Apologia cardinalis Bellarmini pro iure principum. Aduersùs suas ipsius rationes pro auctoritate papali principes seculares in ordine ad bonum spirituale deponendi. Authore Rogero Widdringtono catholico Anglo. ..

발행: 1611년

분량: 432페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

111쪽

do Chtristiani fiunt, non retinent ide ius,ix dominiu super Psirificos, quod prius super ipsos habebant,cum lex Chiistiana nemine priuci suo iure&dominio Ncque enim,

quando per baptismu leges Euangelij suscipiunt,iuri suo & dominio in temporalibus quo lex Christiana nemine n priuat) r

nunciant, sed tantum cum membra corporis Christi mystici, &oues gregis Dominici fiant, in rebus spiritualibus,3c quae ad

aetcrnam salute pertinent, tanqiram membra capiti,& oues Pastori,se Piaesidi Ecclesiasticae hierarchia' submitrunt, & proinde ab illo iudicari, non illum iudicare in rebus iritualibus, & quae ad aeternam salutanspectant,deinceps debent. Hoc tamen nihil impedit quo minus Pontifices a Principibus Christianis in rebus temporalibus,&quae ad pacem putalicam pei tinent, in quibus subditi manent, sicut antei cum lex rarimana neminem priuet 'o iure se dominio) iudicari & pos sint.' debcant, si ipsas potestatis Ecclesiasticae,& ciuilis naturas consideremus NLhilominus non negamus, quin iure Eccle-

fastico & Principum priuilegijs persenae Ecclesiasticae a tribunalibus Secularium

112쪽

magistratuum exemptae sint. Sed hoc solum iam contendimus, Pastores spirituales ex rei natura eo quod Pastores sint animarum, a potestate coercitiua Principu Christianorum ctiam iuxta principia Card.Bellarmini in rebus ciuilibus nullatenus linmunes csse. 8s Veruntamen modus ille inusitatus loquendi, quo in hac materia utitur Cardinat. Bellarminusq non satis sibi ipsi con-q In Responstans,non videtur, pace cius dixerim, es. uone contra

se approbandus, qui ait, Principi non esse subditos Ecosiasticos existentes in eius domi nise, neque corretinua esse Principem, o E elesiasticos in dominis illius commorates, quia exemptisent, vana enim uincimit, foretexemptio. Ecclesiastici propter natiuitatem, aut flagitium perpetratum essent siubditi. Non Gnim existimo ullum reperiri Principem Christianum, qui non reputaret maiestatem siuam ab illo grauiter triam esse, qui affirmaret, se secularium tantum, & non Ecclesiasticorum in suo dominio cJmmo- .rantium Principem esse, aut personaSE

clesiasticas non esse sibi subiectas. Nam quamuis Ecclesiastici a tributis & iudichstorensibus magistratuum Secularium iure F α Ec-

113쪽

Ecclesiastico & Principii priuilegjis liberi

sunt,non tamen exemptio Ecclesiasticos ab omnimoda subiectione Principibus debita immunes reddit. Sed cum ipsi, praterquam

litica sint cim, o partes quaedam, ut Card. Bellarm. fatetur, necessario illius Princ,' i pis jci debent, omne enim membrum subis.s Lib.de Moa rectum 6st debet capiti idemsBellarminus nachis p.ry sicut quilibet ciuis supremo Reipublicae Principi iure naturae subijcitur. Non sunt eo modo locuti Sancti Patres; repetantur vetera,euoluantur Concilia tam generalia, quam prouincialia omnlii Regnorum. In illis reperietur, quod Episcopitum Imperatores, tum caeteros Reges Dominos suos vocitauerint seque eorum famulos , & iussioni eorum subiectos agnouerint. Ab huiusmodi inordinatis locuti nibus abstinendum est,quae tum male. nant, tum pias aures offendunt,tum Principum Christanorum, qui Ecclesiae sanctae t lsa ap. 9. Nutriiij & Protectores constituti sunt,& 3.q.s ς P animos ad indignationem merito prou Pris*ip possunt.Suum cuique reddendum est,

tam Caesari, quae sunt C iis,quam quae

sunt Dei Deo. .

114쪽

. 81 Tertium Corollarium est,potest tem Ecclesiasticam,& ciuilem non esse partes unius, & eiusdem Reipub.sed duas omnino Respublicas actibus, ossicijs, dignitatibus, finibusque distincta, constituere. Quod ex eo manifeste consequi videtur, quoniam una ex se nullum ordinem dependentiae dicit ad alteram, qui tamen ad

rationem partium, quae unum totum comstituunt, necessario requiritur. Et quamuis in Christianis ambae potestates coniun- 'gantur, ita ut idem Christianus utrique potestati subiectus sit, & utraque in eodem Christiano residere possit, non tamen proinde sequitur, quod asserit Card. Bellarminus, videtur unum esse ex praecipuis fundamentis , quibus suprema potestas Pontificis in temporalibus innititur,nempe maratiouc. mustatem ciuilem est spiritualem esse partes unius Reipublica ,scilicet Chrisianae , se Reges, Pontifices, Clericos se Laicos non facere duas Ressublicus,sed unam. est, unam E clesiam : semus enim omnes unum corpus,

84 Quis enim negare potest etiam inter Christianos distingui debere Reynum Chrisu, de regna huius mutus,

115쪽

pus Christi mysticum, & corpora politica

x Bellaraib. Nam Regnum Christi non est de hoe σῶς R' mundo, id est,terrenum, sed spirituale,non '' ' 'ξ ε'e eonstat honoribus, opibus, potentia muR ce dana. Christus enim persuasit hominibusic contemptum gloriar, deliciarum, opum,&ec omnium rerum terrenarum,quibus tamen

cc maxime affluunt Reges huius mundi.Resenu in Christi habet pro fine salutom celeta' nam . Regna huius mundi pacem tem p ratem. Regnum Christi habet Sacerdotes, Episcopos, Synodos, Concilia, & omnium caput summum Pontificem, quibus commissa est potestas istum in ordine ad salutem aeternam, & ut homines in pace,&iustitia viventes Delicitatem perpetuam consequantur. Regna huius mundi habent Magistratus, Plaetores,SenatuS,Partamenta, seu Comitia,& Principes Seculares nullum Superiorem in temporalibus recognoscentes,qui vitae,d mortis gladium portam, ut homines in pace & quiete vitam temporalem transigant.

Deinde,quomodo per baptisimum potestas ciuilis, & Ecclesiastici in unam

Rempub. coalescunt, quae antea duas comstituebant: Neque enim uniuntur inter se,

116쪽

rv RE PRINCIPIVM. 7I

ita ut una in aliam trans at, nisi Imperium cum Pontificatu confundere vesim ub,quae tamen neque idem csse, neque unum ab alio absolui e pendere aperi e hietur Card. BullarminusINcq; tesilam aliquam Rem- y Suptan pub. constituunt, quae neque Ecclesiastica sit, nec ciuilis. Dices constituere unam tertiam Rempub. quae simul Ecclesiastica sit ,& ciuilis, nempe unam Ecclesiam, seu unam Rempub. Christianam. Contra hoc est primo, quia tempore Apostolorum ,& primitiuae Ecclesiae, E clesia Christi quoad suam substantiam per- .seeta erat, nullo tamen tunc temporis temporali dominio seu potestate potiebatur, ut ipse Bellarminus y aifirmat, ergo Ecclesia Christiana non componitur ex Vtraque potestate icet utraque potestas apud Christianos reperiatu . 86 Praeterea Ecclesia Christi monstrum quoddam esset simul plura suprema,& independentia habens capita: Nam saput potestatis politicae sunt Principcs seculares, qui in negWijs temporalibus nullum

superiorem reco hosci'nt,ut ex Innocentio is temo &alijs Iuperius Uictum est ed caput num.1.&seq.F i Ecclesiasticae

117쪽

Ecclesiasticae potestatis est summus Pontifex , qui in causis spiritualibus est omnium supremus: at unam Rempub. plura simul in terris habere capita suprema, est plane impossibile. Quinimo ipse etiam Card. .63. constituere, dum de Christianis loquens Rempub. Ecclesiasticam, seu spiritualem,& summum eius Principem a Republicaxςmporali, & Principe eius supremo expressis verbis distinguat. hd autem de' Christianis tantum loquatur in illa ratione, qua probare contendit Rempub. spiritua . lem non posse a temporali Republica

iudicari, satis est manifestum, nisi sibi ipsi

contradicere velit, cum ipse paulo inferius o Lib. -3ς c expresse fateatur, ut supra etiam vistimeap.1μ est,Rempubisipiritualem potuisse a Repub-d na.7ε. lica temporali,quado haec Christiana non erat, ut tempore Apostolorum, iuditari.

87 Quapropter haec duo vocabula' Ecclesia,&R6-ω Christiana sunt nomina aequivoca, quae prisis distingui debent, quam aliquid ex eis selida argumentatione

i, lib.,.de Bellarminus h satis aperte indicare videtur, Romaeooti potestatem ciuilem, & Ecclesiasticam apud

Christianos duas distinctas Resipublicas

118쪽

iv RE PRINCIPUM. et 3

clesiam, de Rem λ Christianam intelligitur corpus Christi mysticum, seu coetus fidei, um sub hac sormali ratione, quatenus fide-lA sunt, & Christo capiti inuisibili,atque Sumo Pontifici,Christi in terris Vicario c capiti visibili in eiusdem Christianae fidei

professione,& eorundem Sacramentorum communione subijciuntur, in quo sensu Ecclesia proprie accipitur; & a Card. Bel-jarmino definitur, sed iuxta hanc signifi- rationem potestas Ecclesiastica, &ciuilis Eclesiaωμα. non constituunt unam Rempub. id est,E clesiam, sed potestas sollim Ecclesiastica Ecclesiam constituit, potestas autem ciuilis constituit corpus politicum. seu Congregationem hominum siue fidelium, siue infidelium, non quatenus fideles ρut infideles sunt, sed quatenus Principi lcmporali in eadem vitae ciuilis lacietate,& legum politicarum communione labunt. 88 Vel secundo nomine Reipub.-intelligitur coetus quidem fidelium non formaliter, quatenus seniuntur in spiritualibus sub uno capite spirituali, sed solum materialiter ,& siauthin quo sensu nomina praedicta , praesertim, non adeo proprie accipiuntur;

119쪽

Sed hoc modo EMem non est una Reppublica, sed aggregatum quoddam perac- .cidens comprehendens Statum politicum, 'seu Regnum temporale Christianotum, &R egnum Christi spirituale, quae licet accudentaliter, & quodammodo subiective iahominibus Christianis simul coniuncta reperiantur , ut etiam inserius dicemus; duas tamen constituunt Respublicas, Eccle. siasticam nempe, & ciuilem, quae diuersislcges, iudicia, fines, Magistratus,& Principes habent, idemdue prorsus Christianus diueris modo consideratus,potest esse vir,

usque corporis membrum.

8ς ndo igitur S. Paulus ait omnes Christianos esse unum corpus, solum loquitur de corpore Christi mystico,quod tamen noluit confundere cum corpore politico, cui Christianos etiam subessie voluit ad Rbiti. r3. &ad Tit. 3. Et propterea Reges. Pontifices, Clerici, se Lauinon fiam mnam Rempub. constituunι , id est Ecclesiam: Sed quatenus in spiritualibus subsut Summo Pontifici, unam Rempub. nempe

pus Christi mysticum,id est Ecclisiam consitiiunt, quatenus vero in negoths secularibus Principibus terrenis subiciuntur , aliam

120쪽

iv RE PRINCIPUM iam Rempub. nempe corpus politicum, &Regnum terrenum componunt. Vnde ipsemet Card.Bellat minus sirperius f relatus, s niugi aperte fatetur, Clelicos, seu Ecclesianicos, praeterquam quod Ecclesiasticisiunt, esse etiam ciues paries quasdam Reipubi politicae.& alibi s dicit Ecclesia continere omnes Chri- Bianos Catholicos olue sint rarici, siue Laiei. in fine. 'Si quis istitem eo si ret caelum Laicorum,

non ut Chrissiliani sunt sed ut ciues, vel quocumque alio modo, is carem Ecclesia diei non potea. Quapropter si coetus Laicoru Christianorum ouatenus ciues sint,nempe Rebpublicae politicae, ex mente Caes. Bestir-mini non sunt Ecclesia, profecto aliam Remp. costituere debent, & consequenter Respublica ciuilis Christianorum, & Eeclesiastica, non unam sermaliter Remp.stis duas, ipso BellarminoIudice,componunt, Vides itaque quam parum solide, neque sibimet satis consentanee ratiocinetur Card.Bellarminus in re grauissimatquςd bitam obedientiam ab unoquoque Christiano Principibus Supiemis iure diuino praestandam, quam intime attingit. Nam

ct Caesari reddenda sunt qua ι Caesaris,

SEARCH

MENU NAVIGATION