Versiones Homeri Anglicae inter se comparatae

31쪽

3ontentia, lectore non nisi magna cui dissicultate emitu sit. Nonnunquam Chapinani verba nimia a Graeco exemplari reeedunt saepe etiam in gratiam actatis uae, uno talia amabat, colorem IIomericum annominationibus, ut v eunt, delevit. Id quoque vituperandum est, quod saepe ii Vptia quaedam occurrunt. Sic ut exemplum ineram in XV Iliadis libro Neptunum magno gladio exomatum videmus i. Attamen haec singula, quamvis suo loco, Prehendendae ni in universum totius poematis virtutem e praestantiam non minuunt Personas et conditiones heroum Homericorum aptissime depinxit et magna sensus acie quae Homero singularia et propria essent, dispexit. Admirabiliisuavitate multa cum dicta sint, lector haud raro praeclam tuadam sententia vel imagine l. sperianae venuatatis iatore sustus summa voluptato profunditur Spiritus vere Poetieus per totum poema tanquam pirat. G. L. Crathus id hoc poeta, , De rerilem, inquit, is haractem imore,

32쪽

imen verae3 ut o truo. Nec denique praetermitti debet Chapmanum linguam Anglicam novorum vorabulorum magna copia locupletasse. Cum enim multa epitheta in moduin Homericum finxisset, haud pauca ex eis in quotidianum

usum translata sunt, ita ut ne Pοpius quidi m facere posset, quin compluria ex eis in suum usum converteret. Wartonus

33쪽

n kOh, n ab re a mnatation. In humani versione tanquam in speculo emitur, quantopere ipse magnitudine Homerici ingenii ommotus et inspiratus fuerit, et veriorem hic nobis Homeri effigiem repraesentavit quam quispiam ex Britannis, qui eum in Homero vertendo secuti sunt. Popli versio carminum,on:ericorii ubi primum publici iuris facta est, magna acHamatione probata est, quodium demum intelligi et exeusari potest, si Popii poema non Pro versione Homerica, sed carminis cuiusdam singularis et per se scripti loco habetur. Popioiomerus est poeta eruditione et arte politus. In praefatione, quam editioni suae Praemisit, munus interpretis in eo positum esse censet, quod

34쪽

vera eius effigius prodiret, sed noli assecutus est quod voluit, cuius rei causam inde ducendam esse arbitror, quodvunima martem in praeceptis illis ieiunis et a vera doctrinuet arte alienissimis, quae ex Franco-Gallia potissimum repetita erant, positam esse putabat. Vestigia ingenii Ηοmerici in Popli versione admodum raro se produnt. Opius in praefatione suae versionis de Chapinano dicit: Thcit

morum et indolum depingendorum artem, neque etiam satis 8pectabat mythοlogicam veterum considerationem, ut breviter

ita dicere liceat, denique saepe indiligens est multisque locis

Graeca verba circumscripsit, quamquam hanc ipsam ob renae Chapmanum vituperaverat. Non raro quoque simplicitatem IIomerici sermonis falsa ornamentorum luxuria obliteravit. Attamen ne nimius videar in vituperando, laudanda profectoost diligentia Popii in dicendi onere adhibita, cuius rei

luculenta sunt documenta schedae illius manuscriptae, quiabus quam accurate et subtiliter singula perpoliverit perspicitur. Neque etiam negari potest, interdum spiritu vere poetico eum inflatum fuisse, sed in universum severa eius et rigida constantia nimia similitudine laborat Observandum quoque est quod Popius proprium sibi et singulare habet, unae

orationis modum, quem antitheticum vocant, valde amasse. Quo factum est, ut versio eius epigrammaticam quandam

35쪽

speciem prae se ferat Saepe eum ad Chapmani versionem confugisse, Iolingonius auctor est. Mith hvman, - dicit

oripinah Iam supra etiam observatum est, magnam vi- thetorum copiam, humano inventorum Popium in versionem suam recepisse. odie sic fere iudicatur Popii poema, si versio carminum Homericorum esse velit, nullius

pretii habendum esse Macassivus ' Popii et Ticholli do

Optimum autem de Popii versione iudicium fecit Ricardus

Benileius, qui eum a Popio interrogaretur, quid de ,Ηomero suo sentiret: isItis, Fret Poem, inquit, ,m Pope; btit ou vat Olbia it Homer. Profecto iudicium et brevissimum et verissimum Aecedo denique ad onperum, cuius versio eam laudem sibi suo iure vindicare potest, quod inter omnes versiones Homericas atomerum maxime ad verba reddiderit.

l Lives ob the invita meta. a Critiata an uiatorico I aias S. a Praelatio ad primam editionem.

36쪽

εubaluisse, equiocilent. Qualia ad rem deinonstrandam singula quasidam, ut Putο, afferantur necesse est. Vbicunque

Oonsuetudinem, ut toto ubique versu locuturum quemque introduceret, omnes Praeter unum CoWperum interpretes

37쪽

tanta eum dilagentia, ne dicam anxietate singula verba reddere studuit, tamen Homerum ipsum non repraesentat, sed tantum eius imaginem admodum nitenuatam Desideratur apud eum fervor Graeci exemplaris et quo ieroes Homerici feruntur bellicus ardor. Multum quoquo ad conformationem versionis suae valebat animus Conperi religiosus ne superstitiosus, nam pium illum amoris et tolerantiae animum in aetatem omericam transtulit, iratosque reddit modestiores calumniosamque eomam orationem mitigat. Maxime

spicue scriberet, saepe sermo eius planus et vulgaris redditus est. Accedit quod non raro latiniam et Miltonismi, si ita dicere licet, apud eum reperiuntur, quibus sermonem alioquin simplicem et nudum deformavit. Atque in prima

38쪽

IIomori sui oditione Milionem imitatus multa ex Romanο-rum dicendi consuetudine repetii in versionem suam insor iit, postea autem in altera editione propter multa, quae in ea reprehenduntur, viti a viris doctis illo tempore repudiata et nunc fere oblivione obruta ea delevit. Mihi tantum de prima editione iudicium ferenti eius rei nonnulla exempla afferenda sunt In primo Iliadis libro:-ime clueen de . isto Ons ruit is . Tortio in libro: ista misi OPαque. In quinto libro:-Ave invinosi . In sexto libro:, Vector tisse.

Septimo in libro:

Deinde eodem in libro:

Perpetva L Et hoc quidem loco proprietatem illam hisce verbis delendere conatur: , The reor se here med in the Latin aenae Fit Uimi Men. VIIU deaeribis the enterlatamen sinen rum mander o the Irojαηε, εανε that he male them-Perpetui tergo bovis et lustralibus extis. It meam, he reho . - οWperiim autem omnino in suo dicendi genere valde a Miltone pendere haec exempla Me-

monstrabunt.

In Iliadis libro quinto decimo:

39쪽

Milion vocabulo labeat pro verbo utitur De piscibili senim dicens sic canit: o. . . . Pretrave rectum M lamn tintinetob, en motis in their petit, Tempe at the emn. In libro vicesimo tertio: b. . . . me tam j v materin v e. Eodem modo Milton: isaeeater in reheeh-Denique Cover proprium est, quod saepe Iormas et vom-bula obsoleta admisit, quam rem haec exempla demonstrabunt: In iudi libro tertio om P αhe. In libro quarto:

The oldier isti hev αhe. In libro sexto: b. . . . Hime , on hepat. In libro duodecimo:

Legitur hoc vocabulum in scriptis sacris Gen. XXX, 35 :,Andrae remone thau si the demovia ethcit uere , insa trahe an vot&LIn libro decimo septimo: AAM O Ut he ho de. Magnam apud viros doctos iudieii diversitatem CoWperiversio Homerica experta est, eodem enim tempore fuerunt et qui laudarent et qui vituperarent eam. Ego quidem hac in re a partibus Iehu sto, cuius iudicium ' hoc loco aliferens Comperum missum facio: Thia the tranatatio se pravi Gad more eloae and litera man an that ad preta ab been aetempte in multa Berae, probabb isti notabe divinedis thou reho are the lectat divoatario admireris; that me able

40쪽

Peris Q ver et antor Oetim One, macciti h αεεi med; bti ree re nos tire thcit, ripidian eandi erit iam Mill posarther in ita ommendation. Cervantea liaud inepte versiones comparat cum tergo textarum tapetarum profecto alienus scriptor ab interprete non perfectium reddi potest, Num Iactoris imagine natura ipsa Quod cum omninoe verum ait tum cadit in Ηοmerum, quem omnibus numeris absolute in aliam linguam

transferri posse, prοrsus nego. rebus re conditionibus Ηοmericae aetatis et temporis et linguae intervallo disiuncti sumus insuperabili litterae Anglicae optimam inomori versionem Chap man debent, sed negari non btest huic quoque non contigisse ut illas difficultates superaret Non

cernitur in eius versione poeta antiquitatis, sed potius ex aetate Romantica, si ita dicere permissum est, profectus. Attamen hoc non ita accipiendum est, ut Chapinanum in conficiendo opere AEu propria ipsius matura et indole nimis ductum fuisse credamus, minime, rationem verae arti convenientem sectatus est, non Buam sententiam declarat, sed rem ipsam narrat, quam ob rem praeter ceteros laudari debet, nam alii poetae Anglici, qui tantum Homeri vertendi

onus sibi imponere ausi sunt, facere mon potuerunt, quin suam naturam es ingenium nimis proderent. Praeelarum