Iohannis de Alta Silva Dolopathos : sive de rege et septem sapientibus

발행: 1873년

분량: 127페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

61쪽

Hoc rogina intorrupto et inmoderato, ut moris est amantium, Proseronto. una puellarum, que Oi sumiliarius inhorobat, magna insentis simulata indignatione tali in eam invocti Ono usa ost: O voro, ait, omnium stultissima omniumque misserrima o suminarum, quo nil tantum deducus et ad tantam contumeliam devoluta os, ut pulchritudinem tuam, gonerositat in tuam muto et insonsi hili trunco prostitueris, qui ot si sonsu ot linguo officio sicut hominos colori uteretur, omni tamen odio tibi porsoquendus ossot, quom aceorsiri ideo secit pater, 10 ut hunc supor corricom tuam rogum constituas, teque et filios si habitoris in rogno Sicilio Oxheredet. Huius orgo amoro langues, torqueris pulchritudino, quom in tui tuorumque obprobrium et iacturam vivoro constat, prosortim cum tuam omnino dospiciat impudicitiam. Muta igitur animum, Viresque 15 rosumo, ut hunc inimicissimum tibi omnos pariter perderemstinemus. Crus cum adunati fuerint in palatio rogos et principes, tu solito ornata cultu sola ad Luηcinium ingredere, si coram eo f148 J Vostes, Ora, crineη manibus unguibusquo discerpo, altissima voco adiutorium clamans. Nos autom ad 20 vocum clamoris accurremus similique nosinotipsas laniabimus modo, toturnque commovebimus palatium, dicentos, fili limrogis thorum patris, te scilicet, stupro violontor maculare voluisso. Tu voro ilico sic dissipata ad rogum venias, eius provolvaris pedibus, coramque rogibus ot principibus superta tanto flagitio iustitiam requiras. Virilis esto animi, no timoas mutum. Λdest pater tuus, adsunt lintres reges, adsunt quoquo amici tui, patres nostri rogos ot principes, qui partem tuam potonior dolandant. IIoc dicons illa Modes ministra animum regine amore languidum tanta adversum Luscinium 30 armavit rabie, ut maiori in eum suriret odio, amore quo prius urobatur. Sic ergo Vortitur in crudolitatem umor, vertitur in furorem, vero ut ait poeta: Varium ot mutabilo semper

semina. Sub unius enim horo spatio quod petiit spernit, odit quod amavorat, quod obtulerat n gat, in8sequitur quod su-35 gerat. Solvitur in risum, lacrimis madidatur amaris, et hoc omnia e converso. Sed quid plura 8 Manc laeto illa ad Luscinium ingressa Adcundum quod sedocta Prat, in conspectu ipsius unguibus exarat faciem, manibusque capillos evollit. Diuitiam by Cooste

62쪽

uor liniit modicus hinc profluit atque inficit, hoc vostes lacerat, et voco grandi concutit ot turbat aulam. Glomerantur in unum tautricos scoloris, strepitum clamoribus Rugent, dilacerant, rumpunt eum vostibus ora capillos. Sed quid agis, Medea, o Medea soVior, trunculentior Clitomestra, omnium quo bimpudentior mulierum. quid ais 8 Ut porimas inno fl48' contem teipsam dilanias 3 Hunc, quia recusavit stuprum, peraequeris. Tantum ne promoruit pudicitia8 Ubi amor illo, quo urebaris, ubi lacrimo, ubi preces, ubi amplexus, ubi suavia impudica pUndo nunc tantum odium 8 Sod idem, ut ait philosophus, istexitus sest odii et amoris insani. Hoc ost insania multoris, hec ost audacia, cum Vincere non polost, surit, audetque omnenosas perpetrare.

Congrogati autem suorant reges et principos ad palatium tractaturi cum Dolopathos de quibusdam regni negotiis per- id

Sonserant luo et amorom ut stropitum, sod quid ostenderent ignorabant. Et occe illa virulenta colubra cum caterva minorum colubrum de cinoma prodiens, ut erat, Sparsa comas, lacerata gena8, suoque cruentata sanguine et Vestibus usque

ad umbiculum dicissis, lubricis egrossibus usque ad regem 20 Pervenit. Cuius provoluta pedibus ab omnibus so audiri rogat. At roges et qui aderant, viso Vultu habituque rogino

dolore, ira, novitatoque rei turbantur. Rox vero Dolopathos reginam do terra elovat tubotquo ut citius odicat, quis in eam tantum nephns committere ausus ost. At illa primo magno 2b simulato dolore in argumentum probationemque eorum, quedictura erat, Verborum, singultus, suspiria, lacrimasque testes inducit salsos aiens: Ego ob tui amorem et honorem, O nequi88imo rogum, filium tuum suscipiens omnibus modis dio nocteque per me perquo puellas plaborare studui, quatinus 30 hunc tibi sano montis redderem set loquontem, putabamque id solicitur offudisse cum vidorem et gauderem eum iOeundo et loqui et epulari nobiscum. Verum hodie experta sum, quod non dolor ex defunctu matre, non tristitia ex absentia magistri suorit in causa, sud dolus. IM8'J Cum cnim me hodio 35

solam in thalamo haberet, oportunitatem sui sceleris se ratus 28 aiensJ agens, sister. Diuiligod by Corale

63쪽

inVenisse, ut equus effrenis, quod etiam dicero confundor, in me insiluit, volens mo violentor stupro illico maculare. Ego autem tantum execrans facinus, quantum potui petulantis reppuli impotum, sod illo totis viribus utens, dum quod proce 5 nequiverat, vi extorqvoro cupit, me ut Videtis unguibus laceravit. Videns autem ego, quod michi libidinosus prevaleret, cum aliud agere non possem, sortitor Oxclamavi, porro undique accurrere puclle, meque ab insano liborarunt, qui Vidons, quod iam in me prevalero non posset, me relicta in puellas 10 convortit rabiem, easque modo simili laceravit. Nos quidem in eum iniurias Vindicasso possomus, sod maluimus ob tui revorentiam cohibere furorem ot ad to dosorro querelas. Suportanto igitur scoloro ot obprobrio coram omnibus, qui assunt, principus a io, o rex, iustitiam ot iudicium expoto, ot hiis id dictis conticuit. Rex Vero, dum vix regina sermonem liniret, sustin na cum magno rugitu in hoc prorumpit verba: O dii immortales, ait, O Iupiter, o Apollo, o Mercuri, o Venus, cur contra me bella iniusta initis, quare cultorem vestrum doloribus subitis crum ciatis 3 Hucusquo mo solicem vivere concessistis, hucusque erga mo fuistis benigni, si occo vitam meam miserabili, sed 'immorito clauditis finet Semper templa, aras, maginesque vestras devotus colui, ampliavi sacrificiis, ornamentis decoravi, super omnes temporis mei reges. Filium diu optatum, diu 26 cxpectatum procibus ot lacrimis a vobis obtinui, et quare hunc bene natum, bono oducatum, bene instructum invidi quoddammodo collati muneris penitentes ausortis 3 Sed, o me miserum, cur in deos benignos culpam retorqueo, an non potius fl49'lmoo filii quo miserio peccatoque deputemur. Dii iusti, ego 30 misor filiusque blasphemus t O vos omnos reges et principes, gloria regniquo moi robur, attondito et videto, si sest dolor sicut dolor meust Filium enutrivi et erudivi, quem exaltare

decrevoram, ipse autem in tantum me sprerit, ut in me commiserit crimen, quod nondum aliquis in patrem commisisso 35 seratur. Dum hoc modo lamentaretur pater, advonit filius Simplicem serenumque Vultum gerens et astitit cominus patri. 8 qui vidensJ quid videres. Diuiti Gorale

64쪽

Mirabantur autom omnes, si tanta vultus simplicitas tantum porpetrare lacinus potuisset. Dolopathos autem viso filio in tantum assumit dolorom, innovat planctum nOVO quo Vulnere gauciatur. Fili, ait, si numquam suisses natus, numquammo tua letificassot nativitas, qui micili tot malorum, tot ob- bprobriorum auctor futurus orast Vore sallaces mathematici, diviniquo mendacos, qui to fili regnaturum summique cuiusdam dei cultorem futurum prodixorant, nichil sinistri to ae-turum testati sunt. Sed sapiontoni philosophum, insidiasquo inVidorum passurum prodixerant, nec eos in hoc sua fefellit 10 ars. Et quomodo in aliis mentiti sunt, qui in hoc vorum dixerant 8 An no isto sunt insidio, quas tibi suturas vaticinati

sunt 3 Ad hoc verbum rogina maiori sue sensa furore sterior instat testans deos, numquam se illum do cetero pro rogo habituram. numquam recepturum illum in gremio, nisi prius ib plenam iustitiam do illata contumelia consequatur. Pater quoquo et latros cognatiquo ipsius, rogos similiter et principes, qui aderant, constanter in medium prosilientes aiunt, se quidum dolere supor rogis insortunio, nolle tamen iniuriam filio suo maners inultam, prosortim cum rex insidias suspicari 20 Vidoatur, nec crodat vestibus vultibusquo laceratis nec cruori mananti, que satis por se rogina tacente Luscinii sucinus accusarent. At vero ipso, cui mens bseno conscia nichil respondobat, ad hoc 149'J omnia patris illorumquo Verba noc colorem otiam mutavit, ita ut ex hoc omnes cogorot ammirari. 25 Quantus, quoso, ol ector, tunc tumultus confluctusque in animo regis vorsabatur, dum illum iustitia ad puniondum seolus impoliorset, patornus Vero affectus infloctorot ad misoriam, quid agoret, cum se patrem regumquo cernerct 8 Alterum

enim misericordia, altorum iudicium diligit. Sod tandoni vir- 30 tuti codonte affectu precipit rex principibus iudicare sorreque Sententiam, qua videlicet morte osset filius puniondus. Illi Voro aliquanti fomporis dilation m potentos ex licentia rogis in

Secrotum Socedunt locum, serutantur Romanas per singula

capitula logos, inveniuntque hunc talem fore ignabus concre-

65쪽

1nandum. Sed quis liberos habens, sciensque quantus intor patrum set filium sit amor, rogi de unico filio tam gravem tristoniquo surrui solitontium 8 Mutuobat enim unusquisquo, ne odium rogis incurreret, novo si aliquando tale insortunium si acciderot, similoni subtro sontentiam cogoretur. Ipsi etiam, qui partium orant rugino quique paulo anto ita offronati suo-rant, ut imbullos damulo pavidequo ad loonum oecursum tremebant. Doni quo cum reverSi Ossent ad rogum, nullus corum ausus est in medium ferre sententiam, sed accusabant Oinno810 ignorantiam suam, dicuntos quod noc logos supor hoc aliquid decrevissent. Rogabant orgo, ut sibi ad propria remoandi daretur licentia, et ipse quomodo vellot set quantum vellet filium castigarot; hoc sibi gratum soro aiebant. Rex autem

intelligens, quod non ignorantia esset in causa, sed timor, Id iurabat per duos, quod nullum eorum amore Vel honore pri-Varet, si quod sentiret edicerot. Ceterum non se moturum doloco testabatur, antequam do filio sentontiam protulissent. Iterum ergo atquo iterum ad consilium revortuntur, fi 49 ltotidumquo vicibus su npud rogum excusant, sed illo urgente, 20 coacti tandem propalant, quid logos de salibus deerovissoni. Approbat rex sententiam, statimquo por totam ei Vitatem pre- conari iubet, ut Omnes a mimino usque ad maximum tam viri quam mulieris, tam nobiles quam ignobiles, reges quoque ut principes extra civitatem in quandam planitioni lignis 25 paloisque onusti convenirent. Manc igitur facto omnos parvi ut magni lignorum Ve-prumque onerati lasciculis in designatam congregantur planitiem ibiquo sua in unum deponunt onora. Facile advertere quis potost, quanta ibi lignorum congeriens fuerit, ubi plus quam 30 duconta hominum milia onera singula po8uerunt. Dolopatos autem cum regibus principibusque, ac regina cum pucllis suis omnibus onusti Vopribus ad locum pedes veniebat, dextra quidum manu ignem luvaque fasciculum paloe portans.

Porro Luscinius ut agnus innocens et mansuetus Sine Voce,

M sino roluctatione nudis pedibus manibusquo ad tergum ligatis ac toto nudatus corpore ad Eupplicium ducebatur. Cum per-

66쪽

venissent igitur ad locum, rex propria inanu ignem lignis Rupposuit, qui statim vopros illaου paloasque ac ligna humoro carentia invadons huc illaeque lambendo singula quoque dis- scurrit loca. Consurgit in altum flamma, sumus ipsum Obscurat aerum, horribilis omnibus probetur aspoctus. I 'recipit drox filium in flammas prolui. Sod nullus do tanto populo reportus sest, qui manum in illum nudorsi mittore, omnos senim fato promptum crudelitatum magis, quam iustitiam sexistimabant. Sod quantus tune dolor putorna carpebat viscera, cum hoc prociperet, quantus etiam moror amicorum animos, cum 10 hoc audirent, laniabati Mirabatur populus tantam rorum mutationem, pavo 149'Jbat casum, stupebat tanto glorio tantam miserium, successisse, dolebatque porire, quem super se putaverat rognaturum.

Cum igitur instat ut rex iubondo, omnosque iussionem Issdeclinarent, occe senex roVorondi vultus, prolixoque barbo et cani cupitis, ramum olivo in signum pacis manu dextera dosorons, mula candida voetus ad rugum usque populis sibi itor probentibus pervonit, qui dosiliens de mula regom Onan 8que, qui adorant, ruVurontor salutat. Resalutato eo a rogo, ut 20 decubui, quorit rex patriam gentemque et causam advontus, unde veniat ut quo vadat. At illo: Ergo, uit, O rex, et gente et natione Romunus, unus do septem sapientibus distor. Est

autem mos anielii circuiro Orbem et perambulare terras, urbes, castella vicos tuo pertranstro, adiro curias rogum, nobilium- 2b quo persona8, iudicia exemplaque ac causua antiquorum ad

vivorum notitiam proserendo; libentor quod nescio disco, ut doceo quod didici. Dolopatos rospondit: En nunc consilio mi otii ut auxilio opus ossut sapientum, quia hodio prudentes in regno Sicilio dosocoro. Ait sapiens: Volloni, ait, nisi mmai stati tuo contrarium videretur, ut quis isto ologantis sormosit adolescens, quiduo peccavorii set quid tantum incondium significut, edicoros. Box vero iuvenum filium sibi unicum

lare testatur, enumeratquo, quomodo mutus effectus sit, qua intentione regino commissus, unde et u quibus accu8atu8, 354 IoeaJ soliti. 32 poeoavoritJ paraverit.

67쪽

quamque a principibus tulerit sontontiam. At sapiens ait: Aut nimia crudulitas, aut nimia iustitia videtur, eum Pater unicum perimit filium. Vorum quoniam nisei iuris est, ut tibido thesauro cordis moi votus ovemplum prosuram, sic onimb omnibus rogibus ot principibus. nil quos vcniro contigit, sol osacoro, iube circumstantibus populis, ut mo patienter Rusculioni. Imporanio I l50 J nutum rogo conticuserunt omnes, intentique ora tacebant, oculis tantum et auribus in illum intuontos. Sapiens Voro in proominenti loco so statuens sic

incipit:

Fuit, o rex quondum iuvenis sucundum mortalium dignitalom nobilibus Ortus natalibus, qui nVaritiam no suo derogaret generositate vitare volons, immo potiuη famam suam latius ex tondere summis quo niloquia re cupions ros a parentibus

Ili sibi successo rolictas prodigu magis, quam large dilapidare

cupit. Ipse enim, ut moris ost iu senum, corrusens in vitium. flecti monitoribus aspor, utilium tardus provisor, prodigus oris, sublimis cupidus et amata relinquere pernix, militum servientiumque turbam multiplicare studuit per monseam quoslibet muturo, o tuis armisque noris gaudere et aprici gramine campi, omni petonti, mimis maxime et saltatricibus,

quorum ars studiumque in adulatione Versatur, sua ab8que

modo tribuons. Porro mi es olus et propinqui, quibus cureorat, hunc supius obiurgationibus ot monitis ab inceptis temp-25 tabant rotrahere, sed ipsu corum monita et consilia quasi invidentium sanio et glorio suo vorba omnino respuebat. Sic igitur prodigo vi Vendo in paucis annis robus mobilibus Oxhaustis proprium quoque landum cepit distrahoro. Interim autem, dum hoc ageret, fama cius per mundi partes vecta in 3 i oro populi colebatur. Vorum quoniam si semper nccipias, insurasque nichil, putoni Liboniη oxhaurire possis. Hic spmper expendendo, acquirendo nichil, in brovis robus laniloquopatorno privatus, michilque amplius quod darot vel accipersthabens, coactus ost tandem dolenΗ ot consul, seons suum 3b quamVis Sero recognoscere Stultitiam. Sic ergo, o rex, dum

68쪽

supra modulum suum gloriosus et potens Videri cupit, et modulum perdidit et gloriam, fl50 J quam supra id, quod iustum

erat, associaverat, in extrema paupsertato deinceps constitutus. Illa autem omnis adulatorum turba, quorum laudibus antea usque ad coli sidera serebatur, cessante munere ipsa quoque ba laudum vocibus temporarit, nullo iam eum eo ambulante nec quicquam ei reverentio exhibunto. Amici quoque et propinqui, quorum dudum salutaria contempserat monita, nec eum saltem Videro patiebantur. Ipse vero in insoriori roto fortuno callio videns se positum, et quod non solum alienis, Verum 10 ot amicis oneri laret ut risui, deliboravit patrium relinquero, ignotasque adire regiones, melius beatiusque ratus inter eX-traneos, quam intor cognitos miser esse, quoniam, ut quidam ait: Misoros faciunt sola loca beatos. Paratus itaque, o rex, ire quocumquo fortuna duros, sub intomposio noctis silentio 15 numine sciente domum Pgressus est, nichil proter coniugem parVulumque in cunis positum, equum, canem accipitremque secum ducens. IIoc solum ei de proprio stiporserat. Por- transseundo orgo terras, urbes of Vicos, ad cuiusdam ignoto rogionis sibi civitatem dovonit. Hanc solo iam ad vesperam Ndeclinanto ingressus, cum nescires, quorsum so divorteret, in platea quadam civitatis substitit. Videns cum civium quispiam, sciensque quod peregrinus esset, accedens propius quesivit, quis et unde osset, ut ad quid Vonisset. Illo nutum et conditionem et sortunam narrat, subiungens quod libenter in 2b urbe maneret, si usquam 150 hospitiolum inveniret. Civis Vero Ruper eum misericordia motus: Uabeo, ait, domum lapideam, sed iam quinquennio ab homine inhabitata est; hanc, si placui, tibi concedo quam diu volueris habitare. Gratias agit ille, vadunt paritor ad domum, recipit ille a civo clavom, 30soquo ut sua intro recipit. Mansit ergo milus in civitato cibos quotidio cano Vol accipitro qu0rons, quia aliud, unde Vi- Verset, non habebat. Neque enim eum more rusti eorum Vivere, sο- dero scilicet aut mendicare, sua generositas patiebatur. Ibat igitur ut dixi, cottidie venari, uxoro ieiuna manente, dum 35 illo rodiens toporem aut gruum vel tale quid detulisset; si Voro redisset Vacuus, usquo ad diui Aoquentis Vesperam Vel dum illo copisset aliquid, isiunabat. Contigit autem, ut quadam Dissili do by Cooste

69쪽

die nichil vonation 3 eapoiret, sequontiquo mans adhuc ab heri ieiunus otino domi rolieto cum accipitre et o tuo tantum cibum solitum quositum iroi. t 'orro illo diutius remorante uxor eius, biduanam sam in non sustinens, eoacta est domum 5 egredi, ni atronoquo cuiusdam intraro hospitium, ut cibum rO-garet. Interim autoni, dum ista in domo matrono, ille voro in venatione essui. 8erpens immanis de euverna veteris muri prodiens, parvulum, qui domi romansoriit, interimere ngres8usost Quod cum vidoret innis, cathonam , qua ligatusto erat, rupit, pugnumquo iniit cum surponto. Quo vieto et intorsecto dontibus ipsum longius u parvulo traxit, in conflictu autem illorum cunabulum laserat versum, ita ut vultus parVuli respiceret pavimentum. Ecce auidui statim miles capta predarodions intravit domum, viditquo vorsum cuna l50''J bulum,lsi crusentatum canem, totumque insocium sanguine pavimentum. Arbitrans igitur canem sumo coactum parvulum do-xorasso, fugisse uxorem in impotu iro et nimio turbationis, equum ennumquo gladio fruncavit. doindo discorpsit accipitrom. Cum vero et seipsum extinguere vellet, Venit uxor, Orectoque 2 rursum cunabulo filium luctavit. Tunc ot serpentum intorsectum repurierunt. fidum quo canis intuentur. Ponitot commissimilitum, sod sero. Averte, o rex, quantum isti ira preceps nocuit, dnm illud, undo vivebat, impetuosus Oxtinxit. Tu autem, ne sorte sicut et isto ponitondi committas, noli proci- 2:, pitari suntontiam, sed consilio moO utens retracta set roVOlVolegos; sorte invenies latens, quo filius liborotur. Et quia tibi

unum de thusauro meo exemplum protuli, rogo te, ut loco beneficii vel muneris vitam tuo quod superosi dici filio con- oodas. Si interim aliquid consilii intercussorit melioris, ut vim vat tuum orit gaudium et commodum. Sin autom, ad id cXo- quondum quod ceperas, crus satis adhuc sostinu8 accudes. At rex: Quoniam, ait, mirum nec a mo adhuc quicquain similo auditum narrasti, non possum tibi, quod petisti, negare. Sicque rex eum filio omnique populo ad civitatem reversus est 35 et sapiens propositum carpit iter. io iniitJ irit

70쪽

Iubento iterum rogo retraefatur sentontia, repotitur consilium, releguntur logos, sed nichil aliud, quam quod primo

prolatum suorat, invenitur. Tunc manu sacto rex Voce proconis totius populi multitudine cωngrogata, cum rogibus et principibus, regina ot filio, onoratis singulis lignis aut vepribus 5 ad locum rodit supplici. Succonso itorum igno, iub0tur filius a patre in flammas proici, ad hoc a nullo prosumitur. At oeco asino magno insidons vonorandi habitus senex per modiam fi 51'J virorum ac mulierum multitudinum recto

tramite Voctus rogi se cum ramo olivo obtulit, qui, ut dece- iobat, rogum cunctusquo qui adorant salutans, recipiens tuo Salutationem a rego, querit, quid populi conventio, quid adoles- cons nudus, quidve ignis signifieoni. Rox nutum ei per Ordinoni ot crimen filii ot principum sontentiam narrans, interrogat ot ipso sensem, quis ut undo sessus, quo eum illuc vonire 15 necessitas compulisset. At illo: Civis, ait, Romanus, unus dosephom sapiuntibus dicor. Soleo incessanter regum principum- quo curias se quontare, circuire ei vitates, vicos et castella, iudicia, logos, moresquo regionum quarumlibot investigare, casus sortunasque hominum nudi sentibus narro, 80mpor discens Semper- 20 que docons. Sic ountem de loco ad locum fortuna, non ne- cossitas, Ino tibi obtulit. Sod miror noc satis mirari sufficio, quomodo tam elegantem sorma animoque prudontem

filium unicum, quicquid licet Vol quantum pocavorit, flammis

exuri tua viscera patiantur. Vorum stratoquam a tu rocodam 25 tributum, quod colori A regibus solVoro teneor, filii solvam, narrabo quia quondam accidit, si ivboas me audiri. Cunctis orgo iussu rogis ineuntibus, sapiens in ominenti loco positus sic

incipit:

Fuit antiquo tempore rex quidam magnus et Potens, m qui congrogandi thesauros maximam curam habens, magno altitudinisque turrim auro, argunto preciosisque quibus- quo robus usque ud Summum repleverat. Hubobat autom hic militoni, quom in multis fidelem expertus morat, cui ot clavos sui commisit thesauri. At miles thesaurum ser- 35vandum suscipio , cum iam multis annis oVolutis laboro et senio fractus esset, nec posset iam tumultum curamque curio Sustinoro, regem Obnixe rogabat, quatinus sue deinceps dobilitati Diuitiaco by Corale

SEARCH

MENU NAVIGATION