact. Vt hic per Alexan. Et Ias. Et tetigi supra in praemissis. Non insisto ulterilis super hoc. Et ex hac sol. infertur secundum Rath. Cuman. Ut Ias. reseri, δέ etiam Alexan. quod si in tex .nostro ficieicommissum fuisset purum. vel etiam sub conditione, quae tamen suisset tempore diuisoni a r6 purificata: Nam isti duo casus aequiparantur. ut probatur in . l. fi. g. l. ss. de vulg. ct pupill.Vbi Ias. not. Et vide plura, quae ad hoc allegat Paris. in consi. xj. col. vij. ver. A pari enim procedunt: Et se in essectu si fuisset ius de praesenti tempore diuisionis. Tunc posset in lus te pis intelligi remissum iptum fidei commis.

Diuiti

90쪽

ss. DE VERBOR. OBLIG.

sum per diuisionem illo modo factam, per tex . in . d. l. Titius, s cundum istam sol. Bar. Quod etiam sentit Paul. Castr. in tertia col. in ver. Super glo. magna, dum loquitur de contrario legis Tres fratres, lupra de paci. Intelligit tamen istud procedere, si modo habent scientiam ipsius fideicommissi, alias autem secus, per . l. Non est serendus, Et . l. de his .ss. de Transact. Prout etiam sic voluit Bari . in hac Quarta opp . Et plenius in auarta Questione. Et ideo dicebat idem Cuman. Quod si ita intelligi mus istum tex. Non est opus dicere, quod fuerit mald iudicatum. quia immo bene ex praedictis: Et confirmatur secundum eum, quia in diuisione habetur ratio legatorum , ct fideicommissorum, quae pura sunt, seu quae de praesenti debebantur. s. tempore factae diuti 1ionis. l.si qua fidei commissorum petitio. C. fami l. hercis. Et maxime istud intelligit posse procedere . quando fideicommissum

non erat acceptatum: Nam tunc facilius admittitur praesumptio remissionis iuris nondum quaesiti, ut per Alex. Et Ias. Sed contra illum intellectum ad hunc tex. arguit duobus modis Dominus Alexan . Primo, quia verba tex. videntur repugnare, quod fideicommissum fuerit purum, cum dicat tex. post mortem Sc. Et sic tempore diuisonis non erat debitum, sed post mortem tantum

Secundo quia decisio ista super poenae commissone fuisset de indubitabili, si fideicommissum fuerat remissum: Et sic si ille malὰ pNII iij t. ct recte succubuit: Cui enim dubium erat hoc casu poenam fuisse commissam Z Lex autem debet intelligi in casu dubitabili . l. Quod labeo. ff. de carb. edicto . l. Domitius labeo .ss de test. Dominus Ias. conatur respondere ijs duabus rationibusaei ad primum dicit, Quod licet post mortem tantum hic dicatur illum pe-t ijsse fidei commissum, tamen potest esse, quod de praesenti deberetur licet distulerit petere post mortem fratris. Attamen hoc mit 8 hi non placet, Quia non est verosimile ipsum distulisse petere post mortem, si de praesenti sibi debebatur: Et illud quod non est veris-

smile, non est in consideratione. l. Non est verissimile. ss. Quod met. causa. Immo dicitur imago falsitatis Bald. in . I. i. C. de ser. fugit. Et illud quod est verosimile est attendendum.I. Ob carmen. s .fi .ss. de test. c. In nostra, extra eo . tit. Et quod dicit Bald. in consi. clxxx. vol. tertio, Ubi dicit verissimilitudo est cognata naturae, cum multis simit. Item etiam quia istud esset contra modum solitum relinquendi fideicommissi ab institutis filiis: Namque 1 summuniter accidentibus fideicommissa relinquuntur post modi

SEARCH

MENU NAVIGATION