Institutionum juris naturalis et ecclesiastici publici liber 1. 5.. Auctore Jac. Ant. Zallinger ad Turrim ss. theologiae doctore etr in Lyceo Catholico Augustano ad S. Salvatorem SS. Canonum professore publico ordinario 2.4

발행: 1823년

분량: 361페이지

출처: archive.org

분류:

251쪽

rum testamentis sibi oblatis absque alia sole vinitate auctoritatem et fidem publicam praestare , non videntur ipsimet ad fidem propriotestamento conciIiandam extrinsecis solemnitatibus indigere. At eniin animadverti necesse est , non agi de Principum auctoritate, quae haud dubie omnem venerationem et summam fidem' meretur ; sed quaestionem esse de fide adhibenda illi scripturae in qua Principis defuncti ultima voluntas contineri dicitur. Solemnitates testamentorum in vantae sunt non ob modicam auctoritatem testatorum , sed ad evitandas omnes fraudes, et ut voluntas testatoris certius impleatur. Si igitur hae requiruntur in testamentis privatorum , ubi plerumque levia continentur negotia , multo magis omnimoda Cerintitudo de voluntate Principis destincti requiritur , quae circa Summi momenti negotia Verinsari solet. Haec certitudo , nisi illi ipsi , ' de quorum praejudicio' fors agitur , voluntatem

morientis percepisse noscantur , haberi cense-inr per receptas in civitate solemnitates an credimus subdolas artes non aeque in adlis Ρriniscipum , quam sedibus privatorum timendas esse -- Dein controversia ex testamento Principis orta , subjicitur decisioni camerae imperialis et haec autem judicium suum consormat le-sibns communibus iuris civilis. Id facile perimitti potest, testamenta Principum non essEscrupulose diiudicanda circa omnes inris civilis subtilitates , modo de eorum seria voluntate iusta leges in imperio receptas sufficienter constet,

nihilque ibi contineatur pactis familiae , inribus

seudaIibus , aut successionibus per constitutiones imperii stabilitis adversum. Quoad formam autem extrinsecam multi putant, in defectu aliarum , solemnitatum saltem requiri, ut Princeps

252쪽

testamentum suum condat coram consiliariis suis,

et ad acta cancellariae suae reponi jubeat. 3 Q Si Princeps vel ejus p raedecessor quidpiam cum subditis ve1 extraneis constituit non per modum legis , sρd pacti necesse h abet, fidem servare , ac jus translatum servare illaesum ; dignitas enim Principis , quae in eo ineundo pacto spectabatur, non mori, vel extin- sui censetur. e Distingui necesse est inter obligationem ex iure Imperii ac subjecti one civili orta in , et aliam ex generalibus juris naturae principiis deisqilitate servanda, praebendo virtutis exemplo, Vitando seandalo vel contemtu legis provenientem. In quam sententiam apposite Grotius , vequis legibuι obliget ur , inquit, requiritur in le

gis auctore ee potestas et voluntas savcm praesum-

ea. Se per modum legis , id est, Per modum su-- sterioris obligare nemo potest ; et hinc est, quod legam auctores habens jus Ages suas mutandi rpsteat tamen quis obligari sua Iege non directe rea Per refexionem , qua scilice e Paro est communitatis , ex inquitate naturali , quin partes aeuueo oni ad rationem inte gri. 4 i decori et aequitatis ratio, etsi propriae obligationis fundamentum haud sit, tamen Imperantem magnopere movere debet, ne, si aliter ille vixerit, proeceptis suis fdem detrahat , leolo rem qua iactrinam suam fuciae, si reipsa resolvat, quod ver As nititur adstringere. 5 j Tota haec de eisio pertinet ad causam

quo imperans de cetero leges manere, ac salvas esse . vult; neque enim ita iisdem adstringitur

vel suis , vel praedecessorum legibus, ut pro tem porum rationes mutare haud possit. Par enim iitriusque potestas est, et par in parem non ha hut imperium. De incommodis, quae cum Ieεum

253쪽

α48 tiber III.

mutatione conjuncta sunt fere, non ad praesentem juris disciplinam ; sed prudentiam politicam

definire pertinet. 1 Sapient. o. a. eet seq. 2 Exempla sunt hujusmodi , quando in Ninive ex ore Legis et Principum ejus edicium prodiit .

homines et jumenta - - non gustent quidquam : ues Pascamur ; et aquam non bibant , et operiuntur sa cis homines. Jon. III. 7. Aut lac , Principem im- Perare subditis , ut aliis calamitosis vitae subsidia praestent , vel ut contribuant pro sustentatione ministrorum ecclesiae , Pro sei endo bello contra hos cs xe-

Iigionis. S Ita eI. P. Zech de diar. rer. Eccles. Seci. m. f. Sor. et 5ΟΣ. de I. R. ac P. L. II. c. In g. 22. ι , 5 Lactant. Dio. Iustit. L. IV. C. 23. Ceterum , quod ι. 4. C. de leg. dicitur , Digna voκ majestate regnantis est , legibus se alligatum Principem profiteri totum id pro flosculo rhetorico habetur ; quamdiu enim Romani Principes inquit mine to aα Paua. P. I. g. 5T. a tyrannidis suspicionem aversabantur, hoc libertatis simulacro illudebunt civibus , ut se legibus teneri Pedeseiorretit , quippe Don a se , sed a Popu- Io senatuque lalis. Cons. L R. de meittamur P. R. Annotat. in Cod. Maximit. C. I. g. III.

f. CCLXV.

Territorium proprie est Iocus , ubi summum imperium exercetur ; qui id exercet, territorii dominus dieitur , non quod bona omnia territorio Pontenta suo in dominio Iiabeat, sed quod ea sint bona universorum , quos repraesentat. Iura, quoe relate ad eum Iopum veI tractum genti competunt, territorialia vocantur , ac

254쪽

s naturae publicum. ais

maiestatica per se censentur , vel majesta

ti analogia. Ejusmodi jura sunt:

αὶ Populus, qui territorium tenet, ins praecipuum habet, singularia bona eodem contenta occnpandi, quae a singulis occupata non sunt

atque extraneos excludendi ; unde ejusmodi bona non sunt propriae nullius, sed α vota et jacentia vocantur , ut et relicta ab eo bona , qui intestatus decessit, et haeredem ab intestato non habet. 1γ

b Siqua civitas suo in territorio alteri civitati jus quoddam concedit, ceu abendi praesidii vel telonii , id non majestaticum est, sed

aurolatis juris gentium nominatur. o Potestas Imperantis maxime in territorio se exhibet, in quo securitatem subditis praestare potest, ac debet. Eadem securitas in ob servandis officiis persectis sita est: igitur cavere debet, ne suo in territorio officia perfecta Violentur. In territorio igitur iura maiestatica in primis exercet, neque permittere tenetur , ut alius

exerceat.

d Seclusa necessitate iure persecto exigere nemo potest , vel transitum per alienum territorium , Vel ut permittatur, domicilium in eo figere. S;epe tamen contra aequatatis jurisqne imperfecti regnias ea in re peccatur. Jus quaerendce stationis , habitationis , appulaus im- Proba necessitas tribuit nanfragis , ejectis et in Periculo naufragii constitutis. Contra a domino territorii admissio negari potest ob difficultatem annonae , suspectam et ignavam indoΙem Vagorum , perientum contagionis , perturbationis ac Perversionis ; quae ex novis sectis in subditos redundare potest. Penes dominum territorii est

255쪽

ago I ber III. iudieiiim et arbitrium de admittendis pere πυnis et vagis.

e Admissis in alienum territorium nee juste exigi potest, nec concedi solet , nisi his

conditionibus saltem tacite initis , I. ut admis sns leges negativas sancte servet de non nocendo

civibus , ac civitati. u. Ut etiam affirmativis , quae diserte pro peregrinis Iatae sunt , pareat, ceu ut ultra certum dierum numerum ibi non commoretur. 3. Ut delinquens subjiciatur ei foro. delicti, pinnisque subjaceat in foro delicti constitutis. 4. Ut causae controversae ibi exortae ibIdem cognoscantur , ac terminentur. 5. Ut ibi contrahens servet formam et solemnitates contractus eodem loco constitutas , ac testamenta quoque secvndum leges loci , ubi condita sunt, pro vaIidis ant invalidis habeantur. 6. Siquid de bonis immobilibus in territorio sitis constituatur ab Imperante , eaque onere gra-

Ventur , etiam externus eorum bonorum dominus ratione rei sitae tensbitur. Uude forum rei Sit in enascitur. 7. Materia ac fini, legum in territorio vigentium exigere potest , ut aeque a peregrinis quam subditis observari debeant ; cujusmodi sunt Ieges de VaIors monetarum , qt .aeae penduntur , de pretio mercium, visitandis rebus invectis , de vestigalibus , de rebus non exportandis. 8. Iure retorsionis in aliam gentem duriores in peregrinos leges ferendae aliquando sunt. 9- Js albinagii est , quo exteri excluduntur jure successionis in bonis defuncti civis. Id si imponitur bonis defuncti peregrini , repugnat humanitati gentium , non tamen ivstitiae , imo nec humanitati, si im-Ponatur jure retorsionis , aut si peregrini noVe- rint, non aliter sibi transitum patere, nisi hac

256쪽

Ius natur in Publieum. ΣSI: inita eonditione. His quidem articulis peregrinI ac vagi legibus, territorii 'ubjiciuntur', in quo versantur ; an ob eam causam subditi temporarii vocari et censeri debeant, de nomine est qu:Estio. Secundum notiones receptorum jurium subditus non Censetur, qui foro non subjacet ; imodus autem acquirendi forum solus ingressus non est, uti reec transitus per alienum sundum , sed domicilium , quasi domicilium , contractus , res sita , delictum. a

Quia leges pro salute ac felicitate eorum , qui in territorio degunt, feruntur, eas dem territorio affixas vulgo putant , atque ita statuunt, legibus iis , quae ob dictam causam ἰοcales vocantur , obligari eos , qui subsunt im- perio ejus locii atque in territorio, pro sinislatae Sunt, Versantur ; praecepta tamen Singu lis data eorundem ossibus adhaerere censentur, imo et leges concipi possunt , quae territorium non afficiunt; uti si subditi genti exterae militare prohibeantur.

257쪽

IURIS NATURAE

Gentium.

A ppellatione gentis eadem saepe notio, ac familiae nomine venit; familiam dicimus omnium agnatorum, inquit Ulpi nus. Nam etsi Patrefamilias mortuo singuli singulas familias habent: tamen Omnes , qui sub unius potestate fuerunt, recte ejusdem familiae appellantur, qui ex eadem domo et 'gente proditi sunt. c1 In hac autem diseiplina gentis notio affigitur integrae civitati, aut nationi seu PO-pulo, qui ex multitudine familiarum, com

muni ac summo imperio eOPulatarum con'

258쪽

ns nsaturale gentium. 253stat, et ab alia ejusmodi multitudine, seu ab alia civitate independens est; ut adeo , si plures gentes spectentur . neque altera alterineque singulae communi imperio subjectae sint. Cum vero gentes citra commundi imperium juribus et obligationibus natura- Iibus,sibique propriis,qua gentes Sunt, gau deant prima in usu hujus disciplinae ea est quaestio,utrum multitudo familiarum hominumVe , de qua agitur , pro gente Vere ba-

heri possit, debeatque ; longe enim di

stat a notione gentis

ast Quantacunque turba latronum, ant prae donum ; quia jura naturali nulla est ea societas , quae maleficii causa coaluit. b) Populus rebellis, et a suo Imperante desciscens non continuo gentis appellatione ac iure Venit. o Homines vagi in insulis , et eorum sa- miliae nullo communi imperio colligatae juribus et obligationibus privatis naturae, non item iis, quae gentium propriae' sunt , utuntur , nequctiam pro societais aut conjunctione , quam ag-Κregatione familiarum sunt habendae. L contra vero ratio gentis notioque haud tollitur , siqua civitas alteri nexu clientelari , aut laudati adstricta est x vel ad praestationem tributi, aut alienam majestatem comiter Vene randam sese obligavit ' modo alieno imperio

h ad subiiciat ό quamρrimum enim ita subjeci

259쪽

st, ut iam nec sui juris nec Iibera censeri possit, gentis nomine et juribus excidit. e Forma imperii in notione gentis accidentaria est; nec interest ad gentis rationem , illa ne simplex , an mixta sit.; imo etiam Red

ratae civitates gentis unius nomine veniunt, etsi unam civitatem non efficiant. ιχ ι. Pronunciaιio. a M. q. a. D. de S.

f. CCLXVII.

Quaevis civitas est persona moralis , assecta juribus et obligationibus naturalibus ς ergo plures civitates aut gentes Sunt PerSOme morales plures , altera ab altera independentes , inter se liberae ς Proindeque in statu naturali , , ae primaevo libertatis et aequalitatis viventes. . Haec PerSonarum istiusmodi moralium multitudo palam fit cogitanti orbem nostrum habitabilem, diversasque ejus plagas animo volventi. Ex antiquissimis sacrae historiae monumentis constat, in varias gentes homines coaluisse. Noemi filios ac nepotes enumerans Moyses, ab his , inquit, disisασsunt insulae gentium in regionibus suis , Unusquisque secundum linguam suam et familias suas in notionibus suis. cI Ubi in-

Sulae gentium appellantur more hebraico Provinciae omnes transmarinae , etiamsi in terris continentibus site sint. Malique sunt

Heber filia duo : nomen uni Phaleg,

260쪽

Jus naturale gentium. ESS

quod in diebus ejus divisa sit terra , /t nomen fratris ejus Iectan Oet, occasionem

praecipuam dedit confusio linguarum ; v nise , inquit Deus , desceridamus ; et c-- fundamus ibi linguam eorum, ut non au diat unusquisque uocem Proximi sui. Atque ita diuisit eos Dominus ex illo loco in uniae

Sas terras, et cessauerunt aedificare ciuitatem , et idcirco Nocatum est nomen ejus

Babel; quia ibi confusum est labium tini

versae terrae : et inde dispersis eos Dominus super faciem cunctarum regio

num. c3 De pluribus istiusmodi perso

nis, sive gentibus, consideranda Sunt quaedam generatim , praesenti instituto maxime accommodata. α Singulae civitates seu gentes jura ammanentia , sive relate ad seipsas , atque hoc sensu absoluta habent , quae tum ad religionem , Deique cultum, tum ad Conservationem , Per sectionemque totius societatis ac singulorum pertinent. Eaedem jura berfecte et imperfecta , ab soIuta et hypothetica , itidemque ejusdem generis obligationes habent erga eritraneos , id est , erga singnios homines , qui de societate civili non sunt , et erga universos , SiVe extram neas eivitates ; haec Vocantur jura transeuntia , quorum praestatio ad alios transit extra propriae civitatis limites ; nti enim singulis hominibus sua jura et obligationes erga Deum , propriamque conservationem ac persectionem competunt: alia ad alios in statu etiam primaevo libertatis et aequalitatis naturalis ; ita idem existimandum

SEARCH

MENU NAVIGATION