장음표시 사용
101쪽
ci se sed in libera arbitrio se ratione. Ideoque
cc Deus in utroque Testamento regna Gentilium ας approbat, ut Dan. 2. Tu es Rex Regum,
G Dominus earli dedit tibi regnum er imperia cc um, o c. Et Lmatib. 22. Reddite quae sunt ις caesaris, Caesari. Nota, Reddite, non donate, et id est, qua iure illi debentur. Et Rom. I3. Reddite omnibus debita, cui tributum, tributum, te cui vectiga vectigal,sc. Et iubet ibidem e-' propter conscientiam obedire Principite bus Ethnicis. Christus enim non abstulit, nsi ca=1. 4'seri πτηώ dis, quorum erant, neque Lib.a.earo priuat aliquem iure suo, cst dominis quo prius habebat; non enim venit oristus d tiari s.s 'Istruere ea quae benest habebant, sted perficere. Et propterea, quando Rex si Christianus,
- , non perdis rest m ferrenum aut aliauod
Christiana neminem priuet Fuo iure, o dominis,sed acquirit nouum ius ad regnum aete num Τ; alioqui obesset Regibus Christi benefcium, segratia nasuram destrueret. Haec est doctrina Card. Billam, ex qua
plura corollaria colligi possunt.. 66 Primum est, Reges ad fidem conuersbs, si solum ius diuinum, & naturale inspiciamus, non amittere sua regna, qua antei
102쪽
antea iure possidebant,aut aliquo suo iure, vel temporali dominio priuari, eo ipso, quod a fide desciscant, cum dominium ingratia aut fide non fundetur, sed illud duntaxat ius ad r num aeternum,quod Christi beneficio acquisierant,deperdunt.Qua nam igitur auctoritate deponi possint Principes a suo principatu si in haeresim labantur) quos tamen Christus ipse alioqui nec deposuit, nec deponit, utpote qui neque abstulit, neque aufert regna ijs, quorum erant, neque priuat aliquem siro iure&dominio, quod neque in gratia, nec in fide sundatur, ulterius inquirendum est. 67 Secundum corollarium est,eosdem Reges Christianos iam factos si idem ius diuinum, & naturale tantummodo spectemus eandem omnino iurisdictionem, &dominium ciuile super Pontifices retinere, quod antea quando infideles erant, super ipsos habebant, cum sex raraeiana neminem priuet iuressio,ct dominis: & propterea ex hac parte non esse rationi dissonu,qubdoues licet in spiritualibus Pastori spirituali subijciantui, in rebus tamen temporalibus, iudicem suos Pastores.
103쪽
68 Pro quo milius intelligendo, assiuertendum est, nullum esse inconueniens, si ipsas rerum naturas consideremus, quod
idem homo, si ad Miuersa comparetur, simul subdatur, & praesit, sitque secundum
unam potestatem supremus, & secundum aliam inferior. Exempla habemus in Sau
le, Dauide, dc alijs, qui Reges simul, & fiiij
erant suorum parentum ideoque, quantumuis secundum patriam potestatem purentibus sitis tanquam filij subiecti essent, secundum Regiam tamen potestatem parentibus tanquam Iubditis imperabant. Quocirca, cum duae. ut diximus L r riantur iupremae potestates, actibus, omcijs, dignitatibus, finibusque discretae, ciuilis nempe,seu politica,quae constituit,& conseruat pacem publicam, & dirigit homunem in finem naturalem, atque Ecclesiastica, seu spiritualis , quae hominem ordinat ad fidem supernaturalem , n, hil ex hac parte impedit, quo minus Summus Pontifex sit supremus Pastor, & pater omnium Christianorum,etiam Regum &Imperatorum in spiritualibus, Imperator,bus tamen, aut Regibus subsit in ciuilibus.&oues Pastoribus suis spiritualibus praeci- .piam
104쪽
iv RE PRINCIPUM. sypiant in ijs, quae ad temporalia speclant, lueet in spiritualibus Pastoris vocem sequi te
Vnde Gelasius Papa Imperatorem vocat 'ium , ct rerum dismarum Pram Anasiampetilibus subditum, atque simul humano in neri praesidentem, de consequenter ipsi PDpae, qui nullum temporalem dominatum eo tempore habebat. Et Gregorius Mag -wa. ianus h seipsem Imperatoris famulum vocat, Maurit Edia.'& mssioni eiussubiectum, de debere se aitςpMλ obedientiaνs Imperatori, se potestatem smper omnes homines ideoque super ipsum Papam Imperatori coelitus daram esset . Et balio in loco φ dicit, Deum Imperatori eme In epist ad matribuisse , ct domi ri eum non Flum militibus , sed etiam Sacerdotibus contes AH. Vnde Seuerinus Binnius in suis notis 4super illa verba S. Gregorii, Sacerdotes it Tom. Aonmeos manui tua commis,ait regorium illis verbis significasse, Sacerdotes Mauritio Imperatorisic a Deosubiectos uisse, ut olim eosdem Neroni, atque Di,clesiano Imperatorisbus sibiecerat si cotistat ex doctrina Caes. Bellarm.superius ' relata, Summos Pont, e . ,
fiere in causis civilibus suisse non solum cla . facto, sed etiam de iure Imperat ribus sLE.,. ε; Ethnicis subiectos.Veruntamen sibi x ide ad inmusi.
105쪽
S. Gregorius ait, Sacerdotes honore se re uerentia scui ex phrasi sacrae Scripture comtunita est & obedientia) ab Imperatoribus. prosequendos esse. TD ' Quapropter, quotiescunque apud g It,loquun- sancti S Patres S salprum legimus, ouestur Nazim- non debere pascere, reprehendere, aut iu-
ἡ ζήtas: dicare siros Pastores, si velimus eiusmodi
excusat, quod propositionum veritatem ex rerum natura
esse,velintelligi debent lumest,h. iusti de illis Quibus, quae in temporalibus suo nuerit. Greg. Pastori non praesunt;vel si generaliter, &ν; eia φηςςptione eos loqui velimus, ad Theotitam, spiritualia tantum, & quae ad officium pa-3ciij. storale spectant, eiusnodi sententiae referri debent. Nam si ovis sit etiam quoad temporalia Dominus sui Pastoris, nullum videtur incommodum ex hoc selum capite. quia ouis est, cum simul etiam sit Domi-- ' nus Pastorem suum in ijs,in quibus Pastor ipsi oui subiectus est, iudicare..i 7a Et certe si a iure Ecclesiastico,& priuilegijs Principii abstrahamus,non videturn ri posse, quin Praelati institores, ut Epistopi, possint a supremis Principibus, quibus ciuiliter sublini sunt, in causis p Eu iudicari, si vera sit opinio communis
106쪽
Theologora quam olim expressissimis re bis approbauit Card. Bellarm. in prioribus. o suorum operum editionibus qui h a it ἡzij.iq.'
exemptisnem Clericorum in rebin ρolitico a Secutirium Prinεipum potestate, tam quoad perstoas, quam quoad bona iure humano imtrodiatam esse, non divino. I a Atque hinc patet rationem illam, quae probari solet, Summum Pontificem,
quia est supremus Pastor, & Princ spiritualis Ecclesis,non posse ob vllanicistat, vel crimen ab aliquo Principe Christiano iudicari. quia ouis est,si in iure istum diu, no & naturali sistamus non etasolidam, misi in sensit formali accipiatur, risidietium est. Ouis enim qua ouis. id est,in ijs , in quibus pasci & regi debet, Pastorem suum iudicare non potest; sicut neqtie seruuAqua seruus, id est, in ηλin quibus subditus
est, potest iudicare Dominum suum. . V rum,si contingat,eundem hominem simulcsse ovem, & Dominum sui Pastoris, non inconuenit,ouem,qua Dominus est, iudi- . care Pastorem suum, quoad ea, in quibus
Pastor ipsi i subiecius est. Neque quoad hanc prς cise rationem videturulla posse as.
nari dispalitas inter bummum Pontifi'
107쪽
eem & inseriores Episcopos, dummodo se trique Principibus temporalibus ciuiliter subiecti sint, & verum sit, quod superitis docuit Card.Bellar. Id quod in Papa in E clesia uniuersa, esse quemlibet Epimpum in particulari. 73 Sed occurrivrimoCard.Bellari delatum distiimen assignat inter inferiores &supremsi Pastore, 'ra seu em. Pastor est Princeps totius Ecclesia, ct ideo non potes auari ab MO Eeclesiastico Antistite ; ct re sum, quia respublica Ecclesiamea spiritualise ae pratiae maior. emblimiorquauur publica ten rati, opterea mus Princeps Eulae dirisere, o iudicare test Summum Principem reipublica temporas, non autem ab eo dirigi aut iudicari, nisi rectui ordo, seipse rerum natura ruretanin. Et hac es ν sis primaria, est a priori, ait Card.Bellum. quare Papa a nemine iudicari possiti i Veruntamen haec ratio discrimihis ab ipso allata neque suffciens est,neque officit ijs, quae a nobis dicta iunt. Non enim ipse differentiam assignat inter sepremum, di inferiores Pastores in ratione oscij pastoralis, sed Blum inter Papam,& Princupes Seculares in ratione nobilioris principatus.
108쪽
iv RE PRINCIPUM.patus. Nam tam Episcopi,quam Papa si intvere & proprie Pastores, licet Papa sit tapiscopis seperior: Si igitur rationi dissentaneum est, quod ovis suum Pastorem iud, cet, non selum nefas esset Regi, aut Imperatori Summum Pontificem, kd etiam Episcopos inferiores, qui illis in temporalibus subditi sent, & nihilominus in. spiritualibus eosverE & propriὸ pascunt, ita,
s Sed aliam rationem affert Card.Bellarm. quare Sumus Pontifex a nullo Prin- cipe Seculari iudicari possit, quia nimirum Respub. sipiritualis, cuius Supremus Princeps est Summus Pontifex,maior ac sublimior est quavis Repub.temporali,cui Principes Seculares dominantur, & proinde re- sordo,& ipsa rerum natura postulare videtur, ut Summus Princeps Ecclesiae dirigere, & iudicare debeat Summum Principem Reipub. temporalis, non autem ab eo dirigi aut iudicari.
66 Attamen neque haec ratio quidqua . . .. . concludit,nisi unum siuπonat, quod qui- , dema Card. Bellarm. asseritur, i sed neque cap. .in pria sufficienter, neque etiam conformiter ad
eius principia ab eo probatur, ut miserius seq.
109쪽
constabit, nempe potestatem ciuile,& E clesiasticam apud Christianos unam duntaxat Rempublicam constituere. Nam alioqui, quando potestas ciuilis, & Ecclesia- stica non simul coniunctae erant,ut accidit tempore Apostolorum, satis constat S. Paulum Act. 21. ad tribunal Caesaris appellasse,&eum Iudicem suum non solum de facto, sed etiam de iure ex mente Card. Bellarm.* agnouisse. Vnde & ipse ' probabilius arbitratur, Summos Pontificemuisse de facto, ct de iure Prisci ibus Ethnicis ciuit ter subiectos. Ideoque quando hae duae potestates separatae inueniuntur, non inconuenit, etiam iuxta doctrinam Card.Bellar-
inini,posse absque ulla recti ordinis peruersione maiorem, & sublimiorem Rempub- sicam a minori dirigi,ac iudicari. 7 Deinde propria Superioritas, de quata est smno,nsi ex maioritate,ut ita loquar, dignitatis seu nobilitaris, sed ex maioritate imperij, seu auctoritatis attedi debet; constat autem ex iam dictis, quod sicut Princeps Ecclesiasticus superior est Principe temporali, & huic imperare, ac iudicare
potest in causis spiritualibus, ita in ciuiliabus Princeps politicus superior est Princia
110쪽
1vRE PRINC1PVM.pe Ecclesiastico,& propterea in ijs huic imperare&iudicare potest, absque eo quod rectus ordo,& ipsa reru natura peruertatur. 8 Sed responderi potest secundo ex eodem Card. Bellarmino P. ρ . 'stianam legem hominessubiecti erant Impera.. y' uribus, ita etiam postea eisdem subditos est cum lex raraeiana neminem priuet iure suo, o dominis . si re Petrus se Paulus passim hortantur sideles, v bditi sint Principibus,
vipatet ad Rom. II. TB.3. I .Pet.2. Merito μtaque Paulus Cafarem avellauit, eum, Iud cem agnouit, cum accusareturpeditionis , ct tumultus in populo excitat . vero cum
Principes Christiani facti sunt, se sponte leges Euangelij ββeperant, continuo se, tanquam oues Pastori, dr membra capiti, subiecerunt Prasidi Ecclesiasticae hierarchiae, o proinde ab illo iudicari, non illum iudicare deinceps 'debent. T79 Haec tamen ratio a Card. Bellaris mino adducta nihil obest, quin pontis plurimum fauet docti inar a nobis iam traditae. Nam si Pontifices Imperatoribus & RNgibus Ethnicis subditi erant non sutim de facto, sed etiam de iure , ob quam igitur causam ijdem Reges & Imperatores,quan-