Pauli Leonii Patauini iurisconsulti ... In L. qui Romae duo fratres ff. De verbor. oblig. solennis interpretatio

발행: 1557년

분량: 198페이지

출처: archive.org

분류: 상속법

71쪽

L. QUI ROMAE I. DUO FRATRES.

ille nuntiatus spernendo nuntiationem noui operis sibi factam inciderit in pcenam illius edicti necne: Et sic an ille esset casus, m quo rectis potuerit procedere in aedificando, reiecta nuntiatione sibi ia

cta, necne.

163 Tertia principalis opinio in isto articulo fuit Bart. in .l . Iuli,nus verum debitorem. in iiij. col. pergio. Ibi .ss. de condict. in. deb. Quae in effectu est limitatio opinionis, quam hic ipse tenet. Et Dyn . Et alij, ut supra retulimus. Ut felicet quod aut Iudex incausa reductionis protulit sententiam in ea exprimendo hanc causam, quia arbitrati rentum erat aequum, Et tunc verum sit poenam esse commjssam. δ exigi posse, neque ab ea se posse excusare, ut in prima opinione, Quia veniret de directo contra id, quod in sententia expresse continetur, si excusando se a poena posset allegare quod

arbitramentum erat aequum: Quod non licet, ut in. l. Peremptorias. C. Sententiam rescin . non posse. Aut vero expressit causam. quia non fuit de iniquitate arbitramenti probatum per petentem reductionem: Uel nullam expressi causam: Quo catu ident est quod in praecede uti, quia intelligitur sententia lata , quia non probatum, ut ibi per eum s licet Raph . Fulgo . Ibi in hoc a Bari dissentiat, ct forte bene Et tunc, si in iudicio poenae vellet incontinenti probare de iniquitate arbitramenti, in qua probatione deor 64 secit in priori iudicio, dicamus quod sit audiendus: Quia non ve

nil tunc contra sententiam: Immo est talis exceptio, quae se compatjtur cum ipsa sententia , quor casu ille admittitur. l. Ne se nnius. q. fi . ff. de re iud. Et . l. Ex diuerso. q. fi .ss. l. mair.

Et glo. Bart. Et alij in . l. i. C. de Iur. & fact. ignor. Et ita dicit Bart. Se in contingentia facti consuluisse. inamb dc iudicasse. Idem dixit in . l. Et ex diuerso. q. j. ss. de rei vendic . Et alijsequuntur quos hic adducit Ias. Qui ct ipse hanc distinctionem sequitur.Circa quam distinctionem infra aliquidi dicam. Nam circa primum

membrum supra retuli duas opiniones ad inuicem contrarias . Et nihil fuit conclusum . Nunc tamen aduerte circa secundum membruro Bart. Videlicet quando fuit lata sententia, quia non proba tum , vel simpliciter, quod possit tunc actor iterum agere, & probare, non obstante sententia lata, pergio. Ibi. Nam Alexan . Id negat, ct aliter declarat illam glo. in . l. Properandum.=. Et siquidem, col. iij. ver. Et si dicatur. C. de Iud. Quod nota.Semper enim illa opinio Bart. mihi parum placuit. '' .

66 .QVJria principalis opinio est, quam posuit Bald. Qui mul

72쪽

ss. DEI UERBO R. OBLIG.

tum variavit in hoc articulo scilicri in . l. Eos. q. Cautione. col. 1. ver. Et circa hunc articulum.C. de appell.Uidelicet quod Aut est compromissum voluntarium, Et tunc non excusatur a poena:Et ita procedat prima opinio Dyn. Bari .ct sequacium. Aut est compromissum necessarium, ut quando ex dispositione statuti imponitur necessitas quibusdam personis faciendi compromissum, puta inter coniunctos, prout in hac ciuitate extat huiusmodi statutum, Et tunc poena non committatur:Et sicvera sit secunda opinio:Quia xv lex magis succurrit facienti actum ex necessitate, quam ex Voluntate . l. si fideiussor. g. in i necessaria. ss. Qui sati M. cog. l. si dictum. 9. si compromisero .ss. de euict. l. Quod si minor . q. pen.ss. de minor . I. Cum postulassem in fi . ff. de damno inst. sicut β.i68 s. ff. de excepi. dol. I. i3. C. de dilat. Cum simit. Et patet, quias expensae promittuntur per stipulationem voluntarie, tunc iusta Causa non excusat, ut pergio. in ver . Solo, in. g. Oportet, in Auct. de Iud. Vbi Ang. Secus autem si promittuntur ex causanecellaria puta quia lex aliquo casu aliquem cogit praestare satisdationem de expensis, Iuxta not. in Auct. Generaliter. C. de Episc.& cler. Et hanc distinctionem Bald. in isto articulo, sequitur Roman.in Rub.Tde Arbitr. Subdistinguendo in eo membro, quando compromissum est voluntarium interactorem, & reum, ut ibi per eum invit . col. u am tamen subdistinctionem reprobat hic Alexan. col. vj. R Ias. Sed nec principalis distinctio Bald. mihi videtur ad propos tum, quia illa loquitur de compromisso in arbitros facto:Quaestio autem nostra loquitur de arbitratore. st quando partes illum eligunt tamquam amicabilem compositorem, Non autem quando faciunt compromissum in eum uti arbitrum. Quae materiae sunt diuersae, ut probatur in . l. Societatem. q. Ambitrorum . ss. pro socio, Et sententiae arbitri omnino standum est. sue aequa, siue iniqua sit. l. Diem proserre.=.stari. T de arbit. Et ex istis remanet plene, & subtiliter ni fallor discussa ista materia, ita ut facilius nunc poterit veritas dignosci.ris Ego igitur pro pleniori, & dilucidiori intelligentia veritatis limius materiae distincte aliquos casus considerabo:Et primus est, quando sententia in causa recluctionis fuisset contra petentem lata, eorro absente, Tunc enim indistincte illa sententia nihil ei obstabit . qubminus possit contra petentem poenam se tueri opponendo de iniquitate laudi:Et hoc quia censebitur illa sententia lata propter a sentiam,seu cotumaciam ipsius, Non autem quia veritas ita st,ideb

73쪽

L. QUI ROMAE I. DVosFRATRES.

ei in iudicio non officiet. l. Papinianus . g. Meminisse, in ver. Proinde. Et . l. Qui repudiantis. q. fi . ff. de inoff. test. Et in . l. si ideo, si . de euict. Et hoc casu dicit Ang. qu bd multo magis sua opinio procedit. 2 idem ipse dixit in . d. g. Meminisse . Et hanc sequitur Rip. Et Crot. post alios . Et licet aliqui intelligebant istud elle verum quoad tertium, ut illi non praeiudicet sententia contra contumacem lata, ct quod ita loquuntur iura alleg. Secus vero quoad ipsum condemnatum, quia qub ad eum pro sententia praesumitur l. Herennius. g. Gaia. ss. de euict. cum smil. Ego tamen istud indistinctd verum puto: Quia licet tex . in . d. l. Q vj repudiantis,

6 cfi . ff. de inoss. test. Et . l. s ideo, de euict. loquantur qub ad

tertium, tamen tex. in . d. l. Papinianus. g. Meminisse, loquitur quo ad ipsum condemnatum . Et facit quod Bari . not. in . d. nil ideo. Vitta quod dici posset etiam illa alia duo iura in arg. probare, Quia quemadmodum illa sententia contra absentem lata teriatio non praeiudicat, cum alias, si contra praesentem lata fuisset praeiudicasset, ita etiam dici potest, ut & qub ad victu es non pra audicet in eo , quod non est in ipsa sententia expressum, prout est ipsa poetia in proposito nostro. Uerum tamen est, quod rex. in . l. s perlusorio. g. fi . ff. de appell. dicit quod talis sententia contra absentem lata non habet vim rei iudicatae, nisi qub ad ipsum condemnatum tantum, Et scvult qu bd illi praeiudicet. Contra id. quod dicitur in . d. g . Meminisse, Et est eiusdem Iurisconsulti. Unde illi videtur imputandum, si non comparuit, Et esset aperire viam fraudibus, ut lites nunquXm finiantur,si sententia contra ipsum absentem contumacem lata eidem non obstaret, Et melioris conditionis esset contumax, quam praesens. Nisi dicas. qu bd si dolos. se absentauit, procedat tex. in . d. l. si perlusorio, ut etiam dicit rex'. in . l. si seruus plurium. g. i. ss. de leg. i. Alias autem secus III st, ct procedat tunc tex. in . do Meminisse. Uel melius dic. Quod immo sententia etiam contra absentem lata ei nocet. d. l. si perlusorio. q. f. Et . d. l. si seruus plurium. g. j rss. de leg.1. Nec ei debet sua contumacia prodesse, ut nuper dixi . Neque secus dicit tex . in . d. g. Meminisse: In eo enim, quod fuit iu Acatum in illo iudicio querelae, habet illa sententia vim rei iudicatae qub ad irsum succumbentem absentem: Verum tax en est qubd qub ad aliud, videlicet qub ad auferendum ea, quae fuerant illi relicta in illo testa in ento. iuper quibus nihil fuerat iudicatum, aut actum in

illo iudicio, fit illa distinctio, an fuerit praesens, vel absens. Et hanc f

74쪽

IIa puto esse veritatem, S hoc etiam in terminis nostris cadit. Istud tamen intellige de eo, qui absens fuit a tota causa : Sccus autem spraesens fuisset, quando processus formabatur , absenS autem tantummodo fuit, quando sententia fuit lata, licet esset citatus: Quia tunc talis absentia non esset in aliqua consideratione, Ut per glo. ind. l. si ideo. ss. de euict. Et declarat Bart. in . l. si superatus. isdepignor. cum alijs hic per Crot . adductis in quinta limitatione. Secundus casus principalis est, Quando fuit lata sententia in causa reductionis contra ipsum praesentem : Et tunc Doctores subdi singuunt plures casu ς. Aut enim fuit in sententia expressa causa. quia non fuit probatum de iniquitate laudi, vel simpliciter fuit lata, qui duo casus pro eodem ponuntur: Et tunc non posset essectualiter exigi poena: Quia ille poteli opponere de illius iniquitate,

quam nunc vult probare Et haec fuit sententia Bar. in . d. l. Iulianus, col. quarta'. si . de cond. inde b. Et in . l. Et ex diuerso . g. i. de rei I73 vendi c. Et supra retuli. Attamen illa opinio Bart. mihi valde dubia videtur, quod possit ille victus, non interposita aliqua appellatione ab ipsa sententia, iterum in alio iudicio probare illud igem in quo defecit in priori, sic enim aperiretur via fraudibus. S subornationibus testium, contra ea, quae habentur per Doctores in c. fraternitatis, extra de testib . Et contrarium, ut supra retuli, V luit Alexan . in . l. Properandum . g. Et si quidem, col. tertia. C. delud. bt per Crol. hic col. xiij. Ideo dicerem, quod immo po Da erit essectualiter commissa, neque poterit ille in contrarium istud allegare Plenius tamen infra concludetur hoc. Aut fuit iudicatum in causa reductionis, expressa causa, quia laudum erat aris quum, Et reus, dum ad poenam conuenitur,vult allegando iniquitatem arbitramenti illam probare ex noua causa. ct in priori iudicio

non allegata, nec ipsi iudici cognita, sed quae sibi nunc superuenit, Et quae si fuisset prius allegata, verisimiliter obtinuisset: Et tunc audiendus est. nec dicitur priori sententiae contradicere, ex quo causa ista non fuit iudici cognita, Ut hic per Alexan. col. sexta ad fi.rr Et sequitur Claud. de SeYsello, col. iij. ver. Praedicta tamen .Sed istud dictum mihi videtur periculosum, & nimium generale, ut

propter nouam rationem mihi superuenientem rescindi propterea possit res iuditata. Istud enim videtur contra tex . in . l. Impera

tores. si . de re iud. Et in . l . Sub specie, Et in .l.ij. C. eo .lit. Vnde sthoc casu idem dicerem, quod in princedenti, videlicet qubd non audiatur. Aut denique allegat iniquitatem laudi non ex no-

75쪽

L. QUI ROMAE M. DUO FRATRES.

ua aliqua causa. sed ex antiquis, ct deductis in praecedenti iudicio, in quo de reductionis causa tractabatur, di succubuit: Et tunc,Aut non fuit de illa causa iniquitatis laudi plene cognitum. Et potest de dicta causa in hoc alio iudicio poenae iterum allegari . di cognosci, Per ea quae tradit Bart. hic in quinta opp. Ut hic per Claudia in tertia col. in . d. ver. Praedicta tamen. Vbi etiam alleg. tex. in l. Quod in diem. g. l. ff. de compensat. Qui tex. apud me hoc non probat. Aut vero fuit de ijs plene cognitum:Et tunc non est audiendus: Immo poena effectu aliter committitures er not. per Iam Butrig. in . l. ab hostibus. g. si quis simpliciter. st. Ex quib. cauc maior. plene per Alexan. in . l. a diuo pio . q. si in venditione, col. secunda ver .Item not. Et col. seq. Et etiam in a.Saepe .sside re iud. Et isto ea tu sine dubio locum habet opinio Bart. hic ct Dyn. Et aliorum sequentium eam. Per istum tex. in sui generalitate, qui non distinguit, aut considerat, num bene. vel maia fuerit iudica, tum , sed simpliciter, dc absolute dicit, quod lata sententia super causa ipsa principali, commissa est poena, quicquid sit circa iustitiam, vel iniustitiam illius sententiae: Ideo non est opus hic discurere, uter intellectus verior sit, cum idem utroque casu sentiat Iurisconsultus . Item per tex. in . d. l. Et ex diuerso. g.j.ss. de rei ve dic. Non obstat responsio illa, quod fructus sint pars fundi &c. Quia tex. Ille non in eo se sun dat. Item per tex. in . l. si deferentess. Qiij b. mod. pignor. vel hyppo . sol .cunt ijs, quae supra ad iulum tex. dixi. Uidelicet quod sententia, seu iuramentum trahitur ad accessorium illud, quod erat, secus verb ad illud, quod non erat: In casu autem nostro accessorium idest poena aderat . quia promissa expresse fuerat. Item per tex. in . l. de pupillo . g. si quis rivos.ss. de oper . nov. nuntiat. cum alijs, quae ex supra dictis in distur. su colligi possunt .Quae ulterius hic non repeto. Uerum tamen ego, ultra Doct. alia via, ct alia ratione puto dicem dum omnino, ct absolute istum in poenam incidisse: Eamque indistiucte commissam, neq; ullo pacto ipsum posse se ab illa excusare, neq; ex ullo capite se defendere, Uidelicet ex eo, quia venit contra pro .

priam promissionem: Quod quidem sibi nullo casu licuit. l. i.

de pact. Et . l. l. ff. de const. pecun . l. Generaliter, ct Auct. contra qui propriam. C. de non numer. pecula. Isti ergo promiserunt se nou petituros reductionem ad arbitrium boni viri:Sed promissio

istas dicunt Doctores debet intelligi , nisi arbitrator iniquum

proferat arbitramentum, quia tunc, non obstante promissione iti

76쪽

ss. DE VERBOR. OBLIG. 3I

sa. poterit peti reductio, quia ista est facultas sic a lege ipsis tributa,

quae ita interpretatur promissionem istam, ut in. l. s libertus ita durauerit .ss. deoper. liber. in . l. Societatem. g. Arbitrorum, cum . it. seq. ff. pro soc . in . l. Haec venditio, de contrahendis empl. in . l. iij. C. de dot . prom. in . c. Quintauallis, ct in . c.V niens, de iureiur. Ego autem puto contrarium, videlicet quod immo ista promisso hi intelligenda in casu, quo iniquum est arbitramentum . non autem quando aequum: auia tunc non est opus reductione ad arbitrium boni viri, quando laudum est a quum, neque tunc eis competit ista facultas petendi reductionem. sed tunc tantum, quando est iniquum, ut in. d. l. si libertus ita iurauerit .ss. de Oper. liber . in . l. Societatem. g. Arbitrorum,cumll. seq.ss. pro socio, cum alijs iuribus, quae ad istud allegantur: Ergo oportet intelligere istos promista non petere reductionem eo casu, quo eis competebat illa facultas ipsam petendi . qui erat iste, videlicet quando iniquis fuisset arbitratus: Non autem debet intelligi facta eo casu, quando non competebat reductio, prout 177 est . quando laudum est aequum: Alioquin ista promissio vana,&superflua redderetur, & nihil omnino operaretur: Quod non est dicendum, nec sic intelligenda est disposito. l. si quando .ss. deleg . . l. Haec stipulatio. g. Diuus. Tvt leg. nomine cau. C. si Papa, de priuileg. in vi . Quinimo dixit Bald. in Rubr. C. de Contrah. empl. in ix. Quaestione, quod nedum conuentio, sed ne verbum qu igem debet intelligi, ut luperfluo sit positum. Nam

78 arbitramentum dicitur quaedam trantactio, ut not. in Aust ut differ. iud.in glo.in ver. conuentum.ergo ipsi potuerunt, quam legem voluerunt,apponere.l. .g.s conueniat.ss. depos. l. In conuentionai Is libus.tit.nogro. Et praesertim cum hoc sit introductum in fauorem ipsorum compromittentium,ut possint petere reductionem, si ille iniquum proferat arbitramentum: Ergo ei possunt renuntiare. l. pen. C. de pact. Et . I. si quis in conscribendo. C. de Episcop. R18o cler. c. ad apostolicam, extra de regular. cum simit. Pro ut in simili videmus partes posse renuntiare beneficio, de quo in. l. ij.

C. de rescin. vendit . aduersus maximam laesionem ultra dimidium , ut tradit Imola in . c. Quintauallis, col. xxix. de iureiuran. Item magis ad terminos nostros, videmus partes posse renuntiare per pactum remedio appellationis, & facultati illam interponendi. Vtelt casus. in . l. fi. q. fi . C. de tempor. appellat. Vbi expresse

dicitur, qvbd legis dispositio in hoc potest pactis litigantium mi

77쪽

L. QUI ROMAE g. DUO FRATRES.

tigari, ad idem est tex. formalis in. l. i. g. j. si . Qui,&, qui taI 8 I appel. non licet. Cur ergo non codem modo dicemus licere per pactum partium renuntiari huic remedio petendi reducti

nem . quae est quaedam species appellationis. l . Non distinguemussi. Cum quidam .ss. de Arbit r. Immb inulto magis hoc casu id licebit. quia si id permittitur, quando est sententia Iudicis, quanto magis id licebit, quando est arbitrator, qui ebgitur sponte per partes, ct de quo ipsi confisi sunt, Et tot uiri istud negocium con-4ensu partium gestum est, Et cum uterque laedi potuisset, ct sic est

reciproca ipsa renuntiatio, quo casu facilius admittitur. l. de fidei conunitio. C. de Transact. Et infra in secunda Quaestione Bar. i S a videbimus . Et voluerunt ipsi sic renuntiare, ut finis liti sc imp Meretur, qua diu forte fatigati , ct eius taedio fessi erant, quod metiam fauorabile est. l . Properandum, in prin. C. de iud. c. finem litibus, ct . c . fi . extra de dolo, di coni. Item possunt partes sibi I 83 ipss praeiudicare in hoc ut cogantur omnino stare sententiae arbitri etiam iniquae per viam compromissi. l. Diem proferre. q. stari .si. de recepi. arbitr. Et in . l. Societatem. 9 . Arbitrorum, in

primo responso iasi. pro socio: Igitur nulla ratio subesse potest cui ctiam non possut partes per pactum remittere istam facultatem I 84 ipetendi hanc reductionem. Iura autem in materia ista allegata non loquuntur in istis terminis . s. quando est huic facultati. seu huic beneficio per partes expresserenuntiatu Sed quandos inpliciter partes elegerunt illum', se ipsas in illius arbitrium committendo: Tunc veru na est, quod semper intelligitur, si modo recte,& iuste suerit arbitratus, alias autem ipsis competit dictum beneficium a loSe concessum , ut petere possint reductionem, quibuscunqub vel

ibis ipsi fusi fuerint in tribuenda facultate arbitrandi ips arbitrato- Ti. Verum, si ipsi expresib, ct nominatim huic beneficio ad eorum

fauorem introducto renuntiauerunt, non video, quomodo possismus dicere adhuc illud eis competere. Nec reperietur aliqua lex, quae in istis terminis contrarium δicat, sed loquuntur omnia iura, quando simpliciter arbitrio alicuius se remittunt, verbis etiani

generalibus . & amplis non tamen quando facta fuerit expresia renuntiatio huic beneficio: Immo vhrd rationes, & iura per me supra allegata necessario probant, quod talis renuntiatio per pa-a8s ctum facta excludat eos. Et si sorte diceretur, licci ex praedictis verum sit . quod possunt renuntiare huic facultati petendi reductionein talem non tamen in dubio censentur isti idivoluisse fa

78쪽

ss. DE UERBO R. OBLIG. 3 a

Cere, aut suam renuntiationem ita intelligere. s. in casu quando arbitramentum iniquum proferretur. Nam dico , quod immbin isto casu ipsi locuti fuerunt. nequb in alio intelligi potest ista

corum renuntiatio: Quod ex pluribus probatur,Et primo quoniam. verba istud significant, quae simpliciter, ct absolute, ac gen raliter prolata per ipsos fuere, renuntiando, seu promittendo non 186 petiere reductionem ex quac unqui laesione Sc. Unde ex verbis

apparet nos non esse in dubio : Immo dicimus talem eorum me Uem esse, qualem verba demonstrant. l. Labeo. g. Idem tubero,

Η. de supp. leg. c. Secundo requiris , de appeti. c. Intelligentia, de verbor . signific. cum smil. Et in ore, ac mente praesumutur esse unum re idem, ut dicit Bald. in consit. cccclxxij. col. i3. ver. Cuius enim, vol. ij. Et alibi dicit . qubd in materia volunt tria voluntas hominis terminum obligationi facit, Et qubd si- init facies in speculo ita voluntas in verbis cognoscitur. Ita dicit in consit. cij. col. fi . post medium, vol. iij. optim facit quod idem mald .dicit ad hoc propositum in consi. clx. in fi . vol. .Et in.l. Vo-Jluntatis, in prin . C. de fideico m. Adeo qubd ex praedictis apparet , qubd non sumus in dubio circa voluntatem ipsorum paciscentium, sed in perspicuo. Verum ulterius, posto etiam qubd ess anus in dubio, dico tamen adhuc necessarib ita intelligendam esse Promissionem hanc, neque aliter eam posse intelligi . s. qubd f via fuerit eo casu, quo laudum,seu arbitramentum iniquum esset,

187 Quia reductio ad arbitrium boni viri non datur E lege, quando a bitramentum est aequum, & iustum: Nam-quod aequum est, non potest reduci ad aequitatem, sed quia est iniquum, laeo petitur reductio ut ad aequitatem redigatur,ut in .d.l. si libertus ita iurauerit1sde oper. lib. Et in . d. l. Societatem. g. Arbitrorum, iuncta.l. iv ndesineruae. ss. pro c. cum alijs iuribus supra allegatis, quae omnia loquuntur eo casu, quando arbitramentum est iniquum, I 8S non autem quando est aequum. Pariter etiam quando laeso esset super modico non competeret reductio, quia de modicis non curatur, Prout hoc in valde simili casu videmus , Immo fortiori, videlicet in restitutione in integrum minori ob suam facilitatem imso concedenda, qui est valde priuilegiatus, tamen non conceditur sibi restitutio ob modicam laesonem. l. Scio. ff. de in integr. restit. Faciunt quae ad istud propositum tradit Matth. de Amict.r ps in tit. Quη si prima causa benefic. amiti. g. Sed quia . Immb istud est ex natura arbitratoris, ut possit uni auferre,& alteri dare, ut j

79쪽

L. QUI ROMAE I . D UO FRATRES.

Not.in. l. si de meis, alias idem pomponius. I. recepisse. ss. de recepi. arbitr. in glo. si . Sequitur ergo istud remedium, seu istam facultatem petendi reductionem ad arbitrium boni viri ipsis competere eo casu tantum, videlicet quando arbitramentum erat intiquum . δ non modicam continebat laesionem, non autem quando erat aequum, vel quando continebat modicam laesonem: Ergo necessario oportet hanc promissionem de reductione non petenda faciam intelligere in casu, quando eis ipsa competebat, non au- I so tem in casu, quo non competebat. Alias autem vana, ct frustra toria, ac supersua esset.Quae interpretatio minimc est sumenda, Gliam quando essemus in casu dubio, quod non est hic, ut probatur in . d. l. si quando, de leg. i. in . l. Haec stipulatio . q. diuus . ff. ut

legat. nomine caueatur. Bald . in Rubr. C. de contrah .empl.

in i x . Sestione, Et supra dixi . Quibus addo quod not. Bart. in l. Sed si quis. g. aemum, col. ij. ver. Sed tunc quaero de ratione . ss. si quis caui. Ubi dicit, quod renuntiationes, seu stipulationes conuentionales intelliguntur secundum mentem contrahentium, qui cum omnibus renuntiare voluerint, ita intelligendae sunt:Et etiam quod ibi ipse dicit in distinctione, quam ponit in vit. col. Dum vult,quod si aliquis smpliciter suscipit in se periculum , s alias tenebatur ex alijs. tunc illa susceptio intelligitur de

casu sortuito, quia cum de alijs tenebatur, remaneret superflua.

ct siue effectu, nisi ad casus fortuitos traheretur: Et idem dicit. quando tenebatur de leui culpa, ut tunc intelligatur de leuissima, Et s de leuissima, tunc venit casus fortuitus, ut ibi per eum. Item quod tradit Crau. in consil. xx. col. pen. ver. Septimo, Et conccv. col. ij. in fi . Plenissmὰ, ct multum ad pro postum, idem conscxxxv.col.vij. ver. Tertib.pro ista parte, ubi loquitur de reseruatione, & vult quod intelligatur in casu, in quo non remaneat superflua, ct vana, Dec. consil. xliij. col. ij. Et istud indubitanter procederet, ct sine difficultate, quando in promissione de non petendo reductionem essent appolita illa verba, quae apponi plerunque solent . videlicet etiam lilaeso esset enormis, enormior, vel enormissima dic. Quia tunc casus essent specifice , ct nominatim expressi. Sed tamen idem dico etiam, quando non fuisset sic diuctum, quia ex quo illo casu tantum sibi competit reductio, vid licet quando magna erat laesio, ut probatum est, sequiturqubdperinde habeatur, ac si fuisset iste casus specifice, ct nominatim ex

si pressus arg. l. ij. sf. de lib. ct posth. Facit etiam ad supra dicta

optimus

80쪽

ss. DE UERBO R. OBLIG. D

Optimus tex. in . c. pastoralis, in pri n. de appeti. Ubi, si causa

fuerit commissa, appellatione remota, quaerebatur, an censeretur

per illam clausulam remota friuola tantum appellatio: Et respondet tex. Quod cum appellatio friuola etiam absquE tali clausula non suspenderet negocium , ideb oportet rescriptum intelligere in quacunque, etiam quae esset a magno gravamine interpo i ta . Neque obstat, si diceretur, qu bd immo ille tex. in fine pri n. probat contrarium, Quia dicit, quod si appellans fuerit immodice trisus, poterit gravamen per superiorem emendari. Quia respondeo, fatis este, quod appellatio indistinctd etiam in casu magni grauaminis interponi non potest, cum fuerat remota: Ita ergo dico, per illum tex. indistincte. ct sic etiam in casu magnae laesionis reductionem peti non posse. cui fuerat renuntiatum: Et ideo illam petendo contra uenit promissoni, ideoque incidit in poenam, quicquid velis de alijs remediis dicere, de quibus nunc non agitur. Bene fateor; quod si appareret expresse, ipsum arbitratorem dolose, non autem per errorem, vel alia simili causa arbitramentum sic protulit se,& partem sic immodicὰ per dolum laesisse, quod tunc, non

obstante promisso ne de non petendo reductionem. posset con-Isa oueri: Quoniam dolus nullo casu censetur remissus. l. Si unus. g. Illud. ff. de pact. Et in . l. Creditor . g. Lucius. ss. Mand. Et istam opinionem, quam supra confirmaui Ne etiam auctoritate carere vi deatur tenuit Imolain. d. c. Quinta uallis, in xxvij. col. Et seq.ver. Tertius casus, post Iac. Bu trig. quem ibi alleg. Et idem videtur Abb. ibi tandem concludere in xvij. col. Et seq. licet Ant. de Butr. ibi post Dyn . Et Gugliel .de Cunio contrarium teneat, Et Bart. in . d. g. Arbitrorum, Et etiam Bald. in . l. pen. C. de ar-' u bi tr. Praedicta tamen de iure vera puto. Et rationes, ac iura in contrarium allegata, si recte considerentur. procedunt. quando non est facta specifica. st expressa promisso de non petendo reductionem: Sed quando fuit factum compromissum in arbitratorem verbis tamen generalibus, & amplis. Vel quando dolus arbitratoris intcrueniret, de quo tamen expresse apparet, quo casu fateor id, quod dolos d factum est, non debere seruari , quia dolus non censetur remissus. d. l. Si unus. g. Illud. ff. de pact. Ex quibus concludendo , sequitur istum defendendo se a poena nulsam iustam causam allegare posse etiam citra sententiam, ex quo venit Contra suam propriam promissonem. quae in isto casu facta est intelligenda, prout ipsi paciscentes & potuerunt, ct voluerunt, Vt

SEARCH

MENU NAVIGATION