Institutionum juris naturalis et ecclesiastici publici liber 1. 5.. Auctore Jac. Ant. Zallinger ad Turrim ss. theologiae doctore etr in Lyceo Catholico Augustano ad S. Salvatorem SS. Canonum professore publico ordinario 2.4

발행: 1823년

분량: 361페이지

출처: archive.org

분류:

261쪽

est de personis morsibus Vel gentibus divis sis. έγ Atque haec posterioris generis jura et

obligationes vocantur locia&β , spectando societatem absolutam generis humani i etsi faedom quatenus ad proximum referuntur , Dei cultum ac ipsius proximi conservationem , Perfectionemque possint attingere. b Belate ad jura transeuntia gentes , spectantur in statu pacis , aut belli ῆ quemvis statum comitatur jus aut obligatio aliqua , quae sine objecto , in quo Vim suam eXerat , non intelligitur e magis expresse tamen nonnulli status respectum erga alios homines notant ; quihus scilicet simul exprimitur modus , quo sua negotia invicem expediunt homines. Ita Ρnsen- dorsius. 5 Pax est status ille , quo homines inter se quiete , et citra injurias Violentas agunt, et quae invicem debent, velut ex 'obligatione , et ultro praestant. Bellum contra est status iniurias violentas mutuo inserentium , et propulsantium , aut qua sibi dubentor, vi extorquersnitentium.

o Divisio gentium , sedium separatio, rerumque communium et imperii diversitas segregat illa quidem homines inter se, Si quodammodo scindit ; communis tamen necessitasot indigentia novos nexus conciliat, perinde ut in systemate copernico Neutoniano globi totales , etsi ipsi Totum quoddam perfectum sint

singuli, tamen mutua inter se attractione con- nectuntur. Vulgatum est: Non omnis fert omnia tellus. Hic segetes, rilic venium jelleius uυα. Gentes ergo imperio segregatae mutuis indigentiae et naturalis socialitatis stimulis ac vinculis eonjunguntur ; praesertim , si finitimae sint .

262쪽

δus naturale gentium. 257nnde .fit, ut et tiri tua negotia , mutuaque jura atque obligationes vicistant. Q Mutna negotia, mutuaquo iura et Gligationes gentium ratione subjecti, in quo insunt, et objecti quod attingunt, haud parum disserunt a negotiis , juribus et obligationibus singulorum hominum in statu naturali viventium. Nam alia est conservatio Iotius civitatis, eiusque nexus, alia conservatio singulorum individuorum ; uti atins est ortus ac interitus singulorum , alius civitatum. Itidem aliae laesiones iurium sunt publicorum , aliae privatorum. Nam Violatio juris gentium prae delictis privatis gravisSimum scelus , modisque omnibus vindicandiim nullo non tempore hominibus visum est. Acquisitio dominii originaria ac derivativa aliter cadit in gentes , aliter in singulos. Dccupare per uniVersitatem , Possidere loca ampliora , partem maris, insulam, fluvinm redigere in potestatem etc. gentium est Proprium , non hominum singulorum. Aliter privati vim inter se exerunt: aliter gentes congredinntur per exercitus armatos. Admissio legatorum , foedera , Succursus per missas copias etc. itidem propria gentium negotia sunt. Uti ergo negotia , actionesque, et injuriae , sic iura et obligationes gentium per naturam earundem deteris minantur; quod non obstat, quo minus Similitudo ac proportio inter personas physicas ac morales sola quantitate quodammodo disserent' imaneat.

O .Quae de negotiis , actionibus , injuriis,

jnribus et obligationibus gentium dicta sunt; ea- .dem pro diversa imp rii sorma ad monarchas ; ad

263쪽

senatum optimatum, et ad comitia populi; quae ipsas gentes repraesentant, applicari debent. 1 Gen. X. 5.

ςimrum Mid. itenauerum in hunc locum; acute S. sustinus inquit : ,, Linguarum diversitas hominem alie- , , tiat ab homino. Nam si duo sibimet invicem stant ,, obviam , neque Praeterire , sed simul esse aliquas, necesSitate cogantur , quorum neuter norit linguam, , alterius et iacilius sibi animalia muta , etiam dive . . , si generis . quam illi , cum sint homines , ambo,, Sociantur. -- ita ut libentius homo sit cum cane suo, quam cum homine alieno. ,, I. 19. de civ. Dei. c. iaco Uii in statu etiam naturali officia hominis

cujusque ad Deum , propriam ConserVatione ac perem. ctionem , vel ad alios reseruntur ita auctores jus divinnm , monasticum , ac sociale Pro illo etiam sba- tu distinguiant. Oiscia absoluta opponuntur tum hypothelicis , tum relativis sive socialibus.

' De I. N. eι s. l. I. c. I. g. 8.

f. CCLXVIII.

Ius gentium naturale est complexio iuriuin et Obligationum , quae inter diversas gentes ab ipsa natura conStitutae sunt. Ejus existentia in dubium vocari nequit. Nam per eonsociationem singulorum in statum civilem nec singuli, nec universi exuerunt naturam humanam , in qua ratio jurium et obligationum erga alios homines continetur ; qui etsi eodem, statu civili non contineantur , tamen humanitalem et Iraturalis j Mis communionem re,

264쪽

. Jus naturale gentium. asstinent: gentes, qua personae morales, lae. dere Possunt alias gentes, et ab iis Ledi :aliarum officiis imperfectis egere POSSunt , vel aliis egentibus eadem praestiare et negotia , aetionesque et injuriae certis legibus constringi debent, perinde ut negoti3, actionesque et injuriae singulorum hominum, ac multo etiam magis; quia maj0ris momenti sunt, majoraque commoda aut incommoda afferunt. Unde hypothesia de bello omnium in omnes aeque gentium, ac Singulorum naturae ae fini repugnat. Ex Iiis colliges et

αγ Jus gentium naturale id quidem est ,

at analogiam cum in re nainrete privato habet, qualis inter physicam , ac moralem Personam intercedit ; at subjecto tamen et objecto dissert, c per naturam gentium , negotioruinque, actionum et injuriarum , uno vecto , causarum det minatur. Unde etiam intelligitur , alia permaturam esse negotia et officia singulorum in statu naturali , alia sociorum generatim : alia civitatum interna , alia denique civitatum externa ; secundum Dam diversitatem iurisprudentia naturalis quadrifariam dividi solet.

bὶ Ex notione juris naturalis gentin m pavIam sit , id esse immutatile , qualis hominum

et gentium natura est : universale , a quo nulla se gens eximere queat: constare officiis tuu

absolutis , persectis et imperfectis , tum hypotheticis ; et pertinere ad statum pacis ac helli nullo enim tempore lex n turast saltem

265쪽

assis tiber IV.

negativε cessat, aut obdormiscit. Quod vulgoajunt: inter arma leges silent ; id de positivis legibus ac iustitio , non 'de injuris legi naturaIi repugnantibus intelligi debet. οὶ Non sine gravissimis argumentis P - aluit doctorum sententia , negantium jus gentium consuetudinarium ex longo risu , obserWan

tia , ac diuturnus moribus populoruni ductum i iti et paetitium, sol pactis gentium tacitis

innixum. Consuetudo enim eX generali imperantis voluntate inter cives communi imperio Subjectos vim habet: inter personas Iiberas , qnae com uni imperio subiectae non sunt, Vin habere omnino non potest. Dein quae consue ludinario juri adscribuntur , neque ad omnes gentes pertinet, aut iuris naturalis propria sunt, aut, decori tantum rationem habent.Pacta persorias paciscentium non egrediuntur ; quamquam etiam dν istiusmodi pactis nullae tabulae,nullit testes proferri valeant. Siquae conventiones aut consuetudines interEuropae gentes usu ac moribus receptae Sint, ad earum etistodiam , inquit L. B. da Martini, singulin gentes eo freto i justitineaeinculo obstringuntur quo minus juris semel agni

ei possessione alio, deiicere licet. Qui servato naturali jure , receptam inter cultiores gentes Beli di confvetudinem non observaVerit, EO modo violati juri gentium potest arguit, quo ille imperitiae inter gladiatores accusatur , qui hostes non juxta regulas artis violaverit, u i

imae sibi effingerent, cujus membra, ac veluti Pives con eri debe ni gente singulae. At enim

266쪽

δus naturaIe gentium. α61 libertas gentium omnem unionem , eπ qua Sub jectio provenit, uti omne commune imperium. respuit. Societas absoluta hominum gentiumque

eri ipsa natura fiuit , pariter que absoluta est uecujus iuribus perfectis satisfit per actiones negativas. Neque multitudo gentium diversarum eum democratia conseriti potest , uti nec, sola aggregatio familiarum statum . democraticum parit. In democratia quidem singuli cives ob speciale subjectionis pactum imperio corporis politici subjacent. Id subjectionis pactum Singulis glintibus relate ad universitatem earundem attribui nequit, ipsoque statu naturalis liber- fatis , supremique imperii, quo singultae gaudent,

excluditur. Singuli quidem cives democratiae , etsi non singulis, sed soli universitati subjecti sint, ob id tamen in statu libertatis naturalis non versantur , uti gentes liberae .

o Icti Romani ad jus gentium retulerunt

tum ea , quae inter eives singularum gentium in usu erant,tum quae inter ipsas genteS tanquam Per sonas morales constietudine invaluerant , atque

hoc modo id a jure naturali , quod cum omni hus animalibus commune dicebant, distinguersconati sunt. 3 Siqua lex positiva civilis a pluribus gen tibus adoptata est, ea omnino improprie jus gentium audiet; cum a singulis- pro arbitrio mutari, ad formam, et rationes suae civitatis aptari possit. 1 Posit. M r. cis. eι Gent. q. XXXVIII.

267쪽

CAPUT II.

jus Porfectum inqualitatis CCLXXI. libertatis at in mendentice. CCLXxII. conservationis at par otionis. ccra XIII. Ius ad media. ccLI CIV. jus commerciorum. CCLxx li-δe: eas Iorundem , et annexa. CCL HYI. Existimatio gentium. CCLxXVII. Perfectiones mentis. OC XVIII. motisa et objecta o solorum imperfectorum.

q. CCLXIX.

Absoluta Gentium officia hic nuncupantur, quae alteri genti erga alteram vi solius status naturalis , nullo posito laeto incumbunt; qupe enim ex laypothesi cmjusdam facti emergunt , hypothetica sunt. Priora illa aut perfecta aut imperfecta censentur eadem vi et notione , ac in Iuro privato explicatum est; illa enim negativa

sunt: Quod tibi non vis feri , alieri ne fe

ceris ; haec affirmativa: quodcunque Duliis . . tit facimit vobis homines et vos facite. Illa vi exsorqueri Possunt, et VerSantur circa suum gentis , idque connatum , si de absolutis sermo est; haec salva naturali liis hertate eoaetionem non admittunt; quia requirunt, ut altera gens praestet To suum aut in To suo quidpiam patiatur in alte-

268쪽

rius commodum ; denique illa ad iusitiam

stricte talem,quam explectricem vocat Grotius, haec ad aequitatem et amorem , Sive justitiam late talem et attributricem referuntur ; quae ipsa est ratio , cur vim non admittant; nam judicio praestantis, aut in re sua quidpiam patientis standum est, an iacultas , et occasio Praesto Sit, nec ipsimet immineat incommodum ἔ, accedit, quod amor , ex quo imperfecta Osficia pro fluunt, natura sua , ut 3junt , vi extorque

ri non possit. De hisce impersectis officiis

annotandum:

αὶ Officia imperfecta , quae alteri non prae ἀstantur sine aliqua molestia , aut diminutione rei vel juris sui , sunt humanitatis eminentis , ac noxiae utilitatis, eaque aut beneficentiae senliberalitatis , quae in praestatione rei , aut ou γε- eissitatis , quae in praestatione laeti utilis sita sunt. Uti cum quis mediatoris aut pacificatoris in se munus suscipit. Qui officia gratitudinis

addunt, non animadvertunt , per ea non spe, ciem novam , sed aliam causam moventem assignari, ob quam priora beneficentiae vel officiositatis officia praestari solent. M Officia humanitatis vulgaris aut innoxias utilitatis sunt, qaae sine molestia vel diminutione rei vel iuris sui exhibentur; qualia sunt non Pro hibere aquam praeterfluentem: pati ab igne ignem caperet erranti monstrare viam, consilium fidele deliberanti dare; quae sunt iis utilia, qui accipiunt danti non molesta. In hoc genure alia actiυα

269쪽

ve1 af mativa sunt, siqua gens 4n alteriustitilitatem sine detrimento suo quidquam agit, aut vires suas accommodat : passiva , sigi id ab altera gente utilitatis in hanc ipsam redundantis causa fieri patitur in re sita. Ρutat Grotius, cr, officia innoxiae titilitatis generatim pertinere ad jura ex primaeva communione residua , proindeque Petjecta esse ; quia denegari non possunt ex propriae utilitatis prae aliena promovendae studio; eo quod ponantur esse innoxiae utilita tis; proindeque solum eκ desectu socialitatis , odio atque invidia , hoc est, cum injuria stricte tali negentur. Alii eadem imperfectis annumerant ; eoqiiod vi dominii de re sua pro arbi-

'trio quisque disponere , suoque judicio defini-

Te possit, Verene innoxia sint , an secus. Mii demum affirmativa esse imperfecta at passiva putant perfecta' esse.

e Si rigore juris sisndum , neque porta

aperienda est alienis inrbandis et invadendis j ribiis, omnia officia , per quae in alterius commo-idum P id quam Priestare , facere aut in re nostra. pati debemus, imperfecta sunt, et extra necessitatis casum coactionem respuimi. Illud certum , prius petenda , quam usurpanda , aut vin- .dicanda esse istiusmodi officia ; cum alias constare non possit, anne ob proprium detrimentum , Seu pericnium, aut ex malignitate negentur : dein aeque certum Puto , minorem ne-eesitati& gradum sufficere , ut , si inique negentur , officia passiva sibi quisquam Vindicet, sinam ut activa vi extorqueat; cum in prioribus salva relinquatur negantis libertas, solumque permittere quidquam aut Pati, non facere

270쪽

s naturale Mntium. as S-' ' io In magno errore Versatur P rs magaea hominum, qui se honos Scelerisque puros jactitant , eo quod neminem ' laeserint, sive solis . satisfecerint persectis officiis , etsi nec bene quidquam fecerint aliis , et nihili ducant imperfecta officia caritatis , quae aeque afficiunt Conscientiam , Deumque ultorem habent. 3 . Si graviores sunt injuriae , quae gentibus inseruntur , cum omnium sociorum jura quasi in unam personam congesta uno ictu vuInerentur; profecto etiam graviores sunt neglectus officiorum imperfectorum , qui fiunt a gentibus; cum eodem tempore socii omnes, qui eadem negligunt, censeantur deesse officio suo. O e Imperfecta ossicia abeunt in persecta, I.

sed lex inter socios ejusdem gentis, non item inter gentes locum habet.

j Inter officia impersecta gentium alia in nita dicuntur , quae sine discrimine omniabus egentibus parata sunt ζ nti si quibusvis de copia frumenti, quo gens quaepiam abundat , subsidia petere integrum sit: alia definita,quae

actu praestantur alteri genti. ci DE L. B. ac P. L II. C. II. I. Illis et Exempla Gert. Ptιsendors de I. N. et G. L. II. C. III. cons. Πιιmer. XX. as. seq. II. Paraeir. XXVII. S. 4. Gen. XXVI. 2o. 22. 22.

num 3 quaeve Lune tam barbara morem permittit patria Τ hospitio prohibemur arctar ἔ-cient , Primaque vetant eonsistere terra. Si genus' humanum ,

SEARCH

MENU NAVIGATION