Institutionum juris naturalis et ecclesiastici publici liber 1. 5.. Auctore Jac. Ant. Zallinger ad Turrim ss. theologiae doctore etr in Lyceo Catholico Augustano ad S. Salvatorem SS. Canonum professore publico ordinario 2.4

발행: 1823년

분량: 361페이지

출처: archive.org

분류:

121쪽

r i 6 Mer III. non habet; quia absque antecessore ne eo.

sitari quidem potest successio, ideoque supponit rempublicam jam constitutam. His positis ex diversis imperium acqui-

rendi modis civitas dicitur electiva, Sue-eessiva , aut mixta: modi ergo id acqui rendi sunt electio, successio, Partim eIemetio, partim successio.

αὶ Civitas electiva est, in qua Persoua singularis ita eligitur , ut ea deficiente pro arbitrio substituatur alia per novam electionem. ιγ successiua , in qua in Iocum decedentis talia subrogatur citra electionem , nempe Secundum leges succedendi ante stabilitas , uti si primo non sola persona imperantis, sed tota ejus familia electa est : dein si alteri certo per- onarum generi jus succedendi affixum est, aut si quis imperium cum jure alienandi, sibique successorem designandi obtinuit. e mixta, in qua successor non pro arbitrio , sed ex certa duntaxat familia eligi potest , aut cum successio praecedente electione eonfirmanda est.

d Hi modi imperium acquirendi in mo-

marchiis obscuritatem non habent: aristocratia electiva est, si optimates , quos Voluerit, cooptet populus : successiva , si dignitas optimatum est haereditaria , ac, certis duntaxat familiis competit. Mixta successio erit , si ex uertis tantum familiis , vel bonorum possessoribus optimates eligi possunt. Siqua in dem.-

122쪽

Ius naturcae publicum. ii ' Vcratia non aliis competit jus suifragii , quam civibus originariis ea quodamnodo successiva estisin et adscititiis, electivae similis.

αγ G otius de I. E. et P. L. IL C. III. n. a. , , Dicet. inquit , fortasse aliquis , concessione servitu- , , tIs , constitutione pignoris aliquid originarii acquiri, , sed recte expendenti apparebit , Id ju, novum notis, esse , nisi modo. dain virtute ipba inerat in dominio domini.

3 bst. Jur yubr. uni . P. I. C. II. g. 8. in nota. Sed illud non assentimur viro doctissimo, quod imperium modo acquirendi originario ac primitivo nequeri Posse doceat P. I. C. f. I.

Quia in civitate electiva imperium soli personae Imperantis inhaeret, non potest is successorem populo obtrudere, neelat i , alterius Imperantis electionem impedire; a successore tamen designato in regimine turbari non debet. Ad jus e Iesectionis populo competentis pertinent alia quoque jura.

αὶ Electioni adiici possunt certoe conditiones , seu capitulationes , ex quibus leges tanda, mentales prodeunt. b Jus eligendi transferri potest in certas Personas , quae Blectores nuncupantur; qui vel jure delegationis , vel jure proprio , sed populi tamen nomine eligunt. Electionis etiam requi sita intuitu personae ejusque qualitatum , vel lo ci , temporis, aut suffragiorum definiri possunt;

123쪽

i 18 Liber ΙΙΙ.

quibus non observatis electio non censeatur Ieis

sitima. Ceterum solo concesso jure eligendi non comprehenditur jus faciendi capitulationes , nisi aliunde id probetur. Esseetum non sortitur electio , nisi acceptetur. Facta acceptatione inter elactum et eligentes paetum oriri concipitur.

Civitas successiva ex lege, Vel quacunque dispositione fit, Per quam Suc-eessio ptaedefinitur ἔ diciturque Successio patrimonialis, si pendet ex voluntate ex- Pressa vel Praesumta antecessoris, qui im-Perium cum jure alienandi obtinuit . Si patrimonialis non fit, Successio eX QOnsensu populi ad familiam priami acquiremtis delata est, vel alia succedendi ratio Praestituta , veIuli si senior civis, aut senioris filius sint vocati. Priore casu Sue-ceSsio, quae patrimonialis non est, dieitur ramiliaris, seu lipereditaria jure fami- Iide, altero non familωrra. In familiari successionis genere alia iterum est successio

gradualis, alia linealis: prior est, in qua

non attenta lineae ratione Sola' propinquitas gradus spectatur, quam Succedens ad Primum acquirentem, ac ultimum Possessorem habet, prout alterum prae alte

ro per leges sundamentales definitum est: ltera, nempe Iinealis, ex lineae praero-

124쪽

Jus naturae publicum. ars

gativa pendet, ita ut regum ab uno ad alis teruin devolvatur in linea recta , eaque deficiente transeatur ad aliam ceteris propiorem. Haec ipsa demum linealis successio dividitur in cognaticam, Θgnaueam , mixtum. Cognatica, seu Castellanai in qua primogenitus quidem secundo genitum , et mas ejusdem lineae omnes steminas indistincte exeludit: ast masculis deficientibus foeminetae in subsidium voeam tur, etiam prae maribus secundae lineae, natica vel Salica est, in qua foeminae et ex iis nati, etiamsi mares, Perpetuo exeIuduntur: mixta seu Narbonensis vel Austrisca, in qua Deminae non nisi post omnes quarumvis linearum mares admi tuntur. ca

1ὶ Cum SS. Canones quamvis speciem hineditariae successionis aversentur , ista pluribus evolvere nihil attinet.

f. CCX.

Imperium civile amitti potest int reunte civitate, aut ea incolumi Persistente. Et si enim populus aut communitas mori non dicatur, quatenus vim aut facultatem in se habet, deficientibus membris alia nova atque alia surrogandi; tamen casu ςxtraordinario fieri potest, ut ipsa illa vis ac veluti productiva facultas extinguatur ἔtit adeo non modo homines singuli, ac fa-

125쪽

lao Liber III. miliae seu stirpes, sed etiam nationes, ac respublicae et monarchiae mortalitati subjaceant. Sola migratio populi alias terras quaerentis, seu voluntate seu necessitate suscepta ob inediam aut vim hostium, nec unionem et communionem juris, nec imperium civile tollit, uti nec potestas patrisfamilias aut heri, si veterem habitationem commutant, extinguitur. cI Multo minus mutata externa tantum regiminis forma, prior civitas esse desinit; cum Primaevum unionis pactum ob eam causam non ceSset. Hisce praenotatis.

αὶ Imperium civile amittitur intereunte civitate psr mortem Veluti naturalem , uti cum popuIus incendiis , exundationibus aequarum , ferro hostium ad internecionem deletur : aut civilem , uti cum cives omnes libertatem nati ἀralem amittunt , aut ita distrahuntur, ut nulla Corporis ratio relinquatur , dum vel sponte di- 'scedunt, aut vi hostium disperguntur, ut porro convenire non possint; quid Τ si pauci reliqui sint ex istiusmodi clade , casuve Respondet Putandorfius : si alio praeter bellum casu ad Pancitatem redacti, se tantisper contra exterorum invasiones tueri possunt, donec iterum innumerum justi populi allectis aliis sese supple- Verint , non video , quare prioris populi jura sibi asserere nequeant ; praesertim cum nondum sit definitum quot nam patresfamilias ad populum requirantur et ab initio , cum genus humanum in populos discederet, sat eRiguus numerus populum fecerit. a

126쪽

Ius naturae publicum. III

b) Si manenti populo plena et Hersecta j

ris communio adimitur, isque in alterius civitatis ditionem redigitur, tunc per unionem istam incorporativam cessat civile imperium ' quod non item fit, si amica et aequali conventione , duo Se uniant populi, atque in unam rempublicam concedant; tum enim neutrius jura amitti, sed cluntaxat communicari ce,sentur , uti in simili familiarum unione accidit.

Ο Subsistente populo desinit imperinmentincto Imperante in regno electivo, aut extineta milia regnatrice in successivo ; priore Casti nterregnum ord narium , ltero EAtrao clinarium. Est autem interregnum status inter discessum defuncti Imperantis et electionem novi intermedius. Si in amentiam aut surorem Ιm- Perans incidit, ut nulla spes sit, eum ad sanam mentem rediturum , pro mortuo habetur.

Q AIii praeterea a tractatoribus Iuris publici assignantur modi, quibus ex parte Impe rantis civile imperium desinit ; istiusmodi suntiabdicatio simplex, aut qualificata seu conjuncta enm translatione juris iii alium: QMusula, vel lex commissoria, quae est Pactum Imperantis cum civibus initum , ut violatis legibus fundamentalibus imperio cadat. Quo casu necesse est ;designari quosdam et potestate instrui , qui pro casu legum violatarum de illo tacto cognoscant , et pronuncient. Sola violatio legum laudamentalium extra casum istius clausulae Imperantem iure suo privare non potest. Neque enim inde

inferri aliud potest, quam eundem plus juris si hi arrogasse , ac ipsi competebat; ex qno interri nequit, eum jura , quae habuit, reipsa ami-riisse ,, Etiam depositionam a subditis attent

127쪽

Iam Liber III. se tam , inquit Martinius , dethroniEationem

,, Vocant , ad modos amittendi imperii resere δε aliqui non dubitant. Quum tamen subditi ju- se dicium sibi in Imperantem arrogare nunquam ,, Possint ; ille vero , qui totam civitat.m everisse tere molitur , eoipso surore aut dementia cor- ,, reptus esse Videatur , ut eum non jam depo- ,, ni , sed velut incapacem custodiri oporteret; ,, eVidens est, depoSitionem ad modos , quibus,, maiestas pereat, minime pertinere. Neque ma-M gis error, maIitia , aut dolus in reIigione com- ,, missus Principem throno dejicit; quod nemo ,, in terris eo civiIiter sit superior ; atque licet ,, peccet, modo alios non Iaedat, jure suo aut ,, rebus PriVari nequeat. Sed et illi, qui licitam ,, putant esse resistentiam , eropterea et depo- ,, Sitionem admittere necesse non habent, quod se ab illa ad hanc nulla valeat consecutio. D S ein Quid de casu supervenientis usurpatoris sentiendum sit, citatus auctor distincte exponit in hunc modum : Usurpator vel invasor is

dicitur, qui sine justa belli causa , vi veI dolo majestatem sibi praeripere conatur , qualis etiam , ut a tyranno separetur exercitio tali , tyrannus titulo tenus dici solet. Hic si sit extraneus invasor in specie, si subditus , reἷellis est. - Cum ex aola majori virium physicarum quantitate fortior facultas moralis haud intelligatvr, nec detur jus victoriae , nisi accesserit Pactum pacis consequens est, ut secuta inv sione ac usurpatione totius territorii, propterea non desinat civile imperium , sed tantum ejus impediatur exercitium , donec inita paces et ipsi . civitatis regimini legitime fuerit renunciatum. Quia vero reri eiectus rempublicam administrarenusinit , ideo subditi , qui sese invasori subjς

128쪽

Jus naturae publicum. Iaa cerunt, ubi is in quieta fuerit possessione, eidem tenentur obedire non quidem ex invasoris iure , quod nullum est, sed ob universale bonum ;ex quo ille etiam, qui jus imperandi habet , Velle non potest, ut populus intereat potius , quam invasori se submittat. Quare et vi obligationis rectoriae tenetur juramentum fidelitatis interim non urgere. Quamprimum autem subditi ab Imperante defendi possunt, jam obligarbuntur ad eum redire ; quia juri alteri quaesito in perpetuum praejudicare nequeunt - - itaque fides invasori data jus Iegitimi regis minime tqllit , sed propter cousticium obligationisse conservandi cum obligatione rectori civitatis , qui jus suum exercere nequit , praestandi obedientiam , ita fieri oportet exceptionem , ut minus malum majori praeseratur. Sane si pereat Populus , jus quoque Imperantis penitus extinguitur ; si autem vitandi interitus causa obediat risurpatori , spes tamen affulget Iegitimo regi , Mi mutato rerum statu, pristina majestatis iura exercere possit. Iude intelligitur , an et quando usurpator jure occidi queat. Si enim ipsa duret invasio , omnia belli iura in extraneum 3ggressorem exercere , contra civem rebellem varo

simul executionem inris puniendi , non minus, quam contra viarum grassatorem cuilibet committere licebit. Postquam autem invasor iam rerum potitus est, et armata populi desiit resistentia , standum omnino erit expresso vel tacito parendi pacto , neque quidquam hostile interea tentandum. nare Iex lundamentalis, aut expressum regis ejecti mandatum tunc demum valebit , si invasor quieta imperii administratione nondum tita inr. Hactenus Μartinius. n 1 si . de Iure eio. f. CCCCLXXVI. 23 De L N. et G. L. VIIL C. XII. g. 8.O De Martini. 3. CCCCXCVIII.

129쪽

εαι Liber III.

CAPUT IV.

IMPERIO ET ATATUI CIVILI RESPONDENT OBLIGATIONES ET IURA SUBDITORUM.

ARGUMENTUM.

g. ccx L Notio et principium jurium et obligationum eiυιlium publicarum. CCXII. Iura ei- milia publiea , C III. Obligationes ciuiles

publiem erga Imperantem : CCXIV. erga communitatem: CCX I erga singulos cives. CCXVI. Subeotio eivitis quomodo oriatur, ac cmset.

q. CCXI.

Inane ac nullum est imperium, cui nulla subjectio, nulla parendi obligatio respondet; quia vero subjeotio et obligatio parendi ab iis , qui in civilem coeunt Societatem, non mere in commodum hominis privati, sed ob finem suae cujusquo civis Seruritatis et eommoditatis snscepta est, idcirco subditis ae civibus sua etiam jura enascuntur , Oriturque status adventilius civilis , eujus jura et obligationes , quatenus ex notione ac fine , Seu ex natura civitatis proveniunt, nuneupari Possunt jura crψilia publica, et obligationes civiles publicae. Ea jura , eaeque: obligationes spectari possunt relate ad summum Imperantem, vel ad totam communitatem,

130쪽

, Jus naturae publicum. Iasvel ad singulos cives; sic tamen , ut qualitas ac vis tum jurium, tum obligationum ex notione ac fine societatis civilis determinetur; in quibus eorundem primcipium situm est.

Qui assumto civili statu partem libertatis abdicarnnt, id nempe agebant ,

ut aliam partem potiorem Servareot sartam ieetam, utque a violentiis , fraudibus , oppressione hominum improborum liberi ac tuti essent. Iidem admiserunt inaequalitatem , ut juris aequabilitate seu rentur : denique sese communi subjecerunt imperio et adstrinxerunt civili nexu, ut officia aliorum erga se imperfecta Perqtius consequerentur. Igitur abdicata liber. tatis parte , admissa inaequalitate , et inuto nexu, tanquam Pretio aut pacto oneroso , aequisierunt certa jura; ae primo,

α Relate ad Imperantem ; ut ab eodem defendantur quoad vitam ac membra , libertatem , bona , honorem, ac siquam Passi sunt iniuriam , indemnes Praestentur. F Quoad totam eommunitatem ἰ ut com-mnnium bonorum civitatis , os privilegiorum sant participes , atque in communione ac societate civili tanquam pars in corpora permanendi jus habeant.

SEARCH

MENU NAVIGATION