장음표시 사용
71쪽
sonoctutiquo parcens fl51 J clavos sui thesauri reciperet, cum- quo sineret ad propriam rodiro domum liceretque ei inter
filios reliquum vito quietum ducoro et iocundum. Rex vero eonsiderans, quod rationabiliter necessarioque petorset, eum 5 magnis donis et muneribus, mestus tamen, abire permisit. Recopiis itaque clavibus et th auro ipsum itorum alii commisit servandum. Milos autem domum v niens curam sibi
suo familio sollicitus impendebat. Habuit hic multos filios,
quorum primogenitus militari iam balteo cingebatur. Quemio cum pater nimis tenere diligoret, omnes ot suas oxposuit divitias iussit tuo ut largo expondons samam sibi ot amicos divitiis compararet. Ipse vero ex licentia paternis fiducialius
largiuSquo utens rebus, equos. arma, Vostes ceteraque, quibus magis adoloscentum otas oxtolli desectari quo solet, studuit eom-15 pararo, amicos multos murioribu8 cmons lacile post munera
ab amicitia rocessuros. In brovi orgo tomporo loculis patris exhaustis pecunia, ad patrem redit dicens, sibi poeunias do&cisso. Tunc domum pator recogitans sucum ponitonsque facti :Quoniam, inquit, to fili nimis ot stulto diluxi, quicquid habem bain tuo subdiderum potestati, ut tu coriisens Donum tibi laxatum tomperantio immemor ita omnia consumpsisti, ut nichil michi protor solam domum reliquoris. Quid orgo tibi magis faciam 8 Doloo quidum, quod fama nomenque tuam in flore iuventutis tuo deperit; sod unde to sustentum non habeo. 25 Hoc tantum unum superest consilii, sed poriculosum, ut si ea largitato qua prius Vivere Vis, turrim in qua rogis positi sunt
thesauri, sub Oscuro nocti η silentio, si audeas, adeamus.
Audito hoc filius: Nullum, ait pator gravo licet et periculo-Sum, tecum subtro refugio, tantum no desint divitio, sibi lm no si illo dosocerint nominis quoque mei gratia evanescat.
Hic non, O rQX, a Virtute Sperabat, gloriam, qui oum pecuniis vel surtis putavorat obtinere. Consurgunt igitur ambo nocte, turrim addeunt, porsorant malleis serreis murum, intrat pater, sublato tuo quantum placuit do thosauro, exit obstruitquem foramon. Revertuntur domum Onusti opibus alienis, et iuvenis
72쪽
iterum sua utitur largitato. Quandocuniquo itorum Opus erat opibus, ad thesaurum sibi notum revortebantur. Contigit autem, ut rex thesaurum suum Videre vellos, necersitoque custodo ut intraret turrim vidoretquo magnam thesauri partem sublatam fore. Furoro Orgo rupletus, dissimulans tamen, egre- 5ditur, Venitque ad doeropitum quondam son in consilium quesiturus. Fuserat hic sonox aliquando sumosissimus latro, quem
comprehensum rex Oculis privaverat eique de mensa sun cotidianos constituerat cibos. Hic rogi consilium sope bonum ut utile probebat, utpote qui multa viderat set audierat, suo- loque experimonio didiscorat multa. Narrat ei rex dampnum suum queritque quomodo purdita recuperare possit. Cui sonox talo dat consilium. Si, inquit, O rex, n088e cupis, quis hoc, tuus custos an alius, o rit, iubo suseiculum horbo viridis in turrim inforri supponique ignom. Tu autum sorato oestio tur- llirim iterum atque iterum circuseas, considorando, si por aliquam muri rimulam summum onrodi vidoris. Hoc saeto, ad mored as consilium accopturus, quid post hoc tibi agondum sit. Rex autom dictum sonis sustinantor implori iubons clausit Ostium ot copii tacitus turris ambitum elaeuiro. Ecce autum Nox caloro ignis viridisquo materis humoro sumus excitatus totum usque ad tostudi noni roplovit turrim, qui dum alius spiraculum non haboret, por locum Il5l 'J soraminis illius, eo quod lupido tantum sino comento obstructum suorus, Ogroditur. Quod intuens rex sustinus vortit nil sonom, quid vidorit mani- 25 stat. Audiens hoc senex: Scias, ait, o rex, suros tibi tuos por locum, ubi sumus o editur abstulisso thesauros, quos nisi aliqua nrto capias, quod sup rest, nsportabunt. Non enim cessabunt, quippo quibus adhuc prosporo co9sit res, donec totum thesaurum cxhauriant. MoO igitur uteros consilio, damp- d0num dissimula et premo sit sentio, ne rumoro hoc por auris populi discurrento tuum laribus studium innotoseat, ut tu interim cuppam litium Di profundum calenti implo bitumino, resina, pice et glutino, quam foramini introrsus Opponas, ut dum sur more solito securus nullam doceptionem suspicans Mad assuetum thesaurum recurrerit, repente in cuppam corruat,32 innotescatJ ignotescat
73쪽
vaptusque et collignius glutino so tibi volit nolit in crastinummiinisostet. Admiratur rox astutum Henis consilium, cuppam illico servonti impletans glutino opponit foramini serato quo ostio abscedit. Ereo autum satalis illa dies, quo nominem 5 bonum malumVo preterit, miserum, patrona cum filio cadem noctu ad turrim adduxit, ruinotoque a foramino lapido intrat pator, nichil de protensis laquois suspientus, dumque festinat, ut heri, et nudius tertius in pavimentum saliro, incautus misor ut erat Vostitus caliciatusquo cuppam montotenus insilit, statu timque vallatus glutino rodditur immobilis, ita ut noc manum nec pedem vel aliquod 'mombrorum movero posscti ex copia lingua, quo tantum ab hac iniuria libera remanserat. Ingemiscons igitur insolix filium advocat, insinuat quibuη laquois tonoatur astrietus, orat, ut ei cito antequam aliquis Huperveniat, caput i5 amputot et abscodat, fl52'J no sorte per eaput cognitus olor- nam suo generi maeulam inserat ot iacturum. At voro filius totis viribus patroni consitur Oxtrahere; cum laborom suum frustrari vidoret, esepit anxiari et hesitaro, quid de duobus agoret. Hinc etenim horrebat suas in nece patris cruentarom manus, hinc Voro mutuebat por faciem patris doprehendi.
Dum orgo eum a nece rotrahoret umor, timor et nocussitas largoret, nosciens quid utilius ad tempus agoret, caput patris cultro abscisum fugi iis asportavit. In crastinum autem rox summo manu de lectulo surra gens intravit turrim cucurritque ad cuppam invenitque murumpor ratum et totam illam bituminis superfici sem insectam sanguine, sursem quoquo ni esse suum, soli truncato capite depro-hendit. Festinans orgo ad suum rocurrit consiliarium, illum videli et Honem, annuntians captum quidem larem, sod capitem mutilatum. Quod cum audisset senex, parumque subridens: Miror, ait, huius latronis astutiam. Quia senim nobilis erat nec Voluit se Vel genus suum perdere, idcirco a socio Hibi caput amputari socii. Undo dictioilo videtur michi, te posse
aut thesaurum recuporare aut cognoscere sursem. Τune reXm Vehementer urgebat sonem, ut daret consilium, minimo do the- Sauro perdito aiens se curare, si tantummodo furem, quis lacrit 23 eultro cultor Di siligod by Cooste
74쪽
agnovisset. Cui sonox: Fac illum, inquit, abstractum de cuppa caudo equi fortissimi alligari trahique per plateas ut Vicos civitatum regni tui. Porro milites armati subsoquantur eR-piciatos si quos viderint viros vel mulieres ad aspoetum cadaveriκ lacrimari, tibi ius Oos profontantus. Et si lacrit ibi bηοeius aut uxor aut filii, noquaquam potorunt a lacrimis tomperiarct. Bonum rex ratuη sonis consilium, iubet festinato truncum squo sortissimo podibus at 151'l ligatum cum armatis militibus trahi per proximam civitatum. Qui dum misor traheretur, contigit eum anto sores domus suo deveniro. l0Stabat autem illo filius olus maior qui et oi morat socius, ante ipsus foros. Qui cum vi domi patrona sic misorabilitorualii, floro quidom non audens, sed non volens lacrimas prohibore, occasiono recopia cutellum lignumquo accipit quasi aliquid incisurus, sinistroquo nannus pollicom ox industria sibi issamputavit. Tunc vero sub occasione pollicis vocum omittit luctuosam, erumpunt lucrimo, accurrit mater, Datros et florores dilacorant manibus vostos ora quo ot capillos, in persona filii patris miseriam lamontantes. Afruorunt illico militos, qui cos aporoni ducoroniquo ad rogem. At vero rox maximo omu- 20ctuans gaudio, sperans quod perdita recupBraro posset, pollicebatur illis vitam et gratiam suam, si crimon confiterentur red
ogo aut mei, quia hic miser truncus ad nos aliquid portinoat. 25 lacrimas offundimus, sod quia hoc dios nosastus michi sinistro manus pollicem abstulit. Ob hoc orgo lacrimo offuso, exaratolacios, capilli ovulsi, quia ogo adhuc iuvenis hodio hou unoot potiori membro dobilitatus sum. Rex Vero pollicona adhuc
fluontona sanguino cortissimum Veritatis argumonium soro Mratus, motus misoricordia super fortuna iuVonis: Non est. nit.
mirum, si dolot, cui male contigit; vado in pace ot huno di omniato ominatum do cetero precavolo. Sic orgo illo astutia sua se suosque liberans ad propria remoavit, et rox similitudine delusus veritatis redit ad sonem consi fi 52 ilium aco p- Ass
75쪽
trahor fur civitat m, quod ot laetum ost. Cumquo ut prius Vontum osset ad domum pius. filius in tornum animi dolorem non sororis filium parvulum in putoum, qui pro foribu8 erat, clam prolocit, tuncquo vultum unguibus carpons Voco lacri-5 mosa populos quasi ad liberandum filium convocat. Accurrititorum mnior cum filiis, orant putoum, lacrimantur, aliique funibus ad extrahondum pilorum in puteum so dimittunt et niti eos itorum sursum trahunt. Quid plura 8 Capitur iterum illo solus duciturquo ad regem, ot interim cadavor per alia l0 civitatos incassum tractum, ad rogem vix ossibus et nervis coherens reducitur. Porro rex Videns hunc iterum captum, quom antea dimisurat, ut nimium admiratus: Quid prosunt, ait, tibi callido docoptiones, dii summi in produnt, surta tua otcrimina to accusant. Reddo orgo thosaurum ot iuro tibi II per meam magniquo IOVia potentiam, quod nec te Vita nocaliquo privabo membrorum, sed sanum et integrum liborum- quo dimittam. Tunc latro calliditato sua Mons producta primo suspiria ab imo poctoris trahit, dolii no talom emittit Vorem: O me, inquions, omnium insolici imum hominum, quom 20 tanto dii odio prosecuntur, ut nec solum michi diem absquΘdoloribus et cruciatibus corporis et animo transire permittant.
Hori misthi dios insolix pollicum abstulit, hic hodie infelicior filium
unicum demersit in puteum, et ecce de thesauro regia requiror. Tunc otiam lacrimis salsis, immo verissimis persimus: Magnum. ait, 25 O rex, bonoficium solatiumque prestiteris misero, si me ab hec Vita, que omni tormento, omni morio michi gravi I 152'J or vi-dotur, subtraxoris. Rex autom cum iuVenem crobris persundi lacrimis mortemquo loco boneficii querere ridoret, audirotquo quod voro ipso dio filium perdidisset ' hostornoquo 30 pollicom, miseratus hominem abire permisit, centum ei argentimarem pro solatio tribuens. Sic iterum rex deceptus co siliarium suum adiit aluus, quod in Vanum Opseram insumpsisset. Sed senex ad rogem: Unum, ait, adhuc superest agendum, quo nisi surum suporstitem capias, iam frustra ad alia 35 to convortos. Eligo tibi militos fortissimos quadraginta, quorum viginti nigris armis nigrisque equis muniantur, aliiquo vi-
76쪽
ginti albis sequis armisque eiusdem eoloris sint armati. IIiisquo daver ligno pedibus suspensum nocte ac diu custodiendum committas, viginti albis hine, indo viginti nigris circa ipsum ordinatis. Ilii prosocto, si vigilanter custodiorint, tuum capient furem, quia non patietur ipso diutius pendore socium, etiam si sciat, si
se mortem protinus subiturum. Rex autem, prout dixerat senex, militos nigris albisquo munitos armis circa SuApensum cadavor ordinavit. At Voro sur ille suum patrisque obprobrium ferre non volens, malensque semel mori, quam diu infeliciter vivero, doliboravit in animo, quod aut patrem turpi ludi- 30bri O subtraheret, aut ipse cum eo paritor moreretur. Subtili ergo ingenio arma partita fabricat, tota scilicet ab una parto alba, et nigra ab altora, quibus armatus equum hinc albo, indonigro panno oportum ascendit. Sicque lucente luna per medios transit milites, ut nigra pars armorum pius viginti alboκ lli deludorot et alba pars dociporet nigros, putarentque nigri unum esse ex albis, et albi unum ex nigris fore. Sic orgo pertransiens vonit ad patrum depo8itumque a ligno asportavit. I i53'J Facto autom mane militos videntos suroni surtim sublatum sibi confusi rodiorunt ad rogem, narrantes, quomodo QOS 20milos albis nigrisque armis psertitus decepisset. Dospserans ergo iam rex poss0 rocuperari perdita et furom et thesaurum
Vides, o rox, quotiens et qualiter rex isto doceptus sit. Tantis enim ignorantio tenobris mundus isto obvolvitur, ut 2osopo quo iniquissima et salsissima sunt, iustissima ab hominibus iudicantur. Tu ergo noli nimis properare perduro filium quia sorte latet quedam veritas, que te ab obprobrio et filium tuum a morte valeat liberare. Ego etiam rogo to, quatinus pro Oxemplo, quod tibi protuli, vitam filio hodiernam concedas, 30 erastina, nisi melior superVonorit fortuna, iacturus, quod hodie omisisti. At rex: Certe, ait, O Venerande sapiens, mctgniη, si hoc potissos honoribus a mo ditandus suoras, sed quoniam vitam tantum hodiornam filio postulasti, nuptias duco tibi hoc donogaro. Sic ergo rex cum filio cunctisquo domum rodiit, 35 et sapiens salutato rogo discossit.
77쪽
Crastina itorum dio, cum nullum pro Luscinio intorcodoret mi soricordio consilium, rex ot princi pos sui cunctus- quo populus in priori planitis congr gantur, accenditur vehe- montor ignis, in quom filius a patre proici iubetur. Tristantur 5 amici rogis doloniquo ex Rnimo, gaudot o convorso regina lautoresque Rui, in8upor et rogom do pusillanimitato si mollitio accusant. Dum orgo isti seu illi divorsis trahuntur affoctioni-huη, Oeco SuPor equum nigrum rovorsendi Vultus sonex per
medios populos, manu dexiora in signum pacis proserens olivelo Virontis ramum, ad rogom pervenit. Quo cum tantibus 8R-lutato, ReiReitatur causam materiamquo spectaculi, ad quod tanta multitudo populi convenisset. Rex autom filium unicum huius spootaculi causam et maioriam emo dicens, crimen-
quo et sentcntiam fl53 J principum subiungens interrogat etio ipso sonum, quis sit vel undo, quiduo novi afforat. Cui illo: Ego,
ait, natione Romanus, unus do septem sapientibus dicor. Est autem mos michi rogibus ac principibus mundi do cordis mei thesauro nova prosorro et Votera. Unde tibi etiam, quoniammo huc casus adduxit, Votus quidem, sed tibi forsitan novum,m si mo audiri iuboas, narrabo cxemplum. Rox autem cunctis manu silentium indicons tumultum populi citius repressit, at sapiens in odito loco se statuens sic incipit: Cum olim Romanorum res publica admodum adhuc tonuis sub primis rogibus ageretur, rex quidam moriens rem gnum filio adhuc adoloscento dereliquit. Contigit autem soregnante, quod plerumquo in mutatione rogum fieri solot, turbari scilicet Romanorum regnum, urbem ipsam obsidentibus inimicis. Poraeta voro obsidions in monsos plurimos coporunt cives samo valida laborare, porro dum cottidio foris pugno intus timores 30 Θssent, famesque magis ac magis ingravesceret, rex ille adoles ens ex principum suorum consilio, qui eiusdem statis aesapientio, cuius et ipse orant, decretum posuit in urbo, ut
Omniη senum virorum ne mulierum etas occideretur, indignos aions esso vita eos, qui nec urbem tueri possent, nec pa-3s, Se0rct manuum laboribus, tantumque cibi sumseront cottidio,
quantum quilibot sortiores. Eos vero, qui parontes suos nocisubtraherent, precepit cum ipsis parentibus mortis sontontio Diuisigod by Cooste
78쪽
subiacere. Trucitabantur ergo parentes a filiis sitas misoricordia, et quod dictum quoque horrendum, nullum seviorem hostem pater, quam filium, sentiebat. Tantum autom hoc crudelitas potuit, ut nullus in tota urbo huius otatis mortem evaderet, excepto uno sapiento sene, qui a filio, uxoro tantum liconscia, que hoc secretum se habituram sacramonto firina- 153 vorat, in specu subtorrando salvatus ost. Intersectis igitur cunctis, in quibus volui solis iubar sapiontia rosulgobat, non post multum tompus urbs ab obsidione pace intor so et hostes modianto soluta sest. Rex autem illo adolescons cum 10 nullum sapientem legum iurisquo peritum consiliarium haberet, haborot autem multos malorum incontores, coetaneos Videlicet suos. qui eum secum in Omne nephas sculusque trahebant, copii omnia corumpore, libidino pro rationo uti, uxoreoro in subditos tirannidos, insidias inequales, putans sibi licum l5 quicquid animo placuisset. Iamque Venerabiles logos ab usu
deciderant, ncto secundum Das tractabantur causse, s0d Hopius
iusti causam vel meritum tollebat impius, set innocons iniqui fortunam sustinebat. Corrumpebantur boni moros ot vitia pro virtutibus colobantur. In hac ergo confusione constituta urbs mioremuo illi subiecta de so suoquo rogo ac principibus dolons dicoro cogebatur, quod Olim sapions di xorat: Vo, inquiens, torre, cuiu8 rox puer est et cuius principes mane comedunt i Intorim autem iuvenis illo, qui patrom morti subtraxorat, in curia utpote nobilis morabatur, causasquc sibi pro- 25 positas ad patrom in abdito reserebat. quarum solutionem a patro suscipiens ad palatium revertebatur e quo itorum diligontor ventilans torminabat. Quod cum cottidie croscens in sapiontia ageret, regemque paulatim reduceret ad rectitudinom vito morumquo hone8tatem, ad tantum eius pro ceteris soquamquam nobilioribus ditioribusque repente pervenit familiaritalom ot amicitiam, ut eum primum et super Omnes principum ot consiliarium ordinarol. Sod ob hoc maximo sodalium contra eum suscitantur insidio, odia succonduntur. I 153'J Vi-dontos enim iuvenes nobilos super so illum exultatum, se mvoro ut inutiles trusos retrorsum, indignabantur voliementorot cogitabant, unde eum et quomodo ac uAarsent. Dum autom hic in virtutibus, illi in malitia crescerent, venit cis do Diuitiam by Cooste
79쪽
patro iuvenis in montem suspicio, no sorto viveret ac filium istam docoret sapientiam. Quod cum frequenter submum rarent, noc tamen hoc ut dubium in palam auderent dicere, artem, qua et patrem prodant, accusentque filium machinan-5 tur. Adeunt etenim rogem petuntque ut sollempnos principibus suis exhiboat ludos sollempnesquo epulas, precipiens cunctis ex edicto; ut quilibet eorum amicorum precipuum, possimumque inimicorum melioremque mimum serVum quo fideliorsim socum adducat. Placuit si petitio, statuuntur sol- 10 lompnigandi dios, eVocantur principes, conveniunt singuli. Alius qui dom pro amico patrem, alius uxorem. alius amasiam cum eo, quom magis oderat, eoque quem fideliorum proba- Vorat Servum, mimo quoque quem inVenerat meliorem, secum cum magno fastu adducens. Interim autem iuvenis ad pa-15 trom veniens, ei quod gestum fuerat, enarravit. Qui mox dolum intolligons intorrogat filium, si quos haberet cmulos, accipitque eum Omnium sodalium invidiam et odium incurrisso. Tunc ad filium pator: Scio ait, fili mi, propior me otio hoc Oxisso decretum et hec sol lompnia colobrari, ut cum
20 tu me, amicum scilicet tuum meliorem, rogi obtuleris, continuo ut reus contemptorque decreti regis, quia olim me non occideras, accuseris. Sed tu aliter, quam sperant emuli, faciens mo ad presens Omisso canem et Minum, uxorom et parvulum
ad rogem omnium ultimus introducas. Et f154 J docuit oum 2b pater, quem horum amicum, quem inimicum, quΘm 8erVum, quom mimum diceret, quamVe interrogatua de singulis rod-doret rationsem. Congrogatus igitur cunctis principibus Oxhibitisquo rogi quo adduxerant, introivit et isto cum pompa sua satis mirabili dissimili quo ceteris, regi quo astitit. Porro
30 divorsis musicorum instrumentis concrepantibus omnia reaonabant, ad quorum voces asinus stolidum animal stuposactus auros origit tonditque caudam magnisque conatibus rudit, rugituquo quo totum concutiens palatium, regom Omnesque, qui adorant, ad sui spectaculum congrogavit. Inimici vero 35 eius videntes, se osse docoptoa, ad irrisionem verba Verterunt,
sub yronia rogi dicentes bonum sapientemque consiliarium se habere, qui talibus suum palatium replesset monstris. At rex maledicorum Vorbis minime intendens, sciebat onim, hoc Diuitiaco by Corale
80쪽
non absque ro fiori, interrogabat iuvenem, quid unumquid quo eorum, que adduxerat, representariat. Cui illo pur singula sic respondit: Canis, inquit, meus tibi amicum optimum repr0sentat.
Hio Onim mecum quocumque toro Vadens poricula fluminum lilatronumque mucrones dentesque sorarum alibire non timot. Sed ipsam prorsus mortem propter me dospicit, sopo Otiam me convivasquo meos sua nobili reficit predii, nunquam absque me letus, numquam mecum tristis existens. Curto, O rex numquam tam fidum sincorumque amicum potui invenire, sed Ionec te quidem hoc potuisse rctor. Asinum autom meum servum fidelissimum patientissimumquo tibi adduxi. Hic enim quolibot mano ad silvas porgens lignis inde rodit Onustus, quibus a dorso dopo sitis frumentum ad molendinum portat roportasque molitum, Io deindo cum utribus ad sontem porgit, revehit tuo domum plenos. Cum autem cottidie hic sino murmuro 154yJ ot ro- luctationo laciat, non Vestes prociosas, non cibos exigit lautiores, sed sufficit oi, si parum soni vel paloe pro laboro diuturno consequatur. Qusem, quos O, ο reX, Vel ubi talem sorvum 20i nuoniam 8 Prosecto nusquam.
Quom autom tibi mimum moliorum filio parvulo adduxissom p Hic otonim michi cottidio Oxhibet ludos novos, dum tuo quod viderit vel audierit imitari conatur, gostus eo micos reprossentat, frangit Verba que pleno proserro non valet, 2bot cum omnino non pos8it eXprimere, quod cogitaVerit, signis illud motuque corporis manisustat. Sub uno codcinquo horo momento lotus et tristis, flens ot ridens invenitur, nec hoc artificiose, ut alii, scd simpliciter, natura et elato impellunto agit, nichil inde sperans premit. 30
Porro graviorem quem habeo inimicum uxorum obtuli. At uxor cum videret se huic iniurie reservatam recoloretquo fidem, miscricordiam et humanitatem erga maritum maritiquo pauom habitam, surore succensa Vixque dum illo verba fini rotaustinens: O omnium, inquit, pessimum ingratissimumque ho- Mminum, qui immemor boneficiorum mi Suricordiarumque, quasogo patri eius morti subtracto iam multis annis in cavea Oxhibui, mo coram rege omnique populo inimicum sibi reputavit. Diuiliam by Cooste