장음표시 사용
231쪽
ceris praedicare , nequaquam silebo , auditores, ad ii hodiernum iermonem concinnandum paene omnia mihi suppeditasse eruditissimum Spanhemium tractatu . suo locupletissimo de usu , Npraestantia numismatum . Dum enim illum antiquae eruditionis gratia perlegerem , inter alia, quae in rem meam . studiose inde iisdem fere verbis selegi , fuerunt haec ad disputationem , quam vobis attuli , de cornuum historia opportune facientia . Quamobrem illi potius , quam mihi , siquid non protritae , aut exculcatae eriaditionisi accepistis , gratias agite .
232쪽
In qua quidam ex Iliade sermones a criminationibus vindicantur .s YNOPSIS. SUmmorum Auctorum recta ex imatio in iume-uibus sudiosis necessaria es . Homerus poeseor , es omnium scientiarum archetypum es . Glauci , , Diomedis eo oestio defenditur . Nammas signatur Homeri aetate nondum in usu . P ea bovis figura in nummo impressa es . Adagium Bos in lingua.
Glauco arma sua aurea permutanti eum aeneiae
Diomedis Iupiter non mentem abstulit ( ut exponunt multi Graecam vocem ἐξέMJo sed extulit, hoe est evexit . Mira apud meteres hospitalitatis Iex. Mos excipiendorum hospitum . Permagna facilitas in quibuscumque hospitibus exeipiendir . Foritasse tunc non adeo scatebat tellus facinorosis ho--ivibus . Iupiter e- , hospitum patronus. Dii sub hospitum forma terras luserare soliti . Cur Aetntii animalia eo rent . in ea sub specie pauperis hospitio exceptus domi suae . Cur expectarent decem solidos dies , dum quaererent ex hospite , quis esset . Duriusculi mores recentiorum in hoontes an excusandi . Xenodochia in urbibus Chr imnis . Nesoriae sermo ad Patroclum nec inanem gloriationem habet , nee imprudentiam . Quintilianii Tom. II. A a enis
233쪽
eneomium de Homero . Repetitio Jον δ timastrisZ - μενοe defenditur . Martialis ineptus conviciator .
Phoeniciae sermo ad Achillem vibit habet sordidum,
indecorum . Versionis Iabes non rati impu
NE. T rei literariae optime consulatur , ne-li cesse , ut in studiosis iuvenibus summorum Auctorum , qui veluti archetypa ad imitandum proposita sunt , recta stabiliatur existimatio . Nam nisi eos tanti fecerint , quanti fieri merentur , facile eveniet , ut eis omissis . aut leviter , & incuriose lectis , ad
alios minus probatos convertantur , quorum I ctione ac studio non sta strenuam sibi comparent doctrinae vim . Archetypum longe maximum ac praeclarissimum non solum poeseos ,
sed omnium scientiarum , facultatumque nobilios marum Homerum esse ad ravim usque iterum, ac saepius verissime praedicavi . Et sane miror, cum nemo hactenus extiterit , qui illa duo architecturae , & sculpturae miracula Colosseum Romae , ac Venerem Mediceam insignissimum Reati Cimeliarchii , & Patriae huius decus reis prehendere ausus sit , inventos esse non paucoS, qui Homeri poemata impudenter Coarguerint i quae certe poemata Opus habenda sunt in genere suo non secus , ac illa , omnibus numeris absolutissimum , omniumque admiratione digni Lsimum . Quandoquidem autem ita res habet , ne forte ab eius existimatione eXcidatis , optimi iu
234쪽
venes , sed in persuasione singularis praestantiae, qua supra ceteros eminet , persistentes , illum omni studio atque attentione evolvere statuatis, quasdam alias accusationes in eum conflatas diluendas nonnullis disputationibus suscipiam ad eum plane modum, quo graviores olim repuli ; hodie vero in iis refellendis solummodo versabor , quae certos in Iliade contentos sermones aut collo.cutiones carpunt . Sic omni scrupulo ex animis vestris evulso nihil obstabit , quin tamquam humanae sapientiae principem Vatem hunc habeatis , ac veneremini . Nihil apud Homerum non animatum , nihil non spirans , nihil non emicans, auditores . Fuit tamen in Transalpinis regionibus , qui recentes poetas cum eo comparatos putaret longe vividiores , diceretque multa apud illum lente , moleste , intempestive , illepide, indecore narrari , atque usurpari . Non solum igitur huius censoris iudicio non assurgit Homerus supra ceteros , sed potius infra multos illo praestantiores ac meliores victus , ac superatus iacet . Praecipue vero .colloquia incusat aliquorum ducum inter pugnandum habita , quibus belli impetum retardari putat , atque aestum
refrigescere ; exempli gratia Tlepolemi , & Sarpedonis ( Il. l. s. Glauci, & Diomedis . ( l. 6. Sed si hic censor pol Nohus potius , quam Nasuras , ut Martialis dicterio utar , eius aetatis militatem disciplinam nollet , non ut absurda eiusmodi colloquia tam insigni audacia damnasset siege enim . atque usu licere sensisset , ut fortes: I A a a viri
235쪽
viri obviam sibi invicem in pugna facti ex acie se subducerent ( id quod in Troiae planitie satis ampla commodius fieri potuit , quam alibi ) virtutis suae spectaculum ederent , singulari certamine congrederentur , & antequam id facerent, mutuis colloquiis sese exciperent. Quae colloquia cum mira proprietate iudiciique sole tia personis accommodet Vates , hinet factum est , ut historias , ac genealogias in iis commemorari aliquando expedierit ; adeo ut sanae mentis lector non quidem inepte , & inoppo tune , sed apposte , ac convenientissime eas referri sentiat , & fateatur . At , inquies , prolixae sunt , molestae sunt . Verum si legere potuisses, o bone censor , in Graeco textu , longe expeditiores , ac nitidiores sensisses , quam in ve
sonibus , ubi visae tibi sunt nonnihil ineptae,
odiosaeque prolixitatis praeferre . HiC autem extremos collocutionis Diomedis , & Glauci ve ius observandos vobis proponere utile erit , studiosissimi iuvenes ; pepererunt enim quaestionem iampridem inter eruditos acriter agitatam . Nam ubi duo illi duces paternam amicitiam recognouissent , armis, inter se permutatis foedus inierunt , ut ea veluti tessera abstinerent a mutua sibi inferenda caede . Iam vero ex Homero vermsculos afferam , quos hoc loco oportet eXpendi.
236쪽
Ut autem Harius Vatis sententiam assequamini ,
verbo tenus prosa oratione interpretabor. Tune Glauco Saturnius Iupi ter mentem extulit , Oui cum Odide Diomede permutavit arma , Aurea arueiae , pretium centum boum babentia pretium, habeutibus boum novem . Quaeritur igitur , utrum valoμ
ια , & ἐννεαβvia nummos indicent bomis figura stagnatos, an aestimationem per boves factam. Scio equidem non defuisse pluies , qui in hisce vocibus , & similibus numismata putarunt antiquitus esse sgnificata ; nihilominus rectius , ac verius sentire Eustathius . Pollux , aliique recentiores visi sunt, in quibus est Paulus iurisconsultus ( L Pavd. 18. assirmantes nummum Homeri aevo nondum in usu fuisse apud Graecos, sed boves tunc pro pretio in emptione & venditione usurpatos . ol γαρ παλaιοἰ ( ait Eust
hxἰ λῶν βοῶν manu o. Postea quidem ( ut bene animadvertit eruditissimus Duportus , qui mihi ad hanc sententiam amplectendam facem praemtulit i haec figura nummo impressa , idque ad indicandum forsitan usum , & morem antiquum, quo boves olim pro pretio dari solebant, atque hinc proverbium prodiit , επὶ γλωτJ3 , Borin lingua in eos iactatum , qui peCunia corrumpti tacerent, ut Demosthenes , cum dictum est argentanginam pati . Vox item ἐείλετο in praedictis versiculis plerosque decepit interpretum squi verterunt a Mir', adeo , ut sensus, sit , Glaucum fuisse ab Iove dementatum , ut impa
237쪽
rem illam permutationem , sibique damnosam faceret , daretque aurum pro aere . Verum quid
frigidius , atque ineptius, si hoc dixisset Homerus p At plane non dixit. Quinimmo sensu pro
sus diverso eam vocem usurpavit , nam eseMAvalet etiam extulit , ut nos vertimus. Itaque
Glauci mentem extulit Iupiter , dum ad magnificentiam evexit , ut nempe pretiosiora arma- Diomedi tradens pro vilioribus ostenderet, quanti eius amicitiam faceret, aemulareturque avum
suum Bellorophontem , qui Oeneo avo Diomedis poculum aureum similiter pro baltheo purpureo dederat . In quam sententiam eo promptiores imus, quod eam strenue propugnarit ex Porphyrio , atque Eustathio clarissima IDaceria . Sed antequam factum Glauci, & Diomedis relinquo , antiqua hospitalitatis. ossicia exponenda sunt , nam & Glaucus ea commemorat de Bellerophonte narrans hospitio a rege Lyciae excepto , & in amicitiae foedere satis elucent , quo se Glaucus & Diomedes obstinxerunt non alia de caussa , quam quod eorum patres hospites erant invicem . In quo quis non videat miram hospitalitatis legem , quae non solum hospites inter se, verum. etiam eorum liberos ad se mutuis . amicitiae vinculis devinciendos impellebat 3 Ceterum excipiendorum hospitum mos ferme hic fuit . Cum primum adventarent, is qui excipiebat, inanibus prehensabat; atque huic usui dextera maxime inserviebat. Videlicet , biebonor ( ut interpretatur Servius Aen. I, 8. i) Ax-
238쪽
terarum constitit mirtute , ob quam bae se venerabantur corporis, parte . ACcedebant saepe os
cula , quae variis infigebant corporis partibus, praecipue capiti, oculis, humeris, manibus. Qui hospitem domum suam introducebat , praeibat quasi viam docens. Iussis assidere pocula statim miscebantur , & apparabatur menta . Frequenter, etiam lavacra , & unctiones hospitibus adhibitae In discessu numquam non facta poculis libatio in qua sibi vicissim bona multa comprecabantur . Cibum, potumque affatim , aliaque itineri necessaria abeuntibus suppeditare , & ξενια , hoc est hospitalia munera praebere adeo vlatenis, ne fuit , ut non solum ea statim atque ultro accipere nulla modestiae lege vetarentur , sed cum iis libere expostulare possent , qui non darent ; videbantur enim re sibi iuste debita defraudari . Ita factum saepe , inquit Felthius , ut multas divitias hinc, atque illinc corrogarint squod gloriatur Ulysses ( Od. l. Iv. Quare A lianus ait ( l. q. e. ao. eumdem , ac Menelaum instar Phoenicum mercatorum ad colligendas opes
per varias regiones oberrasse . Quae autem in
veteris hospitalitatis usu ab Homero saepe descripto aliquibus videntur absurda , duo sunt ;primum quod nimis facile , adeoque stulte quicumque hospites admitterentur , vagi nempe , Errones, ac mendici, e quibus non agnitis, ac bene perspectis periculum impenderet damnum
accipiendi , sive in re familiari , sive in personis . Alterum , quod nisi post novem fel me
239쪽
dies quaerebatur ex hospite , quis esset, & quare advenisset ,but Glaucus narrat factum a rhge Lyciae , postquam hospitio exceperat Bellerophontem , Utque Menelaus decimo similiter die hospitem suum Paridem interrogavit. Fateor veteres in hospitibus excipiendis permagna usos esse facilitate , quae nunc videatur non bona, ac reprehensione digna , utpote multis discriminibus obnoxia, Sed fortasse non adeo scatebat tellus antiquitus facinorosis hominibus , & ad fallendum pronis, atque accinctis s quamobrem
hospitibus indiscriminatim fidere non tam fuit olim periculosum , quam esset hodie . Quod ut
ut verum esse queat, i id tamen primariam, aetpotissimam antiqui moris caussam nequaquam di-Xerim . Maxime enim ad quoscumque hospites omni benevolentia complectendos religione urgebantur ; nam Iupiter ν,.e hospitum habebatur pater , patronus, vindex'. Illud praeterea
vulgo iactabatur , saepe Deos, ipsumque Iovem sub hospitum figura terras lustrare solere , Mad hominum aedes ventitare ; unde summopere verebantur, ne quem hospitum reiicientes , se Deum repellerent. Quae eadem caussa fuisse
videtur Aegyptiis colendi animalia ; quod nempe in Aegypto dicebantur sub animalium figuris latuisse Dii . Non est igitur, cur miremini Ulyssem latentem sub specie advenae pauperis, senis , squalidi, pannosi a Telemacho, ac Penelope domo fuisse exceptum ( Od. l. 18. O iv. dignum
lavacri honore habitum , & in Procorum convivio
240쪽
uio considere iussum. Quod si murmurarunt proci atque indignati sunt hospitemque acerbe habuerunt , id factum , quod eorum plerique Deorum essent contemptores , & in omnem licentiam effrenes . Quod ad alterum , urbanitati ascribendum puto expectasse veteres decem solidos dies , dum quaererent ex hospite quis esset, aut unde advenisset, si enim statim rogarent , putabant suspicionem se illi facere , quasi cuperent , ut cito abiret. Quam rara huius urbanitatis , atque in hospites benignitatis exempla subsecutis aetatibus t Quis est unde venit quando advenit p quando discedet g Ita ferme parum civiliter sciscitantur plerique statim aC advenerit hospes , etiamsi non ad suam ipsorum, sed alienam domum diverterit. Puto tamen duriusculum morem nostrum erga incognitos hospites ob id excusari posse, quod hominum perfidia , fraudes , proditiones, adeo in terris percrebuerint , ut cum hospitio domi tuae excipe- 1e , cuius fidem perspectam non habeas , atque cxploratam , opus sit periculosae aleae plenissimum . Neque vero omnem reiecimus incognitorum advenarum hospitalitatem; nam bene multa in urbibus ad eos excipiendos Xenodochia patent , in quibus Christianae caritatis osticia pedum lavatione , mensa , & cubili perbenigne exhibentur . Sed etiam Nestoris sermonem , quem habet ad Patroclum ab Achille. in aciem missum , ( II. l. 13. ut vulneratorum Graecox Umducum statu in cognosceret, sibique a bello pro,