장음표시 사용
241쪽
α Potestas legislatoria ac vis legum non pendet a moribus et probitate Imperantis , nectvitiis ejnsdem infringitur , aut tollitur; cum Apostoli etiam superstitiosis ac ethnicis Principi-hus obtemperari praeca perint fidelibns, ac Princeps Apostolorum diserte praescripserit e Servii subditi estote in omni timore dominis non tantum bonis, et modestis , scd etiam discolis
difficilibus , morosis , asperis. I Lex bona etiam a non bono feri potest , iniquit S. Augustinus. a , b Leges ex summo imperio proeedunt ;imperare autem, ac praecipere idem est, ac movere , impellere , imo necessitate morali seu imposita obligatione determinare ad agendum quod fit per jussum seu actum voluntatis , Secundum illud : Fae hoc , et iacit. 3ὶ igitur lex
sita est in actu voluntatis ; etsi hic actus C B-Cus non sit, sed cognitione tum praestituti snis , tum mediorum regatur. e Ex notione summi imperii volnntas Ιmperantis non pendet a subditorum voluntate, sed subditorum voluntas ab Imperantis voluntate ; quapropter in serendis legibus voluntate et consensu subditorum Imperans non eget; neque eorundem acceptatio ad vim et Valorem legis necessaria est. Summum imperiam et necessitas aeceptationis Inter se pugnant. Quod enim independens est, fit dependens , atque exercitium imperii pro arbitrio subditorum EIuditur. Voluntati et imperio summo, uti et Iibertati non obest pactorum ac promissorum fides sancta et inviolabilis. 43 Illud ex jure Romano rquod populo placuit , legis habet vigorem , ad
statum democraticum reserendum est, vel ad fietitiam illius umbram.
242쪽
Jus naturin publicum. a3 7 d Quia conse usu subditorum opus non est ad vim legis ; hinc si constat , eandem Ia- tam eSSe , opuS non est, ut probetur , suisse receptam ; sed legis clFpeus tamdiu obtendi potest quoad de abrogatione , quoquo legitimo movclo facta , asseratur sufficiens probatio. Qui consuetudinem contrariam allegant , et ipsam et ipsius requisita palam facere tenentur.
θὶ cum ius ferendi leges sit maiestaticum.
ac summi imperii proprium , neque a consensu subditorum pendeat , ejus exercitium aut exercitii pars non aliter derivari in magistratus subalternos potest, nisi ex concessione majestatis , cui totum id , quod concessum est, semper Subordinatum permanet. iHujus subordinationis tria sunt capita, I. Ut magistratus subalternus limites concessi juris non transiliat. II. Ut ejusdem statuta nec praeeminentiru summi Imperantis , nec ejus anterioribus legibus , nec bono publico officiant. III. Ut eadem confirmationi Imperantis expressae vel tacite, imo et correctioni atque abrogationi subiecta sint. Confirmationis in forma communi factae is modo essectus est , ut ejusmodi statuta nihil, quod illicitum fit, continere censeantur ῆ propterea ea confirmatio non obstat , quo minus illa statuta mutentur a magistratu subalterno. Aliter sentiendum , si confirmatio facta sit in sorma speciali, tum enim legis persectae vis istiusmodi statutis accesSit. -
Lex a voluntate Imperanti pendet; nemo autem ita sibimet legem dicere potest, ut ab ea recedere nefas sit; 5ὶ igitur uti constitutio legis, sic et mutatio, abrog tio, derogatio , dispensatio, ac concessio privilegiorum ex eodem
243쪽
lonis , unde leges profluunt, petendae ac derivandae sunt unde vulgatum est: iverior non potest divensare in lego superioris. Similiter ad Imperantem rauthentica legis doctoratio psrtinet, qua non constitui jus novum, sed vetus stabiIiri intelligitunt denique ab expressa vel tae ita aut legali voluntate Imperantis pendet, quae cori insuetudo vim legis habere , aut legitima censeri Possit. Neque enim vel constitutio vel abrogatio legis a voluntate subditorum pendst.
1 I. Prin. II. 18. Hoc eodetu spiritu ac fine Pri . pipis ei capitis sui S. Petri , Vicarii desu Christi anima ἀEcclesia tutata est contra Haereticos jura legitima In Perantium , ac damnavit et detestata est propositionem Av. Wiclest, iisdemque verbis concep am propositionem XXX. Ηussi ii Nullus est dominu6 civilia - - dum est in Peccato mortali.
Forma legis ea censetur, sine qua Tatio atque essentia legis non intelligitur; sita igitur est in promulgatione, Sive actu, quo legislator voluntatem suam subditis manifestat, sive animum eosdem obligandi. Sola interna voluntas , aut propositum ferendi legem vel ejusdem propositi assertio lex non est; cum nondum sit jussu
244쪽
populo datus. Analogia manifesta habetur in Paetis, praeceptis, sententiis , testamen,
tis, aliisque entibus moralibus , ut vocant , quae , quamdiu non apparent, nihiΙ sunt. Parum interest , eane promulgatio pars Iegis essentialis , an connotatum vocitetur ἔattributum legis diei prosecto non Potest, nisi vocibus abuti quis velit ; nam ab
tributa ex essentia rei dimanant; at Iegis essentia sine promulgatione nulla est; neque ea mera est applicatio legis; cum tota legis ratio haberi possit, etsi uni alterive subdito nondum applicata sit, sive in notitiam venerit. Consistit ergo non in actu subditorum , sed legislatoris, eoque externo ac tali, quo subditi intra quoddam tempus in notitiam legis venire po
a Cum promulgatio ad Ieos rationem spe
ciet, Princeps omni suo imperaudi jure effice-- re non potest, ut Iex non promulgata. legis vim habeat. Neque enim naturas rerum suo imperio subiectas habet. ὁ Quia divsrsi esse possunt actus externi, Per quos Imperans suam voluntatem manifestat. Penes Imperantem est eundem determinare, ne que a subditis ad certum promulgationis mo
dum adstringi potest ; simiIiter Imperans do cidet , quae promulgatio pro sufficients haberi debeat. Nisi expresse determinetur tempus, ex quo lex obligare incipiat, mox ut pro mulgata est , obligabit; quia juri imperandi obligatio parendi respondet, neque exercitium ejus
245쪽
αέo Liber m. . juris inane concipi potest: imo ea Glἱgatio, uti
et promulgatio more entium moralium permanere, et ad posteros quoque Pervenire censetur , quin repeti debeat. ιγ quatentis ad rationem legi necessaria omnino est promulgatio eatenus distingui debet a singularibus mediis , quibus Imperans utitur ut singulis subditis , quantum fieri potest , diligenter lex proponatur, explicetur , commen detur , iterato inculcetur , in memoriam reVO- Cetur. a d Etsi consultum sit, 'it leges tanquam
stabiles actionum et judiciorum normae uno ac constanti , codice comprehendantur: nemo tamen Scripturam esse necessariam ad legis vim idcirco statuet. Est tamen genus quoddam Promulgationis , Oo legum compilatio , aut novus codex ad magistratus 'vel judices subaIternos mittitur. 3 -
1 C. 1. Postulat.Praesduor.I.Ieges sacratissimα PC. de legδἰ c. in istis. S. g. legeν. distinc. IV, 2 Singularis suit cura Innocentii ΙΙΙ. qua canonum concilii Lateranensis a. 12r6. de Consessione et commu- Dione paschali frequis ter publicari in mesesiis jussit, ne
quisquam , ut ait , ex ignorantiae caecitatu volamen excusationis assumat. c. omnis. 12.de Poenit. et remiss. olim leges in cantilenas redacto sutit, ne memoria exciderent et apud Romanos loco celebri in XLI. talibus proponebantur.
Emetus legis praecipuus in obligatione consistit, qua subditi adstringuntur
246쪽
tum in eonseientia seu foro Dei, tum in foro lium ano, ubi ad reddendam actuum. rationem , ac subeundas poenas adigi possunt. Idcirco fit obligationis non una divisio ;
α Aetiva obligatio sita est in voluntate ac iussu imperantis: in parendi necessitate, quae subditum afficit. i b Internam et externam obligationem di-vsrso significatu nominant : aliquando interna Mocatur , cujus ratio sufficiens in natura rerum
hominisque et actionum sita est, qualis est quaevis obligatio Ieri naturali propria, cni tarnia opponitnr, cujus ratio in voluntate Im- Perantis , non rerum hominisque et actionu- matura quaeri debet. a Aliter dicitur ιntarna obligatio quae eonscientiam afficit, et transgressorem coram Deo reum facite externa , quanad pinnas a legislatore annexas , ad forum humanum et jus coactivum refertur; atque hoci sensu ajunt: obligatio summi Imperantis , ut data subditis fide , ac pacto stet, est interna et Persecta , non tamen .Xterna ; quia Imperans
cogi non potest a subditis , vel ad reddandas rationes, pinnasqne subeundas adstringi. Sed ista non satis faciunt penitus ; nam quaeri potest, quare cum interna hac perfecta obligatione, qualis est obligatio servandi fidem , conjuncta non 'sit externa seu jus eogendi , contra ac in jura Naturae privato generatim traditur. 3 Sic igitur statuendum videtur : obligatio ex pacto orta censeri debet interna , tum quia est naturalis, tum quia maxime conscientiam afficit: istius modi obligatio per se coactioni obnoxia efit ,
247쪽
μέ. taber III. et extorqueri potest ; ut patet ex bellis sum.
morum Principum , et ex coactione, qua Imperans subditos ad parendum adstringit: at ex ipsa natura summi imperii et consociationis civilis, jus cogendi a subditis censetur abdicatum ; quia necesse est in ea societate , ut bonum Publi. cum praeser3tur privato, et inter duo mala eli satur minus ' quare cum obligatio socialis debeat naturae societatis accommodari ; ea inter Imperantem et subditos necessario inaequalis est. ιγ g. XI.
Dubium non est, quin leges civiles in conscientia obligent, eoque sensu obligationem intemam pariant; censentur enimbiatae potestate a Deo concessa, qua a ctores naturae ς idque proprium est, tum omni obligationi ex pacto provenienti , ex quo ipsa societas civilis demum oritur 3 tum necessarium est ad finem status civilis ; quam necessitatem tanquam principium civilis subjectionis expressit Pau- Ius : necessita te subdisti estote non solum
propter iram cid est, . ob poenas vel muletas sori humani sed etiam propter conscientiam. ca Haec interna conscientiae obligatio longe efficacior , et humana natur, , quae interna virtute ac justitia exornari debet, multo dignior est, quam ed
248쪽
sublata solus poenarum metus, qui facile eluditur. Accedit, quod nulla sit prie. stantior hominis actio , quam quae eX mOtivo divinae voluntatis , animoque in eam
intento perficitur. c3 Ex his duo sunt Potissimum, quae inseras :
αὶ Ex iisdem rationibus obligatio parendi
non modo ad jussa ac leges summi Imperantis, sud etiam ad praecepta ac statuta subalterni cujusvis magistratus, cui exercitium quoddam sum.
mi imperii demandatum est, pertinet. O Quod ex ipsa ne cessitate , qua inferioribus magistratibus societas civilis eget , facile colligitur. b Fieri non potest, ut quis supremum legislatorem ac judicem Deum saltat; cum igitur in observandis hnmanis legibus sjusdem voluntas maxime spectari debeat, legibus et obligationi non satisfit ab eo, qui specie quadam, non re et ex mente legis obtemperat, sive qui in fraudem legis agit ; quod quidem quale sit, in jure Romano non paucis verbis declaratum est econtra Age m Deit qui id facit , quod Da Prohibet : in fravdem vero , qui salvis Norbis legis . sententiam ejus eircumῬenit. 5 Fraus
enim legi sit , ubi, quod feri .noluit , feri autem
non vetuit, idit: et quod distat ρητον α'ro δια ιασ , id est, dictum a sententia , hoc distat fraus M eo quod eontra legem sit. 6ὶ Non dubium est, in legem committere eum, qui morba legis amplexus , contra legit nititur voluntatem. c βα-nas insertas legibus eNitabit, qui se contra jurii Fententiam sceva Proerogati Ma verborum fraud
249쪽
i Rom. XIII. 4. 6. item. I. Petri M. I S. 15. Suh-jecti estote , quia sic est volnntas Dei. αὶ Rom. XIII. 5. Sa Qui ita desiniunt in iure naturali , ut obIIg
lio sit conuexio motivi cim actione ἔ connexio vero motivi in adjunctione Poenarum ab Imperante collec lur, obligationem internam ex voluntate Dei profluoi tem non explicant , neque dicere possunt ἔ cum Doctore gentium : non colum propter iram , sed etiam Propter conscientiam. Q Quod generatim dicitur z non est Potestas , nisi a Deo , etiam ad subalternos magistratus Pertinet. PrincePs Apostolorum distincte ait : subjecti estoto omni humanae creature Magistratui sive Regi - sive Ducibus. I. Petr. II. 13. 24. et Centurio de se , homo , inquit , sum sis Potestate constitutus , habens sub me milites , et dico huic : vade, et Fadit ; et alii ; veni , et venit; et servo meo οῦ sic hoc , et sa-cit. Luc. VII. 8. i
Subjectum panisum Legis illud voratur , quod lege eonβtringitur , seu in quo
inest obligatio passiva legis, estque com munitas , ejusve eerta pars , ceu pupilli minorennes. Communitas non modo pe sonas civili nexu εοeietas , sed sere etiam territorium respicit, cui Ieges censentur affixae: hine de utri que agendum. De Personis celebris est ea quaestio, ipsene Ie- stator, si est una Persona Physica, suisbegibus adstringatur, Nam optimates qui,
250쪽
Jus naturae publicum. a1gdem in Aristodratia , ac singulos Patr)ssa. milias in democrati eo statu , Si Seorsiinspectentur, legibus obligari, dubium non est. De Imperante singulari sic videtur definiendum:
Q Imperans obligatur legibus naturalibns ac divinis; i quas si violat, a subditis qua talibus ad reddendam rationem , paenamVου subeundam adstringi non potest:
M Si qua est Iex naturalis quoad sub
stantiam , qnae ex dispositione humana solam determinationem temporis , modi vel quantitatis habet , ad eam observandam Imperans Obligatur ; secus non satisfaceret naturae legi. Nisi ejusmodi sors ponatur lex, quae ex notione sua subditum respicit, qualis est praestatio tributi . Nonnulli in hunc modum disserunt: siqua leκ ex motivo certae virtutis, ceu religionis , caritatis , , tempvrantiae , sertur , tum actum lege Praeseriptum constitui in materia necessaria eius virtutis relate ad totam communitatem 3 cum igitur Imperans communitatis membrum sit, idque praecipuum , adstringetur is quoque , non qna subditus, sed qua civis , ac membrum communitatis. a Ο Quando Imperans iuro privati agit
emendo, contrahendo, permutando etc. stare debet pretiis rerum lege positiva taxatis , ne contra justitiae aequalitatem aliis noceat. De Testamentis Principum multi putant, ea ad solemnitates iure civili requisitas necessario extingi non debere. Cum enim subditos eximere ab iis observandis solemnitatibus possint , et alio