Iohannis de Alta Silva Dolopathos : sive de rege et septem sapientibus

발행: 1873년

분량: 127페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

91쪽

gerunt herbo, quam erVum Vocamus, fasciculum, nudi erantonini sequum illum talis osso naturo, quod omne pabuli genus, lino ox copta, si Atidiret, fratremquo suum iuniorsem in herba

absconsum cauto ad larum rorum Vonalium ei rea vesporum

d quasi venundandum detulorunt. Eeeo autem custos qui more solito sorum dolimbulans, hos cum lasciculo suo roppserit, nosci ousquo intero dolum, omit horbam, imposuit humoris, tulit in stabulum, apposuit o tuo, sorat quo iturum ostio dormitum abiit. Circa modiam autem noctem, quando cuncti 10 mortalium graviori soloni somno doprimi, surgons, qui viridi latebat anguis in herba, equo frenum inponit aureum, sternit sorico, sup rponit sollam, antolam n ptat, Omnia hoc eX auro purissimo, depondontia piusdsm motalli tintinabula, quo ille, ne sonitum darent, cora obstruit. Hoc facto reserat ostium, io ascendit equum, Veloci quo cursu pergit ad locum sibi a Da- tribus constitutum. Vo 157''J rum non bono cesserunt ei latrocinandi principia, montita ost iniqui fas sibi, ot lasollit oos

malitia, quoniam visus est a custodibus civitatis, a quibus otiam fugiens sortitor insecutus est ad locum disignatum, et cum 20 fratribus d prohonsus ost et mano cum eisdom rogi no Oblatus. Quo videns seos forma ol0gantes esse, audiensquo quod filii ossunt illius quondam samosissimi latronis, orat autom hic familiaris rogine, rotrusit eos in carcorem et interim patri, ut ad so Voniret, mandavit. Qui cum Vonisset, interrogabatur a 25 rogina, si filios rodi mero vellos. Illo negante obolo eos gal-t in redimoro Vollo: Nunc ergo, ait rogina, reser michi casus vol poricula, quo tibi, dum latrocinia oXerceres, unquam acci dorint graviores, ot filios liberos reddam tibi. At ille, ut ipsius vorbis molius utar: Quoniam, inquit, perdero secundum M poetam Verba levo ost parvaque iactura, multo levius puto solis vorbis lucrari. Audi orgo, ait Rd roginam, sub sponsione tua caesus, qui Inct unquam mRgis torruerunt.

Audi oramus aliquando gigantsem multa auri argontiquo milia possidonium intra solitudinem viginti soro milibus re-35 motum ab hominibus habitare. Congregati igitur in unum contum latronos auri cupiditato illecti, ad habitationom olus magno cum labore perVenimus, eoquo non invento, gavisi abstulimus quidquid auri et argenti potuimus inuontro. Sed Diuitiaco by Corale

92쪽

cum securi repedaremus, gigas novom fi 58'i cum aliis comitatus nobis inproVisua supcrvenit, captique sumus, procli pudor, contum a dec m. Qui nos intor so dividonios, dovoni Θgo misor cum noVom aliis in partem eius, cuius nos divitias tuleramus. Ligatis ergo manibus retrorsum minabat nos ad 5antrum suum quasi decum oviculas statua illa trodocim cubitos excedens. Dum aut m et immensam pro nostra rodomptions pecuniam offerronius, illo insultando nobis non aliud, quam

arnes nOStras se accepturum respondens, eum statim, quem

inter nos pinguiorem Vidit, comprohonsum iugulat, divisum- ID quo membratim in cacabrum proicit coquondum. Quid plura pSie illum, sic reliquos usque ad mo iugulatoΗ coctosque do- voravit, meque, procli neptias, do singulis comodero coegit.

Porro eum ot me iugulare vollet, montitus sum me osse mΘ-dicum, promittens me eius oculos, quibus gravitor dolebat, ili uraturum, si mortis discrimon evadorem. Quo libonior hoc Pro oculorum remodio consoquendo, annuento roganteque, ut promissa citius offectui m&nciparum, imposui olei sextarium igni, admiscens ot in magna quantitate calcem, salem, sulphur Di Ruripigmentum, ceteraquo, quo nocixiora et seviora oculis mosΗΘ cognovoram, factumquo ex indo collirium, uti supor ignomservebat, super patientis caput offudi. Mox illo servonti oloo totas eorporis profunditate partos decoriatus pelleque contracta in rugam nervisque rigentibus illud I158''J tantillum tumon, quod haboro videbatur, amisit. Vidoros orgo monormoni statuam illum quasi quendam epilenticum per paximonium Volutari ot nune rugitus leonum, nune taurorum

imitari mugitus, horrendum nimis michi sui spoetaeulum Θxibpntum. Diu aurem volutatus, cum sic doloroni mitigaro non po88et, suribundus clavum suum accipit, In quo cum illa noquorons pariolos intordum ne pavimentum quasi quodam ariolo quatiobat. Sed ogo tunc quid agorum, quo lagorem p Clausa erat undiquo muro solidissimo domus, nec aliundo nisi porostium patobat exitus. Sed ot id id vectibus serrois spratum orat. Cum ergo illo per angulos domus mo quor ndo discur- RAreret, ego autem aliud agero non valons ad tectum per sca

93쪽

lana ascendi, arreptaquo trabe nocto et diu tota manibus herens, popondi deorsum. Vorum cum hoc diutius sono non possem, coaetus Sum iturum descendero, et aliquando inter ipsiua crura gigantis, aliquando inter ovium suarum gregem 5 occultabar. IIabebat enim gigas millo sero ovos, quas cum numeratas cottidio, una pinguiori sibi retenta, ad pascua d, mittorct, eas tamen, nescio qua arte Vel maleficiis incantatas, sero do pascuis sponto sua revortentes integro recipi obat numero. II dum cottidio numorando emitteret, ego ovader

10 cupions pollo aristis villosa ino circumdedi, ap i 158 J tavi capiti

cornua siequo DXountihus me miscui. Porro cum sub manu numerantis Venissoni, illo Ino palpato ut pinguem rotinuit: Doto, inquiens, ego hodio Ventrum moum saginabo ieiunum. Sic- quo septies sub manu eius Veni, suptiosque retentus sum, et 15 tamen semper manus eius OV i. Ad extremum Vero, cum sub manu eius Venissem et illo mo palpaturus nimis Oxtra

ostium mo Oxpulit: Vado, inquiens, lupi te comedant, qui iam totions dominum tuum decepisti. Ego autem ovulsus ab eo quantum iactus est Iapidis, copi insultaro ei, quod tollans do-20 ceptum ovasissom. Ipse Voro anulum auroum do digito abstrahens: Tent, ait, pro munere, non enim decet to a tanto viro inmunem dimitti. Porroctum michi anulum inserui digito, statimque nescio quibus maleficiis captus, cogebar eundo clamaro: Ecce ego, ecco egoi Ipse Vero quamquam cocus PrΘ-25 poti tamen cursu vocem clamantis sequens minora quequo transiliebat arbusti, offundensquo interdum pedibus quasi quodam moles maxima corruubat. Voro cum iam michi propinquus fieret, noc ego a clamore temperare possum, nee anuluma digito ovelloro, coactus sum ipsum digitum cum anulo ab-30 scidero proicerequo in cum. Sicquo amissione monbri totum

ab imminenti morte sorvavi corpus. Ηiis dictis Ll 58 J latro: Ecce, ait ad roginam, multis tibi periculis sub uno casu prorodomptione filii narratis, et alios etiam pro reliquis oventus

subiungam.

35 Liberatus itaque a gigante cepi por avia solitudinis

vasto errabundus discurrere, ignoranS penitus, quorsum irem. Ascendebam pur sopo excel8as abietes, eodrosque sublimos, scandebam montium supercilia, ut in alto positus terram lio-Diuiti Gorale

94쪽

minibus habitabilom visu saltom a longo comprehendero Possum. Sod nichil aliud, quam undiquo silvo ot undique colum oculis occurrebat. Descend obam do oXeelsis montium in pro-landa vallium quasi in abyssum quandam, iterum quo ab eisdem super montos quasi usque ad colos consurgebom. Quot dautom interim loonibus, ursis, apris, pardis ac lupis obviaverim, quot michi bubalorum onagrorumquo occurrerint greges, quot satiri diversaque genera monstrorum, noscio quid contra me barbarum intor dentos hangentium, quot serpentos bicipites et tricipitos adversum Ino sibilantes obrios habuerim mominisso 10 otiam timorom incutit. Vorum eum biduo per Uruta montium valliumquo concava, inter suras ot s montes ioiunua lassusque ac timidus serrassem, ad montis tandem cuiusdam ca-eumon solo ad Vesporum declinante porvoni. Et ecce in vallom quandam tenebrosam horribilomquo profunditato sua oculos ibdirigens, conspicio a longo sumum 'quasi de elibano consurgontem. I 159'J Notans igitur locum sostinanter do monte descondi,

et coco ad montis radicos tros latronos recenter su8pensos repperio. Horum illico nimio terroro corruptus copi tuo hesitaro

et de8perare do saluto, putans, quod in alicuius gigantis habi- 20

talionom incidisssem. Tamen ex nocessi fato audaciam sumsen8, eum etiam ted rot me vivoro, ante mo progredior invenioque domum culam ostium apertum habent m, in qua unam tantum cum parvulo mulierculam ad prunas sudoro con8pQXi. Intro autem domum, accedo ad eam, saluto interrogoque, di

quid ibi sola agat, si virum habeat, quantumve ab hominum habitationo distarom. Illa vero triginta milibus a terra habitabili mo romotum osse ammans, subinscrt cum lacrimis,so cum filio nocto transacta a sinu viri sui ab cis, quas striges Vocant, raptam soro, dolatamque in heromum, iussam Motiam, ut filium coquoret coctum tuo proponeret sero strigibus devorandum. Ad hoc ego super multoris casu motus misericordia filium cum ipsa mo liberaturum promitto, et quamquam lassitudino nimia nimiaque inedia affectus ossem, quamquam etiam do mea desperarom saluto, rocucurri tamon ad 35

27 hἀbitabiliJ habitaculi. 34 asseet J offectus.

95쪽

illos treου latronos, quoa pondontea transieram, deposituinquBeorum modium, qui pinguissimus erat, attuli mulieri monens, ut filio intelli commisso coctum latronem lamiis apponeret. Concessit illa, filiumquo micili tradens, latronem vero in frusta b concisum igni superposuit. Porro ego parvulum optimo in concavo I 159'l abscondens ligno, me propo domum abscondi,

volons ot monstra dum venirent videro, ct si opus esset, Succurrere mulieri. Ecce autem solo iam hosperim tingento undas intueor do montibus quasi quasdam simias innumerabiles 10 cum strepitu magno descendero, nescio quid cruentum post so trahentes. Quo intrantes domum, maximum accendunt rogum, illudquo cruontum intor so dentibus carpentes devorant. Intervallo deindo tacto ollam notandam ab imo doponunt frustaque coeti latronis dividonios sibi cibastam poraguntlb conam. Hoc facto illa, quo infer ceteras potentior Videbatur, mulierem interrogat, utrum eius filium, an alium devora88ent. Qua sic suisse factum respondento: Magis, ait lamia, puto, quod filio reservato unum illorum trium nobis appositoria latronum. Quod ut citius probem, ite, ait tribus strigibus 20 dosorio michi do quolibet latronum frustum carnis. IIoe ego audiens sustinus procucurri Inoquo inter duos modium manibus suspendo. Subsecuto illico strigos, duo frusta do natibus latronum abscidunt, tortium do somoro mco, ut adhuc cicatrixot fossa indicat, tollonios, et post hec ad suam principomta rovortuntur. Hiis dictis latro: Eoco, ait ad reginam, hac sortuna periculosa satis narrata, putans tibi pro secundo filio satisfactum. Tortiam pro tertio fortunam subnectam.

159 J Gravitor igitur sauciatus, de ligno, in quo peponderam, me Submitto, locumque Vulneris pannis lineis cir-30 cumligatis sanguinum, qui instar rivuli in torram dofluebat, stagnare Volui, nec potui. Magis tamen de saluto mulieris, quam sub fido mea desundendam susciperam, quam de meipso sollicitus ad mons rodii latebras, crebro ibi ob nimium sanguinis fluxum nimiamquo inediam, vigilias, lassitudinom, 3b dusocium cordis patiens. Illa vero lamiarum princeps singula

96쪽

Iatronum frusta degustans, cum meam quoque carnem Oro cruento temptasset: Ite, ait, citius latronemque modium apportato, quia recentos t optimo sunt carnes eius. IIoc orgo audito ad suspondium redii meque itorum inter latrones suspendo. Venerunt iterum ministre tenebrarum, meque de- 5 positum a ligno per manus ac pedes porquo Vopres et cautes ad domum usque rotrahunt. Iamque singulo super mo dentos aestuebant, iamquo avida Omnium ad me devorandum hyabant ora, cum ecce, nescio cuius Occulte Virtutis sibi contrario perterrito maiestato, cum clamore magno velut quedam tompostas 10

per ostium, per tectum perque soramina domus diffugiunt, me intacto eum muliero relicto. Statim autem post duarum vel trium horarum spatium effugatas noctis tenebras ministrasque tenebrarum, rutilans diei aurora subse 159γJ quitur, otego muliero accepta ac parvulo solitudinem portransiens vix ibtandem post quadraginta dios, horbarum radicibus ac soliis arborum interim victitans, ad homines pservoni; muliorum et parvulum suis reddidi. Hiis dictis latro tres filios cum mu noribus a regina letus recepit. Vide ergo, o reX, quomodo

in prima fronto malitio illi tres docopii sint fratres, Vido quo- 20tiens ipsorum pater Poliphemum illum gigantem solatiorit,

quomodo ipso idem per anulum sit doceptus, quomodo ipso et quotiens nocturnas delusorat strigos. IIoc iccirco replico, ut dein intelligas, to vel principes tuos, cum sitis boni, similitudino voritatis tacito potuisso doludi, cum etiam sopius 2bsallantur ipsiuΗ malitio reportores. No orgo in laturum bonitatem tuam docopiam fuisse doleas, meis, queso, nequiesce consiliis immo petitionibus, filioquo tuo vitam donos. Ad hoc rex sapionti respondit: Iloni quidem, ait, ut mi runtis virituum est, o sapiens, consilium tuaque petitio, sod hiis ac- 30

quiescere omnino non audeo, ne videar regum et principum sontentio tanquam iniusto roseagrari, noVo putor reginam sex suspicione magis, quam Ox Veritate super fictis criminationibus accusasse. Ecce enim hodie sexta dies est, quo hic cottidio vonio, michi quo cottidie multum miranti unus septum 358apientium, nescio quo salo, occurrit, narrat fi 60'J exemplum,

24 intelligast intolligi. Diuit tred by Cooste

97쪽

impetrat filio vitam, moquo ad leges remittit, a88eVerans, quod in cis filii liboratio contineatur. Ego autom potitionibus

eorum acquiescenη dissuro ne crastino sententiam, roligo logos, pondero singula verba, sillabaη crufino, nec tamen in-li venio, quo promittunt. Hinc iam ipsi reges ac principes, ipsaquo regina merito contra me indignantur, hii, quod eorum sontentie minimo crodoro vidcar, illa, quod suam iniuriam disseram vindicaro. Undo molli8, pusillanimis, tepidus, regioque indignus honoro vocor. At sapiens: Certo, inquit, cum hac- 10 tenus a nullo principum moa potitio offectu privata sit, magnam si importabilem michi socoris iniuriam, si michi negas, quod aliis concessisti. Hoc autem audito roX: En, ait, qui quid contingat, faciam quod rogasti. Regressus est ergo eum suis ad palatium es sapiens itinere, quo ceperat, prosectus est. 15 Ex hoc iam rogos et principes molesto serentes, so tamdiu in curia detineri, regem adeunt ipsiusque pedibus provolvuntur, rogantes et Obsecrantes, quatinus sibi licsentia ad propria remeandi concessa, filio Vitam donarot, nichilque dorogia servituti vol gloria minui aiuntes, si aliquid de legibus,

20 cum non divino, sed humano sint, misericordio vel clomontio intuitu disponsarot. Eoontra autem regina strigido sevior ac puello suo Viperarum imbuto venenis, iniqua consilia perversaquo iudicia inclamabant iniustum regem, I 160 principes

infideles, corruptosquo munoribus osso dicentos, qui sit antea 2b iustam sententiam in colestum iuvenem protulissent, ot modo a rosilitudinis limito recedentes absolvore niterentur, quom antea dampnassent. Hoc rex Dolopatos convicia diutius surro non Valens, deos suos testatus est, quod ipsa dis ot contu- moliosis verbis ot sceleri finom darot, iussitquo proconis Vocem por totam clamari civitatem, ut omnes a minimo usque ad maXimum, rex ot principes, SerVus ot liber, ancilla et matrona, onusti omnes lignis ad locum supticii convonirent. Quibus, ut preceptum fuerat, ilico concurrentibus, septies solito Vehementior accenditur ignis, in quem a patro iubetur filiusta proici, nulli tamen in illum manum mittere presumentst. 1 filiiJ oonsilii. 5 mnoJ Ηio. Diuitigod by Cooste

98쪽

Εces senox longe ceteros persono eminentia, gloriaquo vultus ot habitus procollons, hodora virenti coronatus caput, ferulamquo auroam manu g stans, cunctis stupontibus anto regem a saVollo, quo vehebatur, Oscendit, salutatque rogomac circumstantes. Intuens autem iuVenem nudum, flammam- 5

quo Visu terribilem, sciscitatur, quid peccavcrit, qui tam horrendum populi spectaculum sit sactus. Rox Vero ipsum osso suum filium indicans, subiungit roditum olus ab scolis ot quomodo obmutuissot, quam ob rem regino commissus, quomodo interim et quo crimino ab ipsa accusatus sit, quamquo a ro- 10gibus principibusquo tutorii sontontiam. At senox nimium super hoc so ammirari f160'J vultus immutations significans: Quis, inquit, sani capitis crodoro iuvenum possit tam ologantis formo simplicisquo vultus ipsumque philosophum intor tot

maximo tantaque incommoda tantum sculus Vol animo con- iboepisse, an non potius animadvertat reginam inpudicasque pucllas eius suisso pulchritudino captas, oumquo quia earum libidini aequi coro noluerit, ficto vel salso crimino fuisso accusatum p Curio, o rex, votoris proverbii meminisse debuoras, multori scilicol non magis, quam scorpioni crodendum, eamquo mmaxime precavendam, quo in sinu tuo dormiret. Sod no stultum temerariumque me putes, qui hoc proserro audeam, civem Romanum unumque do septem sapientibus mo osse no-Veris, a quo otiam sortuna, quo quondam accidit, ut mulieris malitia detogatur, audiro te convenit. Non longum ost, quod ranarraturus Sum, accommodo tantum paulisper aures, strepitumque tumultuantis populi compesco. Sodato statim auctoritate regis populi tumultu, sapions hiis verbis incipit:

Adoloseons quidam magnus secundum eos, quos Vulgo ex nobilitate sanguinis ot ex rerum opulontia magnos voca- 30mus, aliquando silvam cum canibus Vonandi gratia ingressus,

cervum nivo candidiorum doeom in quolibot cornu habentomramos invenit. Quom fl60'J sugientem ipse voloci equo por saltus opacitatum insequons longius in silvam progressus, in vallem quandam prolandam condensamque arboribus descondit. Ubi 36

99쪽

cervo canibu8quo amissis, dum hac illaequo cornieando revocandoqu0 canes pervamtur, lantem repphrit nimphamquo inoo Virginem cathenam aurcam tenentem manu, nudaque mon-bra lavantsem conspicit. Cuius statim pulcritudino et amoreb captus, illa non prosciento. accurrit, cathenamque, in qua Virtus et operatio virginis constabat, Ruserens, ipsam nudam intor brachia do solito reponte lovat. Oblitus ergo cervi canumquo suorum, illam statim sibi doηponsavit uxor m, eadem- quo nocte sub divo iuxta lantem nuptista eclebravit. Sub minio diantis aulam noctis silontio nimpha iam virginitatis privata

nomine, stellarum cursum considorans sex filios cum filia soconcepis8e cognovit, hocque tremens ot pavons insinuavit coniugi. Quam illo amplexibus Vorbisquo reor ana con8olatoriis, mano facto ad cnstrum suum rodiit, uxorem secum du-

i5 co . Mater autem iuvenis visa nimpha cognitoque, quod eam filius duxisset in uxorem, scions quod sibi citius potestato et honore prosorretur, anxiabatur animo, invidia torquebatur, et quibus poterat modis filium ab amoro olus reVOcaro, Odium- quo inter eos seminaro studobat. Sod cum os 161'J fiooro 20 non posset, Verba uius non solum filio non audiente, verum etiam contra eam gravitor indignante, ad alia se convertit, nophandumque scelus ipso auditu horrendum animo concipit, conceptumque usquo ad tempus oportunum intra pectoris archana promit. Et ut cautius seelus meliusque imploro pos-25 sit, serales dissimulat inimicitias, colatquo internum animi mu-corem, blandamque interim nurui exibot iaciom. Honorat ut dominam, ut filiam lavot ot instruit. Verum ipsa cum utero cottidie intumescente ad tempus pariendi pervenisset, Box natos cum filia sicut dudum anto prodix orat, cathonulas aureaS30 in circulorum modum circa collum habentes, in gremio impie socrus solicitor, an insolicitor dixorim nescio, enixa est. Tunc etiam et socrus seselus, quod iam dudum conceperat animo, oportunitatu temporis operibus parions, soptem filios matri furata est, pro quibus septem catullos infra novom dios natos 25 iuxta dormientis locium collocat. Parvulos autem cuidam servo suo fideli tribuens, adiurat cum sacramonio fidei suo,

100쪽

ut ipsos suffocatos terra reconderet aut submorgorot undis. Quod so illo cauto fideli torque acturum promittens, Susceptos parvulos tulit in silvam deposuitque sub arbore, quOS eum manibus suffocaro pararet, ab hoc misericordia seu horrore sceleris revocatus vivos reliquit, aiens intra se, quod et manus dservasset inno II 6P'Jxias, ut mandatum fideliter satis imple-Visset. Conditor autem satorque omnium dous, qui cuncta respicit, cunctaque su8tentat et gubemat, maxime autem hominum genua, parVulos illos, licet modicas creaturas, sua tamen opera esse recognoscens, eis eadem hora, qua Servus re- 10

ee83erat, nutricium misit, Aouom vidulicet quondam, qui philosophandi gratia silvam pro urbe olegerat, inque specu quodam morabatur. Hie eos reppuriens, ut proprios filios collegittulitque ad antrum suum, septem annis eos lacte cuiusdam corVo nutriens. Intorim autem, dum parvuli a prolato servo Ibin silvam portarontur, notanda anus filium ad se vocans:

Veni, ait, fili, Vido, quam puleliros et gonorosos filios tibi tua

genuerit uxor. Et ostondit ei catulos, increpans eum, quod eo usquo Verba matris, quibus eum a tali coniuge revocaro temptabat, minimo audisset. Crodulus nimium illo matri 20 horruit uXOrem, cuius amore primum in tantum flagrabat, convorsusqus totus in Odium eius, catellos quidem submergi

sucit, ipsam Voro, nulla gibi pro so respondondi aut nogandi crimem saeuitate concessa, vivam in medio palatii sui infodiusque ad mamillas iubot, prodi pions omnibus militibus, sor- ra Vientibus, scurris ot parasitis, 161 J ut pransuri aut conaturi manus super uXOris caput abluerent abstergerentquo capillis, nullusquo ci alius ad roficiendum darotur cibus, quam qui canibus parabatur. Mansit autum sub hac iniuria septem

continuos annus, et nudata sunt menbra illa candida, vesti- 30 montis Vetustate corruptis, conVorsu8quo est candor illo niveus

in nigredinem, fuscata lacies, dolassi oculi, rugata frons, nigrati capilli, consumptisque carnibus pellis tantum silpor' ossa remansit extonsa. Parvuli autem a sono illo philosopho optimo per septum annos illos laeto oducati cervino, iam carnibus mavium sorarumque, quas ipsi Venatione capiebant, Vescebam tur. Post hoc autem dispensatione cuncta cornentis dei contigit, ut patri silvam Vonandi gratia ingresso parvuli ex in-

SEARCH

MENU NAVIGATION