Versiones Homeri Anglicae inter se comparatae

21쪽

olitinuit, alterius autem editionis immutatae nunc homines vix montionem aciunt. Simili quoque fortuna nam ,hn- , in sua sata libelli usum est immortalo illud Tassonis poema, quo Hierosolyma liberata celebravit, quod, quamquam sibi ipsi aliud persuasum erat, novatum iterum edidit, et quidem ut Cori perus posterioribus demum vitae annis, Umitigoni acies hebetata erat. Quo tactum est, ut haec alterneius poematis oditio, quam non nisi in utraque magna Tassonis operum collectione vulgatam esse puto , brevi temporis 3pntio oblivione obrueretur; οntra dici vix potest Hierosolyma liborata, ut primum e calamo poetae proflUXOrant, quoties edita sint. Ultimam Cowporus degit vitam multiseni nitatibus vexatnm. Vnnis tristitiae ex superstitiosa P-ligione ortae angoribus sollicitatum continuo metus tenuiti Donarum quas vita perneta sibi imminere putabat Vltimum Conperi carmen The Galauu elegantia plenum eius vim poeticam illo etiam tempore non raptam fuisse demonstrat. Mortem occubuit Conperias anno DCCC vitam miseriarum pleniseimam finiens Fuit quasi praenuntius recentioris illius litterarum Anglicarum aetatis splendidae, qua Seotius, Moorius, Byron ad summam altitudinoni adduxerunt. Nigidae ct tralaticiae consuetudinis, quae nocul modo n-tocedente, quominus vis poetiea libere explicaretur, impediment fuerat, repagula porfringen primus est, quem sibi ipsi aliquid vindieantem videamus. Omnino eius poesis da elligionem spectabat Canondo celebravit vitam domesticam Britannorum, sed etiam id altiores res accessit. Proeul

22쪽

e tu hominum vivens, remotus a Londini turba et, ut Horatii verba mea faciam, a confusae sonu urbis et illaetabili murmure, participat magnarum illius temporis rerum totum fere orbem terrarum concutientium. Admirabili generis humani libertatis amore incensus exelamat:

Fuerunt qui Coverum compararent eum Alfieri Italorum poeta neque negari potest multa singulari liis viris ommunia esse Roperitur talis comparatio in Maeaulvi libro, Criti, an uiatorim mav3 inscripto, qua hoc loco allata a Coisper discedam. Scite antem historicus illo praeclarissimus , The oremunner, inquit, ,re the precitareεωmliano oti luerature rem taber. His litem Marere besciri nil

Pomer, si The vision and the meruit divine;

Similem in modum Alfierius despicatui habet tragoedias a

23쪽

Atque nunc quidem, ubi hapagani, papa, eonperimores et ingenia quam brevissimis describere et quonam in litteris Anglicis positi fuerint loco ostendere conatus sum,nd id, quod in toto hoc munere mihi propositum e*t, accedere licet, ad omparationem dico verilonum eme earum ab illis tribus viris eoaepositarem. Qua in re cum alia spectanda sint, tum tria digna mihi videntur esse, de quilius paulo accuratius ac subtilius disputetur. Primum enim de orione, deinde de ratione in versibus audendis adhibita, tertio denique loco de illeendi genere, quo in vertendo viri illi usi sint, disserendum esse arbitror.

Primum igitur de origine illarum versionum quaeranaus h. e. quibus potissimum rebus unusquisque ex illis tribus poetis ad Vomerum vertendum commotus sit, vide mus. Ac profecto ut, si quis vitae cuiusdam viri imaginem exprimere volet, is amore et studio huius rei inflammatus sit necesse erit, ita is quoque, qui scriptorem quendam alii num in suam linguam transferre conatur, huius rei studio ac voluntate teneatur oportet, si modo dignam alieno exemplari imaginem procreare vult. Atque huic quidem rei, quae necessario a quoque interprete postulari debet, solus hapaganus satisfecit. Sed huius poetae Graeci amor et studium, cum fere lymphati- eum vocari possit, nescio an magis laudandum quam aliqua ex parte reprehendendum sit. In praefatione ad lectorem,

, - αἰ boota, inquit, ,extant in ali in fontem in the strat

an beεl. Ostendit quoque nimium eius animi fervorem

locus in epistola dedicatori , T The 6 Bom Prino of

24쪽

poplus tueri iaciendi causa ad IIomerum vertendum ap-

25쪽

ioante rem mone foram Mois. Me three're Nolae folrchom far the DBotir of the tablis extenderi rum olitatis ambaerjtian M, erasin re the Illa Mit lave olea. Atque Popius quod secure et ad suum arbitrium vivere potuisset, id a soli Homero debere postea ipse fassus est. Quare fieri non potuit quin vero laboris sui studio et amore careret, quod ex Iohnsoni hisce verbis apparet: 'Pe, Acii in nou emitte his rοφοεα , an evased nos ni his Oion vulαtim, ut in ome depre that o hi frienda ho

lans otim Cthmus tin noum seανε, n miaheri, he cita, Athas omebod votita hanchim. -- Sol quaestu quem ex labore suo sibi redundaturum esse sperabat, adiomerum vertendum eum impulsum fuisse, luculenter quoque ea re cernitur, quod eum ad Odysseam vertendam duos adiutores sibi ascivisset, his exiguam tantum mercedulam reddidit, sibi ipsi autem maximam quaestus partem vindicavit Iohn-

εανε, that he had istin&rmian et frangiation 'eoWperus deinde omerum eo animo vertere incepit, ut hac re quasi mediciuna animi sui perturbationem subi Varet Attamen interdum se ipse accuεnt, quod laborem Suseeperit opinionibus sui de rebu divinis nullo modo cοnvenientem. Et quoque in omero vertendo multae. difficultates videntur occurrisse. Denique nonnullo locos

ex eius epistolis desumptos afferam licent, quibus id quod

27쪽

riis anni MDCCLXXXVII scripta , . . A so Tomer, I

Iam vero videamus, quam in vertibus audendis rationem interpretes intuerint, nam metrum quasi sceletus est si ita dicere licet, cui ipsum poeseos corpus impositum est.

ehapitianus in Iliade vertenda versibus usus est iambicis ex septem pedibus constantibus et ea lege obstrictis ut bini versus in eundem sonum exirent. Ac profecto cuni omnino lingua Anglica ita comparata sit, ut hexametrum Homericum nullo modo admittat, ill id metrum, quod Chap- manus ad vertendam Iliadem sibi elegit, proxime accedit ad exametrum, multoque magis hiat et conveniena est quam versus iambici quinque ex pedibus constantos quos in ve tenda Odyssea adhibuit. Errat igitur Th. Wartonus.)dicens: Achvman lagotia Cisti the inconveniane Utan M-hinciri inhαrmoniatig on tinhemio meαενγε -φοεε - νε- tom, res divvafful o modere rarao Atque hapmanus ipse quotiescunque propter hoc vel simile quiddam reprehendebatur, sincero iudicio respondit:

28쪽

Soli fiam in Odyssea quam litam ali motr ussus est, fervor ille inii poetae proprius non desidoratur. Qua ορ- Pasione data hoc loco haud inepto me allaturum esse Puto, quod ingerus in eis, quae ante Chapmani *mnco m-mer edita praefatus est, de ratione a Chapmano inversibus Pomponendis adhibita iudicat: One re the emt-ltaritia re humana eraificalion is the interlaeta re theveraeε, ο the runnin re the lineε ne talo the ther, O thcifthe ,3 Ae nos eloεe isti the eoivlet; hi se licit Aefene oritica objectri tinde the cime re En ambe mentdecrera, an is,has ct is en onaon v thias the frenalafuma re mmer,n Vivit in lan mandris a mere ut FOεe. The Praefice, oue ver miseri nos testidiosetigi receεεir in il3 εe, sine frae sim nimbitu lance nγοεitionε, rutile the trici Ob8ervone j mesinin the enae o terminiae uit theeoviet sive cati an formalisis, and methea ne milhPrεeem orae recidiv bin re victrαmε, hctri, Poem. poplus versionem suam composuit ex versibus iambieis quinque ex pedibus constantibus, eosque lege illa quam opismim dicimus astrinxit. Quod iam supra commemoratuna est, multam peram et curam optum in formam operunt auorum impendisse, id etiam cadit in versionem Homeridam, in qua singuli versus magno nitore et numeris dulce sonantibus splendent. Sed facilitas eius qua similes verauum exitus effecit, lectorem fatigare solet, quod poetam ipsum non sugisse videtur, nam quod saepissime tertium quemque versum simili exitu consonantem conformavit, id eo animo eum fecisse puto, ut illam molestam similitudinem evitaret. Praeceptum Boileauit,

diligontor oeutus id fere anxie vitare Studet, quod , Em-bem, ACBera vocant. Atque omnino uno verbo de optiversione IIomerica sic iudicari potest, ut Homerus illo vestimonio indutus, ques Pοpius eum invοlvit, Poeta videatur

29쪽

es perus usus est versu ex quinque innabis constante sed ita comparato ut similes versuum exitus vitarentur, quod versuum genus Britanni blanhia Derae' vocant. CoWPerus in libro quem primum in lucem edidit, rationem quam inversibus condendas abhibendam esse censeret, Oum lectoribus communicaverat. Quo in libro ubi cum contemtu et fastidio in versus illo tempore adhibiti ,erectum mοοthneεε increpuit, exclamat:

Candidam ac simplicem dicendi rationem qua Coxv ru8 versus composuit, sermoni Homerie valde convenientem esse puto. Sed dolendum est, quod Comperes legem illam

secundum quam exitus versuum consonarent, ProrBUS SPE

natus est. -Blank verae, dicit criticus quidam Britan-nu B, isdem lacte erae nicto the me. Poesi Comperi, cum omni ornamento et ingenii luxuria prorsus careat, illa lege quasi fulciente quodam fundamento opus St. Neque etiam alia re nisi usu illius hianh. oerae fit ut Conperiversi saepe lectori nimis ad vulgarem dicendi consuetudinem

conformata esse videatur.

Reliquum et ut de leendi genere interpretum dis-

Observat ordine temporis p imum de hapmauo verba faciam. Qui quibus rationibus et praeceptis in opere Su conficiendo usus sit, ipse nobiscum communicat in , The Prescire so the Aecider- , It is hevortare Per istoreinpiand jucliola tale reter nos o foliore the ntimber nil Ordero, moris, ut the materia thissa hemεeleeε, nil enfence toloeiph dilbentiue cincto elotho nil adore them toti reor atin ενο α φ ,nil foris o oriation, care mο3l visor thelci vas into hic the cire conuerela ' Et in praeclarissimo Carmine ad lectorem:

30쪽

Grave et incitatum dicendi genus, quod in humani ve sione cernitur, toti illi aetati respondet, qua hic poeta erat. The cime3,εκεε η γαεεion, inquit Carolus Labius ), rehie heram ut into ver pari Cthrae Oema motitas inemediale lora recide ob mere modere franglatium.

me , tremble, mis civ fectio ishic heu meε, e m edis reor , or in vite re them e domate an onereome that diapuas. Quod iudicium valde mihi probatur neque facere possum quin sequentia quoque Lambii' verba comprobem: , The recit obεmole to humana tranatationa eius ea ia

sirit octon duris the impetua os invisastion, in theother in t be incidequcite to the divine meaninu. Quod ab insipientibus quibusdam criticis stulta animi caecitate implicitis de halisperio dictum est Amphi Dulico- potae v mipht beati lira, id optimo iure ad humanum

referri potest. Omnino cum in eius versione multa reperiantur intinaturo Pt indiligenter dicta, tum rarae pulchritudinis splendore excellunt loci quidam, in quibus eximium Chapinani ingenium poeticum luculentissante elucet. Interdum uius rati nimis levis et quotidiano sermoni accommodata est, hic illic quoque inveniuntur enuntiata nimiis ambagibus inter se nexa, quo fit, ut et versus languescant et Poetae